Hebben we nog heiligen nodig? Landmacht trekt registers open Ritzen nekt de Zeeuwse PABO PZC opinie en achtergrond Banen-infocentra moeten personeel zien te werven voor beroepsleger tii&t Wij steunen Herman Verbeek in het Europees Parlement De Nederlandse lucht macht en de marine heb ben er weinig problemen mee een imago als aan trekkelijke werkgever aan de man (en vrouw) te brengen. De Koninklij ke Landmacht daarente gen moet alle registers opentrekken om perso neel te werven. Nu de dienstplicht wordt afge schaft, wordt het nog een hele hijs om jaarlijks zo'n zesduizend jonge ren te strikken voor een job in een pantsenoagen of schuttersputje. Op een conferentie aan het In stituut Defensie Leer gangen stelden leger- personeelschefs zich bange vragen. van onze verslaggever Ernst Jan Rozendaal De bijl ligt al aan de wor tel. Minister J. Ritzen van onderwijs heeft 'm er neergelegd. Deze week uitte de bewindsman ongekend harde dreigementen aan het adres van de Pedagogische Academie voor Leraren Ba sisonderwijs (pabo) van de Hogeschool Zeeland in Mid delburg. Daarmee heeft hij een proces in gang gezet dat uiteindelijk moet leiden tot het verdwijnen van de op leiding uit Zeeland. Mèt de Zeeuwse pabo is nog vier lerarenopleidingen de wacht aangezegd: die van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden, de Hogeschool Rotterdam, de Rijkshoge school IJsselland in Deven ter en de Hogeschool En schede. Volgens Ritzen leve ren ze te weinig kwaliteit, maar hij heeft ze bij voor baat alle kans ontnomen om het peil van hun opleiding te verbeteren. Oorsprong van de deze week in alle hevigheid opgelaaide discussie over de kwaliteit van de Nederlandse pabo's is een twee jaar geleden ver schenen visitatierapport van de HBO-Raad in Den Haag. Niet het eerste kriti sche rapport overigens, want de kwaliteit van de leerkrachten basisonderwijs staat al sinds de oprichting van de pabo's in 1984 ter dis cussie. Het visitatierapport van 1992 gaat echter meer in op de academies dan op de onderwijzers die ze afleve ren. Elke pabo in Nederland komt in het rapport aan bod en veel beoordelingen zijn verre van strelend. Zo werd van de Middelburg se pabo onder meer vastge steld dat de docenten te wei nig oog hebben voor de prak tijk op de basisscholen. Zij zouden nog te veel uitgaan van een traditionele manier van lesgeven. Binnen de or ganisatie moet een 'cultuur omslag' plaatsvinden, aldus het visitatierapport. Docen ten moeten bereid zijn hun eigen ideeën en handelwij zen ter discussie te stellen en zich meer openstellen voor andere benaderingen. De Keuzegids Hoger Onderwijs, die de bevindingen van de HBO-Raad in een tabel met plussen en minnen vertaal de, kwalificeerde de onder wijsvernieuwing en de stu diebegeleiding in Middel burg als 'zeer slecht'. Profiel Op de Hogeschool Zeeland werd, net als bij alle pabo's in Nederland, vorig najaar een vernieuwingsplan opge steld en bij de onderwijsin spectie ingediend. Kern daarin was afstemming op een nieuw beroepsprofiel. Dat werd overigens pas in fe bruari van dit jaar door het ministerie en de HBO-Raad vastgesteld. Uit de medede lingen die de minister deze week aan de Tweede Kamer deed, blijkt dat de onder wijsinspectie er onvoldoen de vertrouwen in heeft dat de verniewingsplannen van de vijf genoemde lerarenop leidingen binnen afzienbare tijd tot een kwaliteitsverbe tering leiden. Ritzen heeft de scholen nu een ultimatum gesteld: staan ze er in 1996 niet aan zienlijk beter voor, dan ver liezen ze alle rechten. Dus ook hun geld. Voert de be windsman zijn dreigement uit dan is dat de doodsteek voor de pabo's. De ongebrui kelijk harde manier waarop de lerarenopleidingen pu bliekelijk aan de schandpaal zijn genageld wijst erop dat het Zoetermeer menens is. Dat behoren de hogescholen zich in ieder geval aan te trekken. Hun verweer dat het rapport van de HBO- Raad te oud is en slechts ge baseerd op één dag visitatie klinkt uitermate zwak. Im mers, de sombere voorspel lingen van de onderwijsin spectie zijn van veel recenter datum. Gestraft? De Hogeschool Zeeland zou zijn gestraft voor zijn eerlijk heid, aldus directeur A. P. van Antwerpen in De Volks krant. Ook dat is een absurd argument. Het suggereert dat de meerderheid van de Nederlandse pabo's de visi tatiecommissie een oor heeft aangenaaid en dat dus ei genlijk alle opleidingen even ondermaats zijn. Onder een bepaalde maat die de minis-.' ter kennelijk stelt, want goed en slecht zijn als het om scholen gaat levensgevaar lijke begrippen. Juist daarom snijdt het ver wijt dat Ritzen nooit de na men van de vijf pabo's naar buiten had mogen brengen meer hout. Daarmee heeft hij de scholen gebrand merkt. Want hoe genuan ceerd een visitatiecommis sie of onderwijsinspectie ir rapporten ook over de kwali teit van een opleiding mag oordelen, db samenvatting luidt altijd 'goed' of 'slecht'; Zeer terecht heeft de HBO- Raad deze week aangegeven dat de vernieuwingsplannen van de scholen door de pu blieke veroordeling eerder worden belemmerd dan bevorderd. Zou Ritzen écht het beste met de vijf zorgelijke pabo's voor hebben, dan had hij zijn dreigementen binnenska mers gehouden. De scholen zouden dan eveneens heb ben geweten hoe kritiek hun situatie is, maar hadden in ieder geval in alle rust kun nen werken aan de vereiste kwaliteitsverbetering. Volgens het ministerie van onderwijs heeft Ritzen lang nagedacht of hij de namen van de scholen naar buiten zou brengen. Uiteindelijk heeft hij daartoe besloten 'opdat studenten een afge wogen keuze voor een school kunnen maken.' Een duide lijker aanwijzing dat de mi nister erop uit is de vijf pa bo's op te doeken is nauwe lijks denkbaar. Melaatse Vier van de vijf genoemde pabo's liggen ver buiten de Randstad en zijn de enige le rarenopleiding in hun regio. Zeeuwen die onderwijzer willen worden, zouden mis schien nog voor lief nemen dat de dichtstbijzijnde pabo - al dan niet terecht - geen geweldige reputatie geniet. Maar het risico wordt wel erg groot als de opleiding over twee jaar mogelijk alle finan ciële steun verliest en daar door verdwijnt. Dan moeten de studenten halverwege hun studie alsnog Zeeland uit om aan een andere pabo te gaan studeren. Kunnen ze dat dan maar beter niet met een doen Zo tekent zich het even sim pele als doeltreffende scena rio van minister Ritzen af: breng een onderwijsinstel ling openlijk in diskrediet en kondig harde sancties af, dan wordt ze gemeden als een melaatse. Met teruglo pende leerlingaantallen zal van de onderwijsvernieu wing ook weinig terecht ko men. Over twee jaar is het in trekken van de financiële steun dan nog slechts het ge nadeschot. Maandag overlegt de HBO- Raad met staatssecretaris M. J. Cohen van onderwijs over de pabo-perikelen. De hogescholen doen er ver standig aan bij die gelegen heid eens met klem te infor meren naar de ware bedoe lingen van zijn baas. zeeuws spoor 1 1 1 1 1 II 1 1 Damiaan, geschilderd door Edward Clifford. de voorwaarde dat zo'n proces met een wonder moet worden afgesloten. Gebeuren er wel wonderen? We zeggen dan wel dat de wonderen nog niet de wereld uit zijn, maar wat stel len we ons daaronder voor? Onlangs werd bekend dat het aantal wonderen in Lourdes de laatste tijd aanzienlijk afneemt en men schrijft dat toe aan de vooruitgang van de weten schap. Zo iets geeft te denken. Het is overigens wel interes sant in dit verband dat een re cent onderzoek onder katholie ken in Frankrijk aantoonde dat nog 56 procent van hen in wonderen gelooft, maar niet dat deze in Lourdes gebeuren. Damiaan De paus is weer herstellende en hij zal later in dit jaar alsnog naar België komen voor de za ligverklaring van pater Da miaan. Wie was Damiaan <1840- 1889) en was zijn leven van dien aard dat Damiaan ook voor ons nog een bron van inspiratie kan zijn? Er is de laatste tijd opnieuw een golf van publicaties ver schenen over deze toekomstige lepra-heilige van Molokai. Ook in deze krant verscheen een re portage over alles wat op de geïsloeerde landtong van dit Hawaï-eiland nog herinnert aan Damiaans verblijf tussen de melaatsen van de archipel, die hier in de tweede helft van de vorige eeuw bij honderden tegelijk werden gedumpt en aan hun lot overgelaten. De in Zierikzee woonachtige historicus pater Cor Radema ker heeft in opdracht van de Nederlandse Stichting voor Le prabestrijding (NSL) een boek je geschreven over leven en werk van twee pioniers uit de geschiedenis van de leprabe strijding: de Vlaming Damiaan de Veuster en diens collega en tijdgenoot, de Nederlander Peerke Donders. De laatste werkte jarenlang in het Suri naamse leprozenetablisse- ment Batavia; hij is al in 1982 zalig is verklaard. Pater Rademaker, behorend tot dezelfde Congregatie van de Heilige Harten als Damiaan, reisde naar Molokai en naar Suriname om het spoor van beiden te volgen. Hij vergeleek er de strijd tegen de melaats heid toen met de toestand en de behandeling van lepra nu. Het boekje met als titel Hier voel ik met thuis is een lezens waardig reisverslag, juist om dat Rademaker de betekenis van twee figuren centraal stelt en zelf afstand neemt van het verschijnsel zaligverklaring. Damiaan de Veuster werd in 1840 in Tremelo in België gebo ren, trad in het klooster bij de paters van de Heilige Harten levens beschouwing en ging nog wijding naar de missie van Ha waï. In die tijd was Hawaï een koninkrijk, de Kanaken waren de oorspronkelijke bewoners. Er heersten vele ziekten, waar onder de melaatsheid. Tussen 1770 en 1870 daalde de inheem se bevolking van 250.000 tot 50.000 inwoners. De geschiedenis is weer bree duit opgehaald. Er werden dra conische maatregelen geno men: iedereen die door de me laatsheid was aangetast, werd naar het eiland Molokai ver bannen zonder enige verzor ging aan zijn of haar lot overge laten. Pater Damiaan bood zich spontaan bij zijn missie bisschop aan om het leven van deze uitgestotenen te gaan de len en te proberen hun bestaan een beetje draaglijk te maken. Dat gebeurde en het werd een enkele reis: een weg terug was er niet. Hij heeft zich levend be graven in wat toen de hel van Molokai werd genoemd. Da miaan vertrok naar Molokai in 1873 en bleef er tot zijn dood in 1889, hij stierf zoals alle ande ren: aan melaatsheid. En type rend voor zijn betrokkenheid, vanaf het moment dat hij bij zichzelf de melaatsheid ont dekte, sprak hij met een gevoel van solidariteit van: 'wij me laatsen'. Voorbeeldfunctie De vraag of onze tijd behoefte heeft aan heiligen, zou ik vol mondig willen beamen. Er moeten wel een paar voorwaar den zijn vervuld. Mensen moe ten zich in zulke mensen kun nen herkennen, of zich er mee kunnen identificeren. Van de jeugd vinden we het vanzelf sprekend dat ze haar idool zoekt. Een mens moet zich aan iets of iemand kunnen optrek ken. Het is een publiek geheim dat Moeder Teresa, de vrouw die wereldwijd bekend is voor haar inzet voor de allerarm sten, meer dan eens bij de paus ZATERDAG 4 JUNI 1994 (Advertentie) door Harrie Buijssen Het zal inmiddels iedereen bekend zijn dat paus Jo hannes Paulus II enkele weken geleden een schuiver maakte in zijn badkamer en daarbij zijn dijbeen brak. Natuurlijk kwamen er meteen ook de no dige speculaties op gang: is dit het begin van het einde? Maar zijn val had ook een nevenef fect: heel België raakte ontre geld. Op 15 mei zou de paus im mers naar België reizen voor de zaligverklaring van pater Damiaan. Misschien zijn er wel protes tanten die hierin de vinger Gods meenden te kunnen be speuren. Heiligenverering moet immers een gruwel zijn in de ogen van een rechtgeaard protestant. Tussen God en mens mag er immers geen an dere middelaar zijn, dan Jezus Christus. Is heiligenverering dan zoiets als een katholieke folklore? Uit mijn vroege jeugd herinner ik mij dat het rozenkransgebed na het avondeten eindigde met de aanroeping: 'heilige Apollo- nia, bid voor ons. Later begreep ik dat de heilige Apollonia wordt aangeroepen tegen kies pijn. Zij kon er over meepraten, want bij haar marteldood wer den haar de tanden uit de mond geslagen... Weer later be greep ik dat men toch beter naar de tandarts kon gaan. Meer bekend is waarschijnlijk dat de heilige Clara een worst wordt beloofd, wanneer men mooi weer wenst te hebben. In Roermond werd dus ook een flinke worst afgeleverd bij een zusterklooster. De zusters had den daarmee de opdracht de heilige Clara om mooi weer te bieden. Het heeft die dag be hoorlijk geregend in Roer mond. Folklore of toch meer? In de katholieke kerk wordt over hei ligenverering heel serieus ge dacht en een zalig- of heilig verklaring (want het is meestal een tweetrapsraket) vraagt veel onderzoek en bovendien een bevestiging uit de hemel: God moet de heiligheid van de betreffende persoon met een wonder bekrachtigen. Een pro ces van zalig- of heiligverkla ring is een proces dat met veel zorg. onderzoek en regels om geven is en alleen aan de paus is voorbehouden. Het is ook geen uitvinding van de laatste tijd. De eerste heilig verklaring in de strikte zin (ca nonisatie) gebeurde in 993 door paus Johannes XV. Dat neemt niet weg dat toch veel mensen wat moeite zullen hebben met erop aangedrongen heeft het proces van zalig- en heilig verklaring van Damiaan de Veuster te versnellen. Mensen hebben behoefte aan bevestiging van hun eigen le venskeuze. Er zijn trouwens parallellen tussen het leven van Damiaan en Mpeder Te resa. Ook al tijdens het leven van Damiaan was er door alle christelijke confessies heen veel waardering voor zijn werk. Dat mensen ook buiten het christendom zich aangespro ken voelen, heeft te maken met het feit dat Damiaan in zijn ma- —nier van leven en werken ken nelijk het diepste en beste in de mens heeft aangesproken en blijft aanspreken. Vandaar dat het niet zo vreemd is dat Boeddhistische leprozerieën vragen de naam van Damiaan aan hun instellingen te mogen verbinden. Maar ook mensen die zich inzetten voor aidsbe- strijding, ontdekken in Da miaan de Veuster hun moderne 'patroonheilige'. Keuze Er is echter nog een geheel an der facet aan het proces van za lig- of heiligverklaring. Dat ligt bij de kerk zelf. Wanneer het in stituut kerk immers door een dergelijk proces een bepaalde persoon voor het voetlicht van heel de wereld haalt, is die keuze tegelijk medebepalend voor het zelfverstaan van de kerk. Enerzijds kan zij laten zien, waarin een leven bestaat dat geleefd wordt vanuit de kern van het evangelie, waar voor de kerk toch pretendeert te staan. Anderzijds heeft de zelfde kerk de mogelijkheid zichzelf te zuiveren van alle af dwalingen, compromissen en halfslachtigheid, die onvermij delijk in het leven van alle dag op de loer liggen. Een keuze voor een echt evan gelisch geleefd leven kan ook maatschappelijk en politieke gevolgen hebben. Een kerk die dat aandurft, appelleert tege lijk aan het geweten van men sen die hun manier van leven door diezelfde christelijke in spiratie willen laten leiden. Voor Damiaan de Veuster was het in feite een levensvervul ling door te kiezen voor het le ven van anderen. Het is mogelijk dat veel men sen inmiddels door de situatie in de wereld zo door het cynis me zijn aangetast, dat zij niet meer de moed hebben zich hierdoor te laten raken. Maai' dan blijft altijd nog bestaan dat de wereld wat minder inhu maan is, zolang er dergelijke te genkrachten blijven bestaan. door Paul Koopman De Koninklijke Landmacht zit met een probleem. Dienstplichtigen die nu nog on der de wapenen zijn, vervelen zich kapot, zo bleek onlangs uit een onderzoek van de belangen vereniging AVNM. Dat staat, vriendelijk gezegd, op gespan nen voet met het dynamische, avontuurlijke leven dat de landmacht jongeren in zijn wer vingscampagne aanbiedt. Kolo nel L. Timmermans, hoofd afde ling personeelsvoorziening van de landmacht bezweert echter: „Leegloop en verveling komen in het woordenboek van de nieuwe beroepssoldaat niet voor. Hij heeft een mentale en fysieke gehardheid. Vindt bij ons uitdaging en discipline". Even tevoren had de heer Tim mermans zijn gehoor getrae- teerd op een dwarsdoorsnede van de landmacht-wervings spots. Volume tot net onder de pijngrens, transporthelikopters bij een stuwdam, mooie meiden in gevechtspak en ratelende tanks. En dat was nog niet alles. Via elf regionale 'banen-infocen- tra' (de eerste opende deze week zijn deuren in Arnhem), scholen- bezoek en banenmarkten 'jaagt' de landmacht op jongeren tus sen de 16 en 26 jaar die straks vrijwillig voor twee a vier jaar moeten tekenen. 'Vacatures en videoclips' was de leus van een defensie-conferentie in Delft. De bange vraag: lukt het om vol- alleen bestaat uit F16-piloten is de fotograaf van de Marlboro- campagne ingehuurd voor het maken van 'groepsfoto's'. Zo is op de oefenbasis in Texas ook een kok voor een straaljager ge portretteerd. „Wij maken ons trouwens geen grote zorgen over de wervingsresultaten", zegt ge- neraal-majoor drs. C. van Ham mond, directeur personeelsza ken van de luchtmacht. De be drijfscultuur die bij de lucht macht heerst, spreekt veel jon geren volgens hem wel aan: „Een mengeling van de actiebe reidheid van de landmacht met de relativerende humor van de marine". Lokkertje De landmacht heett het intussen minder gemakkelijk. De nieuwe luchtmobiele brigade is een lok kertje, geeft personeelschef Tim mermans toe. Maar de andere landmacht-onderdelen worden wat minder makkelijk aan de man/vrouw gebracht. Het ant woord van Timmermans: jonge ren al vanaf hun twaalfde jaar op de landmacht als potentiële werkgever wijzen, zorgen voor opleidings-certificaten die ook in het 'burgerleven' bruikbaar zijn en bemiddeling bij het vin den van een baan na het einde van de diensttijd. „Elke kazerne krijgt een educa tief studiecentrum", kondigt Timmermans aan. „Als het no dig is bieden wij ook een rijoplei ding aan". Brigade-generaal Zoomers van de landmacht: „De mensen komen er bij ons beter uit dan dat ze er in zijn gegaan. Wij staan voor de taak dat de ko mende driejaar aan te tonen. Als het lukt, moet het mogelijk zijn per jaar 5500 mensen te werven". Opperbevelhebber generaal Couzy van de landmacht houdt er echter al rekening mee dat het niet lukt. Als het scheefloopt met de werving, moet de land macht leren leven met personele tekorten, aldus Couzy. Dat zou best kunnen gebeuren, zo heeft deze wervingsconferentie moe ten constateren: „Met de wer ving loopt het nu nog vrij goed. Maar wat gebeurt er als er straks in Joegoslavië doden vallen? Als de regering besluit alsnog mili tairen naar Ruanda uit te zen den? Als de economie aantrekt en we moeten gaan concurreren met het bedrijfsleven? Dan zie ik de landmacht nog niet per jaar ruim vijfduizend jongeren aan trekken". Generaal H. Couzy. van de marine wil daar niets van weten. „We moeten dat niet doen. Met zijn allen in een win kel gaan zitten met drie toon banken, zo werkt dat niet. Men gaat met bij de krijgsmacht lou ter om in een uniform te lopen. Als je piloot wilt worden, ga je ook niet bij Van Gend en Loos solliciteren. Ik besteed mijn geld liever aan het profileren van mijn eigen organisatie". De discussiebijeenkomst in Delft heeft pijnlijk duidelijk ge maakt dat de marine, de lucht macht en de landmacht alledrie in dezelfde vijver vissen. De ma rine, die per jaar slechts 1000 jon geren met een tijdelijk contract hoeft te werven, heeft weinig problemen. Als high-tech-be- drijf heeft de marine een prima imago, aldus Van Aalst. De luchtmacht moet jaarlijks 800 a 900 jongeren zien te 'strik ken'. Om duidelijk te maken dat dit krijgsmachtonderdeel niet Demonstratie van commando's op open dag van OCM A in Middelburg. foto Archief PZC doende jongeren te werven voor een baan bij de landmacht als straks, in 1998, de opkomst plicht geheel is afgeschaft? De commissie-Meijer, die in 1992 de regering adviseerde een eind te maken aan de dienstplicht, had er een hard hoofd in. De commissie rekende voor dat de landmacht vanaf 1998 jaarlijks zo'n 5500 jongeren voor een tij delijke baan zou moeten zien te strikken als de opkomstplicht wordt afgeschaft. Gezien de strenge selectie (circa 1 op de 20 sollicitanten wordt ook opgeno men), de in omvang afnemende doelgroep (jongeren met een af geronde lagere technische oplei ding of MAVO) en de geringe 'ap peal' van de landmacht zou dat maai' ten dele lukken. De landmacht is inmiddels, ge zien de positieve resultaten bij de werving voor de luchtmobiele brigade, gematigd optimistisch. De vraag is alleen, aldus de di recteur T. de Kruijf van het In stituut Defensie Leergangen, of ook voldoende jongeren geïnte resseerd kunnen worden voor een baan met minder glamour en actie: bij de pantser-infante riebrigade bijvoorbeeld. De Kruijf kwam met het voorstel de wervingscampagne van land-, luchtmacht en marine samen te voegen. Want was het niet een beetje te veel van het goede om voor alle drie de krijgsmachton derdelen aparte wervingscam pagnes op te zetten? Schout-bij-nacht J. van Aalst '/ftled &o*nt oa*t de natuur! DE GROENEN TEL038 217806 dr. Sicco Mansholt, prof.dr. Hans Achterhuis, Piet de Visser, prof.dr. Ja Tinbergen, Wouter van Dieren, prof.di j Bob Goudswaard, dr. Roefie Hueting, Hans Bouma, Jan de Boer, prof.dr. Gjalt Zondergeld, Hans van Dam, Ceeijb Schelling, prof.dr. Herman de Lange, Igor Cornelissen, Henk Baars, Gerard van den Boomen, Gied ten Berge, Fre Keesen, prof.dr. J. Niezing, Jan Juffermans, Willem Hoogendijk, Henk j van Arkel, Wies Stael-Merkx, Huub I Oosterhuis, Jan van KilsdonkS.J.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1994 | | pagina 2