Lage loonschalen zijn een flop
De beschamende laatste
gang van Herman Bleich
PZC
Japanners furieus
over verkrachting
door militairen VS
Miezerig
Dierenorganisaties
machteloos tegen
doden roofvogels
Werkgevers en werknemers maken geen werk voor laaggeschoolden
door
Margreet Vermeulen
De lage loonschalen die
werkgevers en werkne
mers in tal van cao's hebben in
gevoerd zijn een flop. De nieuwe
loonschalen leiden niet tot
meer banen voor laaggeschool
den, want de schalen zijn leeg:
er zitten geen mensen in. En de
verwachting is dat ze leeg zul
len blijven. Dat blijkt uit een
rondgang langs vijf grote be
drijfstakken.
De invulling van de lage loon
schalen is hèt onderwerp tijdens
het najaarsoverleg op 16 oktober
tussen werkgevers, werknemers
en het kabinet. Minister Melkert
van Sociale Zaken heeft ge
dreigd cao's zonder lage loon
schalen of met louter papieren
lage loonschalen geen algemene
geldigheid meer te geven. Dat
zou betekenen dat werkgevers
zich heel gemakkelijk aan cao-
regels kunnen onttrekken.
In de grafische sector (50.000
werknemers» mogen werkgevers
sinds februari dit jaar mensen
inhuren tegen het minimumloon-
plus-vijf procent Maar daar
wordt geen gebruik van ge
maakt. meldt marktonderzoe
ker Gerrit Roseboom van het
Koninklijk Verbond van Grafi
sche Ondernemingen iKVGO).
„Zo'n afspraak is een dode let
ter. De werkelijk betaalde lonen
m onze sector liggen mijlen ver
boven het minimumloon. De
werkelijk betaalde lonen liggen
zelfs 15 a 20 procent boven wat
de cao voorschrijft. Daar veran
dert zo'n nieuwe loonschaal
niets aan. Goede vaklui zijn
schaars en daar willen de werk
gevers graag voor betalen".
Een grafische werkgever hoeft
een 20-jarige leerling niet meer
uit te betalen dan 1300 gulden
bruto per maand. „Maar het sa
laris van deze groep bedraagt ge
middeld 2300 gulden bruto per
maand. Dat is dus duizend gul
den meer dan nodig is". Overi
gens krijgt ook het huishoude
lijk- en expeditiepersoneel dat
onder de grafische cao valt ruim
hartig betaald. „Zij verdienen
tenminste 3100 gulden bruto.
Dat is 43,3 procent meer dan het
minimumloon van 2163,20 gul
den bruto per maand".
Gemiddeld liggen de laagste cao-
lonen in de marktsector 13.4 pro
cent boven het minimumloon.
Daardoor is het wettelijk mini
mumloon verdrongen door een
officieus minimumloon. Dat
loon is volgens minister Melkert
zo hoog dat ongeschoolden en
laaggeschoolden geen enkele
kans meer maken op de arbeids
markt.
Illusie
Die analyse wordt door werkge
vers- en werknemersorganisa
ties niet gedeeld. „De bouw heeft
steeds minder laag- en onge
schoold personeel nodig", con
stateert Dick van Haastert van
de Bouw- en Houtbond FNV.
„Het werk wordt steeds comple
xer. Daarom ligt ons laagste cao-
loon ruim 40 procent boven het
minimumloon. En zelfs die loon
schaal is praktisch leeg. Nog
geen 4 procent van de bouwvak
kers zit in die laagste schaal".
Toch hebben werkgevers en
werknemers in de Bouw (200.000
werknemers» in april afgespro
ken dat er een loonschaal bij
komt die nèt boven het mini
mumloon ligt. Bondsbestuurder
Bram Visser noemt het een illu
sie daar enig heil van te ver
wachten. „Als een werkgever per
se een koopje wil. dan huurt hij
gewoon hulpkrachten in via be
drijven die onder een andere cao
vallen, de schoonmaak-cao bij
voorbeeld".
Een werknemer die onder de
schoonmaak-cao valt blijft bo
vendien ook op de lange termijn
goedkoper dan een bouwvakker.
De bouwvakker die in de nieuwe
lage loonschaal wordt aange
steld moet echter na één jaar
doorstromen naar de al eerder
genoemde loonschaal van 40
procent boven het minimum
loon. Daarmee is de werkgever
weer terug bij af.
Smak
Ook in het beroepsgoederenver-
voer heerst grote scepsis over
het nut van de loonschalen ter
hoogte van het minipiumloon
die sinds februari van kracht
zijn. „Het heeft voor ons weinig
zin, want er is weinig behoefte
aan ongeschoolden", zegt de
werkgeversorganisatie Trans
port en Logistiek Nederland
(TLN). Dat wordt bevestigd door
het onderzoeks- en opleidingsin
stituut voor de transportsector
NEA. „Aan de onderkant van de
drie laagste loonschalen worden
min-tredes geplakt. Maar in de
allerlaagste loonschaal, de A-
schaal, zitten nauwelijks men
sen. Dus hebben die min-tredes
ook geen effect", aldus Ad van
van onze correspondente
in Tokyo
Judith Stalpers
Woede. verontwaardi
ging en walging heb
ben de afgelopen maand
duizenden Japanners op de
been gebracht. Ze proteste
ren tegen de aanwezigheid
van het Amerikaanse leger
in Japan, een erfenis van de
Tweede Wereldoorlog. Aan
leiding is de verkrachting
begin september van een 12-
jarig schoolmeisje door drie
Amerikaanse militairen in
Okinawa, een eilanden
groep in het uiterste zuiden
van Japan.
De bewoners van Okinawa
zijn furieus. 'Yankee go ho
me', nepen ze vorige week
tijdens een protestmars,
„weg met de Amerikaanse
militairen" De verkrach
tingszaak was de druppel die
de emmer deed overlopen -
de eilanden hebben genoeg
van de misdaden die de
Amerikaanse bases met zich
meebrengen.
In 1972 werd Okinawa aan
Japan teruggegeven, maar
nog steeds verblijven 30.000
Amerikaanse militairen op
de eilanden In de bezet
tingstijd na 1945 waren over
vallen en verkrachtingen
door militairen aan de orde
van de dag. Sinds 1972 liep
het aantal misdaden sterk
terug. Niettemin waren
Amerikaanse militairen de
afgelopen tien jaar verant
woordelijk voor meer dan
elfhonderd misdaden.
De woede betreft met name
de juridische procedures:
militairen die van een mis
drijf worden verdacht staan
onder Amerikaanse jurisdic
tie totdat het Japanse open
baar ministerie hen officieel
in staat van beschuldiging
heeft gesteld. Pas dan kun
nen ze worden uitgeleverd.
De drie militairen die op 4
september het schoolmeisje
verkrachtten, verblijven in
een op een Amerikaanse ba
sis. Dat zou het onderzoek
door de Japanse autoritei
ten bemoeilijken.
Niet soeverein
De gouverneur van Okinawa
heeft bij de Amerikaanse
president Clinton en de Ja
panse premier Toiichi Mu-
rayama een herziening van
het 'Status Of Forces Agree
ment' (SOFA) geëist. In het
huidige verdrag, dat vorige
week is verlengd tot maart
1996, zijn de rechten en
plichten van het Amerikaan
se leger op Japans grondge
bied vastgelegd.
- „Het verdrag en de uitvoe
ring ervan veroorzaken dat
Japan niet soeverein is op ei
gen grondgebied", zegt Tsu-
tomu Arakaki, vice-voorzit-
ter van de advocatenbond
van Okinawa. Bij de verlen
ging van het verdrag is zelfs
afgesproken dat Japan ko
mend jaar drie miljard yen
(50 miïjoen gulden) meer op
tafel zal leggen om het Ame
rikaanse leger op zijn grond
gebied te onderhouden. Per
jaar komen de kosten voor
Japan neer op zo'n 10 mil
jard. Een dure rekening voor
een hoop ellende, zo menen
de anti-Amerikaanse acti
visten.
De gouverneur wil minder
militairen op Okinawa en
eist een verandering van de
criminele rechtsprocedures.
Hij krijgt daarbij steun van
de gouverneurs van de der
tien prefecturen in Japan
waar ook Amerikaanse ba
ses zijn.
Topontmoeting
Diplomaten aan beide zijden
van de Stille Oceaan zijn
bang dat deze zaak de Ame
rikaans-Japanse betrekkin
gen danig zal aantasten.
En de affaire is hiermee nog
niet afgedaan. Voor novem
ber is een topontmoeting ge
pland tussen Clinton en Mu-
rayama. Japanse en Ameri
kaanse politici proberen
kost wat kost te voorkomen
dat de verkrachtingsaffaire
de dialoog gaat domineren.
De top moet gaan over han
delsconflicten en de vernieu
wing van de Veiligheidsover
eenkomst tussen de twee
landen in 1997.
De Amerikanen proberen de
gemoederen te sussen. Clin
ton sprak zijn verontwaardi
ging uit over de verkrach
ting. Men overweegt het 12-
jarige slachtoffer smartegeld
te betalen, opmerkelijk ge
zien het feit dat de verdach
ten nog niet zijn veroor
deeld.
Schaik van het NEA. Volgens de
NEA-onderzoeker blijven de
aanloopschalen echter niet hele
maal zonder gevolgen. „Het aan
loopsalaris van de wat duurdere
werknemer die 3234,60 gulden
bruto per maand beurt, maakt
een behoorlijke smak van 530
gulden per maamd. Kijk. dat wil
een ondernemer wel helpen".
Maar daarmee is de doelgroep
van minister Melkert, de on- en
laaggeschoolden, niet geholpen.
Ook de schoonmaak kent
sinds januari - aanloopschalen.
Maar bij RAS (de Raad voor de
Arbeidsverhoudingen in de
Schoonmaak) is er nog niets be-
Eind april stierf in Israël
de bekende joodse jour
nalist Herman Bleich
(1917). Oprichter van
Nieuwspoort, deelnemer
aan menig radioforum
en jarenlang voorzitter
van de Buitenlandse
Persvereniging. Vorige
week werd vlak bij zijn
woning in de Haagse
Bloemenbuurt een deel
van zijn nalatenschap in
tientallen vuilniszakken
op straat gezet. Ten
prooi aan wind, scharre
laars en verbijstering.
door Casper Postma
Het moet eind jaren zeventig
zijn geweest toen ik in
Brussel een keer over de Place
du Jeu de Balie liep, waar op dat
moment de dagelijkse rommel
markt vrijwel ten einde was.
Bijna alles was al opgeruimd,
maar wat echt onverkoopbaar
was bleef staan. Mijn blik viel
op een sinaasappelkistje waar
uit een oude plattegrond van
Londen stak. Het kaartje hoor
de bij een bedrijfsuitstapje dat
een Brusselse mevrouw in de ja
ren twintig had gemaakt.
Zelden heb ik een mensenleven
zo compact samengebundeld
gezien als die dag. Ze was nog in
de vorige eeuw getrouwd ze
houdt haar echtgenoot teder
vast op een met de hand inge
kleurde foto - en haar zoon ging
in de Eerste Wereldoorlog naar
Verdun om slag te leveren met
de Duitsers. Hij zond zijn moe
der een brief waarin hij manhaf
tig de verschrikkingen van de
loopgraven verborgen hield. Zij
heeft dat schrijven altijd be
waard. evenals het bericht, niet
veel later, dat hij was omgeko
men.
Het echtpaar kocht aandelen,
vertelde het kistje, en de man
ging veel eerder dood dan de
vrouw. De, pakweg, tien kilo pa
pier eindigde met een lelijke po
laroidfoto van drie oude dames
op een bankje in een bejaarden
tehuis Het sinaasappelkistje
bleef staan. 'Je hebt een prach
tig verhaal laten liggen', klonk
het verwijt nog jaren later van
collega's.
Nachtmerrie
Die gedachten komen boven als
ik aan de Haagse Lobelialaan
voor het huis van Herman
Bleich sta. Joods journalist van
Duitse afkomst met een eminen-
Op de stoep ligt een zee van vuilniszakken waaruit de scherven van Bleichs leven puilen.
fotoGPD
te staat van dienst. Hij was on
der anderen een van de oprich
ters van het perscentrum
Nieuwspoort.
Een stilleven dat buurtgenoten
schokkend genoeg vonden om
de krant te bellen. Op de stoep
van de Lobelialaan ligt een zee
van vuilniszakken waaruit de
scherven van Herman Bleichs
leven puilen. Foto's van de Bui
tenlandse Persvereniging waar
van hij zeven jaar voorzitter was,
bankafschriften, giroafschrijvin
gen. ontelbare doorslagen van
artikelen, honderden boeken,
ook een perskaart voor het paus
bezoek in 1985.
Een bundeltje uitgescheurde
agendablaadjes uit 1978. 'Pieter
Menten steht wieder vor Ge
richt', staat er op 5 september. In
de goot fladdert een uit 1965 da
terend vliegticket naar New-
York. Waarom bewaart iemand
zoiets? Maar eigenlijk gaat het
antwoord niemand wat aan.
Ook zijn er volop plakboeken
waarin Bleich een nauwkeurige
administratie heeft gemaakt
van alle stukken die hij van jaar
tot jaar schreef. Bovenop ligt
naast zijn schrijfmachine het
plakboek uit de oorlogsjaren
met artikelen uit het Staller
Tagblatt, want Bleich was uitge
weken naar Zwitserland. Zo is
jaargang, na jaargang op het
trottoir uitgestort.
Natuurlijk blijft de uitstalling
niet onopgemerkt in de buurt.
Sommige automobilisten min
deren hoofdschuddend hun
snelheid, de bus van de HTM
kan pas passeren nadat hij een
stuk of vijf zakken heeft geplet.
Een passant raapt een bankaf
schrift op dat hem tegemoet
waait. „Hij had vorig jaar meer
op zijn rekening staan dan ik",
zegt hij met kennelijke verba
zing over het feit dat het dan nog
zó met je kan aflopen.
Een ander waadt tot kniehoogte
door de rommel. Graait een
schriftje uit de mêlee en mom
pelt: „Dat wordt geld waard".
Het is een oud gedenkboekje
van het concentratiekamp Wes-
terbork. Terwijl hij met tassen
vol spullen verdwijnt roept hij
nog: „Dat je je ouders zoiets
kunt aandoen"
Dochter
Gênant zijn behalve de privé-
correspondentie vooral de fo
to's. die naarmate de dag vor
dert steeds vaker door de wind
worden gegrepen en overal als
herfstbladeren ronddwarrelen.
Bleich en zijn gezin op diners,
heel oude zwart/wit-kiekjes uit
Zwitserland en in kleur zijn
dochter Anet met een baby op
schoot. Ze werkt nu als journa
liste bij de Volkskrant in Am
sterdam.
Ze is verbaasd als ze wordt ge
beld. Ze vindt het helemaal niet
vreemd wat er is gebeurd. Die fo
to's dan en de bankafschriften?
„Die hadden we niet meer nodig.
kend over de invulling van die
schalen. „Het probleem is dat
deze loonschaal (schaal 1) alleen
geldt voor hulpfuncties, Er zijn
niet zoveel hulpfuncties in de
schoonmaak. Loonschaal 1 mag
bovendien alleen gebruikt wor
den voor klussen waar al tien
mensen werken die in loongroep
2 werken. Dus dat beperkt de
mogelijkheden", aldus RAS.
Overal wekken werkgevers en
werknemers de indruk dat ze de
vooral op papier aan de wensen
van minister Melkert van So
ciale Zaken tegemoet zijn geko
men. En daar moet de bewinds
man maar genoegen mee ne
men. „Tsja", grijnst een vak
bondsbestuurder van het CNV.
„We zijn natuurlijk niet in het le
ven geroepen om lonen te verla
gen".
En ook werkgevers hebben door
gaans weinig belang bij het ver
groten van de werkgelegenheid
voor laagbetaalden. „De neiging
is juist om vakbekwame mensen
een goed loon te geven", zegt
woordvoerder Ben Vonk van de
werkgevers in de kleinmetaal.
Toch kent ook de kleinmetaal
sinds kort een aanloopschaal.
„We hebben gehoor willen geven
aan de oproep van minister Mel
kert. Maar voor ons werkgevers
is dit geen belangrijk punt. Er is
nauwelijks behoefte aan hulpjes
en vegers, want aan die functies
moet u denken. Nee, we doen
ook geen onderzoek naar de in
vulling van die instapschaal
De werkgeversorganisatie in de
grootmetaal, de FME, ziet als
een berg op tegen de komende
cao-onderhandelingen. Men
voelt de ogen van minister Mel
kert al in de rug priemen. „In on
ze sector werken 280.000 werkne
mers. Daarvan zitten er hooguit
enkele honderden in de laagste
loongroep van 2391 gulden per
maand. Welk effect zou 't dan
kunnen hebben om er nóg een
lagere loonschaal onder te plak
ken? Er is gewoonweg geen be
hoefte aan laaggeschoold perso
neel", aldus FME-woordvoerder
Sjefvan Woensel.
De werkgevers en werknemers
willen onder de dure plicht uit
om lage loonschalen te creëren
en op te vullen. Vooralsnog
houdt minister Melkert echter
voet bij stuk. Maar of Melkert
zijn dreigement dit keer wel uit
voert - en de beschermende
werking van cao-afspraken gaat
inperken is nog maar de
vraag.
Geheel in strijd met zijn bedoelingen kreeg CDA
voorman Heerma onlangs bij de algemene be
schouwingen de lachers op zijn hand toen hij kwam mei
een pleidooi voor de komst van een geheel nieuwe mi
nister die zich zou moeten gaan bezighouden met fami
lie- en gezinszaken. Heerma meende dat het kabinet
daarmee voor meer samenhang in de samenleving zou
kunnen zorgen. Het individualisme werkt naar zijn in
zicht als een soort betonrot op de hoeksteen van de sa
menleving. Het gezin moet in de koude winter van dc
nieuwe vormen onder warme, beleidsmatige dekens inj
gestopt worden.
Zo'n idee mag men verwachten van een oppositieleidei
die in grote nood verkeert en koste wat kost met een
spraakmakend idee wil komen. Vergeeflijk. Maai' het is
gênant als dergelijk restauratief gedachtengoed wordl
overgenomen door de VVD-er Bolkestein. Die beweerde
het afgelopen weekeinde tijdens een bijeenkomst van
zijn partij dat juist dit thema rond familie en gezin zo'
gek nog niet is. De liberale leider sprak over burgerzin
en over Nederlandse normen en waarden die van ge]
slacht tot geslacht dienen te worden voortgedragen
Ouders en onderwijzers hebben daarin een taak, stelde
hij.
Bolkestein heeft voor dat soort bourgeois-sentimenten
een fijnontwikkeld gevoel. Als de halve wereld een zeur
derig toontje begint aan te slaan over het feit datje tocb
eigenlijk nergens meer veilig over straat kunt en dan
nou nog al die buitenlanders erbij, dan pakt hij dat op
Hij beschikt over het vermogen borrelpraat op de agen
da geplaatst te krijgen en zulks is de laatste tijd in het
Haagse verheven tot het toppunt van staatsmanschap
Heerma is hem ditmaal net even voorgeweest, zo moet
Bolkestein hebben aangevoeld. En dus maakt ook hij
zich meester van familie en gezin. Daarbij losjes voorbij
gaand aan het feit dat de samenleving al lang geen geza
pig stilleven meer is, maar de veelvormigheid en veel
kleurigheid van een mozaïek heeft gekregen. Het kabi-j
net heeft er kort geleden blijk van gegeven de tekenen
des tijds te verstaan en probeert het familierecht wat
dichter bij de werkelijkheid te krijgen. De WD-voor-
man heeft daar blijkbaar even geen boodschap aan en
geeft de voorkeur aan het benutten van een scorings^
kans boven het vasthouden aan de liberale beginselen
Dat maakt een miezerige indruk. Het is zeer de vraag of
zijn achterban hem dat in dank zal afnemen.
Dierenorganisaties moeten
bijna machteloos toekijken
hoe jachtopzichters meer dan
duizend roofvogels per jaar
vangen en vergiftigen. De op
zieners doen dit om te voorko
men dat de dieren de wildstand
in het jachtseizoen, dat 15 okto
ber begint, aantasten. Dit zegt
Maria Quist, landelijk coördi
nator van de Werkgroep Roof
vogels Nederland (WRN).
De Stichting Kritisch Faunabe
heer (SKF) en de WRN kunnen
de vergiftigingen moeilijk be
strijden. omdat de daders op he
terdaad moeten worden betrapt.
Toch proberen de twee belan
genorganisaties de misstanden
in kaart te brengen. Rita Stock-
mann van de SKF: „Daarna
brengen we de Algemene In
spectiedienst (AID) op de hoog
te. De AID moet de opzichters in
de kraag vatten en ze vervolgen.
Helaas komt maar een fractie
aan het licht. Dit jaar zijn tegen
slechts zeven opzichters proces
sen-verbaal opgemaakt."
Vrijdag is een 54-jarige jachtop
ziener uit Numansdorp aange
houden voor het vergiftigen van
roofvogels. De man heeft bekend
dat hij op het terrein van de Am
bachtsheerlijkheid in Numans
dorp vergiftigde eieren en vergif
tigd aas heeft uitgelegd om de
vogels te doden. Daarnaast
heeft de opzichter de afgelopen
weken honderdenvijftig jonge
fazanten uitgezet om de wild
stand voor de jagers uit te brei-,
den. Het uitzetten van deze die-1
ren is verboden. De politie heeft:
proces-verbaal opgemaakt.
Woordvoerder Lulof van de Ko
ninklijke Nederlandse Jagers;
Vereniging (KNJV) vindt de ac
ties van de zeven aangehouden;
opzichters bedroevend en onbe
grijpelijk. „Deze mensen denken'
waarschijnlijk dat ze met het'
uitroeien van roofvogels de
stand van fazanten op peil kunj
nen houden. Niets is mindeij
waar. Roofvogels hebben iedei
een eigen territorium. Als zo'n!
dier wordt gedood, neemt eer.
andere vogel zijn plaats in. Je be
reikt dus niets met vangen en
doden van de vogels", meent Lu-
lof.
Het vergiftigen van roofvogels
komt volgens de KNJV steeds
vaker voor. Lulof: „Als één van
onze leden zich hieraan schuldig
maakt en hiervoor wordt veroor
deeld. dan zullen we hem roye
ren."
Volgens Stockmann van de SKF
legt Lulof een rookgordijn. „In
de openbaarheid reageert hij ge
schokt, maar zijn vereniging
laat het vergiftigen oogluikend
toe.
Sterker nog, in de Nederlandse
Jager kun je regelmatig tusseni
de regels doorlezen dat roofdie-i
ren de stand van fazanten be
dreigen", zegt Stockmann.
(ANP)
Wie heeft daar nou nog wat aan?
Ik ben tien dagen bezig geweest
om alles te selecteren, en dit is er
overgebleven. Het was gewoon
te veel".
Als een kadaver wordt intussen
de niet-officiële nalatenschap
van Herman Bleich uit elkaar
getrokken. De meeste meubels
zijn 's nachts al opgehaald, 's
morgens komen twee meisjes
langs om twee houten tennisrac
kets mee te nemen. „We zijn heel
veel over hem te weten geko
men. Hij had astma", vertellen
ze later thuis.
Rond tien uur 's morgens heeft
de berg definitief zijn vaste vorm
verloren. Her en der dweilen de
zwarte zakken over straat. Niet
allemaal zijn ze door voorbijgan
gers opengemaakt, sommige
zijn door overgewicht ge
scheurd. grillige rukwinden heb
ben de rest gedaan.
De waardigheid die een heel
mensenleven is bewaard, die
spreekt uit het zorgvuldige, fijne
handschrift en de behoefte om
alles geordend vast te leggen, is
op een stormachtige ochtend be
zoedeld. 'Die Odyssee eines
deutschen Juden ïst zu Ende',
kopte de Frankfurter Rund
schau op 2 mei boven de necrolo
gie na het overlijden van Her
man Bleich.
Helemaal waar is dat niet. Zijn
geest zwerft nu in de vorm van
boeken, brieven, persoonlijke
notities, agenda's en rekeningen
door de Haagse Bloemenbuurt.
Directie:
K. Scherphuis,
W. F. de Pagter en
F. van de Velde.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Vlissingen: Oostsouburgse-
weg 10, Postbus 18.
4380 AA Vlissingen.
Tel. 01184-84000.
Middelburg: Markt 51
4331 LK Middelburg.
Tel. 01180-81000.
Goes: Grote Markt 2,
4461 AJ Goes.
Tel. 01100-31800.
Terneuzen: Axelsestraat 16.
4537 AK Terneuzen.
Tel. 01150-94457.
Hulst: Servicepunt.
Boekhandel Duerinck,
Gentsestraat 12,
Tel. 01140-14058.
Axel: Nassaustraat 15.
4571 BK Axel Tel. 01155-68000
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JK Zierikzee.
Tel. 01110-15380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur.
Openingstijd Zierikzee
8 30-17.00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8 00 tot 10.30 uur.
Centrale redactie: Postbus 18.
4380 AA Vlissingen,
Tel. 01184-84000:
Redactiefax: 01184-70102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag, vanaf 19.00 uur:
in het weekeinde, verwijzing via
de telefonische boodschap op de
kantoren.
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden:
ïaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht
in te spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties: tijdens
kantooruren en uitsluitend maan
dag- t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22 00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. 01184-84000.
Fax 01184-70100
Abonnementsprijzen: per
kwartaal 86.75, automatische
afschrijving 85.90, franco per
post 110,00; per maand
30.50, automatische afschrij
ving 30.00.
jaarabonnement 335,00, auto
matische afschrijving 333.50:
jaarabonnement franco per post
440.00. losse nummers maan
dag t/m vrijdag 1.50, zaterdag
2.25 p.st (alle bedragen inclu
sief 6 pet. btwi.
Postrek.nr 3754316 t.n.v PZC
ab rek. Vlissingen.
Advertentietarieven: 169 cent
per mm: minimumprijs per
advertentie 25.35. ingezonden
mededelingen 2.5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit
blad 6.50 meer Volledige
tarieven met contractprijzen op
aanvraag (alle advertentieprijzen
exclusief 17.5 pet btw)
Giro: 35 93 00. Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B V.
Vlissingen
PZC-ombudsman:
C. van der Maas. Telefonisch
spreekuur maandag t/m vrijdag
9.30-12.30 uur.
Tel. 01184-84401.
Auteursrechten voorbehouden
Uitgave PZC
In de grafische industrie verdient vrijwel niemand een salaris in de laagste loonschalen.
foto ANP
