Wim Meijer rookt zijn balkon op
PZC
'Straks verkopen alle
tuincentra nederwiet'
I
Recreatie kent Duitse wensen niet
Tonners met onW
Pronk voelt zich
niet de verliezer
A
b
E
R
RVD kan citeren
uit de Troonrede
niet tegenhouden
zimmer mit fruhscu*.
Huisteelt
A
T
in
Nederlandse markt voor Nedenvietkwekers nog niet verzadigd
IT#
H
door Saskia Belleman
Jaren geleden slaagde een on
verlaat er in een plant van
zijn balkon te pikken. Omhoog
geklommen langs de regenpijp.
Hij voorkwam herhaling door
de aanplant van, wat hij noemt
„natuurlijk prikkeldraad"; een
paar uitbundig langs de muur
klimmende, prikkende rozen
struiken.
Sinds die tijd groeit en bloeit de
Nederwiet van thuiskweker
Wim Meijer onbekommerd. Zijn
vijf meter lange balkon, met uit
zicht op de werkkamer van de
Amsterdamse burgemeester
Schelto Patijn in het stadhuis,
staat zo vol met manshoge
groene planten dat er nauwe
lijks plaats is voor een tuinstoel.
Dat vindt hij niet erg. Het wel
zijn van zijn planten gaat hem
boven alles.
Naarmate de toppen verder bo
ven de balkonrand uitpiepten,
groeide ook zijn onrust. Stel dat
een agent op een dag met zijn
verkeerde been uit bed stapt...?
Die zorg is sinds het verschijnen
van de drugsnota van de minis
ters Sorgdrager en Borst voor
bij. Kleinschalige thuisteelt
mag, vindt het kabinet. Meijer
kan opgelucht ademhalen.
Zeven jaar geleden stopten hij
en een paar vrienden hun eerste
zaden in een potje aarde in het
kader van een weddenschap
„wie het eerste wietje had". „Het
ging hopeloos mis. Wist ik veel
dat die planten zoveel water no
dig hadden." De Muit droogde
uit en een stevige storm die de
haarwortels kapot schudde
deed de jonge plant definitief de
das om.
Experimenteren
De weddenschap verloor hij,
maai1 de interesse was definitief
gewekt. Meijer kweekte verder,
las boeken over de teelt van ma
rihuana en bond de strijd aan
met spint, luizen en rupsen. Hij
experimenteerde er lustig op los.
Probeerde de samenstelling van
de aarde te verbeteren door toe
voeging van salpeterzuur, tuin
en zeewierkalk en verwende de
planten met bitterzout, wormen
en fuchsiamest.
„Ik streef' naar perfectie. Hoewel
ik in het begin amper een zaadje
omhoog kreeg." Reden waarom
hij hartelijk moet lachen om be
ginnende thuiskwekers die den
ken met het af en toe toedienen
van een scheut water snel hun
fortuin in de soft-drugssector te
kunnen maken. „Er kan zoveel
mis gaan. Het is een ijzersterke
plant hoor, hij overleeft alles. Al
leen is het resultaat een ielig ex
emplaar dat weinig rookbaars
oplevert."
tNederland telt naar schatting
tien- tot twintigduizend thuis
kwekers die in de tuin, op het
balkon, op zolder of in de slaap
kamer tussen de zes a honderd
planten kweken en jaarlijks tus
sen de 50 en 75 ton Nederwiet
produceren. Die schatting ba
seert economisch geograaf
Adriaan Jansen, auteur van het
boek Cannabis in Nederland, op
het aantal groeilampen dat per
jaar wordt verkocht. In 1994 wa
ren dat er twintigduizend.
Export
Jansen: „Die blijven natuurlijk
niet allemaal in Nederland. Wat
dat betreft loopt de drugsnota
van de ministers Sorgdrager en
Borst achter de feiten aan. De
export vindt voornamelijk
plaats in de vorm van hard- en
software. Zaden, lampen en fol
ders van de firma Sensi Seed
met informatie over het thuis-
kweken."
Export van Nederwiet is er vol-
door Anouk Klip
Als iedereen thuis neder
wiet gaat kweken, wordt
de cannabis-handel één grote
chaos. Dat vrezen politie
korpsen en coffeeshophou
ders. Vorige week zei minis
ter Sorgdrager in aanvulling
op de drugsnota, dat iedereen
in het vervolg tien wietplan-
ten op zijn balkonnetje mag
hebben, zonder dat de politie
in zal grijpen.
Coffeeshop-exploitanten en
politiekorpsen zitten met de
handen in het haai-. „Dit gaat
gigantisch uit de hand lopen",
zegt een woordvoerder van de
gemeentepolitie in Arnhem.
Volgens de politie zorgen par
ticuliere wietkwekers nu al
voor genoeg problemen. „Er
bellen regelmatig mensen
met klachten over water
schade of stankoverlast. En
alleen na een Macht kunnen
we ingrijpen. Het is onbegon
nen werk om te controleren
wie er op zolder een wiet-han-
deltje drijft".
De politie is niet van plan de
straten af te struinen om te
tellen of iemand zich aan de
limiet van tien plantjes
houdt. „We hebben onze han
den vol aan de harddrugs", al
dus de woordvoerder.
Volgens de poütie in Amster
dam is het een kwestie van af
wachten. ..De aanpak van
softdrugs heeft bij ons geen
hoge prioriteit, daar zal in de
toekomst waarschijnlijk niet
veel aan veranderen", zegt
woordvoerder Ramau.
Rob Bierens van de Bond
voor Cannabis Detaillisten
voorspelt 'een rage' in het te
len van nederwiet. „Aan één
kant zijn we wel blij dat het
steeds meer gelegaliseerd
wordt. Maar als iedereen op
eigen houtje gaat telen, wordt
onze handel platgelegd."
Een 'thuiskweker' kan met
tien wietplanten tienduizend
gulden per jaar verdienen.
Coffeeshops mogen maar een
beperkte hoeveelheid wiet
verhandelen. Daarover moe
ten ze belasting betalen. Zelf
kweken mag niet. „Waarom
geeft de overheid ons geen
vergunning om zelf te telen en
meer te verhandelen?" vraagt
Bierens zich af. „Dan is het be
ter te controleren". De limiet
van tien planten voor thuis
kwekers zegt hem niets. „Ie
dereen die voorheen twintig
Meine plantjes op zijn balkon
had staan zet nu tien joekels
neer. Sraks kun je bij elk tuin
centrum hennepstekjes ko
pen".
Of dat zo is? „Nog nooit aan
gedacht", zegt woordvoerder
P. Pijpers van Europatuin.
„Maar... hoe groot is de doel
groep eigenlijk
Kweker Wim Meijer.
door Gijs Schreuders
Wie heeft het auteurs
recht op de Troonrede?
Deze kwestie is plotseling
actueel nu de Rijksvoorlich
tingsdienst (RVD) een stok
je wil steken voor de verto
ning van een documentaire
waarin geluisdsfragmenten
uit oude troonredes zijn ver
werkt.
Heeft de koningin het copy
right? Nee, want zij is niet de
auteur. Bij mondelinge voor
drachten komt het auteurs
recht toe aan de maker, niet
aan degene die de tekst uit
spreekt. Maai- ook als de ko
ningin de Troonrede eigen
handig had geschreven, dan
geldt toch de regering in
haai- geheel als auteur. Het is
een staatsstuk.
Voor overheidsdocumenten
kent de Auteurswet enkele
aparte regelingen. De bedoe
ling is nu juist dat wat de
overheid openbaar maakt
een zo breed mogelijke be
kendheid krijgt. Het alge
meen belang vereist een on
belemmerde mogelijkheid
om kennis te nemen van
openbare uitingen van de
overheid.
Toestemming
Om deze reden rust er nooit
ofte nimmer auteursrecht op
wetten, verordeningen, rech
terlijke uitspraken en derge
lijke. Dat is zelfs een beginsel
van de rechtsstaat. Bij an
dere teksten die door de
overheid openbaai- zijn ge
maakt, zoals nota's, rappor
ten, ook de Troonrede, geldt
een heel beperkte vorm van
auteursrecht.
De wet zegt daar uitdrukke
lijk over, dat de verdere
openbaarmaking van een
„door of vanwege de open
bare macht" gepubliceerd
werk geen inbreuk op het au
teursrecht oplevert. Er hoeft
dus nooit toestemming voor
reproduktie gevraagd te
worden, tenzij het copyright
uitdrukkelijk is voorbehou
den. Dat laatste zou bij een
document ais de Troonrede
bijzonder eigenaardig zijn.
RVD-directeur J. van der
Ploeg verkeert echter in de
veronderstelling dat hij de
film De Passanten - die don
derdag wordt vertoond op
het Nederlands Filmfestival-
kan verbieden. Althans, hij
denkt dat de RVD als au
teursrechthebbende toe
stemming kan weigeren
voor het gebruik dat regis
seur Annegriet Wietsma en
producent Erik Willems van
de passages uit oude troon
redes hebben gemaakt.
Daarom zou zowel de verto
ning op het Nederlands
Filmfestival als uitzending
op de NCRV-televisie niet
door mogen gaan.
Maar omdat openbaarma
king van een staatsstuk
geen inbreuk op het copy
right betékent, kan de RVD
die openbaarmaMng onmo
gelijk verbieden. Verwon
derlijk dat de Nederlandse
Vereniging van Journalisten
overweegt naar de rechter te
stappen om de RVD te dwin
gen alsnog toestemming te
geven: er hoeft helemaal
geen toestemming gevraagd
te worden ais het copyright
niet uitdrukkelijk is voorbe
houden.
Tussen neus en lippen door
heeft directeur Van der
Ploeg echter laten weten dat
de RVD sinds jaar en dag
toestemming weigert voor
het gebruik van fragmenten
uit de Troonrede. Dat maakt
de zaak nog pikanter, want
als dit waar is, dan misbruikt
de RVD dus sinds jaar en
dag het auteursrecht.
Nog bonter maakt Van dei-
Ploeg het als hij zegt dat het
tot de taak van de RVD be
hoort erop toe te zien dat er
onderdelen van de Troon
rede niet uit hun context
worden gelicht. Dus iemand
die bijvoorbeeld een artikel
wil schrijven over de ge
schiedenis van het onder
wijsbeleid, zou niet alle pas
sages in achtereenvolgende
troonredes over het onder
wijs achter elkaar mogen
zetten?
Deze absurde redenering
verdraagt zich moeilijk met
de grondwettelijke informa
tievrijheid, maar is ook - op
nieuw - in strijd met de Au
teurswet. Daarin is namelijk
uitdrukkelijk een regeling
opgenomen van het zogehe
ten citaatrecht. Omdat de
Troonrede op radio en televi
sie wordt uitgezonden, mag
elke maker van een televisie
programma daar met bron
vermelding naar believen
passages uit overnemen. De
NCRV kan De Passanten
rustig uitzenden.
'Verblijf in Zeeuws hotel is een straf
door Jacques Cats
Zeeland is een prachtige pro
vincie. Eigenlijk helemaal
voor de Duitser gemaakt. Al
leen jammer, dat dit mooie ge
bied zich zo slecht presenteert.
De aan het bureau Events Pro
motion in Hamburg verbonden
Kees Rutters vormde dezer da
gen de bron van gedeputeerde
J. C. van Zwieten toen die sig
naleerde dat de Zeeuwse gas-
tenontvangers zich beter zou
den moeten verdiepen in wat de
gemiddelde Duitse vrijetijds-
vierder verlangt als hij in Zee
land is.
De provinciebestuurder sprak
daarbij in termen van wasmid
delenreclamespotjes. Hij be
toogde da.t het bezoek van Duit
sers aan Walcheren 'significant'
was gedaald en noemde daarbij
als een van de mogelijke oorza
ken dat het toeristisch produkt
Zeeland op verschillende fron
ten achterblijft bij de wensen
van de Oosterburen.
Het Hamburgse bureau waar
van Rutters - 'ik ben een ouwe
Zeeuw' - deel uitmaakt, houdt
zich in binnen- en buitenland be
zig met de organisatie van groot
schalige culturele evenementen
om bepaalde gebieden een gro
tere naamsbekendheid te geven.
Rutters verbleef in Zeeland om
na te gaan wat zijn bureau op
dat punt voor dit gewest zou
kunnen betekenen. Tevens be
nutte hij dat verblijf om op ver
zoek van de provincie eens M.Ï-
tisch te kijken naar de kwaliteit
van het toeristisch produkt Zee
land.
De gemiddelde ondernemer in
de toeristisch/recreatieve sector
is, zo meent Rutters, niet goed
op de hoogte van de wensen van
de Duitse bezoekers. „Dat is ove
rigens niet alleen in Zeeland zo.
Je ziet dat elders in Nederland
ook".
Het zit 'm soms in simpele din
gen, geeft Rutters aan. Zo slaapt
de Duitser al anders. Een Neder
lander kruipt onder een laken en
een deken. Daar moet een Duit
ser. die thuis een dekbed gewend
is, heel erg aan wennen. „En er
wordt in de Zeeuwse verblijfsac-
commodaties ook veel gewerkt
met plastic en nylon en meer van
dat soort troep. Daar kan een
Duitser niet tegen. Daar moet-ie
echt niks van hebben".
Straf
Persoonlijk, vond Rutters het
een straf om in een Zeeuws hotel
te verblijven. Vanwege het bed,
maar vooral ook vanwege het
ontbijt. Het Nederlandse brood-
assortiment kan de gemiddelde
Duitser niet bekoren. Het doet
teveel aan een pak watten den
ken. De Duitser wil, zo doceert
De gemiddelde ondernemer in de toeristisch/recreatieve sector is niet goed op de hoogte van de wensen
Pi it-ion (Troo
van de Duitse bezoekers.
Rutters, in een stevig stuk brood
kunnen happen.
Hij noemt nog een paar ergernis
sen: „Je eet soms de lekkerste
dingen bij standjes die er niet uit
zien. Ik was laatst bij zo'n gele
genheid in Westkapelle. Daar
kun je dan niks fatsoenlijks bij
drinken en het oogt er ook niet
feestelijk. Het is zo ongeveer als
uit de mum' eten, maar het is wel
heel goed. Het ontbreekt dus ge
woon aan de juiste entourage".
Over het Zeeuwse restaurantwe
zen zegt Rutters: „Er zijn hele
goede eetgelegenheden bij.
Maar het is of het een of het an
der. Er zit geen middenmoot bij.
En je kunt ook te weinig merken
dat men zich heeft ingesteld op
de Duitse gasten".
Zo zou de horeca best beter kun
nen inspelen op de voorkeur van
menig Duitser voor een speciaal
drankje als de 'Gespritzten'.
Rutters: „Dat drinkt een Duit
ser in de zomer als het warm is
naast bier het liefste. Maar dat
kun je in Nederland bijna niet
bestellen. Dat moet je drie keer
uitleggen en dan krijg je het nog
verkeerd". Het vroege sluitings
uur van de meeste restaurant
keukens noemt Rutters 'een
drama'. „Laatst waren wij met
een filmploeg in Zeeland. Wij
wilden toen echt de laatste zon
nestralen benutten om te filmen.
Maar toen we daarna wilden
eten was alles dicht. Het enige
wat ons te doen stond was een
friteskraam op te zoeken".
Nederlanders kunnen zich er
zeer over opwinden: over Duitse
vrijetijdsvierders die op de eer
ste dag dat ze op het strand ko
men een kuil graven en denken
dat ze daar de hele vakantie
kunnen blijven zitten. Volgens
Rutters zou dat spitwerk achter
wege blijven als er strandstoelen
zouden worden verhuurd van
het type dat men uit eigen woon
omgeving, kent. Die Duitse
strandstoelen hebben een so
ciale functie, legt de man van het
Hamburgse bureau uit. Zo'n
stoel zorgt voor luwte tegen zon
en wind en er kunnen ook spul
letjes in worden opgeborgen. Zo
mogelijk huren Duitsers elk
nieuw seizoen een strandstoel
met hetzelfde nummer op het
zelfde plekje waai' ze het vorig
seizoen neerstreken.
Als er in Zeeland kermissen wor
den gehouden om mede de Duit
se toerist te verpozen dan slaat
men volgens Rutters de plank
goed mis. „Het gemiddelde
Duitse kind kent kermissen met
van alles dat honderd keer gro
ter, hoger, sneller en technisch
volmaakter is en gaat daar dus
niet meer heen. Je zit zo als orga
nisator echt volkomen naast de
markt".
Bovendien vindt de organisator
uit Hamburg het op z'n zachtst
gezegd merkwaardig dat op
sommige plaatsen, zoals in Mid
delburg, de attracties het zicht
wegnemen op het monumentale
stedenschoon. „Het is zo onge
veer hetzelfde als midden in het
hoogseizoen een kermis opzet
ten op het San Marcoplein in Ve
netië. Dat is ook zo absurd als
maar mogelijk is, Toch is men in
gens Jansen nauwelijks. „De Ne
derlandse markt is nog niet ver
zadigd." Import van buitenland
se hasj is sinds een jaar of zeven
drastisch afgenomen. In Neder
land gekweekte wiet en hasj
voorziet inmiddels in driekwart
van de Nederlandse consump
tie. Die vervanging van geïm
porteerde soft drugs door kweek
van eigen bodem zette zeven
jaar geleden in. „De groene la
wine", noemt Jansen het ver
schijnsel, dat hij omschrijft als
een economisch mirakel. „Zon
der de thuiskwekers was dat
nooit mogelijk geweest."
Het zijn voornamelijk de bin-
nenkwekers die verantwoorde
lijk zijn voor de grote produktie.
Het aantal buitenkwekers is vol
gens Jansen de laatste jaren af
genomen. „Onder invloed van
rovers en de politie", zegt hij.
Politie te paard
„Balkonboer" Meijer kan ervan
meepraten. Hij beleefde menig
benauwd ogenblik als politie te
paard op ooghoogte zijn balkon
passeerde, maar van een inbe
slagname kwam het nooit. We
tenschapper Jansen noemt het
uniek dat het kabinet volgens de
drugsnota thuisteelt op Meine
schaal officieel wil gedogen, hoe
wel onduidelijk is hoeveel plan
ten iemand er op na mag hou
den. „Doet er ook niett toe", al
dus Jansen. „Je hebt planten die
een paar gram wiet opleveren en
planten waarmee je kilo's oogst.
De kwaliteit telt, niet het aan
tal."
Meijer geniet al vanaf juni van
zijn eerste oogst. Dan droogt hij
de eerste verse bolletjes met het
werkzame bestanddeel THC in
de magnetron. Over de kwaliteit
van zijn eigen kweek is hij dik te
vreden. Beter dan wat menig
koffieshop verhandelt, vindt hij.
Er hebben zich nog geen geïnte
resseerde koffieshophouders ge
meld en ze kunnen zich ook de
moeite besparen. „Ik rook mijn
hele balkon op", zegt Wim Meij
er. „Helaas overbrug ik nèt geen
heel jaar. Dan ben ik toch aange
wezen op de koffieshops." Geen
onverdeeld genoegen, vindt hij.
„De hasj die ze verkopen vind ik
tegenwoordig zó smerig. Net sa
mengeperste geitenkeutels. De
mijne is veel lekkerder. Hoe dro
ger mijn mond, hoe beter hij is.
Ik meet de kwaliteit af aan de
manier waarop mijn vrienden de
deur uitgaan. Als ze hun huis
niet meer kunnen vinden, is het
goed."
De drugsnota van de D66-ministers Sorgdrager
Borst lijkt een regelrechte aanmoediging aan de
Nederlandse bevolking om een boeiende en lucratieve
liefhebberij te beginnen: de teelt van nederwiet,
tuurlijk, het blijft officieel verboden hennepplanten te
telen met de bedoeling de geestverruimende bestand,
delen ervan te oogsten, maar voor de politie is er geen
beginnen aan daar strikt de hand aan te houden. Dus
geldt voor de huisteelt van nederwiet in het vervolg een
gedoogbeleid. De kleinschalige teler kan gerust zijn,
Aan tien hennepplanten op het balkon of in de tuin
neemt de politie geen aanstoot meer.
Bij de presentatie van de drugsnota rekende Sorgdra
ger uit het hoofd voor hoe interessant de teelt van ne
derwiet kan zijn. Van een zorgvuldig gekoesterde plant
kan vijf keer per jaar worden geoogst en dat levert al
gauw duizend gulden op. De maximaal gedoogde tien
planten zijn dus goed voor tienduizend gulden, voorop,
gesteld dat de teler zijn oogst afzet bij een koffieshop
niet bezwijkt voor de verleiding de vruchten van zijn
inspanningen zelf te consumeren. Tienduizend gulden
is geen duizelingwekkend bedrag, maar een leuke bij
verdienste. Een bijverdienste die, voor wie de ziektenen
plagen in de hennepteelt eenmaal onder de knie heeft
veel minder moeite vergt dan kranten bezorgen of vak
ken vullen in een supermarkt.
Bij het gedoogbeleid voor de huisteelt van nederwiei
blijven evenwel nog verscheidene vragen te stellen. De
drugsnota verlaagt de hoeveelheid softdrugs die ie
mand straffeloos mag bezitten van dertig tot vijf gram
Een beetje huisteler oogst veel meer dan die laatste hoe
veelheid. Over het maximum van tien planten bestaal
ook nog onduidelijkheid. Geldt dat aantal per persoon
per samenlevingseenheid of per woning? En ook is hel
de vraag of de huisteelt valt onder de vormen van in-
komsten waarvan de belastinginspecteur graag kennis
pleegt te nemen.
De huisteeltregels van Sorgdrager en Borst zijn wel een
goede maatregel om te voorkomen dat de internatio
nale handel in softdrugs en telers-in-het-groót zich vol
ledig meester maken van de bevoorrading van koffie
shops. Het aanbod van de huistelers dekt ongeveerde
vraag van de koffieshops. Zo wordt - dat is tenminste de
bedoeling - de georganiseerde misdaad uit de wereld
van de softdrugs in Nederland geweerd. Belangrijkste
zorg van het kabinet is alleen hoeveel wenkbrauwgef
rons deze vorm van huisnijverheid in het buitenland za!
veroorzaken.
door Paul Koopman
Een tegenoffensief mocht het
wel heten, gistermiddag in
de perszaal van het ministerie
van Buitenlandse Zaken. Ach
ter de tafel PvdA-minister Jan
Pronk, net terug van een bezoek
aan China. Met lichte ergernis
had hij aan de andere kant van
de wereld gelezen dat hijzelf de
grote verliezer van de herij
kingsoperatie was geworden.
Wat een misverstand!
Pronk: „Ik ben niet onderge
schikt en ik word niet onderge
schikt. Integendeel! Wat er ligt,
heb ik bepleit en heb ik gewild.
Om de herijking van het buiten
lands beleid te beoordelen moet
u de voorgeschiedenis kennen.
Dan zult u zien dat de herijking
en de ontschotting beide mijn
idee zijn. Lees de nota's 'Een we
reld in geschil' en 'Een wereld
van verschil' er maar op na".
Vorige week kon Pronk vanwege
de vrouwenconferentie niet bij
de persconferentie van de minis
ters Van Mierlo, Wijers, Voor
hoeve en Zalm zijn, waarin de
herijkingsnota werd toegelicht.
Daar moest niets achter gezocht
worden, de agenda's van alle vijf
bewindslieden lieten zich niet
verenigen, aldus Pronk. Maar
wie er niet bij zit, kan niet mee
praten. En dus ontstond een
beetje het beeld dat het econo
misch eigenbelang van Neder
land voortaan vóór al het anderi
gaat. In de nota zelf staat im
mers ook: „Het buitenlands be
leid moet explicieter dan voor
heen worden ingezet om Neder
landse economische belangen t{
dienen".
Deze strofe betekent nog niti
dat Pronk voortaan het onder
spit delft in het 'ontschotte'
overleg met zijn vier collega's
Pronk schudde gisteren zonde
nadenken vijf voorbeelden uil
zijn mouw volgens welke bij ees
'geïntegreerd buitenlands be
leid' (bron: herijkingsnota) dl
zakenman juist zou moet terus-
treden ten gunste van de domi
nee. Pronk: „Ik ben altijd voor
stander van die geïntegreerd:
aanpak geweest. Waarom? Om
dat ik dan kan meepraten ove
al die andere terreinen. Ik
liever bij dan dat ieder zijn eige:
weg gaat en ik als aflaat kan firn
geren. De winst van de herij
kingsnota is dat we ontwikke
lingsbeleid, buitenlands beleid
handelspolitiek en milieubeleir
op elkaar afstemmen".
Pronk is content met de
spraak dat voortaan gemiddeld
0,8 procent van het nationaal in
komen besteed wordt aan
vere ontwikkelingshulp. „Bij di
formatie wilde de WD 0,7 pr»
cent, de PvdA eiste 0,9 procenl
Het zat er dus wel in dat het 0,1
zou worden".
foto Ruben Oreel
Zeeland daarmee bezig. Maak
dan liever een reuzenkermis bij
Neeltje Jans".
Uniek
Zeeland heeft, zo concludeert
Rutters, veel fraais in huis om
ook de verwende veeleisende
Duitse toerist te kunnen beko
ren. „Neem alleen al die mooie
steden die nog steeds ongeloof
lijk gaaf in horizonnen liggen
zonder dat je daar fabriekspij
pen in tegen komt. Het is een
uniek gebied, te vergelijken met
Toscane in Italië".
De bron van gedeputeerde Van
Zwieten gelooft niet dat de Duit
sers Zeeland gaan mijden omdat
ze er misschien niet alles van
hun gading vinden. Daarvoor
ligt de Zeeuwse kust geografisch
gezien te aantrekkelijk voor het
publiek uit bepaalde deelstaten.
Maar het lijkt hem wel verstan
dig dat er in Zeeland duidelijk
een keuze wordt gemaakt op
welke doelgroep de Zeeuwse toe
ristenontvangers hun aandacht
en energie willen richten: gaat
het de richting op van het fast-
food-publiek of moet het de kant
op van het betere publiek?
„Die keuze is erg belangrijk",
vindt Rutters. „Zeeland ligt nog
altijd in een buurt met dertig
miljoen mensen, die aardig ver
dienen. Daar kan, ook buiten het
seizoen, veel meer dan nu ge
beurt, van geprofiteerd worden.
Maai' dan moeten de voorzienin
gen ook aan de eisen voldoen.
Goede hotels, overdekte tennis
banen en wat er allemaal nog
meer bijkomt".
Directie:
K. Scherphuis,
W. F. de Pagter en
F. van de Velde,
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Vl'issingen: Oostsouburgse-
weg 10, Postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Tel. 01184-84000.
Middelburg: Markt 51
4331 LK Middelburg.
Tel. 01180-81000.
Goes: Grote Markt 2,
4461 AJ Goes.
Tel. 01100-31800.
Terneuzen: Axelsestraat 16,
4537 AK Terneuzen.
Tel. 01150-94457.
Hulst: Servicepunt
Boekhandel Duerinck,
Gentsestraat 12,
Tel. 01140-14058.
Axel: Nassaustraat 15,
4571 BK Axel. Tel. 01155-68000.
Zierikzee: Oude Haven 41,
4301 JK Zierikzee.
Tel. 01110-15380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8-00 tot 17.00 uur.
Openingstijd Zierikzee
8,30-17.00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur.
Centrale redactie: Postbus 18,
4380 AA Vlissingen,
Tel. 01184-84000:
Redactiefax: 01184-70102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19.00 uur:
in het weekeinde: verwijzing via
de telefonische boodschap op de
kantoren.
Bezorgklachten: maandag
t'm vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht
in te spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties: tijdens
kantooruren en uitsluitend maan
dag- t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. 01184-84000.
Fax 01184-70100.
Abonnementsprijzen: per
kwartaal 86,75, automatische
afschrijving 85,90, franco per
post 110,00; per maand
30,50, automatische afschrij
ving 30,00;
jaarabonnement 335,00, auto
matische afschrijving 333,50;
jaarabonnement franco per post
440,00; losse nummers maan
dag t/m vrijdag 1,50, zaterdag
2,25 p.st. (alle bedragen inclu
sief 6 pet. btw).
Postrek.nr.: 3754316 t.n.v. PZC
ab.rek. Vlissingen.
Advertentietarieven: 169 cent
per mm; minimumprijs per
advertentie 25,35; ingezonden
mededelingen 2,5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit
blad 6,50 meer. Volledige
tarieven met contractprijzen op
aanvraag (alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet. btw).
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B.V.
Vlissingen
PZC-ombudsman:
C. van der Maas..Telefonisch
spreekuur maandag t/m vrijdag
9.30-12.30 uur.
Tel. 01184-84401.
Auteursrechten voorbehouden
Uitgave PZC
ROI
banl
alle
Ben
tot
tvvei
in 1
dwa
aan<
doo<
Noo
min
tege
pel 2
D. v
rect
ken.
Ach'
Turl
giste
geve
Van
mee
Fren
is vi
geva
inde
veel
MA,
ban
spr£
Mas
aan;
derl
Indi
nem
gela
hebl
200.
Dat
zegt
uit i
dup
legg
sch£
J. F
ding
terie
crui,
oktc
ROI
reda
blad
wijz
cons
nieu
blad
ten
dien
vooi
gene
brek
de r<
men
Het
sorti
strut
reda
in h
graa
derh
inD
door
wat
goec
„Ine
ben
blad
staa:
twee
Het
tiscl
subt
in d
wan
gepr
dagl
den
natr
kei, i
heef
Ove:
per,
Han
vorn
behj
„Coi
heel
UTR
sing
len.
dat
De F
ten
drug
tien
bepe
keld
De v
voor
delp
gen
vere:
