Fignon mist gezelligheid in Tour
tour de france
[acq ues Goddet de ziel van de Tour
Nederlanders in
Tour onzichtbaar
fransman begint een beetje triest aan zijn laatste bergritten
f^p
jan onze verslaggever
- Laurent
heeft het wel zo'n beetje
kien in het peloton. De verras-
'nde Tourwinnaar van 1983 en
je meedogenloze heerser van
L is vandaag begonnen aan
'laatste Alpen-escapade. Na
i' |ia 2000 van morgen nog een
rgrit naar Andorra en twee in
Pyreneeën, en Fignon, 'le
ffofesseur', kan zich gaan vooi*-
jreiden op een laatste entree
_de Champs Elysées, volgen-
meek zondag.
leen een wereldtitel kan me
jhien nog van mijn voorne-
om te stoppen afhouden. Ik
wel dat een drager van de
iboogtrui verplichtingen
tegenover het peloton. Die
het jaar erop niet ontbre-
iMaar de kans, dat ik in Oslo
in is natuurlijk ook maar één
j,pakweg veertig."
jijzenaar Fignon, 32, zal
raks met gemengde gevoelens
scheid nemen van zijn colle
is in het milieu. Enerzijds had
jnog graag de geest gehad het
iloton van tijd tot tijd zijn wil
ire leggen. Maar nu hem dat in
paalde disciplines steeds
ceilijker valt, is het voor hem
inder emotioneel er een streep
der te zetten.
erpest
rwas misschien op mijn be
ging teruggekomen als ik een
ri voorjaar had gereden,
ar mijn klassieke seizoen
rd verpest door een neusholte-
itsteking. Zelfs aan mijn eind-
ge in de Ruta Mexico heb ik
■tzulke geweldige herinnerin-
d overgehouden."
iirent Fignon is veranderd. De
Eendelijke student van de be
llaren tachtig maakte plaats
orde bijtende sarcast, kort na
n grootste Tourtriomfen. Fig-
n werd gegijzeld door de me-
-.maar wenste zich niet te la
s' leven. Gevolg: conflicten in
de soorten en gewichten. In-
Éddels bezig aan zijn twaalfde
ajaar en zijn tiende Tour. is
ij gegroeid in een aimabele
Sdbeid. die voor iedereen be
stelling heeft en de tijd
sint zijn visie op het huidige
praiwielrennen te ventileren.
■Hoeishet met de Tour gesteld?
Fignon: „Met mijn eigen Tour?
Ik moet de realiteit onder ogen
taenzien: ik kan geen tijdrit
liieeinjden. Wat was ik? (30e, op
6.16 min van Indurain. red.). De
laatste goeie was in '89, toen ik
van LeMond verloor."
Andere dingen
„Zoiets zit'voornamelijk in je
hoofd. In de ritten in lijn kan ik
mijn pijngrens nog wel verleg
gen, maar in tijdritten verlies ik
in een ommezien de concentra
tie. De Indurains kunnen 60 kilo
meter in het uur gaan rijden, en
dat blijven rijden. Ik haal die
snelheid ook nog wel, maar bin
nen de minuut zak ik terug naar
vijftig. Gewoon omdat ik aan an
dere dingen begin te denken.
Daar kan ik me ontzettend over
Indurain is er
niet gerust op
VILLARD-DE-LANS (GPD) - Er
wordt zwaar weer verwacht in
de Alpen. Niet alleen in mete-
reologisch opzicht, maar ook
sportief. En nog wel door Mi
guel Indurain, op weg naar zijn
derde opeenvolgende Tourzege.
Of niet?
Indurain is daar zelf nog niet he
lemaal gerust op. De klimrhers
in zijn ploeg (Delgado en Ber
nard) draaien beter dan in de
eerste week van de Tour. „maar
dat vind ik ook van Bugno en
Breukink."
Indurain hoopt niettemin zijn
29e verjaardag, vrijdag, nog
steeds in het geel te kunnen vie
ren. „Als mijn gezondheid me
maar niet in de steek laat. Eens
zal de 'jour sans' (de zwarte dag,
red) ook mij overkomen. We heb
ben weer tien dagen achtereen
gemiddeld 45 in het uur gereden.
Je bent pas zeker als je aan de
finish staat."
opwinden, maar het is niet an
ders."
-En met de Tour in het alge
meen?
Fignon: „Daar kan ik eigenlijk
niet meer zo goed tegen. Alles is
veel te professioneel geworden.
Alles draait om het geld. Men wil
resultaat tegen elke prijs. Of het
nou om de commerciële activi
teiten van de sponsors gaat of
om de sport als er niet meteen
uitkomt wat er wordt verwacht,
is het mis."
Triest
„Er is geen gezelligheid meer. Ik
word oud? Ik word er heel triest
van! Als je 's avonds om tien uur
door een rennershotel loopt kun
je er een kanon afschieten. Eén
verlaten woestenij. Er is geen
coureur meer met wie je even op
een terras kunt gaan zitten, of
aan de bar. Niet om je te gaan be
drinken, maar gewoon, om een
praatje te maken. Ze moeten
zich allemaal weer voorbereiden
op morgen. Er wil haast nie
mand meer de kamer met me de
len."
-Je hebt het grootste deel vari je
carrière in Frankrijk gereden;
de laatste twee jaar zitje in Ita
lië. Blij toe, of spijt van?
Fignon: „Zeker geen spijt van.
Ik heb weer heel nieuwe dingen
ontdekt in een Italiaanse ploeg.
Ik hou ook van Italië. Ben er
best, populair, na die Giro-zege
en Milaan-Sanremo. Maar ik heb
nogal moeten wennen aan de
structuur van de ploeg-Gato-
rade. En eigenlijk nog steeds."
-Wat is er mis dan?
Fignon: „De balans in de ploeg is
niet goed. Ik heb vorig jaar al ge
zegd, dat ze een type als Charly
Mottet moesten nemen. Wint
zelf veel, had Bugno uitstekend
kunnen helpen in de bergen.
Maar ik praatte tegen doveman
soren. En er hadden ook veel
meer neo-profs bij de ploeg moe
ten worden gehaald. Dan bouw
je iets op."
-Je ivas nogal boos op Bugno. na
de ploegentijrit.
Fignon: „Vind je het gek? Ik heb
gezegd, dat we het traject moes
ten gaan verkennen, dan wist hij
wat hem te wachten zou staan,
konden we de techniek van de
ploeg erop aanpassen. Je bent
professioneel bezig of niet. Maar
het hoefde niet, vond hij."
Geen kwaaie
„We hebben onnodig tijd verlo
ren. Dat is voor mij niet erg,
maar Bugno is hier toch om In
durain uit te dagen? Ik heb Bug
no in al die tijd nooit echt leren
kennen. Geen kwaaie, maar hij
is niet te doorgronden."
-Je behoort tot het heel selecte
gezelschap, dat meteen in zijn
eerste Tourjaar de gele trui won.
Mooie herinneringen?
Fignon: „Zeker! Tien jaar gele
den alweer. Hinault geblesseerd,
Guimard wist niet precies wie er
bij Renault vervangend kopman
moest zijn: Madiot? Ik? Pascal
Simon kwam in de gele trui ten
val. opeens was het mijn beurt.
En Guimard steunde me. Onge
looflijk, wat er toen allemaal ge
beurde."
„Na die Tour heb ik om opslag
gevraagd. Ik kreeg een nieuw
contract voor één miljoen franc
(ruim 300.000 gulden, red.). Voor
mezelf heb ik toen een mooi hor
loge gekocht, een Cartier. Toen
ik een jaar later opnieuw won
heb ik mezelf een Ferrari cadeau
gedaan. Had ik wel verdiend,
vond ik. „Maar het is verleden
tijd. Ik heb niet één gele trui
meer, allemaal weggegeven."
-Een andere boosheid: vorige
week donderdag zat je op iveg
naar Evreux 30 km achtereen
voluit te geven in een kopgroep
van dertien. Ineens paste je.
Waarom?
Fignon: „Omdat er veel te wei-
Laurent Fignon: „Als je 's avonds om tien uur door een rennershotel
loopt kun je er een kanon afschieten." foto Reuter
'er terug naar de oorsprong van zijn levenswerk
lonze verslaggever
mie Ceulen
1R1JS - Precies negentig jaar
(den aanschouwde het
diste wielercvenement ter
reldhet levenslicht. Op 1 juli
vertrokken in de Parijse
nstad Montgeron zestig pio-
R in de eerste Ronde van
akrijk. De eerste winnaar
He Maurice Garin. De So-
IfduTour de France zet deze
smdere verjaai-dag deze
ind luister bij. Het officiële
techot van de slotetappe
fdt 25 juli gelost op precies
elfde plaats waar het negen-
liargeleden allemaal begon:
de deur van café-restau-
SLe Reveil Matin. Met Jac-
Goddet, het nog enige le
de symbool van de Tour-
antiek, keerden we terug
deze historische plek. Het
laai van een markante per-
dijkheid.
voor de start van deze
'werd de bij leven al legen-
iiche ex-Tourdirecteur 88
•Een gezegende leeftijd. Ja-
die op Jacques Goddet am-
ftt hebben gehad. Hij is vi-
van geest. Een dyna-
fe en vooral aimabele per-
iheid.
rendez-vous" vindt plaats
antore van l'Equipe. de ge-
ebbende Franse sportkrant
"»n Jacques Goddet stich-
"itot voor enkele jaren di-
tt-hoofdredacteur was. In
gebouw aan de Rue
?et'de l'Isle in Issy-les-Mou-
"ttzetelt ook de Société du
'de Prance. Hoewel Jacques
win 1986 afscheid nam als
van l'Equipe en de So-
du Tour de France, ver-
11 bij nog dagelijks in zijn
Cflrop de vierde verdieping,
dasthet bureau van zijn op-
55 Jeah-Marie Leblanc en
Pierre Carenso.
&ur Gabriël Quintanne
fle dienstauto voorgere-
Jerwiji Quintanne de wa-
^dig door het verkeers-
l- darijs stuurt, vertelt Jac-
Gfddet honderduit. Over
in de colofon staat hij
f^ds als eredirecteur en
ft vermeld - het alsmaar
wordende verkeer in
-de dagelijkse beslomrhe-
lEn de Tour uiteraard.
8 uitstraling
^eilMatin, dat op een hoek
;©de autoroute ligt. heeft
Rondere uitstraling. Een
'Plaquette markeert de ge
stes Goddet houdt halt
*berinneringsplaat. Slikt
•karen en neemt bewust
voor hij zijn gevoelens on-
^fden brengt. „Dit mo-
JUfLl.ET 191'
Ij OH fit IF DHF'AHl l'"
!krT0UR DE FRANCE
r par hi nri oesgrange
INOUANTENAIRE
U BE! LE .lARniNIERi-
u- 27-MHN 1953
R:\N(
Le Reveil Matin. Een grote plaquette markeert de gevel. foto GPD Jacques Goddet: „Alles wat ik gecreeerd heb. bestaat nog." foto GPD
ment grijpt me aan. Deze pla
quette heb ik zelf veertig jaar ge
leden ter gelegenheid van het
gouden jubileum onthuld. De
datum staat erop: 27 juni 1953.
Sindsdien ben ik hier nooit meer
geweest. Deze terugkeer zal ook
de laatste zijn. Jean-Marie Le
blanc heeft me gevraagd of ik
hier op de slotdag van de Tour
een nieuwe plaquette wil onthul
len. Maar ik heb geweigerd. Ik
neb afscheid genomen van de
Tour. Ik heb er drieënvijftig ge
volgd. Door de oorlogsjaren heb
ik er zeven gemist. Ik zie het nu
wel op televisie."
Eens was zijn vader, Victor God
det. één van de grondleggers van
de Tour de France. „Henri Des-
grange en mijn vader waren de
eigenaren van het dagblad
l'Auto. Samen met de journalist
Géo Lefèvre stonden zij aan de
wieg van de eerste Ronde van
Frankrijk. Het idee kwam van
Lefèvre. Om de krant te promo
ten wilde hij een nationale wie
lerronde organiseren. Maar dat
kostte veel geld. Aangezien mijn
vader de financiële man van
l'Auto was. moest hij eerst door
Desgrange, de hoofdredacteur,
en Lefèvre overgehaald worden.
Op een bepaald moment hadden
we mijn vader zo ver. „Hier is de
sleutel van de kluis. Haal het
geld voor die wielerronde er
maar uit", antwoordde mijn va
der.
Victor Goddet en Henri Des
grange vormden sindsdien ook
de directie van de Tour de Fran
ce, die al snel een succes werd.
De oplage steeg enorm. Na zijn
studies aan de universiteit van
Oxford 'debuteerde' Jacques
Goddet in 1928 als journalist in
la Grande Bouclé. Tot 1989 nam
hij een vooraanstaande rol in 's
werelds grootste wielerevene-
ment. in. Ondanks zijn leidersrol
in de Tour is Jacques Goddet
zijn hele leven in de eerste plaats
journalist gebleven. Scribent
met wereldfaam. „Ik was een
goed journalist, maar geen uit
muntend schrijver", vindt hij.
Veel vroeger dan verwacht kreeg
de nog jonge Jacques Goddet de
leiding van l'Auto en de Tour de
France in de schoot geworpen.
„Henri Desgrange en Victor
Goddet vormden een uitstekend
tandem. Mijn vader stierf echter
op amper 54-jarige leeftijd. Mijn
broer Maurice (Goddet had ook
een zus) was voorbestemd om
zijn functie over te nemen, maar
in 1938 gaf hij er de brui aan.
Maurice was een levensgenieter
en besloot met werken te stop
pen. Hij hield van alles wat mooi
was, en heeft tot zijn dood, in
1983, van het leven geprofiteerd.
Hij was een charmant man."
Leerschool
Toen Henri Desgrange in 1936
tijdens de Tour plots ziek werd.
kreeg Jacques Goddet de lei
ding in handen. „Hoewel Des
grange weinig vertelde, heb ik
heel veel van hem geleerd. Ik be
wonderde zijn karakter en daad
kracht. Alleen door goed mijn
ogen de kost te geven en mijn
oren open te houden. Op dezelf
de manier heeft Jean-Marie Le
blanc gedurende zes jaar de
Tour bij mij in de auto gevolgd.
Ik had in ieder geval geen betere
leerschool kunnen hebben. Des
grange was een bijzonder man.
Bij het uitbreken van de oorlog
stierf hij. Als .vijfendertigiarige
kreeg ik alle verantwoording
over de krant en de Tour in han
den."
Na de oorlogsjaren bleef l'Auto
in de netten van de Franse pers
zuivering hangen. „Alle kranten
die tijdens de oorlog waren blij
ven verschijnen, werden na de
bevrijding verboden. Ook de
mijne dus. Maar met de mensen
die me in al die moeilijke jaren
bleven steunen, heb ik in 1947
een nieuw dagblad gesticht: l'E
quipe. Die naam (het team), om
dat het de eendracht van al mijn
medewerkers in de moeilijke ja
ren die we achter de rug hadden,
symboliseerde."
Jacques Goddet blies in 1947
ook de Tour de France nieuw le
ven in. „In 1946 werd wel een al
ternatieve Tour georganiseerd
van Monaco naar Parijs, maar
dat stelde niet veel voor. Zo vlak
na de oorlog was Frankrijk een
ongeorganiseerde boel. Er was
geen materiaal, geen auto's,
geen benzine, geen politie, hele
maal niets. Hoe wilde je dan een
Tour de France oi-ganiseren?
Daarom zijn Géo Lefèvre en ik in
1947 opnieuw met de echte Tour
van start gegaan."
Veranderingen
Sinds het ontstaan van de Tour
is veel veranderd. „De wegen, de
auto's, de fietsen, de welstand.
De heroïek is verdwenen. De
grootste verandering is met de
komst van de televisie geschied.
Vooral daaraan hebben we te
danken, dat de Tour in alle lan
den van de wereld bekend is. De
televisie heeft ook een positieve
invloed gehad op de natuur van
de koers. De sponsors willen hun
Alleen Breukink uitzondering
nig van die zakken wilden mee
rijden. Ik had dertig kilometer
op kop gereden, met twee. hoog
uit drie anderen. De rest van de
dertien deed niks, mocht niks
doen, of weet ik veel wat. Maar
zij hadden in ieder geval niets
bijgedragen aan die voorsprong
van twee minuten, die er gemak
kelijk vier hadden kunnen wor
den. Voor dat soort types ga ik
me niet zitten afdraaien. Nu ik
niet snel genoeg meer ben. ben
ik niet te beroerd iemand anders
te laten winnen. Maar dit leek
me al te gemakkelijk profite
ren."
-Kwestie van mentaliteit?
Fignon: „Precies. Ik had het er
onlangs nog met Roche over: er
wordt niet meer gereden om te
winnen. Ik heb nooit anders ge
wild. Zoals de hele generatie der
tigers: na Hinault kwamen Kel
ly. Roche, Delgado, LeMond, ik
allemaal vechters. Maar nu
houdt iedereen zijn benen stil op
het vlakke, durft er niemand
meer te vechten in het hoogge
bergte, laten ze alles op de tijdrit
aankomen."
Rekenen
„De wielersport is een sport van
millimeters geworden. Iedereen
zit te rekenen. Ik haat die men
taliteit. Ik ben ervan overtuigd,
dat Hinault zich niet had neerge
legd bij een suprematie van In
durain. Jammer, dat ik hem fy
siek niet meer tegenstand kan
bieden. Maar ik heb ervaren, dat
het winnen voor mij steeds moei
lijker is geworden."
-Hoe moeilijk?
Fignon: „Er zijn momenten, dat
je je contract wel wilt verscheu
ren. Als je op drie kwartier ein
digt in de Giro, zoals vorig jaar.
Maar als je dan twee maanden
later in Mulhouse weer een Tou
retappe wint; dan zou je meteen
weer voor twee jaar willen bijte
kenen."
-Dat doe je niet?
Fignon: „Nee. Mijn derdejaar bij
Gatorade kom ik in een soort p.r.-
functie. Zo staat het ook in mijn
contract. Wat ik daarna ga doen
is nog volstrekt onduidelijk. Ik
had bondscoach kunnen wor
den. maar toen bleek, dat ik dan
een soort speelbal was tussen de
Franse bond en het ministerie
van sport heb ik snel afgehaakt.
Ik wil onafhankelijk kunnen
werken. Daarom word ik ook
nooit ploegleider."
-Nog een wens?
Fignon: „Ja, nog één mooi ritje
winnen."
renners in beeld zien. Vooral
daardoor wordt tegenwoordig zo
gevlamd. En door de tv-publici-
teit is ook veel geld voor de Tour
de France vrijgekomen. In ver
gelijking met vroeger wordt het
huidige rennerskorps goed be
taald. Op een bepaald moment
deed de commercie zijn intrede
in het Tourcircus. Dat was niet
meer tegen te houden. De ver
antwoordelijken zullen de rol
daarvan moeten bewaken en de
limieten in'de gaten houden. Als
het kan, moet het belang van de
commercie zelfs teruggedron
gen worden. Jean-Marie Leblanc
weet dat goed. Ik heb het volste
vertrouwen in hem. Hij is renner
en tevens journalist geweest. De
ideale combinatie om een goed
Tourdirecteur te zijn."
Meeste indruk
Van alle renners die Tourge
schiedenis schreven, heeft Faus-
to Coppi het meeste indruk op
Jacques Goddet gemaakt.
„Vooral de wijze waarop deze on
vergetelijke kampioen in 1952 de
Tour domineerde. Daarnaast
heb ik enorme bewondering
voor Eddy Merckx. Voor zijn ka
rakter, natuur en markante car
rière. Wat een erelijst heeft die
man. Het meest emotionele mo
ment voor mij in al die jaren was
de dramatische dood van Tom
Simpson in 1967 op de flanken
van Ventoux. Maar de renners
van nu hebben het veel moeilij
ker. Door het grote geld en de be
langen die op het spel staan,
worden ze door hun omgeving
onder grotere druk gezet. Dooi
de mondialisering zijn veel meer
landen in het peloton vertegen
woordigd. De rivaliteit is enorm
toegenomen."
Jacques Goddet heeft een bewo
gen leven achter de rug. „Ik be
treur slechts één zaak: dat Bor
deaux-Parijs van de wielerka-
lender is verdwenen. Plagend
verwijt ik dat Jean-Marie Le
blanc wel eens. Maar hij kreeg
geen goeie renners meer aan de
start. Toch blijf ik erbij, dat de
monsterklassieker bestaans
recht heeft. Bordeaux-Parijs
moet opnieuw georganiseerd
worden. Dat kan alleen als er
heel veel geld in deze klassieker
te verdienen valt. Mijn enige
wens is, dat Bordeaux-Parijs
ooit weer verreden zal worden."
De 'eminence grise' blikt met
een voldaan gevoel op zijn lange
leven terug. „Ik heb veel mooie
dingen gedaan, hoewel er ook
wel eens mislukkingen bij wa
ren. Dat hoort erbij. Als ik de ba
lans opmaak, ben ik een tevre
den en gelukkig mens. Alles wat
ik gecreëerd heb. bestaat nog,
heeft zich ontwikkeld en leeft in
volle glorie voort."
van onze verslaggever
Dick Heuvelman
VILLARD-DE-LANS - Hoe moet
dat nu, straks in de criteriums
na de Tour? Welke Nederlandse
wielrenner kan de rondborstige
opperspreekstalmeester Cees
Maas van dit variété rond kerk
en kroeg, te beginnen op maan
dag 26 juli in Boxmeer, met
goed fatsoen nog als een 'fantas
tische klepper' aankondigen.
Erik Breukink, ja!. Maar ver
der? Steven Rooks? Die is nau
welijks nog vooruit te branden
is en blies zowel in de Giro als in
de Tour vroegtijdig en roem
loos de aftocht. Gerrit de Vries
dan?, die van TVM-chef Cees
Priem is gepromoveerd tot
schaduwkopman en sindsdien
vooral verstoppertje speelt op
de Franse wegen. En met Frans
Maassen, Jean-Paul van Poppel
en Jelle Nijdam wil het ook niet
meer vlotten.
Na de eerste, vlakke Tourhelft
viel er nog geen Nederlandse
score in La Grande Bouclé te
melden. Slechts het optreden
van Breukink geeft de oranjege-
voelige burger moed en het is te
hopen dat hij in de bergen nu
eens overeind blijft. Anders
komt het rood. wit en blauw ex-
wel heel treurig bij te staan. Hoe
wel. de komende anderhalve
week zijn er hier en daar <Mont-
pellier, Perpignan en Bordeaux i
nog wat mogelijkheden om de
roos te raken. De kans is echter
groter dat Nederland voor het
eerst sinds vele jaren voor nul
aan de kant gaat en op 144 etap
pezeges in de Ronde van Frank
rijk blijft staan. Aan de vierde
plaats van de eeuwige lan-
denklassement. achter Frank
rijk (628), België (445) en Italië
(201) zal echter niet worden ge
tornd. want Spanje blijft on
danks Miguel Indurain voorlo
pig nog wel 'even' vijfde staan
met 80 dagprijzen.
'Snelle Jelle' (Nijdam), de fiet
sende regisseur van de vader
landse kermiskoersen. zal dan
ook nog heel wat te stellen krij
gen met het uitdraaien van ver
antwoorde scenario's. Elke dag
Breukink als winnaar, dat is niet.
te verkopen. Gelukkig zijn er
vlak bij huis nog wat redelijke al
ternatieven, vlak over de grens
in Belgenland. Daar zullen Wil-
fried Nelissen, Johan Bruyneel
en Johan Museeuw ongetwijfeld
worden benaderd door contrac
tregelaar Gerrie van Gerwen.
Onze zuiderburen wanen zich
opeens de koning te rijk na een
openingsweek die toch vooral
Belgisch getint was, ook al om
dat de zo succesvoile GB-MG-
ploeg nogal wat Vlaams bloed
herbergt. Dat had men in de sta
minees niet verwacht.
Voor de Nederlandse wielerfans
duren de zeven magere jaren na
het gouden kwartet (Zoetemelk.
Kuiper, Knetemann en Raas) in
middels wel erg lang. Het eind
van het afglijproces lijkt nog
niet in zicht. De generatie Rooks
Theunisse heeft zijn langste
tijd gehad en potentiële opvol
gers zijn nog niet gesignaleerd.
Waar de Amerikaan Lance Arm
strong. de Zwitser Alex Zulle en
de de Italiaan Fabio Casartelli
(Olympische kampioen) in hun
eerste protjaar gelijk een fraai vi
sitekaartje afgaven, komt Erik
Dekker - zilver in Barcelona -
niet verder dan een marginale
rol. Eddy Bouwmans heeft al wel
iets moois laten zien (witte trui
vorig jaar en onlangs winst in de
Alpenklassiekeri, maar als ron
derenner is hij, vanwege zijn
zwakke tijdritten, het evenbeeld
van Rooks Theunisse. Bij de
amateurs heet nu Servais Kna-
ven een groot talent te zijn. Hij
mag zich volgend jaar bij TVM
proberen te bewijzen en aan
Priem, die zichzelf als ploeglei
der een echte topper vindt, de
taak om hem vakkundig te kne
den.
Niet alleen Nederlanders blijven
onder de maat. maar ook de
Fransen. Die steken echter wel
hun neus aan het venster, laten
zich zien in ontsnappingen (zo
als Marie, Lance. Desbiens. Pen-
sec en Durand). De Nederlan
ders hebben zich, royaal geteld,
uitgesloofd in anderhalve de
marrage (Maassen en Cordes).
Wie het klassement van de
strijdlustigste renner erop na
slaat, ziet 30 namen staan. In
derdaad, zonder ook maar een
Nederlander. Die beperken zich
tot anoniem meetrappen. Ooit
stonden 'les Bataves' (Batavie
ren) bekend als de vrijbuiters
van de Tour. Een reputatie die in
de jaren vijftig werd opgebouwd
door mannen als Wim van Est.
Wout Wagtmans, Gerrit Voor-
ting en Henk Faanhof. Rittenka-
pers werden ze ook wel ge
noemd, altijd op de vlakke delen
van het traject druk in de weer
om, wat het in het jargon heet,
gensters te slaan. Jaar-in-jaar-
uit leidde die aanvalslust wel tot
een of meer bloementuilen. Vo
rig zelfs nog flikte Rob Harme-
ling zo'n ouderwets kunstje in -
waar anders - Bordeaux. De Nij-
verdaller, thuis bijkomend van
een deprimerende kwakkelpe
riode. zal zich bij het zien van de
passiviteit van zijn collega's wel
eens zitten de verbijten.
Erik Breukink.
A P P E
204 km
WOENSDAG qflVE T
14 JULI UU 20
VILLARD-DE-LANS
SERRE CHEVALIER
VIUARO-OE-UHSKM
^BORDEAUX SERBE
I MONIPEUIÉR ISOlA?OOÖ°
va -o
r-souuuP Sl
/K "VljyRochelaiilcE
11 Coi du 1,101011?
VILLARD-
DE-LANS
de-Cumes.
Tiligmht *4
A GAUt...
SERRE CHEVALIER
VILIAHD-OE-LANS
SERRE CHEVALIER
GAUDIER
0
VILLARD-DE-LANS
10.07
6
Lans-en-Vercors
s
10.18
42.5
Vizille
11.22
68.5
Rochetaillée
12.08
98,5
Glandon
A
13.38
120
St-Etienne-de-Cuines
A
13.59
141,5
St-Michel-de-Maurienne
5
14.37
154
Télégraphe
A
1514
177
Galibier
A
16.14
186
Col du Lautarel
16.23
204
SERRE CHEVALIER
16.42
Woensdag 13 juli, 10de etappe,
Villard-de-Lans-Serre Cheva
lier (204 km):
Na de krachtmeting tegen het
uurwerk krijgen de klasse
mentsrenners hun volgende
proeve van bekwaamheid voor
geschoteld: de eerste cols van
betekenis. Op het menu staan de
Glandon 121.9 kilometer klim
men tegen een percentage van
5.1%), de Télégraphe en in het
verlengde daarvan de ver
schrikkelijke, 2645 nieter hoge
Galibier 117.8 km tegen 6.8%),
die van de moeilijkernoord
kant wordt beklommen. Van
daar gaat het in dalende lijn
richting finish.
Enkele tijden: start 10.00; Col du
Glandon <13.30); Col du Galibier
(16.15); finish 16.42.
profil: fa. klaassen
'l'fj-rrf: Kerkdreef 18-20 Axel
Tel. 01155-61781
van den
driest b.v.
Zusterstraat 22-24 Middelburg I
Tel. 01180-12410
