Clinton boft met cijfers economie
Humanistisch Verbond maakt zich kapot
II
i
BEHANGER
PLAKT ZE
VOOR
Z'N LOL.
PZC opinie en achtergrond
Stop op uitbreidii
lg
van mini-campings
Kan Diana toch
koningin worden?
4
Het gelijk kwam te laat voor George Bush
I© n
TOT
60 KORTING
ZATERDAG 12 DECEMBER 1992
van onze correspondent
in Washington
Hans de Bruijn
Een spotprent in een Ameri
kaanse krant toonde een de
zer dagen de Clintons aan de di
nertafel, terwijl Bill het volgen
de dankgebed uitspreekt:
„Heer, dank U voor onze ge
zondheid, voor deze maaltijd en
dat de laatste economische cij
fers pas na de verkiezingen be
kend zijn geworden".
George Bush zal er niet om heb
ben gelachen. Het is ook wrang.
Terwijl Clinton in de verkie
zingscampagne keer op keer be
weerde dat de VS door het wan
beleid van de Bush-regering eco
nomisch in de put waren ge
raakt, hield de president - te
gen beter weten in, zo leek het
vol dat het allemaal niet zo erg
was.
Maar zijn overtuigingskracht
schoot te kort. De Amerikanen
geloofden hem niet meer en ko
zen voor Clinton. De cijfers lij
ken Bush nu alsnog gelijk te ge
ven. Te laat. en we zullen nooit
weten wat er gebeurd zou zijn als
zij al op 3 november bekend wa
ren geweest. Maar Clinton heeft
reden voor dankbaarheid.
Ga maar na: de inflatie is lager
dan ooit, de werkloosheid is vo
rige maand met 250.000 gedaald,
er is 3 procent meer geprodu
ceerd. banken sluiten meer le
ningen, het aantal uitkerings
trekkers is afgenomen. En die
tendens lijkt zich te gaan door
zetten. Een leuke start voor een
nieuwe president.
Het neemt voor Clinton een
beetje de druk weg om meteen
op 20 januari, na zijn beëdiging,
kostbare noodprogramma's af
te kondigen. Economen zeggen
al dat zijn plan om 20 tot 50 mil
jard dollar verheidsgeld te ste
ken in grote inffastructuurpro-
jekten (wegen, bruggen, treinen)
even in de ijskast kan.
De werkgelegenheid blijft een
zorgenkindje, maar als de econo
mie weer aantrekt, laat dan het
bedrijfsleven daar zelf wat aan
doen, zo luidt een veelgehoord
advies. Door de gunstige econo
mische ontwikkeling kan de
Met Shell Waardecoupons bepaalt u zelf waar u voor spaart.
nieuwe president zich beter con
centreren op terugdringing van
het enorme overheidstekort.
Het pompen van miljarden in
banenplannen zal dat tekort al
leen maar doen stijgen. Boven
dien veranderen zij maar weinig
aan de structurele problemen
van de Amerikaanse economie:
te lage produktiviteit, te hoge
arbeidskosten en een gebrek
aan investeringen. Dat was ook
de kern van Clintons campagne-
retoriek.
Belastingen
De betere economische ontwik
keling hoewel nog moet wor
den afgewacht of die blijvend is
geeft Clinton de kans zich op
die tekortkomingen te concen
treren. Er zal een banenplan ko
men, maar het zal kleiner zijn
dan tot nog toe werd verwacht.
En Clinton zal eerder maatrege
len tegen het tekort aankondi
gen.
De economische groei en de min
dere noodzaak om miljarden
overheidsgeld in de economie te
steken, geven Clinton wel meer
armslag om de fiscale beloften
uit de verkiezingscampagne
zoals belastingverlichting voor
de middengroepen in te los
sen. Maar belastingverlichting
zal ook het tekort weer verder
opjagen.
Bovendien erft hij van Bush de
nasleep van een omvangrijke sa
nering van het Amerikaanse
bank- en hypotheekwezen, die
de federale overheid volgens
pessimistische schattingen de
komende jaren meer dan hon
derd mniljard dollar zal gaan
kosten. Die last zal Clinton ook
zeker tot voorzichtigheid nopen.
Benoemingen
De keuze van zijn economische
team - senator Bentsen als mi
nister van financiën, afgevaar
digde Panetta als begrotingsdi
recteur bewijst die koers. Bei
den staan uit hun loopbaan in
het Congres bekend als fervente
voorstanders van een beleid ge
richt op een drastische terug
dringing van het overheidste
kort.
En met de benoeming van Wall-
Streetfinancier Robert Rubin
tot hoofd van zijn 'Nationale
Economische Raad' heeft Clin
ton ook de vrees bij de financiële
en ondememerswereld proberen
weg te nemen dat hij toch de
man van meer belastingen en
meer uitgaven is, zoals hij door
Bush werd afgeschilderd.
Maar al wekken deze benoemin
gen vertrouwen, de twijfels zul
len pas echt verdwijnen als Clin
ton eenmaal zijn economische
kaarten op tafel legt. Tot nog toe
heeft hij heel voorzichtig geope
reerd en de nieuwe economische
cijfers weliswaar bemoedigend
genoemd, maar geen reden om
van koers te veranderen.
Maar wat Clintons ideeën zijn.
zullen we pas in januari weten.
Eerst wil hij van de deskundigen
horen hoe zij de economische
ontwikkeling zien en wat zij van
hun nieuwe president verwach
ten. Daarom houden de Demo
craten maandag en dinsdag in
Clintons thuisstad Little Rock
een 'Economische Topconferen
tie'.
Zo'n 250 zakenmensen en econo
mische deskundigen zullen daar
twee dagen brainstormen met
Clinton en zijn medewerkers
over de problemen van de Ame
rikaanse economie. Er zijn direc
teuren bij van grote onderne
mingen, vooral uit de computer
branche, maar ook hoogleraren
economie, bankiers en vak
bondsmensen.
Veel concreets moet er niet van
verwacht worden. Daarvoor kle
ven aan de rechtstreeks via de
televisie te volgen 'top' teveel
showelementen. Gerald Ford
deed het in 1974 ook eens, en
diens economische top liep uit
op een babylonische spraakver
warring vol van beloften die niet
te realiseren waren.
Ook nu bestaat het risico dat de
bijeenkomst verzandt in oever
loze discussies tussen mensen
die allemaal of denken HET eco
nomisch recept te hebben, of al
leen naar Little Rock komen om
bij de nieuwe president hun
hand op te houden. De Demo
craten proberen daarom de laat
ste dagen de verwachtingen te
temperen.
Zij spreken over een 'retraite' in
plaats van een top. Eén krant
noemde het een 'teach-in'. Clin
ton heeft daarna nog een maand
om uit de veelheid van sugges
ties en ideeën te kiezen en er een
eigen draai aan te geven. Op 20
januari verwachten de Amerika
nen geen beloften meer, maar
beleid.
door Ger Wolters
Het Humanistisch Verbond
wordt geplaagd door een
ernstige crisis in het bestuur.
Dat kwam aan het licht tijdens
het congres in het weekeinde
van 21 november. Het loog er
niet om, want vijf van de vijf
tien bestuursleden stapten op,
dat is maar liefst een derde. In
de daarop volgende discussie
stapten 25 van de 214 congres
leden uit protest op.
Leden en plaatstelijke be
stuursleden maken het hoofd
bestuur zeer ernstige verwij
ten. Het hoofdbestuur zou niet
zorgvuldig handelen en dicta
toriale neigingen vertonen.
Waar gaat het over? Het hoofd
bestuur komt bij monde van
haar voorzitter prof. mr. J. Gla
stra van Loon tot de volgende
uitspraak: ..We zijn het over
iets niet eens, maar we zijn het
niet eens waarover we het niet
eens zijn."
Kunt u dat volgen? Wat een ar
moe om een conflict te hebben
zonder het eens te zijn waar
over, maar waarschijnlijk wor
den de oorzaken heel be
schaafd onder het vloerkleed
geveegd.
Deze crisis komt wel héél
slecht uit, want los daarvan
stond het Humanistisch Ver
bond al voor ingrijpende keu
zes en maatregelen. Het Huma
nistisch Verbond zit geweldig
in de problemen, want door het
wegvallen van subsidies moest
gekozen worden voor het uit
voeren van kerntaken.
Vorig jaar nam het congres het
rapport 'Koersbepaling' aan.
Toen namen afgevaardigden
van 65 afdelingen eensgezind
de aanbevelingen uit het rap
port over Het Verbond zou
meer aandacht besteden aan
bezinning en vorming, belan
genbehartiging en lobby. De
landelijke ondersteuning voor
het vrouwen-, en homowerk
zou vanwege het gebrek aan
middelen worden beëindigd.
Leden van het homo/lesbische
werkgroep waren daar woen-
dend over, maar dat hielp niet.
Afgezien van deze rimpelingen
bestond er een ongebruikelijk
grote eenstemmigheid op dat
congres, terwijl de congressen
van het Humanistisch Ver
bond meestal niet zo soepel en
eenstemmig verlopen. Het con
gres in Groningen in 1989 ver
liep bijvoorbeeld zeer chao
tisch. Daar moest het bestuur
met aftreden dreigen om de be
groting aangenomen te krij
gen. De sfeer was toen. in een
veel te kleine en te warme zaal.
uitgesproken slecht.
Voorzitter Glastra van Loon
kreeg daar het verzoek van een
HV-voorzitter prof. mr. J. Glastra van Loon
'we zijn het niet eens waarover we het niet eens zijn...'
congresdeelnemer om toch
niet elke keer zijn instemming
of afkeuring te laten blijken als
er een spreker aan het woord
was. De afdeling Hilversum
stelde voor om voortaan lande
lijke politici niet meer kandi
daat te stellen voor het hoofd
bestuur.
Een mislukte actie die gericht
leek tegen voorzitter Glastra
van Loon. die immers lid is van
de Eerste Kamer voor D66.
Voorteken
Was dat al een voorteken dat
het fout zou lopen"5 Dissidente
humanisten verwijten Glastra
van Loon nu regentesk en dic
tatoriaal optreden. Dat zijn for
se uitspraken, maar dat deert
de koele politicus helemaal
niet. dat hoort er nou eenmaal
bij.
Behalve als de kandidaat voor
het hoofdbestuur, Martijn Ver-
brugge met duidelijke kritiek
komt, dan valt de doorgaans zo
beminnelijke voorzitter uit zijn
rol en veegt de kritiek als 'on
zin' en 'gezeur' verontwaardigd'
van tafel.
Deze reactie is niet terecht,
want Verbrugge heeft gewoon
een duidelijk visie op de orga
nisatie van het HV en steekt
die niet onder stoelen of ban
ken. In zijn ogen zijn de afdelin-
foto Archief PZC
gen de basis en de spil op welk
niveau de aantrekkingskracht
van het HV moet beginnen.
Verder is hij er voorstander van
dat de plaatselijke activiteiten,
belangenbehartiging en
dienstverlening worden onder
steund door het landelijke bu
reau. Hoofdbesturen en cen
trale bureaus hebben nogal
eens de neiging om dat juist om
te draaien; plaatselijke afdelin
gen moeten het landelijk ont
wikkelde beleid uitvoeren en
kunnen daarvoor ondersteu
ning krijgen. Verbrugge bepleit
wat hij als voorzitter van de af
deling Den Haag in de praktijk
bracht: intensieve samenwer
king met Humanitas en verbe
tering van het verenigings
werk.
Het pleidooi voor samenwer
king met Humanitas is zo gek
nog niet. want uit een enquête
van de Universiteit voor Hu
manistiek is al gebleken dat
voor mensen die geen lid zijn
van het Humanistische Ver
bond het verschil tussen H.V.
en Humanitas volstrekt ondui
delijk is.
Het werven van leden is een
van de punten waarover bin
nen het Humanistische Ver
bond al jaren verschil van me
ning heerst. Het hoofdbestuur
zei daarvan: „Eigenlijk moeten
wij groeien en moet onze uit
straling in de samenleving ster
ker worden." Eigenlijk wel ja,
maar het gebeurt veel te wei
nig. Het is overigens geen rea
listische gedachte om campag
ne te voeren om meer leden te
werven in de hoop dat dat meer
financiële armslag zou opleve
ren. Leden betalen contributie,
maar aan de andere kant
brengt ieder nieuw lid voor de
organisatie ook kosten met
zich mee. 'Zieltjeswinnen' is in
de ogen van veel humanisten
een gruwel, het getuigt van een
zendingsdrang die hen vreemd
is en tegen de borst stuit.
Daar staat tegenover dat het
H.V. slechts 16.000 leden telt.
Terwijl onderzoek heeft, uitge
wezen dat ruim 2 miljoen men
sen in Nederland zichzelf hu
manist noemen. Als je blijk
baar niet in staat bent om een
bindende factor voor humanis
tisch Nederland te zijn, moetje
je toch eens gaan afvragen of
het beleid niet dringend moet
worden bijgesteld.
De 'gewone man' wordt niet be
reikt. want het imago van het
Humanistische Verbond is eli
tair. Je kunt je niet voordurend
verschuilen achter het excuus
dat humanisten krachtens hun
overtuiging moeite hebben om
zich aan te sluiten bij een orga
nisatie, die teveel zou herinne
ren aan een kerk. Natuurlijk is
het niet gemakkelijk om huma
nisten lid te maken en in het
H V. te organiseren. In dat op
zicht verkeren kerken in een
veel comfortabeler positie. Wie
lid wil worden van het H.V.
moet actie ondernemen en zich
aanmelden, terwijl kerkmen
sen zich soms heel veel moeite
moeten getroosten om uitge
schreven te worden. Zij zijn
vaak automatisch lid van een
kerk, soms zelfs zonder dat ze
dat beseffen.
Calimero
Toch kun je niet voortdurend
Calimero blijven spelen en ge
frustreerd uitroepen: ..Zij zijn
groot en ik is klein en dat is niet
eerlijk, oh nee!"
Je moet er wel wat voor doen.
Op bescheiden schaal gebeurt
ook wel. in 1991 namen meer
dan 1000 mensen een proef
abonnement op 'Humanist', je
mag verwachten dat daar po
tentiële leden onder zitten.
Overigens is 'humanist' ook
voor niet-leden zondermeer
een tijdschrift dat de moeite
van het lezen zéér waard is.
De Universiteit voor Humanis
tiek heeft onderzoek gedaan
naar het ledenbestand van het
H.V. en naar het abonnemen
tenbestand van de 'Humanist'.
Dat leverde het volgende beeld
op: Leden van het H.V. zijn
waarschijnlijk blank, ouder
dan 35 jaar en goed opgeleid.
Ze hebben een goede baan en
een relatief grote intellectuele
en culturele belangstelling. Ze
zijn verdraagzaam, niet autori
tair en typische wereldverbete
raars. Hun politieke voorkeur
gaan uit naar Groen Links,
PvdA. D66 of WD.
Dat onderzoek bevestigt dus
het eenzijdig imago dat be
staat van het H.V.: elitair en in
tellectualistisch.
Uitvechten
De crisis in het hoofdbestuur
en het congres maakt duidelijk
dat het voor humanisten blijk
baar heel moeilijk is om con
flicten uit te vechten. Terwijl
een flinke knallende ruzie hel
derheid kan verschaffen en de
lucht kan doen opklaren.
Iedereen doet in dit conflict
zijn best om (volgens af
spraak?) beschaafd te blijven.
Het hoofdbestuur en de vijf af
getreden bestuursleden geven
zelfs een gezamelijke verkla
ring uit. waarin zij benadruk
ken dat de verschillen van in
zicht van strikt zakelijke en be
stuurlijke aard zijn. Blijkbaar
klopt dat toch niet helemaal,
want oud-voorzitter prof. dr.
R.A.P. Tielman wijst op per
soonsgebonden problemen en
een duidelijke 'incompabilité'
d'humeur' binnen het bestuur.
Men kan blijkbaar niet met elk
aar overweg, niet samen door
één deur. De oud-voorzitter
mag leiding geven aan een
commissie van goedediensten
om te onderzoeken hoe de be
stuurscrisis kan worden opge
lost.
Er zal vast wel iets moois wor
den gevonden en geformu
leerd, maar het zou kunnen hel
pen om de zaken eens gewoon
bij de naam te noemen zoals
Verbrugge dat deed. Hij doet
niet mee aan de diplomatieke
verdoezelende geheimtaal en
zegt duidelijk waar het volgens
hem op staat, waarop hij een
kat kan krijgen van de bemin
nelijke voorzitter.
Wie al het lidmaatschap van
het H.V. overwoog zal door de
ze toestand niet gemotiveerd
worden om zich aan te melden
en dat is toch jammer, want dat
zijn misschien wel de mensen
die het H.V. nieuw leven kun
nen inblazen.
van onze Haagse redactrice
Mirjam van Zuilen
Jarenlang hebben de kam-
peerboeren in Zeeland aan
de bel getrokken. Zij wilden
dolgraag hun mini-campings
uitbreiden met vijf naar tien
eenheden. De uitloop die ze nu
hebben in het hoogseizoen (van
vijf naar tien) zou moeten wor
den verruimd naar vijftien ten
ten en of caravans.
De Zeeuwse boeren en hun be
langenorganisaties hebben de
deur platgelopen in Den Haag
bij bestuurders en politici om
de uitbreiding binnen te slepen.
Groot was het protest deze zo
mer toen bleek dat de Raad van
State menige gemeente som
meerde zich aan de wet te hou
den. De kampeerboeren moes
ten zich houden aan de in de wet
genoemde aantallen. Boze boe
ren, verhitte debatten op het
boerenerf en teleurgestelde
kampeerders bepaalden het
toeristische landschap in Zee
land.
Het werd allemaal nog een tik
keltje erger toen de gemeenten,
zoals Valkenisse, vooruit gin
gen lopen op de nieuwe wet en
tien eenheden toestonden met
een uitloop naar vijftien. De
verantwoordelijk staatssecre
taris Gabor van natuurbeheer
deed er nog een schepje boven
op. Hij liet in een brief aan Val
kenisse weten geen gerechtelij
ke stappen te ondernemen te
gen dit nieuwe ingezette ge
meentelijke beleid. Het strook
te immers met zijn wetsont
werp.
De zomer kroop voorbij. In het
najaar kregen de boeren te ho
ren dat de nieuwe Kampeerwet
voor het seizoen 1993 in de
Tweede Kamer behandeld zou
worden. De grote fracties in de
kamer namen vervolgens hun
standpunten in. CDA en PvdA,
de coalitiepartijen, lieten in de
schriftelijke voorbereiding van
de wet al weten zich te kunnen
vinden in het voorstel. Koren op
de molen van de boeren. Al
thans, dat zou een argeloos lezer
- de voorgeschiedenis in ge
dachten - verwachten.
Vijftien
Niets is minder waar. Het lijkt
wel of boeren ontevreden wor
den geboren. Nu wil een aantal
van hen weer permanent vijftien
plaatsen op hun boerenerf. De
gemeente Westerschouwen on
dersteunt dit voorstel zelfs. Het
is wellicht een idee. zoals WD-
Tweede Kamerlid Jan te Veld
huis heeft geopperd, ook tijdens
Hemelvaart en Pinksteren vijf
tien plaatsen toe te staan. Daar
naast wil hij het hoogseizoen
van zes naar acht weken uitbrei
den. Maar om het hele jaar vijf
tien eenheden op het boerenerf
toelaten, is een slechte zaak. De
woorden 'Kamperen bij de boer'
en 'mini-camping' zeggen het al:
het is kleinschalig.
De hoofdactiviteit van de boer
TKl
blijf gewassen verbouwen,
mini-camping is een bijverdie
ste. Als dat langzaam verande
in hoofdinkomen, is het Zeeuwi f
landschap niet meer veilig. D nds
boererven veranderen dair
steeds meer in campings en et lde
geen rustige stek in de provinci l£
meer te vinden.
De vijftien plaatsen zullen waa|»eI
schijnlijk op den duur niet vo rs°
doende zijn. Het milieu komtoi »ar
der zware druk en er zal concuj idc
ren tie met de reguliere cam^d'
pings ontstaan.
nh
ijfs
Dat een gemeente als West* j
schouwen daaraan meewerkt nr
op z'n zachts gezegd onverstaC"
dig. Het gemeentebestuur zo ve*
moeten beseffen dat er een kei ree]
een einde moet zijn aan de grc
van een mini-camping. Het a 1£je
gument dat met een uitbreidii
van de mini-campings het wiii 0fc
kamperen wordt tegengegaa fnc
geldt alleen voor de echte drui01
ke dagen met Hemelvaartsda
en Pinksteren. Voor de rest va |jts
het jaar gaat die vlieger niet op
Bovendien schept de gemeent Lv
op deze manier weer ongelijl j
heid. Andere kampeerboeren i
andere gemeenten zullen eise
dat ook hun gemeentebestui L
zich voor hen inzet. En dan is d ,ei^
beer helemaal los. Nu al bevii^
den zich 230 van de 435 leden va aD
de Vereniging van Kampeerb«
ren (VeKaBo) in Zeeland. Alsdi
kampeerboeren allemaal wildm
uitbreidingsplannen krijgei Ken
zijn straks alle boerenerven onie'
getoverd in campings. ?en
In Middenschouwen gebeurt d ïr<^<
al. Daar is al een aantal boere ®r
op eigen houtje aan het uitbre
den geslagen. De Raad van St 1
te-procedure loopt nog. Maaru
de vasthoudendheid van de ba 1!
ren blijkt al dat ze via de weg va3 Tl
de mini-camping naar een gi I d(
wone camping hopen te gaajact
En deze boeren op Middei
schouwen zijn heus geen uitzoi001
dering.
Waarschijnlijk komen de gi "J'k
meente Westerschouwen en det c
boeren van een koude kenn#n-;
thuis. De race is in de Twee
Kamer al gelopen. De eni# 8'
ruimte die er bij de fracties zit,i
om ook met Hemelvaart e 11
Pinksteren een uitbreiding te,he
te staan. Daarmee zou een ied<11111
in de provincie genoegen moe
ten nemen. Zeeland zit echt e«
keer vol. De natuur moet ookd
boeren ter harte gaan. De re
creant zeker. Want de mensti
die hun tent of caravan bij d
boer neerzetten, doen dat omda
het op het boerenerf nog rusti
is. En hoe meer mensen, ho -
meer lawaai, hoe meer het kleinj|
schalige karakter verdwijnt.
door Cees van Zweeden
9 T~W ege voor Di', kopte een
ochtendblad. 'Ze wilde de
kinderen, en kreeg ze. Ze wilde
het geld, en kreeg het. Ze wilde
haar eigen hof, en kreeg het. Ze
wilde een paleis, en kreeg er
een'.
Maar de échte vraag is: krijgt
Diana ook een kroon nu ze van
Charles af is?
Premier Major had die vraag
woensdag in het Lagerhuis al
dus beantwoord: „Het besluit
om uit elkaar te gaan, heeft geen
constitutionele gevolgen. De
troonswisseling wordt er niet
door beïnvloed. De kinderen van
de prins en prinses behouden
hun aanspraken (op de troon),
en er is geen reden waarom de
Prinses van Wales (Diana) te zij
ner tijd niet tot koningin ge
kroond zou worden".
Het duurde even voordat de La
gerhuisleden de verklaring op
zich hadden laten inwerken.
Diana koningin? Een vorstin die
van tafel en bed gescheiden is
van de koning? Hadden ze dat
goed gehoord?
De reacties kwamen later. Ze va
rieerden van: 'een constitutio
nele travestie' tot 'een levende
leugen zijn'. Een Lagerhuislid:
„Het zou absurd zijn. Ik zie het al
voor me: twee koninklijke pro
cessies die vanuit verschillende
richtingen naar Westminster
Abbey komen voor de kroning".
Nadat hun huwelijk was stukge
lopen, waren er voor Charles en
Diana eigenlijk maar twee mo
gelijkheden. Ze hadden een laat
ste poging kunnen doen de brok
ken te lijmen, of ze hadden hun
huwelijk kunnen laten ontbin
den. Maar in plaats daarvan ko
zen zij voor de onbegaanbare
middenweg: geen formele schei
ding, wel uit elkaar.
Formeel, zo erkennen de meeste
wetsgeleerden, zou er geen vuil
tje aan de lucht zijn. Zo lang
Charles en Diana niet wettelijk
gescheiden zijn, zijn ze ge
trouwd. Als Charles gekroond
wordt, zou Diana tegelijkertijd
de kroon op haar hoofd gezet
krijgen.
Maar in de praktijk zou een der
gelijke situatie de Britse monar
chie tot mikpunt van spot ma
ken. De koning en koningin zou
den elk in hun eigen koets door
Londen rijden, in aparte vlieg
tuigen op staatsbezoek gaan, bt
zoekende staatshoofden in hu:
eigen paleizen ontvangen.
Henry VIII
Een ietsje eenvoudiger wordt
situatie als Charles definitie!
met Diana breekt. Velen van zij:
voorvaderen deden dat ook, e:
vaak met veel succes. Konin?
Henry II liet zijn vrouw onder
huisarrest plaatsen en Henry VI-
II loste zijn huwelijksperikeler.
op door middel van echtschei
ding en executie.
Een echtscheiding zou Diana ze
ker beroven van de troon,
is voor Charles ook niet helt
maal van gevaar ontbloot. De re
den daarvoor is dat de Britse
monarch tevens hoofd is van de
Anglikaanse Kerk (Engeland
heeft als een der weinige wester
se landen nog een staatskerk).
Die functie van kerkhoofd heeft
de Britse monarch te danken
aan koning Henry VIH. Henry
wilde van Catherine van Aragon
scheiden om Anne Boleyn te
kunnen trouwen, maar krees
van de paus geen toestemmine
Daarop plaatste Henry zich gt
woon aan het hoofd van de En
gelse kerk. scheidde en her
trouwde. Maar dit was viert
neenhalve eeuw geleden,
sindsdien zijn er een paar dinger
veranderd.
Advertentie
de bezem gaat
door 't huis
op de gehele
collectie
ESZETH
modeadviesbureau
Bereikbaar Loskadei
van maandag 4331 HVMiddelbi*
t/m zaterdag tel. 01180-35047/232Ji
De nieuw gekozen Amerikaanse president Bill Clinton (midden) op een persconferentie samen met zijn
minister van financiën, senator Lloyd Bentsen (links) en zij begrotingsdirecteur Leon Panetta (rechts).
foto Reuter
