Heerma wankelt op slappe koord Duitse bruinkoolwinning bedreigt natuur Nederland PZC Grote steun voor acties van boze boeren Wenen basis van Russische maffia Oorlog en vrede opinie CDA-kopstukken als Van den Broek en Lodders lopen zich warm Presidentskandidaten Frankrijk laten zich in portemonnee kijken WOENSDAG 15 MAART 1995 door Toof Brader Zelden zal een politiek leider zo krachteloos op het schild zijn geheven als Enneiis Heer- ma de afgelopen dagen bij het CDA overkwam. In grote ver warring sloeg het Binnenhof sinds donderdag de ontwikke lingen gade. En zelfs nu het sinds de vergadering vn het par tijbestuur vanandagavond voor iedereen duidelijk moet zijn dat Heerma voortaan „de knopen doorhakt", is nog steeds niet geheel duidelijk welke daarvan wel en welke niet on der de bijl van zijn leiderschap vallen. Het begon allemaal tijdens de statencampagne. Met de tame lijk zure herinnering aan de- „mannetjesmakerij" rnd Heer ma's voorganger Brinkman nog vers in gedachten, koos het CDA ervoor de landelijke kopstukken in die campagne zich zoveel mo gelijk naast elkaar te laten pro fileren. Naast Heerma als voor zitter van de Tweede-Kamer fractie zouden ook partijvoorzit ter Helgers, de voorzitter van de Eerste-Kamerfractie Van Leeu wen en de voorzitter van de frac tie in het Europees Parlement Maij prominent moeten bijdra gen aan de wederopstanding van het CDA. Veel CDA'ers spra ken zelfs liefdevol van een collec tief leiderschap als teken van de saamhorigheid die de .partij na hetechec van vorig jaar zowel in tern als extern probeert uit te dragen. Het ging maar een paar weken goed. Toen kwamen de interven ties van Maij die WD-leider Bol- kestein met de Vlaamse ex treemrechtse politicus Dewinter vergeleek en haar fractiegenoot Oostlander die er nog een schep je bovenop deed door Bolkestein in één adem met Janmaat te noemen. Heerma noch Helgers waren van die interventies voor af op de hoogte gesteld. Pijnlijke zaak Dat was vooral voor Heerma een uiterst pijnlijke zaak. Hij werd immers in de laatste week van de campagne het belangrijkste slachtoffer van de woede van Bolkestein, die waar hij maar kon op hoge toon excuses van hem eiste voor uitspraken die zonder zijn instemming waren gedaan. De evaluatie van de campagne door de CDA-fractie in de Twee de Kamer, daags na de voor de partij teleurstellende verkie zingsuitslag, leidde binnen die fractie tot een reeks felle aanval len op het idee van een collectief leiderschap- Heerma had Maij immers tijdig de mond moeten snoeren maar bleek daartoe door die leidersstructuur niet bij machte. De fractie gaf hem daar om unaniem het advies zich voortaan meer als politiek leider van het CDA te manifesteren en een eind te maken aan het col lectief leiderschap waarin met name Maij zo'n ontsporende rol had gespeeld. Heerma deed dat per kerende post en liet de verzamelde pers donderdag weten dat hij vanaf nu de politiek leider van de par tij was. Over Maij liet Heerma zich daarbij overigens niet uit, maai- andere leden van de CDA- fractie lieten er weinig twijfel over bestaan dat haar rol in de leiding van de partij zo goed als uitgespeeld was. Op die basis be richtte de pers vrijdags dan ook vrijwel unaniem dat Heerma het CDA-leiderschap naar zich had toegetrokken, terwijl Maij aan de kant was gezet. Dat nu ging een groot aantal CDA-kopstukken buiten de Tweede-Kamerfractie net iets té ver. Nadat hij de strekking van de ochtendkranten tot zich door had laten dringen, zocht partij voorzitter Helgers de publiciteit. Erop uit te groot gezichtsverlies voor Maij (en met haar voor de overige leden van het collectief leiderschap) te voorkomen, lichtte hij nog eens toe waaruit Heerma's leiderschap nu precies bestond en welke rol er voor hem nog in de leiding van de partij was weggelegd. Misverstanden Heerma had „het primaat in de actuele politiek", terwijl hij ging over ..de politieke ontwikkelin gen op de (middel ilange ter mijn", aldus Helgers. Het was een formulering die formeel niet veel verschilt van de taakverde lingen binnen de leiding van an dere grote partijen, maar die door de nadruk die Helgers er dank zij zijn media-optreden aan gaf. onmiddellijk rijp bleek voor de nodige misverstanden. Menige krant vroeg zich zater dag dan ook af of Heerma nu wel of niet als politiek leider van het CDA moest worden beschouwd. Zelfs maandagavond, toen Heer ma na een urenlange vergade ring met het partijbestuur naar buiten kwam met de medede ling dat hij voortaan ..de knopen zou doorhakken" en dat ..het collectief leiderschap voorzover daar al sprake van was geweest, had opgehouden te bestaan", bleef Helgers zijn vrijdagse be zweringen herhalen. Het zou vol gens hem slechts om „een herbe vestiging van al langer bestaan de afspraken in de CDA-top gaan". Pas toen Heerma de al huiswaarts kerende Helgers nog één keer liet terugkomen bij de hardnekkig doorvragende jour nalisten, gaf de partijvoorzitter toe dat er geen licht zat tussen Heerma's opvattingen over het CDA-leiderschap en die van hemzelf. Kaarten geschud Hoewel Heerma zich sinds maandagavond daarom met recht en reden politiek leider van het CDA mag noemen, blijft het bij deze moeizame geschie denis toch de vraag hoever dat leiderschap reikt. Opvallend is dat ook Heerma zelf vergelijkin gen met Kok en Bolkestein niet voor zijn rekening durft te ne men. Zowel de PvdA- als de VVD- leider zijn binnen hun partijen op dit moment de gedoodverfde lijsttrekkers als er op enig mo ment weer verkiezingen nodig zijn. Wat Heerma betreft is dat allerminst zeker. In tegendeel, veel CD A-kamerle den gaan er juist van uit dat hij van de mogelijke lijsttrekkers kandidaten de enige is die nu al zeker weet dat hij het niet wordt. Zij zetten hun geld liever op mensen als Europees commissa ris Hans van den Broek of op Ti neke Lodders, Helgers' voorgan ger. Zij is inmiddels vice-voorzit- ter en maakt ook deel uit van de 'zware' strategische beraads- groep onder leiding van Frans Andriessen, die over niet al te lange tijd over de politieke toe komst van het CDA rapporteert. Pas daarna, in het zicht van de volgende verkiezingen, worden binnen het CDA de kaarten echt geschud. Bijna tweederde van de Nederlan ders vindt dat het rijk alle schade moet vergoeden die boeren hebben ge leden als gevolg van de watersnood. Een nog grotere groep vindt het te recht dat de boeren gisteren via de monstraties probeerden die vergoe ding van honderd procent alsnog bij het kabinet af te dwingen. Dat blijkt uit een enquete die het GPD, waarbij ook de PZC is aangesloten, heeft laten houden. Van de telefonisch ondervraagden zei 65 procent volledig achter de eis van de boeren te staan. Een veel lager percen tage -16 procent - vindt dat het kabinet met de toegezegde vergoeding van 65 procent in voldoende mate aan de boe ren tegemoet is gekomen. Bijna een op de vijf Nederlanders heeft zich onvol doende in de materie verdiept om tot een uitspraak te kunnen komen. Volgens het bureau Tangram Onder zoek in Utrecht - dat de enquete uit voerde - is de steun voor de boeren over al even groot. De eis van de actievoer ders wordt in de provincie Utrecht evenzeer onderschreven als in het Ri vierenland, waai- de meeste gedupeer den wonen. Ruim driekwart van de ondervraagden- 77 procent - vindt het terecht dat de boeren doorgaan met acties, ook al geeft het kabinet geen blijk bereid te zijn terug te komen op het ingenomen standpunt. Vier op de tien Nederlan ders - 38 procent - blijft de acties steu nen, ook als die zouden leiden tot blok kades van verkeersknooppunten en overheidsgebouwen. Een meerderheid van de ondervraagden - 58 procent - gaat dat echter te ver. Hoewel de dis cussie vooral gaat over de boeren, legde Tangram ook de vraag voor of ook an dere ondernemers in de getroffen gebie den in aanmerking moeten komen voor een vergoeding van honderd procent. Ruim driekwart van de ondervraagden - 77 procent - vindt dat het principe van 'gelijke monniken, gelijke kappen' op gaat: Als de boeren alles krijgen be taald, moet dat ook gelden voor andere ondernemers. De overige Nederlanders vinden dat de boeren een uitzonde ringspositie innemen. GPD door Jan van Etten Premier Edouard Balla- dur is met een geschat vermogen van ruim 21 mil joen franc (7 miljoen gul den) de rijkste presidents kandidaat in Frankrijk, on der het voorbehoud dat de extreem-rechtse Jean-Marie Le Pen de zaak niet be driegt. Die schatting is ge baseerd op de vermogensbe lasting die de premier vorig jaar betaalde. Alle belang rijke presidentskandidaten hebben inzage gegeven in hun persoonlijk fortuin, ook al is dat niet toe verplicht. De aanzet tot deze actie gaf de tegen extreem-rechts aanleunende burggraaf Phi lippe de Villiers. kandidaat „tegen de corruptie". Hij vindt dat de Fransen het recht hebben te weten, wat voor vlees zij in de kuip heb ben. Flatje Zelf gaf hij op een flatje in Parijs te bezitten, en „geen kasteel", ondanks zijn adel lijke titel, maai- een voor 80.000 gulden gekocht land huis in de Vendée, dat hij voor een miljoen gulden heeft opgeknapt. Nu zou dat 600.000 gulden waard zijn. Dat leverde hem in een tele visieprogramma onmiddel lijk de vraag op: ..Denkt U dat iemand die méér aan zijn huis verspijkert dan het uit eindelijk waard is. de juiste man is om de teugels van Frankrijk de komende jaren in handen te nemen?" Het doortrapte initiatief van De Villiers heeft niettemin een sneeuwbaleffect gehad. Doortrapt, want hij wist heel goed dat iedereen Balladur op zijn huid zat wegens zijn onduidelijke inkomen uit het bedrijf GSI. Daarvan was Balladur tot 1986 direc teur en van 1988 tot 1993. toen hij ook kamerlid was. adviseur voor 35.000 gulden in de maand. „Geen exhibi tionisme," liet Balladur aan vankelijk weten, maar uit eindelijk maakte hij tan denknarsend zijn vermogen bekend: een appartement in Parijs, een huis in Deauville aan zee, een chalet van ruim een miljoen gulden in Cha- monix in de Alpen, nog wat landbouwgrond en een aan delenpakket van 1.5 miljoen gulden. Vanaf dat moment was het hek van de dam. Iedereen wilde toen ook weten hoe zwaar Balladurs tegenstre ver, Jacques Chirac woog. Om nog wat olie op het vuur te gooien, brulde Le Pen dat hij zijn vermogen bekend zou maken als Chirac dat deed. Dat is uiteindelijk ge beurd. Chirac heeft ook een flat in Parijs en een buitenhuis in de Corrèze in Centraal- Frankrijk. Daar bezit hij ook een bijzonder fraai ogend kasteel, in 1969 gekocht voor 70.000 gulden, wat landerij en in de Parijse regio en een aandelenpakket van ruim een miljoen gulden. Net als bij Balladur is de schatting van Chiracs vermogen geba seerd op zijn in 1994 betaalde vermogensbelasting: 4300 gulden. Toen moest Le Pen wel. Be kend was dat hij een enorme villa bezit in Saint.-Cloud met uitzicht op Parijs, die toebehoorde aan de familie Lambert. Le Pen erfde die omdat hij de laatste, vol strekt alcoholische telg van het geslacht verzorgde. Dat gold ook een al evenzeer om streden erfenis van 6 miljoen gulden, waarvan 's lands be lastingen naar eigen zeggen bijna alles hebben „inge pikt". Le Pen zegt ongeveer 1.5 miljoen gulden te heb ben, „net genoeg om niet te hoeven leven onder de druk van allerlei politieke en an dere chantage". Twee auto's Vermogensbelasting betaalt Le Pen niet, Wel heeft hij daarvoor geregeld de belas tingdienst achter zich aan. Zowel Le Pen als Chirac lij ken hun bezittingen wat laag in te schatten. Bijna onderaan de ladder staat de socialistische kan didaat Lionel Jospin. Die be zit slechts twee auto's, uiter aard van Frans fabrikaat. Alleen de extreem-linkse Ar- lette Laguiller is nog armer dan Jospin. Zij heeft alleen een kleine Franse auto. Ar- lette is bankemployé en voor de vierde keer kandidaat. Eens in de zeven jaar neemt zij voor haar campagne drie maanden onbetaald verlof op. Zij hoopt ditmaal aan de 3 procent te komen. (ANP) door Robert Bloemen Drinkwater en natuurgebie den lopen gevaar, beweren tegenstanders. Toch heeft de Duitse deelstaat Nordrhein- Westfalen onlangs het licht op groen gezet voor de uitbreiding van de bruinkoolwinning in de groeve Garzweiler, niet ver van de Nederlandse grens. De mi- lieucommissie van het regio nale parlement sluit binnen kort de discussie af. Op weg richting Alpen en Italië maken veel Nederlanders ge bruik van de A61, de Autobahn op de linkeroever van de Rijn. De snelweg begint meteen ach ter Venlo. Al na enkele tientallen kilometers trekken enorme wit te rookpluimen de aandacht. Het is de waterdamp uit grote energiecentrales, waar voor de opwekking van elektriciteit bruinkool wordt verbrand. De Duitsers halen de brandstof ter plekke uit de grond. De bruinkool zit niet diep. Omdat de bodem vooral uit lagen kiezel en los zand bestaat, is mijnbouw niet mogelijk. De gekozen win ningsmethode is de zogeheten dagbouw. De bekendste en grootste groeve is Garzweiler, waarvan de uitbreidingsplan nen richting Roermond al tien jaar omstreden zijn. „Garzweiler II kost ons onze Heimat. We worden behandeld als afval. Het is een misdrijf te gen de menselijkheid", klaagt Gisela Irving uit het dorpje Hol- zweiler. De actievoerster van het eerste uur wijst op de honderd meter hoge graafinachines die in de verte net boven de rand van de groeve uitsteken. „Over een tijdje moeten wij hier weg. De huizen en de kerk worden ge sloopt, dan verdwijnt alles in een tweehonderd meter diep gat van bijna vijftig vierkante kilome ter." Gatenkaas In de driehoek tussen Roer mond, Heerlen en Keulen delven de Duitsers al tientallen jaren bruinkool. Sinds de jaren vijftig gebeurt dat op zo'n grote schaal, dat het landschap soms meer weg heeft van een Zwitserse ga tenkaas. Dertigduizend inwo ners moesten al wijken voor de groeves van Rheinbraun, de ont ginningsmaatschappij. Tot 2045 staan nog eens elf dorpen met bijna achtduizend inwoners op de afbraaklijst. „Bruinkool is nu eenmaal een makkelijk beschikbare, goed kope brandstof. Dat is heel gun stig voor de industrie in het Enorme graafmachines vreten zich in dagbouw een weg door de bruinkoollagen. Roergebied", verdedigt een woordvoerder van Rheinbraun het Garzweiler-project. „De so ciaal-democratische regering van de deelstaat Nordrhein- Westfalen wil het gebruik van kernenergie zoveel mogelijk te rugdringen. Alternatieve ener giebronnen zijn nog niet in vol doende mate voorhanden. De hoeveelheid bruinkool daaren tegen is nagenoeg onuitputte lijk. Ze is vergelijkbaar met de olievoorraden van Irak en Iran." Rheinbraun wil de gevolgen van de afgravingen voor mens en mi lieu zo veel mogelijk beperken. De maatschappij vult ontgon nen gaten gedeeltelijk weer met de lagen zand die tijdens de win ning waren verwijderd. Her en der ontstaan natuurgebieden die soms zelfs een beschermde status krijgen. Toch plaatsen natuurbescher mers vraagtekens bij de metho des van Rheinbraun. Limburgse activisten vrezen het ergste voor het waardevolle natuurpark Maas-Swalm-Nette. Dit Duits- Nederlandse gebied wordt niet direct bedreigd door de ingrij pende afgravingen. Verdroging is het grootste gevaar. Om bruinkool uit de grond te halen. pompt Rheinbraun het grond water tot op kilometers afstand van de groeve weg. Vennen In het natuurpark Maas-Swalm- Nette. met zijn vennen en meer tjes, daalde het grondwater al tientallen centimeters, zegt Hub Bemelmans van de Limburgse Milieufederatie. Rheinbraun wil op de rand van het natuurgebied extra water in de grond laten sij pelen. Tientallen putten moeten voorkomen dat het park ver droogt. „Maar wie garandeert ons dat het helpt? Het is een gi gantisch experiment met een onzekere afloop", vindt Bemel mans. De natuurbeschermers en auto riteiten van Limburg, verdeeld over de autosnelweg A73. verzet ten zich eensgezind tegen de uit breiding. Samen met de provin cie, die een daling van het drink water in de bodem vreest, liep de milieufederatie afgelopen jaren te hoop tegen de Duitse plan nen. De regering in Düsseldorf nam de protesten uit Limburg even serieus als de klachten van land genoten. Maastricht en de na tuurbeschermers zijn min of De boerenoorlog heeft dinsdag geen schermutselin gen van ernstige aard opgeleverd. De door minister Jozias van Aartsen van landbouw voorspelde verslech tering van het imago van land- en tuinbouw bleef uit. In een zonnig Den Haag getuigden de gedupeerden met lus te van hun lasten. In de niet overstroomde maar toch getroffen gebieden, verkozen velen actie op het eigen bedrijf boven zang en dans in de Hofstad. Het zou onjuist zijn als de betrekkelijke rust die men wist te bewaren en het geringe getal der demonstranten de Tweede Kamer tot onverschilligheid zou voeren. Er j dienen vanwege de regering vragen te worden beant woord. Natuurlijk die al veel gestelde of het niet de over heid is die verantwoordelijk is voor de schade die optrad als gevolg van gedwongen evacuatie omdat de overheid jarenlang nalatig bleef bij de verhoging van de rivierdij ken. Maar evenzeer is aan de orde de vraag hoe de rege ring is gekomen aan het percentage van vijfenzestig als het gaat om vergoeding van schade die indirect voort vloeide uit de evacuatie. Uit het antwoord zal blijken dat dat percentage en de natte vinger iets met elkaar te maken hebben. Het is arbitrair en de Tweede Kamer zou een rol als scheids rechter niet misstaan. Het zou de Tweede Kamer sieren als de debatten hier over zouden worden gevoerd zonder teveel acht te slaan op de oorlogsdreigementen van de kant van de Gelder se Helden en met voorbijgaan aan prestige-overwegin- gen die achter de regeringstafel zullen gelden. Tot nu toe zijn compromissen achteloos door de meer derheid van tafel geveegd. Ze dienen alsnog in ernst te worden gewogen, al was het maar om de overheid bij een eventuele volgende order tot evacuatie gezag te ver schaffen. De vrede komt wel met wat heet werkbaar weer. Het gevoel dat rechtvaardig is gehandeld niet. Wenen, ten tijde van het communisme één van de belangrijkste centra van spio nage tussen Oost en West, is an no 1995 het trefpunt van de Rus sische maffia. De onderwereld investeert er de reusachtige winsten die ze. overhoudt aan haar illegale handel in Oost-Eu ropa. „De Russische maffia gebruikt Oostenrijk om te investeren, vooral in onroerend goed, en om geld van duistere oorsprong wit te wassen", zegt Josef Dick. Hij is hoofd van de Weense recher che en van de Oostenrijkse sec tie van Interpol. Volgens de autoriteiten hebben de Oostenrijkse banken vorig jaar 346 gevallen van twijfelach tige transacties vastgesteld tot een waarde van bij elkaar onge veer 24 miljard gulden. Aan het grootste deel van deze bankope- raties is een eind gemaakt, maar ongeveer 400 miljoen gulden bleef in Oostenrijk, aldus Dick. De Oostenrijkse munt, de schil ling, heeft de reputatie erg sta biel te zijn, mede door de koppe ling aan de Duitse mark. Al is nooit officieel bevestigd dat een „conferentie van Russische peetvaders" in juni 1994 in We nen is gehouden zoals de Russi sche krant Izvestija schreef, de Oostenrijkse politie heeft vast gesteld dat zich in Wenen steeds meer zogenaamde Russische za kenlieden vestigen. Eén van hen, de 36-jarige uit Sint Peters- burg afkomstige Sergej Hodsja- Achmenov, werd in september vorig jaar doodgeschoten voor zijn Weense woning. Als veel van zijn landgenoten had hij in We nen twee denkbeeldige bedrij ven opgericht, waarvan het ene zich toelegde op de uitvoer van auto-onderdelen naar de landen j in Oost-Europa. Volgens de politie biedt dit soort firma's aan Oosteuropese prosti- tuées de mogelijkheid een ver blijfsvergunning te krijgen als medewerkster, aldus een hoge politiefunctionaris. Naar zijn schatting verblijven ongeveer 2000 illegale prostituées in Oos tenrijk. van wie 80 procent uit Oost-Europa en de voormalige Sovjetunie komt. Als gevolg van zijn geografische positie, in het hart van Midden- Europa, is Wenen een ideale ont moetingsplaats voor de Russi sche, Oekraïense en Tsjetsjeen se maffia's, die zeer actief zijn in Hongarije, Slowakije, Bulgarije en Polen. Oostenrijk heeft anderhalf jaar geleden een eenheid opgericht voor het bestrijden van de geor- gansiseerde misdaad. „De leden zijn gespecialiseerde deskundi gen. Het is een saai karwei van archieven, recherche en verifica tie. Er gaat vaak twee tot drie jaar overheen voordat men on weerlegbare bewijzen tegen ie mand heeft", aldus een deskun dige in de krant Die Presse. (AF?) De redactie van de Provinciale Zeeuwse Courant maakt naast de eigen nieuwsgaring gebruik van de volgende bron nen: Geassocieerde Pers Diensten (GPD), Algemeen Neder lands Persbureau (ANP), Associated Press (AP), United Press International (UPI), Deutsche Presse Agentur (DPA), Agence France Press (AFP), Reuters (RTR) en European Pressphoto Agency (EPA). foto ANP meer tevreden over de inspraak mogelijkheden. maar niet te spreken over het uiteindelijke resultaat. Twee fronten Maastricht hoopt dat de rege ring van Nordrhein-Westfalen doet wat ze beloofd heeft: ingrij pen op het moment dat de na tuur schade oploopt of bij on aanvaardbare sociaal-maat schappelijke gevolgen. De Mi lieufederatie is pessimistischer. Zij vecht op twee fronten, aange zien behalve Rheinbraun ook de omstreden A73 het natuur schoon langs het riviertje de Swalm bedreigt. Hoop op veranderingen door de regionale verkiezingen in Nord rhein-Westfalen midden mei is er niet, want ook de huidige op positie van christen-democra ten en liberalen is geen uitge sproken tegenstander van bruinkool. Toch wil actievoerster Irving niets weten van berusting. „We blijven protesteren. De graafma chines rukken met een snelheid van een kilometer per jaar onze kant op. We moeten die gedroch ten toch kunnen stoppe- n?'7ANP) Directie: K. Scherphuis, W. F. de Pagter en F. van de Velde. Hoofdredactie: A. L. Oosthoek Vlissingen: Oostsouburgse- weg 10, Postbus 18, 4380 AA Vlissingen. Tel. 01184-84000. Middelburg: Markt 51 4331 LK Middelburg. Tel. 01180-81000. Goes: Grote Markt 2, 4461 AJ Goes. Tel. 01100-31800. Terneuzen: Axelsestraat 16. 4537 AK Terneuzen. Tel. 01150-94457. Hulst: Servicepunt Boekhandel Duerinck, Gentsestraat 12, Tel. 01140-14058. Axel: Nassaustraat 15, 4571 BK Axel. Tel. 01155-68000. Zierikzee: Oude Haven 41 4301 JK Zierikzee. Tel. 01110-15380. Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van«8.00 tot 17.00 uur. Openingstijd Zierikzee 8.30-17.00 uur. Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10.30 uur. Centrale redactie: Postbus 18, 4380 AA Vlissingen. Tel. 01184-84000: Redactiefax: 01184-70102. 's avonds op zondag t/m vrijdag: vanaf 19.00 uur: in het weekeinde: verwijzing via de telefonische boodschap op de kantoren. Bezorgklachten: maandag t/m vrijdag: op de kantoren gedurende de openingstijden: zaterdags tot 14.00 uur: op de kantoren door de klacht in te spreken op de band of de verwijzing op te volgen. Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maan dag- t/'m vrijdagavond van 20.30 tot 22.00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22 00 uur: Tel. 01184-84000. Fax 01184-70100. Abonnementsprijzen: per kwartaal 86,75. automatische afschrijving 85,90, franco per post 110,00; per maand 30,50, automatische afschrij ving 30,00; jaarabonnement 335,00, auto matische afschrijving 333,50; jaarabonnement franco per post 440,00; losse nummers maan dag t/m vrijdag 1,50, zaterdag 2,25 p.st. (alle bedragen inclu sief 6 pet. btw). Postrek.nr.: 3754316 t.n.v. PZC ab.rek. Vlissingen. Advertentietarieven: 169 cent per mm; minimumprijs per advertentie 25.35; ingezonden mededelingen 2,5 x tarief. Voor brieven bureau van dit blad 6,50 meer. Volledige tarieven met contractprijzen op aanvraag (alle advertentieprijzen exclusief 17,5 pet. btw). Giro: 35 93 00, Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant B.V. Vlissingen PZC-ombudsman: C. van der Maas. Telefonisch spreekuur maandag Vm vrijdag 9.30-12.00 uur. Tel. 01184- 84401. Maij-Weggen. Helgers.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1995 | | pagina 2