Europa is zeker niet bevrijd van epidemieën Haastige opmars van de mobiele telefoon Infectieziekten zorgen voor verrassingen Een held op batterijen reportage 24 ZATERDAG 20 MEI 1995 Hij is niet de man om paniek te zaaien, meer een waarheidsvinder. En het moet gezegd: „Een epidemie van een dodelijk virus is niet voorbehouden aan Afrika. De Spaanse griep heeft in Europa begin deze eeuw miljoenen mensen gedood. Nee, die tijd is niet voorgoed voorbij. Je weet gewoon dat het weer gaat gebeuren. En we zullen bijna zeker te laat zijn. Kijk maar naar de polio-epidemieën." Dr J. Ossewaarde bestudeert infectie ziekten in het laboratorium voor vi rologie van het Rijksinstituut voor Volks gezondheid en Milieuhygiëne (RIVM) in Bilthoven. Het gruwelijke Ebola-virus dat huishoudt in Zaïre komt er niet voor. Te gevaarlijk. Maar kweekjes polio, mazelen, hepatitus en HIV zijn er heel gewoon. ,.E- bola behoort tot het hoogste gevaren-ni veau: P4. Wij gaan vooralsnog tot P2. Voorzieningen voor P3-onderzoek staan op het programma. Tot die tijd kunnen we voor de diagnose van het Ebola-virus te recht in de Verenigde Staten en Engeland. Alleen daar bestaan laboratoria die aan de strengste veiligheidseisen voldoen." Spannend De honderdvijftig medewerkers op het ge bied van infectieziekten van het RIVM volgen de ontwikkelingen in Zaïre op de voet. Via internationale contacten, Inter net en laboratoria in Londen en Atlanta blijven ze op de hoogte van de laatste stand van zaken. Bereikt het virus de hoofdstad Kinshasa, kunnen de lijken van de slachtoffers tegen de culturele tradities in toch worden verbrand, maar ook: welke protocollen hanteren landen. België wil vliegtuigpassagiers die vanuit Zaïre op Brussel landen, medisch onderzoeken. Nederland piekert voorlopig niet over controles. Het RIVM, dat de overheid ge vraagd en ongevraagd adviseert, is niet bevreesd dat Ebola Nederland zal teiste ren. De wetenschappers zijn uitermate ge boeid. „Wij zijn natuurlijk niet blij dat er doden vallen. Maar vraag een brandweer man wat hij van brand vindt. Het is wel spannend", bekent dr M. Sprenger, hoofd van het Centrum voor Infectieziekten Epi demiologie (CIE). Het is ook allemaal zo toevallig. De Amerikaanse film Outbreak, gebaseerd op een dodelijk virus in Zaïre, gaat in première en in precies dat land slaat het zeldzame Ebola toe. Sprenger moet de film nog gaan zien, maar weet al van collega's dat het verhaal tamelijk waarheidsgetrouw is. Angst Door die samenloop van omstandigheden is iedereen een beetje geïnfecteerd door de gekte rond het virus. Wereldwijd informe ren radio, televisie en kranten dagelijks over de ontwikkelingen in Zaïre. Berich ten uit angst verzonden en verslonden. Want het Ebola-virus mag dan het meest dodelijke virus ter wereld zijn (90 procent van de besmette mensen sterft binnen twee weken), het heeft in deze epidemie nog geen honderd levens geëist. De sterfte door honger, oorlog, malaria, hepatitus. griep, wat dan ook, is vele malen hoger. Het is het dramatische verloop van de ziekte en de angst voor een ongebreidelde verspreiding, die Ebola in de schijnwer pers zet. Toch moet een mens heel wat doen om be smet te raken met het virus. Ebola laat zich niet door de lucht meevoeren, zoals griep. Aanhoesten. zoals met tbc, is ook niet voldoende. Wie besmet wil raken met Ebola moet in contact komen met sperma of bloed. Omdat de patiënten binnen en kele dagen herkenbaai' zijn door bloedin gen uit ogen, oren en neus komt dit weinig voor. Het snelle en gruwelijke verloop van het virus is min of meer een geluk bij een ongeluk: de kans op verspreiding is veel kleiner dan die van bij voorbeeld het HIV- virus dat geen uiterlijk vertoon kent. Bedelarij Geen wetenschapper die maalt om de overbelichting van Ebola. Er wordt ten minste weer over infectieziekten gepraat. In de veronderstelling dat we ziekmaken de micro-organismen hadden overwon nen, is het lange tijd stil geweest. Alleen de onderzoekers zelf waarschuwden voor epidemieën, maar die geluiden werden af gedaan als navelstaarderij en bedelarij om onderzoeksgeld. De mensheid had in 1980 immers korte metten gemaakt met het pokkenvirus dat alleen al in de acht tiende eeuw zestig miljoen mensen het le ven heeft gekost. Tbc-klinieken hadden hun deuren toen al gesloten. Massale vac cinatieprogramma's boden weerstand te gen polio, mazelen, difterie. De strijd te gen de ziekteverwekkers leek in het Wes ten zo goed als gewonnen. Aan de misplaatste euforie kwam snel een einde. In 1983 werd bekend dat het een vi ms was dat de mysterieuze ziekte aids ver oorzaakte. Overal ter wereld werd geld vrijgemaakt om onderzoek te doen naar middelen tegen aids. Het nieuwe vims overschaduwde alle andere oude, bijna dood gewaande infectieziekten. Veel labo ratoria werden afgebouwd alsof de laatste tbc-bacillen, malariaparasieten of difte- riebacteriën in eenzaamheid zouden weg kwijnen. Dr J. Ossewaarde: Bacteriën zijn slim en snel. Hun weerstand tegen anti-biotica groeit, foto GPD Een slachtoffer van het ebola-virus in Zaïre wacht op medische hulp. „Infectieziekten speelden voor beleids makers geen rol meer. Ze zeiden: we heb ben toch vaccins en anti-biotica? Maar je hebt het pas voor elkaar als een ziektever wekker honderd procent is uitgeroeid, zo als het pokkenvirus, dat komt alleen nog voor in laboratoria", weet Ossewaarde. Alle andere bijna dood gewaande virus sen, bacteriën en parasieten leven nog en slaan toe als de mens hen daartoe de kans geeft. En dat gebeurt meer en meer. Infec tieziekten zijn internationaal in opmars. Sprenger: „Vluchtelingen nemen ze mee uit hun vaderland, toeristen pikken vreemde virussen op in het buitenland, maar ook voedsel en goederen kunnen dragers zijn van infectieziekten." Zo haal de de Amerikaanse staat Texas in 1985 on vermoed gele koorts binnen met eenparn- autobanden uit Japan, waarin zich et: Aziatische muggelarf had genesteld. Eenmaal meegenomen gedijen infectie, ziekten het beste in gebieden waar veè mensen op een kluitje wonen en de hv giëne te wensen overlaat. Sociaal vena] en het wegvallen van vaccinatieprograif. ma's in Rusland heeft de deur openge» voor difterie. Honderden mensen zijn in middels aan deze verstikkende ziekte ij keel en strottehoofd gestorven. De bacte rie heeft zijn weg gevonden naar Scandi navië, waar de eerste ziektegevallen zijn gemeld. India boezemde de wereld vorige zomec angst in met gevallen van pest. Reizigers uit het besmette gebied werden bij thuis komst medisch gecontroleerd. Ook Vie- nam, Tanzania en Madagaskar hebbc-a opnieuw kennis gemaakt met de middel eeuws aandoende pest. Cholera reist sinds de jaren zestig de we reld rond. Daar waar de sanitaire voorzie ningen en hygiëne slecht zijn. slaat de ba: terie toe. Van Afrika, Zuid- en Midder. Amerika tot in het door oorlog geteisterde Koerdistan en Afghanistan. Alleen al Zuid-Amerika heeft de bacterie in twee jaar tijd tweehonderdduizend mense- ziek gemaakt. Ook als de mens te veel neemt van de na turn-, slaat deze ongenadig terug. Dia mantzoekers in Nigeria werden door mui zen geïnfecteerd met de dodelijke Lassa koorts. Muizen in Argentinië en Bolivia straften opdringerige landbouwers af me: het Junin-virus, dat jaarlijks enkele hor. derden levens eist. En dichter bij huis: contact met muizen heeft in Oost-Europa het Hantaan-virus onder mensen ge- bracht. Wie ermee besmet raakt, kan reke nen op inwendige bloedingen, koorts, uit val van de nieren en niet zelden de door}. Poliovirus Nog altijd ver weg? In 1993 maakte het po- liovirus in Nederland 68 mensen ernstig ziek, van wie er twee overleden. Contact met familieleden in Canada zorgde ooi daar voor verspreiding van het virus. Na zeventig jaar komt er in Nederland weer meer tuberculose voor. Vanaf 1920is het aantal gevallen van tbc gedaald. Bijna dachten we de ziekte te hebben uitgebar nen, maar sinds drie jaar stijgt het aantal ziektegevallen (onder asielzoekers). En er ger: niet iedereen is eenvoudigweg me: een chemotherapie te genezen. Indestn'd tussen bacterie en de farmaceutische in dustrie is de eerste aan de winnende hand Ossewaarde: „Bacteriën zijn slimmere: sneller. Hun weérstand tegen anti-biotica groeit. Kijk naai' tbc. Er duiken steeds meer gevallen op die ongevoelig zijn voor verschillende medicijnen." Infectieziekten zijn meesters in het misle. den van de mens. De bacterie die cholera veroorzaakt, weet zich zo te vermommea dat het menselijk afweersysteem hem me: als ongenode gast herkent. Zo kan mes sen die eerder cholera hebben overleefde: denken immuun te zijn, alsnog de dasom worden gedaan. Door de vele gedaanteverwisselingen var. ziekteverwekkers worden we jaarlijks weer verrast door het griepvirus. Virolo- gen zijn inmiddels aardig bedreven in he: samenstellen van een vaccin, maar on danks een miljoen griepprikken stervenin Nederland jaarlijks gemiddeld tweedui zend mensen aan griep. Bijna alle slacht offers zijn ouder dan zestig jaar en hebben een verminderde afweer door hart- en vaatziekten of ademhalingsproblemen, Spaanse griep Gemiddeld eenmaal in een mensenleven duikt er een griepvirus op dat niet slechts vermomd is, maar een heel nieuwe vorm heeft aangenomen waartegen niemand anti-stoffen heeft. In 1918 was het de Spaanse griep die wereldwijd naar schat ting 22 miljoen levens eiste; meer dan in de vier oorlogsjaren die eraan voorafgin gen. En weer is het mogelijk dat een griep zo vernietigend zal toeslaan, daarvan rijn Sprenger en Ossewaarde overtuigd. De generatie mensen die de Spaanse griep heeft meegemaakt en over anti-stoffen be schikt, is bijna dood. De bevolking is dus steeds minder beschermd. Amerikaanse wetenschappers zijn ai naarstig op zoek naar een vaccin tegen de nog onbekende wereldepidemie. Virussen bij eenden en varkens in China worden nauwgezet in kaart gebracht. Deze dieren fungeren vaak als tussengastheer van in fluenza. In contact met eenden en varkens springt het virus over naai' de mens en be gint zijn reis over de wereld. „Als er een nieuwe Spaanse griep uitbreekt, zullen we bijna zeker te laat zijn met een vaccin. Het kost driekwart jaar voordat het vaccin be schikbaar is. De tweede golf, die een jaar later komt, kunnen we wel met een nieuw vaccin voorkomen." Monique de Knegt Het nieuwste elektronische speeltje: de mobiele telefoon, of, voor insiders: de handheld. Opdat wij meteen iets kunnen terugzeggen, nü kunnen beslissen, voordat het te laat is. 'Die meneer of mevrouw is belangrijk zeg'. Haast. Een volksziekte die lang zamerhand epidemische vor men begint aan te nemen. Niks kan meer wachten, een ieder beweert dat als we nü geen tijd hebben om zijn boodschap tot ons te nemen, dat voor immer een gemiste kans zal betekenen. Voor ons, uiteraard. De elektronica-industrie vaart er wel bij, bij deze Haast. Vroeger bel den mensen gewoon later op de dag even terug als we de telefoon niet aannamen. Nu móeten we een ant woordapparaat bezitten, de beller wil nü iets tegen ons zeggen en an ders hoeft het al niet meer. En van het een kwam het ander. Te gen een antwoordapparaat is het lastig een ingewikkelde redenering van tien minuten op te hangen. Daartoe moesten wij dus ook maar een fax aanschaffen, voor een drin gende brief, of om ons te laten zien wat voor spannend papier zij wel onder ogen hadden, en wij niet. Al die eenzijdige communicatie laat echter toch te wensen over. Wie echt Reuze Haast heeft, wil gewoon antwoord. Daarom worden wij, communicerende consumenten, nu gek gemaakt met het nieuwste elek tronische speeltje: de mobiele tele foon, of, voor insiders: de handheld. Opdat wij meteen iets kunnen te rugzeggen, nü kunnen beslissen, voordat het te laat is. Had je daar voorheen nog een auto als privé-te- lefooncel bij nodig, vandaag de dag is het pas menens als je een telefoon uitje binnenzak kunt toveren. Gehaktballen Kennelijk raakt dat gebaar een ge voelige snaar bij de ware telefoon junks: die meneer of mevrouw is be langrijk zeg, die kan niet eens vijf minuten over straat lopen/ fietsen/ rijden, of ze hebben hem of haar nog nodig. J an en Allevrouw, van de yup in driedelig tot de voetbalfan in glimmend trainingspak loopt te genwoordig in zo'n ding te kletsen. Omdat hij nog even gauw een aan deeltje moet verpatsen of omdat hij stante pede wil weten hoe laat de gehaktballen gaar zijn. Dat telefoneren de aandacht afleidt van wat wij eigenlijk op straat ko men doen, deert de bewegende op beller nauwelijks. Veilig Verkeer Nederland en de Algemene Ver keersdienst van de Rijkspolitie vin den dat maar gevaarlijk. Met came ra's toegeruste auto's hebben gere gistreerd hoe telefonerende auto mobilisten op snelwegen beginnen te slingeren, opeens langzamer gaan rijden, ook hun tweede hand nodig hebben om in zakken te zoe ken naar pennen en agenda's, niet naar de weg kijken maar naar de passagiersplaats waar zich kenne lijk hun aantekeningen bevinden. Of telefonerende automobilisten daadwerkelijk ongelukken maken, daarop heeft niemand zicht-, omdat geen brokkenpiloot achteraf toe geeft dat hij niet zat op te letten of geen twee handen aan het stuur had om het razendsnel te kunnen om gooien. Ongelukken Je hoeft niet in een auto te zitten om dankzij een telefoon een gevaar op de weg te zijn. Met eigen ogen zien we een totaal in luisteren opgaande beller op een drukke straat zowat van zijn fiets gereden worden. Een boos gebarende voetganger-met-te- lefoon steekt over zonder de aan stormende bestelbus te zien. Handig? Belangrijk om overal be reikbaar te zijn? Ook een veelge hoord argument: het kost me geld als ik niet aanspreekbaar ben? Een bellende marktkoopman is zo druk bezig zijn leverancier te woord te staan, dat het zijn klanten allemaal te lang duurt en ze een voor een af druipen. Maar goed. Al zijn het altijd de ma- fiose types die voorop lopen met de aanschaf van dit soort peperduur speelgoed, er zijn beroepen waarin het echt heel onhandig is als je bij voorbeeld gewoon tijdens kantoor uren onbereikbaar bent. Makelaars die veel op pad zijn, artsen, verte genwoordigers, noem maar op. Wat staat de eerbare belastingbetaler nou te wachten als hij of zij deze aanschaf overweegt? Mobiele telefoon raakt een gevoelige snaar bij 'telefoon-junks', foto GPD Om te beginnen is de zogeheten mo biele telefonie weer zo'n branche waarin het onmiddellijk afkortin gen en Engelse vaktermen begint te regenen zodra je je als overduidelij ke leek presenteert in een winkel. Die kreten laten we voor wat ze zijn, wij willen gewoon weten wat het kan en wat het kost. Maakt de ge wone autotelefoon gebruik van een etherfrequentie, dus van een radio zender om contact te leggen, de nieuwere handheld is een digitaal toestel dat werkt op een accu, een oplaadbare batterij dus. Hoewel het kwaliteitsverschil op dit moment nog niet zo heel groot is, timmeren de fabrikanten erg hard aan het di gitale systeem, waardoor de voor spelling is dat dat op termijn veel beter zal zijn. In elk geval heeft een autoloze dus nooit last van ether storingen en is hij niet af te luisteren omdat je niet werkt met een verkap te radiozender. Ze doen het geen van beide in delen van Nederland met erg veel water of erg weinig zendtorens of allebei, dus vanuit Friesland of de Betuwe bellen is al gauw een probleem. Prijzig Een handheld is zo'n aanschaf waarbij vanaf de eerste minuut de meter begint te lopen. Behalve het pittig geprijsde apparaat zëlf betaal je 92 gulden aansluitkosten, ben je minstens 45 gulden per maand kwijt aan een telefoonabonnement en betaal je minimaal 35 cent per te- lefoon-'tik'. Dat laatste kost bellen tussen 20.00 en 08.00 uur, en binnen de bebouwde kom. Andere tijdstip pen en andere verbindingen en het tarief ligt dubbel of drie keer re hoog. De prijzen van de losse handheld zelf lopen uiteen van een gulden o. zeshonderd voor eentje die valt ti de categorie Groot Lomp, tot 1500 gulden voor een apparaatje dat half zo groot is als een gewone telefoonhoorn. Duurder beteken, behalve kleiner en lichter bij voor beeld ook dat je langer kunt bellen, dat de batterij sneller oplaadt, dat er meer dan één batterij bij zit, dat je er een snoertje bij krijgt waarmee je hem aan de sigaretteaansteker® je auto kunt opladen, dat hij dis creet in je zak trilt als je wordt ge beld in plaats van hinderlijk te pie pen en meer van dat soort grapjes. In totaal ben je minstens duizend gulden lichter voordat je eén tele foontje hebt kunnen plegen, of je moet er eentje nemen die al na eei half uur praten leeg is en maar een half etmaal stand-by is op één accu lading. Heel dure bieden bijna an derhalf uur spreektijd en zijn 36uu. te bellen zonder tussentijds opia- den. Al met al zien ze er eigenlijk mee- uit als uit hun krachten gcB1®*. rekenmachientjes dan als te. foons. Voor wie het eigenlijk all# te doen is om het gewichtige W- komen: hou een zakjapanner tG - je oor en praat daartegen. Zo er al voor een paar tientjes hee. langrijk uit. Mieke ZijW"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1995 | | pagina 24