Bij de kerk van Sint Geertrui PZC Plaatsnaam The Prodigal Sons met retro-rock op Beachpop Torhout/Werchter mikt lit jaar op jong en hard Big brother waakt over scheepvaart op Westerschelde provincie KLOETINGE -waarom zo? Sail-weekeinde is de kroon op ons werk MAANDAG 27 JUNI1994 In de omgeving van Kloetinge bestaat verder een merkwaar dige cirkelvormige weg die een landelijk gebied omsluit, met aan de zuidelijke rand de kern van het dorp. Het roept vragen op omtrent de vroegste bewo ning van dit stukje Zuid-Beve land. Het land binnen de cirkel heet de Bijganck. Een andere deskundige lijkt de spijker op de kop te slaan door de naam Bijganck te verbinden met het oude werkwoord 'bigaen'. Dit betekent namelijk 'omvatten', 'omringen'. Eigenlijk is het vanzelfsprekend: de weg om vat het ronde perceel. Een ge schikte plaats voor een burcht misschien? Het zou niet zo vreemd zijn, hoewel er nauwe lijks hoogteverschil is. Er is bij opgravingen in de jaren zestig ook niets te voorschijn geko men dat wijst op een vroegere door Ad Steketee en Lo van Priel Is Kloetinge een bijzonder dorp? In de vorige eeuw werd hier wel een bijzondere geleerde geboren, Buys Ballot. Hij ontdekte dat op het noor delijk halfrond een afwijking naar rechts bestaat. Althans wat de windrichting betreft. Wellicht is ook uitzonderlijk, dat Kloetinge eigenlijk een woonwijk van Goes is, maar dat de plaats toch het eigen ka rakter heeft bewaard. In ieder geval is het een bijzonder mooi dorp. Kloetinge heeft een tamelijk hoog gelegen centrum, waar natuurlijk de kerk staat en waar ook een 'vate' is te vinden, op het Marktveld. In meer Be- velandse dorpen is zo'n vate te zien. Oorspronkelijk was het een drinkput voor het vee en men haalde er water om zijn straatje te schrobben; tegen woordig is het nog een reser voir in geval van brand. De naam is, ook naar de betekenis, verwant met het woord 'vat'. Sommigen menen dat de wa terpartij een overblijfsel van een vroegere haven is. Dan moet echter nog wel een ver klaring gevonden worden voor de vrij hoge ligging ervan, zo op het oog wat hoger dan het maaiveld buiten het dorpscen trum. De Bijganck Opmerkelijk is ook de platte grond van Kloetinge met de naaste omgeving. C. Dekker, kenner bij uitstek van de histo rie van Zuid-Beveland, noemt Kloetinge een wegdorp. Deze nederzetting is ontstaan op ba sis van een eenvoudig wegpa- troon, in een bocht, met nog een andere weg 'achterom'. Daar werd dan later een kapel of kerk gebouwd. burcht. In historische docu menten is er al evenmin een op lossing voor het raadsel te vin den. In de tiende eeuw waren de be woners van Kloetinge vermoe delijk schapenboeren, die op wat hoger gelegen grond ver bleven en daar hun primitieve huizen bouwden. Later werd het land beter bewoonbaar ge maakt door bedijkingen en af dammingen, maar soms werd de strijd tegen het water toch weer verloren. Een Zeeuws ver haal. De eerste teksten over Kloetin ge dateren uit de dertiende eeuw. In die tijd moet de plaats een kerkelijk centrum zijn ge weest. Het dorp was zelfs de ze tel van het Bevelandse deke naat en de Kloetingse kerk was de moederkerk van die van Ka- pelle, Kattendijke en mogelijk ook van Goes. Met de bouw van de dorpskerk werd begonnen in de dertiende eeuw. Het goti sche gebouw is gewijd aan Sint Fragment uit de Visscher Romankaart uit de zeventiende eeuw. Heeft Gapinge zijn naam ontleend, aan een gaper? Heeft IJzendijke iets met ijs te maken? Wie was die heilige Laurens naar wie dat Walcherse dorp is genoemd? Sommige plaatsnamen hebben een duidelijke betekenis. Andere zijn lastig of zelfs helemaal niet te verklaren. In deze rubriek PLAAT SN AAM nemen Lo van Driel en Ad Steketee de namen van Zeeuwse plaatsen en wateren onder de loep. Geertrui, een heilige die in de zevende eeuw als abdis in Nij- vel zegenrijk werk verrichtte als verzoenster van vijanden en die wordt afgebeeld met een herdersstaf waarlangs muizen naar boven klimmen. Sint Geertrui of Gertrudis kon dan ook aangeroepen worden bij muizenplagen. In de middeleeuwen was Kloe tinge een welvarende am bachtsheerlijkheid. Bij het dorp is nog een vliedberg waar op waarschijnlijk vroeger een huis stond van de Heren van Kloetinge. In de buurt van die hoogte werd later het kasteel Ravestein gebouwd, mogelijk de woning van de Kloetingse Heren in de volgende eeuwen. De naam bleef bewaard in het Hof Ravestein. In de zestiende eeuw verminderde de wel vaart; vooral de Tachtigjarige Oorlog veroorzaakte veel ellen de en grote schade. Na die tijd leefde de landbouw weer op en Kloetinge kon uitgroeien tot een bloeiende plaats, vooral door de fruitteelt. Persoon of heuvel? De naam Kloetinge is een pro bleem. Er is geopperd dat in de ze plaatsnaam een persoons naam Chloto is verborgen, een variant van Chlodowig. Tegen woordig zeggen we Lodewijk. Het achtervoegsel -inge zou de betekenis hebben van 'beho rend tot'. Anderen beschouwen dit -inge echter als een aandui ding van een waterloop. De be woners noemen de plaats ech ter Kloetege. De geringe klem toon van die slotlettergrepen maakt de waternaam-optie minder waarschijnlijk. Een andere opvatting van het toponiem is dat we in het eerste deel een oud-Germaans woord 'klota' hebben, met de beteke nis 'rond voorwerp" en ook wel 'verhevenheid'. Ook in het mo derne Nederlands is een aflei ding van dit 'klota' niet onbe kend. In het Kloetingse geval zal het wel 'hoogte' zijn. Deze plaatsnaam kunnen we dus verklaren als 'plek van de heu vel'. Dicht bij die heuvel is op een huismuur een bronzen pla quette met de afbeelding van Buys Ballot bevestigd, de me teoroloog die een wet formu leerde voor de bewegingen van luchtmassa's. Hijzelf kijkt on bewogen. Naar links. Dit is voorlopig de laatste Plaatsnaam De rubriek wordt na de zomervakantie voortgezet. darstations worden bijgebouwd. Acht stuks, allemaal afkomstig van dezelfde tekentafel en gele verd door dezelfde aannemers combinatie. Eenvoud is het ken merk van de nieuwe torens Ze zijn opgetrokken uit 'eerlijk be ton' en voorzien van een rood hoedje, met daarbovenop de ra darsensoren. De Vlissingse bou levard wordt ermee 'gesierd'. De andere zijn als één groot bouw pakket in elkaar gezet bij West- kapelle. Baarland. Liefkens- hoek, Prosperpolder, Hoofd plaat. Cadzand en Oostende. De gebieden die de onbemande radarposten bestrijken, overlap pen elkaar nu. Dat is juist de be doeling. Een diepstekende bin- nenvaarttanker kan niet meer worden 'afgeschermd' door een torenhoog containerschip. Elk vaartuig ligt binnen het bereik van twee tot drie radarsensoren. Die-leveren gewone radarbeel den af aan de verkeersposten, waai- ze vliegensvlug in elkaar worden geschoven en worden verwerkt tot een beter zichtbaar synthetisch radarbeeld. Bijnamen Nog niet iedere gebruiker van de Westerschele lijkt na ruim drie jaar de Schelderadarketen te hebben geaccepteerd, het is ten slotte niet leuk op de vingers te worden gekeken. Op het land ligt het anders, blijkt uit de bij namen die de radarstations heb ben gekregen. In het 'kosmopoli tische' Vlissingen gaat die als minaret of moskee door het le ven. In Westkapelle zien ze in de betonnen toren met een rood hoedje gewoon een zwamme (een lucifer). Voor het functione ren maakt het niet veel uit. The Prodigal Sons. foto Ben Vulkers door Yoyce Banh door Theo Hakkert Vroeger was hij wel eens langere tijd zoek. Dan had hij 'een bepaalde kronkel in de kop', zoals hij dat noemt. „Het is menigmaal voorgekomen dat ik tijden van huis was en mijn moeder niet wist waar ik was. En als ik dan belde, zei ze altijd: 'Hé, verloren zoon'." Daarom ook heet de popgroep waar Erwin Nijlioff (21) nu in speelt The Prodigal Sons. En niet alleen omdat Nijhoff die ervaringen heeft. „We zijn allemaal stuk voor stuk door onze eigen moeders wel eens verloren zoons genoemd. Daarom voe len we ons ook zo verbonden met die naam." The Prodigal Sons dus. Twee jaar geleden speelde de Zwol se groep in de finale van de Grote Prijs van Nederland. De respons was weinig opbeu rend. Maar wat is de wraak zoet. De eerste cd van The Prodigal Sons snoert alle sceptici en critici de mond. De melodieuze gitaarrock op Wi ne of Life is van exportkwali teit. Deze 'wijn' tintelt niet al leen, maar heeft ook een fraai bouquet en een stevige af dronk. Appellation controlée. Vergelijkingen werden al ge trokken met The Black Cro wes en Lynyrd Skynyrd. „Southern rock," knikt Erwin Nijhoff. Origineel? Welnee, maar wie maalt daar om? Wie gal Sons. Hij zingt, speelt gi taar en schrijft ook alle num mers. Albert Bartelds (bas), Henk Holsappel (drums) en Henk Bennen hebben een die nende taak. Voelt hij zich lei der van de band? „Ik merk wel dat ik dingen op mijn ma nier wil. En dat ik dat ook doe. Dan kun je geloof ik wel zeg gen dat je leider van de band bent. De jongens zijn er ook toe bereid mij te volgen. Ik heb nu een stel mensen bij el kaar die niet te veel tegemoet komingen hoeven te doen. Ze spelen al op de manier zoals ik graag wil. We zitten op één lijn." Amerika Een lijn die zijn vruchten be gint af te werpen. De single 'You still think' haalde net. de hitparade niet, maar het al bum loopt goed en de groep is aan een enorme tournee be gonnen. Die voert hen onder meer naar Burgh-Haamstede waar ze zaterdag hun opwach ting maken op Beachpop. Vervolgens zal ook België worden aangedaan. Over Duitse optredens wordt on derhandeld. Next stop Amerika? Nijhoff, heel nuchter: „Graag. Maar misschien klinken we wel te Amerikaans voor Amerika. Ik heb wel eens gehoord dat Eu ropees klinkende bands voor Amerikanen interessanter zijn." Het is de kroon op je werk te weten dat er dit weekeinde heel veel mensen naar de Sailmanifestatie in Vlissingen komen", vertelt publiciteitsdame Marielle Bakker. Terugblikkend op de afgelopen drie maanden waarin zij met het team kei hard heeft gewerkt, vindt ze het resultaat erg bevredi gend. De publiciteit rondom Sail '94 heeft goed gewerkt. Vanaf vrijdag 1 juli staat Vlissingen vier dagen lang in het teken van een groot maritiem evenement. De telefoon rinkelt non-stop deze laatste dagen voor de grote happening. Veel reac ties en vragen komen binnen bij het publiciteitsteam dat een eigen winkeltje heeft in het gebouw van de PZC in Vlissingen. De telefoontjes komen van VVV's, sponsors, medewerkers van de stich ting en mensen van buiten en binnen Zeeland die naar de manifestatie willen ko men. „Er is nog zoveel te doen, voor ons zit het er voorlopig nog niet op." „Maar het is een grote uitda ging om hieraan te mogen werken. Dat geldt voor het hele team. Wij hebben geen van allen zoiets eerder geor ganiseerd. Omdat dit geen routineklus is. zijn sommige dingen niet te overzien en dat was soms heel goed te merken. Dat maakt het heel spannend, af te wachten hoe de manifestatie aanstaand weekeinde verloopt." De walradarpost bij Waarde. foto Willem Mieras is nog origineel tegenwoor dig? „Ik denk dat wij oude muziek op een eigen manier brengen, De oude invloeden zijn goed te horen. Daar ont kom je toch niet aan. Muziek die je ooit hebt gehoord komt op een bepaalde manier weer naar buiten als je zelf muziek maakt. Dat is bij iedereen zo. Ook bij de Rolling Stones. Die hebben vroeger toch ook naar Muddy Waters geluisterd en al die oude bluesjongens. Bij ons hoor je de Stones-invloe- den, Led Zeppelin, misschien Elvis." Stones-lick Bepaald niet iets om je voor te schamen, meent Nijhoff. „Als je nu nog claimt iets nieuws te brengen, dan pies je jezelf in de laars. Ik wil ze niet afval len, maar als een band als The Black Crowes moeilijk gaat doen omdat hen verweten wordt dat ze Stones-licks ge bruiken, dan zijn ze dom be zig. Want dat dóen ze gewoon. De manier van gitaarspelen van The Stones hoor je overal in terug." Erwin Nijhoff leidt The Prodi- Hoewel niemand rijker wordt van Sail - behalve dan de ervaring - heeft volgens Marielle iedereen in de orga nisatie met veel energie en enthousiasme gewerkt. Sommigen zijn er al jaren mee bezig geweest. „Wij doen dit voor Vlissingen. Met haar rijke maritieme historie, is het vanzelfspre kend dat Vlissingen niet achterblijft. Sail Amster dam was vorig jaar heel pro fessioneel opgezet, maar dit jaar zal Sail Vlissingen er niet voor onderdoen", spreekt de publiciteitsdame vol vertrouwen uit. door Harmen van der Werf Wie zich op dc Westerschel de waagt, weet zich be spied. Er is geen ontsnappen aan. Op vijf plaatsen langs de hele Westerschelde en haar monding houden Vlaamse en Nederlandse rijksambtenaren constant de wacht. Ze weten zich geruggesteund door een knap stukje electronica, door achttien onbemande radarsta tions. Zij registreren iedere scheepvaartbeweging en geven die door aan computers in de vijf bemande verkeerseentra- les. Sinds 1 maart 1991 is de keten van radarposten langs de Wes terschelde compleet. Niet dat er voordien geen toezicht was op de scheepvaart op één van de drukste en moeilijkste vaarwe gen in West-Europa. Wie de ra darposten langs de Westerschel de afrijdt, ziet het gelijk. Bij Waarde en in het water bij het Land van Saeftinge staan de oude jongens, radarposten uit het tijdperk van voor de Schel deradarketen. Met die enkele stations was het niet mogelijk alle scheepvaartbewegingen in de gaten te houden. Dat vonden Nederland en vooral België wel nodig. Veiligheid is één zijde van de me daille, een vlottere doorvaart de andere, die minstens zo belang rijk is voor een haven als Ant werpen. In de oude situatie kon den de radarstations wel het grootste deel van de Wester schelde bestrijken, maar kleine en zwaar beladen schepen wil den nog wel eens 'verdwijnen' achter grotere. En de bemande verkeerscentrales stonden al leen telefonisch met elkaar in verbinding. Die zijn nu via com- puterlijnen gekoppeld. Acht Om het 'big brother is watching you' van kracht te verklaren voor de hele Westerschelde en haar monding, moesten er ra- hooligans, jeugddelinquenten, een tot een geobserdeerde spor ter geworden hyperactief kind, een introverteling en wat drugs verslaafden. Een doodnormale straatrockgroep dus. In naam nog nauwelijks bekend, maar in zeer korte tijd al wel goed ge noeg bevonden voor het voor programma van Lenny Kravitz, The Scabs en Neil Young. Ook Grant Lee Buffalo is er één uit het nieuwe 'circuit'. De groepsleden zijn geboren en grootgebracht in de formatie Shiva Burlesque. Tussendoor experimenteerden ze wat met al lerlei andere bands, totdat ze koud een jaar geleden de navel streng met de moedergroep he lemaal doorknipten en besloten dat het tijd is volwassen te wor den. Grant Lee en de zijnen mo gen zich sindsdien het lievertje van R.E.M.'s Michel Stipe noe men. Bij de volgende twee op de con- certlijst. Therapy? en Buffalo Tom staat de muzikale gekte voorop. Alles kan en mag, als het maar melodieus is. Therapy? dweept met samples, punkfrat sen, riffs en gitzwarte grunge. Nogal zwaar dus. De Ieren spe len in ieder hok en op elk podium waar ze maar terecht kunnen. Buffalo Tom was in den begin nen tè normaal. Een gebrek dat ze tegenwoordig weten te com penseren door de melodie van hun kunsten op de voorgrond te zetten. John Hiatt behoeft nauwelijks nadere introductie. Niet alleen lichamelijk (hij drinkt minder) maar ook spiritueel is hij door zijn stiefzoon weer met beide be nen op de grond gezet en aan een verjongingskuur begonnen. De balans lijkt gevonden. De Spin Doctors vallen enigszins te ver gelijken met Therapy? en Blind Melon. Rasrockers die altijd en overal de vellen van hun vingers spelen en het liefst pas ophou den als ze van pure vermoeid heid gewoon niet meer kunnen. De Braziliaanse metal-sensatie Sepultura is wat dat betreft ei genlijk een buitenbeentje. Pas na tien jaar ploeteren in eigen land mocht de rest van de wereld hen ontdekken. Met succes, want ze hebben de ster van Me- tallica met gerichte slagen laten verbleken. Rage Against The Machine geldt zeker voor de jongere gar de als een headliner. Hèt grote voorbeeld van Clawfinger. De mengeling van hardcore, rap, metal en politiek bewustzijn slaat altijd wel bij iemand aan. Peter Gabriël zal na hen een zware dobber krijgen. Mogelijk de reden waarom hij onver wachts de WOMAD-muzikant Lucky Dube meeneemt naar Torhout/W erchter En dan is er altijd nog het herbo ren Aerosmith. Drugs, drank, vrouwen, ego's en solo-projecten hebben hen er uiteindelijk toch niet onder gekregen. Dankzij de ruggesteun van Run DMC zijn ze aan een tweede jeugd begonnen. Een typischer bewijs voor de stap in het nieuwe tijdperk had de T/W-organisatie niet kunnen vinden. Programma Clawfinger: 10.15-10.45 uur Blind Melon: 10.50-11.30 Grant Lee Bufuffalo: 11.35-12.15 Therapy?: 1225-13.05 Buffalo Tom: 13.15-14.05 JohnHiatt: 14.30-15.20 Spin Doctors: 15.45-16.35 Sepultura: 17.05-18.05 Rage Against The Machine: 18.30- 19.30 Peter Gabriel: 20.15-21.45 Aerosmith: 22 30-24.00 uur foto Timothy Clary lor Marcel Modde ,\e programmeurs van het /Torhout/Werchter Rockfes- ral mikken dit jaar meer dan lit op jong en hard. Zowel op uzikaal gebied als in de rich- ig van de publieke belangstel- ig. Maar het zijn toch gema lde oude rotten als Aerosmith Peter Gabriel die zaterdag 2 zondag 3 juli als uitsmijter aogen figureren. John Hiatt zit, fens tussen de hedendaagse ije stromingen in, voor een ij het schamel) behoud van het enwicht tussen de vol-gas-gi- 9 ren en de recht-voor-z'n-raap ksten van de nieuwe garde. irhout/Werchter verpersoon- :t zo op een gedurfde wijze de ergang naar een ander muzi- aal tijdperk. Een weg die vorig ir al voorzichtig werd ingesla- n met onder meer Metallica en dus met stevige pas verder «Hrdt afgelegd. Definitief wordt 'erekend met de zwaar ge- onsorde en oververtegen- lordigde halfwas bands. De rgeluiden en de ongepolijste Ifc anken genieten weer de voor- JiUr. 0 awfinger bijvoorbeeld. De 'eden openen om kwart over ;n 's ochtends het festival. Van bba hebben ze wel eens ge- maar dat is dan ook alles, anti-racistische nummers Nigger' laten ze onmisken- blijken dat muziek weer mag zijn, in hun ge- gelardeerd met snoeiharde Een band die live ook echt tot z'n recht komt. goed half uur later beklimt bij elkaar geraapt zooitje Blind Melon (VS) het po- De groep is eind jaren in Los Angeles ontstaan een opwelling van een paar

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1994 | | pagina 23