Het laatste hoofd rolde hier in 1861 Slenteren langs goed bewaarde stadjes PZC Gravensteen Bodensee vrije tijd 23 ZATERDAG 4 JUNI 1994 Het Duitse echtpaar draait zich teleurgesteld om. „Schade, schade...", mompelt de man en zijn echtgenote schudt het hoofd. Hadden ze zich zo verheugd op een kijkje in 'de folterkamer' van het Gravensteen, de trotse burcht van Gent, maar wordt de ingang versperd door een barse toezichthouder, die nota bene niet eens Duits spreekt. Dan maar een fotootje bij de guillotine op de gaanderij. Met een wreed lachje om de lippen vereeuwigt de grijze Duitser z'n vrouw, die pal naast de mand, bestemd voor het afgehakte hoofd, heeft postgevat. Even sluit de man de ogen. Droomt hij van het vallend mes? Dan sukkelt hij zuchtend achter zijn dikke echtgenote aan, die zich moeizaam door een trapgat wurmt. De mand blijft akelig leeg... Het Gravensteen is al jaren een van de topattracties van toeristisch Gent. Mèt het Lam Gods, het veelluik van de ge broeders Van Eyk in de Sint Baafskathe- draal. Sophie Derom van de dienst Monu mentenzorg van de stad Gent schat het jaarlijks aantal bezoekers op ruim 200.000. En nu het grootste deel van Het Graven steen is gerestaureerd, neemt die belang stelling nog verder toe. De restauratie werkzaamheden begonnen in 1981, toen werd vastgesteld dat het oostelijk bijge bouw wegzakte. Door de jaren heen wer den alle centrale gebouwen en het poort gebouw opgeknapt. In de zalen werd bo vendien verwarming en verlichting aan gebracht en juist die voorzieningen leid den tot een multi-functioneel gebruik van de burcht. Tot na de Gentse Feesten zijn de verschillende zalen al volgeboekt. Op het programma: middeleeuwse dansen, kasteelconcerten, een Shakespeare-ver- tolking, maar ook middeleeuwse ridder gevechten en aanverwante zaken. De restauratie ligt nu stil, al is er nog werk zat. De walmuren en de noordelijke ruïne, waai1 zich ooit de grafelijke keukens be vonden, zijn óók aan een grondige op knapbeurt toe. De walmuur met zijn vie rentwintig torentjes is ondergraven door ratten en aangetast door de golfslag van de rondvaartbootjes met toeristen. Ook de klimop, die soms zelfs muren doorboor de, heeft schade aangericht. De keuken is een ander verhaal. Sophie Derom: „In 1911 is er al eens een restauratieplan voor opgesteld, maar door de Eerste Wereld oorlog is het nooit uitgevoerd. Intussen is de filosofie van monumentenzorg danig gewijzigd. We willen de keuken nu niet meer in de oude staat terugbrengen, maai de hele bouwgeschiedenis respecteren. En juist die keuken draagt alle sporen van de verbouwingen door de eeuwen heen. Die willen we zoveel mogelijk tot hun recht la ten komen." Alleen... er is geen geld. Aan het einde van de 19e eeuw werd het (toen) verpauperde Gravensteen gekocht door de Staat en de stad Gent. Ze draai den samen op voor de kosten. Maai- de na tionale overheid heeft haar aandeel nu overgedragen aan het Vlaamse Gewest. De deelregering van minister-president Luc. Vandenbrande houdt de hand voorlo pig op de schaars gevulde buidel. En het stadsbestuur van Gent peinst niet over voorfinanciering. Sophie Derom: „Het is te hopen dat de bestuurders snel een op lossing vinden, want met het restaureren van de walmuren kan eigenlijk niet langer worden gewacht." Geld was er nog wél voor de herinrichting van het Museum voor Gerechtsvoorwer- pen. Gelukkig maar, want de verzameling foltertuigen en ander gruwelmateriaal is uniek. Catherine Keijl, sinds kort sexthe- rapeute van RTL 5 en specialist in SM, zou er ongetwijfeld giebelend en watertan dend kennis van nemen. In de kamers van de graaf en de gravin staan vitrines met gravures en oude boekwerken over folte ringen en andere lugubere technieken om de ontspoorde mens terug te leiden naar het rechte pad of simpelweg om hem (of haar natuurlijk!) tot bekentenissen te dwingen Handboeien uit de 15e eeuw, duimschroeven en duimklemmen en ijze ren halsbanden. Voor de liefhebber: de kleinste en oudste halsband is ontegen- Het Gravensteen, de gerechtelijke zetel van de Raad van Vlaanderen... zeggelijk het wreedste tuig van de hele verzameling. De gietijzeren band is aan de binnenkant bezet met vijf rijen van twin tig scherpe pinnen van 1 centimeter. Aan de buitenkant zitten vier ringen voor de touwen, waarmee de halsband diagonaal aan de muren werd vastgemaakt. De ge pijnigde, aan handen en voeten geboeid, moest op een klein stoeltje plaatsnemen, zijn hals in de band. Zolang hij netjes rechtop bleef zitten, gebeurde er niets. Maar sloeg de vermoeidheid toe en maak te hij een onverhoedse beweging, dan drongen de pinnen in zijn vlees! Fraai zijn ook de negen gerechtszwaarden uit de 16e en 17e eeuw. De laatste veroordeling met het zwaard vond. op last van de Raad van Vlaanderen, plaats in 1671. Een opschrift op een van de zwaarden spreekt boekde len: 'Hide dich Ihxie kein Bosses nicht Wan du wilst Jlehen dis Gerigt Wan ich das Schwerdt tliue auflieben I So wünsch ich den armen Siinder das ewiqe Leben'. Een van de pronkstukken vormt ook de pijnbank. Wie uitgerekt werd en toch de kiezen op elkaar hield, werd op de rug ge legd en volgegoten met water. Sophie De rom, verantwoordelijk voor de herinrich ting van het museum, dat donderdag avond officieel werd heropend: „Dat was toch wel een van de wreedste foltermetho- compleet met pijnbank en andere folterwerktuigen... ...en een guillotine. fotografie Ruden Riemens den, daar ben ik zeker van." En ze huivert In de hoek staat het dwangbed, waarop zwakzinnigen werden vastgebonden. „En dan werd het eten net zó naast hun hoofd gezet, dat ze er niet bij konden..." En ver der: hakmessen om de handen van moor denaars af te hakken voordat ze ter dood werden gebracht, speciale hamertjes om de vingerkootjes te verbrijzelen, een bulle pees, cle zeldzame gerechtsroeden van de baljuw van Gent. textielstempels van de Centrale Gevangenis, penningen voor goed gedrag en natuurlijk brandmerken. Maar het pronkstuk is en blijft de quillo- tine, ook al is het een reconstructie, geba seerd op een authentiek exemplaar in het Brugse Gruuthusemuseum. Alleen het 5,5 kilo wegende mes is origineel. Het werd destijds aan de stad geschonken door de de zoon van de laatste beul. Jan Hannoff In Gent rolde in 1861 het laatste hoofd in het mandje... De leerlingen van een school ergens uit de Vlaamse Ardennen rennen joelend dooi de gangen en zalen, duwen elkaar pesterig half over de kantelen en morsen cola op de oude, stenen vloer. Een kippige, kortge- broekte jongen blijkt na een bezoek van een uur nog weinig wijzer geworden. Nooit gehoord dus van Boudewijn met de IJze ren Arm, die aan het einde van de 9e eeuw de aanzet zou hebben gegeven voor wat ooit zou uitgroeien tot het Gravensteen. Philips van de Elzas, graaf van Vlaande ren, die in 1180 een volledig nieuw kasteel liet bouwen... Wie zegt u daar meneer? Ge rechtelijke zetel van de Raad van Vlaan deren Daarover heeft de meester niks verteld. Maar de quillotine was leuk. Hij bijt in een meegebrachte boterham, dik besmeerd met Duo Penotti. Hij eet met z'n handen. Dat deden die graven vroeger toch ook? Ja, dat wist hij wèl! Dat had hij laatst namelijk op televisie gezien... Wout Bareman De Bodensee, omgeven door Zwitserland, Oostenrijk en Duitsland, is bij Nederlanders als zomerbestemming niet bepaald in trek. Toch heeft het meer veel te bieden. Watersport, een 200 km lange fietsroute langs de oevers, stadjes vol goed bewaarde cultuurschatten en in het nabij gelegen Alpenland een netwerk van wandelroutes die soms blootvoets moeten worden afgelegd. Een zorgeloze braafheid hangt over het boerenlandschap van het kan ton Appenzell in Noordoost-Zwitser land, aan de voet van het Alpengebergte met de grillige, ruim 2500 meter Santis als topper. Van hier af kun je zwerven door een netwerk van wandelroutes, berg op - berg af. of door de verstilde da len, alles bijeen zo'n twaalfhonderd kilo meter. Het getingel van koebellen en nu en dan de verre kreet van een regionaal bergtreintje dat een overweg nadert, brengen de wandelaar in een stemming van rozige gelatenheid. Maar plotseling is daar een officiële mededeling op rood metalen plaatje, bevestigd aan een boom: 'Barfusz!'. Blootsvoets. Daaron der zijn ten overvloede twee voeten ont daan van schoeisel getekend. Op het paadje, dat in het gras nauwelijks te onderscheiden valt, loopt enkele hon derden meters verder een echtpaar ge hoorzaam barfusz. Ze dragen beiden een kuitbroek, zware bergschoenen worden bungelend aan de broekriem meege voerd. Riskant, die blcte voeten, want koeievlaaien zijn hier kwistig uitgestort. Als het paar is ingehaald, wordt de vraag 'waarom blootsvoets?' opnieuw opge worpen. De man gaat op een zwerfkei zit ten. veegt zweet van zijn voorhoofd en zegt met een fijnzinnig lachje: „Men zal de natuur genadig zijn." In Appenzell, met het gelijknamige stad je op 789 meter hoogte, weet men het ze ker: „Het is gezond, barfusz lopen is goed voor lichaam en geest." Herr Doktor Vogel, die geboren en geto gen is in deze streek, te weten in het na burige, iets noordelijker gelegen plaatsje Teufen, zou ons daaromtrent zeer leer zame boekjes open kunnen doen. De kantons Appenzell en St. Gallen (dichter bij de Bodensee) genieten mede dankzij die Vogel een reputatie als toeristische kuur-streek. Vele klinieken bieden de mogelijkheid tot wederopstanding der geest en tot totale ontslakking, een soort voorjaarsschoonmaak waarin het darm stelsel centraal staat. Maar het Appenzeller-gebied biedt meer. Het is nog niet door toerisme geha vend, vertelt een stadsgids later. De be volking is hartelijk maar conservatief en erg gesteld op behoud van tradities. De vrouw heeft in het kanton Appenzell nog maar kort stemrecht. En het stemmen gaat gepaard met een merkwaardig ritu eel. Een keer per jaar, op de laatste zon dag van april, verzamelen de kanton-be woners zich op de Landesgemeinde- platz, een door hotels omgeven plein, om twee uur lang te stemmen over allerlei zaken, zoals de bouw van bruggen, aan leg van wegen en het instellen van voor schriften. Dat gebeurt in klederdracht en bij hand opsteken. Het plaatsje Appenzell is bekoorlijk, met beschilderde gevels, houten huizen, een kerk uit 1061 en een 16e-eeuws raadhuis, maar je bent er na enkele uren wel uitge keken. In de souvernirwinkels domi neert een zwart-wit-bruin hondje, een soort inteelt-Sint Bernhard die alleen voorkomt in dit gebied. Andere speciali teiten zijn de bekende Appenzeller kaas, het met bronwater gebrouwen Appen zeller bier en een donkerbruin kruiden bitter, volgens oeroude tradities bereid. De zwaar astmatische directeur vertelt zijn bezoekers dat er 42 kruiden in zijn verwerkt die uiterst heilzaam zijn voor de gezondheid. „Wat zou de wereld zijn zonder Appenzeller kruidenbitter?" Een smalspoor-treintje brengt je in drie kwartier naar het 18 km noordelijker ge legen Sankt Gallen, de 70.000 inwoners tellende hoofdstad van het gelijknamige De Pfander-kabelbaan in Bregenz aan de Oostenrijkse kant van de Bodensee. foto GPD kanton. De plaats is genoemd naar de Ierse monnik Gallus die er in 612 ziek neerstreek en een eenzame kluis voor zichzelf bouwde waaruit later een bene- dictijnse Rijksabij ontstond. De laatba- rokke kloosterkerk met fantastische plafondschilderingen en de unieke, 100.000 kostbare boeken en geschriften omvattende kloosterbibliotheek trek ken jaarlijks honderdduizenden bezoe kers. De patriciërshuizen van Sankt Gallen vallen op door erkers en muurschilderin gen. De erkers zijn veelal van extrava gant bewerkt hout en voorzien van een groen uitgeslagen koperen dakje. Ze werden vooral in de vorige twee eeuwen aangebracht als statussymbool. Hoe mooier je erker, hoe groter je aanzien in de stad. Van de vele cafés en restauran tjes is het 300 jaar oude 'Zum Golden Schafli', aan te raden, en dat zeker niet alleen vanwege het oude, houten inte rieur. Sankt Gallen ligt niet veel meer dan 15 km van de Bodensee, de 15 km lange en 10 km brede en in het midden een paar honderd meter diepe waterplas be grensd door Zwitserland, Duitsland en Oostenrijk. Het verdient nu aanbeveling een fiets te huren (wat overal rond het meer kan) en kalmpjes te genieten van de schone lucht en het schitterende landschap langs de oevers. Rond het hele meer ligt een 200 km lange fietsroute die door de drie landen voert Een van de dorpen is het Anton Pieck- plaatsje Stein (3500 inwoners), met mid deleeuwse straatjes, kleurrijke fontei nen, het Raadhuisplein met stadhuis uit 1539. sublieme fresco'^ op de gevels. Jaarlijks trekt Stein een miljoen bezoe kers en de gemiddelde verblijfsduur is niet langer dan een paar uur. Waterval En dan werpen we ons in het zadel ten einde rond te neuzen in Schaffhausen, 20 km westelijker aan de Rijn. Schaffhau sen (45.000 inwoners) heeft zorgvuldig bewaarde cultuurschatten, met blikvan gers als de Munot, een sprookjesachtige burcht uit 1585 met ronde toren en slot gracht. het Allerheiligen-klooster uit 1050, en natuurlijk de beroemde water val die vanwege de breedte (150m) wordt beschouwd als de grootste van Europa. Je kunt de fietsroute overigens gemak kelijk inkorten door het meer over te ste ken per schip. Dat kan op verschillende plaatsen. Welke route ook wordt geko zen, Bregenz in de Oostenrijkse provin cie Vorarlberg mag in geen geval worden overgeslagen. Vorarlberg heeft 1994 uit geroepen tot 'Het jaar van het gezin'. Ve le hotels en restaurants, campings en theaters hebben het zomerprogramma daar helemaal op afgestemd. Bregenz heeft een aardige boulevard langs het meer, een casino en een mooie oude binnenstad die toch vooral be roemd is om de jaarlijkse Bregenzer Festspiele in een theater op het meer, dat verbonden is met een modern mu ziek- en congescentrum op de wal. Bij slecht weer kunnen de voorstellingen in het Festspielhaus worden gegeven, waar plaats is voor 1700 bezoekers. De buiten voorstelling kan 4500 bezoekers hebben. De Festspiele, van 20 juli tot 23 augus tus, trokken vorig jaar, toen Giuseppe Verdi's 'Nabucco' werd uitgevoerd, 189.000 bezoekers. Nabucco staat ook deze zomer weer op het programma sa men met Francesca da Rimini van Ric- cardo Zandonai. Met een kabelbaan kun je in Bregenz de 1064 meter hoge Pfander op. Grote at tractie is daar een roofvogelshow. Valke nier Grüber laat arenden, gieren en val ken uit hun kooien los en dan vliegen ze voor de bezoekers rond. Een belletje aan de poten verraadt waar ze blijven. Van Bregenz naar het Duitse Lindau kan per boot maai* ook per fiets, in drie kwar tier. Het oude stadsdeel op een schierei- landje, met een 13e-eeuwse vuurtoren aan de haven, is alleszins bezienswaar dig. Vanaf de havenpromenade, met gro te terrassen, heb je een mooi uitzicht op de Bodensee. De slenteraar realiseert zich ineens dat hij al in dagen geen graf fiti heeft gezien en slechts weinige perso nen die er niet onberispelijk uitzagen. Dirk de Moor Autoveiling De Porsche 911 S van Carl- Gustaaf, ex-koning van Zwe den en de Rolls Royce Phan tom V 1962 van het Noorse ko ningshuis komen op donder dag 16 juni onder de hamer op de eerste veiling van klassieke automobielen van het Auto- tron in Rosmalen. Jan-Pieter Glerum, presentator van het televisieprogramma 'Eenmaal andermaal', veilt ook zeventig andere 'vorstelijke' auto's, on der andere een Dion Bouton 1904, een Engelse Commer brandweerauto uit 1959, een Mercedes 300 SEL 6.3 liter uit 1971, in die tijd de snelste li mousine ter wereld, een Ferrari 512 BB, de originele Tyrrell Formule I racewagen uit 1987 van Martin Brundle, en een Mercedes 600 Pullmann Li mousine. Daarnaast wordt ook een grote collectie automobilia geveild, onder andere benzine pompen, trapauto's, miniatu ren en blikken speelgoed. Indische markt De 36e Pasar Malam Besar ver andert het Malieveld in Den Haag van donderdag 16 tot en met zondag 26 juni in de groot ste Indische jaarmarkt van Ne derland. De organisatoren re kenen op honderdduizend be zoekers Die vinden in tien gro te tenten honderden kramen met kunst- en gebruiksvoor werpen, batik-stoffen, hapjes en drankjes. Verder zijn er theatervoorstellingen, mode shows, concerten, dansoptre- dens, lezingen, video- en film presentaties. Geopend van 12 tot 23 uur, vrijdag en zaterdag tot middernacht. Toegang 12, studenten 7,50. CJP/65+ 6,50, kinderen 5. Duikdag Duikersmuseum In den Coop- 'ren Duikhelm in Giethoorn biedt avontuurlijke belangstel lenden zaterdag 11 juni de gele genheid eens in de boeiende duikerswereld te duiken. In een nostalgisch helmpak uit 1820 kunnen zij een kwartiertje afdalen in een speciale, 2 meter diepe duiktank. Het aan- en uittrekken van zo'n loodzwaar pak vergt ongeveer een half uur In de tank verzorgen be roeps- en sportduikers demon straties. Diverse sportscholen en duikverenigingen geven voorlichting. Het duikersmu seum aan het Binnenpad 62 is tijdens de promotiedag gratis te bezoeken. Bouwplaten Bouwplaten uit de hele wereld zijn te zien op de tentoonstel ling Kartonnen Kreaties die tot en met 17 september in het Veluws Museum in Harderwijk staat. Het aanbod is zeer geva rieerd. van eenvoudige schaal modelletjes tot complete kunstwerken waarin met be hulp van schaar, liniaal en lijm- kwast duizenden onderdelen zijn samengevoegd. Dat is bij voorbeeld het geval in de En gelse bouwplaat van een vrachtschip. Het model meet iets meer dan twee meter en vormt een scherp contrast met het kartonnen Udet-tweedek- kertje dat amper twee centime ter meet. Wandelsafari Tot nu toe konden de dieren in Safaripark Beekse Bergen in Hilvarenbeek alleen vanuit de auto of bus van heel dichtbij worden bekeken. Maar nu kun nen bezoekers ook te voet het park in, via een wandelroute die op aantrekkelijke wijze in het landschap is weggemoffeld. Onderweg komen de wande laars behalve met zebra's, gi raffen, antilopen, leeuwen en nehshoorns ook oog in oog te staan met zestig mantelbavia nen. Deze soort was nog niet eerder in het Safaripark te zien. Samen met vijf Afrikaanse oli fanten bewonen de bavianen een avontuurlijk gebied langs de wandelroute. Wereldomroep Radio Nederland Wereldom roep verzorgt dagelijks een Ne derlandstalig nieuws- en ac tualiteitenprogramma onder de naam 'Nieuwslijn Europa'. Daarin komt niet alleen het Ne derlandse en internationale nieuws aan bod, maar ook het Europese weeroverzicht, op roepen van de ANWB-Alarm- centrale, sportactualiteiten en een overzicht uit de dagbladen. Omdat de ontvangstcondities 's zomers en 's winters verschil len, zijn de frequenties waarop wordt uitgezonden aan veran deringen onderhevig. Overi gens is nu al bekend dat er tij dens de Ronde van Frankrijk extra uitzendingen zijn van 14.00 - 17.25 uur (31 meter, 9895 kHz).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1994 | | pagina 23