Misschien ben ik wel te aardig
Gierzwaluw symbool natuur jaar
PZC
De juiste nazorg
Oud-wethouder van
Kapelle overleden
zeeland
13
OPEN HUIS
VRIJDAG 31 MAART 1995
van onze verslaggever
Willem van Dam
MIDDELBURG - Zo'n Ventevogel,
die laat zich heel moeilijk tekenen.
„Die man heeft naar mijn idee niets
waar je houvast aan hebt. Hij heeft
wel zo'n kuiltje in zijn kin en een
beetje typisch kapsel, maar dat is
niet genoeg om hem te vangen." Van
der Doef daarentegen is een makkie.
„Dat ringbaardje en die rare wenk
brauwen. Een heel scheef gezicht
heeft-ie. En die bril natuurlijk, altijd
scheef op z'n kop. Dat kan ik lekker
aandikken." Bruinooge mag hij ook
graag doen; „die heeft iets van een
buldogje."
Met grote regelmaat figureren Zeeuw
se notabelen in de wekelijkse PZC-
strip Koen Harm. Een autoriteit die
daar nog nimmer in verscheen, telt ei
genlijk niet écht mee. „Ik heb Joan
van Dijk-Sturm (wethouder van Mid
delburg) kort na haar aantreden neer
gezet als Slopie Jopie. Nee, echt floris
sant kwam ze er niet uit. Maar ze riep
wél tegen de raadsleden: 'dit is nog
niemand van jullie zo snel gelukt', of
iets in die trant. Misschien een beetje
stoerdoenerij van haar. Want volgens
mij was ze er helemaal niet blij mee."
Elke zaterdag probeert striptekenaar
Cor de Jonge (36 jaar, tekenleraar op
de Middelburgse Toorenvliedtschool)
in te spelen op actualiteiten die zich in
de provincie voordoen. Zes jaar gele
den werd de strip op zijn tekentafel ge
boren. „Je zou kunnen zeggen: een ge
tekende column." Met in de hoofdrol
het duo Koen en Harm. Harm is de
aangever. Koen is 'misschien mijn al
ter ego; althans, iemand die ik zelf
graag zou willen zijn'.
De afleveringen die De Jonge de eer
ste drie jaar maakte, wenst hij niet
meer onder ogen te krijgen. „Die za
gen ei- niet uit." De Koen en Harm van
vandaag lijken in de verste verten niet
meer op de Koen en Harm van des
tijds. „Ze zijn minder houterig gewor
den."
Drijfveer
Koen en Harm stapten nog geen half
jaar mild spottend door het Zeeuwse
bestuur derswereldje toen Lize ter we
reld kwam, het dochtertje van Cor en
zijn vrouw Jozien. Lize bleek lichame
lijk gehandicapt. „Zoiets zetje hele le
ven op z'n kop. Ik was toen serieus van
plan met de strip te stoppen. Ik dacht
dat ik nooit meer een grap zou kunnen
bedenken. Mijn vrouw en twee vrien
den hebben mij ervan weten te over
tuigen, dat ik ermee door moest gaan.
Al was het alleen maar om te voorko
men, dat Lize zichzelf later kan verwij
ten dat, ik om haar ben gestopt met
plezier te maken; dat ik om haar geen
oog meer heb voor andere dingen in de
Koen en Harm misschien allang niet
meer bestaan."
Vraag Cor de Jonge zichzelf te teke
nen en hij begint hardop te denken
over een uitgezakte Rambo ('ik heb
niet zo'n atletisch figuur als Stallone')
met een pen in plaats van een mitrail
leur. „Want Rambo is in feite ook een
soort karikatuur die het in zijn eentje
opneemt tegen een heel leger."
Hij trekt een gezicht van: hoor-mij-
nou-eens-gewichtig-doen. „Het gaat
misschien wel erg ver hoor, maar ik
heb altijd moeite gehad met autoritei
ten in het algemeen. Ik verdenk som
migen ervan, dat ze uitsluitend voor
zichzelf op die stoel zijn gaan zitten,
terwijl ze door ons worden betaald. En
dat is iets waar ik sterk tegen ageer.
Als ze iets niet goed doen moet er ie
mand zijn die ze terechtwijst. Dat
klinkt wel erg vinger-opstekerig,
maar zoiets doe ik graag. Vaak schiet
ik mis. soms is het midden in de roos."
Zoals afgelopen zaterdag met zijn te
kening over de problemen bij het Mid
delburgse zwakzinnigeninstituut Vij
vervreugd. „Als het een klapper is,
hoor je de hele week van alle kanten:
leuk gedaan Cor. Wanneer het wat
hm,hm is, hoor je niks."
Stomp
De striptekenaar wenst zijn 'slachtof
fers' niet persoonlijk te kennen, ont-
wijkt-ze zelfs doelbewust. „Ik zal ieder
gesprek met die mensen uit de weg
gaan - afstand bewaren. „Bij Nieuwe
Muziek kom ik regelmatig Van Gelder
tegen. Daar schuif ik niet bij aan tafel,
dan nok ik af. ga ik aan de bar zitten.
Ik wil die lui helemaal niet kennen."
Want stel je voor dat De Jonge hen on
verhoopt aardig zou gaan vinden, dat
maakt het potlood stomp.
De kennismaking van De Jonge met
de Zeeuwse notabelen geschiedt door
gaans slechts via foto's die hij uit het
krante-archief opvist. „Dan ga je een
beetje zitten fantaseren, dichtje ze be
paalde eigenschappen toe."
En stop je Bruinooge een pornoblaad
je in de handen.
Pre togen. „Jaaahhh, hij maakt op mij
de indruk van een soort rokkenjager.
Ik weet niet of dat zo is. maar je mag
dat best aandikken. Ennüühh, dat
had ik met Boertien ook. Die verdacht
ik ervan niet bijster actief te zijn, dus
die liet ik altijd ergens zitten of slapen.
Zo ook met Van Dijk-Sturm. Dat lijkt
me een behoorlijke Kenau. En dat
probeer je alleen maar erger te ma
ken."
Taboes. Zeker, daar loopt De Jonge
wel eens tegenaan. „Sex ligt nog altijd
een beetje moeilijk. En je mag niet
blasfemisch zijn. Maar ik vind dat ik
erg veel vrijheid heb om te doen wat ik
wil. Ik heb maar één keer echt ernstig
in de clinch gelegen met sommige le
zers. Dat was in de tijd van die ger-
.gem-toestanden; boze brieven en te
lefoontjes. Maar het ligt niet in mijn
aard mensen zo maar voor de schenen
te schoppen: als ik een schop uitdeel,
moet-ie wel terecht zijn. Iemand die
alleen maar goed doet, of daar in elk
geval naar streeft, loopt weinig risico
in Koen Harm terecht te komen. Ik
wil niet echt kwetsen. Maar weet je,
misschien ben ik ook wel te aardig."
PS: Met die Rambo-tekening is het
niks geworden. „Ik heb er echt op zit
ten zweten, maar het lukte gewoon
niet. Zoals mijn vrouw treffend op
merkte: Cor, jij hebt ook niets wat er
echt uitspringt."
Eversdijk
laakt beleid
minderheden
Middelburg
van onze verslaggever
KRUININGEN - Het CDA-eer-
ste kamerlid drs H. Eversdijk
vindt dat de gemeente Middel
burg het niet kan maken om Ne
derlanders uit te sluiten van
een baan bij de gemeente, ten
gunste van minderheden. Hij
voegt daar meteen aan toe dat
het ook geen pas geeft dat die
voorkeur voor minderheden
kennelijk alleen geldt als het
gaat om een functie voor de rei
nigingsdienst. Voor een hogere
functie, bijvoorbeeld gemeente
secretaris, geldt dit zeker niet.
„Dat heet nou stigmatisering.
Zo van: voor het vuile werk ach
ten we jullie zeer geschikt."
Eversdijk maakte dit donder
dagavond duidelijk op een alge
mene ledenvergadering van het
Zeeuwse CDA in Kruiningen.
Aanleiding was de sollicitatie
van een Eversdijk bekende
Zeeuw naar een functie bij de
Middelburgse reinigingsdienst.
De man werd afgewezen omdat
de baan was gereserveerd voor
iemand uit een minderheden-
groep. Volgens het Eerste-Ka-
merlid kan dat niet. Ten eerste
I vroeg hij zich af waarom minder-
I heden een stempel opgedrukt
krijgen speciaal geschikt te zijn
voor de reinigingsdienst. Verder
vroeg Eversdijk zijn gehoor:
„Hoe lang zullen Nederlanders
I het pikken om op deze wijze uit
gesloten te worden van een over-
I heidsdienst?"
Eversdijk nam het donderdag
avond als eerste CDA-er in het
openbaar op voor de SGP die bij
de vorming van het nieuwe col
lege van gedeputeerde staten in
Zeeland uit de boot is gevallen.
Volgens hem is de WD te ge
makkelijk voorbijgegaan aan de
zes SGP statenzetels en is de
gretigheid waarmee D66 buiten
spel is gezet niet alleen te verkla
ren uit zetelverlies. De PvdA is
volgens Eversdijk overbedeeld.
„Ik kan me niet aan de indruk
I onttrekken dat door de VVD
krampachtig werd vastgehou-
den aan het klein houden van de
christelijke stem in het college."
De nieuwe voorzitter van het
CDA in Zeeland, W. Jansen,
deed een oproep de komende
I tijd serieus aandacht te schen-
I ken aan de tegenstelling tussen
het confessionele en het niet-
confessionele blok in de staten.
Geslaagd
VLISSINGEN - Bij het Zeeuws
Instituut Zorgopleidingen in
Vlissingen zijn de volgende kan
didaten geslaagd voor de oplei
ding aantekening kinderverple
ging: S. de Graaff, F. Vermeer-
Moerdijk, M van Opdorp en A.
Gillissen-de Vries.
Leefomgeving van bijzondere vogel wordt bedreigd
van onze vei
ZIERIKZEE - Als er iets is
wat het thema van het Euro
pese Natuurjaar 1995 symboli
seert, Natuur in Stad en Dorp,
is het de gierzwaluw: een vo
gel die zich noodgedwongen in
een stedelijke omgeving op
houdt. De werkgroep School-
biologie en de Vogelwerk
groep van de Natuur- en Vo
gelwacht Schouwen-Duive-
land hebben daarom de gier
zwaluw uitgekozen als kern
van de activiteiten voor N'95.
„Vanwege de nauwe samen
hang maar ook vanwege de
tijd van het jaar", zegt Rita de
Ligt. „Wij zorgen voor de
Zeeuwse activiteiten in april
en dat is precies de maand
waarin de mensen kwartier
zouden moeten maken voor
gierzwaluwen. Het gaat name
lijk niet echt goed met die bij
zondere vogels. Zoals bij zo
veel soorten die het moeilijk
hebben, wordt hun leefomge
ving bedreigd."
Het natuurlijke biotoop van de
gierzwaluw is in Nederland ver
te zoeken. De vogel broedt van
oorsprong in rotsachtige ge
bieden. Kleine holletjes in rots
wanden geven de vogels de be
scherming die ze nodig heb
ben. Maar die kun je ook vin
den onder scheve dakpannen,
in holle ruimten in bakstenen
muren, onder overstekken en
in andere onvolkomenheden in
menselijke bouwsels. De gier
zwaluwen hebben dan ook al
lang geleden hun intrek geno
men in steden en dorpen. Sinds
de Middeleeuwen zoeken ze ie
der jaar hun bescheiden plek
jes in onze woonomgeving op
en gedragen zich, in ruil voor
onderdak, als volmaakte
bondgenoten tegen insekten.
Een paartje gierzwaluwen met
jongen kan per dag wel 20.000
insekten wegzetten."
In de lucht
Inplaats van een hartelijk
dank-je-wel kregen de gierzwa
luwen het de afgelopen jaren
juist van de mensen zwaar voor
de kiezen. In onze ijver om
energie te besparen hebben we
spouwen, daken en muren geï
soleerd en dichtgesmeerd.
Grote groepen gierzwaluwen,
die ieder jaar op dezelfde
plaats terugkomen om te broe
den. vonden hun néstplaats
dichtgemetseld terug. Juist
voor dit. kunstige vliegertje
kan dat funest zijn omdat hij er
tienduizenden onafgebroken
airmiles op heeft zitten. Een
gierzwaluw komt, afgezien van
Wg. idool biologie Sdlcuuen-Duivelood
Het gierzwaluwenspel, getekend door Marijke van Koeveringe, leert schoolkinderen alles over deze bijzondere vogel.
het eieren leggen, broeden en
opkweken van de jongen, nooit
uit de lucht. Alles doet hij
vliegend: eten, drinken, slapen
en zelfs voor vliegend paren
draait hij zijn hand niet om. Als
de jongen groot genoeg zijn om
het nest te verlaten, gaan de
ouders op de wieken naar het
zuiden, achter de insekten aan.
Gierzwaluwen klimmen tot
drie kilometer hoogte om een
beetje te kunnen dutten. In een
soort halfslaap verliezen ze
langzaam hoogte, om vervol
gens weer te klimmen. Er is
geen tijd te verliezen want de
vogels moeten helemaal naar
zuidelijk Afrika, waar ze de
winter ruiend doorbrengen.
Ook dat gebeurt in de lucht,
dus veertje voor veerje. Een
maal van nieuwe veren voor
zien, vangen ze de terugreis
aan. Pas terug op het nest ra
ken de onderontwikkelde
pootjes voor het eerst weer vas
te grond, zij het hoog .in een
bouwwerk. Een gierzwaluw die
onvrijwillig op de grond te
recht is gekomen, kan nooit
meer op eigen kracht opstij
gen. Zijn pootjes zijn te zwak.
„Dat het minder goed gaat met
de gierzwaluw, is niet alleen te
wijten aan onze moderne isola-
tiedrang. De gebruikte mate
rialen in de woningbouw ma
ken het jonge vogels vaak on
mogelijk om hun tweede kans
te benutten. Voor een glazen
schuifpui, kunststof panelen
en gladde betonmuren, zijn de
klimklauwtjes natuurlijk niet
geschikt. Daarom is het zaak
daar rekening mee te houden
bij het kunstmatig scheppen
van nestgelegenheid. Voor
mensen die een nestholte wil
len maken, door het aanbren
gen van gierzwaluwpannen of
holle stenen, houden we twee
informatieavonden in april."
Rita de Ligt legt er de nadruk
op dat het scheppen van nest-
gelegenheid zéker niet de enige
doelstelling is van de activitei
ten rondom de gierzwaluw.
„We willen een zo breed moge
lijk publiek bereiken op
Schouwen-Duiveland. Wie niet
in staat is een plaatsje voor een
nest aan te bieden, kan altijd
nog helpen bij de inventarisa
tie. We willen namelijk graag
weten waar de vogels broeden.
We weten wel dat er veel zitten,
wantje ziet ze 's avonds in de
zomer druk jagen, maar waar
ze broeden is niet zo goed be
kend. Als we dat allemaal te
weten willen komen moeten
we belangstellenden goed in
formeren en een beetje trainen
in de waarneming. Hoewel een
gierzwaluw helemaal geen fa
milie is van de kleinere boeren
zwaluw. de huiszwaluw en de
oeverzwaluw, kun je ze met een
ongeoefend oog gemakkelijk
doorelkaar halen."
Een tentoonstelling, van 19 tot
en met 28 april in De Stolpe in
Zierikzee, moet de informatie
overdracht ondersteunen en
ook de schooljeugd wordt bij
het gierzwaluwenproject be
trokken. Marijke van Koeve
ringe tekende een gierzwaluw-
spel, waarbij schoolkinderen
ganzebordgewijs alles te weten
komen over de bijzondere zo
mergast. „Met een speurtocht
door de stad sluiten we het
schoolproject af. De waarne
mingen en de ervaringen met
kunstmatige nestplaatsen
moeten resulteren in een ad
vies voor gemeenten, woning
bouwverenigingen en andere
bouwers en beheerders van ge-
ouwen. Bij grote bouw- en re
novatieprojecten kan voor wei
nig geld rekening worden ge
houden met de gierzwaluw",
aldus Rita de Ligt,
Raad Vlissingen breekt record
VLISSINGEN - In recordtempo. 26 minuten, heeft de gemeen
teraad van Vlissingen donderdagavond zijn maandelijkse ver
gadering afgewerkt. De raadsleden, doorgaans bepaald niet
kort van stof. bleken voor één keer over weinig spraakwater te
beschikken. De twintig stukken binnengekomen post en de 25
agendapunten werden nagenoeg zonder commentaar goedge
keurd. Om half acht opende burgemeester J. C. Th. van der
Doef de vergadering, even voor acht uur stond iedereen weer
buiten. 'Absoluut uniek', klonk het dan ook na afloop.
Eis een jaar voor reeks inbraken
MIDDELBURG - Tegen een 31-jarige man uit Hansweert is
donderdag voor de rechtbank in Middelburg een jaar gevange-
nissraf geëist voor een serie van achttien inbraken, die hij
pleegde tussen 1991 en begin 1994. Daarbij was een aantal wo
ninginbraken in Goes, waar hij geld en sieraden wegnam. De
man is vanaf zijn vijftiende jaar verslaafd aan harddrugs.
Volgens raadsman mr D. J. Olie is de Hansweertenaar momen
teel weliswaar niet echt afgekickt, maar weet hij zijn gebruik
dusdanig te beperken dat hij niet meer uit stelen hoeft te gaan.
De raadsman verzocht namens zijn niet verschenen cliënt een
werkstraf op te leggen, daar de man door een verblijf in de ge
vangenis weer terug bij af zou zijn.
De rechtbank doet 13 april uitspraak.
Werkstraf voor bezit heroïne
MIDDELBURG - De rechtbank in Middelburg heeft een 29-ja-
rige Vlissinger veroordeeld tot een werkstraf van 180 uur en
drie maanden voorwaardelijke gevangenisstraf voor het bezit
van zestig gram heroïne. De politie vond het spul in de meter
kast van zijn huis toen er werd gezocht naar vuurwapens. De
man is al zeven jaar verslaafd.
Hij zei de heroïne voor zichzelf en twee vrienden te hebben in
geslagen en zou het middel nooit met winst verkocht hebben.
De man neemt nu deel aan het methadonprogramma van het
HKPD en is voornemens over drie maanden naar een afkickin-
stelling te gaan. Er was 240 uur onbetaald werk en drie maan
den voorwaardelijk geëist.
Middelburgse krijgt 10.000ste bul
ENSCHEDE - Ir Sandra Konings uit Middelburg viel donder
dag de eer te beurt als 10.000ste af te studeren aan de Universi
teit Twente. Konings, die afstudeerde in de toegepaste wiskun
de; kreeg haar bul uitgereikt uit handen van rector magnificus
prof. Th. J. A. Popma,
Het heeft dertig jaai" geduurd voordat de 10.000ste afgestudeer
de werd afgeleverd. In 1965 studeerde de eerste werktuigbouw
kundige af aan de toenmalige Technische Hogeschool En
schede.
Konings onderzocht onder begeleiding van dr ir B. de Jong de
getij-effecten op slibtransport in de Westerschelde. In haar af
studeerscriptie behandelt zij enkele methoden om goede
schattingen te maken van onbekende parameters in het bere
keningsmodel.
van onze verslaggever
KAPELLE - In zijn woonplaats
Kapelle is woensdag oud-wet
houder J. Balkenende overle
den. Hij werd 95 jaar. Balkenen
de was zeer lange tijd het be
stuurlijk gezicht van de ARP in
Kapelle. Ook bekleedde hij ver
schillende maatschappelijke
functies. Zijn verdiensten
brachten hem het Ridderschap
in de Orde van Oranje Nassau
en de zilveren erepenning van
de gemeente Kapelle.
Balkenende trad in 1935 toe tot
de gemeenteraad van Kapelle
en bleef raadslid tot de herinde
ling in 1970. Tijdens de oorlog
beleefde hij bestuurlijk gezien
zijn moeilijkste periode. Nadat
Kapelle burgemeesterloos was
geworden, werd hij benoemd tot
waarnemer. De nauwgezette
controle van de bezetter ten
spijt, trachtte hij in die functie
de belangen van Kapelse bur
gers te behartigen. Na de bevrij
ding wachtte hem een andere
moeilijke opdracht: de huisves
ting van vele Walcherse eva
cués.
Van 1947 tot 1950 was hij lid van
provinciale staten. Zijn hart lag
echter bij Kapelle. waar hij tot
1970 wethouder bleef. Als voor
zitter van het Burgerlijk Armbe
stuur (later Instelling voor
Maatschappelijke Zorg) was hij
de stuwende kracht achter de
stichting van het bejaardenoord
Pomona, de bouw van bejaar
dencomplexen en gemeen
schapshuis De Vroone. Ook zat
hij lange tijd het bestuur van de
Christelijke Nationale School in
Kapelle voor. Daarnaast vervul
de hij vanuit zijn vak functies in
de graan- en zaaizaadhandel, zo
als het lidmaatschap van de ar-
bitagecommissie van de Vereni
ging Rotterdamse Korenbeurs.
De overledene wordt maandag
om 14.00 uur ter aarde besteld op
de algemene begraafplaats in
Kapelle. Daaraan gaat een
dienst vooraf in de gereformeer
de kerk. die om 12.50 uur begint.
ZONDAG 2 APRIL A.S.
13.00-16.00 UUR
SPORTPARK T SCHENGE
GOES
TEL. 01100-23505
slot van pagina 9
ziekenhuis zo goed mogelijk
worden opgevangen. Veelal be
tekent dat plaatsing in een ver-
pleeg- of verzorgingshuis. Een
taak die is ontstaan doordat
twee van de drie maatschappe
lijk werkers in 1994 zijn wegbe-
zuinigd.
Ouderen worden ouder, blijven
ook steeds langer zelfstandig
thuis wonen. Beeckman: „En
wanneer er dan iets gebeurt, ver
wacht de familie vaak dat het
ziekenhuis a la minute zorgt
voor een oplossing voor pa of
ma. Wachtlijsten of niet," Na
dertien jaar werkzaam te zijn ge
weest op de eerste-hulp-afdeling
van het ziekenhuis, zocht Beeck
man verandering. „Ik wilde de
andere kant van de medaille
eens bekijken. Nooit geweten
dat dit ook bestond. Zeker voor
de EHBO geldt dat je een pa
tiënt behandelt en daarmee is de
kous af. Dat er dan nog een heel
geregel begint, daar staat bijna
niemand bij stil."
In hun eerste jaar ontfermden
Beeckman en De Waal zich over
het lot van zo'n vierhonderd pa
tiënten. Vooral veel praten: met
de betrokkenen, familie.'indica-
tiecommissies en allerlei andere
instanties. „Pleiten voor je pa
tiënt", zegt De Waal.
Ze nemen een 97-jarige vrouw
als voorbeeld. Altijd gezond ge
weest, totdat ze in huis valt. Een
verblijf in het ziekenhuis verer
gert bij veel mensen het gevoel
er belabberd aan toe te zijn.
„Dus die mevrouw zegt: ik lig in
het ziekenhuis en kan niks meer.
Maar met een driepikkel (een
looprek) kan ze toch nog aardig
uit de voeten. De indicatiecom
missie bejaardenhuizen ging in
eerste instantie op de verklaring
van de vrouw af." Een onnodige
opname in een verpleeghuis
dreigde. De ontslagverpleeg
kundigen wisten dat te voorko
men door de commissie aan te
sporen nader consult te vragen
bij de behandelend specialist en
de fysiotherapeut.
„We moeten heel wat soebat
ten", legt De Waal uit, „om er ze
ker van te zijn dat de patiënt de
juiste manier nazorg krijgt.
Maar ook zorgen dat de partner
niet wordt vergeten en in het
diepe wordt gegooid. Wat wij in
zo'n geval doen. is even de huis
arts bellen met de vraag of hij
een extra oogje in het zeil wilt
houden."
Tact. begrip en soms zelfs diplo
matieke vaardigheden zijn de
belangrijkste wapens van de
ontslagverpleegkundigen. „Je
moet niet te vroeg bij familie
aankomen met de mededeling
dat moeder - die gisteren nog
zelf in een auto reed en vandaag
werd getroffen door een hersen
bloeding - beter af is in een ver
pleeghuis. De patiënt en z'n om
geving hebben een weekje de
tijd nodig om het ziektebeeld te
kunnen accepteren en begrij
pen", vinden Beeckman en De
Waal. „Daarna is het vroeg ge
noeg om samen over de verdere
toekomst na te kunnen denken.
Als dat maar goed gebeurt."
Een ontslagverpleegkundige is
er in verschillende hoedanighe
den. In diverse ziekenhuizen
deed dit fenomeen al opgang on
der de naam liaison-, transfer- of
sociaalverpleegkundige. Het
verschil is dat de betrokkenheid
van de Zeeuws-Vlaamse functio
narissen in principe ophoudt en
wordt overgedaan aan andere
deskundigen op het moment dat
de patiënt het ziekenhuis ver
laat. „Hoe ver je als ziekenhuis
kunt gaan in de begeleiding",
zegt Beeckman. „draait - net als
bij zoveel andere dingen - puur
om het beschikbare budget en
de keuzes die daarbij worden ge
maakt."
Striptekenaar Cor de Jonge: „...iemand die alleen maargoed doet. loopt weinig risico in Koen Harm terecht te komen.
foto Willem Mieras
