Heruitgave oude Stones
aan vooravond tournee
Ik heb te veel fantasie
PZC
Acht
albums
op cd
Darlene
Conley
450 7
vrije tijd
41
Horizontaal:
Verticaal:
Oplossing
ZATERDAG 25 JUNI 1994
Oude wijn in nieuwe
zakken. Aan de vooravond
van hun zoveelste come-back
passen The Rolling Stones die
aloude truc toe met de speciale
heruitgave van acht albums:
'Sticky Fingers' (1971), 'Exile
On Main Street' (1972), 'Goats
Head Soup' (1973), 'It's Only
Rock 'n Roll' (1974), 'Black And
Blue' (1976), 'Some Girls' (1978),
'Emotional Rescue' (1980) en
'Tattoo You' (1981). Hierbij
enige kanttekeningen bij dit
deeloverzicht uit het repertoire
van de onverwoestbare
Engelse veteranenformatie die
zich straks weer opwerpt als
The Greatest Rock 'n Roll
Band In The World.
In de diverse biografieën over
Mick Jagger komt uitgebreid
naar voren dat hij zich begin jaren
zeventig maar al te graag
vastklampte aan David Bowie.
Want The Thin White Duke was als
opkomende ster 'very, very hot',
terwijl Rubber Lips en The Stones
over hun hoogtepunt heen leken te
zijn, concluderen Christopher An
dersen en andere schrijvers. Mick
Cie waren nog wel de 'bad boys of
rock 'n roll', maar behoorden niet
echt meer tot de trendsetters.
In die tijd kwam ook de oprichting
van een eigen platenlabel, ander
maal een stap in navolging van
The Beatles. De ideële motieven
die Beatles hadden met hun be
drijf Apple speelden bij Rolling
Stones Records een veel geringere
rol: meer revenuen kunnen oog
sten uit alle inspanningen was de
voornaamste drijfveer bij de start
en die leidraad heeft met name op
perhoofd Jagger nooit meer losge
laten. Waren The Stones in de
voorafgaande periode bij Decca
bovenal een relevante rockband,
na het opstarten van hun label zijn
ze stilaan uitgegroeid to t een mega-
rockconcern dat zakelijk altijd op
het scherpst van de snede ope
reert.
Elke keer dat de heren muzikaal
iets nieuws hebben te melden ver
zinnen ze van alles erbij om de fi
nanciële score zo ver mogelijk op
te voeren. Zo ook nu bij hun hereni
ging zonder Bill Wymanin het ka
der van het op stapel staande al
bum 'Voodoo Lounge' met daar
aan gekoppeld de zoveelste we-
reldtoernee, die op 1 augustus in
Washingtons RFK Stadium van
start gaat. Omdat van het uitbren
gen van alleen een single ('Love Is
Strong', die zojuist is gelanceerd)
niet meer voldoende wordt ver
wacht is dit keer teruggegrepen op
(ruwweg) de eerste tien jaren 'na
Decca' die acht studio-albums
hebben opgeleverd. Met de heruit
gave van dit deeloverzicht weet
Virgin, de maatschappij die voor
een astronomisch bedrag de rech
ten van alle Stones-muziek vanaf
1971 overnam van Sony, zich ver
zekerd van een afzet die waar
schijnlijk hoger ligt dan die van de
verse troetelschijf.
Tenzij natuurlijk 'Voodoo Lounge'
een ouderwetse klapper wordt, dat
kan. Maar de groepsgeschiedenis
leert al vanaf de vroege jaren tach
tig dat de verkopen van nieuw Sto-
nes-repertoire sterk achterblijven
bij de belangstelling voor de band
in het algemeen en hun concerten
in het bijzonder. Een gouden plaat
(50.000 exemplaren) binnenhalen
met een actuele langspeler lukt in
het gunstigste geval maar net.
Re-releases worden als het even
kan extra aantrekkelijk gemaakt
en daarop maakt deze serie van
acht geen uitzondering. Om te be
ginnen is alle muziek 'digitally re
mastered' door Bob Ludwig. Of
wel, in zeer kort bestek: deze spe
cialist bij uitstek heeft de analoge
opnamen uit het vinyl-tijdperk
'vertaald' naar het digitale heden
van de compact disc. Een preci-
sieklus waarmee hij van oktober
1993 tot begin vorige maand druk
mee bezig is geweest.
Als gevolg van die speciale behan
deling bezitten de acht albums vol
gens Virgin nu een 'superieure dy
namiek' ten opzichte van de vroe
gere uitgaven. Dat klopt wel, maar
die meerwaarde moet ook weer
niet worden overdreven. Bij de he
le 'poetscampagne' zijn welbeluis-
terd slechts enkele verrassende
verrijkingen naar voren gekomen.
Zoals een onvermoed subtiel ritme-
gitaartje in 'Sweet Virginia' op de
voormalige dubbelelpee 'Exile On
Main Street'.
De hele operatie heeft geen nieuwe
songs aan het licht gebracht; som
mige nummers zijn wel iets langer
geworden. 'Slaves' bijvoorbeeld,
van het album 'Tatto You' kent
thans een lange saxsolo van Sonny
Rollins. In de oorspronkelijke ver
sie was die fraaie bijdrage wegens
'ruimtegebrek' flink ingekort.
Het niet toevoegen van plankma
teriaal is enerzijds een gemiste
kans, maar zou weer niet hebben
gepast in het streven om het uiter
lijk van de cd's zoveel mogelijk op
die van de elpees te doen lijken.
Dus is 'Sticky Fingers' voorzien
van een echt gulpje in de klaphoes,
die Andy Warhol destijds ontwierp
en waarop weer gewoon Keith Ri
chard (dus zonder s) te lezen valt.
'Exile' bevat ook ditmaal een reeks
postkaartjes, maar dan op mini
formaat.
Hoezen
De herinnering aan de hoezen van
weleer wordt nog eens versterkt
door het feit dat de cd-doosjes niet
kan worden opengeklapt: het
schijfje moet er ouderwets worden
uitgetrokken en dat vereist wel
lange, sterke nagels. Alleen deze
zogenoemde 'Collector's Edition'
kent deze speciale verpakking:
vanaf september worden de cd's
weer in een normale vorm uitge
bracht. Dan verschijnen ook nog
drie geremasterde albums van la
tere datum ('Under Cover'uit 1983,
'Dirty Work' uit 1986 en 'Steel
Wheels' uit 1989plus - daar komt-
ie een cd met tot dusver achter
gehouden archiefwerk.
Vanzelfsprekend speculeren The
Stones erop dat elke liefhebber zo
happig zal zijn om de hele handel
te kopen. Wie dat doet bezit zonder
meer een brok essentiele rockge-
schiedenis, maai' moet ook weten
dat Mick Jagger en de zijnen eer
der al meesterwerken als 'Beggar's
Banquet' (1968) en 'Let It Bleed
(1969) produceerden. En dat de
acht albums lang niet allemaal
toppers zijn.
In volgorde van belang zijn ze on
geveer zo te rangschikken:
1. 'Sticky Fingers' (met gastrollen
van onder anderen Ry Cooder. Bil
ly Preston, Nicky Hopkins).
2. 'Exile On Main Street' (opgeno
men tijdens een roerige periode in
Zuid-Frankrijk, thans 1 cd van
67.18 min.).
3. 'Some Girls' (met de controver
siële hoes en waarop onder meer
'Miss You' en 'Respectable').
4. 'Black And Blue' (met nog als
kandidaat-gitaristen voor de opge
stapte Mick Taylor Harvey Man
del, Wayne Perkins en Ron Wood,
even later de uitverkorene).
5. 'Tattoo You' (grotendeels een
verzameling oudere nummers;
met onder meer 'Waiting On A
Friend', 'Start Me Up', 'Little T
A').
6. 'Goats Head Soup' (tot stand ge
komen op Jamaica; met 'Angie' en
relatief veel speelruimte voor pia
nist en 'zesde Stone' Ian Stewart).
7. 'It's Only Rock 'n Roll' (met de
eerste stappen richting reggae)
8. 'Emotional Rescue' (inclusief
'She's So Cold').
Louis Du Moulin
Actrice Darlene Conley, in ons land
beter bekend als Sally Spectra uit
de succesvolle RTL-soap serie The
Bold and the Beautiful beschrijft
zichzelf als een geboren actrice. En
inderdaad, als ze heupwiegend de
lounge van het Amstel Hotel in
Amsterdam binnenschrijdt, de daar
aanwezige Italianen met een zwoele
knipoog en een verleidelijk klinkend
'hi guys' begroet, lijkt ze een vamp die
zo is weggelopen uit een Hollywood-
film uit de vijftiger jaren. En even
later, als ze zich met cocktail en
sigaretten in de zachte banken heeft
genesteld, heeft ze meer weg van Bette
Davis in een toegeeflijke en
spraakzame bui.
Darlene Conley heeft van jong-
safaan vooral 'rollen ge
speeld'. De in Ierland geboren,
maar vanaf haar vijfde in Chicago
opgegroeide Conley werd toen ze
vijftien jaar was ontdekt door de
legendarische Broadway-impresa
rio Jed Harris, die haar engegeerde
voor een theater tour in het 19e
eeuwse-melodrama 'The Heiress".
Voor die tijd dreef ze haar moeder-
tot waanzin met haar verhaaltjes,
verzinsels en fantasieën.
„Als ik niet was gaan acteren had
ik nu waarschijnlijk ergens in een
gesticht gezeten. Ik heb teveel
energie, teveel fantasie. Ik verzon
altijd verhalen. Ik was ervan over
tuigd dat ik afstamde van een zi
geuner-ras, en per ongeluk bij dit
middleclass-gezin terecht was ge
komen. Ik maakte alles mooier
dan het was. Ik werd door mijn om
geving alleen maar gestimuleerd
in mijn dromen. Ik groeide de eer
ste jaren op in een zuidelijke wijk
in Chicago waar in die tijd, tegen
het einde van de Tweede Wereld
oorlog, veel Europese vluchtelin
gen zich vestigden. Er woonden
Russen, Polen, Italianen, Ieren. Je
had twintig moeders want ieder
een zorgde voor eikaars kinderen.
Ik kon uren luisteren naar prach
tige verhalen uit al die verre en ge
heimzinnige landen."
Tijdens haar eerste theaterstuk
was acteur Basil Rathbonè haar
mentor die haar alle kneepjes van
heel Europa, is de serie inmiddels
een begrip geworden.
Conley; ..Ik ben niet iemand die af
wacht, ik ben iemand die zelf het
heft in handen neemt. Dat zag Wil
liam ook in. Daarom koos hij mij
voor de rol. Sally Spectra heeft iets
gevaarlijks. Je weet nooit wat ze
het volgende moment gaat doen.
Onvoorspelbaar, taai, kom niet op
haar weg als ze iets wil! Het pu
bliek houdt van haar omdat we het
nu eenmaal heerlijk vinden om
naar de duivel te kijken. Het pu
bliek wil dat ik slecht ben."
Gevaarlijk
Darlene Conley: „Theater heeft nu eenmaal meer magie dan televisie."
toto Henny Miltenburg
het vak leerde. „Als ik dan weer
eens iets fout deed voelde ik zijn
ogen in mijn rug branden. Nu, als
ik niet goed in mijn rol zit voel ik
die ogen weer."
Daarna moest ze het alleen zien te
rooien. En dat ging haar goed af. Ze
reisde, nadat ze haar school had af
gemaakt door het land met klas
sieke theatergroepen, speelde
Shakespeare-stukken op Broad
way, bleef drie seizoenen bij het Al
ley Theatre in Houston en trad in
Los Angeles op in grote theater-
shows, zoals 'Cyrano de Bergerac'
en 'Night of the Iguana' met Ri
chard Chamberlain.
Ze vervulde filmrollen in onder
meer 'The Birds' van Hitchcock, in
films van John Cassavetes en in
ontelbare tv-series. Maar de laat
ste jaren heeft ze zich als 'The Da
me of daytime drama' voorname
lijk met soaps beziggehouden. Ze
verscheen in The Young and the
Restless, Days of our lives, Capitol
en General Hospital, totdat ze in
1989 toetrad tot de cast van The
Bold and the Beautiful.
„Als ik het voor het zeggen had,
zou ik graag weer in het theater
staan. Theater heeft nu eenmaal
meer magie dan televisie. Maar
soms loopt het anders in het leven.
Het theater in Amerika stierf toen
televisie opkwam. De grote ac
teurs konden niet anders dan over
stappen naar televisie. Ik hield al
tijd van grote shows met grote
sterren, maar die zie je eigenlijk al
leen nog maar op televisie. Het is te
duur geworden om het land in te
gaan. Ik vind het weieens jammer,
maar ik geniet ook van wat ik nu
doe. En er moet toch ook brood op
de plank komen."
Conley werd in 1989, twee jaar na
de start, de serie ingeschreven.
'The Bold' draaide toen vooral om
de rijke Forrester-familie en de ar
me Logans. De serie liep echter
niet goed, en schrijver William Bell
realiseerde zich dat er meer actie
moest komen. Conley moest daar
voor zorgen, als gevaarlijke tegen
stander van de Forresters. En dat
lukte ook. In Amerika, maar ook in
De gevaarlijke vrouw, het is een rol
die Conley op het lijf geschreven
lijkt, wat ze heeft er heel wat ge
speeld. En daarom heeft ze ook
nooit zonder werk gezeten, ook
niet toen ze ouder werd. benadrukt
ze. „Ik kan alles, ik ben niet bang,
en dat voelen de producers ook. Ik
voel soms medelijden met de jonge
generatie acteurs. Zij worden inge
huurd om een bikini te dragen, en
ze willen vaak ook niet weten hoe
je het vak onder de knie krijgt. Dat
is de foute instelling. 'Acting is a
tough job'. Als iemand me vraagt
of hij of zij moet gaan acteren zeg ik
dan ook altijd: 'Doe het niet, het is
veel te zwaar. Doe het niet, tenzij je
het niet kan verdragen dat je wat
anders moet gaan doen. Want de
inspanningen houden nooit op.
Het blijft altijd zwaar."
De soap-business betekent hard
werken. Per week worden vijf afle
veringen van 'The Bold' opgeno
men in de studio's in Los Angeles,
waar de familie Bell - soapkoning
William, moeder Lee, en de twee
zonen en een dochter - de scepter
zwaaien. Als er niet aan de show
wordt gewerkt houden de acteurs
zich bezig met allerlei publiciteis-
activiteiten. „Het is in feite als een
kantoorbaan. Ik was daarom ook
altijd bang dat ik me op een gege
ven moment zou gaan vervelen,
maai- tot nu toe is dat nog niet ge
beurd. De schrijvers blijven kluif
jes naar me gooien, waardoor ik
weer een nieuwe weg in kan slaan
met mijn rol. Ik heb nu geen tijd
voor theater, al blijf ik zoveel mo
gelijk voorstellingen zien. want ik
blijf gek van het theater. Ik hou nu
eenmaal van het drama, van de
passie, van schoonheid."
Monique Brandt
5 Vrije dagen opmaken (12); 7
Prima jaargetijde voor een op
ruier (12); 8 Voor vijftig procent
comfortabel (11); 12 Wordt vloei
baar in het water (5); 13 Bij We
nen kan het erg warm worden!
(8?) 14 De chef van de loods is als
schaker moeilijk te verslaan
(10); 15 Bloem voor het gezicht
(4); 16 Taal van een beginnende
afgod (3); 17 In de trant van een
vrouwelijk orgaan (6); 18 Leven
samen in deze verblijven (6); 20
Bleke rechercheur uit het Oost
blok (6).
1 Zo edel als oma 112 Bot voor
een partij slaag (4); 3 In Frank
rijk waar men het vlees opzet (4);
4 Aanleiding om een dief te wor
den (11); 5 Bepaald zonder twij
fel aangenomen (11); 6 De defti
ge trots van een dek (16); 9 Kof
ferruimte waar de poes uit eet
(8); 10 Stentor in de box (11); 11
Lusteloos als poeder (5); 19
Meisje van de schoenmaker (3).
Joker Productions
S tuur het ingevulde cryptogram op de achterzijde van een briefkaart
aan:
Puzzelredactie PZC
Postbus 466
4380 AL VLISSINGEN
Uw inzending moet uiterlijk woensdagochtend in ons bezit zijn.
Vermeldt uw naam, adres en woonplaats.
De PZC stelt de volgende prijzen beschikbaar: eerste prijs een VVV-
bon van 50,-. Tweede, derde en vierde prijs een VW-bon van 25,-.
De oplossing en de namen van de prijswinnaars vindt u in de PZC-
bijlage 'Vrije Tijd' van volgende week.
Het sleutelwoord van het kruiswoordraadsel van afgelopen zaterdag
is GRASBOTER.
De prijswinnaars zijn: C. W. Beeke, Pr. Beatrixstraat 12, Schoondijke
(VVV-bon ƒ50,-). De VW-bonnen van 25,- gaan naar: J. Jansen,
Blokhuisstraat 1, Kattendijke; A. C. Houtman, Laone 1. Renesse en
C. J Domisse. Pr. Beatrixlaan 14, Nieuwdorp. De prijzen worden bin
nenkort toegezonden.
Oplossing van vrijdag
Bruns sum
Utrechts
noodsein
g o 1 f j a c k
avontuur
1 i g w e i d e
o 1 i e v 1 e k
woekeren
De woorden op de eerste en derde verticale re
gel zijn: bungalow en urologie. Het sleutel
woord luidt: 'overhaling'.
Duitsland gaat in de komende
maanden het pakket perma
nente zegels fors reduceren. Vooral
de serie 'Frauen der deutschen Ge-
schichte', waarvan de eerste zegels
in 1986 verschenen, wordt flink
aangepakt. Van de serie die in to
taal uit 24 zegels bestaat, blijven er
slechts vier over en op twee daar
van zullen ook nog eens andere
vrouwen worden afgebeeld. Verder
zal de loketverkoop worden beëin
digd van vier zegels van de rolze-
gelserie 'bezienswaardigheden'.
De loketverkoop van de zegels van
de 'vrouwen'-serie eindigt op drie
verschillende data. Aangezien het
nogal eens voorkomt dat er een ze
gel van een permanente serie aan
de aandacht ontsnapt nemen we
het gehele pakket nog eens onder
de loep. Daarbij geven we ook aan
wanneer de respectieve zegels zijn
uitgegeven.
Op 30 juni zal de loketverkoop ein
digen van de zegels: 10 pf„ de schil
deres Paula Modersohn-Becker
(1876-1907), uitgegeven 14 april
1988; 20 pf„ de tennisspeelster Cil-
ly Aussem (1909-1963), 5 mei 1988;
van de volgende zegels: 5 pf., de po
litica en vakbondsvrouw Emma
Ihrer (1857-1911), uitgegeven 9 fe
bruari 1989; 140 pf.de hersenon
derzoekster Cécile Vogt (1875-
1962), 10 augustus 1989: 180 pf„ de
30 pf.. de schilderes, graficus en
beeldhouwster Kathe Kollwitz
(1867-1945), 8 januari 1991; 40 pf„
de bloemen- en insektenschilderes
Maria Sibylla Merian (1647-1717),
17 september 1987; 50 pf., de politi
ca Christine Teusch 1888-1968), 13
november 1986; 60 pf., de arts Do
rothea Erxleben (1715-1762), 17
september 1987; 120 pf., de rechts
geleerde Elisabeth Selbert (1896-
1986), 6 november 1987; 170 pf., de
filosofe Hannah Arendt (1906-
1975), 10 november 1988; 240 pf., de
vrouwenrechter Mathilde Franzis-
ka Anneke (1817-1884), 10 novem
ber 1988 en 350 pf., de politica Hed-
wig Dransfeld (1871-1925), 10
noember 1988.
Op 31 juli eindigt de loketverkoop
zangeres Lotte Lehmann <1888-
1976), 13 juli 1989: 250 pf., de konin-"
gin van Pruisen Luise von Preus-
zen (1776-1810), 13 juli 1989 en 500
pf., de vrouwenrechter en sociaal
pedagoge Alice Salomon (1872-
1948), 12 januari 1989.
Tot slot 'verdwijnen' 31 augustus
de volgende zegels: 70 pf., opricht
ster van de eerste plattelandsvrou
wenvereniging Elisabeth Boehm
(1859-1943). uitgegeven 8 januari
1991; 150 pf., studente en verzets
strijdster Sophie Scholl (1921-
1943). 14 februari 1991; 400 pf.. de
vriendin van Goethe, Charlotte
von Stein (1842-1927), 9 januari
1992 en 450 pf.. de schrijfster Hed-
wigCourths-Mahler (1867-1950), 11
juni 1992.
Blijft over de 130 pf.-zegel met
daarop de natuurkundige en No
belprijswinnares Lise Meitner
(1878-1968), die 5 mei 1988 werd uit
gegeven. Ook deze zegel wordt niet
meer aan de loketten verkocht, al
leen is niet bekend wanneer de
einddatum is. Waarschijnlijk 30 ju
ni.
Zoals opgemerkt blijven er slechts
vier 'vrouwen'-zegels over. Dat zijn
de zegels van 80 pf., 100 pf., 200 pf.
en 300 pfennig. Twee motieven zul
len echter verdwijnen: de pianiste
Clara Schumann (1819-1896) op de
80 pf.-zegel (uitgegeven 13 novem
ber 1986) zal plaats gaan maken
voor Rahël Varnhagen von Ense
(1771-1833) en op de 100 pf.-zegel
(uitgegeven 10 november 1988)
ruimt de toneelspeelster Therese
Giehse (1898-1975) het veld voor
Henriette von Oranien (1627-1667).
De motieven op de zegels van de
200 pf. (14 februari 1991) met daar
op de Oostenrijkse schrijfster Ber
tha von Suttner (1843-1914) en 300
pf. (10 augustus 1989) met de musi
cus Fanny Hensel (1805-1847) blij
ven ongewijzigd.
Nog een bijzonder nieuwtje uit
Duitsland. Met ingang van 13 ok
tober zullen alle bijzondere en per
manente zegels in velletjes van
tien stuks worden uitgegeven. Tot
nu toe zaten alle zegels in vellen
van 100, 50 of 25 stuks. Ook de ze
gels van 200 en 300 pfennig van de
vrouwen-serie waarvan het motief
wordt gewijzigd, zullen al in vel
letjes van tien stuks uitkomen.
Vellen van 100 stuks blijven nog
tot 13 oktober aan de loketten.
Opgemerkt is reeds dat ook vier ze
gels van de reeks 'bezienswaardig
heden' van het toneel gaan ver
dwijnen. Van twee is de loketver
koop reeds op 30 april beëindigd:
41 pf., de Russische Kerk in Wies-
baden (uitgegeven 12 augustus
1993) en 200 pf.. de Madgeburger
dom (uitgegeven 15 april 1993). De
500 pf.-zegel met het staatstheater
van Cottbus (17 juni 1993) wordt 30
juni teruggetrokken en de 700 pf.-
zegel met het Duitse theater in
Berlijn (uitgegeven 16 september
1993) 31 juli. Aangezien deze zegels
nauwelijks een jaar in omloop zijn
is het zaak uw collectie te controle
ren of ze er al wel inzitten.
Hero Wit
De Stones tijdens een optreden in '83 met Mick Jagger op de voorgrond,
linksachter Ron Wood en rechts Keith Richard. foto archief PZC
