Tot verheffing der Menschen Nieuwe kansen voor oude successen PZC 21 Fré Cohen De zon geeft reliëfbeelden op het gekromde oppervlak kunst cultuur VRIJDAG 18 JUNI 1993 Nederlandse SS-ers stuiten 10 juni 1943 in Borne op een Joodse onderduikster. Ze wordt gearresteerd, slikt enkele gifpillen en overlijdt twee dagen later. Er wordt een naamloos g raf voor haar gedolven. De kunstenares Fré Cohen is 39 jaar oud geworden. Ze laat een groot oeuvre na. Het is tot september te zien in het Amsterdams Historisch Museum. Het werk van Fré Cohen (1903- 1943) heeft een inspiratiebron gevonden in wat zij ervoer als de strijd om rechtvaardigheid. Zij wortelde even sterk in de sociaal democratie als in de Joodse ge meenschap. Vader Levie was dia mantbewerker. moeder Esther de dochter van een sigarenmaker. De kleine Joodse luyden zagen licht en uitkomst in de opkomende ar beidersbeweging. Er werd politiek bedreven in de SDAP en voor de jongeren was er de AJC. Het meisje Fré zong en tekende graag. In de avonduren nam ze tekenlessen, daarna volgde ze de opleiding van het Instituut voor Kunstnijver heidsonderwijs. Ze joeg bevlogen op werk en verzamelde in de loop van weinig jaren een respectabel aantal opdrachten. Vanaf het begin was er een duide lijke gerichtheid op de grafiek als dienende vorm van kunst. Fré ont wierp en liet drukken 'voor direct gebruik': pamfletten, boekomsla gen, zakelijk drukwerk, postkaar ten. brochures, vignetten, affiches, brochures, illustraties, trouwkaar- ten en kalenders. Ze vestigde tussen de twee oorlo gen een naam en verliet de aanvan kelijk zwaar op het Art Deco leu nende stijl voor een meer persoon lijk geluid. Vooruitgang Fré Cohen is ten nauwste verbon den met de plaats en betekenis van de sociaal-democratische instel lingen in haar tijd. Voor de velen is dat nu grauwe geschiedenis gewor den. De ontwikkelingen hebben Het Ideaal goeddeels terzijde ge schoven, al is er een kleine kern die zegt dat hetzelfde ideaal nog steeds springlevend is. Verheffing- van de lagere klassen was een doel dat in de drang tot nivelleren ten onder is gegaan. Het Morgenrood vond met het klimmen van de zon niet altijd een vervolg. Het doel van bewegingen als de AJC had zeer veel met volksverheffing te doen. De wegen heetten onder meer sport, spel, studie, kunst- en natuurbeleving, zelfwerkzaam heid. Het is onmogelijk het werk van Fré Cohen los te zien van die beweging. Ze zette zich in en werd in niet onbelangrijke mate be loond. Haar opdrachtgevers waren met name te vinden in de hoek van de sociaal-democratie: Dagblad Het Volk, drukkerij Vooruitgang, de NV Ontwikkeling, de Socialisti sche Vrouwen-Bibliotheek, de Ar beiders Jeugd Centrale, de Stich ting voor Zon en Vrijheid, de Am- sterdamsche Kunstkring voor Al len, het Instituut voor Arbeiders ontwikkeling, SDAP en NVV. Daarnaast werkte ze voor Joodse instellingen, de gemeente Amster dam, de uitgevers Querido, Veen, Wereldbibliotheek, Meulenhoff, Strengholt, Allert de Lange en de Arbeiderspers. De kunstenarse maakte ook ont werpen voor ruimtelijke objecten, maquettes, tentoonstellingen. Tijdsbeeld We kunnen de overzichtstentoon stelling in Amsterdam zien als het beeld van een tijd, die de uitloper van de ene wereldoorlog met het begin van de volgende verbond. Waarden en normen veranderden snel, idealen vervluchtigden. De roep om méér leidde niet altijd tot een vorm van hogere kwaliteit. Ook de sociaal-democratie kende en kent haai- rekkelijken en precie- zen. De discussie tussaen verhef- Fré Cohen: Groet aan de eeuwigheid, oostindische inkt met waterverf, 1921. 6o JAARGANG No. 7 JULI 1930 Fré Cohen: Koptitel van De Toorts, cultureel maandblad der moderne arbeidersontwikkeling, juli 1930. 'ANlVlPV^FMOPBOI^gx Fré Cohen: Vignetten uit het cultureel maandblad De Toorts, 1928. fers en nivelleerders duurt voort tot op de dag van vandaag. Er zijn heel wat principes geofferd aan de koestering van de macht; wat 'nimmer' zou gebeuren, gebeurt telkens opnieuw en wordt bijge schreven op de verdraagzame re kening van 'de politieke realiteit'. Héél lang geleden is het alles niet, maar voor wie niet weet lijkt het een eeuwigheid. Zo wordt op deze tentoonstelling De Drinker aan de kaak gesteld, wordt gesproken over Menschenjongens en Vrolijke Meisjes, volksdansavonden, Het Sosialisme als Kuituurbeweging, de Mei-bode, Staat en Maatschap pij, Strijd en Opbouw, Natuur en Mensch. Zo klinkt ook: Over uw lippen stort een lied-Le vend. mooi mensch geniet! De kwaliteit van het werk is zeer ongelijk; tussen krachtige bladen wankelen de aarzelende aanzet ten. Het past in het totaalbeeld, dat mede contouren krijgt door het boek dat bij deze tentoonstel ling verscheen. Het is zowel catalo gus als biografie, steunt op veel do cumenten en een kernachtige tekst. Een markante uitgave bij het werkzame leven van een mar kante vrouw. Andreas Oosthoek Boek: Fré CohenLeven en werken van een bewogen kunstenares, door Peter van Dam en Philip van Praag. 160 pp. geïllustreerd. Uitgave: Uniepers. Ab coude. Prijs: f 49.90 Tentoonstelling: Amsterdams Histo risch Museum, tot 29 augustus Waterzuiveringsstation 'Wrange' Danielsweg Kapelle architect: Theo Gruisen te Terneuzen ontwerp: juli 1991 uitvoering: 1992 Niéuwe architectuur stoffeert de ruimte. Soms opvallend, soms aan het oog onttrokken. De rubriek Jonge Bouw besteedt aandacht aan de jonge bouwkunst in Zeeland. Suizend over de snelweg schiet men rakelings de blauwe buis voorbij, die temid den van het grijs-groene land schap niet onmiddellijk opvalt. Wie op een rustige zondagmid dag op het gemakje door het Zuidbevelandse landschap toert, maakt een betere kans op een langduriger ontmoeting met het gebouw. Vanaf de dorpskant ziet het ge bouw er ook beter uit. Althans dat vindt de architect ervan. Men moet het pompstation vooral zien als een heldere uit spraak. Een duidelijk gebaar. Dat is het tenslotte Ook in poli tieke zin. dus waarom zou je dat niet op een architectonische manier kunnen uitwerken? Mensen moeten wel eens geprik keld worden. Inderdaad, een duidelijk gebaar kun je in architectuur heel goed uitwerken. Maar je moet je er dan wel van bewust zijn dat er op zo'n moment meer gebeurt dan dat. Vroeger, in het moder nisme. was het zo, dat een ge bouw de uitdrukking moest zijn van wat er in plaatsvond. De functie van een gebouw moest aan de buitenkant af te lezen zijn. Een prachtig voorbeeld hiervan is de beroemde Van Nel- lefabriek van Brinkman en Van der Vlugt in Rotterdam 1925- 1931). Door de grote mate van transparantie van het gebouw, is af te lezen dat het hier om een fabriek gaat. Venturi Misschien heeft Gruisen het idee gehad om dit concept door te zetten. Toch gaat er dan iets mis. Wat je namelijk ziet is een brutale blauwe buis. die zodanig het beeld gaat beheersen dat ze tot metafoor wordt en het zicht op de functie totaal verloren laat gaan. Een stap te ver. Of be ter, een stap in een andere rich ting. Sinds het boek Learning from Las Vegas (1974) van Ro bert Venturi, is het beeld van ar chitectuur, als post-modern fe nomeen. bespreekbaar gewor den. Architectuur, zegt Venturi, is als een opgesierde of aange klede schuur. Natuurlijk is de buis symbool voor de infrastructuur die aan gelegd wordt door Deltan en na tuurlijk is blauw de kleur van water, dat geleverd wordt door Deltan. Het is het beeld van de Nutsbedrijven dat getoond wordt en niet de functie van het gebouw. De zuivering van het oppervlaktewater, waarvoor de pompinstallatie - die volgens de opdrachtgever perfect in de ruimte staat opgesteld en al even goed functioneert - in de buis verstopt zit. laat niets van zich merken in de omhulling: de vorm van het gebouw. Gruisen is zelfs heel dicht en let terlijk bij de tekst van Venturi gebleven. Hij vertelt dat derge lijke utilitaire gebouwen er doorgaans uitzien als 'schuren'. En alsof die in Zuid-Beveland niet passend zouden zijn. stelt hij daar tegenover dat het land schap ook wat wil. En zo komt hij dan terecht bij de buis. Conceptual art Het is wel.aardig om nu een lijn tje uit te zetten naar de beelden de kunst. Want die richting gaat het blauwe gevaarte ook een beetje op. Met zijn verhaal over versierde, op reclame en uitstra lend imago gebaseerde archi tectuur, richt trouwens ook Venturi een steelse blik op ont luikende tendensen in de beel dende kunst. Conceptual art. zoals die in Amerika gemaakt wordt, kan hiertoe als voorbeeld dienen. Evenals de tot enorme proporties opgeblazen ge bruiksvoorwerpen van Claes Ol denburg. die dikwijls op on verklaarbare wijze het stads beeld opvrolijken, door hun gra tuite en compleet nutteloze aan wezigheid. Blijft de vraag of het landschap gediend is met een gebaar in ab stracta. zoals er nu is neerge legd. Hoe dan ook. de buis heeft op een paar punten duidelijke relaties met de omgeving. De metalen huid bijvoorbeeld. Het zou best mogelijk zijn geweest om de betonconstructie, waar van het gebouw gemaakt is, bui ten ongepolijst zichtbaar te la ten. Toch is er een huid omheen getrokken. Door de textuur van het materiaal reageert het ge bouw nu op de natuur. De zon geeft prachtige reliëfbeelden op het gekromde oppervlak, wol ken en regen veroorzaken ver kleuringen en schaduwen die als pigmentvlekken de huid tot leven wekken. Dit is de enige re den waarom ik zou concluderen dat het pompstation ternauwer nood ontkomen is aan decoratie of zinloze, opdringerige aanwe zigheid. Johan de Koning A ■- •5'*—- v- fotografie Lex de Meester Illustratie van Sylvia Weve in Beestachtig van Rindert Kromhout. De enorme produktie van kinder- en jeugdboeken betekent dat voor veel uitgaven, zelfs in een wekelijkse rubriek, geen ruimte is. Herdrukken laten zich dan te gemakkelijk aan de kant schui ven. De Deense auteur Ole Lund Kirkegaard (1940-1979) heeft zich ook in Nederland een groot lezerspubliek verworven. Zijn boeken verschenen hier al in de jaren ze ventig, maar waren na bundeling in de omnibus Lutje Giel en andere verhalen te lang niet verkrijgbaar. In 1987 startte uitgeverij Van Goor met het mede dank zij de schitterende verfilming populaire Pudding Tarzan een herdrukprogram- ma waarin achtereenvolgens Lutje Giel Orla de kikker slikker. Albert, Hodja uit Port. Otto is een neushoorn en het niet eerder vertaalde Peer en Maatje aan de beurt kwamen. Ole Lund Kirkegaard was de provo van de kinderliteratuur. Zijn jeugdige perso nages zijn dan ook stuk voor stuk sympa thieke en fantasierijke, maar ook ge haaide. rare snuitertjes voor wie niets zo uitdagend is als het uit de tent lokken van iedereen die groter is dan zijzelf. De slimmigheden waarmee ze vervolgens telkens weer aan loszittende handen we ten te ontsnappen is nog een reden waar om hun avonturen zo aanslaan. Voor de heruitgave van het uit 1979 date rende Frodo werd Kirkegaards vaste vertaler Niels Brouwer opnieuw aan het werk gezet. Hij had in zijn eerste verta ling een van de donderstenen een wat al te parmantig gebruikt woord in de mond gelegd en moest daarom die stevige, te pas en te onpas, maar heel onschuldig gehanteerde krachtterm proberen af te zwakken tot een voor iedereen accepta bel alternatief. In een moeite door knap te hij het toch al zo geestige verhaal op door alle mooischrijverij weg te strepen. Ongeveer in dezelfde tijd als Ole Lund Kirkegaard vestigde Burny Bos met voorleesverhalen over de buurkinderen Henkie en Elsje zijn naam als schrijver voor jonge kinderen. Ze werden uitge zonden in het kleuterprogramma "Radio Lawaaipapagaai' en door Leopold ge bundeld in onder andere Zand op je bo terham en Een april kikker in je bil. Ter gelegenheid van de respectievelijk vijfde en zevende druk kregen de boeken een kleiner formaat en echte illustraties in plaats van de truttige plaatjes die Wie- teke van Dort maakte voor de eerste druk. Doordat enkele minder geslaagde of door de tijd achterhaalde verhalen werden weggelaten, is wat overbleef ster ker geworden. Sinds enkele jaren verschijnt van succes volle prentenboeken soms een tweede druk in mini-uitvoering. In de reeks Zak boekjes van De Vier Windstreken ver schenen twee prentenboekjes over de bij kleuters razend populaire pinguin Pit. Pit. de kleine pinguin en Pit en de zee beesten meten 10.3 x 9.4 centimeter en zijn 0,3 cm dik. Het formaat en de uitvoe ring in een slap kaftje maken dat de boekjes waarschijnlijk slechts kort ge koesterd kunnen worden en al snel spoorloos zullen zijn. Het verkleinen van oorspronkelijk grote prentenboeken tot miniboekjes is een merkwaardige trend die wel te maken zal hebben, met de commerciële wijsheid dat volwassenen graag klein zien. Dat men voor weinig geld over het algemeen ook weinig krijgt spreekt vanzelf. De vier door C. de Vries-Brouwers uitgegeven prentenboekjes van Shirley Hughes over de ondernemende peuter Alfie en zijn jongere zusje Annie-Rose zien er in hun cassette van 15 x 15 x 3.7 centimeter be geerlijk uit. De prijs is er ook naar. maar het setje is in ieder geval een cadeautje waar je mee voor de dag kunt komen. Uitgeverij Gottmer deed met twee suc cesvolle titels van twintig jaar geleden precies het omgekeerde. Dat is heel wat voor een kat van Judith Viorst over het verwerken van verdriet na de dood van een lievelingsdier verscheen indertijd als pocketje. maar kan nu als groot prenten boek aan een echt leven beginnen. Haar geestige Monsters en vampieren, spoken en boemannen, duivels en dwergen, le vende lijken en griezelige dingesen be staan niet. zegt mijn moeder werd tot hetzelfde formaat opgeblazen. Querido's Jeugdsalamander is een reeks waarin dankzij de medewerking van col lega-uitgevers het beste van het beste herdrukt kan worden. Een van de vier nieuwe aanwinsten in de verzorgd uitge geven pocketserie is Beestachtig van Rindert Kromhout. Het is een lekker vals en heerlijk kolderiek verhaal over vier huisdieren die zo verontwaardigd zijn over hun verwaarlozing, dat ze onbe kommerd korte metten maken met hun baasjes en vervolgens met de baasjes van die baasjes. Maar wat een droevig lot wacht de beestjes. Jan Smeekens Ole Lund Kirkegaard: Frodo. Een knotsgekke detective voor kinderen en andere verstan dige mensen met illustraties van de auteur. Vertaling Niels BrouwerVan Goor. Amster dam. vanaf 6 jaar; f20.-. Burny Bos: Zand op je boterham en Eén april kikker in je bil met tekeningen van Jan Jutte. Leopold Amsterdam: 4-6 jaar: f 14.90 per stuk. Marcus Pfister: Pit. de kleine pinguïn en Pit en de zeebeesten De Vier Windstreken. Den Haag: vanaf 3 jaar; f4.50 per stuk. Shirley Hughes: De Alfie Geschenkenboekjes, vier deeltjes in cassette. C.de Vries-Brouwers, Antxverpen; vanaf 3 jaar: f45.-. Judith Viorst met illustraties van Erik Bleg- vad: Dat is heel wat vooreen kat.J H. Gottmer H J. W.Becht, Bloemendaal; vanaf 3 jaar- f 14.90. Judith Viorst met illustraties van Kay Chorao: Monsters en vampiers. J. H.Gottmer! H. J. W.Becht. Bloemendaal; vanaf 3 jaar;f 15,- Rindert Kromhout en Sylvia WeveBeestach tig. Querido. Amsterdamvanaf 6 jaar, f 12.50.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1993 | | pagina 21