Herkenningstocht door drie eeuwen ondergoed PZC Expositie in Dokkum Nederlander tikt graag een eitje Rock around the clock London begint het nieuwe mode-seizoen De Thaise tafel voor aarzelende beginners vrije tijd 23 ZATERDAG 5 MAART 1994 Wie in het museum Het Admiraliteitshuis in Dokkum op de tentoonstelling OnderKleding Kijken aanschouwt wat vrouwen voorheen op het lijf hebben gedragen, kan zich maar moeilijk voorstellen dat er in het verleden mannen hebben moeten terechtstaan omdat zij zich in een vlaag van erotische opwinding hadden vergrepen aan wapperende vrouwenbroeken aan een waslijn. Immers, in hedendaagse ogen zijn die kolossale handgebreide, katoenen of tricot directoires wel het tegendeel van 'verborgen verleiders'. En men moet wel een bijzonder verknipte geest zijn wil men nu nog in seksuele dagdromen vervallen bij een vormloze witte katoenen kruisloze vrouwenbroek uit 1880 of bij een onderbroek van omstreeks 1910 met aan zowel de voor- als achterzijde een klep. Een voyeur anno 1994 komt op de tentoonstelling OnderKle ding Kijken in Dokkum zeker niet aan zijn trekken. De bezichtiging ervan is wèl een hoogst interessan te populaire cultuur-historische reis door het drie eeuwen oude rijk van de onder kleding. Voor tal van wat oudere bezoekers zal het met een ook een wat nostalgische her- kenningstocht zijn. Velen zullen zich bij bepaalde stukken onder kleding van zo'n vijftig, zestig jaar terug herinneren dat zij ooit zelf ook zo iets hebben gedragen. De geschiedenis van de onderkle- ding begint met lingerie in de meest letterlijke zin van het woord, namelijk bij het van puur linnen gemaakte lange hemd dat zowel door vrouwen als door man nen en kinderen werd gedragen en waarin men ook werd begraven. Zo tot het midden van de vorige eeuw kende men het verschijnsel onder broek nauwelijks en meestal hele maal niet. De man trok in plaats daarvan vroeger de flappen van zijn lange hemd simpelweg tussen zijn benen door en de vrouw bedek te haar 'schaamte' met een menig te rokken. Die linnen hemden waren zeer slijtvast en gingen vaak generaties mee. Zo is een uit fijn linnen ge maakt mannenhemd uit 1715 een eeuw later nog eens aan de toen heersende mode aangepast door het te voorzien van een jabot, een wat hogere halsboord en manchet stroken. Het oudste vrouwenhemd op deze expositie dateert uit 1674, een van de oudste mannenhemden eveneens uit het midden van de ze ventiende eeuw. Van sommige hemden is zelfs de naam van de toenmalige dragers te achterhalen geweest. Op een mannenhemd uit 1794 staan bijvoorbeeld de initia len geborduurd van ene Dieuke Klazes en tevens de datum waarop zij met de drager van dit hemd. de koopman Gerben Hyltsjes Koop- mans uit Holwerd, was getrouwd. Het lange linnen hemd is zo'n twee eeuwen lang praktisch wat vorm betreft gelijk gebleven en zelfs tot in deze eeuw nog als 'laatste hemd' gebruikt. Maar in de eerste helft van de vorige eeuw kwamen er ook de hemden van katoen in zwang. Als onderkleding hebben vrouwen in de loop der eeuwen ook zoge naamde 'ondersten' (een soort bor strokken), lijfjes, borst- en onder- Als onderkleding hebben vrouwen in de loop der eeuwen ook zogenaamde 'ondersten' gedragen. Op de foto een exemplaar uit 1763. foto Admiraliteitshuis rokken en onderjurken gedragen in allerlei materialen, variërende van linnen tot tule. van katoen tot moiré, van zijde tot tricot, van sati net tot flanel. De onderbroek werd dus pas in de tweede helft van de vorige eeuw aangetrokken. Aan vankelijk bestond zo'n broek uit twee door een tailleband aan el kaar verbonden pijpen en hadden ze dus een open kruis. Pas in het begin van deze eeuw kwam er een gesloten kruis in de broek. Van een in onze ogen wat merkwaardige functionaliteit waren de zoge naamde klepbroeken. Zelfs de om streeks 1920 in de mode gekomen 'chemise-enveloppe' - oftewel de hemdbroek en min of meer voor loopster van de hedendaagse body- stocking - had nog een klep in het kruis ter vergemakkelijking van het toiletbezoek. Diende onderkleding aanvanke lijk om de zware en moeilijk was- bare bovenkleding langer schoon te houden en natuurlijk ook om het lijf te verwarmen, in het mid den van de achttiende eeuw kwam er een silhouet-bepalende functie bij. Toen kwam namelijk het kor set in de mode om het figuur van de vrouw te 'reguleren'. Er zijn op de ze tentoonstelling een paar van de ze 'dwangbuizen' te bewonderen. Zo is er een zeer fraai exemplaar van zwarte damast met groene bloemen en met een linnen voe ring. Een ander korset is gemaakt van blauw linnen met wit zeemleer in de taille. De bustehouder is pas begin deze eeuw in het modebeeld verschenen. Het heeft nog tot 1914 De eerste-jaars studenten van de prestigieuze mode academie Shenkar in Tel Aviv mochten hun fantasie de vrije hand laten bij de presentatie van de nieuwste ontwerpen van de opleiding. Eén van de studenten gaf zijn fantasie vorm in dit 'draagbaar' horloge. Lopen kan het model nog net, maar haar armen zijn verdwenen in het inwendige van het uurwerk. Misschien dat zij daarmee de wijzers bedient, foto Andre Brutmann geduurd eer er een bh op de markt kwam met voor elk der twee vrou welijke pronkstukken een afzon derlijke cup. Terreur Om met de mode mee te kunnen doen hebben vrouwen dus heel wat moeten en willen accepteren. Zij hebben onder hun bovenkleding van alles moeten (ver)dragen om nu eens bepaalde lichaamsdelen te accentueren, dan weer te maske ren. Mannen hebben wat dit be treft heel wat minder te lijden ge had onder de door opeenvolgende modestromingen teweeg gebrach te onderkledingterreur. Al zullen jongemannen van nu ongetwijfeld met afschuw reageren op wat hun vaders en vooral grootvaders eens op het blote lijf hebben gedragen: lange jeukerige gebreide of baaien onderbroeken, hemden en bor strokken. En ook het eens zo mo derne Jaeger-ondergoed - veel minder vormloze onderkleding van tricot, door de Duitse arts Gustav Jaeger gepropageerd als probaat middel tegen allerlei li chamelijke kwalen en ongemak ken - zal bij de hedendaagse jeugd zeker lachlust opwekken. En dat zeker zo'n eeuw oude Jaeger-han sop die in een carnavaleske nar renoptocht bepaald niet zou mis staan. Wie op deze tentoonstelling hun ogen uitstekend de kost zullen kunnen geven, zijn de liefhebsters van handwerk. Veel van de ruim tweehonderd stuks onderkleding is namelijk versierd met onder meer prachtig Zaans stikwerk, al lerlei borduursels en tamboereer- werk. Het naaiwerk varieert van eenvoudig overnaads tot veel verf ijndere naadverbindingen door middel van verschillende sierste- ken. Ook zijn er fraaie tussenzet- sels van kant toegepast en langs halsboorden, splitten en manchet ten ziet men veelvuldig naaldwerk in de vorm van picotjes (muize- tandjes) en bij hemden van voor 1715 van tulpvormen. Henk van der Meulen OnderKleding Kijken, Admiraliteits huis: geopend t/m 28juni: tot 1 april van maandag t/m zaterdag van 14-17 uur, daarna van 10-17uur. Goede Vrijdagen tweede paasdag open van 14-17 uur. De Londonse Fashion Week gaf de aanzet tot het Europese najaars- en winter modeseizoen '94?'95. London beet het spits af met 21 shows van in totaal 60 ontwerpers. In London waren er met name veel nieuw talent en nieuwe ideeën te zien: superwijde mohair jurkjes, gebreide 'gevangenis'-jurkjes en pakken van gekreukt papier. Die papieren pakken zijn van ont werper Hussein Chalayan, net afgestudeerd van de mode-academie. De pakken zijn overigéns sterker dan op het eerste gezicht lijkt. Op de podia wisselden deaagbare ontwerpen en extravagante kleding el kaar af'. Jongeren zullen zich ongewtijfeld aangetrok ken voelen tot de combinatie van Caroline Charles, bestaande uit een zwarte beha onder een handbeschil derde fluwelen jasje met rok (foto links. Neil Munns) Wat klassieker van belijning is de combinatie Benny Ong. een wikkeltop met rok en heuplang, kraagloos jasie (foto rechts, Neil Munns). De Thaise keuken heeft te recht een grote faam Ze is licht van karakter Harmo nieus gekruid, maar kan ver rassend pittig uitvallen. Thai land is een gastvrij land en staat toeristisch hoog geno teerd. Steeds meer Nederlan ders bezoeken dit Zuidoosta- ziatisch paradijs en maken er kennis met de aantrekkelijke keuken. Sinds een aantal jaren telt Nederland ook Thaise res taurants. waaronder enkele zeer goede. Thuis Thais koken lijkt een groot avontuur. Toch is het goed mogelijk, want de toko's gaan in toenemende mate Thaise specialiteiten in het as sortiment opnemen. Wie het avontuur niet aandurft maar niettemin tot de liefhebbers van de Thaise tafel behoort, kan een beetje smokkelen. In de toko vinden we de laatste tijd steeds meer halffabrikaten die het de amateurkok met exotische aspiraties gemakke lijk maken. Het zijn pakketjes met pasta's die in Thailand zijn vervaardigd en die we hier al leen maar hoeven te combine ren met wat verse produkten. Toegegeven, het is niet de ma nier van koken die we door gaans voorstaan, maar mis schien overwint u uw schroom en gaat u daarna proberen van losse kruiden en specerijen in combinatie met vis. vlees of ge vogelte echt Thais te koken. De pasta's zijn zo goed dat we ze zonder aarzelen aanbevelen. Aanvankelijk hadden we onze twijfels, maar een Thaise dame die we in de toko troffen, was zo enthousiast dat we het eens probeerden. Met name de groe ne, gele en rode 'curry paste' bleken voortreffelijk. De zorg die de mensen in Thailand aan hun maal besteden is ook aan het maken van deze pasta's ge schonken. Op de verpakking staat in het Nederlands (en Engels) hoe moet worden gehandeld. Als we de zakjes openknippen vin den we een tweede zakje waar in de 'paste' zich bevindt; dat zakje doen we een minuut in warm water, waarna de inhoud gemakkelijk er uit is te knij pen. Voor een smakelijke 'kip in gele kerriesaus' hebben we voor vier personen voldoende aan vierhonderd gram kipfilet, twee grote uien, vier aardappe len. een-achtste blok santen. 1 scheutje 'fïsh-sauce'. beide bij de toko te verkrijgen en twee kopjes klappermelk die we ma ken door 250 gram geraspte ko kos te overgieten met een halve liter kokend water en die na een kwartier in een zeef te kie peren. We beginnen met het snippe ren van de twee uien en het schillen en in dobbelsteentjes snijden van de aardappelen. Daarna nemen we een braad pan of liever nog een wok of wadjan (zie toko) en daarin la ten we de pasta samen met de santen en een paar eetlepels water zolang braden tot de olie uit de santen zich vrijmaakt Dan doen we de in dobbel steentjes gesneden kipfilet er bij en we bakken door tot we een droge massa hebben. Ver volgens voegen we twee kop pen kokosmelk toe. plus de ge sneden ui en aardappel, doen we de deksel op de pan tof wok) en laten we het gerecht zacht- jes sudderen totdat de aardap pel gaar is. Vlak voor het serve ren doen we er het scheutje 'fïsh-sauce' bij. Opdienen met gekookte witte rijst. Volgens de verpakking zijn aan de 'paste' geen kleurstoffen, conserveringsmiddelen toege voegd en zelfs geen ve-tsin, de smaakversterker waarvoor sommige mensen overgevoelig zouden zijn, hoewel weten schappelijk onderzoek in En geland heeft aangetoond dat die overgevoeligheid voor mo- nosodiumglutamaat of op sug gestie berust of moet worden toegeschreven aan andere, on bekende ingrediënten in de (exotische) voeding. Rien van Reems Eieren worden tegenwoordig op allerlei momenten van de dag gegeten. Onverwachte topper echter is het ei als onderdeel van de koude lunch en de warme maaltijd. Bijna 45 procent van de eieren worden gegeten tijdens de tweede broodmaaltijd, circa 35 procent bij de warme maaltijd. De cijfers illustreren de 'brede inzetbaarheid' van eieren. Voor veel mensen is het sum mum van ontspannen en lek ker ontbijten nog steeds goed geu rend brood. thee. vers vruchtesap en een gekookt eitje. Maar een ei reserveren we zeker niet meer al leen voor het ontbijt, zo blijkt dus uit het recente onderzoek. De landelijke Voedselconsumptie- peiling is een uitgebreid onderzoek naar de eetgewoonten van meer dan 6000 Nederlanders. Vijf jaar eerder is dat onderzoek - betaald door de overheid - ook uitgevoerd. Bewindslieden proberen zo vast te stellen of het voedingsbeleid in Ne derland moet worden veranderd of bijgesteld. Omdat door alle deel nemers aan het onderzoek een eet- dagboek is bijgehouden, kunnen eetgewoonten worden geanaly seerd. Zo blijkt bijvoorbeeld dat circa 86% van de mensen een eitje thuis eet. 14% doet dat buiten de deur. Omgerekend eet de 'gemid delde Nederlander' per dag onge veer 15 gram ei, dat is bijna twee eieren per week. De cijfers illustreren de 'brede in zetbaarheid' van eieren. Een ei is een voedingsmiddel dat vrijwel al tijd in elk huishouden aanwezig is. Behalve als een gekookt ei bij het ontbijt eten we ze als simpele ome let of bijvoorbeeld verwerkt tot een luchtige soufflé Zo vormen eieren gekookt, gebakken, gepocheerd of in de oven bereid een onderdeel van een (uitgebreidei broodmaal tijd of van de warme maaltijd. Bij voorbeeld als eierragout, als gar nering van de salade of spinazie of als garnituur in soep. Eieren worden in de keuken echter ook veel gebruikt als hulpingre- dient bij de bereiding. Bijvoor beeld om een gerecht te kleuren; als gebak met ei wordt bestreken krijgt het een fraaie goudgele kleur. Ei wordt in gebak en soufflé als rijsmiddel gebruikt, als plak middel indien vlees een paneer- laagje moet hebben en bijvoor beeld bij puddingen of Haagse bluf om er lucht in te brengen. Het wit van het ei kan zevenmaal zoveel lucht opnemen als het eigen volume. Wie begint met een klein beetje eiwit, bessesap en suiker eindigt met een goed gevulde kom Haagse bluf. Om er echt een succes van te maken moeten de eieren vers zijn. Eiwit wordt alleen fraai luchtig in vetvrije een kom en als eiwit en ei geel zorgvuldig zijn gescheiden (met gebruik van een eiersplitser). Een spoortje eidooier (mét vet) in het wit zorgt er al voor dat het eiwit niet stevig wordt. Er moeten grote bewegingen worden gemaakt bij het stijfkloppen. dan worden de minuscuul kleine eiwitmoleculen niet kapot geslagen. Bij snelle klopbewegingen (zoals bijvoor beeld in een keukenmachine of met een mixer) kan het eiwit wor den stukgeslagen. Suiker (en een snufje zout) zorgt ervoor dat het ei wit langer stijf blijft. Het gebruik van stijfgeslagen eiwit is een aantrekkelijke manier om bijvoorbeeld een nagerecht zonder extra vet (van de slagroom) toch fraai te garneren. In de winkel zijn diverse soorten eieren te koop Scharreleieren bijvoorbeeld, vo lière-eieren en vrije-uitloopeieren. Anneke Geerts

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1994 | | pagina 23