Het bedrijf heeft een missie Japans management Er waart een Japans virus door de Vitrite Fabriek. Kaiizen heet het. Geen computervirus en evenmin een bedreiging voor het menselijk gestel. Integendeel, bij Vitrite ervaart men de werking ervan louter als een weldaad. Kaizen (de klemtoon ligt op de laatste vitl-ite VRIJDAG 18 JUNI 1993 2 9 Het doet inderdaad een beetje on-Nederlands aan. Op veel plaatsen in het bedrijf hangen de Kaizen-regels. 'Werk met en volgens voorschrift', 'Problemen zijn mogelijkheden tot verbe teringen', 'Werk planmatig', 'Voorkom verspilling', 'Orde en net heid' en natuurlijk ook 'Werk volgens deze regels' zijn er enkele van. Vitrite blijkt ook een Missie te hebben. In de hal voor de kantine staat de boodschap op een in een rode lijst gevat bord. Een hele mond vol: 'Het op continuïteit gericht ontwikkelen, pro duceren en verkopen van lampvoeten, lampvoetonderdelen en metaalwaren, primair ten behoeve van de lichtindustrie. De me dewerkers leveren daarbij hun onmisbare bijdrage. Continue, stap voor stap verbeteringen in alle aspecten van het werk, als mede innovaties moeten leiden tot tevreden klanten en een leef bare en welvarende maatschappij.' Wieland wijst op een grafiek. „Hier gaat het uiteindelijk om: zo veel mogelijk lampvoeten en andere produkten zien te verkopen. We zijn nagegaan welke factoren daarbij een rol spelen. Dat heeft tot vier neven doelstellingen geleid: zo min mogelijk uitval in het produktieproces. zo min mogelijk klachten, zo min mogelijk be lasting voor het milieu en zo veel mogelijk orde en netheid." Alle afdelingen van het bedrijf hebben die doelstellingen naar hun eigen situatie vertaald. Produktiemedewerkers hebben op eigen initiatief zogenaamde verbeterteams opgericht, die luisteren naar kleurrijke namen als Stofhappers, Simple Minds en Ergo team. Die ploegen van acht a tien werknemers zetten de knelpun ten in hun afdeling op een rijtje en proberen die stuk voor stuk op te lossen. Exotisch Kaizen, Missie en verbeterteams, dat klinkt nogal exotisch voor een bedrijf dat tot het oer-Hollandse Philips behoort. Weten ze daar in Eindhoven wel van Wieland: „Ja hoor. We hebben een tijdje geleden, toen directeuren van Philipsvestigingen over de hele wereld in Eindhoven waren, een presentatie van onze manier van werken gegeven, compleet met een voordracht van zo'n ver beterteam. Nou. iedereen was enthousiast." „Philips-bedrijven - en dat geldt ook voor Vitrite", zegt J. Hen driks van de Industriebond FNV. „worden gekenmerkt door een strakke hiërarchie en een sterk gelaagde structuur. Dat betekent veel regels en procedures en weinig eigen inbreng van de werkne mers in de produktie. Projectmatig werken lukt niet. Dat wordt binnen Philips als veel te vrij gezien. Maar zo krijg je nooit flexi bele werknemers." Wieland erkent dat dit beeld opgaat voor een groot deel van het Philips-concern. Ook de organisatie bij Vitrite heeft volgens hem alles te maken met de manier waarop binnen Philips wordt ge dacht en gewerkt. „Ik ben ervan overtuigd dat we hier bij Vitrite - laat ik me daar nu maar toe beperken - naar een veel plattere organisatie kunnen en moeten", zegt hij. „Maar dat gaat moei zaam. We hebben hier inderdaad een Philipscultuur." Met behulp van Kaizen (Wieland: „En een dosis gezond ver stand") probeert Vitrite daar wat aan te doen. Door meer verant woordelijkheden op de werkvloer te leggen bijvoorbeeld. Vroeger waren de produktiemedewerkers knoppendrukkers: ze schakel den hun machines aan of uit. Problemen werden opgelost door de onderhoudsafdeling, die in de rangorde binnen het bedrijf dan ook een trapje hoger stond. Daar weer boven bevond zich de ont- wikkelafdeling, die aanpassingen aan het produktieproces uit broedde. Wieland: „Een deel van die onderhoudstaak hebben we nu bij de produktiemedewerkers gelegd en we stimuleren hen heel nadrukkelijk met suggesties voor verbeteringen te komen." Dat werkt. Mede daardoor heeft Vitrite het aantal medewerkers dat zich bezighoudt met vernieuwingen in het produktieproces. sterk kunnen terugbrengen. Bezuiniging De veranderingen bij Vitrite zijn in een stroomversnelling ge raakt sinds de operatie Centurion, de grootscheepse bezuini gingsoperatie binnen Philips van tweeënhalf jaar geleden. Ook de vergeleken met andere activiteiten van het concern gunstig draaiende Licht-divisie ontkwam daar niet aan. En dus moest ook Vitrite. een onderdeel van die divisie, inkrimpen. Als gevolg van Centurion gingen ruim 100 van de 700 arbeidsplaatsen verlo ren. De meeste banen zijn geschrapt in ondersteunende diensten. Wieland: „We konden bijna alles zelf. Machines bouwen, noem maar op. We hadden wat dat betreft een kolossaal vakmanschap in huis. Daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan. Het is de bedoeling dat we zo goedkoop mogelijk lampvoeten produceren. Een dure afdeling die zelf machines bouwt, spoort daar niet altijd mee. Daarom zijn we dat soort activiteiten gaan afbouwen." Werkgelegenheid Het aantal arbeidsplaatsen bij Vitrite - uitgedrukt in volledige banen - is inmiddels teruggelopen tot 550. Wieland verwacht dat die daling zich nog verder zal voortzetten. „Als je mensen verant woordelijkheid geeft, blijkt dat je hetzelfde werk met minder werknemers kimt doen." Ook het streven van Vitrite de produk- tieprocessen zodanig te verbeteren dat de handmatige eindcon trole op den duur achterwege kan blijven, gaat banen kosten. Die controle wordt nu uitgevoerd door vrouwen, een categorie waar voor de banen toch al niet voor het opscheppen liggen. Wieland geeft dat toe. „Maar ik bekijk het ook zo: iemand die snel en nauwgezet lampvoeten kan sorteren, beschikt ongetwijfeld over vaardigheden die in een andere baan te pas komen In de Missie van Vitrite ontbreekt een passage over het verschaf fen van werkgelegenheid. Wieland: „Als dat een doelstelling van ons zou zijn. dan zouden we rond elke machine zes mensen moe ten zetten. Alleen, die zouden dan wel genoegen moeten nemen met een zesde van het loon." De geringe evolutie in het produkt. lampvoet, de opkomst van de spaarlamp en het geringe aantal lampenfabrikanten zijn de be dreigingen waaraan een bedrijf als Vitrite bloot staat. Nog niet zo gek lang geleden waren er meer dan honderd lampenfabrieken. General Electric. Osram en Philips hebben de markt inmiddels verdeeld. Er zijn nog slechts een paar kleine fabrikanten overge bleven. Vitrite zet 60 procent van de produktie binnen het Phi- lipsconcern af. Voor de rest moet het bedrijf andere klanten zien te vinden. Dat gebeurt volgens Wieland in 'een moordende con currentie'. Na een topjaar in 1992 en een uitstekend eerste kwartaal van dit jaar. heeft Vitrite de laatste twee maanden met een stagnerende vraag naar lampvoeten te maken. De economische teruggang is daarvan de oorzaak. Er wordt minder gebouwd en minder ver vangen. De lampvoetenfabriek heeft de produktie met 15 procent verminderd. De mooie doelstelling van 2,85 miljard lampvoeten voor 1993 zal waarschijnlijk niet worden gehaald. Wieland: „Dat is toch een zorgelijk randje aan een jubileumjaar." Ben Jansen Overleg op de werkvloer. De prikklok hoort bij de strakke reglementering binnen het bedrijf. lettergreep) is een Japanse managementfilosofie, gebaseerd op het principe van voortdurende verbetering. Het bijzondere is dat de aanhangers van deze benadering niet alleen in de kantoren van de bedrijfsleiding zijn te vinden. Ook in de produktie-afdelingen is Kaizen ingeburgerd. Het documenteren van de werkmethode is in de Vitrite-filosofie van groot belang. Bedrijfsdirecteur A. C. Wieland heeft de filosofie bij Vitrite geïntroduceerd. „Ik ben helemaal geen fan van Japan", zegt hij, „maar ik ben wel onder de indruk van de manier waarop ze hun ondernemingen en hun medewerkers stimuleren."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1993 | | pagina 29