Heerma wankelt op slappe koord
Duitse bruinkoolwinning
bedreigt natuur Nederland
PZC
Grote steun voor acties van boze boeren
Wenen basis van
Russische maffia
Oorlog en vrede
opinie
CDA-kopstukken als Van den Broek en Lodders lopen zich warm
Presidentskandidaten
Frankrijk laten zich
in portemonnee kijken
WOENSDAG 15 MAART 1995
door Toof Brader
Zelden zal een politiek leider
zo krachteloos op het schild
zijn geheven als Enneiis Heer-
ma de afgelopen dagen bij het
CDA overkwam. In grote ver
warring sloeg het Binnenhof
sinds donderdag de ontwikke
lingen gade. En zelfs nu het
sinds de vergadering vn het par
tijbestuur vanandagavond
voor iedereen duidelijk moet
zijn dat Heerma voortaan „de
knopen doorhakt", is nog steeds
niet geheel duidelijk welke
daarvan wel en welke niet on
der de bijl van zijn leiderschap
vallen.
Het begon allemaal tijdens de
statencampagne. Met de tame
lijk zure herinnering aan de-
„mannetjesmakerij" rnd Heer
ma's voorganger Brinkman nog
vers in gedachten, koos het CDA
ervoor de landelijke kopstukken
in die campagne zich zoveel mo
gelijk naast elkaar te laten pro
fileren. Naast Heerma als voor
zitter van de Tweede-Kamer
fractie zouden ook partijvoorzit
ter Helgers, de voorzitter van de
Eerste-Kamerfractie Van Leeu
wen en de voorzitter van de frac
tie in het Europees Parlement
Maij prominent moeten bijdra
gen aan de wederopstanding
van het CDA. Veel CDA'ers spra
ken zelfs liefdevol van een collec
tief leiderschap als teken van de
saamhorigheid die de .partij na
hetechec van vorig jaar zowel in
tern als extern probeert uit te
dragen.
Het ging maar een paar weken
goed. Toen kwamen de interven
ties van Maij die WD-leider Bol-
kestein met de Vlaamse ex
treemrechtse politicus Dewinter
vergeleek en haar fractiegenoot
Oostlander die er nog een schep
je bovenop deed door Bolkestein
in één adem met Janmaat te
noemen. Heerma noch Helgers
waren van die interventies voor
af op de hoogte gesteld.
Pijnlijke zaak
Dat was vooral voor Heerma een
uiterst pijnlijke zaak. Hij werd
immers in de laatste week van
de campagne het belangrijkste
slachtoffer van de woede van
Bolkestein, die waar hij maar
kon op hoge toon excuses van
hem eiste voor uitspraken die
zonder zijn instemming waren
gedaan.
De evaluatie van de campagne
door de CDA-fractie in de Twee
de Kamer, daags na de voor de
partij teleurstellende verkie
zingsuitslag, leidde binnen die
fractie tot een reeks felle aanval
len op het idee van een collectief
leiderschap- Heerma had Maij
immers tijdig de mond moeten
snoeren maar bleek daartoe
door die leidersstructuur niet bij
machte. De fractie gaf hem daar
om unaniem het advies zich
voortaan meer als politiek leider
van het CDA te manifesteren en
een eind te maken aan het col
lectief leiderschap waarin met
name Maij zo'n ontsporende rol
had gespeeld.
Heerma deed dat per kerende
post en liet de verzamelde pers
donderdag weten dat hij vanaf
nu de politiek leider van de par
tij was. Over Maij liet Heerma
zich daarbij overigens niet uit,
maai- andere leden van de CDA-
fractie lieten er weinig twijfel
over bestaan dat haar rol in de
leiding van de partij zo goed als
uitgespeeld was. Op die basis be
richtte de pers vrijdags dan ook
vrijwel unaniem dat Heerma het
CDA-leiderschap naar zich had
toegetrokken, terwijl Maij aan
de kant was gezet.
Dat nu ging een groot aantal
CDA-kopstukken buiten de
Tweede-Kamerfractie net iets té
ver. Nadat hij de strekking van
de ochtendkranten tot zich door
had laten dringen, zocht partij
voorzitter Helgers de publiciteit.
Erop uit te groot gezichtsverlies
voor Maij (en met haar voor de
overige leden van het collectief
leiderschap) te voorkomen,
lichtte hij nog eens toe waaruit
Heerma's leiderschap nu precies
bestond en welke rol er voor hem
nog in de leiding van de partij
was weggelegd.
Misverstanden
Heerma had „het primaat in de
actuele politiek", terwijl hij ging
over ..de politieke ontwikkelin
gen op de (middel ilange ter
mijn", aldus Helgers. Het was
een formulering die formeel niet
veel verschilt van de taakverde
lingen binnen de leiding van an
dere grote partijen, maar die
door de nadruk die Helgers er
dank zij zijn media-optreden
aan gaf. onmiddellijk rijp bleek
voor de nodige misverstanden.
Menige krant vroeg zich zater
dag dan ook af of Heerma nu wel
of niet als politiek leider van het
CDA moest worden beschouwd.
Zelfs maandagavond, toen Heer
ma na een urenlange vergade
ring met het partijbestuur naar
buiten kwam met de medede
ling dat hij voortaan ..de knopen
zou doorhakken" en dat ..het
collectief leiderschap voorzover
daar al sprake van was geweest,
had opgehouden te bestaan",
bleef Helgers zijn vrijdagse be
zweringen herhalen. Het zou vol
gens hem slechts om „een herbe
vestiging van al langer bestaan
de afspraken in de CDA-top
gaan". Pas toen Heerma de al
huiswaarts kerende Helgers nog
één keer liet terugkomen bij de
hardnekkig doorvragende jour
nalisten, gaf de partijvoorzitter
toe dat er geen licht zat tussen
Heerma's opvattingen over het
CDA-leiderschap en die van
hemzelf.
Kaarten geschud
Hoewel Heerma zich sinds
maandagavond daarom met
recht en reden politiek leider
van het CDA mag noemen, blijft
het bij deze moeizame geschie
denis toch de vraag hoever dat
leiderschap reikt. Opvallend is
dat ook Heerma zelf vergelijkin
gen met Kok en Bolkestein niet
voor zijn rekening durft te ne
men. Zowel de PvdA- als de VVD-
leider zijn binnen hun partijen
op dit moment de gedoodverfde
lijsttrekkers als er op enig mo
ment weer verkiezingen nodig
zijn. Wat Heerma betreft is dat
allerminst zeker.
In tegendeel, veel CD A-kamerle
den gaan er juist van uit dat hij
van de mogelijke lijsttrekkers
kandidaten de enige is die nu al
zeker weet dat hij het niet wordt.
Zij zetten hun geld liever op
mensen als Europees commissa
ris Hans van den Broek of op Ti
neke Lodders, Helgers' voorgan
ger. Zij is inmiddels vice-voorzit-
ter en maakt ook deel uit van de
'zware' strategische beraads-
groep onder leiding van Frans
Andriessen, die over niet al te
lange tijd over de politieke toe
komst van het CDA rapporteert.
Pas daarna, in het zicht van de
volgende verkiezingen, worden
binnen het CDA de kaarten echt
geschud.
Bijna tweederde van de Nederlan
ders vindt dat het rijk alle schade
moet vergoeden die boeren hebben ge
leden als gevolg van de watersnood.
Een nog grotere groep vindt het te
recht dat de boeren gisteren via de
monstraties probeerden die vergoe
ding van honderd procent alsnog bij
het kabinet af te dwingen. Dat blijkt
uit een enquete die het GPD, waarbij
ook de PZC is aangesloten, heeft laten
houden.
Van de telefonisch ondervraagden zei
65 procent volledig achter de eis van de
boeren te staan. Een veel lager percen
tage -16 procent - vindt dat het kabinet
met de toegezegde vergoeding van 65
procent in voldoende mate aan de boe
ren tegemoet is gekomen. Bijna een op
de vijf Nederlanders heeft zich onvol
doende in de materie verdiept om tot
een uitspraak te kunnen komen.
Volgens het bureau Tangram Onder
zoek in Utrecht - dat de enquete uit
voerde - is de steun voor de boeren over
al even groot. De eis van de actievoer
ders wordt in de provincie Utrecht
evenzeer onderschreven als in het Ri
vierenland, waai- de meeste gedupeer
den wonen.
Ruim driekwart van de ondervraagden-
77 procent - vindt het terecht dat de
boeren doorgaan met acties, ook al
geeft het kabinet geen blijk bereid te
zijn terug te komen op het ingenomen
standpunt. Vier op de tien Nederlan
ders - 38 procent - blijft de acties steu
nen, ook als die zouden leiden tot blok
kades van verkeersknooppunten en
overheidsgebouwen. Een meerderheid
van de ondervraagden - 58 procent -
gaat dat echter te ver. Hoewel de dis
cussie vooral gaat over de boeren, legde
Tangram ook de vraag voor of ook an
dere ondernemers in de getroffen gebie
den in aanmerking moeten komen voor
een vergoeding van honderd procent.
Ruim driekwart van de ondervraagden
- 77 procent - vindt dat het principe van
'gelijke monniken, gelijke kappen' op
gaat: Als de boeren alles krijgen be
taald, moet dat ook gelden voor andere
ondernemers. De overige Nederlanders
vinden dat de boeren een uitzonde
ringspositie innemen. GPD
door Jan van Etten
Premier Edouard Balla-
dur is met een geschat
vermogen van ruim 21 mil
joen franc (7 miljoen gul
den) de rijkste presidents
kandidaat in Frankrijk, on
der het voorbehoud dat de
extreem-rechtse Jean-Marie
Le Pen de zaak niet be
driegt. Die schatting is ge
baseerd op de vermogensbe
lasting die de premier vorig
jaar betaalde. Alle belang
rijke presidentskandidaten
hebben inzage gegeven in
hun persoonlijk fortuin, ook
al is dat niet toe verplicht.
De aanzet tot deze actie gaf
de tegen extreem-rechts
aanleunende burggraaf Phi
lippe de Villiers. kandidaat
„tegen de corruptie". Hij
vindt dat de Fransen het
recht hebben te weten, wat
voor vlees zij in de kuip heb
ben.
Flatje
Zelf gaf hij op een flatje in
Parijs te bezitten, en „geen
kasteel", ondanks zijn adel
lijke titel, maai- een voor
80.000 gulden gekocht land
huis in de Vendée, dat hij
voor een miljoen gulden
heeft opgeknapt. Nu zou dat
600.000 gulden waard zijn.
Dat leverde hem in een tele
visieprogramma onmiddel
lijk de vraag op: ..Denkt U
dat iemand die méér aan zijn
huis verspijkert dan het uit
eindelijk waard is. de juiste
man is om de teugels van
Frankrijk de komende jaren
in handen te nemen?"
Het doortrapte initiatief van
De Villiers heeft niettemin
een sneeuwbaleffect gehad.
Doortrapt, want hij wist heel
goed dat iedereen Balladur
op zijn huid zat wegens zijn
onduidelijke inkomen uit
het bedrijf GSI. Daarvan
was Balladur tot 1986 direc
teur en van 1988 tot 1993.
toen hij ook kamerlid was.
adviseur voor 35.000 gulden
in de maand. „Geen exhibi
tionisme," liet Balladur aan
vankelijk weten, maar uit
eindelijk maakte hij tan
denknarsend zijn vermogen
bekend: een appartement in
Parijs, een huis in Deauville
aan zee, een chalet van ruim
een miljoen gulden in Cha-
monix in de Alpen, nog wat
landbouwgrond en een aan
delenpakket van 1.5 miljoen
gulden.
Vanaf dat moment was het
hek van de dam. Iedereen
wilde toen ook weten hoe
zwaar Balladurs tegenstre
ver, Jacques Chirac woog.
Om nog wat olie op het vuur
te gooien, brulde Le Pen dat
hij zijn vermogen bekend
zou maken als Chirac dat
deed. Dat is uiteindelijk ge
beurd.
Chirac heeft ook een flat in
Parijs en een buitenhuis in
de Corrèze in Centraal-
Frankrijk. Daar bezit hij ook
een bijzonder fraai ogend
kasteel, in 1969 gekocht voor
70.000 gulden, wat landerij
en in de Parijse regio en een
aandelenpakket van ruim
een miljoen gulden. Net als
bij Balladur is de schatting
van Chiracs vermogen geba
seerd op zijn in 1994 betaalde
vermogensbelasting: 4300
gulden.
Toen moest Le Pen wel. Be
kend was dat hij een enorme
villa bezit in Saint.-Cloud
met uitzicht op Parijs, die
toebehoorde aan de familie
Lambert. Le Pen erfde die
omdat hij de laatste, vol
strekt alcoholische telg van
het geslacht verzorgde. Dat
gold ook een al evenzeer om
streden erfenis van 6 miljoen
gulden, waarvan 's lands be
lastingen naar eigen zeggen
bijna alles hebben „inge
pikt". Le Pen zegt ongeveer
1.5 miljoen gulden te heb
ben, „net genoeg om niet te
hoeven leven onder de druk
van allerlei politieke en an
dere chantage".
Twee auto's
Vermogensbelasting betaalt
Le Pen niet, Wel heeft hij
daarvoor geregeld de belas
tingdienst achter zich aan.
Zowel Le Pen als Chirac lij
ken hun bezittingen wat
laag in te schatten.
Bijna onderaan de ladder
staat de socialistische kan
didaat Lionel Jospin. Die be
zit slechts twee auto's, uiter
aard van Frans fabrikaat.
Alleen de extreem-linkse Ar-
lette Laguiller is nog armer
dan Jospin. Zij heeft alleen
een kleine Franse auto. Ar-
lette is bankemployé en voor
de vierde keer kandidaat.
Eens in de zeven jaar neemt
zij voor haar campagne drie
maanden onbetaald verlof
op. Zij hoopt ditmaal aan de
3 procent te komen. (ANP)
door Robert Bloemen
Drinkwater en natuurgebie
den lopen gevaar, beweren
tegenstanders. Toch heeft de
Duitse deelstaat Nordrhein-
Westfalen onlangs het licht op
groen gezet voor de uitbreiding
van de bruinkoolwinning in de
groeve Garzweiler, niet ver van
de Nederlandse grens. De mi-
lieucommissie van het regio
nale parlement sluit binnen
kort de discussie af.
Op weg richting Alpen en Italië
maken veel Nederlanders ge
bruik van de A61, de Autobahn
op de linkeroever van de Rijn.
De snelweg begint meteen ach
ter Venlo. Al na enkele tientallen
kilometers trekken enorme wit
te rookpluimen de aandacht.
Het is de waterdamp uit grote
energiecentrales, waar voor de
opwekking van elektriciteit
bruinkool wordt verbrand.
De Duitsers halen de brandstof
ter plekke uit de grond. De
bruinkool zit niet diep. Omdat
de bodem vooral uit lagen kiezel
en los zand bestaat, is mijnbouw
niet mogelijk. De gekozen win
ningsmethode is de zogeheten
dagbouw. De bekendste en
grootste groeve is Garzweiler,
waarvan de uitbreidingsplan
nen richting Roermond al tien
jaar omstreden zijn.
„Garzweiler II kost ons onze
Heimat. We worden behandeld
als afval. Het is een misdrijf te
gen de menselijkheid", klaagt
Gisela Irving uit het dorpje Hol-
zweiler. De actievoerster van het
eerste uur wijst op de honderd
meter hoge graafinachines die in
de verte net boven de rand van
de groeve uitsteken. „Over een
tijdje moeten wij hier weg. De
huizen en de kerk worden ge
sloopt, dan verdwijnt alles in een
tweehonderd meter diep gat van
bijna vijftig vierkante kilome
ter."
Gatenkaas
In de driehoek tussen Roer
mond, Heerlen en Keulen delven
de Duitsers al tientallen jaren
bruinkool. Sinds de jaren vijftig
gebeurt dat op zo'n grote schaal,
dat het landschap soms meer
weg heeft van een Zwitserse ga
tenkaas. Dertigduizend inwo
ners moesten al wijken voor de
groeves van Rheinbraun, de ont
ginningsmaatschappij. Tot 2045
staan nog eens elf dorpen met
bijna achtduizend inwoners op
de afbraaklijst.
„Bruinkool is nu eenmaal een
makkelijk beschikbare, goed
kope brandstof. Dat is heel gun
stig voor de industrie in het
Enorme graafmachines vreten zich in dagbouw een weg door de bruinkoollagen.
Roergebied", verdedigt een
woordvoerder van Rheinbraun
het Garzweiler-project. „De so
ciaal-democratische regering
van de deelstaat Nordrhein-
Westfalen wil het gebruik van
kernenergie zoveel mogelijk te
rugdringen. Alternatieve ener
giebronnen zijn nog niet in vol
doende mate voorhanden. De
hoeveelheid bruinkool daaren
tegen is nagenoeg onuitputte
lijk. Ze is vergelijkbaar met de
olievoorraden van Irak en Iran."
Rheinbraun wil de gevolgen van
de afgravingen voor mens en mi
lieu zo veel mogelijk beperken.
De maatschappij vult ontgon
nen gaten gedeeltelijk weer met
de lagen zand die tijdens de win
ning waren verwijderd. Her en
der ontstaan natuurgebieden
die soms zelfs een beschermde
status krijgen.
Toch plaatsen natuurbescher
mers vraagtekens bij de metho
des van Rheinbraun. Limburgse
activisten vrezen het ergste voor
het waardevolle natuurpark
Maas-Swalm-Nette. Dit Duits-
Nederlandse gebied wordt niet
direct bedreigd door de ingrij
pende afgravingen. Verdroging
is het grootste gevaar. Om
bruinkool uit de grond te halen.
pompt Rheinbraun het grond
water tot op kilometers afstand
van de groeve weg.
Vennen
In het natuurpark Maas-Swalm-
Nette. met zijn vennen en meer
tjes, daalde het grondwater al
tientallen centimeters, zegt Hub
Bemelmans van de Limburgse
Milieufederatie. Rheinbraun wil
op de rand van het natuurgebied
extra water in de grond laten sij
pelen. Tientallen putten moeten
voorkomen dat het park ver
droogt. „Maar wie garandeert
ons dat het helpt? Het is een gi
gantisch experiment met een
onzekere afloop", vindt Bemel
mans.
De natuurbeschermers en auto
riteiten van Limburg, verdeeld
over de autosnelweg A73. verzet
ten zich eensgezind tegen de uit
breiding. Samen met de provin
cie, die een daling van het drink
water in de bodem vreest, liep de
milieufederatie afgelopen jaren
te hoop tegen de Duitse plan
nen.
De regering in Düsseldorf nam
de protesten uit Limburg even
serieus als de klachten van land
genoten. Maastricht en de na
tuurbeschermers zijn min of
De boerenoorlog heeft dinsdag geen schermutselin
gen van ernstige aard opgeleverd. De door minister
Jozias van Aartsen van landbouw voorspelde verslech
tering van het imago van land- en tuinbouw bleef uit. In
een zonnig Den Haag getuigden de gedupeerden met
lus te van hun lasten. In de niet overstroomde maar toch
getroffen gebieden, verkozen velen actie op het eigen
bedrijf boven zang en dans in de Hofstad.
Het zou onjuist zijn als de betrekkelijke rust die men
wist te bewaren en het geringe getal der demonstranten
de Tweede Kamer tot onverschilligheid zou voeren. Er j
dienen vanwege de regering vragen te worden beant
woord. Natuurlijk die al veel gestelde of het niet de over
heid is die verantwoordelijk is voor de schade die optrad
als gevolg van gedwongen evacuatie omdat de overheid
jarenlang nalatig bleef bij de verhoging van de rivierdij
ken. Maar evenzeer is aan de orde de vraag hoe de rege
ring is gekomen aan het percentage van vijfenzestig als
het gaat om vergoeding van schade die indirect voort
vloeide uit de evacuatie.
Uit het antwoord zal blijken dat dat percentage en de
natte vinger iets met elkaar te maken hebben. Het is
arbitrair en de Tweede Kamer zou een rol als scheids
rechter niet misstaan.
Het zou de Tweede Kamer sieren als de debatten hier
over zouden worden gevoerd zonder teveel acht te slaan
op de oorlogsdreigementen van de kant van de Gelder
se Helden en met voorbijgaan aan prestige-overwegin-
gen die achter de regeringstafel zullen gelden.
Tot nu toe zijn compromissen achteloos door de meer
derheid van tafel geveegd. Ze dienen alsnog in ernst te
worden gewogen, al was het maar om de overheid bij
een eventuele volgende order tot evacuatie gezag te ver
schaffen.
De vrede komt wel met wat heet werkbaar weer. Het
gevoel dat rechtvaardig is gehandeld niet.
Wenen, ten tijde van het
communisme één van de
belangrijkste centra van spio
nage tussen Oost en West, is an
no 1995 het trefpunt van de Rus
sische maffia. De onderwereld
investeert er de reusachtige
winsten die ze. overhoudt aan
haar illegale handel in Oost-Eu
ropa.
„De Russische maffia gebruikt
Oostenrijk om te investeren,
vooral in onroerend goed, en om
geld van duistere oorsprong wit
te wassen", zegt Josef Dick. Hij
is hoofd van de Weense recher
che en van de Oostenrijkse sec
tie van Interpol.
Volgens de autoriteiten hebben
de Oostenrijkse banken vorig
jaar 346 gevallen van twijfelach
tige transacties vastgesteld tot
een waarde van bij elkaar onge
veer 24 miljard gulden. Aan het
grootste deel van deze bankope-
raties is een eind gemaakt, maar
ongeveer 400 miljoen gulden
bleef in Oostenrijk, aldus Dick.
De Oostenrijkse munt, de schil
ling, heeft de reputatie erg sta
biel te zijn, mede door de koppe
ling aan de Duitse mark.
Al is nooit officieel bevestigd dat
een „conferentie van Russische
peetvaders" in juni 1994 in We
nen is gehouden zoals de Russi
sche krant Izvestija schreef, de
Oostenrijkse politie heeft vast
gesteld dat zich in Wenen steeds
meer zogenaamde Russische za
kenlieden vestigen. Eén van
hen, de 36-jarige uit Sint Peters-
burg afkomstige Sergej Hodsja-
Achmenov, werd in september
vorig jaar doodgeschoten voor
zijn Weense woning. Als veel van
zijn landgenoten had hij in We
nen twee denkbeeldige bedrij
ven opgericht, waarvan het ene
zich toelegde op de uitvoer van
auto-onderdelen naar de landen j
in Oost-Europa.
Volgens de politie biedt dit soort
firma's aan Oosteuropese prosti-
tuées de mogelijkheid een ver
blijfsvergunning te krijgen als
medewerkster, aldus een hoge
politiefunctionaris. Naar zijn
schatting verblijven ongeveer
2000 illegale prostituées in Oos
tenrijk. van wie 80 procent uit
Oost-Europa en de voormalige
Sovjetunie komt.
Als gevolg van zijn geografische
positie, in het hart van Midden-
Europa, is Wenen een ideale ont
moetingsplaats voor de Russi
sche, Oekraïense en Tsjetsjeen
se maffia's, die zeer actief zijn in
Hongarije, Slowakije, Bulgarije
en Polen.
Oostenrijk heeft anderhalf jaar
geleden een eenheid opgericht
voor het bestrijden van de geor-
gansiseerde misdaad. „De leden
zijn gespecialiseerde deskundi
gen. Het is een saai karwei van
archieven, recherche en verifica
tie. Er gaat vaak twee tot drie
jaar overheen voordat men on
weerlegbare bewijzen tegen ie
mand heeft", aldus een deskun
dige in de krant Die Presse. (AF?)
De redactie van de Provinciale Zeeuwse Courant maakt
naast de eigen nieuwsgaring gebruik van de volgende bron
nen: Geassocieerde Pers Diensten (GPD), Algemeen Neder
lands Persbureau (ANP), Associated Press (AP), United
Press International (UPI), Deutsche Presse Agentur (DPA),
Agence France Press (AFP), Reuters (RTR) en European
Pressphoto Agency (EPA).
foto ANP
meer tevreden over de inspraak
mogelijkheden. maar niet te
spreken over het uiteindelijke
resultaat.
Twee fronten
Maastricht hoopt dat de rege
ring van Nordrhein-Westfalen
doet wat ze beloofd heeft: ingrij
pen op het moment dat de na
tuur schade oploopt of bij on
aanvaardbare sociaal-maat
schappelijke gevolgen. De Mi
lieufederatie is pessimistischer.
Zij vecht op twee fronten, aange
zien behalve Rheinbraun ook de
omstreden A73 het natuur
schoon langs het riviertje de
Swalm bedreigt.
Hoop op veranderingen door de
regionale verkiezingen in Nord
rhein-Westfalen midden mei is
er niet, want ook de huidige op
positie van christen-democra
ten en liberalen is geen uitge
sproken tegenstander van
bruinkool.
Toch wil actievoerster Irving
niets weten van berusting. „We
blijven protesteren. De graafma
chines rukken met een snelheid
van een kilometer per jaar onze
kant op. We moeten die gedroch
ten toch kunnen stoppe-
n?'7ANP)
Directie:
K. Scherphuis,
W. F. de Pagter en
F. van de Velde.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
Vlissingen: Oostsouburgse-
weg 10, Postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Tel. 01184-84000.
Middelburg: Markt 51
4331 LK Middelburg.
Tel. 01180-81000.
Goes: Grote Markt 2,
4461 AJ Goes.
Tel. 01100-31800.
Terneuzen: Axelsestraat 16.
4537 AK Terneuzen.
Tel. 01150-94457.
Hulst: Servicepunt
Boekhandel Duerinck,
Gentsestraat 12,
Tel. 01140-14058.
Axel: Nassaustraat 15,
4571 BK Axel. Tel. 01155-68000.
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JK Zierikzee.
Tel. 01110-15380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van«8.00 tot 17.00 uur.
Openingstijd Zierikzee
8.30-17.00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur.
Centrale redactie: Postbus 18,
4380 AA Vlissingen.
Tel. 01184-84000:
Redactiefax: 01184-70102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19.00 uur:
in het weekeinde: verwijzing via
de telefonische boodschap op de
kantoren.
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden:
zaterdags tot 14.00 uur:
op de kantoren door de klacht
in te spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties: tijdens
kantooruren en uitsluitend maan
dag- t/'m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22 00 uur:
Tel. 01184-84000.
Fax 01184-70100.
Abonnementsprijzen: per
kwartaal 86,75. automatische
afschrijving 85,90, franco per
post 110,00; per maand
30,50, automatische afschrij
ving 30,00;
jaarabonnement 335,00, auto
matische afschrijving 333,50;
jaarabonnement franco per post
440,00; losse nummers maan
dag t/m vrijdag 1,50, zaterdag
2,25 p.st. (alle bedragen inclu
sief 6 pet. btw).
Postrek.nr.: 3754316 t.n.v. PZC
ab.rek. Vlissingen.
Advertentietarieven: 169 cent
per mm; minimumprijs per
advertentie 25.35; ingezonden
mededelingen 2,5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit
blad 6,50 meer. Volledige
tarieven met contractprijzen op
aanvraag (alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet. btw).
Giro: 35 93 00, Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant B.V.
Vlissingen
PZC-ombudsman:
C. van der Maas. Telefonisch
spreekuur maandag Vm vrijdag
9.30-12.00 uur. Tel. 01184-
84401.
Maij-Weggen.
Helgers.