Ik moet kunnen flierefluiten Een knipoog naar Pavarotti Hans van der Togt Oplossing vrije tijd 35 Opera Gala voor het grote publiek puzzel Horizontaal Verticaal: postzegels BEI.GiQUE-BEI.Glfi ZATERDAG 27 MEI 1995 Hij is de enige in Nederland die dagelijks via de televisie èn de radio de huiskamers binnenkomt. Hans van der Togt (47), presentator van 's werelds meest succesvolle televisiekwis en sinds kort ook 'dj' bij Radio Noordzee. Geliefd en gehaat. Thuis trekt ie 's ochtends een shirt uit de stapels kleren op de stoelen. Gaat soms ongescho ren naar de radiostudio. Maar voor een televisie-optreden kan hij enorm tutten. Foeteren in de kleedkamer omdat er een plukje haar niet goed zit. Hij was de enige omroeper die een fanclub had. Meisjes zwijmelden al bij de aankondiging van Dallas. Moeders zagen in hem de ideale schoonzoon. Hans van der Togt liet hen in de waan. „Waarom zou ik dat beeld verstoren? Ik ken wel meer artiesten die hun homosek sualiteit voor zich houden om hun fans niet teleur te stellen." Veel er ger vond hij het dat mensen hem uitmaakten voor rechtse WD-bal. Keurig, verzorgd, en een eeuwige glimlach. Een scheldkannonade leek hij zelfs nog te beantwoorden met die oproepbare vriendelijk heid. Hij verfoeide zijn Avro-imago, maar heeft niets ondernomen om het beeld van lieve brave jongen te doorbreken. Het kwam hem goed van pas. „Als tv-omroeper kreeg je slecht betaald. Maar mijn popula riteit leverde heel veel schnabbels op. Ik werd gevraagd voor de pre sentatie van modeshows, beurzen en miss-verkiezingen. Die miss verkiezingen vond ik destijds vré- se-lijk om te doen, maar ik had de poen nodig." Ooit iets geweigerd? Hij valt opeens stil. Hans van der Togt die even niets zegt. Spijker broek, slobbertrui, het haai' non chalant. Een fel contrast met de luidruchtige voortrazende opge dirkte kermisattractie Rad van Fortuin. Dan: „Ik kan moeilijk 'nee' zeggen. Ik wil mensen altijd behagen, plezieren." Voetballer Koffie, jus d'orange, witte wijn en veel, heel veel sigaretten. Hans van der Togt was eigenlijk voorbe stemd een beroemd voetballer te worden. Tennis- of cricketspeler eventueel. Maar in ieder geval iets in de sport, hoopte vader, zelf een goed voetbalkeeper bij het Haar lemse HFC en nationaal cricket speler. Maar kleine Hans hield meer van verkleedpartijen, circus, zingen in een restaurant. Apetrots was-ie toen hij op de kindertoneelclub ko ning mocht spelen. Ontroostbaar was hij toen hem de rol werd ont nomen omdat hij struikelde over Italiaanse woorden. Vader zag zijn kans schoon, haalde hem van de toneelclub en bracht hem naar de voetbalvelden van HFC. „Dat voetbalpakje vond ik meteen leuk, maar van voetballen kon ik geen reet." Hij bleek een talentvol tennisser, maar miste de ambitie om het echt ver te schoppen. Geen haar op de tanden. Niet op de sportvelden van Heemstede noch in de televisiestu dio's van Hilversum. In veertien jaar omroeptijd heeft hij nooit ge zegd dat hij wat anders wilde, dat hij wat anders kón, beter dan wie ook. „Nee zeg!" Gevraagd Hans doet geen stap naar voren, Hans moet worden gevraagd. „Ik heb een hekel aan zeer ambitieuze mensen, maar een beetje ambitie had mij geen kwaad gedaan. Dat zou me in veertien jaar Avro verder hebben gebracht. Maar er is ook niemand geweest die me ooit een kans heeft gegeven. Dat neem ik de Avro een beetje kwalijk. Ach, het is ook wel weer begrijpelijk. Ik werkte bij de Avro in de tijd van de grote sterren; Mies Bouwman, Jos Brink, Willem Duys, Fred Oster. Kom daar maar eens tussen." Ze ven, acht miljoen mensen voor de buis. En Hans van der Togt die hen live toesprak. „Vaak kondigde ik met knikkende knieën de pro gramma's aan. Hele A4-tjes moest je uitje hoofd leren en rechtstreeks de camera inspreken. Niks tevoren opgenomen, rechtstreeks de ether in. Doodeng en tegelijkertijd een heerlijke spanning. Die mis ik nu. Het Rad wordt van tevoren opge nomen, zoals bijna alle televisie programma's tegenwoordig." Hij kan goed teksten in zijn hoofd prenten. Als hij ze maai- niet al te lang hoeft te onthouden. Kort ge heugen. Dat brak hem op school al op. Hij had een pesthekel aan school. „Dat systeem, het gareel, ik vond het een drama. Ik wilde ge woon werken." Op z'n zestiende jaar hield hij de mulo voor gezien. Werd ober in Den Haag, Gronin gen, Amsterdam en ook in Zwitser land, waar hij tegelijkertijd Frans leerde. De horeca boeide hem dus danig dat hij de hotelvakschool in Duitsland volgde. Hij werd ste ward bij Lufthansa, verhaalde op een Amsterdamse rondvaartboot in vier talen over gevels en grach ten en belandde vervolgens als om roeper bij de televisie. Schijnwerpers Eigenlijk heeft hij zijn hele leven gepresenteerd. Optredens in de kantlijn. Alle ogen gericht op Hans. „Als kind vond ik die aan dacht al fijn." En nog steeds staat hij met graagte in de schijnwer pers. Hij zou niets liever doen dan het Songfestival presenteren. ,,In vier talen, live uitgezonden in tweeendertig landen, miljoenen kijkers, doodeng." Buiten zijn optreden verkiest hij de anonimiteit. Op straat veraf schuwt hij de aandacht voor zijn persoon. „Als omroeper vond ik het prachtig, maai- nu komt het me soms de strot uit." En wat doet Hans van der Togt als 'dè straat' hem ergert als een kle verige strontvlieg? Hij lacht vrien delijk naar de mensen terug. Ge leerd in de horeca. „Maar zo ben ik ook. Ik hoef geen moeite te doen om blij over te komen. Ik bèn het. Die positieve grondhouding kun je natuurlijk uitleggen als ja-geknik. maai- ik ben gewoon optimistisch ingesteld. Ik hou niet van gezeur. Niemand bij Van den Ende. Daar om komt er ook zoveel tot stand. De sfeer daar is zó veel anders dan bij de Avro. Werken voelt daar als een warme deken. Nee, ik zou voor geen goud terug willen. Naar geen enkele andere omroep. Dat eeu wige getrut en getreuzel voordat er wat tot stand komt." Irritant Hans van der Togt gaat fluitend naar zijn werk. Ondanks de felle kritieken op het Rad en zijn per soon. „Ik sta altijd in de top-10 van meest populaire Nederlanders, maar ook in de top-3 van meest ir ritante. Ik troost me met een logi sche verklaring: ik kom heel veel op de buis en heb geen neutrale, af standelijke presentatie zoals Kees Driehuis van Per Seconde Wijzer die bijvoorbeeld heeft. Wat ik doe is puur kermis." De gesponsorde prij zenwinkel vindt hij de zwakste schakel in de kwis. Het uitzoeken van de prijzen kost veel tijd en de kandidaten hebben bijna alle spullen uit de winkel al. Liefst zou hij de kandi daten contant geld geven, zoals in de Verenigde Staten gebeurt. „Dat zou ik echt geweldig vinden! Zo'n dik pak bankbiljetten in m'n jasje en dan gewoon uitbetalen. Maar dat kan hier nooit. Véél te duur." Voor geen prijs wil hij zijn Rad kwijt. „Ik realiseer me maar al te goed dat ik de beste formule ter wereld in handen heb. Geen kwis die al zó lang succesvol is in zó veel verschillende landen. In de Ver enigde Staten gaat Wheel of For tune al 22 jaar mee. Ik word bin nenkort 48 jaar. Met het Rad heb ik iets waarmee ik nog wel zo'n vijf jaar vooruit kan. Lekker veilig, zul je zeggen. Maar ik vind het ook heel leuk. Ik ben absoluut een ge luksvogel dat ik dit mag doen. Waarom een nieuwe uitdaging aangaan als je lekker in je vel zit? Blijven Hans van der Togt wil niet wórden, hij wil vooral blijven. Hij heeft niet de behoefte om zich te manifeste ren met een talkshow. „Er zijn ge noeg mensen in Nederland die dat beter kunnen dan ik. Ik ben niet geschoold genoeg. Ik moet kunnen flierefluiten." Hans ziet wel. Tot nu toe heeft hij het gevoel dat alles in het leven hem is overkomen. En dat dat geen toeval is. Dat er iets tussen hemel en aarde is dat je levensloop be paalt. „Als je dood gaat, is het je tijd. Daar geloof ik in. Ik ben ook niet bang voor de dood. Ik denk dat het moment van sterven een heel prettige ervaring is. Een soort prachtige LSD-trip. En daarna is het niet over en uit. Misschien kom ik als hond terug, misschien ga ik ergens heen waar het waanzinnig- prettig is. Maar het kan niet abrupt afgelopen zijn." „Misschien ook denk ik zo gemak kelijk over de dood uit angst voor de ouderdom. Tijdens de Zonne bloemactie driejaar geleden heb ik zóveel ellende en eenzaamheid ge zien. Alleen oud worden is geen prettig vooruitzicht. En ik wórd oud. Dat weet ik zeker. Aan mijn eigen moeder, die 82 is, zie ik hoe veel ruimte haar kinderen en klein kinderen opvullen. Die zal ik nooit hebben." Hij steekt nog een sigaret op. Monique de Knegt D e zalen worden voor het gezelschap afgebroken. Of liever gezegd: de hallen. Het idee om een gezelschap van tien operazangers, begeleid door een orkest van tweeenveertig leden te laten optreden voor een massaal publiek blijkt een schot in de roos. 'Een Italiaanse Midzomernachtsdroom' wordt het al genoemd: het Verdi- Puccini-Rossini Gala. In Duitsland is de tour bijna een traditie. Binnenkort is Nederland aan de beurt: vandaag, zaterdag, in de IJsselhal in Zwolle, zondag in De Doelen in Rotterdam en op 8 juni in het Concertgebouw in Amsterdam. De belangrijkste solisten van het Verdi-Puccini-Rossini Gala zijn de sopraan Emanuela Maggioni, de tenor Mario Gallo. de bariton Franco Sioli en de tenor Aldo Filistadt. „Het zijn mensen die stuk voor stuk ooit voor hun zangprestaties in de prijzen zijn ge vallen," zegt Bauke Algera die de toernee in Nederland heeft georga niseerd. „Ook doen ze allemaal op gezette tijden gastoptredens voor de Scala in Milaan. De meesten zijn vast verbonden aan beroemde operahuizen." „Dat is natuurlijk fantastisch. Voor de zangers zelf en ook voor. mensen die van opera houden. Echter, langzamerhand is er een behoefte ontstaan om de kwalitei ten van die zangers onder de aan dacht van een groter publiek te brengen. De tijd is er rijp voor ge worden. Dank zij natuurlijk Pava rotti, Carreras en Domingo. Je ziet steeds meer van huis uit 'klas sieke' solisten de sprong wagen naar het grote publiek. Genre „En met succes. Dat ligt aan de so listen. Het ligt natuurlijk ook aan het genre. Opera appelleert nog steeds aan de gevoelens van heel veel mensen. Om nu eens wat min der bekende solisten die evengoed een klassieke opleiding hebben ge had en die beschikken over een prachtige stem in grote zalen, in hallen te presenteren blijkt een goed idee te zijn geweest." „Vorig jaar deed de caravan van het Verdi-Puccini-Rossini Gala voor het eerst Nederland aan. Al gera: „Het succes was overweldi gend. Vandaar dat we het weer aandurfden, ook in de IJsselhal, hoor." Op het programma dit jaar aria's en duetten uit ondermeer Tosca, La Boheme, de Barbier van Sevilla en Madame Butterfly. De solisten worden begeleid door het Orche stra Philharmonica onder leiding van Roberto Negri en Stanislaw Gorkowenko. De drie concerten beginnen om 20.15 uur. Els Smit 3. Bloedgang (12); 8. Provoce rende hanen (14); 9. Achteruit gaan in steden (5); 10. Rijkdom van een positie bij de bron (8); 11. Vis met een sterke blaas (11); 14. Wordt gebakken voor een re volutionair hondje (12); 16. Brit ten vinden het fijn in het zuiden van Frankrijk (4); 17. Door hem ziet de serre er mooier uit (7); 18. Heeft zij zich verzet? (6); 20. Licht in de greep (4); 21. Op snel heid door de-deur (6). 1. Plaats van de kerk (8); 2. Noodlottig voor een modieuze vis (6); 3. Verandering van on derwerp? (13); 4. Tochten door de natuur? (15); 5. Pierewaaiers aan boord maken schoon schip (11); 6. Precies op dat moment (5); 7. Draaide zich in allerlei bochten voor haar (5); 12. Ge reed met een sportieve zaak (7); 13. Wedstrijd met reclame (7); 15. Stof afkeuren (5); 19. Vlees en vis (4). Stuur het ingevulde cryptogram uitsluitend op een briefkaart aan: Puzzelredactie PZC Postbus 466 4380 AL VLISSINGEN Uw inzending moet uiterlijk woensdagochtend in ons bezit zijn. Vermeldt uw naam. adres en woonplaats. De PZC stelt de volgende prijzen beschikbaar: eerste prijs een VVV-bon van f 50.-. Tweede, derde en vierde prijs een WV-bon van f25,-. De oplossing en de namen van de prijswinnaars vindt u in de PZC-bij- lage 'Vrije Tijd van volgende week. De oplossing van het kruiswoordraadsel van vorige week is: MEMOI RES. De prijswinnaars zijn: Alice de Roos, Merakstraat 11Vught VW-bon f 50,-). De VW-bonnen van f 25,- gaan naar: J.J, Dierkx, Duindoorn straat 9, Cadzand-Bad; A.P. Hendrikse. Rijnstraat 13, Middelburg en C. Schot-v.d. Dussen, Ring 40, Dreischor. De prijzen worden binnen kort toegezonden. Oplossing vrijdag c O m P a n e' a m O r m a a r t 1 e r a a r t e e a a a t e n d m a 1 e n e e t r s u r n e t a s t r O V e r e s t r k O e r n d e n O m a t a a i 1 O r r r P O 1 k a e b a O r e n t e c u i a a n d e s e m apachen-flensje b-leo-ara-vet-p rk-lek-ij-lel-ki arm-das-kar-las hooi-sleep-mono akela-eer-spoed mus-moesson-tee -s-eer-t-nis-1- 1-strik-keker-n as-s-oehoe-t-he mat-eng-ork-oog plooi-eek-eikel rol-kil-ski-tri en-v-regel-p-ag i-poten-leger-e -m-dun-e-ion-p- mas-benzine-pak entre-eed-draai lier-gelei-puik oer-lot-een-lev dr-lam-k-ter-no i-som-oom-eet-r elegant-serieus VOLGEND JAAR zal Neder- land weer de uitgifte van een zegeltweeling beleven: deze keer samen met Rusland. Het is eind 1996 namelijk 400 jaar geleden dat Willem Barentsz (1550-1597) een nieuwe poging ondernam om de noordelijke doorvaart naar Indië te vinden. Barentsz slaagde er deze keer wel in de oostkust van Nova Zembla te bereiken, maar daar waren hij en zijn gezellen genoodzaakt te over winteren. Terwijl hun schip nog in de greep van het ijs was, besloten Barentsz en zijn mannen na enkele maanden in twee sloepen de terug reis naai- hun vaderland te aan vaarden. Maai- nog voordat ze het schiereiland Kola hadden bereikt overleed Barentsz. Deze historische gebeurtenis zal volgend jaar- door Nederland en Rusland met de uitgifte van een ze geltweeling (identiek beeld, alleen verschillende waarden) worden herdacht. Het onderwerp leent zich voor een mooie zegel. De laat ste keer dat in Nederland een ze- geltweeling verscheen was op 2 ok tober 1989 samen met België: 150 jaar Verdrag van Londen over Lim burg. Wat het Nederlandse programma voor 1996 met uitzondering van de ze Nova-Zemblazegeld verder te bieden heeft is nog helemaal niet bekend. Het is alleen te hopen dat het, zoals enkele weken geleden al opgemerkt, niet zo uitgebreid is als dit jaar en enkele voorgaande ja ren. Het verzamelen van zegelmeerlin gen is de jongste tak van de filate lie. Het is een verzamelgebied dat niet zo gemakkelijk, maar wel bij zonder interessant is. Niet zo ge makkelijk, omdat zegelmeerlin gen al ongeveer zestig jaar bestaan en ze overal kunnen 'opduike'; in teressant omdat ze bijna altijd een geschiedkundige achtergrond hebben. Zegelmeerlingen-verzamelaars kunnen vooral de laatste jaren met de regelmaat van de klok zegels aan hun collectie toevoegen. Het is echter niet altijd even gemakkelijk een uitgifte te traceren, want ze kunnen zoals gezegd, overal in de wereld opduiken. Ze kunnen b.v. worden uitgegeven door twee in een verre oceaan liggende eilan dengroepen. Deze maand hebben we echter een zegel tweeling in de buurt. Op 15 mei hebben zegelmeerling-verza- melaars zich weer met twee zegels kunnen verrijken. België en Ier land gaven een zegeltwepling uit ter gelegenheid van de 250ste her denking van de Slag bij Fontenoy. Franse troepen, met aan hun zijde de Ieren, leverden medio mei 1745 slag met Hollandse, Britse, Han- noverse en Oostenrijkse contin genten. De slag werd door de Fran sen gewonnen; de verliezen waren verschrikkelijk; ongeveer 5000 do den en 9000 gewonden. In 1907 werd bij Fontenoy een Iers kruis opgericht. Dat kruis, met daarnaast twee Ierse 'soldaten, staat op de zegels. De Belgische ze gel van 16 frank heeft een oplage van 6 miljoen stuks; de Ierse 32p- zegel van 2.001.000. Waarom nog 1000 meer dan die 2 miljoen is niet duidelijk, Ierland heeft 15 mei in de reeds 'I- reland series' bovendien een serie van vijf zegels uitgegeven met daarop militaire uniformen. Waar den, afbeeldingen (steeds meer mi litairen) en oplagen zijn: 28p. Ierse brigade - Franse leger (1 miljoen); 32p (deze is op het laatste moment nog aan de serie toegevoegd), Royal Dublin Fusiliers, 1914 (opla ge onbekend); 32p, Tercio Irelanda - Vlaams leger (1 miljoen); 38p. St. Patricks bataljon - Papalleger (500.000) en 52p, The Fighting 69th - Pontomacleger (500.000). Op 6 april kwam Ierland met zijn Europa-zegels 'vrede en vrijheid'. Twee zegels van 32p (oplage 1 mil joen) en 44p (750.000 stuks) met leuke motieven: stickers die van een moedervel worden getrokken. De al losgemaakte delen hebben de vorm van een duif; op de 32p-ze- gel komt een deel van een stad te zien en op de 44p-zegel is de sticker de kaart van Europa en daaronder zit een blauwe lucht. De 32p-zegel is ook zelfklevend aangemaakt en beide zegels zitten in velletjes van 10 stuks. Eveneens verschenen 6 april twee zegels en een velletje ter gelegen heid van de Rugby World Cup '95, die 12 mei is begonnen en waarvan de finale 24 juni wordt gespeeld. Op alle zegels staan spelmomen ten afgebeeld: 32p (oplage 1.5 mil joen), 52p (500.000 stuks) en in het velletje een 1-pondzegel met het zelfde beeld als op de zegel van 32 pence. Helaas is van het velletje Nog even terug naai- België waar op 22 mei een zegel van 16 frank (oplage 6 miljoen) het 50-jarig be staan van de Verenigde Naties markeerde. Op de zegel twee bol len die worden geflankeerd door twee halve bollen met daarin v.l.n.r.: 50, UNO. en VN-enbleem en VN. Hero Wit Hans van der Tog t. foto Henny Miltenburg De cast van het Verdi-Puccini-Rossini Gala.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1995 | | pagina 53