Terneuzen is nog geen eenheid
Erik en Erwin van Tatenhove gehuldigd
Volleyballers De Sterre
denken nog niet aan titel
Paul Burm maakte
van Ruiterclub Hulst
gezonde vereniging
B-categorie primeur
op dubbeltoernooi
i PZC sP°rt VRIJDAG 10 NOVEMBER 1995 29
Hoogst spelende zondagclubs kampen met problemen
lyqr
van onze medewerker
Eddie van der Hooft
TERNEUZEN - Problemen
alom bij de hoogst spelende
Zeeuws-Vlaamse KNVB-clubs.
Na acht speeldagen staan zowel
Terneuzen als HVV'24 bij de on
derste drie en weet ook AZVV
nog allerminst waaraan het toe
is. Het enige lichtpuntje: de eer
ste periodetitel, die Axel vorige
iveek mocht begroeten. In het
komende weekeinde spelen
Terneuzen HVV'24 en AZVV een
thuiswedstrijd. Terneuzen
speelt tegen RKTVV, HVV'24 te
gen MOC'17 en AZVV tegen
Oostkapelle. De belangrijkste
wedstrijden in de vierde klasse:
Axel-Vogelwaarde, IJzendijke-
Walcheren en Sluiskil-Koe
wacht.
Terneuzen leed zondag, thuis te
gen SVSSS. voor de derde maal
in een tijdsbestek van vier we
ken een nederlaag. Op het
hoofdveld van de splinternieuwe
accommodatie werd het 1-2 voor
de ploeg uit Udenhout. Het ge
volg: na de achtste speeldag
vindt Terneuzen zichzelf terug-
op de tiende plaats, die aan het
lind van de competitie onver-
nijdelijk tot degradatie leidt.
Een verklaring voor de vrije val
die de formatie van Henk Ottens
ie laatste weken maakte, heeft
3erard Maas niet voorhanden,
naar dat „het niet goed gaat" is
ie middenvelder wel duidelijk.
Iet zijn vooral „kleine din
eetjes", denkt hij, die een hogere
dassering in de weg staan. Bles-
;ures, schorsingen, onregelma-
;ig werk: die factoren dus maken
iet dat „we steeds weer mensen
ïoodgedwongen op andere
ilaatsen moeten zetten" en dat
Terneuzen nog niet tot de een-
ïeid is gesmeed, die het de laat-
»te twee seizoenen was. Wat
laarbij het meest opvalt is de
iwetsb aarheid in defensief op
licht.
ïerard Maas: „Tegen SVSSS
;aven we veel te veel kansen weg
:n niet voor het eerst dit seizoen,
foor hetzelfde geld was de wed-
trijd in 5-6 of zoiets geëindigd."
)e middenvelder stelt dat de
iloeg niet te gauw in paniek
noet raken. „Zoveel is er nog
liet aan de hand", zegt hij. „Als
ve er keihard voor knokken
:unnen we nog een heel eind ko
nen. Bovendien zou het geen
cwaad kunnen als iedereen zich
;ou realiseren dat verliezen niets
ibnormaals is. We spelen ten
slotte wel tweede klasse..."
Zondag speelt Terneuzen op
nieuw op eigen veld en dit keer is
RKTVV de tegenstander, in de
huidige omstandigheden een di
recte concurrent in de strijd om
lijfsbehoud. „We moeten ge
woon winnen", oppert Gerard
Maas. „Dan staan we er meteen
weer een heel stuk gunstiger
voor." De routinier vreest dat
Terneuzen zondag geen beroep
zal kunnen doen op Patrick
Baumgarte, die een dezer dagen
een schorsing tegemoet kan
zien. „Het zal er wel weer op uit
draaien dat ik tegen RKTW in
de spits sta."
HVV'24
HW'24 verkeerde zondag, uit
tegen Moerse Boys, lange tijd in
de veronderstelling dat het met
een gunstig resultaat huis
waarts zou kunnen keren, maai
de ploeg werd in de slotfase als
nog naar een ruime nederlaag-
gespeeld: 3-0. De vierde neder
laag alweer dit seizoen. Hoewel
de ploeg van Ad Roovers kort
voor tijd via Carlo Blommaert
nog dicht bij de gelijkmaker
was, was het middenvelder Den
nis Rodrigo niet ontgaan dat de
koploper de meeste aanspraak
op de zege mocht maken. „Echt
goed gespeeld hebben we niet",
vond hij. „Moerse Boys was net
een tikkeltje agressiever en had
bovendien een paar spelers, op
wie we geen vat konden krij
gen."
Waarom HW'24 zondag op
nieuw niet goed uit de verf
kwam, was ook Rodrigo een
raadsel. „De voorbereiding was
in elk geval goed. Daar lag het
beslist niet aan. Maar op het
veld blijven we te wisselvallig."
De consequentie van de neder
laag was wél dat HVV weer een
van de onderste drie werd en dat
noemde Dennis Rodrigo „heel
vervelend". „We moeten er maar
voor zorgen dat we zo snel moge
lijk uit de buurt van die onderste
plaatsen komeh, want hoe lan
ger je onderin verblijft, des te
groter worden de problemen."
Zondag ontvangt HW MOC'17,
de huidige nummer twee van de
ranglijst op een achterstand van
vier punten van Moerse Boys.
Een zware opgave, zo lijkt het op
voorhand. Maar Rodrigo is opti
mistisch, omdat HW „in prin
cipe van elke derdeklasser kan
winnen. „Daar hebben we al
thans de ploeg en de kwaliteit
voor", beweert hij. Voor het duel
met MOC zijn Edwin Martens en
Alexander Dhaens waarschijn
lijk niet beschikbaar. Over de in
zetbaarheid van Pascal de Badt
en Dennis Rodrigo zelf wordt
pas later een beslissing geno
men.
AZVV
AZVV mocht zaterdag een suc
cesje begroeten in de vorm van
een 3-2-uitoverwinning tegen
lijstaanvoerder Arnemuiden.
Een meevaller dus, vooral qua
resultaat. Qua spelniveau viel
de wedstrijd trainer Paul van
Kouteren echter opnieuw niet
mee. „Als Arnemuiden zijn kan
sen benut had", zo hield hij be
gin deze week staande, „waren
we met 4-1 of 5-1 weggespeeld."
De Axelse trainer beklaagde
zich daarbij andermaal over de
vele blessures, waarmee hij dit
seizoen al geconfronteerd werd
en die hem elke week weer tot
een andere opstelling dwingen.
„Ik heb van mijn selectie van
twintig man steeds zeven, acht
spelers niet beschikbaar", vatte
hij de problemen kort samen. „Is
Jan niet geblesseerd, dan is
Kees het wel. En als Kees weer
fit is, mankeert Klaas weer iets."
Van Kouteren noemt dat „het
grote verschil met vorig jaar",
toen een hoge klassering voor
een rimpelloos seizoen garant
stond. „In de omstandigheden
waarin wij nu verkeren komen
allerlei sluimerende zaken eer-
Gerard Maas verwacht dat hij zondag in de spits staat, omdat Patrick Baumgarte een schorsing wacht.
toto Charles Strijd
der aan de oppervlakte", heeft
hij al ervaren. „Dat is ook de re
den dat het bestuur op mijn ver
zoek een technische commissie
in het leven heeft geroepen. Als
er al spelers zijn die het ergens
niet eens mee zijn dan kunnen
die hun beklag doen bij de tech
nische commissie."
AZW speelt orgen (zaterdag)
thuis tegen Oostkapelle. de
nummer twee van de ranglijst
die vorige week op eigen veld
hard onderuit ging tegen VVC'68
(2-6). Dat neemt echter niet weg
dat Van Kouteren Oostkapelle
„een goeie ploeg met titelkan-
sen" vindt. Wat hij van de wed
strijd van zaterdag denken
moet, weet hij niet. Bij de spe
lers, die al enkele weken niet be
schikbaar zijn, voegt zich deze
week ook Adrie Meijer. Dat
noopt Van Kouteren „wéér tot
het inpassen van een nieuwe
speler."
Vierde klasse
In de vierde klasse van het zon
dagvoetbal profiteerde Axel vo
rige week optimaal van de mis
stap die Sluiskil uit tegen Steen
(0-1) maakte. De 3-2-overwin-
ning op Vlissingen bracht de
ploeg van Rinus Zegers niet al
leen op de eerste plaats maar
hield ook de eerste periodetitel
in, waarmee deelname aan de
nacompetitie alvast werd veilig
gesteld.
Zondag verdedigt Axel zijn eer
ste plaats op eigen veld tegen
Vogelwaarde, dat in feite een
overwinning behoeft om boven
aan nog een woordje te kunnen
meespreken. Overigens spelen
ook Axel's belangrijkste concur
renten van dit moment, IJzen-
dïjke en Sluiskil, een thuiswed
strijd: IJzendijke tegen het al
tijd gevaarlijke Walcheren en
Sluiskil tegen Koewacht.
Breskens - dat een pas op de
plaats moest maken na het 2-2
gelijke spel tegen Hoofdplaat -
krijgt Steen op bezoek en Philip
pine verwelkomt Vlissingen.
Hoofdplaat reist voor wat tegen
woordig een 'zes-puntenwed-
strijd' heet naar Robur af.
In de vierde klasse van het zater
dagvoetbal staat Terneuzense
Boys voor een moeilijke opgave:
uit tegen koploper Kruiningen,
dat vorige week Zaamslag nog
een lesje gaf (1-5). Wellicht dat
Wilfried Bogaert collega Jaap
Goossen wat nuttige tips kan ge
ven. Voor Zaamslag staat overi
gens de uitwedstrijd tegen
WIK'57 op het programma.
Talentvolle motorcrossers maken naam in België
l/an onze medewerker
llan Roovers
TERNEUZEN - Ze wonnen alle
bei zo'n twintig wedstrijden.
Voornamelijk in België, het
tnekka van de motorcross. De
huldiging die de broers Erik (18)
en Erwin van Tatenhove (16)
yanavond tijdens een kampioe-
pengala in de RES-kantine in
Axel ondergaan, is dan ook een
bevestiging van het talent,
Waarover beiden beschikken.
Op jonge leeftijd rijd je in België
|n de categorie 'beloften'. Belof
ten zijn beiden zeker, hetgeen ze
bewezen. De microbe die zich
een weg vrat van - opgevoerde -
brommer naar de 125 en 250 cc-
Irossmotoren leidde hen zo'n zes
ïeleden naar de Axelse zand
bak. Op het zandcircuit van
Axel reden ze hun eerste (club-
Rvedstrijden. En toen dat niet
baardig ging was de stap naar
Jeelname aan het Zeeuwse
jrosscircuit zó gemaakt. De
Wedstrijden in Axel. Vlissingen,
Rilland en Walsoorden bewezen
jat die stap terecht was ge
naakt en openden bijna vanzelf
sprekend de weg naar de Belgi-
che circuits. Dichtbij en met
beer tegenstand. Een sportieve
litdaging derhalve.
Die verliep in de beginfase met
tarten en stoten. Maai' was ook
ien uitstekende leerschool voor
heide crossers van het Terneu-
tense 'Naaikussen', zoals dat ge-
leelte van de Hogendijk heet.
De prestatielijst kreeg een
[teeds vrolijker aanzien: kleine
juccesjes, met daar ook al eens
len leuke klassering tussendoor.
Set was de motivatie om toch
'ooral door te gaan. Al liep het
lij de ene helft van het Zeeuws-
flaamse duo dan wat gesmeer-
!er dan bij de andere. Erik van
Tatenhove had twee jaar terug
ien rampjaar. Pech met de Hon-
|a en valpartijen dwongen hem
pgelmatig tot opgave. Maar
net de blik op oneindig en het
ierstand op nul bleef de oudste
an de twee broers volharden.
Dok in dit geval won de aanhou-
ier. Vorig seizoen konden de
kenners' al zien dat met de Ter-
ieuzense broers rekening moest
korden gehouden. Dit jaar
wam de doorbraak. De beker-
[alerij in de keuken van het dijk-
juis staat stampvol. Van de on-
jeveer veertig wedstrijden die ze
éden („sorry, maar we hebben
je niet geteld") kwamen zowel
ïrik als Erwin ongeveer twintig
eer (ook dat weten ze niet
ixact) als winnaar tevoorschijn.
j>e uitvoering was wel verschil-
end: Erik weet dat hij het moet
{ebben van zijn sterke bochten
werk èn zijn tactisch inzicht, Er
win is op zandcircuits in zijn ele
ment en pakt vaak voordeel op
de springschansen. Maar de
kampioenschappen zijn toch
echt een produkt van de regel
maat, die beide broers in een
lang seizoen demonstreerden.
Naast de bekers voor een gewon
nen race zijn namelijk ook de
ereplaatsen niet op de vingers
van twee handen te tellen.
De Belgische titels werden begin
Erik (rechts) en Erwin van Tatenhove.
foto Peter Nicolai
van onze medewerker
Peter van Kouteren
ZUIDDORPE - Ze werden ja
ren geleden zo maar van de
een op andere dag door het uit
eenvallen en terugtrekken
van de standaardploeg tot eer
ste keus van De Sterre gebom
bardeerd en speelden twee
jaar achter elkaar in de kelder
van de Zeeuwse promo
tieklasse. De volleyballers
van De Sterre uit Zuiddorpe
verzekerden zich vijf jaar te
rug door winst in een nacom
petitie van lijfsbehoud in deze
hoogste Zeeuwse afdeling,
maar werkten zich in de daar
opvolgende jaren omhoog. Vo
rig seizoen legde De Sterre be
slag op de tweede plaats,
waarna ook in de bekerfinale
met 'zilver' genoegen moest
worden genomen. Dit seizoen
gaat het De Sterre andermaal
voor de wind. Na vijf wedstrij
den gaat de ploeg fier aan de
leiding.
De Zuiddorpenaren troffen in
die eerste confrontaties reeds
twee serieuze concurrenten en
sloten beide ontmoetingen
met winst af. Ardito werd in
Oost-Souburg met 2-3 versla
gen, waarna IJVC met lege
handen naar huis werd ge
stuurd (3-0). Vervolgens moes
ten ook Dynamo'70. De Kik
kers en BOK met 3-0 hun meer
dere erkennen.
Die resultaten worden in Zuid
dorpe als een bevestiging voor
de in potentie aanwezige kwa
liteiten gezien. De 28-jarige Ro
nald van de Vijver staat in dat
opzicht zo'n beetje model voor
de ontwikkeling van het team.
Hij meldde zich zeven jaar ge
leden aan. nadat hij bij de voet
balverenigingen Clinge en Vo
gelwaarde had gekeept. Van
wege zijn werk (ploegendienst)
moest Van de Vijver te vaak
verstek laten gaan. waarna hij
besloot om voor zijn plezier af
en toe een balletje te slaan.
Twee jaar later was hij bevan
gen door het volleybalvirus. In
middels moet hij geregeld zijn
werk verzetten om 's zaterdags
van de partij te kunnen zijn.
Ronald van de Vijver ontwik
kelde zich onder trainer Ge
rard Puylaert tot een gewaar
deerde middenspeler en zag
zijn teamgenoten eveneens
groeien. „Gerard is een goede
trainer", stelt hij vast. „Hij
heeft er echt kijk op. Het is
daarnaast ook heel belangrijk
geweest dat niemand naar een
andere vereniging is vertrok
ken. We spelen al vijfjaar lang
met bijna dezelfde ploeg. Ook
buiten het veld trekken we veel
met elkaar op. We zijn een ech
te vriendenploeg."
Analyseren
Dat resulteerde vorig seizoen
in een sterke reeks wedstrij
den, waardoor De Sterre lange
tijd in het spoor van kampioen
Mytilus kon meegaan. Maar
evenals in de bekerfinale (met
vier ploegen) moest uiteinde
lijk genoegen worden genomen
met de tweede plaats. „Pijn
lijk", kijkt Van de Vijver terug
op die klasseringen. „We heb
ben een goed seizoen gehad,
maar geen enkele prijs gepakt.
Een tweede plaats telt gewoon
niet, We hebben er wel iets van
geleerd. We zijn gaan analyse
ren om te kijken tegen wie we
onze punten hadden ver
speeld. Thuis hebben we vorig
seizoen alles gewonnen, maar
in uitwedstrijden hebben we
vijftien punten verspeeld. Bij
na allemaal in sporthallen.
Daarom trainen we nu om de
twee weken in de sporthal van
Axel."
Onder leiding van de nieuwe
trainer Eric de Gucht heeft die
aanpak vruchten afgeworpen.
Met een lastige opslag en een
goede pass onderscheidde De
Sterre zich in de eerste con
frontaties vooral als een op
kracht gebaseerde ploeg, die
veertien punten uit vijf duels
pakte. „Ik had niet direct ver
wacht dat we zó goed zouden
meedraaien", geeft de volley
baller uit Hulst toe.
Te vroeg
Het is vooral de individuele
vorm van diverse spelers, die
De Sterre geen windeieren
legt. Nieuwkomer Marcel de
Bruin is een versterking en
Koen Bonte speelt als van
ouds. „Maar kampioen? Het is
nog veel te vroeg om daar een
zinnig woord over te kunnen
zeggen", houdt hij de boot af.
„IJVC is nog lang niet uitge
schakeld, Ardito ook niet. Het
valt me van VVR op"dat ze wei
nig punten laten liggen. Maar
stel dat we kampioen worden,
dan zou ik wel willen promove
ren. Afgelopen seizoen is aan
ons gevraagd of we interesse
hadden, omdat Mytilus niet
wilde. Daar is over gediscus
sieerd en het is niet doorge
gaan. Dat vind ik eigenlijk nog
steeds jammer. Ik wil niet be
weren dat we ons zouden hand
haven. Maar met de kracht van
die Brabantse ploegen valt het
heus wel mee."
Paul Burm: „Veel ouders denken hun kinderen een dienst te bewij
zen door ze een goeie ervaren pony te geven. Maar dat is juist fu
nest." foto Peter Nicolai
september in Klerken (bij Roe-
selare) veroverd. Erik moest in
die wedstrijd afrekenen met nog
drie titelkandidaten in de belof-
tenklasse 250 cc en deed dat
meteen in de eerste reeks. Erwin
was vóór de start eigenlijk al ze
ker van het kampioenschap in
de klasse nieuwelingen 125 cc en
finishte na een paar bekeken
reeksen met grote voorsprong
op de Belg Ludo Dhont.
„Dat we vrijdag worden gehul
digd door de Belgische motor-
crossbond hebben we voor een
belangrijk deel te danken aan de
steun en begeleiding, die we kre
gen van een groot aantal men
sen die vertrouwen in ons heb
ben. Van Staelens Vervaet uit
Wachtebeke, van het Kasteel
van Zaffelare, van Nissan Ch al-
met. En van onze ouders die he
lemaal achter onze sportbeoefe
ning staan en ons waar mogelijk
helpen", laten Erik en Erwin van
Tatenhove hen in het succes de
len. Ze rekenen daar ook op wan
neer ze straks over gaan naar de
juniorenklassen 125 en 250 cc..
En... Naar de internationale
klassen van de liefhebbers. Want
die absolute top willen beide
Terneuzense crossers toch ook
wel halen.
van onze medewerker
Lucien Roelandt
KAPELLEBRUG - Elf jaar gele
den nam Peter Burm voor het
eerst zitting in het bestuur van
de Ruiterclub Hulst. Een half
jaar later zat hij ineens alleen
achter die tafel en nam hij nood-
gedongen de voorzittershamer
ter hand. Ruim tien jaar trok
Burm de kar, maar een week ge
leden vertrok hij net zo plotse
ling als hij destijds gekomen
was. Alleen de erfenis die de 42-
jarige garagehouder uit Kapel-
lebrug achterlaat, is heel wat
aantrekklijker dan hij destijds
van zijn voorganger ontving.
Ook Burms vertrek was een tik
keltje anders, dan dat van zijn
voorganger. Ruim tien jaar gele
den vertrok na een motie van
wantrouwen bijna het voltallige
bestuur van de ruiterclub uit de
Reinaertstad. Alleen Paul Burm
bleef op zijn post. Vorige week
nam hij afscheid en bij die gele
genheid ontving hij voor zijn ve
le verdiensten de zilveren KNF-
speld. de hoogste onderschei
ding van de Koninklijke Federa
tie van Landelijke Rijverenigin-
gen voor verenigingsbestuur
ders.
Stuurloos
Bij Burms aantreden was de rui
terclub op sterven na dood. Het
ledental was van ruim zestig ge
daald tot acht en de club leek
stuurloos. Onder zijn leiding
ontwikkelde de club zich tot een
bloeiende vereniging. Al die ja
ren was Burm hét gezicht van de
ruiterclub. De aankondiging
van zijn vertrek, ruim een
maand geleden, kwam dan ook
als een donderslag bij heldere
hemel. Was deze verenigings
man in hart en nieren het dan
plotseling zo zat, dat hij van de
een op de andere dag het besluit
nam om het bijltje er bij neer te
gooien?
Paul Burm: „Ik heb het tien jaar
met enorm veel plezier gedaan.
Ook het laatste half jaar heb ik
geen rottigheid gehad, die aan
leiding gaven om te stoppen,
maar het liep naar mijn gevoel
allemaal wat minder vlot. Dat
was voor mij de enige reden om
het roer aan een ander te geven.
Men heeft nog wel geprobeerd
om mij op andere gedachten te
brengen. Daar ben ik niet op in
gegaan. Zo zit ik niet in elkaar.
Die stap terug was een welover
wogen beslissing. Als je er niet
meer voor de volle honderd pro
cent achter staat is er voor mij
maar één conclusie mogelijk:
wegwezen."
Burm is er van overtuigd dat de
club het ook met een andere ka
pitein wel zal rooien. „Niemand
is onmisbaar. Die onderschei
ding? Ja, daar ben ik echt trots
op, maar die eer komt ook voor
een deel de vereniging toe. Toen
ik de voorzittershamer overnam
lag de ruiterclub op zijn achter
ste. Ik zag het als een uitdaging
om de club nieuw leven in te bla
zen. En dat is aardig gelukt.
denk ik. Maar zo iets doe je niet
alleen. Dankzij de medewerking
van een groot aantal mensen is
'Hulst' nu weer een kerngezonde
vereniging."
Funest
Hoewel Burm als voorzitter is
opgestapt, betekent dit niet dat
hij verloren gaat voor de club.
De instructie van de ponyruiters
blijft zijn eerste zorg, want: „De
ze groep vormt de basis van elke
vereniging. Een groep die moet
je koesteren. „Mijn grootste zorg
is dan ook de instructie. Veel ou
ders denken hun kinderen een
dienst te bewijzen door ze een
goeie ervaren pony te geven.
Maar dat is juist funest, daar le
ren die kinderen niets van.
Goede instructie, daar gaat het
om. Het is leuk voor die kinderen
als ze steeds in de prijzen vallen,
maar wat heb je eraan als dat ge
beurt op de rug van zo'n ervaren
dier, zonder dat het kind be
schikt over de basisbeginselen
van het paardrijden? Niets
toch? Vandaar ook dat ik mij
hier graag voor inzet. En geluk
kig constateer ik dat steeds
meer mensen dat inzien."
De aansluiting van de Zeeuwse
paardesport bij de rest van Ne
derland is volgens Paul Burm
eveneens te danken aan steeds
beter wordende instructie in de
ze provincie. „Men schaft niet al
leen betere paarden aan, maar er
wordt ook steeds meer geld uit
gegeven aan goeie instructie. En
dat werpt zijn vruchten af, dat
merk je aan de stijgende lijn.
Vooral in de dressuur. Amper
vijf jaar geleden had je in Bra
bant niets te zoeken. Nu zien ze
de Zeeuwen ineens als geduchte
concurrenten. Ook op de Levade
vind je Zeeuwse combinaties re
gelmatig onder de prijswin
naars. Dat zegt genoeg over het
niveau van dit moment, denk ik.
Ik vind het dan ook volkomen
misplaatst dat de paardesport
hier in Zeeland door velen nog
gezien wordt als een recreatieve
bezigheid, wat landelijk gezien
niets voorstelt. Die mensen trek
ken een vergelijk met Jos Lan-
sink, Jan Tops, Eric van der
Vleuten, om maar enkele namen
te noemen. Maar die mensen
vergeten dat Nederland, net als
overigens alle landen van de we
reld, slechts een gering aantal
toppers telt. Dus dit is een verge
lijking die niet opgaat."
Niet aleen in zijn eigen vereni
ging draagt Burm zijn steentje
bij aan de bevordering van de
paardesport. Dat blijkt uit zijn
vele functies in het hippisch we
reldje. Zo is hij bestuurslid van
de afdeling Zeeland van de KNF
en de kring Zeeuws-Vlaanderen,
SGW-coordinator. lid van de le
denraad ran de KNF en spring-
jurylid. „Ja. buiten al die baan
tjes heb ik ook nog een dochter
en een zoon die paard rijden en
de nodige aandacht vragen. Dus
val ik beslist niet in een zwart
gat. Integendeel, ik kom nog
steeds tijd tekort om zelf weer in
het zadel te kruipen."
van onze medewerker
HULST - Vandaag (vrijdag) be
gint in De Dullaert te Hulst het
ING-bank Dullaert Dubbel-ten-
nistoernooi. Het evenement,
dat loopt tot en met zondag 19
november, wordt gespeeld in de
Cl, C2, Dl, D40 en D2-cate-
gorie. Voor het eerst zal er ook
in de B-categorie worden ge
speeld.
De wedstrijdleiding zal net als
voorgaande jaren bestaan uit:
Marleen Blanckaert, Rudy Mar
tens en Eddy Schelfhout. Dit
jaar ontving men wederom veel
inschrijvingen. Wedstrijdleider
Rudy Martens: „We hebben dit
jaar 336 deelnemers, dat is onge
veer 20 meer als vorig jaar. We
zitten dus helemaal vol."
De deelnemers spelen in afval-
schema's met verliezersronde,
zodat iedereen minstens 2 partij
en speelt. Voor het eerst zal er
ook een B-categorie verschijnen.
In deze categorie spelen 8 kop
pels mee bij de mannendubbel.
Favorieten voor de overwinning
zijn Mike Simon/Leo Huyggerts
en Patrick Marteijn/Paul Hen-
drikse. Gevaarlijke outsiders
zijn: Onno en Bernd van Quekel-
berghe. Niek de Koster/Guido
van Poecke en Mark de Brouwer
/Ronald van Remortel. De overi
ge koppels zijn C-spelers.
Overige plaatsingen: HD/C1: poule
HD/C2: l. Van Damme/Missiaen, 2
Dutree/De Jonge. HD/D1' 1. De Bak-
ker/Kouyzer. 2. BogaerUSchefïer.s.
HD/D40 1. Inghels/De la Ruelle,
2 Huis/Kegels HD/D2: 1 De Block/
De Block, 2. Claassens/Vael. DD/C1
poule. DD/C2: poule DD/D1. 1. Blok
land/Van Loo, 2. Van der Klok/Van
Tiggelen. DD/D2: 1. Lammens/Vlae-
minek, 2. Fenijn/De Milliano GD/C1
1. Tijssen/Van Remortel, 2. Hoek.'
Martens. GD/C2 1. Huis/Huis, 2. Vis-
ser/Missiaen. GD/D1; 1. Vermunt/Bo-
gaert, 2 d'HontAVijland. GD/D2: 1
Franse/Franse, 2 Lammens/De Kort
AWA
jTfülW
