Sint-Annaland: hèt uitgaanscentrum Terneuzen kan 4 min mislopen PZC Onveranderde magie en noodlot van de liefde VN-materieel verlaat op weg naar Split Protest Woonbond tegen verhoging waterschapslasten provincie 11 Twee jaar gevangenis en 1,6 miljoen boete voor belastingfraude B en w in slag met belastingdienst T wijf el over koop-huur stadskantoor VRIJDAG 4 FEBRUARI 1994 van onze verslaggever VLISSINGEN - Het Togolese vrachtschip Kintampo met VN-niaterieel is donderdag, twee dagen later dan ver wacht, rond het middaguur uit de Sloehaven in Vlissingen- Oost vertrokken naar het voormalige Joegoslavië. Oor zaak van de vertraging was een ernstig zuigerdefect in de hoofdmotor. De Kintampo vervoert het eer- ste deel van het materieel voor de Nederlandse VN-operatie Dutchbat naar de Kroatische havenplaats Split. De Neder landse VN-bataljon krijgt de taak de vluchtelingen in de moslim-enclaves Srebrenica en Zepa in het oosten van Bos nië te beschermen. Het schip vervoert onder meer 150 voer tuigen. 59 aanhangwagens en zo'n honderd containers met goederen. Het materieel is voornamelijk bedoeld voor de inrichting van een ondersteu ningseenheid in het Midden- bosnische Lukavac. Volgens defensie-woordvoer der ritmeester J. S. Riepen heeft de vertraging geen ern stige gevolgen voor de voorbe reiding van de VN-operatie. „We liggen nu anderhalve dag achter op schema. Zeis als de omstandigheden ongunstig zijn, blijft de vertraging be perkt tot slechts enkele dagen. Aangezien Dutchbat pas eind maart operationeel moet zijn, hebben we nog voldoende spe ling." Voor het Togolese schip is overigens volgens Riepen om economische en praktische re denen gekozen. „Dat schip was toevallig beschikbaar en de prijs redelijk." Volgende week reist een groep van 280 militairen per vliegtuig naar Split om het eerste zee transport op te vangen. Later deze maand vertrekken nog twee schepen met VN-mate rieel naar het oorlogsgebied. Het aantal Nederlandse man schappen wordt geleidelijk aangevuld tot een totale om vang van ongeveer 1.200 mili tairen. van onze verslaggever MIDDELBURG - De huurders moeten flink betalen voor een extra stem in de waterschaps besturen. Ze zijn jaarlijks bijna 50 tot 135 gulden extra kwijt. De heffingen verschillen per wa terschap. De Nederlandse Woonbond heeft grote bezwa ren tegen die 'onredelijke las tenverzwaring', zeker omdat verhuurders de extra kosten niet willen compenseren via een lagere huurverhoging. Ver huurders moeten namelijk min der betalen. De waterschappen sturen alle huurders al elk jaar een reke ning, voor de zuivering van het afvalwater. Vanaf 1 april moeten zij ook een financiële bijdrage le veren voor het onderhoud aan dijken en wegen en de afvoer van overtollig regenwater. Tot nu toe betaalden alleen de grondei genaren en eigenaren van onroe rend goed daaraan, maar de huurders profiteren net zo goed van die voorzieningen. Op zich is de Nederlandse Woon bond het met die argumentatie eens. maar huurders moeten wel 'een onevenredig grote bijdrage' leveren. De heffingen zijn boven dien vastgesteld door water schapsbesturen waarin de verte genwoordigers van huurders nauwelijks iets te zeggen had den. 'Huurders krijgen pas in spraak als het bedje door de an dere partijen is gespreid', oor deelt de Nederlandse Woon bond. In Zeeland vinden op 2 maart waterschapsverkiezingen plaats, tegelijk met de raadsver kiezingen in de meeste gemeen ten. Vandaar ook dat pas vanaf april de nieuwe heffingen aan de huurders worden opgelegd. Hun 'grotere inbreng' via de catego rie ingezetenen in de water schapsbesturen is gekoppeld aan de extra financiële bijdrage. van een medewerkster MIDDELBURG - De rechtbank in Middelburg heeft een 56-ja- rige inwoner van Ossendrecht veroordeeld tot twee jaar ge vangenisstraf en 1,6 miljoen gulden boete voor het ontdui ken van de afdracht van loonbe lasting en sociale premies. De man had in de jaren 1987 1988 en 1989 het personeel van zijn be drijven Metal Welding Service en Marpa Zeeland in Kwaden- 'damme een deel van het netto loon van zijn werknemers uit betaald in de vorm van hoge on kostenvergoedingen. Daardoor kon hij het brutoloon, waarover belasting en sociale lasten ver schuldigd waren, laag houden. April 1991 werd bij een inval in zijn bedrijven de administratie door de FIOD (Fiscale Inlichtin gen- en Opsporingsdienst) in be slag genomen. Hoewel er nogal wat aan de boeken ontbrak, viel er toch uit op te maken dat er veel te weinig loon aan de belas tingdienst was opgegeven. De directeur, in Hoedekensker- ke geboren en van huis uit las ser, richtte de bedrijven in 1984 op en ze maakten een snelle groei door. Na verloop van tijd had hij ruim 200 man in dienst, die uitgeleend werden aan be drijven in de metaalsector. Na de inval van de FIOD ging het bergafwaarts en intussen zijn de ondernemingen failliet gegaan De eis was drie jaar gevangenis straf en 3.650.000 gulden boete, het bedrag dat volgens de offi cier door de fiscus was misgelo pen. Geslaagd KAPELLE GOES - Aan de Ho ge Hotelschool voor Manage ment in Maastricht zijn Anita van der J agt uit Kapelle en Alle- gonda Jopse uit Goes voor het eindexamen geslaagd. mmam wmmm kunst VLISSINGEN, VESTZAKTHEATER 'Venvantschap'. naar Die Wahlver- wandtschaften' van J. W von Goe the. door Nova Zembla. met An De Donder. Peter De Graef Michel Van Dousselaere en lanka Fleerackers. Concept van An De Donder door Willem Nijssen Je moet als middelbare scho lier wel heel slecht opgelet hebben om dat éne zinnetje over Goethe niet te onthouden: „Twee zielen wonen in mijn borst". En hoewel in het leven van Goethe duidelijke fasen te onderscheiden zijn, heeft die verdeeldheid hem altijd wel ge kenmerkt. De romanticus en de rationalist hebben meestal om het hoogste woord gevochten. Dat is ook zo in zijn roman 'Die' Wahlverwandtschaften' (meest al vertaald met 'Natuurlijke ver wantschap'). Net als 'Die Leiden des jungen Werthers' wordt het nog regelmatig gelezen, en in 'Verwantschap' is het verhaal gebruikt als duidelijk herkenba re basis voor een stuk dat het oeroude thema aftast: de onmo gelijke liefde en haar verschrik kelijke gevolgen. Geheel in de traditie \an Goethe is er voor mij geen weg terug- ik ken het boek. en kan nooit meer doen alsof. Het is dus gissen, maar ik denk dat dat een bijna onmisbare hulp is om dieper door te dringen in deze voorstel ling. Er komen - heel functioneel - moderne begrippen voor in de tekst van 'Verwantschap' i mag netron, atoomproeven), maar het merendeel is sterk samenge vat. doch trouw, naar het boek Daarin is Eduard (laat) ge trouwd met zijn jeugdliefde Charlotte, en krijgen zij - rustig levend op hun landgoed - be zoek van een goede vriend, de Kapitein, en van Charlotte's pleegdochter Ottillie. Zodra de ze zielsverwante naturen in el- kaars nabijheid zijn. worden zij onweerstaanbaar tot elkaar aangetrokken Charlotte tot de Kapitein en Ottillie tot Eduard. (Op de planken tot in de li chaamstaal van de acteurs zichtbaar en voelbaar gemaakt.) Het eerste 'paar' weet zich na he vige innerlijke worsteling te be dwingen. en stort zich op de aan leg van een lustslot. Het laatste 'paar' laat zich gaan, en zelfs een reis naar het buitenland en deel name aan de oorlog blussen het vuur niet. Eduard en Charlotte hebben inmiddels een kind. ver wekt terwijl elk dacht aan zijn geliefde, zodat het kind daar nu de trekken van heeft. Dat kind is het noodlot zelve, en verdrinkt als Ottillie bij een onverwachtse terugkeer van Eduard even niet oplet. Beladen met schuld sterft de een door voedsel te weigeren, en kwijnt de ander weg. Zwaar romantisch en tegelijker tijd chirurgisch op zoek naar de wetten van de liefde; zo'n boek - in schijn een strak verhaal - is eigenlijk een chaos. En juist dat element en die tegenstrijdigheid heeft Nova Zembla proberen te pakken. Ik vind dat ze daar mooi in geslaagd zijn, door het ver haal te fragmenteren en door er onwezenlijke elementen in aan te brengen. Zand op de vloer in wat een rijk huis hoort te zijn, een hoop aar de op een tafel onder een felle lamp als maquette van het lusts lot. een rubberbootje zonder bo dem als aanduiding bij een vaar tochtje. En: op de achtergrond een band laten meelopen waar op dezelfde tekst ook gesproken wordt, symbool van noodlot. En hard en vals samenzingen, sym bool van schone-schijn-harmo- nie. De rollen worden integer en ge laden gespeeld, raak getroffen, zo dubbelhartig als de vier per sonages ook werkelijk zijn. Een schitterende tirade van de altijd redenerende Kapitein, tegen de wetenschap die hij zo ijverig zou willen dienen, valt daarin op. Maar de subtiele signalen van het niet kunnen beheersen van driften bij Eduard en Ottillie, die waren zeker zo mooi om te zien. Het zoete slotverhaaltje van de Kapitein over twee gelieven die elkaar dan toch nog krijgen, wordt navrant als we weten dat hij over de dode geliefden spreekt. Er is nog niets veranderd aan de magie waarmee mensen naar el kaar en naar hun noodlot wor den gezogen. Zonder achter grond-kennis kan Nova Zembla laten proeven van oorzaak en ge volg; en wie belezen is krijgt een boeiende reactie op een merk waardig leesbare/onleesbare klassieker. Eiland Tholen is voor de jeugd nog allesbehalve bruisend van onze verslaggever Marco van Barneveld THOLEN - Het Thoolse jonge- renlandschap biedt een troosteloze aanblik. Van de ze ven dorpen die het eiland rijk is, heeft er één een jeugdsoos en een beetje swingende cafés zijn nauwelijks te vinden. Noodgedwongen hangen pu bers in hun vrije uren rond op straat, happen friet in de snackbar of blijven maar thuis. Zelden wordt er iets voor ze georganiseerd. Als dat al eens gebeurt, luidt de reac tie vaak: 'Het is op Tholen, dus het zal wel niks zijn'. „In de zo mer heb je tenminste nog het zwembad", zegt de 21-jarige Ellen Boogaart. „Maar verder kun je niks." Het gemeentebestuur maakte zich eind '92 al zorgen over de jongeren. Er was steeds minder voor ze te doen. Een jongeren werker werd aangesteld om de jeugdcultuur nieuw leven in te blazen. Marjan Velthuis is daar nu een jaar mee bezig, maar het is nog allesbehalve bruisend op het eiland. Aan haar inzet ligt dat niet. Ze heeft het in elk geval voor el kaar gekregen dat Tholen be schikt over een eigen Jongeren Advies- en Informatie Bureau (JAIB). Woensdag werd het bu reau aan de Molenvlietsestraat in Tholen geopend. Morgen (za terdag) is het open dag. Domper Een succes voor het jongeren werk, maar de jeugd zelf zorgde nog vóór de opening voor een domper op de feestvreugde. Medewerkers vroegen eind vo rig jaar de twaalf- tot 'zesen twintigjarige eilandbewoners het thema 'Jong zijn op Tholen' creatief vorm te geven. Met spanning werden de inzendin gen tegemoetgezien. waarvan de mooiste vandaag in het bu reau zouden worden gehangen. Maar geen enkel werkstuk prijkt aan de muur. Niet omdat niets moois gemaakt is. maar omdat helemaal niks is ge maakt. „Misschien hebben we te wei nig publiciteit gekregen", zegt Marjan teleurgesteld. „En het is ook de eerste keer dat hier zoiets gebeurt." Ellen Boog aart (21), medewerkster van het JAIB, ziet dat anders. „Ze durven zich gewoon niet bloot te geven." Hoe dan ook. Tholen heeft een JAIB. Maar daarmee kunnen jongeren hun ledige uren nog niet invullen, terwijl de pube- Café I'Espérance in Sint-Annaland, de overbevolkte uitgaansgelegenheid voor jonge Tholenaren. rale kriebels toch een uitweg zoeken. Er moet meer gebeu ren. beseft Matjan, maar haar plannen spatten uiteen tegen de muren van de bureaucratie. „Ik geloof dat de gemeente nauwelijks heeft beseft dat een jongerenwerker dingen wil doen en dat die dingen geld kosten." Spektakel Ze voelt zich als een timmer man zonder gereedschap. Vo rig jaar kwam Marjan met een idee voor een 'rondreizend spektakel'. Maandelijkse acti viteiten voor en door jongeren, telkens in een ander dorp. Maar ze kreeg geen geld. Wet houder J. Versluijs (welzijn): „We zagen dat spektakel niet zo zitten. Maar anderzijds heb ben we wel zevenduizend gul den gegeven voor andere din gen. Spijkers heeft ze dus wel." Behalve geld. is ook de motiva tie van jongeren zelf van groot belang. Zo wil Marjan meer jeugdsozen op het eiland. Maar de broodnodige vrijwilligers zijn moeilijk te vinden. „Vroe ger had elke kern een soos. maar die zijn een langzame dood gestorven. Bestuursleden worden ouder, haken af en op volgers zijn er dan niet. Jonge mensen hebben geen zin om met wethouders te praten over geld." Marjan is goed op de hoogte van het vrije-tijdspatroon van de Thoolse jongeren. De plek ken waar zij bij gebrek aan ei gen ruimtes rondhangen, schudt ze uit haar mouw. „Een speelplaatsje en een snackbar in Sint-Maartensdijk, een bus hokje in Scherpenisse en de markt en de ClOOO-supermarkt in Tholen: daar hangen de vak kenvullers wanneer ze klaar zijn met werken." De optelsom gaat verder met de jeugdsocië- teit in Oud-Vossemeer - 'elke vrijdagavond open'— en Sint- Annaland op zaterdagavond. „Dat is hèt uitgaanscentrum op het moment." Hangen Het beeld dat ze schetst klopt perfect. Op een vrijdagavond om kwart over acht blauwbek ken een jongen en een meisje voor de Cl000 :n het centrum van Tholen. „We hangen hier bijna altijd rond", zegt de jon gen. Het meisje: „Als we klaar zijn met vullen, staan we hier, Verder is er toch niks. Een soos foto Willem Mieras zou goed zijn, zeker voor men sen van de kerk. Beter dan een disco." De jongen: „Maar ik ga nu weg hoor. naar m'n vrien din." Ondertussen is de enige jeugd soos op Tholen. Jong-Vosmeer, al een uurtje open. In de Raad huisstraat weerklinkt een zacht gebonk vanaf de zolder van dorpshuis de Vossenkuil. De soosruimte, een uit zijn krachten gegroeide 'iedeale tienerkamer', herbergt een tv- hoek, een biljart, een voetbal spel. een flipperkast, een bar, coca-cola-vlaggen. playboy posters en een 'dj-hoekje Een vast clubje van een stuk of vijf tien plaatselijke jongeren van twaalf tot vierentwintig jaar is iedere vrijdagavond tot elf uur op de zolder te vinden. „We houden hier de 'kids' van de straat", zegt bestuurslid Marjanka Zwegers (achttien jaar). „Maar voor mij is het niet iets waar ik doordeweeks naar uit zit te kijken, Het is routine. Maar beter dit dan bij je ouders zitten." Ook voor collega-be stuurder Ad Havermans vormt de soos geen summum van weekendvermaak. Met zijn 23 jaar is hij de oudste. „Eigenlijk wil ik stoppen met bestuurs- werk. Maar niemand wil we op volgen. Dus blijf ik nog maar." Kratje bier Het soosvermaak is onschul dig. Om half tien draagt ie mand een kratje bier binnen. Meer drinken ze niet op een avond - regels van de beheer der, die niemand overtreedt. Even ontstaat hilariteit. „Het sneeuwt", schreeuwt een jo chie van een jaar of twaalf. Ie dereen loopt naar het raam en ziet het sneeuwen. Eén meisje heeft niets in de gaten. Heftig rokend zit ze aan de bar. met verbeten gelaatstrekken 'play backend' met de keiharde mu ziek: 'I'm having a good time, I'm having a good time'. De zaterdagavond in Sint-An naland is van een heel ander kaliber. Om negen uur scheu ren drie auto's met brede ban den en grote spoilers ter hoogte van Poortvliet luid toeterend het ander verkeer keihard voorbij. Even later staan ze voor café Havenzicht, samen met het om de hoek gelegen ca fé I'Espérance het epicentrum van stappend Tholen. De cafés puilen uit, barmannen krijgen het bier nauwelijks aange sleept en tieners pendelen tus sen I'Espérance en Havenzicht. Het lijkt of de lucht in het dorpscentrum is geladen met elekriciteit, alsof de jeugd een week verveling in één avond wil compenseren. De stappers zijn nauwelijks aanspreekbaar. Niet alleen door de oorverdovende mu ziek. maar vooral omdat ze te druk zijn met drinken, dansen en met elkaar. In de oververhit te cafés draait het zaterdag avondvermaak nogal eens uit op knokken, zeggen sommi gen. Jongeren van het ene dorp tegen 'vijanden' van het andere dorp. Is het dan leuk. zo'n avond in Sint-Annaland? Een meisje, gekleed in zwart en tot haar liezen gelaklaarsd. wil daar wel op antwoorden. „Hier komt iedereen naartoe. Het zijn dè tenten van Tholen. Je moet toch wat." van onze verslaggever 'ERNEUZEN - De gemeente 'erneuzen moet met de belas tingdienst in de slag om toe stemming te krijgen voor de fi- iancieringsopzet voor de bouw :an het nieuwe stadskantoor. B w van Terneuzen hadden ge- lacht het stadskantoor door stichting te laten bouwen mi het dan vervolgens te huren. |Een dergelijke constructie, een ariant op de koop-huurcon- ktructie, zou Terneuzen een voordeel van bijna vier miljoen gulden opleveren. Het ministe rie van financiën beschouwt de- opzet echter als een vorm van belastingontwijking. dat geld wil het college de bouw van een onderwater-par keergarage in het centrum van de stad bekostigen. Zeer on langs rezen binnen het Terneu- zense stadhuis twijfels over de haalbaarheid van de financieel aantrekkelijke constructie, na dat staatssecreatris Van Amels- foort maatregelen had afgekon digd om de koop-huurconstruc- tie onmogelijk te maken. B en w van Terneuzen stelden nadrukkelijk tijdens de raads vergadering dat de Terneuzense variant niet door de afgekondig de maatregelen zou worden ge troffen. Door die verzekering stemde de raad unaniem in met het voorgestelde financierings model. Wel werd het college ge vraagd de financiering van stadskantoor en parkeergarage duidelijker te formuleren. Vergelijkbaar Of het raadsbesluit door de be lastinginspectie gepikt zal wor den is nog maar de vraag. In de beschikking over de gewraakte constructie schrijft de directeur- generaal der belastingen, mr J. N. van Lunteren namens de staatssecretaris dat naast de eerdergenoemde koop-huurcon- structie de belastinginspecteurs 'eveneens goedkeuring moeten ontzeggen in vergelijkbare ge vallen.' door een overheidsinstelling ge bruikt wordt of gaat worden. Daar zou de constructie niet meer voor op kunnen gaan. Het is echter niet gezegd dat het nieuwe stadskantoor in Terneu zen alleen door de gemeente ge bruikt gaat worden. Als er an dere gebruikers in gehuisvest worden en het stadhuis - zoals de bedoeling is - de publieke functie volledig blijft behouden, dan be staat er de mogelijkheid om toch nog het btw-voordeel binnen te halen. Momenteel zijn we alle mogelijkheden aan het onder zoeken. Uit het overleg met de belastingdienst zal blijken wel ke mogelijkheden ons nog res ten". aldus Van Rooijen. ó®V Die zinssnede heeft de Terneu zense bestuurders gisteren de te nen doen krullen. Burgemeester drs R. C E. Barbé. „Het kan dus zijn dat we een beduidend finan cieel voordeel verspelen, maar het hoeft nog niet zo te zijn. We zullen daar deze maand nog met de belastingdienst over onder handelen. Mocht het wel zo zijn, dan lopen we als gemeente ove rigens geen risico", zei hij. Wethouder J. van Rooijen (open bare werken) ziet het ook nog niet somber in. „We spreken van een stadskantoor dat alleen De Oostkolk in hel centrum van Terneuzen waar, onder water, de nieuwe parkeergarage is gepland. foto Charles Strijd

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1994 | | pagina 11