Ik moet kunnen
flierefluiten
Een knipoog naar Pavarotti
Hans van
der Togt
Oplossing
vrije tijd
35
Opera Gala
voor het
grote publiek
puzzel
Horizontaal
Verticaal:
postzegels
BEI.GiQUE-BEI.Glfi
ZATERDAG 27 MEI 1995
Hij is de enige in Nederland
die dagelijks via de
televisie èn de radio de
huiskamers binnenkomt. Hans
van der Togt (47), presentator
van 's werelds meest
succesvolle televisiekwis en
sinds kort ook 'dj' bij Radio
Noordzee. Geliefd en gehaat.
Thuis trekt ie 's ochtends een
shirt uit de stapels kleren op
de stoelen. Gaat soms ongescho
ren naar de radiostudio. Maar voor
een televisie-optreden kan hij
enorm tutten. Foeteren in de
kleedkamer omdat er een plukje
haar niet goed zit.
Hij was de enige omroeper die een
fanclub had. Meisjes zwijmelden al
bij de aankondiging van Dallas.
Moeders zagen in hem de ideale
schoonzoon. Hans van der Togt
liet hen in de waan. „Waarom zou
ik dat beeld verstoren? Ik ken wel
meer artiesten die hun homosek
sualiteit voor zich houden om hun
fans niet teleur te stellen." Veel er
ger vond hij het dat mensen hem
uitmaakten voor rechtse WD-bal.
Keurig, verzorgd, en een eeuwige
glimlach. Een scheldkannonade
leek hij zelfs nog te beantwoorden
met die oproepbare vriendelijk
heid.
Hij verfoeide zijn Avro-imago,
maar heeft niets ondernomen om
het beeld van lieve brave jongen te
doorbreken. Het kwam hem goed
van pas. „Als tv-omroeper kreeg je
slecht betaald. Maar mijn popula
riteit leverde heel veel schnabbels
op. Ik werd gevraagd voor de pre
sentatie van modeshows, beurzen
en miss-verkiezingen. Die miss
verkiezingen vond ik destijds vré-
se-lijk om te doen, maar ik had de
poen nodig." Ooit iets geweigerd?
Hij valt opeens stil. Hans van der
Togt die even niets zegt. Spijker
broek, slobbertrui, het haai' non
chalant. Een fel contrast met de
luidruchtige voortrazende opge
dirkte kermisattractie Rad van
Fortuin. Dan: „Ik kan moeilijk
'nee' zeggen. Ik wil mensen altijd
behagen, plezieren."
Voetballer
Koffie, jus d'orange, witte wijn en
veel, heel veel sigaretten. Hans van
der Togt was eigenlijk voorbe
stemd een beroemd voetballer te
worden. Tennis- of cricketspeler
eventueel. Maar in ieder geval iets
in de sport, hoopte vader, zelf een
goed voetbalkeeper bij het Haar
lemse HFC en nationaal cricket
speler.
Maar kleine Hans hield meer van
verkleedpartijen, circus, zingen in
een restaurant. Apetrots was-ie
toen hij op de kindertoneelclub ko
ning mocht spelen. Ontroostbaar
was hij toen hem de rol werd ont
nomen omdat hij struikelde over
Italiaanse woorden. Vader zag zijn
kans schoon, haalde hem van de
toneelclub en bracht hem naar de
voetbalvelden van HFC. „Dat
voetbalpakje vond ik meteen leuk,
maar van voetballen kon ik geen
reet."
Hij bleek een talentvol tennisser,
maar miste de ambitie om het echt
ver te schoppen. Geen haar op de
tanden. Niet op de sportvelden van
Heemstede noch in de televisiestu
dio's van Hilversum. In veertien
jaar omroeptijd heeft hij nooit ge
zegd dat hij wat anders wilde, dat
hij wat anders kón, beter dan wie
ook. „Nee zeg!"
Gevraagd
Hans doet geen stap naar voren,
Hans moet worden gevraagd. „Ik
heb een hekel aan zeer ambitieuze
mensen, maar een beetje ambitie
had mij geen kwaad gedaan. Dat
zou me in veertien jaar Avro verder
hebben gebracht. Maar er is ook
niemand geweest die me ooit een
kans heeft gegeven. Dat neem ik
de Avro een beetje kwalijk. Ach,
het is ook wel weer begrijpelijk. Ik
werkte bij de Avro in de tijd van de
grote sterren; Mies Bouwman, Jos
Brink, Willem Duys, Fred Oster.
Kom daar maar eens tussen." Ze
ven, acht miljoen mensen voor de
buis. En Hans van der Togt die hen
live toesprak. „Vaak kondigde ik
met knikkende knieën de pro
gramma's aan. Hele A4-tjes moest
je uitje hoofd leren en rechtstreeks
de camera inspreken. Niks tevoren
opgenomen, rechtstreeks de ether
in. Doodeng en tegelijkertijd een
heerlijke spanning. Die mis ik nu.
Het Rad wordt van tevoren opge
nomen, zoals bijna alle televisie
programma's tegenwoordig."
Hij kan goed teksten in zijn hoofd
prenten. Als hij ze maai- niet al te
lang hoeft te onthouden. Kort ge
heugen. Dat brak hem op school al
op. Hij had een pesthekel aan
school. „Dat systeem, het gareel,
ik vond het een drama. Ik wilde ge
woon werken." Op z'n zestiende
jaar hield hij de mulo voor gezien.
Werd ober in Den Haag, Gronin
gen, Amsterdam en ook in Zwitser
land, waar hij tegelijkertijd Frans
leerde. De horeca boeide hem dus
danig dat hij de hotelvakschool in
Duitsland volgde. Hij werd ste
ward bij Lufthansa, verhaalde op
een Amsterdamse rondvaartboot
in vier talen over gevels en grach
ten en belandde vervolgens als om
roeper bij de televisie.
Schijnwerpers
Eigenlijk heeft hij zijn hele leven
gepresenteerd. Optredens in de
kantlijn. Alle ogen gericht op
Hans. „Als kind vond ik die aan
dacht al fijn." En nog steeds staat
hij met graagte in de schijnwer
pers. Hij zou niets liever doen dan
het Songfestival presenteren. ,,In
vier talen, live uitgezonden in
tweeendertig landen, miljoenen
kijkers, doodeng."
Buiten zijn optreden verkiest hij
de anonimiteit. Op straat veraf
schuwt hij de aandacht voor zijn
persoon. „Als omroeper vond ik
het prachtig, maai- nu komt het me
soms de strot uit."
En wat doet Hans van der Togt als
'dè straat' hem ergert als een kle
verige strontvlieg? Hij lacht vrien
delijk naar de mensen terug. Ge
leerd in de horeca. „Maar zo ben ik
ook. Ik hoef geen moeite te doen
om blij over te komen. Ik bèn het.
Die positieve grondhouding kun je
natuurlijk uitleggen als ja-geknik.
maai- ik ben gewoon optimistisch
ingesteld. Ik hou niet van gezeur.
Niemand bij Van den Ende. Daar
om komt er ook zoveel tot stand.
De sfeer daar is zó veel anders dan
bij de Avro. Werken voelt daar als
een warme deken. Nee, ik zou voor
geen goud terug willen. Naar geen
enkele andere omroep. Dat eeu
wige getrut en getreuzel voordat er
wat tot stand komt."
Irritant
Hans van der Togt gaat fluitend
naar zijn werk. Ondanks de felle
kritieken op het Rad en zijn per
soon. „Ik sta altijd in de top-10 van
meest populaire Nederlanders,
maar ook in de top-3 van meest ir
ritante. Ik troost me met een logi
sche verklaring: ik kom heel veel
op de buis en heb geen neutrale, af
standelijke presentatie zoals Kees
Driehuis van Per Seconde Wijzer
die bijvoorbeeld heeft. Wat ik doe
is puur kermis."
De gesponsorde prij zenwinkel
vindt hij de zwakste schakel in de
kwis. Het uitzoeken van de prijzen
kost veel tijd en de kandidaten
hebben bijna alle spullen uit de
winkel al. Liefst zou hij de kandi
daten contant geld geven, zoals in
de Verenigde Staten gebeurt. „Dat
zou ik echt geweldig vinden! Zo'n
dik pak bankbiljetten in m'n jasje
en dan gewoon uitbetalen. Maar
dat kan hier nooit. Véél te duur."
Voor geen prijs wil hij zijn Rad
kwijt. „Ik realiseer me maar al te
goed dat ik de beste formule ter
wereld in handen heb. Geen kwis
die al zó lang succesvol is in zó veel
verschillende landen. In de Ver
enigde Staten gaat Wheel of For
tune al 22 jaar mee. Ik word bin
nenkort 48 jaar. Met het Rad heb ik
iets waarmee ik nog wel zo'n vijf
jaar vooruit kan. Lekker veilig, zul
je zeggen. Maar ik vind het ook
heel leuk. Ik ben absoluut een ge
luksvogel dat ik dit mag doen.
Waarom een nieuwe uitdaging
aangaan als je lekker in je vel zit?
Blijven
Hans van der Togt wil niet wórden,
hij wil vooral blijven. Hij heeft niet
de behoefte om zich te manifeste
ren met een talkshow. „Er zijn ge
noeg mensen in Nederland die dat
beter kunnen dan ik. Ik ben niet
geschoold genoeg. Ik moet kunnen
flierefluiten."
Hans ziet wel. Tot nu toe heeft hij
het gevoel dat alles in het leven
hem is overkomen. En dat dat geen
toeval is. Dat er iets tussen hemel
en aarde is dat je levensloop be
paalt. „Als je dood gaat, is het je
tijd. Daar geloof ik in. Ik ben ook
niet bang voor de dood. Ik denk
dat het moment van sterven een
heel prettige ervaring is. Een soort
prachtige LSD-trip. En daarna is
het niet over en uit. Misschien kom
ik als hond terug, misschien ga ik
ergens heen waar het waanzinnig-
prettig is. Maar het kan niet
abrupt afgelopen zijn."
„Misschien ook denk ik zo gemak
kelijk over de dood uit angst voor
de ouderdom. Tijdens de Zonne
bloemactie driejaar geleden heb ik
zóveel ellende en eenzaamheid ge
zien. Alleen oud worden is geen
prettig vooruitzicht. En ik wórd
oud. Dat weet ik zeker. Aan mijn
eigen moeder, die 82 is, zie ik hoe
veel ruimte haar kinderen en klein
kinderen opvullen. Die zal ik nooit
hebben." Hij steekt nog een sigaret
op.
Monique de Knegt
D e zalen worden voor het gezelschap
afgebroken. Of liever gezegd: de
hallen. Het idee om een gezelschap van
tien operazangers, begeleid door een
orkest van tweeenveertig leden te laten
optreden voor een massaal publiek
blijkt een schot in de roos. 'Een
Italiaanse Midzomernachtsdroom'
wordt het al genoemd: het Verdi-
Puccini-Rossini Gala. In Duitsland is
de tour bijna een traditie. Binnenkort
is Nederland aan de beurt: vandaag,
zaterdag, in de IJsselhal in Zwolle,
zondag in De Doelen in Rotterdam en
op 8 juni in het Concertgebouw in
Amsterdam.
De belangrijkste solisten van
het Verdi-Puccini-Rossini
Gala zijn de sopraan Emanuela
Maggioni, de tenor Mario Gallo. de
bariton Franco Sioli en de tenor
Aldo Filistadt. „Het zijn mensen
die stuk voor stuk ooit voor hun
zangprestaties in de prijzen zijn ge
vallen," zegt Bauke Algera die de
toernee in Nederland heeft georga
niseerd. „Ook doen ze allemaal op
gezette tijden gastoptredens voor
de Scala in Milaan. De meesten
zijn vast verbonden aan beroemde
operahuizen."
„Dat is natuurlijk fantastisch.
Voor de zangers zelf en ook voor.
mensen die van opera houden.
Echter, langzamerhand is er een
behoefte ontstaan om de kwalitei
ten van die zangers onder de aan
dacht van een groter publiek te
brengen. De tijd is er rijp voor ge
worden. Dank zij natuurlijk Pava
rotti, Carreras en Domingo. Je ziet
steeds meer van huis uit 'klas
sieke' solisten de sprong wagen
naar het grote publiek.
Genre
„En met succes. Dat ligt aan de so
listen. Het ligt natuurlijk ook aan
het genre. Opera appelleert nog
steeds aan de gevoelens van heel
veel mensen. Om nu eens wat min
der bekende solisten die evengoed
een klassieke opleiding hebben ge
had en die beschikken over een
prachtige stem in grote zalen, in
hallen te presenteren blijkt een
goed idee te zijn geweest."
„Vorig jaar deed de caravan van
het Verdi-Puccini-Rossini Gala
voor het eerst Nederland aan. Al
gera: „Het succes was overweldi
gend. Vandaar dat we het weer
aandurfden, ook in de IJsselhal,
hoor."
Op het programma dit jaar aria's
en duetten uit ondermeer Tosca,
La Boheme, de Barbier van Sevilla
en Madame Butterfly. De solisten
worden begeleid door het Orche
stra Philharmonica onder leiding
van Roberto Negri en Stanislaw
Gorkowenko. De drie concerten
beginnen om 20.15 uur.
Els Smit
3. Bloedgang (12); 8. Provoce
rende hanen (14); 9. Achteruit
gaan in steden (5); 10. Rijkdom
van een positie bij de bron (8);
11. Vis met een sterke blaas (11);
14. Wordt gebakken voor een re
volutionair hondje (12); 16. Brit
ten vinden het fijn in het zuiden
van Frankrijk (4); 17. Door hem
ziet de serre er mooier uit (7); 18.
Heeft zij zich verzet? (6); 20.
Licht in de greep (4); 21. Op snel
heid door de-deur (6).
1. Plaats van de kerk (8); 2.
Noodlottig voor een modieuze
vis (6); 3. Verandering van on
derwerp? (13); 4. Tochten door
de natuur? (15); 5. Pierewaaiers
aan boord maken schoon schip
(11); 6. Precies op dat moment
(5); 7. Draaide zich in allerlei
bochten voor haar (5); 12. Ge
reed met een sportieve zaak (7);
13. Wedstrijd met reclame (7);
15. Stof afkeuren (5); 19. Vlees en
vis (4).
Stuur het ingevulde cryptogram uitsluitend op een briefkaart aan:
Puzzelredactie PZC
Postbus 466
4380 AL VLISSINGEN
Uw inzending moet uiterlijk woensdagochtend in ons bezit zijn. Vermeldt uw naam. adres en woonplaats.
De PZC stelt de volgende prijzen beschikbaar: eerste prijs een VVV-bon van f 50.-. Tweede, derde en
vierde prijs een WV-bon van f25,-. De oplossing en de namen van de prijswinnaars vindt u in de PZC-bij-
lage 'Vrije Tijd van volgende week.
De oplossing van het kruiswoordraadsel van vorige week is: MEMOI
RES.
De prijswinnaars zijn: Alice de Roos, Merakstraat 11Vught VW-bon f
50,-). De VW-bonnen van f 25,- gaan naar: J.J, Dierkx, Duindoorn
straat 9, Cadzand-Bad; A.P. Hendrikse. Rijnstraat 13, Middelburg en
C. Schot-v.d. Dussen, Ring 40, Dreischor. De prijzen worden binnen
kort toegezonden.
Oplossing vrijdag
c
O
m
P
a
n
e'
a m
O
r
m
a
a
r
t
1
e
r
a
a
r
t
e
e
a
a
a
t
e
n
d
m
a
1
e
n
e
e
t
r
s
u
r
n
e
t
a
s
t
r
O
V
e
r
e
s
t
r
k
O
e
r
n
d
e
n
O
m
a
t
a
a
i
1
O
r
r
r
P
O
1
k
a
e
b
a
O
r
e
n
t
e
c
u
i
a
a
n
d
e
s
e
m
apachen-flensje
b-leo-ara-vet-p
rk-lek-ij-lel-ki
arm-das-kar-las
hooi-sleep-mono
akela-eer-spoed
mus-moesson-tee
-s-eer-t-nis-1-
1-strik-keker-n
as-s-oehoe-t-he
mat-eng-ork-oog
plooi-eek-eikel
rol-kil-ski-tri
en-v-regel-p-ag
i-poten-leger-e
-m-dun-e-ion-p-
mas-benzine-pak
entre-eed-draai
lier-gelei-puik
oer-lot-een-lev
dr-lam-k-ter-no
i-som-oom-eet-r
elegant-serieus
VOLGEND JAAR zal Neder-
land weer de uitgifte van een
zegeltweeling beleven: deze keer
samen met Rusland. Het is eind
1996 namelijk 400 jaar geleden dat
Willem Barentsz (1550-1597) een
nieuwe poging ondernam om de
noordelijke doorvaart naar Indië
te vinden.
Barentsz slaagde er deze keer wel
in de oostkust van Nova Zembla te
bereiken, maar daar waren hij en
zijn gezellen genoodzaakt te over
winteren. Terwijl hun schip nog in
de greep van het ijs was, besloten
Barentsz en zijn mannen na enkele
maanden in twee sloepen de terug
reis naai- hun vaderland te aan
vaarden. Maai- nog voordat ze het
schiereiland Kola hadden bereikt
overleed Barentsz.
Deze historische gebeurtenis zal
volgend jaar- door Nederland en
Rusland met de uitgifte van een ze
geltweeling (identiek beeld, alleen
verschillende waarden) worden
herdacht. Het onderwerp leent
zich voor een mooie zegel. De laat
ste keer dat in Nederland een ze-
geltweeling verscheen was op 2 ok
tober 1989 samen met België: 150
jaar Verdrag van Londen over Lim
burg.
Wat het Nederlandse programma
voor 1996 met uitzondering van de
ze Nova-Zemblazegeld verder te
bieden heeft is nog helemaal niet
bekend. Het is alleen te hopen dat
het, zoals enkele weken geleden al
opgemerkt, niet zo uitgebreid is als
dit jaar en enkele voorgaande ja
ren.
Het verzamelen van zegelmeerlin
gen is de jongste tak van de filate
lie. Het is een verzamelgebied dat
niet zo gemakkelijk, maar wel bij
zonder interessant is. Niet zo ge
makkelijk, omdat zegelmeerlin
gen al ongeveer zestig jaar bestaan
en ze overal kunnen 'opduike'; in
teressant omdat ze bijna altijd een
geschiedkundige achtergrond
hebben.
Zegelmeerlingen-verzamelaars
kunnen vooral de laatste jaren met
de regelmaat van de klok zegels
aan hun collectie toevoegen. Het is
echter niet altijd even gemakkelijk
een uitgifte te traceren, want ze
kunnen zoals gezegd, overal in de
wereld opduiken. Ze kunnen b.v.
worden uitgegeven door twee in
een verre oceaan liggende eilan
dengroepen.
Deze maand hebben we echter een
zegel tweeling in de buurt. Op 15
mei hebben zegelmeerling-verza-
melaars zich weer met twee zegels
kunnen verrijken. België en Ier
land gaven een zegeltwepling uit
ter gelegenheid van de 250ste her
denking van de Slag bij Fontenoy.
Franse troepen, met aan hun zijde
de Ieren, leverden medio mei 1745
slag met Hollandse, Britse, Han-
noverse en Oostenrijkse contin
genten. De slag werd door de Fran
sen gewonnen; de verliezen waren
verschrikkelijk; ongeveer 5000 do
den en 9000 gewonden.
In 1907 werd bij Fontenoy een Iers
kruis opgericht. Dat kruis, met
daarnaast twee Ierse 'soldaten,
staat op de zegels. De Belgische ze
gel van 16 frank heeft een oplage
van 6 miljoen stuks; de Ierse 32p-
zegel van 2.001.000. Waarom nog
1000 meer dan die 2 miljoen is niet
duidelijk,
Ierland heeft 15 mei in de reeds 'I-
reland series' bovendien een serie
van vijf zegels uitgegeven met
daarop militaire uniformen. Waar
den, afbeeldingen (steeds meer mi
litairen) en oplagen zijn: 28p. Ierse
brigade - Franse leger (1 miljoen);
32p (deze is op het laatste moment
nog aan de serie toegevoegd),
Royal Dublin Fusiliers, 1914 (opla
ge onbekend); 32p, Tercio Irelanda
- Vlaams leger (1 miljoen); 38p. St.
Patricks bataljon - Papalleger
(500.000) en 52p, The Fighting 69th
- Pontomacleger (500.000).
Op 6 april kwam Ierland met zijn
Europa-zegels 'vrede en vrijheid'.
Twee zegels van 32p (oplage 1 mil
joen) en 44p (750.000 stuks) met
leuke motieven: stickers die van
een moedervel worden getrokken.
De al losgemaakte delen hebben
de vorm van een duif; op de 32p-ze-
gel komt een deel van een stad te
zien en op de 44p-zegel is de sticker
de kaart van Europa en daaronder
zit een blauwe lucht. De 32p-zegel
is ook zelfklevend aangemaakt en
beide zegels zitten in velletjes van
10 stuks.
Eveneens verschenen 6 april twee
zegels en een velletje ter gelegen
heid van de Rugby World Cup '95,
die 12 mei is begonnen en waarvan
de finale 24 juni wordt gespeeld.
Op alle zegels staan spelmomen
ten afgebeeld: 32p (oplage 1.5 mil
joen), 52p (500.000 stuks) en in het
velletje een 1-pondzegel met het
zelfde beeld als op de zegel van 32
pence. Helaas is van het velletje
Nog even terug naai- België waar
op 22 mei een zegel van 16 frank
(oplage 6 miljoen) het 50-jarig be
staan van de Verenigde Naties
markeerde. Op de zegel twee bol
len die worden geflankeerd door
twee halve bollen met daarin
v.l.n.r.: 50, UNO. en VN-enbleem en
VN.
Hero Wit
Hans van der Tog t.
foto Henny Miltenburg
De cast van het Verdi-Puccini-Rossini Gala.