Jf
ö+tr
let archief van
ligt op zolder
de advocaat
NAVO rolt
met haar
spierballen
PZC reportage zaterdag 20 mem995 27
Actie voor
ltust van
Joegoslavië
1 Tooit eerder rolde de NAVO zo
met haar spierbundels in het
\liddenlandse-Zeegebied. De
jeluiden over het terugtrekken van
troepen uit het voormalige
Joegoslavië klinken steeds luider,
•raar de NAVO liet op Sardinië even
jen waartoe zij in staat is. Dat
jerkte de vaste kamercommissie
tan defensie tijdens een bezoek aan
de regio. De politici keken hun ogen
jitbij een gigantische militaire
operatie. Troepen uit zeven landen
toerden een indrukwekkende
landing op de kust van het Italiaanse
eiland uit. Onder meer 25
marineschepen, 25 straaljagers en 26
helikopters waren erbij betrokken,
la dit wapengekletter brachten de
kamerleden een bezoek aan de
Nederlandse schepen die in de
Jdriatische Zee de blokkade tegen
Servië en Montenegro uitvoeren.
Daar is evenwel geen sprake van
«fening. De wapens van de twee
Nederlandse fregatten staan op
scherp. Gereed om te vuren.
Geschut buldert onophoudelijk. Heli
kopters scheren over de zwaarbewa
pende NAVO-troepen die uit heel Europa
en Amerika naar dit deel van de Middel
landse Zee zijn getrokken. Oorlogsbo
dems stomen op naar de kust. De invasie
is begonnen. Tenminste: daar lijkt het op.
Operatie Destined Glory is evenwel geen
poging de wapens van de strijdende par
tijen op de Balkan met geweld het zwijgen
op te leggen. Het is een oefening van troe
pen uit Amerika, Nederland, Engeland,
Italië, Spanje, Griekenland en Turkije op
Sardinië.
Vanuit de Engelse Sea King-helikopter
die over de vloot scheert, zie je pas goed
hoeveel materieel is ingezet. Overal oor
logsschepen. De oefening Destined Glory
is in volle gang. De bedoeling is tot een
goed getrainde multi-nationale strijd
macht te komen. Daarnaast wil men via
intense samenwerking het begrip tussen
de eenheden vergroten. Dat gebeurt door
het onderling uitwisselen van troepen en
informatie.
De Nederlandse mariniers werken deze
dagen nauw samen met de Turken. Alsof
er geen rel tussen beide landen is geweest,
stormen ze samen het strand op. Kolonel
Willem Prins heeft de leiding over de 125
man sterke Nederlands/Turkse groep.
„Voor Destined Glory zijn we met hon
derd Nederlandse militairen overgevlo
gen naar de Turkse havenplaats Izmir. En
vandaaruit samen met de Grieken vanuit
het oosten naar Sardinië opgerukt. Ik
moet zeggen dat onze gastheren er echt
alles aan hebben gedaan het ons die paar
dagen in Izmir naar de zin te maken. We
hebben niets gemerkt van ruzie."
Prins is opvolgend commandant van de
zogeheten UK/NL Landing Force. Een al
ruim twintig jaar bestaand samenwer
kingsverband tussen de Britse en Neder
landse mariniers. „Ik ben verantwoorde
lijk voor deze groep. Wij vormen een rader
tje in dit gigantische geheel. Ik heb geen
twee minuten nodig gehad om de boel op
poten te zetten. Komt ook omdat we al ja
ren gewend zijn met de Engelsen samen te
werken. Als je met 900 mensen op pad
moet, wordt het natuurlijk een ander ver
haal."
Machtsvertoon
Ook aan land blijkt wat voor geweldige
troepenbewegingen er op Sardinië plaats
vinden. Overal eenheden in beweging. He-
U's vliegen af en aan. Zonder tussenpozen
buldert geschut. Een van degenen die te
vreden naar de verrichtingen van zijn
mensen kijkt, is de baas van het Neder
landse korps mariniers: generaal-majoor
R. Spiekerman van Weezelenburg. Met
het machtsvertoon in het vizier komt -
hoe kan het anders - Joegoslavië ter spra
ke.
„Natuurlijk is het bitter datje niets kunt
doen. Zeker als je kijkt wat hier allemaal
aan land komt. Maai' als je zou besluiten
in te grijpen, praat je al snel over zo'n
60.000 mensen aan goed getrainde grond
troepen. Zoveel militairen brengen de Eu
ropese partners nooit op. Dus gaat het
niet zonder hulp van de Amerikanen. En
die hebben er geen trek in. Bovendien is
het niet aan ons militairen om over een in
vasie in het voormalig Joegoslavië te be
slissen. Het parlement beslist, wij voeren
slechts uit. En zo hoort het ook."
Tussen de troepenbewegingen door wordt
er voor de inwendige mens gezorgd. In het
Amerikaanse kampement is onder een gi
gantisch camouflagenet een 'restaurant'
ingericht. Ook daar is de müitaire samen
werking merkbaar. Het levert in elk geval
een zeer uitgebreide menukaart op. D66-
kamerlid Marijn de Koning worstelt wan
hopig met haar ingeblikte lunch. De libe-
rale hulp van A. Korthals, voorzitter van
de commissie, komt dan ook als geroepen.
„Dit bezoek is nuttig, omdat je ter plekke
een veel beter inzicht krijgt in wat de Ne
derlandse troepen in het buitenland zoal
doen", vindt Korthals.
De kamerleden krijgen voor dat inzicht al
le gelegenheid. Na het bezoek aan de oe
fenterreinen worden ze overgevlogen naar
Brindisi aan de Adriatische Zee. Daar
wacht het fregat Bloys van Treslong om
de gasten aan boord te nemen. Het andere
fregat dat daar dienst doet is de Jacob van
Heemskerck. Vanaf dat moment is er geen
sprake meer van vrijblijvende oefeningen.
Om te voorkomen dat er wapens via zee in
Servië of Montenegro kunnen komen,
wordt elk schip gecontroleerd.
De 'poort' tussen Italië en Albanië zit dan
ook potdicht. Elk schip dat door de zeven
tig kilometer brede ingang de Adriatische
Zee opvaart, wordt gecontroleerd. Onder
de noemer 'operatie Sharp Guard' leveren
14 landen 21 schepen om die klus te kla
ren. Daarnaast worden er tien Awacs
(vliegende radarstations) 'ingezet. Twee
daarvan zijn constant in de lucht en hou
den het gebied in de gaten. Voorts kan de
vloot rekenen op hulp van tal van ge
vechtsvliegtuigen die opereren vanaf de
basis Sigonella op Sicilië.
Controle
Vanaf 22 november 1992 is aan de gezag
voerders van 50.750 schepen gevraagd wat
voor lading vervoerd werd. Er zijn 3957
schepen bezocht en geïnspecteerd en
daarvan zijn 1095 schepen voor extra con
trole naar een haven begeleid en nog
maals doorzocht.
Een van de mensen die de leiding heeft
over Sharp Guard is de Nederlandse com
mandeur N. van der Lugt: „Tot nu toe ver
loopt de blokkade naar wens. We hebben
met Albanië goede afspraken gemaakt.
Onze vloot mag zelfs de territoriale wate
ren binnenvaren."
„Ik durf te stellen dat er vanuit zee geen
enkel wapen het voormalig Joegoslavië
binnenkomt. Vooral ook omdat we niet
steeksproefgewijs controleren. Elk schip
in dit gebied krijgt van ons bezoek. En als
het mis is, dwingen we ze naar Bari te va
ren. Daar handelen de Italiaanse autori
teiten de zaak af."
Rond tien uur 's ochtends komt een
Griekse vrachtvaarder in zicht. Op dat
moment is de bemanning via de radio al
op de hoogte gebracht dat ze visite krij
gen. Leden van de Bijzondere Bijstands
Eenheid (BBEt van het korps mariniers
staan klaar op het achterdek. Tot de tan
den bewapend. Helemaal in het zwart. Al
leen de ogen zijn zichtbaar. Nog een keer
worden de taken doorgenomen waarna ze
in de gereedstaande Lynx- helikopter ver
dwijnen. Als deze groep onderweg is naar
de vrachtvaarder maakt een speciale
zoekploeg van de marine zich ook klaar
om overgezet te worden.
Kwetsbaar
Een van de mensen legt uit: „De jongens
van de BBE zorgen dat de boel veilig is.
Pas als die een teken geven, komen wij
aan boord." Inmiddels is de Lynx boven
het vrachtschip gekomen en wordt er een
lijn uitgegooid. De Treslong blijft waak
zaam naast de Griek varen. „Kijk", legt
hij uit, „als die mannen aan het touw naar
beneden komen, zijn ze kwetsbaar. Dan
kunnen ze niets doen." Grijnzend laat de
marineman erop volgen. „Eenmaal aan
boord zijn ze onsterfelijk. Maar om dat ge
vaarlijke moment te overbruggen ligt er
nu een scherpschutter op het fregat. Die
grijpt in zodra dat nodig is."
Ook commandant J. Kelder onderstreept
de ernst van de situatie. „Het schip vaart
op scherp, het is klaar om te vuren, op elk
gewenst moment." Inmiddels is ook de
zoekgroep aan dek van de vrachtvaarder
gezet. Op de brug van de Treslong heerst
een gedisciplineerde spanning. Ook als de
Griek van koers gaat. klinken de rustige
bevelen van Kelder. Via de radioverbin
ding wordt de onverlaat weer op koers ge
commandeerd.
CDA'er Gerrit Terpstra volgt alles met
grote interesse: „Ik zie dit soort bezoeken
als een morele plicht. Als parlement heb
ben we 'ja' gezegd tegen deze VN-operatie.
Je stuurt dus onder die vlag mensen weg.
Dan moet je op zijn minst eens een keer
kijken hoe jouw mensen werken en hoe
het met ze gaat. En wat ik hier allemaal
zie. stemt me tot grote tevredenheid."
Schoonheidsfoutjes
Inmiddels zijn beide teams weer veilig te
rug aan boord van het marineschip. In de
heli-hangar wordt de actie nog eens door
genomen. Schoonheidsfoutjes worden
aangestipt en opnieuw wordt er gehamerd
op de veiligheid.
Commissie-voorzitter Korthals consta
teert dat de blokkade werkt. „Dit gaat
goed. Ook al weten we tegelijkertijd dat
de Serven over land worden volgestopt
met wapens. Door wie? Dat mag u zelf in
vullen. In elk geval mag het ons niet belet
ten de blokkade zo goed mogelijk uit te
voeren."
De Fransen dreigen steeds met het terug
trekken van de troepen. Ook in Nederland
gaan soortgelijke stemmen op. Korthals:
„Natuurlijk is het geen toeval dat zo'n gro
te oefening in de schaduw van het voor
malig Joegoslavië wordt gehouden. Als.
het misgaat, zullen we onze jongens op
een of andere manier daar vandaan moe
ten halen. En dan is het handig als je dat
via een goede onderlinge samenwerking
kunt doen. Maar dat is op de zaak vooruit
lopen. Ik ontken niet dat weggaan uit Joe
goslavië wel degelijk een optie is. We kun
nen daar tenslotte niet eeuwig blijven zit
ten. Maar als na ons vertrek de burgers
worden afgeslacht, worden we daar poli
tiek op afgerekend. En terecht. Maar dat
worden we ook als aan onze kant soldaten
zullen sneuvelen. Ook terecht."
Leo van Gelderen
In zijn dagelijks werk komt hij ook
met de grotere jongens in aanraking.
Dat is 'part of the deal', vindt hij. „Je
gaat in je werk als advocaat vaak om
met controversiële mensen. Je be
hartigt ook zaken van criminelen. Ie
mand zoekt rechtshulp en die bied
je. Dat is je taak als advocaat. Daar
in ben ik niet kieskeurig. Dan kan
het weieens gebeuren dat de ene
klant anderen buiten de deur houdt,
maar dat hoort er bij. De bekende
advocaat Moszkowicz zei eens op de
vraag waarom hij zware misdadigers
verdedigt: ik verdedig de man, niet
zijn daad. Zo'p cliënt is een klant als
ieder ander. Het is niet aan mij om
een oordeel te geven over iemand of
over wat iemand doet. Ik verdedig
bijvoorbeeld ook een hasjman uit
Terneuzen. Daardoor heb ik toch
nog niets met drugs van doen?"
Lensen vult aan: „Dat is het principe
van de rechtsstaat. Iemand die ons
daarop aanspreekt, ontkent de vrij
heid die hij zelf geniet."
Pascalle Cappetti
:'net pennebakje op het bureau
advocaat Jacques de Bliek zit
batterij gestuurd treintje op
- Als hij het apparaatje aanzet,
öthet treintje voorzichtig te tuf-
■ffl te tjoeken. Het ritme moet
bevend werken en een moment
Ontspanning in zijn jachtige be-
brengen. Maar De Bliek ge
erniet zo in. „Ik word er eerder
tachtig van."
•Werkkamer van de Terneuzen-
«vocaat ontbreekt een compu
te komt er bij hem niet in. Daar
Bliek naar eigen zeggen veel te
i^dig voor. Wat de kamer wel
toijn dossierkasten, tal van opge-
tflde kaartenbakken en op het
;:e gezicht ongeordende dozen
fren selectie uit de ruim twee-
^erd straf- en civiele zaken die
®P dit moment in behandeling
-•• Aan de muur oude landkaar
ten liefhebberij' - en een foto
Maquette van vissersschepen -
- andere liefhebberij'. Verder sie-
'Dessing lampen zijn kantoor op
jöste verdieping aan de Markt 18
pèuzen.
van zijn partner Ron Len-
^en graadje erger. „Let niet op
^ep", waarschuwt deze van te-
- Nog meer stapeltjes en losse
'5en üggen er op zijn bureau en
«grond. De cliënten worden dan
_~eestal ontvangen in de verga
ste. Daar staat enkel een ver-
jftafel. De twee secretaresses
--•nde boel hier een beetje orde-
•Sbouw is krap bemeten. De bi-
••Aeek bevindt zich op de over-
■tn onder de trap; de archieven
zijn op zolder via een luikje te berei
ken. Ook de balie is aan de kleine
kant. Binnenkort komt er een derde
administratief medewerkster bij en
dan moet er het één en ander worden
verbouwd.
Het kantoor van de advocaten De
Bliek, Lensen en Jung is een echt
plattelandskantoor. Op de agenda
van de raadslieden prijken vooral de
wat kleinere zaken. Klein is volgens
De Bliek en Lensen een relatief be
grip, want een arbeidsconflict, een
echtscheiding of het verzoek om een
straatverbod kan voor de betrokke
nen een levensgroot probleem zijn
dat de hele kamer lijkt te vullen en
waaraan de advocaten een flinke
klus hebben. Anderzijds kan een
'grote' zaak waarmee twee ton is ge
moeid, de jurist veel minder tijd kos
ten. „Het financieel belang zegt niets
over de ingewikkeldheid van de
kwestie", weet Lensen uit ervaring.
Zowel De Büek als Lensen hebben
eerst op een groot advocatenkan
toor in Rotterdam en Brabant ge
werkt, voordat ze teruggingen naar
de streek waar zij vandaan komen.
Hun huidige, kleine kantoor heeft
het voordeel dat ze hun cliënten
vaak persoonlijk kennen - „Ze bel
len je ook in het weekend" - en dat
de advocaten met zeer veel verschil
lende zaken in aanraking komen.
„Je schakelt van een pachtzaak over
naar een conflict tussen een project
ontwikkelaar en een aannemer. Dat
maakt het werk zeer afwisselend.
Maar het betekent ook dat je op de
hoogte moet zijn van recenie ont
wikkelingen in het recht op allerlei
gebied. Een groot kantoor met tien
De Bliek werd bij het grotere publiek
bekend door zijn inzet voor de visse
rijwereld. Hij kwam op voor de
kleine vissers. Hij was ook de man
die zwemparadijs Scheldorado voor
sluiting wist te behoeden. „Je pro
beert een bedrijf 'going concem'
over te doen. Een draaiend bedrijf
brengt immers meer op dan een ge
sloten bedrijf. Het is prettig als dat
lukt. Ik heb er vertrouwen in dat de
familie Van den Bosch er in slaagt
het zwembad te exploiteren. De ren
telasten zijn immers een stuk lager."
advocaten is meestal opgedeeld in
secties. Ieder heeft zo zijn eigen taak.
En iedere vijf minuten wordt doorbe
rekend aan de cliënt."
De Terneuzense advocaten hebben
de taken onderling overigens ook
een beetje verdeeld. Zo doet Lensen
het ondernemingsrecht, het ven
nootschapsrecht, aandelentransac
ties en faillissementen. De Bliek
treedt op als juridisch adviseur en
bewindvoerder bij financiële zaken.
En Jung is weer meer gespeciali
seerd in strafzaken en het familie
recht.
Maai- dat betekent niet dat de één de
ander niet bijspringt. „Een ei kun je
ook op verschillende manier klaar
maken. Je kunt 'm bakken, koken,
klutsen. Er zijn vele wegen die naar
Rome leiden. De Bliek kijkt mis
schien weer anders tegen een zaak
aan als ik. Wat is er dan eenvoudiger
dan eventjes het volgende kamertje
binnen te lopen?", geeft Lensen aan.
Betrokkenheid en hart voor de zaak
zijn daarbij een groot goed. De heren
voelen zich soms net eerste hulpver
leners. „Dat geeft juist jus aan het
werk. Het wordt op die manier toch
een beetje je eigen zaak. Je moet je
echter niet voor honderd procent
vereenzelvigen met de zaak. Je moet
wel iets kunnen toevoegen. Dat kan
alleen als je schift, selecteert en dat
gene er uit haalt watje kunt gebrui
ken."
Het kantoor van de advocaten De
Bliek. Lensen en Jung in Terneuzen.
foto Ruden Riemens
Operatie Sharp
Guard: Een
marinier aan
boord van het
fregat Bloys van
Treslong, dat in
de Adriatische
Zee alle
passerende
schepen op
wapens
controleert.
Nederlandse
mariniers in actie
in de Adriatische
Zee: Vanuit een
Lynx-helikopter
worden leden van
de Bijzondere
Bijstandseenheid
aan boord gezet
van een Griekse
vrachtvaarder,
foto's Audiovisuele
Dienst Koninklijke
Marine
