In Siena is de paardenrace belangrijker dan de stembus Schoneveld herdenkt Schoneveld t li| Italiaanse politiek op de helling reportage 25 v f ZATERDAG 5 JUNI 1993 Morgen, zondag, gaan 11 miljoen Italianen naar de stembus om 1230 gemeenteraden en zes provincieraden te kiezen. De verkiezingen zijn een belangrijke test voor de zo turbulente landelijke politiek. Maar ze gelden ook als proeftuin voor de op handen zijnde staatkundige en electorale hervormingen, die het antwoord moeten vormen op de crisis van het Italiaanse politieke systeem. Eerlijkheid, verantwoordelijkheidszin en respect voor de kiezer worden geacht in de plaats te komen voor de vaak sinistere en corruptie in hand werkende machtspolitiek van de partijen. Men streeft naar een einde van de versnippering en naar stabiele, krachtdadige regeringen. Kern van de hervormingen, zoals bepaald door de onlangs gehouden referenda, is de overgang van een kiessysteem met een evenredigheidsprincipe naar een met een meerderheidsprincipe en, waarschijnlijk, een direct door het volk gekozen premier. Op lokaal niveau is deze tendens, dankzij een in maart aangenomen wet, al een feit. De burgemeester zal direct worden gekozen. In gemeenten tot 15.000 inwoners gebeurt dat met een 'puur' meerderheidssysteem - waardoor in de praktijk slechts twee kandidaten elkaar bestrijden - terwijl in de grote(re) steden de kandidaten moeten proberen meer dan 50 procent van de stemmen te verzamelen. Wie daarin slaagt, mag 60 procent van de zetels verdelen onder de partijen die hem of haar hebben gesteund. Aangezien vrijwel zelden een kandidaat een absolute meerderheid zal halen, is voorzien in een tweede stemronde, die op 20 juni zal plaatsvinden. De twee die de meeste stemmen kregen in de eerste ronde zullen pogen de steun te verwerven van de uitgeschakelde kandidaten. Deze procedure moet het vastgelopen politieke systeem nieuw leven inblazen. De personen - het liefst van onbesproken gedrag en zo onafhankelijk mogelijk van de oude partijen - worden belangrijker. Nieuwe politieke groeperingen en allianties steken de kop op, terwijl de oude partijen alles in het werk stellen zich, al dan niet op oprechte wijze, te vernieuwen. De Italiaanse 'fluwelen revolutie', tot nu toe uitgevoerd door magistraten en politie, krijgt een politiek antwoord. Ook Siena, een van de 'roodste' en fraaiste steden van Italië, gelegen in Toscane, met 55.000 inwoners, bereidt zich voor op de 'grote sprong voorwaarts'. Een reportage. Op het plein II Campo worden jaarlijks paardenraces gehouden. foto GPD De bank Monte dei Paschi di Siena levert een belangrijk aandeel in de welvaart van de stad. What is Tangentopoli? Een Ameri kaanse toerist, onmiskenbaar bezig aan een cultuurreis door Italië, wendt zich nieuwsgierig tot het groepje personen dat een houten tafeltje behangt met manifes ten op het monumentale Salimbeni-plein, in het hart van het oude Siena. Mario Ascheri, historicus verbonden aan de plaatselijke universiteit en leider van de spiksplinternieuwe beweging 'Alliantie voor Siena', legt vriendelijk uit dat Italië aan de ketting heeft gelegen van corrupte partijen, wier grootste kwaliteit het vra gen van 'tangenti' - smeergeld - was. „Ah. Andreotti en zo", repliceert de Ameri kaan. „Ja, Andreotti", zegt Ascheri, „Maar ook communisten; vooral hier in Siena." De verkiezingscampagne in Siena. een van de middeleeuwse parels in het glooi ende groene landschap van Toscane, is in volle gang. Op het Salembini-plein. vlak voor het hoofdkantoor van de vermaarde bank Monte dei Paschi di Siena, het insti tuut dat al 5 eeuwen zijn stempel drukt op het economische, politieke en sociale le ven van Siena, vinden dagelijks politieke bijeenkomsten plaats. Op sobere wijze, zoals de nieuwe trend in Italië is na het uitbreken van de corruptieschandalen, strijdt men om het predikaat 'nieuw, eer lijk en progressiefeen race om het - re cente - verleden te vergeten. Maar in Siena is iets vreemds aan de hand. Terwijl in heel het land de 'vernieuwers' de aanval hebben geopend op de christen democratische DC en de socialistische PSI, de 'eeuwige' regeringspartijen die sy noniem zijn geworden voor politieke stag natie en corruptie, richt men zich in Siena tegen de ex-communistische PDS, de 'eeuwige' oppositiepartij, die zich juist heeft opgeworpen als hoeder van de pu blieke moraal. De oorzaak ligt in het feit dat de PCI-PDS vanaf de Tweede Wereld oorlog in Siena, net als in de meeste an dere steden in Toscane, de dienst uit maakt. Ook de PSI moet het ontgelden, omdat ze 25 jaar lang, zoals Mario Ascheri het uitdrukt, als reservewiel voor de PDS heeft gediend. De bank Monte dei Paschi di Siena heeft ongetwijfeld geholpen in het bereiken van deze concensus. De bank biedt alleen in Siena al werk aan 2500 mensen en heeft de plicht de helft van haar nettowinst be schikbaar te stellen aan de gemeente, die het geld gebruikt voor 'speciale projec ten'. „De bank wordt niet voor niets 'Pap pa Monte' genoemd", zegt Cecilia Tarabo- chia, die werkzaam is voor de lokale tele visie Canale 3 Toscana. „Alles, maar dan ook alles draait in Siena om twee dingen. Een is het Palio en de andere is Monte dei Paschi. Siena is, mede door de bank een uiterst rijke en relatief probleemloze ge meente. Iedereen erkent dat." De partij die in Siena het belangrijkste slachtoffer lijkt te worden van de hervor- mingswind die door het land waait, is niet de PDS. maar de socialistische PSI. In de afgelopen 25 jaar waren het de socialisten die nogal eens de weelde van de macht niet konden verdragen. De PDS-er Marg- heriti zegt dat zijn partij de eer toekomt voorkomen te hebben dat de socialisten stalen. Maar politieke tegenstanders, die overigens deze stelling wel onderschrij ven. verwijten de PDS dat zij de PSI teveel de hand boven het hoofd heeft gehouden vanwege 'realpolitische' redenen. De PSI doet mee aan de verkiezingen on der de naam 'Samen voor Siena'. een be weging die ook de noodlijdende sociaalde mocratische partij, liberalen en enkele af vallige christendemocraten omvat. Mario Menicori, een ontwapenende zestiger die weliswaar altijd lid geweest is van de PSI, maar nooit een politieke functie heeft uit geoefend, is gebombardeerd tot kandi daat voor het burgemeesterschap. „De tijd van de oude partijen is voorbij en daarom hebben we een nieuwe, progres sieve pool opgericht", mompelt hij bijna verontschuldigend. Het lijkt niet genoeg om de vrije val van de PSI - 20 procent bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen en 14 procent vorig jaar bij die voor het parle ment - te stoppen. Eelco van der Linden „In Siena hebben communisten en socia listen, door hun hegemoniale positie, een regime gevormd", zegt Ascheri terwijl hij met medestanders, onder wie zijn vrouw en kind, pamfletten uitdeelt. „Banen en aanbestedingen worden vergeven aan partijgetrouwen. De bank Monte dei Pa schi, die eigendom is van de gemeente Siena en volgens de statuten de helft van haai- winst moet investeren in de gemeen te, is verworden tot een speelbal van de partijen, inclusief de DC. De betrokken heid van enkele bankbestuurders bij een smeergeldschandaal, toont dit aan", al dus Ascheri. De Alliantie voor Siena is het antwoord van degenen die een einde willen aan de machtspositie van de oude partijen. Ze re fereert aan de 'Democratische Alliantie', die op het ogenblik de nationale politiek slapeloze nachten bezorgt. Volgens kandi daat-burgemeester Achille Neri, een ou dere republikein, is de alliantie geen partij maar een beweging van personen die el kaar vinden in het idee de politiek te her vormen. „In Alliantie zitten niet-partij ge bonden personen, republikeinen, enkele PDS-ers en socialisten, groenen, en pro gressieve katholieken, die de lijn volgen van Mario Segni, de initiatiefnemer van de onlangs gehouden referenda", aldus Neri. „Ons doel is het pact van de politieke partijen te breken en gemeente-instellin gen en instituten als de bank Monte dei Paschi te laten besturen door partijloze specialisten en ze dus terug te geven aan de gemeenschap." van de lokale grootheid Nannini vinden gretig aftrek. In de verte klinkt tromgerof fel: de voorbereidingen voor het Palio. de paardenrace die op 2 juli en 16 augustus plaatsvindt op il Campo en de Senesi het hele jaar door in de ban houdt. Politiek lijkt een bijzaak in een stad die haar histo rie en cultuur gul tentoonspreidt en oogt als een eiland van rust en ordelijkheid. „Een schrikbewind van de communis ten?" Ivo Crespi. 65 jaar en 45 jaar lid van de PCI/PDS, moet er smakeüjk om la chen. Hij koestert zich in de avondzon voor zijn woning in de 'contrada' De Wol vin, een van de 17 stadswijken die elkaar elk jaar bestrijden tijdens het Palio. „De partij heeft eerlijk en democratisch gere geerd en zowel in Siena als in de rest van de regio welvaart en welzijn bevordert. Die Alliantie voor Siena is een elitaire groep die de roep om vernieuwing ge bruikt als dekmantel voor eigen, gefru streerde. ambities. Wij hebben veel eerder ingezien dat vernieuwing van de politiek noodzakelijk was en daarom, twee jaar ge leden. de oude PCI omgevormd in de PDS." Cresti zucht en staart naar zijn handen waaraan dikke, bruine vingers zitten. Zo als zoveel Senesi is hij afkomstig van het platteland. De boeren hebben altijd de ruggeraat gevormd van de communisti sche partij in Toscane. Ook Cresti werkte - tot vorig jaar - als 'mezzadro', een boer die land in bruikleen krijgt en in ruil daarvoor de helft van zijn oogst afstaat aan de eige naar. Na de oorlog vond. onder leiding van de PCI en de communistische vakbewe ging. een felle sociale strijd plaats, die uit eindelijk uitmondde in de emancipatie van de mezzadri. Cresti praat over de partij als over een dierbaar familielid. „Er is solidariteit, we organiseren feesten, waaraan iedereen zijn bijdrage levert. De PDS zal ook fouten hebben gemaakt en in sommige delen van het land compromissen hebben moeten sluiten met het christendemocratische machtssysteem, maar hier moetje niet de PDS afschilderen als partijstaat. Ik snap die van Alliantie niet. Als je jezelf een pro gressieve beweging noemt, zoek je con tact met de PDS - zoals op landelijk ni veau ook gebeurt - en voer je geen laster campagne zoals men hier in Siena doet." Lovend De kritiek van Alliantie op de voormalige communisten lijkt inderdaad ietwat over dreven. De Senesi vragen om een moder nisering van de politiek en een bescheide nere rol van de partijen, maar zijn over het algemeen lovend over de wijze waarop de PCI/PDS in al die jaren heeft bestuurd. De schandalen zijn tot op de dag van van daag op de vingers van een hand te tellen, ook al suggeert de Lega Autonomista Tos cana (de concurrent van de Lega Nord van Bossi, die overigens niet aan de verkiezin gen in Siena mag meedoen omdat ze 2 handtekeningen tekort kwam bij de 'on derschrijving' voor haar lijst) dat het komt omdat de rechters onder een hoedje spelen met de politici. De dom van Siena. De zon kleurt rood en de Via Banchi di So- pra, de weg die leidt naai- het beroemde schelpvormige plein II Campo, verandert in een deinende mensenmassa. De 'Se nesi' vermengen zich met toeristen en stu denten, die in duizenden de universiteit, de taleninstituten en de conservatoria be volken. Aperitiefjes. Chianti-wijn en ijs 7 Ji' 'r U- l W - De eerste Zeeslag op Schoneveld, 7 juni 1673. De groeistuipen van een land. In vo gelvlucht: de Tachtigjarige Oorlog, de Engelse oorlogen, de strijd met de Fransen. Na Napoleon werd de Repu bliek der Verenigde Nederlanden een ko ninkrijk, met de Oranjes als gekroonde hoofden. De Republiek speelde in de ze ventiende en achttiende eeuw een eigen zinnige rol in de Europese en mondiale machtsverhoudingen. De gouden zeventiende eeuw biedt nog altijd talrijke aanknopingspunten voor herdenkingen. Om enkele voorbeelden te noemen: de Vrede van Munster in 1648, toen definitief afgerekend werd met de Spanjaarden, en de Tweede Engelse Oorlog (1665-1667), met als hoogtepun ten de Vierdaagse Zeeslag en de Tocht naai- Chatham. Natuurlijk zijn er in zo'n eeuw met talrijke krachtmetingen altijd gebeurtenissen die in het vergeetboek dreigen te raken. Dr P. G. Vonk, eigenaar van het recrea tiepark Schoneveld bij Breskens, is er van overtuigd dat het nationale geheu gen tekort schiet. In 1990 publiceerde hij De victorieuze zeeslag op Schoneveld, een boek over de overwinning die Mi- chiel de Ruyter in juni 1673 met zijn vloot op een Frans-Engelse overmacht boekte. Volgende week zaterdag 12 juni vraagt hij met een feestelijke herdenking op zijn recreatieterrein en op het strand op nieuw aandacht voor de volgens hem 'miskende' zeeslag. De Koninklijke Ma rine verleent ruimhartige medewerking- met een Lynx-helikopter en de mijnen veger Hellevoetsluis, die in de handels haven van Breskens te bezichtigen zal zijn. Schoneveld herdenkt Schoneveld. Voor een recreatie-ondernemer die zijn bedrijf onder de aandacht van een breed pu bliek wil brengen is de zeeslag een uitste kend aanknopingspunt. Cultuurhistorie wordt steeds meer gezien als een middel om een stad of streek aantrekkelijk te maken voor naar verpozing zoekende vakantiegangers. Dus waarom zou Scho neveld niet een graantje meepikken Rampjaar Natuurlijk is de overwinning op de ge combineerde Engels-Franse vloot van groot belang geweest. De Republiek werd in 1672 van alle kanten belaagd. Franse troepen rukten op tot de waterli nie in Holland en Utrecht, de legers van de bisschoppen van Munster en Keulen vielen Overijssel binnen; in de zomer van het Rampjaar waren alleen Holland, Zeeland, Friesland en Groningen nog vrij gebied. Op zee verging het de aanvallers minder goed, Meerdere keren probeerden Fran sen en Engelsen de vloot van Michiel de Ruyter van het strijdtoneel te verwijde ren. Steeds zonder succes. De standvas tigheid van De Ruyter heeft een landing van vijandelijke troepen op de Hollandse en Zeeuwse kusten en daarmee de totale verovering van de Republiek voorko men. De krachtmeting op de Vlakte van Scho neveld, een verdronken eiland voor de monding van de Westerschelde, is zon der meer een gewichtig evenement. Maar om nu te zeggen dat die zeeslag 'mis kend' is en - om de victorie voor eens en altijd aan de vergetelheid te ontrukken - elke tien jaar grootscheeps herdacht moet worden, is een andere zaak. Er zijn meer glorieuze momenten geweest. De Tocht naar Chatham in 1667, de slag bij Solebay in 1672. Als De Ruyter in die confrontaties minder succesvol was ge weest. dan had de toekomst van de Re publiek er ongetwijfeld anders uitgezien. De zeeslag op de Vlakte van Schoneveld past in het kader van de grote maritieme krachtmetingen, zonder dat uit te ma ken valt aan welke overwinning het meeste belang moet worden gehecht. Van vergetelheid en miskenning is al he lemaal geen sprake. De Ruyter oogstte internationale erkenning en roem, de wijze waarop hij de vijandelijke macht op Schoneveld tegemoet trad getuigde volgens alle beschouwers van moed en strategisch inzicht. Zelfs de Franse vlootvoogd D'Estrées gaf toe dat zijn te genstander „een groot meester was in de kunst van den oorlog ter zee" en hem „in dezen slag schoone lessen had gegeven. Gaarne zou ik mijn leven geven voor den roem, dien hij daarbij heeft verworven." In de standaardwerken over de geschie denis van de Republiek en over de per soon van De Ruyter wordt Schoneveld nog altijd als een betekenisvolle episode ten tonele gevoerd. Een belangrijke zeeslag, als zovele an dere, en bepaald niet vergeten. Recreatie ondernemer Vonk combineert enthou siasme voor zijn bedrijf en voor de met de naam van zijn park verbonden historie op een aantrekkelijke manier, aantrek kelijk voor een groot publiek. Dat in Schoneveld hèt keerpunt van de Neder landse historie gevonden wordt gaat daarentegen te ver. Zelfs als een burge meester en een Kapitein-Luitenant ter Zee van de partij zijn om de herdenking luister bij te zetten. Jan van Damme Herdenking van de Slag op Schoneveld, zater dag 12 juni Recreatiepark Schoneveld van 10 tot 16.30 uur. Landing Lynx-helikopter om 13.30 uur, vlaggeparade en herdenkingstoe spraken 13 tot 14 uur, search- en rescuedemon- straties door Marinehelikopter en -personeel 15,30 tot 16 uur. De mijnenveger Hellevoetsluis is vrijdag 11 en zondag 13 juni-van 14 tot 16 uur te bezichtigen in de handelshaven van Bres kens. De victorieuze zeeslag op Schoneveld ver scheen in 1990 bij Uitgeverij Pieters in Groede.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1993 | | pagina 25