Van Moorsel houdt hoofd koel
Heeren duldt niemand voor zich
Foutje kost
I Frans Maassen
ij podiumplaats
Ajax komt goed
weg tegen Vitesse
Brabantse troeft in spannende finale Jeannie Longo af
Proefabonnement
sport
MAANDAG 30 AUGUSTUS 1993
Derde nationale titel in één seizoen
van onze verslaggeefster
Edith Ramakers
AMMERSTOL - Met een kreet
van vreugde doorbrak Irma
Heeren de spanning. Het was
geen emotionele uiting inge
geven door angst of twijfel
aan eigen kunnen. Veel meer
gaf de nationale triathlontitel
haar de bevestiging dat ze
psychisch steeds sneller een
tegenslag kan verwerken. De
26-jarige all-round atlete uit
Middelburg bewees zaterdag
bij het NK in Ammerstol aan
zeven dagen voldoende te
hebben om de in haar ogen
magere 23e plaats op het we
reldkampioenschap triathlon
in Manchester recht te zetten.
„Ik heb revanche op mezelf
genomen", glunderde ze na
2000 meter zwemmen, 40 kilo
meter fietsen en 10 kilometer
hardlopen.
De tengere triatlete staat in
Nederland op eenzame hoog
te. Jacqueline van Vliet en Lu-
cienne Groenedijk kunnen
haar tot het lopen nog enigs
zins bijbenen, maar daarna
verdwijnt ze spoorslags uit het
zicht van alle belagers. Ze
hoefde niet in de rats te zitten,
wist dat ze kon vertrouwen op
haar rappe benen, maar wilde
geen genoegen nemen met een
nipte overwinning. Vandaar
die blijdschap na haar soeve
reine zege. „Ik wilde als eerste
aankomen na het fietsen. Eer
der ook dan ex-wielrenster
Jacqueline van Vliet. Toen dat
ook gebeurde, was ik al een
beetje tevreden met mezelf."
Dat is Heerens nieuwe manier
om een teleurstelling te ver
werken: zo snel mogelijk een
aansprekende prestatie neer
zetten, desnoods door aan
zichzelf loodzware eisen te
stellen. Een overwinning al
leen is niet voldoende, de snel
ste fiets- en looptijden, zijn de
bijdoelen die de zege zoeter
doen smaken.
Gespannen
De snelste zwemster zal ze
nooit worden. Daarvoor heeft
ze te weinig gewicht en lengte.
Heeren was dan ook gespan
nen toen ze samen met 150
deelnemers op een Rijnaak
naar de startplaats werden ge
bracht. Het troebele water van
de Lek zag er ook allerminst
aanlokkelijk uit. Een blaaska
pelletje probeerde de triatle
ten beter te mutsen, maar het
lied 'Überall auf die Welt
scheint die Sonne' had in elk
geval op Heeren geen vat. Zij
tuurde naar het bruine water,
leek zichzelf moed in te spre
ken. „Ik wilde er niet aan den
ken dat het water smerig was.
Mijn enige bedoeling was om
er snel in te springen en om zo
lang mogelijk bij de grote
groep te blijven."
Haar tiende plaats na 2000 me
ter zwemmen (de organisatie
had de triatleten 500 meter ex
tra' voorgeschreven vanwege
de stevige stroom mee), stem
de haar dan ook redelijk tevre
den. Of was ze opgelucht aan
haar sterkste onderdelen te
kunnen beginnen, met slechts
een achterstand van twintig
seconden op haar voornaam
ste concurrente. Jacqueline
van Vliet. „Als ik weinig toe
geef op het zwemmen, dan
weet ik dat ik een goeie dag
heb."
Na de eerste ronde van twintig
kilometer lagen Irma Heeren
en Jacqueline van Vliet al aan
kop. De twee en een halve mi
nuut op de snelste zwemster.
Monique ten Huilenaar, had
het koppel al goed gemaakt,
Heeren voorop, want ze duld
de niet dat Van Vliet eerder de
schoenen aan zou trekken.
Suprematie
Op de charmante straatjes en
polderwegen in en rond Am
merstol bouwde de triatlete
van Sporting Walcheren haar
voorsprong uit, Ze sloeg een
bres van drie minuten op Jac
queline van Vliet, voldoende
vond ze, om haar suprematie
aan te tonen en om haar revan
che op zichzelf te kunnen
waarderen.
Het was haar derde nationale
titel in een sterk seizoen. Eer
der werd ze Nederlandse cross
kampioene en eiste ze de na
tionale titel run-bike-run op.
„Na vandaag kan mijn seizoen
toch niet meer kapot, maar op
het EK en WK run-bike-run
wil ik nog een keer van me la
ten horen", zei Irma Heeren.
Op nationaal niveau blinkt ze
uit. nu resteert enkel de aan
sluiting met de internationale
elite. Het zou een huzaren
stukje zijn als ze daarin ook
daadwerkelijk slaagt. Ze
werkt full-time bij de gemeen
tepolitie in Vlissingen, terwijl
haar internationale concur
rentes zich volledig kunnen
toeleggen op hun sport. De
amateur-pur-sang contra de
profesionals. „maar dat wil ik
niet als excuus büjven gebrui
ken. Mijn dag begint heel
vroeg, dat kost veel energie en
je moet veel inproviseren.
Maar ik groei toch nog
steeds."
„Het apie heeft het weer ge
flikt". reageerde haar trotse
moeder die, net als enkele an
dere Zeeuwse triatleten, ver
steld stond van haar veer
kracht. „Ze heeft vandaag ook
van mij gewonnen", zei Sjaak
de Kok uit Lewedorp, „en dat
is dit jaar nog niet vaak ge
beurd." Bert Sandee (22) uit
Kamperland knikte instem
mend. Ook voor de 'tweede
jaars' triatleet was Irma Hee
ren zaterdag te sterk. Hij hoef
de zich niet te schamen, want
Heeren gaf met haar eindtijd
van 1 uur 56 minuten en der
tien seconden slechts tien mi
nuten toe op de nieuwe Neder
landse kampioen bij de man
nen Venderbosch.
Ammerstol. NK Olympische
triathlon (2000 m zwemmen, 40 km
fietsen, 10 km lopen). Mannen: 1
Venderbosch (Didam) 1.46.00. 2
Van den Bos (Oost-Knollendam i
1 46 59, 3. Van der Marei (Ter Aari
1.47.11. 4. Everts (Vught) 1.48 03. 5.
Van der Ploeg (Leeuwarden)
1 49.28, 6. Van Trigt (Nieuwkoop)
1.49.49, 7. Marijnissen (Bergen op
Zoom) 1.50.08, 8. Looze (Assen
delft) 1.50.21. 9. Van der Heijde
(Hoofddorpi 1.50.36. 10 Kiens (Ei-
bergem 1.50 48. 47. Arjen Hartogh
(Vlissingen) 1.56.53 74. Bram van
de Wege 2.00.13 (Philippine) 87
Sjaak de Kok (Lewedorp) 2.01.23.
112. Bert Sandee (Kamperland)
2.06.01. 119. Theo Schram (Sluis)
2.10.45.
Vrouwen: 1. Irma Heeren (Middel
burg) 1.56.13. '2 Jacqueline van
Vliet (Elshouti 1.59.12. 3. Lucienne
Groenendijk (Den Helder» 1.59.47.
4 Keuning (Voorburg) 2.06.24. 5.
De Wit (Schijndel) 2.06.26. 30 Tina
Kats (Vlissingen) 2.29.59. 34. Nicole
van der Schelde (Middelburg)
2.37,22.
vier weken de PZC voor 13,-
(éénmalig binnen zes maanden)
Handtekening:
In enveloppe zonder postzegel zenden naar
PZC. afdeling abonnementen
Antwoordnummer I23 4380 VB Vlissingen
'Bellen gaat sneller! 01184 84216
'Prijs per dag bij een kwartaal abonnement
Irma Heeren, de nieuwe Nederlandse kampioene triathlon, wordt geflankeerd door Jacqueline
van Vliet en Lucienne Groenedijk (rechts). foto Gerrit van de Velde
van onze verslaggever
Peter Ouwerkerk
OSLO - Een vrouw hoort volgens som
migen nog altijd in de keuken. Te trou
wen, kinderen te krijgen, op zoek te
gaan naar een gezin. Sporten mag,
maar het moet niet te gek, mag niet ten
koste gaan van het gevestigde rollen
patroon. Plotseling is het er weer, in
Oslo, Noorwegen, zaterdag rond het
middaguur. Alsof er in al die jaren van
sportieve vrouwen-emancipatie
werkelijk niets was veranderd. Zo'n
wereldtitel, mooi hoor, maar werd het
niet eens tijd, dat ze haar aandacht aan
de echt vrouwelijke dingen des levens
ging schenken...
Leontien van Moorsel had op de pers
conferentie net de lengte en de kleur
van haar nagels vergeleken met die van
de nummer drie van de dag. de Ameri
kaanse Laura Chamerada. Ze had de
wat stekelige opmerkingen van de zure
Franse tante Jeannie Longo (ontevre
den met het zilver) over zich heen laten
gaan en was speciaal voor de Neder
landstalige pers nóg eens langs de re
genboog gelopen.
Ze had verteld van de taktisch ijzerster-
ke koers van 'de meiden', met hardma
kende demarrages van Danielle Over-
gaag, Petra Grimbergen, Astrid Schop,
Elsbeth Vink en in iets mindere mate
Lenie Dijkstra. Van haar reactie op de
vlucht in de laatste ronde van Longo,
van het commando van coach Frans
van Diepen op de laatste klim: „Slopen,
die handel!", waarna de Zwitserse 'Drit-
te im Bunde', Lucia Zberg. was gesneu
veld. En ze kwam met haar verhaal van
de zenuwenoorlog met Longo in de be
slissende, laatste kilometer.
Volwassen
Het weer was te mooi geweest om het
parkoers echt selectief te maken. Maar
wie 's werelds besten zijn kunnen zelfs
een dreigende massasprint ontlopen.
Ze had er nooit aan getwijfeld. Neder
land had Monique Knol of Ingrid Harin-
ga hier niet nodig. Het vrouwenwielren-
nen in ons land was inmiddels volwas
sen genoeg om de concurrentie ook met
een staaltje ploegtaktiek te aftroeven.
- Van Moorsel en Longo hadden een hal-
Te minuut bijeen getrapt. Genoeg voor
een spelletje blufpoker, te weinig om er
andermaal een sur place van te maken,
zoals vorig jaar op de flanken van de Al-
pe d'Huez, in de slotrit van de Tour Fé-
minin.
Het was aan die dag. dat Longo nog
eens fijntjes refereerde, toen ze ant
woordde op een vraag over een vergelij
king Van Moorsel/Canins. de inmiddels
gestopte Italiaanse, met wie de Fran
chise ook menig duel had uitgevochten.
Longo: „Canins had nooit gedaan wat
Van Moorsel nu deed, in de laatste paar
honderd meter."
Wat ze er precies mee bedoelde? Dat
Van Moorsel de sprint had moeten aan
trekken, in plaats van Longo de kop op
te dringen? Een nogal simpele gedach
te. Waar ze ook snel op terugkwam. „Ik
had in de finale alléén moeten wegrij
den. Maar daar dacht ik pas aan, twee
honderd meter na de finish..."
Eigen ideeën
Van Moorsel hoorde het aandachtig
aan. Had zo haar eigen ideeën over die
sprint. Was met lof voor ook dit examen
geslaagd. „We hebben deze situatie wel
tig keer doorgepraat, de coach en ik.
Het was het meest waarschijnlijke slot:
samen met Longo. Ik maak nogal eens
een foutje in de sprint. Maar Frans had
er iedere keer wéér op gehamerd, dat ik
Longo de kop moest opdringen, en er
pas de laatste 150, 100 meter overheen
moest gaan."
Van Diepen had het gelijk van de win
nende coach. Oogde dus de vanzelfspre
kendheid zelve. „Na de vrouwentour
zeiden er: ja, maar Longo was uitgeval
len, en het veld was niet zo sterk, logisch
dat Leontien dan wint. Maar hier was
iedereen wél. En hier wint ze ook. Het is
een moordmeid, die fantastisch veel
kan. De absolute beste. Het is fijn
werken als iedereen zich aan zijn op
dracht houdt, en het wordt afgemaakt
zoals het hoort."
Bij de profs zou zoiets een forse premie
hebben opgeleverd, maar zelfs bij de
meest professionele vrouwen van het
peloton wordt nog niet in die financiële
orde gedacht. Van Moorsel kon haar
ploeggenotes dan ook niets aanbieden.
Aan de beurt
Van Moorsel: „Waar zou ik het van moe
ten betalen? De tonnen stromen heus
niet binnen. Ik geef het wel op een an
dere manier terug. Na Stuttgart (WK
'91. red.) heb ik er ook alles aan gedaan
om Astrid Schop aan de eindzege in de
EG-ronde te helpen. Nu is Elsbeth Vink
misschien aan de beurt. Die heeft zich
dit keer voor mij de longen uit haar lijf
gereden."
Met Elsbeth Vink is meteen de naam ge
noemd van de mogelijke opvolgster van
'La Moorsel'. De Boekelse is pas 23 jaar,
maar ziet zichzelf toch niet zo lang door
gaan als haar- voorgangsters als Longo
en Canins.
„Het enige wat ik nu nog wil is Olym
pisch goud. Dat mis ik. Voor de rest zou
ik nog graag een paar jaar ontspannen
in de rondte rijden. Want dit soort suc
cessen is hartstikke leuk, maar er staat
toch een enorme spanning op. Iedereen
verwacht het van je. je kunt alleen maar
afgaan. Daar krijg ik het wel eens knap
benauwd van."
Rustig
Ze zegt dat het ook de reden is geweest,
dat ze allerlei publiciteits-contracten
na haar vorige wereldtitel heeft gene
geerd. „Ik wilde sportief de dingen doen
waar ik zin in had, en niet drie dagen
voor een tv-camera gaan staan zwaaien
naar mensen die ik niét eens ken. Mis
schien dat ik er nu anders over ga den
ken. maar het liefst hou ik het nog
steeds rustig rondom me. Geen gekkig
heid. want daar ga je alleen maar van
achteruit fietsen."
Waarop een verder best vriendeüjke
zuiderbuur haar de vraag stelde over de
vrouw, de keuken en de moederrol. Ze
schoot in de lach. De gedachte nu reeds
aan de leiband te moeten lopen van een
innig vaste relatie, maakte haar met al
haar 49 kilo toch knap onrustig. „Oh
nee zeg, hou eens op... Dat is nog niks
voor mij."
Vrouwen: 1. Van Moorsel (Ned) 92 km in
2 21.20 (gem. snelheid: 39.056 km/ui, 2. Longo
(Frai, 3. Charameda (VSt) 0.04.4. Fanini (Ita),
5. Zack (VSt). 6. Reardon Aus), 7. Zberg (Zwi).
8. Vink (Ned). 9 Holjer (Zwe), 10. Hohlfeld
(Dui), 11. Van de Vijver (Bel), 12. Palmer (Can),
13. Purvis (GBr), 14. Marsal (Fra). 15 Philips
(GBr), 16. Koliaseva (Rus), 17. Heeb (Zwi), 18.
Hughes (Can), 19. Samaribba (Spai. 20. Boe-
benkova (Rus). 40. Overgaag 1.52. 48. Schop.
3.32. 58. Grimbergen 5 37. Uitgevallen: Dijk
stra (Ned).
hitmanen scoort enige treffer
Advertentiet
OSLO (GPD) Donderdag stap
te hij al met de flair van een
kopman het hotel bij Oslo bin
nen. 'Franske' zou op hét WK
voor zijn eigen kansen gaan rij
den, zondag, reken maar. „En
wat die anderen allemaal ver
zinnen, moeten ze zelf maar we
ten." Het was geen bluf, bleek
gisteren. Trouwens, Limbur
gers roepen over het algemeen
niet zo maar wat. Er was over
nagedacht bij Maassen, er was
zelfs een hoogtestage in Sankt
Moritz aan te pas gekomen om
de benen goed te maken. „Maar
dat ze zo super zouden zijn, had
ik niet durven dromen."
Dagen, weken van voorberei
ding („hier heb ik speciaal naar
toe geleefd") en twee seconden
van onoplettendheid. Want
Frans Maassen maakte gisteren
één foutje, anders had hij een
medaille gehad. Hij liet de latere
winnaar Lance Armstrong in de
afdaling zo maar wegrijden.
„Stom, stom, stom, met wat
meer risico was ik erbij geble
ven. En op een WK moet je wat
durven."
Oranje dus niet op het erepo
dium. want Maassen liet zich
daarna ook nog scheren door
een groepje volgers van het bes
te soort. Hij eindigde als tiende.
Maar einduitslagen vertellen
niet anders. De einduitslag van
dit WK vertelt bijvoorbeeld niet
veel over de bewonderingswaar-
dige manier waarop twaalf - dit
seizoen over het algemeen toch
tel bekritiseerde - Nederlandse
profs meespeelden in de afval-
wedstrijd.
„En ga nou niet roepen dat het
Nederlandse wielrennen weer te
rug is, we zijn nooit wegge
weest." Onder een grote paraplu
genoot 'positivo' Gerrie Knete-
mann na van de race die door de
regen op een pure slijtageslag
uitdraaide. Erbarmelijke, zelfs
gevaarlijke, omstandigheden:
de Kneet zag niet alleen zijn tac
tiek, maar ook zijn weersver
wachting uitgevoerd.
Hij wilde slecht - Nederlands -
weer hebben op de dag van de
wegwedstrijd: hij kreeg het. Hij
Wilde uiteindelijk Frans Maas
sen, Erik Breukink en Gert Jan
Theunisse erbij hebben in de fi
nale: hij kreeg ze. Zelfs nog iets
neer dan dat, omdat ook het
spel van Steven Rooks in de
voorlaatste ronde nog niet was
uitgespeeld.
Averij
Ze vielen en stonden weer op. Op
aanvankelijk Maarten den Bak-
ser na, die zich direct naar de
Frans Maassen.
TVM-bus liet brengen om zich
daar door de eigen ploegarts, de
Rus Michailov, te laten behan
delen. En op Eddy Bouwmans
na, die niet viel of materiaalpech
kreeg, maar in de negende ronde
'gewoon' aangaf aan het eind
van zijn krachten te zijn. De rest
liep wel averij op, maar stapte
pas af nadat het werk gedaan
was: Nijdam halfweg koers. Ne-
lissen en Nijboer in de elfde en
twaalfde ronde. Dekker in de fi
nale en in de laatste ronde ook
nog Erik Breukink. die lang
meedeed, maar voor wie de bijna
260 kilometer net iets teveel van
het goede was.
Jaskula naar
ploeg Konysjev
OSLO (AFP) - De Poolse wiel
renner Zenon Jaskula stapt
eind dit jaar naar de Italiaanse
ploeg Jolly over. De 31-jarige
coureur, die tijdens de laatste
Ronde van Frankrijk verraste
met de derde plaats in de eind
rangschikking, heeft bij zijn
nieuwe werkgever een contract
voor twee seizoenen getekend.
Jaskula rijdt nu nog in dienst
van het Italiaanse team GB-
MG.
De Pool wil het volgende seizoen
deelnemen aan zowel de Ronde
van Italië als de Ronde van
Frankrijk. Bij Jolly treft hij on
der meer de Rus Dimitri Konis-
jev. die afkomstig is van de Ne
derlandse TVM-formatie. Jas
kula stond na zijn succesvolle
Tour in de belangstelling bij vele
teams, waaronder de Banesto-
ploeg van Miguel Indurain.
Frank Rijkaard duelleert met Vitesse-spits Huub Loeffen (links).
foto ANP
lang uit het zicht. Litmanen
weet waarom. „We missen erva
ring. Slechts drie spelers staan
onder contract van buitenland
se teams. Onze eigen competitie
mist elk niveau."
Hoe anders is het met Litmanen
gesteld in de vaderlandse eredi
visie. De in Lahti geboren Fin
was gisteren alweer toe aan zijn
vijfde goal in deze nog jonge
competitie. De twee Supercup-
treffers tegen Feyenoord inbe
grepen. „Maar de meesten wa
ren dan ook niet te missen",
klinkt het bescheiden. „Van
daag ook. ik stond echt hele
maal vrij. Ik hoefde alleen te
knikken."
Inderdaad kreeg de 28-voudig
international vlak na rust alle
ruimte om de bal na een voorzet
van Finidi George (de enige
goede bal die gisteren van zijn
voet kwam) langs Vitesse-doel-
man Raimond van der Gouw te
koppen. De matchwinner haal
de het einde van de wedstrijd
overigens niet. Na een schop te
gen zijn kuit moest hij zich laten
vervangen door Clarence See-
dorf.
Aanloop
Zijn trainer kent die problemen
wel. In de aanloop naar de top
per van zondag tegen PSV kan
Louis van Gaal nog steeds geen
beroep doen op een vijftal spe
lers. Peter van Vossen, Rob Al-
flen, Dan Petersen. Michel
Kreek en Edgar Davids zijn nog
steeds verre van fit. „We zullen
het moeten doen met deze spe
lers en voorlopig gaat dat nog
goed."
Kwam ook omdat Ajax gisteren
alle geluk van de wereld had. Al
thans in de ogen van Herbert
Neumann. Pas na de treffer van
Litmanen wierpen de Arnhem
mers alle schroom van zich af en
ging het opportunistisch op
zoek naar de gelijkmaker. Onder
leiding van de uitblinkende
Glenn Helder kwamen er ook
kansen. Met als hoogtepunt de
kanonskogel van Martin Laam-
ers. die zijn vrije trap op de lat
uiteen zag spatten. Meer zat er
voor de thuisclub niet in.
Vitesse - Ajax 0-1 (0-0). 52 Litmanen 0-
1. Scheidsrechter: Reygwart. Toe
schouwers: 11.637 (uitverkocht). Ge
le kaart: Bos. Laamers (Vitessei.
Leontien van Moorsel koestert haar gouden plak. foto EPA
ARNHEM (GPD) - Het was een
vermoeiend weekje voor Jari
Litmanen. Vorige week zondag-
ging hij voorop in de strijd in de
gala-voorstelling tegen FC
Utrecht, 's woendags was de Fin
te bewonderen in het Weense
Ernst Happel-stadion voor een
interland tegen Oostenrijk en
gisteren dook hij weer op in sta
dion Monnikenhuize, de thuis
basis van Vitesse. En met suc
ces. Zijn geplaatste kopbal, zes
minuten na rust, was goed voor
de vierde opeenvolgende zege
van Ajax.
De van Myllykosken Pallo'47,
kortweg MyPa genoemd, over
gekomen Fin lijkt dit seizoen
rijp voor de grote doorbraak.
Bleef zijn inbreng de vorige jaar
gang beperkt tot twaalf wed
strijden (waaronder 5 invalbeur
ten) en één doelpunt, momen
teel zit het illustere nummer tien
shirt vast om z'n schouders.
Vooral ook omdat de andere po
tentiële 'tieners' de ervaring
(Clarence Seedorf) dan wel de fit
heid (Dan Petersen) missen om
de concurrentie-strijd aan te
gaan. „Ach. in principe kan ie
dereen bij Ajax op die positie
spelen", relativeert de 22-jarige
spelmaker in bijna vlekkeloos
Nederlands. „Ik heb nu de beste
troeven in handen, dat kan ech
ter zo veranderen. Dat is goed
ook, want dat houdt je scherp."
Een eer
'Een noodzakelijk kwaad' Zo
kwalificeert Litmanen de inter
lands waarvoor hij geregeld
wordt opgeroepen. „Het blijft
natuurlijk een eer om voor je
land uit te komen, aan de andere
kant verstoort het wel je ritme.
In de nationale ploeg sta ik meer
op het middenveld en spelen we
uiteraard veel behoudender dan
Ajax. Als ik terug ben in Amster
dam. is het omschakelen gebla
zen. En als er nou nog eens wat
op het spel stond. We zijn al ja
ren volstrekt kansloos als het
gaat om plaatsing voor welk
toernooi dan ook."
De stand in kwalificatiegroep 6
voor het WK van volgend jaar
zegt wat dat betreft voldoende.
De Scandinaviërs houden alleen
voetbaldreumes Israël onder
zich, de rest (Oostenrijk. Bulga
rije. Frankrijk en Zweden) is al-
