pascal Appeldoorn: eindelijk hoofdprijs Wilfried Nelissen Steven Rooks gaat op herhaling kampioen België Yvonne Brunen profiteert van absentie Van Moorsel Eddy Bouwmans niet naar de Tour Theunisse, tweede op NK, geplaagd door onzekerheid: ik ga weg bij Priem A Marco Vermeij verrast met derde plaats CJL J LIEDERKERKE (ANP) - Wil- team. Hij wil jonge renners an onze verslaggever red Segaar IEERSSEN - Pascal Appel- oorn beschikt niet over boven- atuurlijke gaven. Toch deed e wielrenner uit Velden de vond voor het Nederlands ampioenschap een (succesvol- i) poging de duivel uit zijn li- 'haam te drijven. Hoe het er op jn hotelkamertje exact aan was gegaan, daarover wilde Noordlimburger niet teveel 'Q' ie kwijt. Het belangrijkste voor hem was dat zijn kwelgeest door het ritueel was verdwe nen. De volgende dag werd Ap peldoorn Nederlands kam pioen. Met een tikkeltje geluk. Paul Konings (Roosendaal) werd tweede, Rob Compas (Venhuizen) won brons. De duivel reed het hele seizoen met Pascal Appeldoorn (23) mee. Als de renner uit de Europ- lis-ploeg op het punt stond een wedstrijd te winnen, bleek zijn kwelgeest weer achterop te zit ten. „Het was om gek van te wor den." In de laatste voorbereidings- koers op het Nederlands kam pioenschap nog, de Ronde van Zweden, bleek 'hij' zich hechter dan ooit te hebben vastge klampt aan Appeldoorn. „In de laatste etappe kon de winst me niet meer ontgaan. Springt vlak voor de finish m'n ketting eraf. Toen wist ik het bijna zeker. De duivel rijdt met me mee. Elke MEERSSEN (GPD) - Ze was er niet, maar toch ook weer wel. Leontien van Moorsel ontbrak bij de nationale titelstrijd voor de vrouwen. Zelden echter viel haar naam vaker dan zater dagochtend in Meerssen, plaats van hande ling van het NK. Yvonne Brunen uit Swifter- band, 22 nog maar, werd kampioen van Neder land en dat was zonder meer knap te noemen. Maar ze kreeg niet de aandacht die ze verdien de. Die ging naar het twijfelaarstertje uit Boe kei. De wereldkampioene had afgezegd voor het Nederlands kampioenschap. Wegens 'mentale problemen', zo heette het officieel. Wat daar mee exact werd bedoeld, wilde bondscoach Frans van Diepen niet zeggen. Het onderwerp van gesprek wil er evenmin over praten. Ze ver wijst iedereen door naar de bondscoach. Zeker is dat ze niet zal deelnemen aan het wereld kampioenschap op de weg op Sicilië. Ze wil wèl proberen zich te kwalificeren voor het WK tijd rijden, een nieuw onderdeel op de mondiale. Ook zal ze de vrouwentour waarschijnlijk laten schieten. Twee weken geleden stapte Van Moorsel hui lend af in de Omloop van Het Molenheike, één van de belangrijkste Nederlandse wedstrijden. Sindsdien heeft ze geen koers meer gereden. Crisis De sportvrouw van het jaar verkeerde twee jaar geleden eveneens in een crisis. Na de Olympische Spelen van Barcelona was er in haar geen spoor meer te bekennen van het ge- zelligheidsdier dat ze voordien was. Ze trok zich terug, had een ziekelijke vermagerings- drang. Ze at en dronk zo min mogelijk om wraak te kunnen nemen voor haar nederlaag in Barcelona. Dat lukte. Ze won de Tour Féminin en werd wereldkampioen in Oslo. Van Moorsel zag daarna een poging een eigen ploeg te beginnen stuklopen. Het betekende dat ze de komende jaren als 's werelds beste wielrenster niet naar behoren beloond zou wor den. Een aanbod van haai- aanstaande schoon vader, de Rotterdamse horeca-exploitant/ gangmaker Joop Zijlaard, om een cafetaria te gaan bestieren, heeft haar opnieuw aan het twijfelen gebracht over de voortzetting van haar carrièreBondscoach Van Diepen wil niet zeggen of Van Moorsel overweegt te stoppen als wielrenster: „Ik heb daar geen aanwijzin gen voor. We moeten het afwachten." Yvonne Brunen profiteerde van de afwezigheid Van Moorsel. Twee ronden voor het einde sprong ze met Elsbeth Vink (eveneens van de nationale selectie) en Edith Klep weg uit een vluchtgroep van tien. Op de laatste beklim ming van de Lange Raarberg liet de vroegere schaatster haar mede-vluchters achter zich. Vink werd tweede, Klep derde. Vrouwen. 1 Brunen (Swifterbant) 87 km 2.26.37, 2. Vink (Wijk en Aalburg) 0.02,3. Klep (Oud Gastel) 0 04, 4 Overgaag ('s Gravenzande) 0.44, 5 Borst (Leider dorp). 6, Rombouts (Rijsbergen) 0.52, 7 Haringa (Hoofddorp) 1.20, 8. Ravenstijn (Wijchen), 9. Dijkstra (Joure), 10. Den Ouden (Galder-Strijbeek), 11 Nele mans (Willemstad), 12. De Bruijn (Amsterdam). 13. Van der Giessen (Hoog-Blokland), 14. Knol (Wezep). 15. Beltman (Slagharen). Yvonne Brunen. keer weer. Ik vreesde het ergste voor het NK. Vrijdagavond heb ik gezegd: 'en nou moet ik er voor altijd van af. Ik heb gebe den dat ik eindelijk van hem ver lost zou zijn. En zowaar." Klasse Volgens zijn nuchtere ploeglei der Frits Schür was er niets pa ranormaals aan de overwinning van Appeldoorn op de Lange Raarberg in Meerssen. Die was volgens hem doodgewoon het gevolg van aardse gaven als ge loof in eigen kunnen en pure klasse. „Appeldoorn is al langer een goede renner. Hij zou ook een goede prof kunnen worden. In de toekomst, Hij wist van zichzelf niet waartoe hij alle maal in staat is. Bovendien heeft hij vaak te afwachtend gereden. Hij dacht altijd op zijn sprint te kunnen vertrouwen, maar de laatste tijd ging er op het eind vaak wat mis. Daardoor won hij zelden. Ik heb hem geadviseerd zelf het initiatief te nemen." Toch waren er in het broeierige Zuid-Limburg best momenten geweest dat Appeldoorn zich zorgen maakte over de goede af loop. Sterker nog: „Ik heb eigen lijk constant getwijfeld. Ik dacht steeds van: het zal straks wel weer mis gaan." Bijvoorbeeld toen zich al in het begin van de bijna 200 km lange race een groepje met 'namen' losmaakte uit het peloton. Daarvan maak te John den Braber geen deel uit. De titelverdiger brak al snel een spaak, verloor minuten en stap te af. De Rotterdammer zag vanaf de tribune hoe Raymond Thebes van Koga vijf ronde voor het ein de de thriller-achtige finale in luidde. Max van Heeswijk van de nationale selectie kon aan pikken en ook Pascal Appel doorn. Gedrieën bouwden ze een voorsprong op van bijna ander halve minuut. Voor Appeldoorn was het een rustgevende ge dachte dat zijn ploegmaat Mar cel Luppes deel uitmaakte van een achtervolgend groepje. Ko ga had in noodgevallen kunnen terugvallen op Marcel Vegt. Maar de drang van de sterke Thebes om rood-wit-blauwe trui aan te trekken was zó groot, dat hij zich op het laatst te veel in spande. Jacht Toch moest Max van Heeswijk er het eerst af. Dat was voor de nationale selectie het sein de jacht te openen. Onder aanvoe ring van Wim van de Meulenhof en Casper van der Meer kwam het uitgedunde peloton steeds dichter bij. Toen de Lange Raar berg voor de laatste keer moest worden beklommen, was het verschil nog slechts enkele se conden. Appeldoorn, een redelijk klim mer en een goede sprinter, bleef ijzig kalm. „Als we zouden wor den ingelopen, had ik altijd nog een kans in de eindsprint." The bes bleek te veel van zichzelf te hebben gevergd. Hij werd inge lopen. Appeldoorn had nog zo veel kracht dat hij nèt uit han den van de jachtgroep bleef en juichend de finish passeerde. Konings won de sprint om de tweede plek voor Compas. Appeldoorn: „Het was net een droom, ongelooflijk. Alles liep nu eens goed." En hij lachte nog maar eens. „En die duivel ben ik LIEDERKERKE (ANP) - Wil fried Nelissen heeft gisteren de Belgische titel bij de beroeps renners veroverd. Het was voor de coureur uit ploeg van Post de eerste proftitel nadat hij eerder de landstitel bij de nieuwelin gen en de amateurs behaalde. De Belg sprong mee met een kopgroep van acht man. Peter de Clercq zette de sprint aan. Hij kwam ten val en maakte zo de weg vrij voor Nelissen. Dirk de Wolf reed zijn laatste wedstrijd bij de beroepsrenners. Hij eindigde als achtste. Na af loop maakte hij bekend dat hij volgend seizoen ploegleider is van een semi-professioneel team. Hij wil jonge renners oplei den. Nationale kampioenschappen. Belgiè (Liederkcrke): 1 Wilfried Ne lissen 258,4 km 5.59.12,2. Vanhaecke. 3 Verbeken. Duitsland (Sachsenring): 1. Heppner 224 km 5.51.03, 2. Henn 1.08, 3. Kap- pes 9.36. Frankrijk (Fontenay-le-Comte): 1. Durand 255 km 6.07.51,2. Moncassin, 3. Capelle. Italië (Trente): 1. Podenzana 244,8 kin 6.06.35,2. Casagrande, 3. Faresin. Rusland (Moskou): 1. Gainetdinov 208 km 5.49.18, 2. Gorgos 3.36, 3. Botsjkov. Spanje (Sabónanigo): 1. Olano 239 km 6.04.19,2. Edo. 3. Mauri. Zwitserland (Sachsenring): 1. Put- lini 5.52.17, 2. Kalin 8.28,3. Cattaneo. van onze verslaggever Govert van Veen MEERSSEN - Dramatiek in Meerssen. Peter Post komt het kleedlokaal uit, de arm met veel theater om Eddy Bouwmans ge slagen. De kogel is door de kerk, de betrokkenen zijn op de hoog te. Nu de buitenwereld nog. „Mijne heren, in goed onderling overleg is besloten... Eddy gaat niet naar de Tour." Het was alsof Eddy Bouwmans, naast de rijzige gestalte van z'n Amstelveense ploegdirecteur, nog kleiner werd. Geen Tour. Wie had dat verwacht aan het begin van het seizoen waarin juist de Ronde van Frankrijk tot eerste en haast enige doel was verheven. Hij trainde zich kapot op de schema's van Ab Krook. ging tot twee keer over boven op een berg zitten om rode bloedli chaampjes te tanken, schreef keurig elke dag, elk uur haast, z'n polsslag op en bleef onder stringente medische controle. En - dat was juist het vreemde aan de zaak - Eddy Bouwmans mankeerde niks, volgens de on derzoeken en lactaat-testen. Post: „Hij is niet ziek. hij is kern gezond, fysiek is er niks aan de hand. maar hij is uit vorm. Op de momenten dat hij er moet staan, als het bergop gaat, wordt hij zo maar weggereden. Daar hoeven we niet omheen te draaien, dat weet Eddy zelf ook. Samen vin den we het beter als hij even rust houdt. We willen graag de oude Eddy terug, volgend jaar in de To ui-. Dat kan alleen als hij nu even wat gas terugneemt." Witte trui De oude Eddy, dat was dan ze ker de Eddy van twee jaar gele den, toen hij in de Tour van '92 op 24-jarige leeftijd debuteerde met een veertiende plaats in het algemeen klassement en het ver overen van de witte trui als beste jongere. Dat beloofde wat. Want Eddy was nog jong en kon zich alleen nog maar verbeteren. De nieuwe Breukink, of Rooks of Theunisse was opgestaan en Post wist niet hoe snel hij z'n be schermeling weer vast moest leggen voor een nieuwe con tractperiode. Maar in plaats van bergop, ging het bergafwaarts, haast Jetter- lijk ook nog. Bouwmans won vo rig jaar nog wel de Classique des Alpes, maar ging in de Tour hele maal onderuit. Hij werd gedesi- lussioneerd 45ste. Bergop zat hij nooit meer in het eerste gelid en in de tijdritten schoot hij even eens veel tekort. Daar moest dus wat aan 'gedaan worden. Via Ab Krook dus, met diens trainings schema's en met goedkeuring van Peter Post. Opgelucht En', het is misschien raar om te zeggen, daar zou het wel eens mis gegaan kunnen zijn. Bouw mans wilde bewijzen een echte ronderenner te kunnen zijn. maar: „misschien was het ook wel veel te zwaar, die schema's van Krook. Misschien heb ik me wel finaal over de kop gewerkt. Alles ging goed, tot in de koers. Dan werd ik op een heuveltje voorbijgereden door Wilfried Ne lissen. Een beste jongen, maar die moet ik toch gemakkelijk voor kunnen blijven. Ik had zelfs moeite op tijd binnen te komen, echt waar. Eigenlijk ben ik opge lucht dat de knoop nu is doorge hakt. Dat ik niet ga. Dat Post mij tegen mezelf in bescherming heeft genomen. Als het in de Dauphiné Liberé al zo slecht gaat, wat dan wel in de echte bergen, in de Tour. Ik moet er niet aan denken. Ik was er zelfs bang voor. Het is beter zo. Al is het natuurlijk wel een forse te leurstelling." In Bouwman's plaats gaat nu Patrick Jonker naar de Tour, een 25-jarige krachtrenner met zowel de Nederlandse als de Au stralische nationaliteit, geboren in Amsterdam, opgegroeid aan de andere kant van de wereld en begin dit jaar neergestreken bij een pleegezin in Etten-Leur. Vo rig jaar nog amateur namens Australië, nu Tourrenner na mens Post. die aanvankelijk niet tevreden was over diens debuut, maar dat nu wel is. „Wat wil je anders. Hij rijdt goed nu, achtste in de Dauphiné. zesde in de Midi Libre, vierde in de zware Tour du Sud. en als je dan ziet wat-ie kan op het vlakke, en wat-ie hier (Jonker werd vijfde) laat zien, dan heeft hij z'n uitverkiezing natuurlijk wel verdiend." Het Nederlandse bestanddeel in de Tour: De Vries en Jonkers (Histor), Maassen, Dekker en Mulders (WordPerfect), Rooks, Harmeling, Voskamp,'Den Bak ker en waarschijnlijk ook Theu nisse (TVM), Van Poppel (Fes- tina). Talen (Mercatone Uno), Breukink (Once), Vermeij (Cha- zal) en mogelijk ook Nïjboer (Ba- nesto). Jelle Nijdam Naast Bouwmans dus nog een andere opmerkelijke afwezige: Jelle Nijdam. 'Snelle Jelle' ver dween ook gisteren weer vlug van het toneel. Halverwege de koers gaf hij op en daarmee was z'n lot definitief bezegeld. Nij dam zei het oordeel van ploeglei der Jan Raas te kunnen billijken („Ik heb gewoon niet goed ge noeg gereden"), maar vroeg zich af of het niet op een andere ma nier-had gekund. „Je moet er niet eerst zes en dan later pas drie bekend maken. Dan kun je beter wachten, tot je alle negen namen hebt. Dit is demoralise rend." De dertigjarige Nijdam staat nu voor een cruciaal punt in z'n car rière. Stoppen of doorgaan? En zo ja, waarheen dan? De breuk met Raas lijkt definitief, na van af '84 onafgebroken deel uit te hebben gemaakt van diens ploeg. Z'n contract loopt af, hij mag blijven, maar voor minder dan de helft van zijn huidige sa laris. Of Nijdam dat. doet of voor taan gewoon lekker gaat vissen? Dat hangt van de belangstelling van de andere ploegen af. Is die er niet, dan kan Jelle aan de wa terkant eens goed over z'n toe komst bezinnen. Hij heeft er nu tijd genoeg voor. Pascal Appeldoorn (voorgrond) op weg naar de nationale titel foto ANP nu wel kwijt.". Volgens Schür was het niet de duivel, maar faal angst waarvan hij zich de avond voor het NK had ontdaan. „Nu hij die kwijt is, gaat hij meer wedstrijden winnen. Hij is einde lijk verlost." Meerssen. Nederlands kampioen schap, amateurs Mannen. 1. Appel doorn (Velden) 203 km 5.06.54, 2. Ko nings (Roosendaal) 0 03, 3. Compas (Venhuizen). 4. Tolhoek (Giessen). 5. Van der Meer (Harelbeke), 6. Jansen (Delft), 7. Van der Wolf (Rotterdam) 0 07. 8 Van der Steen (Hoogland), 9. Pijpers (Oosterhouti. 10. Vaessen (Riemst), 11. Van Cadsand (Wachte- beke), 12. Tissingh (Groningen) 0.11, 13. Lotz (Valkenburg) 0.14, 14. Dick Dekker (Hoogeveen), 15. Hoedema- kers (Schijndel). MEERSSEN (GPD) - Marco Vermeij, derde in het NK voor wielerprofs eigen lijk dé verrassing van zon dag. Waar ook Patrick Jon ker zijn uitstekende ritten koersen van de laatste we ken kwam bevestigen met een keurige vijfde plaats. Vermeij is 29, eerste jaars prof bij het Franse Chazal, heeft een leven als een glo betrotter achter de rug, en koerst recht op zijn Tourde buut af. Wat dit seizoen zijn negende etappewedstrijd zal worden. „Een droom, ja. Ik geniet nu al bij de gedachte aan alles wat de vanaf zaterdag gaat overkomen." Vermeij had in dat drukke 'voorjaar' al een overwinning meegepakt, een tijdritje in de Tour de 1'Aisne. Hij was met een licht overbelast been aan de start gekomen, schoon zijn dokter hem dat verbood. Voor Vermeij geen luxe hotel aan de vooravond, maar ge woon met vriendin en ouders in een caravan op de cam ping. Fiets zelf in elkaar ge zet, clubmaat Barend Huve- neers (Rotterdam Ahoy') met wielen langs de kant. Hij was tot zijn eigen verba zing op kop gekomen. „Ik moest plassen, reed even vooruit, en zat ineens los met een paar anderen." En hij handhaafde zich moeiteloos voorin, ook toen de finale in volle gang werd geblazen. „Zat ik ineens met Breu kink, Maassen, Rooks en Theunisse voorop. Ik wist even niet wat ik moest doen. Ik heb me rustig gehouden, ben wat achteraan blijven hangen en op het laatst nog een paar keer gesprongen. Maar Rooks was te ver weg." De geboren Lissenaar, die te genwoordig in de Franse Somme (Cartigny, nabij Pé- ronne) woont, kon niettemin tevreden zijn met het brons. „Er was nog enige twijfel of ik wel mee zou kunnen naar de Tour, maar ik ga van avond eens even een tele fooncel opzoeken, en bellen dat ik eraan kom. Derde, dan kunnen ze me niet meer weigeren." imburgse amateurrenners verlost van de duivel n onze verslaggever iter Ouwerkerk SERSSEN - En daar was de reeling weer. Steven Rooks en *rt-Jan Theunisse: één en He'ee in het NK wielrennen voor ofessionals op de weg, dezelf- volgorde als in Meerssen m^91. Toen waren ze qua werk- ver nog gescheiden, maar hun derlinge verstandhouding la d daar niet onder geleden. leunisse was niet goed, had gezegd; Rooks had het sig- al begrepen, was wegge- rongen en Theunisse had de ucht beschermd. Rooks kam- i oen, zijn enige wapenfeit zo 'in geveer in de Bucklertrui. isteren had Theunisse zich wél p geacht voor het rood-wit- Le auw. En hij had naar (zijn in- iddels TVM-ploegmaat) ooks geknipoogd, dat die de fi- de moest openen, in de veron- rstelling, dat als de Noordhol- lt nder eenmaal was terugge- lald, Theunisse zelf zijn kans ;1 zou kunnen gaan. aar hoe vaak rijmt theoreti- Pi'he wielerlogica nu helemaal ',al et de praktijk? Aanvallende s ties in het profmétier lopen uk zo lang er achter de durver Di )rdt gereageerd. Maar zodra potentiële achtervolgers voor cajkaar het vuile werk weigeren te knappen, krijgt menige uchtpoging de zegen mee. at dus geschiedde met Rooks. .eMond terug ,i!i de Tour pi 9NTENAY-LE-COMTE (AFP) ng Greg LeMond verschijnt na af- ezigheid van een jaar op 2 juli de start van de Tour de •ance. e Amerikaan, drie keer win- lar, is in de Gan-ploeg opgeno- en samen met de Brit Chris oardman en de Fransen hristophe Capelle, Jean- laude Colotti, Jean-Philippe ojwa, Thierry Gouvenou, rancis Moreau, Didier Rous en idy Seigneur. Franqois Lemar- I, ïand is reserve. Italiaanse wielerformatie na ewiss treedt in de Ronde van .6 rankrijk aan met de Deen Riis s kopman. De volledige ploeg Riis (Den), Oegroemov (Let), jj'jjottaro (Ita), Bontempi (Ita), inghialta (Ita), Furlan (Ita), G.linali (Ita), Zaina (Ita) en Bo- ïipik (Rus). III Met nog drie ronden te gaan had zich een elitegroep met Rooks, Theunisse, Maassen en Breu kink, alsmede de betrekkelijke outsiders Nijboer, Jonker en Vermeij gevormd. Een kilometer of vijftien voor het einde ont vouwde Rooks aanvalsplan nummer één. Hij pakte tien, twintig, vijftig meter, en nie mand reageerde. Eisen Theunisse hoefde niet, Nijboer, Jonker en Vermeij keken vooral naar de verantwoordelijkheid van Breukink/Maassen. Maar Breukink begon van Maassen dingen te eisen, die de Limbur ger achteraf niet kon. Theunis se: „Maassen was niet goed, en Breukink kwam niet weg." Zo dat Rooks zijn tweede nationale kampioenstrui kon gaan afha len. Hij was er heel blij mee, de 33-ja- rige Westfries, die al weer heel lang op een wapenfeit zat te wachten. „Vorig jaar werd ik hier tweede, omdat ik een beetje mot had met Maassen, toen geen van ons twee Breukink wilde gaan halen. Ik was de beste van het hele kampioenschap. Maai-: tweede." De weken en maanden die daar na volgden werden één grote klaagzang van Rooks. Op de derde dag van de Tour doodziek naar huis, door Festina meteen op straat gezet, met de grootste moeite de helft van zijn achter stallig salaris losgekregen, tegen een voor hem beneden-modale vergoeding nog net onder con tract bij TVM. Hoogtestage Ploegleider Cees Priem was niet onverdeeld tevreden met zijn nieuwe 'aankoop'. Rooks is iets minder een eenling dan Theu nisse, maar hij gaat ook het liefst zijn eigen weg. Na een klassiek voorjaar met een zesde plaats in de Amstel Gold Race als enige uitschieter, was hij op eigen kos ten op hoogtestage gegaan in Mexico. Naar Toluca, op een pla teau van 2600 meter. Een goeie kennis had hem de trip uitgezet. Omslagpunt be paald, schema's van Ab Krook op zak, drie weken op intensitiet trainen, en maar hopen dat hij er baat bij had. In de Ronde van Zwitserland ging het nog niet helemaal naar de zin, maar zo'n terugslag krijg je altijd. De voor laatste dag had hij zelfs een op- „Priem heeft zelf kunnen zien hoe ik in Zwitserland reed. Het heeft geen zin je daar voor het klassement uit mekaar te gaan rijden, maar als je kijk op wiel rennen hebt weet je dat het wel goed met me zit. Maar hij blijf me maar openlijk voor schut zet ten. J a, ik verdien veel. maar nog lang niet zoveel als Breukink. En hoor je iemand zeuren, dat die ook niet presteert naar zijn geld? Ik heb daar genoeg van. Nor maal gesproken ga ik hier niet langer aan meedoen. Einde sei zoen. dan ga ik weg." komende griep gevoeld, en was hij afgestapt. „Zo alleen in Mexico is ver schrikkelijk eenzaam. Drie we ken is net de limiet. Maar als jeer dan iets voor terugkrijgt, zoals nu, dan voel je dat je het toch niet voor niets hebt gedaan." Rooks hoopt dat hij zich straks ook kan revancheren in de Tour: „Eens zien of ik in de eerste twee weken mijn gram kan halen. Ze zullen nu niet meer zo op me let ten als vijf jaar geleden. Een paar geschikte etappes uitzoe ken om mee te springen. Liever een ritzege dan vijftiende in het klassement. Ik voel dat ik het nog kan. Ik wil in ieder geval nog tot en met volgend jaar op dit ni veau koersen. Dan ben ik vijfen dertig, dan is het een mooie tijd om te stoppen." Steven Rooks weet al een poos je, dat hij komende zaterdag bij de Tourstart in Lille wordt ver wacht. Compaan Gert-Jan Theunisse moet nog tot van avond wachten vooraleer Cees Priem het licht op groen zet. „Onzin," zegt Rooks, „iemand die zo rijdt moetje gewoon mee nemen." „Raar," vindt Theunisse zelf ook. Hij had al goed de pest in voor de start, hij laakte de han delwijze van zijn ploegleider na afloop nog meer. „Hij is me ge woon aan het pesten. Priem denkt me daarmee te motiveren, maar hij bereikt precies het om gekeerde. Als ik geen vertrou wen krijg, word ik onzeker. Mis schien dat ik aan al die pesterij en wel die maagzweer heb over gehouden." Hij was graag kampioen gewor den. Hij voelde zich ook de sterk ste. Met de titel had hij boven dien een extra wapen in handen gehad om Priem te overtuigen van zijn conditie, vorm en moge lijkheden. Ook voor de komende Tour. Steven Rooks kan zijn geluk niet op. Net als in 1991 werd hij nationaal kampioen. Meer plezier Ook (weer) weg bij Rooks? „Je weet nooit hoe zoiets loopt, maar ik heb dit jaar dagen mee gemaakt, die ik niet snel zal ver geten. Dan krijg je gewoon een hekel aan je vak. Dan denk je: zoek het uit met dat geld, ik ga veel liever ergens op kop zitten rammen voor een knechtensala ris. Dan heb ik veel meer plezier in het. fietsen." Hardfietsen voor een ander, die er met de hoofdprijs vandoor gaat. Zoals gisteren. Rooks. „Nou .ja. als het dan toch iemand anders moet zijn. dan natuurlijk het liefste Rooks." Die nog eenmaal vol verbazing zijn hoofd schudde: „Dat er nou helemaal niemand me kwam ha len, dat vond ik echt onbegrijpe lijk. Jammer voor Gert-Jan, hij was de beste. Maar ik kan die trui momenteel natuurlijk ook best gebruiken." NK Prols: 1 Rooks 230 km 5 39.28, 2 Theunisse 0.09. 3 Vermey 0 13.4. Nij boer 0 15, 5 Jonker 0.19. 6 Maassen 0.28.7 Breukink 0.32, 8. Knaven 2 47. 9 Van den Akker 4.08, 10 Cornelisse 4.21. 11 Van der Poel 4 25. 12 Meys, 13. Boogerd, 14 Den Bakker 4.28. 15. Voenstra, 16. Van Aert, 17 Nelissen 4.30, 18. Van Poppel 4.36, 19 Van Steen 6 28, 20 Bouwmans, 21. Van Orsouw, 22 Akkermans 6.31. 23. Vos- foto ANP kamp. 24 en laatste De Vos 10.00

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1994 | | pagina 17