Pikante lingerie in
een forse maat meer
Komkommer voor
kleine huishoudens
De klant koopt emotie
De nieuwe koffiecultuur
Margarines
naast elkaar
Passie voor het leven
vrije tijd ZATERDAG 15 JULI 1995 22
Van
ristretto
tot
mochaccino
Het valt kennelijk niet mee
om een fraai stukje onder
goed te vinden als je een paar
maatjes meer hebt. De meeste
winkels hebben het niet eens in
huis, en als je je al ergens in een
paskamer in een slip kunt hijsen
moet je dat ook nog maar dur
ven met damesmaat 60. Maar er
is hoop voor deze dames: sinds
kort bestormt postorderbedrijf
La Lui Lingerie de Nederlandse
markt met lingerie, jurkjes en
ander nachtgoed voor meer dan
gezette dames.
De modemarkt heeft andermaal
een 'vergeten' groep ontdekt.
Namelijk die van de dames met
wat maatjes meer. Speciaalza
ken floreren, maar hoe zit het
toch met de lingerie voor deze
klantengroep?
Het antwoord is postorderbe
drijf La Lui Lingerie. De in Ro
zenburg gevestigde firma voert
twee lijnen: die van Shirley of
Hollywood (de Amerikaanse
glitter glamour) en Intimate
Attitudes, die van zeer grote da
mes. De pikante lingerie is af
komstig uit de Verenigde Sta
ten, waar volgens directeur Mi
chel Aarden gezette dames nau
welijks opzien baren. Wat wil je
ook in een land waai- 24 uur per
dag en op iedere straathoek wel
een hamburger of andere vette
snelle hap te bemachtigen is.
Ongeveer een jaar geleden
kwam Aarden in contact met de
importeur van deze lingerie. Hij
besloot het middels een postor
derbedrijf in Nederland op de
markt te brengen. Twee adver
tenties leverden al honderden
aanvragen voor een brochure
op. „Er is kennelijk behoefte
aan," concluceert Aarden sim
pelweg. „Natuurlijk, er zijn veel
meer postorderbedrijven die
zich op dit terrein begeven.
Maar die zitten toch vaak in een
andere sfeer. Bieden bijvoor
beeld ook vibrators aan. En dat
doen wij niet. Ik heb geen inte
resse in dat soort handel."
Speelpakjes
Intimate Attitudes voert een
collectie, die loopt van nacht
hemden tot speelpakjes en van
bh's tot kousen. Veelal in de
vorm van setjes, bestaande uit
een body, jasje, kousen en jarre
tels. Onder de naam 'Animal In
stincts' wordt het meer pikante
deel van de collectie aangepre
zen: een body in tijgerprint en
een soort SM-body. Uit dit seg
ment heeft Aarden er tot nu toe
één verkocht.
De catalogus laat mooie, dikke
dames zien die op smaakvolle
wijze zijn gefotografeerd. De col
lectie is bestemd voor de maten
44 tot en met 60. „En er zijn zelfs
vrouwen voor wie dat nog te
klein is," aldus Aarden. De bh's
gaan tot en met- DD 115.
„Zo'n veertig procent van de Ne
derlandse vrouwen is te dik,"
vervolgt hij zijn verhaal. „Het
valt alleen niet altijd op omdat
deze vrouwen kleding kiezen die
sterk afkleedt. Onze collectie
loopt in de Verenigde Staten
heel goed. Dat is een kwestie
van acceptatie. De vrouwen
daar durven dit gewoon aan te
trekken, ook al is het de eerste
keer toch vaak een stap om dit
te bestellen. Ik krijg hier ook
aanvragen voor een catalogus
binnen met daarop het verzoek
deze discreet te verzenden." De
bh's en slips vinden vreemd ge
noeg tot nu toe weinig aftrek. De
voorkeur van de klanten gaat
toch uit naar body's, verhullen
de gewaden en pikante nacht
hemden.
Inmiddels worden er op verzoek
ook party's georganiseerd waar
op Ria Franken, zelf een gezette
dame van ruim honderd kilo, de
lingerie van La Lui komt aan
prijzen. De ervaring heeft ge
leerd dat er vooral vraag is naar
goed in de maten 46 tot 54. De
Amerikanen hebben daarvoor
overigens ook al een vriendelij
ker klinkend maatsysteem be
dacht. Zij hebben het simpel
weg over de maten 1 tot en met
4. Klinkt toch een stuk aangena
mer, nietwaar?
Evelien Baks
De lingerie voor grotere maten wordt op smaakvolle wijze gepresenteerd.
Exotisch en toegesneden op de
maat van kleine huishoudens,
de nieuwe Green Spring komkom
mer is een mooi voorbeeld van het
nieuwe marktdenken bij de groen
tetelers. De Green Spring is een
nieuw in Nederland geteeld pro-
dukt, dat afkomstig is uit het Mid
den-Oosten.
Bezoekers van Turkse groenteboe
ren zijn al langer bekend met de
kleine, dikke en rechte komkom
mer. Bezoekers van de Nederland
se groenteboeren kunnen de kom
kommer inmiddels ook daar ver
krijgen. Voorlopig is de produktie
nog beperkt. Per week worden er
155.000 via de veilingen verhan
deld. Ter illustratie, vorige week
verwisselden 24 miljoen gewone
komkommers van eigenaar via de
veilingklok. De prijs die de teler
krijgt voor de Green Spring, tus
sen de 20 en 25 cent per stuk, is nog
niet kostendekkend.
„Het produkt moet zich eerst be
wijzen in de markt", aldus M. Vis.
woordvoerster van het Centraal
Bureau Tuinbouwveilingen (CBT).
Er is wel marktonderzoek aan de
introductie voorafgegaan, evenals
smaaktesten. „Die onderzoeken
waren positief, maar de praktijk
moet het echte antwoord geven",
aldus Vis.
Naast de Nederlandse consument
wordt ook nadrukkelijk naar de
Engelse markt gekeken. In Enge
land is de zogeheten 'doorgesne
den komkommer' een bekend pro
dukt. Dat is een normale komkom
mer die voordat zij in de winkel ligt
in tweëen wordt gesneden ten be
hoeve van de kleinverbruiker. „De
Green Spring is daar een goed al
ternatief voor", aldus Vis. Voor die
piepkleine huishoudens waarvoor
de Green Spring nog te groot is, be
staat er overigens nog de mini-
komkommer. De minikomkom-
mer ziet er uit als een grote augurk,
maar smaakt heus als een kom
kommer.
De allermooiste collectie desserts voor de chef- en
thuiskok is samengebracht in het onlangs ver
schenen Desserts, een passie voor het leven, geschre
ven door Michel Roux, eigenaar van restaurant Wa
terside Inn (driesterrenwaardering Michelin) in Bray.
Engeland. Nagerechten zijn de grote hartstocht in
zijn leven, zo laat hij de lezers weten: 'Ik hervind en
herschep haar elke dag met de hulp van eenvoudige
ingrediënten. Geïnspireerd door mijn gedachten stre
len mijn vingers haar en geven haar vorm. Haar
schoonheid is voor mij adembenemend; ze windt me
op en vervult me met een diepe schoonheid'. Het re
sultaat van deze obsessie demonstreert Roux met een
prachtig naslagwerk, waarin een persoonlijke keuze
van 150 van zijn meest geliefde desserts, yan de een
voudigste gemengd fruitrecepten, zoals bosvruchten
met licht gekonfijte schijfjes sinaasappel, tot indruk
wekkende recepten voor speciale gelegenheden, bij
voorbeeld zijn schitterende vruchtengateau met li-
moenmousse. Na de basisrecepten volgen hoofdstuk
ken over crèmes, mousses, bavaroises en parfaits,
coulis. sauzen, geleien en jams, koude- en warme des
serts, taarten, gebak, ijs en sorbets, chocolade, petit-
fours en decoratie. Meer dan 60 van de gerechten zijn
in kleur gefotografeerd door Martin Brigdale. Het
boek, uitgegeven door Van Dishoeck, kost f 85.-.
Blonde kindjes huppelen rond
in de wei, terwijl een onwaar
schijnlijk gelukzalig glimlachende
moeder in de keuken stapels boter
hammen besmeert. Geoefende kij
kers herkennen het brave decor
van de Blue Band margarine re
clame onmiddellijk. Marktleider
Van den Bergh Nederland (onder
deel van het Unilever-concern)
mikt met zijn oudste margarine-
merk op 'het zorggevoel': moeders
wil het beste voor haar kroost en
kiest daarom voor Blue Band.
Wie het etiket op het kuipje halva-
rine met het blauwe bandje (a
f2,05) bekijkt en de ingrediënten -
water, vet, oliën, vitamines, geur
en kleurstof - vergelijkt met die in
Day's (prijs: fl,29), het nieuwe huis
merk halva- en margarine van su
permarktketen en Vendexdochter
Konmar, ontdekt nauwelijks ver
schillen. Die zijn er ook niet, aldus
R. Huitenga, projectmanager huis
merken bij de Konmar. „Merken
groeien steeds meer naar elkaar
toe. Becel (ook uit de Van den
Bergh-stal) claimt met 60 procent
linolzuur vooral gezond te zijn, in
Blue Band zit echter ook linolzuur,
zo'n 40 procent. En in onze Day's
zit ook linolzuur."
Verschillende kuipjes, zelfde in
houd dus? „Niet helemaal", be
weert Huitenga. „De witmerken
aan de onderkant van de markt,
die je koopt voor 59 cent, zijn echt
anders, omdat ze bijvoorbeeld
dierlijke vetten bevatten in plaats
van plantaardige. Maar met ons
huismerk Day's proberen we zo
veel mogelijk te lijken op de A-
merken. En die lijken inhoudelijk
ook weer allemaal op elkaar. Uit
eindelijk komt al het spul uit vier
of vijf fabrieken."
Emotie
Het smeersel is misschien niet het
zelfde, maar de grondstoffen zijn
vrijwel identiek. De klant koopt
emotie, dat is de toegevoegde
waarde. Zo is Becel voor gezond
heidsfreaks, Blue Band voor de
zorgzame moeder. Latta jong en
dynamisch en Bona voor levensge
nieters. Waar we ook voor kiezen,
uiteindelijk belandt op ons brood
en in onze magen gewoon een
mengsel van vetten en water.
Waarom dan die prijsverschillen?
„Een bedrijf als Van den Bergh of
Van Dijk (Gouda's Glorie) steekt
gigantische bedragen in reclame
campagnes. Ze moeten via een om
weg de klant bereiken, namelijk in
het Sterblok, en hopen dat de
boodschap nog is blijven hangen
als er de volgende dag wordt ge
winkeld. Wij kunnen de klant tac
kelen in de winkel, kunnen onze ei
gen merken promoten door ze te
koppelen aan spaaracties. Dat
drukt de reclame-uitgaven."
„Van den Bergh verdient goud op
Blue Band," denkt Huitenga,
„maar heeft dat geld hard nodig
voor alle nieuwe probeersels. Als
zij iets leuks hebben uitgevonden
dat aanslaat, gaan de huismerken
dat braaf kopiëren. De inhoud is
dus regelrechte namaak." De tijd
is voorbij dat huismerken zoge
naamde me too's wilden zijn en de
verpakking van succesvolle A-
merken op dusdanige wijze na
bootsten dat ze net geen proces
aan hun broek kregen. Of als het
tegenzat, net wél.
De imitatie-verpakkingen waren
gebaseerd op 'vergissing': de con
sument neemt een keer per onge
luk een kuipje margarine met zon
nebloemen mee, bemerkt thuis dat
het 'nep' is en geen Zeeuws Meisje
en besluit het toch te gebruiken.
Als het bevalt, heeft de huismerk
producent geluk. „Dat doen we
niet meer. ook vanwege het gevaar
van 'de omgekeerde vergissing'.
We maken nu een huismerk met
een eigen gezicht", aldus Huiten
ga. Dat 'eigen gezicht' draagt bij
aan de felbegeerde klantenbin
ding: wie zweert bij Day's marga
rine, zal ook de rest van de bood
schappen bij de Konmar halen.
Afgekalfd
Ergens zitten natuurlijk de grote
winsten, maar waar? Bij het A-
merk, het huismerk of het wit-
merk? Huitenga kijkt moeilijk:
„Dat vertellen we uiteraard niet.
Men zei vroeger dat het grote geld
met de huismerken te verdienen
viel. Vervolgens stortte men zich
massaal op die markt en nu zie je
veel prijsconcurrentie tussen de
verschillende huismerken onder
ling, waardoor de winstmarges zijn
afgekalfd."
De inhoudelijke verschillen tussen
A- en huismerk mogen dan nihil
zijn, echt anders smaken up-mar-
ketprodukten. Dat zijn dure, deli-
catesse-achtige produkten zoals
roomijs met hele aarbeien. Daar
zijn tegenwoordig ook de vette
winsten te behalen. Voor boter
hamsmeersels als margarine en
halvarine bestaat zo'n markt niet.
Smeersels moeten gewoon zorgen
dat de hagelslag op het brood blijft
plakken en dat de eter daarbij niet
al te dik wordt.
Sheila Sitalsing
Het eens zo anonieme witte pak is
volwassen geworden. Het
spreekwoord 'goedkoop is duurkoop'
kan op de helling. Het huismerk
biedt tegenwoordig meer dan waar
voor zijn geld. Het imago van hele
winkelketens hangt er vanaf. De
hoogste tijd om eens wat produkten
uit het schap te halen. Deze week de
kuipjes margarine.
iets warms proeven dan in iets
kouds, vraagt ijskoffie om veel
suiker. Ook al omdat bitter juist
in een koude drank extra op de
voorgrond treedt. De smaak van
ijskoffie kan wat voller worden
door er een scheutje koffielikeur
aan toe te voegen. Draai de koffie
met de suiker in een blender tot
alles is opgelost, voeg dan ijs
klontjes toe en draai van het
mengsel een schuimige, ijskoude
drank.
Koffievaktaal
Espresso: een klein kopje sterke
koffie.
Espresso romano: espresso waar
een schijfje citroen bij wordt ge
serveerd.
Zeer sterke espresso, gezet met
de helft van de voor espresso ge
bruikte hoeveelheid water.
Espresso doppia: een dubbele,
sterke espresso.
Caffè lungo: espresso, gezet met
de dubbele hoeveelheid water,
geserveerd in een wat groter kop
je.
Caffè panna montata: espresso
met een toef slagroom.
Caffè macchiato: espresso met
een wolkje melk.
Caffè latte: een deel espresso met
twee delen gekookte melk,
geserveerd in een wat groter kop
je.
Caffè crema: espresso met dunne
room, geserveerd in een wat gro
ter kopje.
Cappuccino: espresso in een gro
ter kopje, met opgestoomde
melk en bestrooid met cacaopoe
der.
Cappuccino van espresso met
hete chocolademelk en opge-
stoomd melkschuim, geserveerd
in een grote kop.
Latte: een deel espresso met drie
delen opgestoomde melk, geser
veerd in een grote kop of in een
glas.
Viennese, Wiener melange: gelij
ke delen espresso, dunne room
en slagroom, geserveerd in een
glas.
Martin van Huijstee
Hoewel wij Nederlanders heel
lang de internationale
koffiehandel beheersten en we
nog altijd enorme sloten van het
bruine vocht consumeren, blinken
we niet bepaald uit met de smaak
van door ons gezette koffie. Alleen
Scandinaviërs drinken nog
grotere hoeveelheden van over
het algemeen beroerd gezette
koffie. Italianen daarentegen
drinken er maar heel weinig van.
Ze doen dat bovendien uit zeer
kleine kopjes die hoogstens voor
de helft worden gevuld. Twee
slokjes, niet meer.
In navolging van de Italianen
zijn wij, en is trouwens de rest
van de wereld, die kleine kopjes
sterke koffie espresso gaan noe
men. Dat is niets nieuws, we
dronken het al in de jaren vijftig.
Toen waren er in de grote steden
espressobars waar Nederland
voor het eerst kennismaakte met
espressomachines en de manier
waarop daarin heel snel en onder
hoge druk koffie werd gezet. Voor
thuis was dat wat lastig, en vele
landgenoten waardeerden die
uitgesproken smaak van donker-
gebrande, zeer sterke koffie niet
zo. Daarom viel Nederland al
gauw terug op fïlterkoffie. Niet te
sterk, niet te slap. niet te uitge
sproken van smaak, precies pas
send bij ons volkskarakter.
Sinds het begin van de jaren ne
gentig is er een kentering gaan
de. Buitenshuis bestelt nu één op
de vier Nederlanders bij voor
keur espresso of een variant
Koffiemelanges zijn in grote verscheidenheid te koop, al dan niet
speciaal voor espresso gebrand. foto GPD
daarop. Koffiemelanges zijn in
grote verscheidenheid te koop, al
dan niet speciaal voor espresso
gebrand. Menig prestigieus café
voert tegenwoordig dan ook een
aparte koffiekaart. Ook thuis zet
men steeds vaker koffie in een
speciaal espresso-apparaat. Die
zijn inmiddels in vele soorten en
prijzen verkrijgbaar.
Citroen
Amerikanen vinden wij maar
vreemde koffiedrinkers. Meestal
gebruiken ze oploskoffie die toch
niet écht veel smaak heeft. Of ze
serveren enorme kartonnen be
kers met slappe fïlterkoffie. Maar
ook in Amerika wordt men kos
mopolitisch. Men leert dat na de
maaltijd een kopje sterke koffie
veel troost verschaft. In New
York krijgt men daar dan dik
wijls een schijfje citroen bij ge
serveerd, een combinatie die Ne
derlanders niet erg aanspreekt.
In alle grote steden verschijnen
steeds meer rustpunten waar di
verse soorten espresso worden
geserveerd, gezet van voortreffe
lijk gebrande koffiebonen die bo
vendien ter plekke gekocht kun
nen worden. Helaas drinkt de
Yank ook zijn espresso nog al te
vaak uit een kartonnen bekertje.
Toch voldoen de meeste in Ame
rika gebrande koffiebonen niet
aan hoge gastronomische eisen.
Daarom geeft men de koffie een
extra oppepper, en die dwaze ge
woonte verkoopt men als 'Italian-
style'. Dat doet de Amerikaan
door een beetje siroop met ge
concentreerde smaak aan zijn
espresso toe te voegen. Zo maakt
hij amandelkoffie, hazelnootkof-
fie, Ierse whiskeykoffie of vanille-
koffie. Het is daar de grootste
koffie-evolutie aller tijden.
Volgens Nederlandse koffieleve-
ranciers zal deze rage in ons land
niet zo hevig aanslaan. Toch
meent men. in het typische taal
tje van de marketeer, dat 'vanuit
een positieve koffiesmaakbele-
ving koffie met siropen zeker
voor de nodige extra variatie kan
zorgen op de koffiekaart'.
Nu we de komende tijd zomerse
temperaturen verwachten, kun
nen we weer experimenteren met
ijskoffie. Omdat we zoet beter in
■iftaisswafw*
ffOav,
Nederlanders aten vorig jaar 11,4 kilo margarine per hoofd van de bevolking, iets minder dan het jaar
daarvoor. Door de gezondheidscultus groeit Halvarine in populariteit. Foto Niels van der Hoeven
