Kroon op de Kop van Zuid HAL-gebouw wordt Grand-Hotel Elf steden per boot Huisjes in voormalig Oostblok Orient Express Autoroutes Finland Indonesië reisticket Rolstoel vakanties Skiën vanuit grote stad PZC vrije tijd ZATERDAG 20 FEBRUARI 1993 Die op de schaats is de be roemdste en die op de Rets (tweede Pinksterdag) mag er ook wezen. Langza- merhand begint echter de Elf stedentocht per boot zich ook enige faam te verwerven, ook al wordt hij slechts één keer per drie jaar gehouden. De eerstvolgende vindt plaats van 19 tot en met 24 juli. Deel nemers dienen aan het roer te staan van een motorboot of een zeiljacht, maar helden die het traject per kano of per roeiboot willen afleggen, zijn eveneens welkom. Bij Inter Europe in Alk maar kunnen sinds kort vakantiehuisjes in Oost-Eu- 'i ropa worden gehuurd. De aangeboden accommodaties liggen in de Tsjechische Re publiek (Bohemen. Reuzen- gebergte. Moravië), Honga rije (Balatonmeer, Valence- meer) en het oostelijk deel van Duitsland, de zogenaam- 1 de neue Bundeslander. Prij- jj zen per week (hoogseizoen) 'i tussen de 325 en 625 gulden all-in voor een 5-persoons bungalow. T 7 anaf 6 mei vertrekt de Ve- V nice-Simplon-Orient Ex- I press niet alleen meer vanuit Londen en Parijs, maar ook vanuit Düsseldorf, Het tra- ject voert de befaamde trein langs de Rijn naar Bazel, en vandaar via het klassieke tra ject door de Alpen en de Dolo mieten naar Venetië. De reis duurt twee dagen en de berge tappes worden bij daglicht gemaakt. Uiteraard kan de reis ook in omgekeerde rich- J ting worden gemaakt. In zijn nieuwe zomerbro- chure heeft het Fins Ver keersbureau negen van de mooiste autoroutes door Fin land in kaart gebracht. Ver der uitvoerige informatie j* over onder meer geschiede- nis, grote steden (Helsinki, Tampere en Turku), reizen 'I naar en door Finland, accom modaties, activiteiten en be zienswaardigheden. 1T3 ij de vliegmaatschappij -D Garuda is het sinds kort mogelijk naast een vliegtic ket meteen een trein- en/of bootreis in Indonesië te boe ken. Oponthoud ter plaatse kan daarmee worden voorko men. Garuda raadt aan met een een ticket eerste of twee de klasse te kopen omdat dan I comfort en privacy verzekerd is. De Stichting Globe-Rol ler, een vrijwilligersorga nisatie die begeleide groeps reizen aanbiedt voor mensen i met een lichamelijke handi cap, heeft haar reisprogram ma voor 1993 bekend ge maakt. Er worden onder meer tochten georganiseerd naar Turkije, Cuba, Kenya en (voor jongeren) Marokko. Hoogtepunt: een rondreis door India. De Zwitserse Spoorwegen (SBB) hebben weer eens iets nieuws: de Skipasse. 's Ochtends in de grote stad in de trein stappen, vervolgens i gezellig een dagje skiën en 's avonds weer terug. Voor zo wel een dagskipas als korting op de huur van ski's en schoe- 1 nen wordt gezorgd. Prijzen vanaf 61 Zwitserse francs, ex- clusief skihuur. Alle mogelijk heden worden opgesomd in de folder Skipasse, die ver- ij krijgbaar is op de stations i van de Zwitserse Spoorwe gen. In de tijd dat mensen nog per schip naar Amerika reisden, vertrokken de passagiersschepen van de Holland- Amerika Lijn vanaf de Wilhelminakade in Rotterdam. Alleen het voormalige scheepskantoor herinnert daar nog aan. Het vroeg-19e-eeuwse bakstenen gebouw met de groen-koperen koepeltjes was danig in verval geraakt. Maar een tweede leven staat voor de deur. Over een kleine drie maanden moeten de eerste gasten al in Hotel New York kunnen slapen. Het lijkt, gezien de puinhoop, nauwe lijks voorstelbaar dat het voormalige rederijkantoor van de HAL over een kwar taal kan openen als hotel New York. Maar Dorine de Vos, die als ontwerper veel moois voor het hotel heeft bëdacht, is ze ker van haar zaak: „Het is haalbaar. We hebben meer van dit soort dingen gedaan. We kijken wel door die rommel heen." Als de vormgeving is geklaard, gaat zij met Daan van der Have en Hans Loos de hoteldirectie vormen. Het drietal heeft in middels via het Dizzy-concern al heel wat horeca-ankers in Rotterdam uitgezet en daar komt er binnenkort dus nog één bij: Een vier-sterren-hotel met prestige. Volgens Dorine moet het project gezien de wat grauwe en voorlopig lege omgeving - de Wilhelminakade wordt de komende ja ren de bouwput voor de Kop van Zuid - 'toch met een zekere handicap beginnen'. Niettemin: „Maar voor zoiets gaan we niet opzij. Het heeft iets weg van een underdog positie en dat ligt ons wel." De prognose is dat het hotel over twee jaar al een zestig- procents bezetting heeft. De kop van de Wilhelminakade heet Ko- ninginnehoofd en dat is, ook nu nog, een fraaie naam. De benaming bestaat vanaf 30 mei 1891, toen de jonge prinses Wilhel- mina een steen in de nieuwe, naar haar ge noemde kade metselde. En de kop van de kade, de directe omgeving van het vroe gere HAL-kantoor, wórdt ook weer fraai. De eerste aanzet voor een stadsparkje met banken, gras en groene hagen is sinds kort gegeven. Dorine de Vos: „De gemeente heeft ons verteld dat het gehele parkje, afhankelijk van de ontwikkeling van de Kop van Zuid, er geruime tijd zal liggen. Ten minste acht jaar. Op de kade is ook een oud haven kraantje blijven staan, dat goed bij het ge heel past." Volgens het voor de Kop van Zuid ontwik kelde bouwplan blijft het Koninginne- hoofd onbebouwd. Er is echter wel een kans dat een gedeelte van het parkje langs de kade tezijnertijd toch voor hoogbouw weg zal moeten. Maar het zicht op het ho tel zelf blijft in elk geval vrij; ook vanaf de overkant van de Nieuwe Maas. Het Koninginnehoofd is een passende plaats voor het beeldje van Ketelbinkie, de scheepsjongen van de Edam. In 1973 - het jaar waarin de HAL een eeuw bestond - werd het op deze plek onthuld; als een geschenk van de jubilerende rederij aan de stad. Later werd de creatie van beeld houwer Huib Noorlander, met het oog op de onttakeling van de Wilhelminakade. naar de overkant van de Nieuwe Maas ver plaatst. Wat is er mooier dan dat Ketel binkie terugkeert naar de plaats waar hij behoort te staan, zodat het rivierfront in derdaad weer een stukje fraaier zal zijn? Dorine de Vos gaat zich ook daar voor in zetten. Landverhuizers Hotel New York. Er is niet alleen voor deze internationaal welluidende naam geko zen, omdat de schepen van de HAL naar New York voeren, maar ook omdat er ooit op het Noordereiland een hotel heeft ge staan dat zo heette. Eigenaar B. Posner, die er in de beginjaren '80 van de vorige eeuw mee begon, dreef zijn logement spe ciaal voor emigranten die met schepen van de HAL naar de Nieuwe Wereld reis den. Hij adverteerde met: 'In de onmiddel lijke nabijheid van de kantoren en de lig plaats van de stoomschepen dezer maat schappij.' Posner deed zijn bedrijf in 1913 over aan de bekende horeca-exploitant Dirk Reese, die het hotel overigens sloot en op de benedenverdieping een proeflo kaal opende. Het pand staat er nog steeds; woningen boven en een café beneden. Er zullen in de jaren van Posner ongetwij feld emigranten hebben gelogeerd, maar dit moeten dan wel mensen zijn geweest die het konden betalen. Verreweg de meesten van de enige honderdduizenden (vooral Oosteuropese) 'landverhuizers' die de HAL tussen 1880 en 1925 transpor teerde, waren echter arme lieden. Zij slie pen, voordat ze aan boord konden stap pen, meestal in goedkope stadslogemen- tjes of in het vier verdiepingen tellende Landverhuizershotel dat de Neder- landsch-Amerikaansche Stoomvaart Maatschappij (de officiële naam van de re derij) in 1893 - acht jaar eerder dan het in 1901 in gebruik genomen HAL-kantoor - op de Wilhelminakade opende 'De ge- heele inrichting van het hotel kenmerkt zich door degelijkheid, netheid en een hooge mate van soliditeit', schreef een Rotterdamse krant in het openingsjaar over het onderkomen van de landverhui zers. Dit Landverhuizershotel heeft tot het eind van de jaren '20 dienst gedaan. De HAL nam het pand daarna als bedrijfs ruimte in gebruik; in 1972 werd het ge sloopt. Het nieuwe Hotel New York zal. vanzelf sprekend, in de verste verte niet te verge lijken zijn met het oude Noordereiland- hotel en het Landverhuizershotel. Want het wordt een Grand-Hotel, in maritieme rika Lijn en vooral aan de emigranten die vanaf de Wilhelminakade vertrokken", vertelt Dorine. „We denken aan scheeps modellen, foto's en zo. Het Gemeente Ar chief heeft ons daarbij alle medewerking toegezegd. Ook particulieren zouden din gen kunnen afstaan. Het is de bedoeling dat het museumpje open zal zijn voor het publiek. Het wordt klein, maar fijn." Portrettengalerij Het HAL-museumpje is hèt voorbeeld van de maritieme sfeer die Hotel New York moet gaan uitstralen. Maar Dorine de Vos denkt ook aan het neerzetten van vitrines met modellen van HAL-schepen en aan het ophangen van schilderijen, door het gehele gebouw heen. Ergens in het hotel wil ze eveneens een portrettengalerij zien te realiseren. „Koppen dus van Rotter dammers die veel voor de haven en de scheepvaart hebben betekend. Zo'n twin tig tot vijfentwintig. De vier hotelzalen denken we namen te geven van andere be kende Rotterdammers. Het hoeft natuur lijk niet allemaal ineens. Successievelijk kan ook." Uiterlijk behoudt het hotel ook voor een deel de rederij-sfeer van weleer. Zo blijft de naam Holland-Amerika Lijn hoog aan de kopgevel staan; de letters hebben in middels een nieuwe goudkleurige laag ge kregen. De zeilschip-windvaan op een van de torentjes is er afgehaald om te worden opgeknapt. Het GEB is doende de to renklok, die (symbolisch?) op één minuut vóór twaalf stil was blijven staan, te re pareren. „Het hout aan de buitenkant wordt uiter aard geschilderd, maar de gevel zelf ma ken we niet helemaal schoon. Dat vinden we namelijk niet mooi. Het moet een beetje gebruikt lijken. De gevel is trou wens schitterend. Grote ramen, beeld houwwerk, balkonnetjes. Mogelijk iets te statig, maar wel met veel symmetrie." In de vorm en de grootte van de hotelka mers zit vanwege de grillige indeling van het voormalige rederij-kantoor veel varia tie. Dorine de Vos heeft ermee 'gespeeld' en er haar fantasie op los gelaten. „Elke kamer krijgt een eigen sfeer", vertelt ze. „Het model heb ik aangepast aan de ge- velvorm. De ene kamer krijgt antieke meubels, de andere nieuwe. Ik probeer veel met kleuren te doen, ook in de badka mers." De beste, de grootste en daardoor ook de duurste kamers (tussen de 350 en 800 gul den per nacht) zijn de vroegere directie- ruimten; er zijn er zes. Suites met de oor spronkelijke mahoniehouten en walnoot- houten wanden er nog in en met het mooi ste uitzicht op de rivier. Zelfs het tapijt is origineel en van hoog gehalte. Dorine: „Het is schitterend, veelkleurig tapijt van de bekende ontwerper Colenbrander. Art Nouveau-tapijt, waarin muizengaten en vlekken van lekwater zaten. In overleg met het Textielmuseum in Tilburg heb ben we het weg laten halen. Het wordt mo menteel gerestaureerd en schoonge maakt. Al met al is dit wèl een rib uit ons lijf." Hotel New York krijgt op de begane grond een restaurant voor zo'n vierhonderd gas ten, in een ruimte waarin- vroeger veel HAL-employés achter bureaus hun werk zaten te doen. „Niet alleen een plek dus voor logerenden, maar ook voor Rotter dammers en anderen. Geen restaurant met een zeer hoog culinair niveau. Wel goed, uiteraard. Met allerlei mogelijkhe den, tegen niet te hoge prijzen. Er komt ook een oesterbar in. een café met leesta fel, een wintertuin. Op het podium zal af en toe een band staan", is Dorines uitleg. Al moet de tachtig man personeel nog worden aangetrokken, het hotel heeft de eerste reserveringen al binnen. „Ongeveer zeventig", vertelt Dorine de Vos. „En daar zijn opmerkelijk veel Rotterdammers bij. Ook leden van De Lijn, de vereniging van oud-medewerkers van en geïnteresseer den in de Holland-Amerika Lijn. Leuk toch." Bram Oosterwijk Het HAL-gebouw, gefotografeerd in 1992. stijl. „Er zit nog zó veel moois in", vertelt Dorine. „We proberen alles zoveel moge lijk in de oude staat te laten. Muren, ko lommen, het trappenhuis met de gietijze ren balustrade en de witte glazuurtegels. Het gebouw zelf oogt misschien wat strak en theatraal, maar op zich heeft het van buiten toch al veel van een hotel." Maritiem Rotterdams en dan vooral in de mari tieme sfeer: dat tintje moet het hotel gaan krijgen. Dorine de Vos - ze is grafisch ont werper van beroep, maar eigenlijk vindt ze zichzelf meer decorateur - praat lyrisch en tegelijk luchtig over het karwei waar mee ze nu bijna twee jaar bezig is. Ze heeft het over 'drie jongens op een modder schuit' en bedoelt dan dat zij de inrichting doet. Hans Loos de uitvoering van het kar wei op z'n schouders heeft genomen en Daan van der Have 'tussen mij en Hans in zit, veel cordineert.' Straks krijgen ze elk hun eigen taak in het leiden van de hotel- business. Eigenaar van het monumentale, in de ja ren zeventig ontruimde HAL-kantoor is de gemeente Rotterdam, die het ruim drie jaar geleden voor 26 miljoen gulden van de toenmalige eigenaar kocht. Dat was City Projects in Den Haag. Daarvóór zaten er krakers in, die nogal wat interieur-orna menten hebben 'meegenomen', maar ge lukkig nauwelijks iets hebben gemold. „En dat is toch opmerkelijk," vindt Do rine. In de zomer van 1991 werd het drietal het er met de gemeente over eens dat zij het robuuste pand zouden huren en er, als Spring Exploitatie BV, een hotel in zou den gaan runnen. De gemeente knapt voor drie miljoen gulden de buitenkant foto Gemeentelijke Archiefdienst Rotterdam op; een investering die straks in de huur prijs zal worden verwerkt. Met leningen van de gemeente, banken, een subsidie, anderhalf miljoen eigen geld en zonder in schakeling van een aannemingmaat schappij kan de verbouwing plus de in richting van het interieur voor negen mil joen worden gedaan. Een fikse investering, maar daar komt wèl wat voor terug. Hotel New York krijgt 72 kamers, een aparte torenkamer, een pen thouse. een groot restaurant met café-ge deelte en bars. een tea-salon, een fitness ruimte, vier zalen voor feesten en vergade ringen. Geen zwembad in de kelder, zoals eerst het plan was. Dorine: „Dat bleek toch te duur en technisch erg complex te zijn." Plus een klein museum, in de top van een van de twee torentjes. „Deze ruimte is be stemd voor een ode aan de Holland-Ame- Koninginnehoofd met het hoofdkantoor van de HAL, circa 1925. foto Gemeentelijke Archiefdienst Rotterdam Maquette van de Kop van Zuid, waar het voormalige gebouw van de Holland-Amerika Lijn een prominente plaats heeft in het toekomstig Manhattan aan de Maas.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1993 | | pagina 27