jgplaatsen Den Osse snel bezet
Van grof geld heb ik nooit gedroomd
Een meester in het ongewisse
We runnen
met 3400
professionals
een
goed geoliede
organisatie
Vlottentocht voor Colijnsplaat
Een onderhoudend
avondje zonder
meesterwerken
Trio Pastourelle,
toegewijd en braaf
provincie
itbreiding jachthaven (240 plaatsen) geopend
rouw bij
iwelier
an handtas
ptroofd
MAANDAG 7 SEPTEMBER 1992
e verslaggever
UWERSHAVEN - Het heeft
natersportvereniging Den
iweinig moeite gekost haar
juwe ligplaatsen bezet te
in. Zaterdag is de tot 460
iatsen uitgebeide haven
jlijk geopend. Met een
zeilbootje van het type
jist werd een lint tussen
ideen het nieuwe gedeelde
feeén gevaren.
jtersportvereniging be-
haar leden hoofdzakelijk
u nZeeland, en zelfs voor het
Iste deel van buiten Neder-
Gedeputeerde G. de Vries-
unieskon dit goed begrijpen,
eeuwse wateren zijn rustige
jen. „De geringe vaardicht-
maakt het varen er tot een
"Dit moet wat haar betreft
alzo blijven want „noch wa-
xjrters, noch natuur en mi-
ajn gebaat met een onge
leide groei van het aantal
De beperkte uitbreiding
uc provincie acceptabel
t,moet zich grotendeels vol-
itvfeSINGEN - Op klaarlichte
is zaterdagmiddag een
lias gestolen uit een juwe-
aak aan de Badhuisstraat
pissingen. De tas, eigendom
mevrouw M. J. P. de B. (53)
luist, is zaterdagavond in
•Souburg teruggevonden.
Quesen duizend gulden wa-
eruit verdwenen. Waarde
leren, zoals een rijbewijs en
lekenbewijs, en twee bank
jes zaten er nog in.
inwoonster uit Hulst had
;handtas neergezet, toen zij
Vlissingse juwelierszaak
iden uitzocht. Ze voelde een
streling, keek automa-
naar beneden en zag dat
tas was verdwenen. Van de
irwasgeen spoor meer te be-
De Vlissingse politie
loedt dat andere klanten in
lakde dief hebben gezien en
'm gt daarom eventuele getui-
dch te melden (01184-15050).
er Scaldis en
dioburgum
l ug uit Polen
nii n
trekken op de Grevelingen. Het
Veerse Meer geldt immers als vol
en op de Oosterschelde heeft de
natuur het primaat.
Stop
maar wordt voldaan. Hij wees de
watersportvereniging er op dat
in de nood van een wachtlijst
ook een deugd zit. Een volle ha
ven doet de begroting goed en
verschaft een ligplaats boven
dien een exclusief imago, vond
hij.
De voorzitter van de vereniging,
A. Pluut, liet weten dat zich al
weer een wachtlijst heeft ge
vormd voor de middelgrote
jachten. Als middelgroot gelden
tegenwoordig de boten van ne
gen tot elf meter. „Die grens
Op de Grevelingen daarentegen
is gekozen voor een zonering,
waarbij gebieden zijn gereser
veerd voor of de natuur, of de re
creatie. De laatste mag onder
meer uitdijen bij Den Osse. Bur
gemeester L. Labruyère van
Brouwershaven wees op de pro
blemen die een verdere groei bij
Den Osse met zich meebrengt
voor zijn gemeente. Elke lig
plaats erbij betekent immers
ook meer auto's. Bovendien be
gint de Grevelingen in de ogen
van Brouwershaven langzamer
hand ook vol te raken. Hij erken
de dat 'vol' een subjectief begrip
is. „Wat de een vol noemt, vindt
de ander stil." Niettemin heeft
zijn gemeente geoordeeld dat
een verdere uitbreiding van het
aantal ligplaatsen voorlopig ta
boe is.
Labruyère erkende dat de be
hoefte aan ligplaatsen op dit mo
ment veel groter is dan het aan
bod, maar vond het niet vanzelf
sprekend dat aan elke behoefte
Zoutelandenaar
wereldkampioen
jeugdhengelen
van onze verslaggever
ZOUTELANDE - Alexander
Pattenier van De Knor'aene uit
Zoutelande is Jeugd Wereld
kampioen Zeestrandvissen in
dividueel geworden. Hij be
haalde zijn titel tijdens wed
strijden in Berck sur Mer in
Franrijk, afgelopen zaterdag.
Het jeugdteam tot achttien jaar
van Nederland (waarin ook
Knor'aene-lid Willem Riemens
meevist) behaalde een eerste
plaats. Er deden tien landen
mee aan het wereldkampioen
schap.
De kampioenen worden van
daag, maandag, om 19.00 uur
feestelijk ingehaald en rondge
reden door het dorp met mede
werking van muziekgezelschap
Luctor et Emergo. Om 19.30 uur
begint de huldiging van de kam
pioenen in café Royal in Zoute
lande.
Eén van de deelnemende ploegen in actie tijdens de vlottentocht in Wilhelminadorp.
foto PieterHonhoff
van onze verslaggever
WILHELMINADORP - Tonnen, pijpen, balken en touw waren
de ingrediënten waarmee de vaartuigen in de twee uur voor de
start van de vlottentocht bliksemsnel in elkaar werden gezet.
Groepen uit heel Zeeland en zelfs daarbuiten waren zaterdag
naar Wilhelminadorp gekomen voor deze Eerste Zeeuwse Vlot
tentocht. Het doel was geld te verzamelen voor het comité
Houen Jongens, dat ijvert voor een monument als symbool voor
de strijd tegen het water in Colijnsplaat.
In Colijnsplaat wierpen mannen zich tijdens de watersnoodramp
in 1953 tegen de vloedplanken en wisten zo het wassende water
buiten te houden. Het comité wil op de betrokken plaats een bij
zonder monument laten verschijnen en hoopt daarvoor honderd
duizend gulden bijeen te krijgen. Zestigduizend gulden is al bin-
Tijdens de wedstrijd was een evenemententerrein ingericht,
waai- onder meer eten en drinken werd verkocht voor het goede
doel. Woordvoerder René Ruissen van de organisatie noemde
het weliswaar gezellig druk. maar hij had wel wat meer bezoek uit
de Goese binnenstad verwacht. Hiervoor pendelde speciaal een
cabrioletbus tussen de Grote Markt en het evenemententerrein.
De dag heeft, schatte hij, net een positief saldo opgeleverd.
Ondanks het haastige constructiewerk, vielen de vlotten op het
drie kilometer lange parcours niet uit elkaar. Hoewel kant-en-
klare peddels waren toegestaan, waren er ook van takken geïm
proviseerde exemplaren. Halverwege moesten de opvarenden,
bij wijze van extra hindernis, door een boven het water hangende
autoband klimmen.
De prijzen werden als volgt verdeeld: snelste vlot bouwbedrijf
Rijk, Goes; meeste opvarenden (twaalf): fa Rijkholt. Kamper
land: mooiste vlot: WSV De Arne, Middelburg.
swi IELBURG - De Zeeuwse
01 elzakband Inter Scaldis Pi-
'n'i nd Drums en de volksdans-
Medioburgum zijn zater-
eruggekeerd na een succes-
erblijf van een week in Po-
Ie groepen werden onder-
acht in het kasteel van Jan-
e, De groepenn verzorgde
reeks optredens in Poznan
-jfachten een beleefdheids-
aan de zusterstad van
ilburg, Glogow. De ver-
ngen waren daar op uitno-
ijvan de academie Lany in
Scaldis was dinsdagmor-
anwezig bij de opening van
grote Poolse textielbeurs, 's
r/ ags werd muzikale mede-
ing verleend bij de opening
'92. de grootste Ooster-
ursooit in Polen gehouden.
hoogwaardigheidsbekle-
waren daarbij aanwezig.
e tenement werd op de Pool-
levisie uitgezonden. Medio-
im trad op voor een zaal
ai van de Poolse Aca-
J tensdag werd besteed aan
lezoek aan het muziekmu-
|in Poznan, waarna een op-
op de markt volgde.
verzorgden
•groepen voor een overvol-
in het Kuituur Paleis op-
j ismeteen kindergroep uit
Slowakije en een folklo-
jj lp uit Polen.
ppj Imiag werd een bezoek aan
nationale monument in
i»'-Lednicki gebracht, waai
de Poolse burgers hun ne
er» 'dng hadden gebouwd.
volgde een bezoek aan
!w' Beide groepen werden
^igen door het gemeente-
aur van deze stad, waarna
me' 'ondrit door Glogow werd
Dl iatt en voor het kasteel
als PPgetreden.
S ssinger na
S fstallen uit
Ed
ga s gepakt
10 fi
e "StBURG - De Vlissinger
J 1.(48) is in de nacht van
dag op zondag in Middel-
vf[ aa|igehouden op verden-
'antiediefstal vangereed-
5 uit drie auto's.
i Machte was actief aan de
Pr Vlissingseweg in Mid-
Twee automobilisten
G' fen het hem erg gemakke-
Madden hun auto open la-
aan De derde is door de
opengebroken. Hij
?emunt. op autogereed-
vk' 'in dat had hij ook bij zijn
jui KMing bij zich.
Charles Burnett in Black Cinema-programma
van onze verslaggeefster
MIDDELBURG - Promotie
van de zwarte film. Daarvoor
is Charles Burnett helemaal
van Los Angeles naar Middel
burg gekomen. En niet alleen
voor zijn eigen film 'To sleep
with Anger', die zaterdag
avond het Black Cinema-pro
gramma van het Filmfestival
Zeeland opende. „Die droom
heb ik allang opgegeven, om
een film te maken die grof geld
oplevert. Beter gezegd: Ik heb
daar nooit van gedroomd. Het
gaat er mij - en met mij een he
le rij onafhankelijke zwarte
filmers - om een beeld te
scheppen van een heel groot
deel van de samenleving in de
Verenigde Staten. Een soort
tegengif voor Hollywood."
Wat Hollywood doet heeft, vol
gens Burnett, een niet te ver-
vanwege de inkomsten. „Heel
vroeg, in het begin van de ne
gentiende eeuw, was er een
zwarte pionier, James Bac-
kworth, die een bergpas ont
dekte in het westen, de Bac-
kworthpas. Die pas was vrese
lijk belangrijk voor de pioniers
want nu konden ze in de win
der naaf het zuiden. Voor de
ontdekking verhongerde de
helft van de bevolking. Die
Backworth was een romanti
sche figuur. Hij vocht met de
indianen en tegen de indianen,
naar gelang zijn eigen gevoel
voor rechtvaaridigheid hem in
gaf. Een schitterend personage
voor een western. Die is ook ge
maakt, in Hollywood. Maar wel
met een blanke acteur in de
hoofdrol." Dergelijke ge
schiedvervalsing heeft, vindt
Burnett, wel degelijk invloed
op de Amerikaanse samenle
ving.
„Jonge kinderen hebben be
hoefte aan helden met wie ze
zich kunnen identificeren.
Blanke jongetjes hebben een
hele reeks van zulke, tot de ver
beelding sprekende, personen
waarover ze de ene na de an
dere film kunnen zien. Zwarte
kinderen zien alleen die drug
verslaafde, vechtende, hoere
rende zwarten en blanke kin
deren ook. Ik wil hen op z'n
waarlozen invloed op de sa
menleving. Ook op zwarte
Amerikanen. „Film, daar ben
ik van overtuigd, draagt in be
langrijke mate bij tot het beeld
wat de samenleving van zich
zelf heeft. Mensen identificeren
zich met filmsterren en hun ge
drag wordt erdoor beïnvloed.
Daarom is film ook een me
dium bij uitstek om de samen
leving te veranderen. Holly
wood voelt die verantwoorde
lijkheid niet. Je kunt het verge
lijken met de poppenkast. Jan
Klaassen, Katrijn, de veld
wachter en alle poppen hebben
al sinds mensenheugenis de
zelfde karakters. Ze gedragen
zich altijd op dezelfde manier
en in het verhaal zit ook weinig
variatie. Succes verzekerd.
Maar zwarten hebben in de
poppenkast van Hollywood al
tijd een negatieve rol. Ze verte
genwoordigen drugs, geweld,
prostitutie en hooguit zijn ze
slachtoffer van het sociale of
raciale systeem. Een zwarte is
nooit de held."
Charles Burnett: „Een soort tegengif voor Hollywood."
foto Lex de Meester
minst de helden teruggeven
die hen zijn afgepakt."
Charles Burnet sluit niet uit
dat hij ooit zelf nog eens een
film over Backworth maakt.
Nu is hij bezig met een film die
The Glass Shield gaat heten.
Het gaat over een zwarte foot-
ball-held, iemand die door de
negatieve beeldvorming was
heengebroken. Tijdens rasse-
nonlusten werd hij opgepakt.
Het politiekorps, dat als ui
terst rasistisch bekend stond,
bleef volhouden dat hij zich
aan het touwtje van zijn sport-
broek had opgehangen. Heel
California weet dat hij is ver
moord.
Makkelijk is het voor Burnett
en zijn collega's niet. „Wij kun
nen niet filmen in de grote stu
dio's want ze zijn niet ginteres-
seerd in onze onderwerpen..
Een verhaal over het leven van
een zwarte familie is de moeite
niet. Aan de andere kant geeft
dat ook weer een heleboel vrij
heid. In die studio's moetje al
tijd concessies doen. Dat hoe
ven wij niet. Voor To sleep with
Anger heb ik alleen concessies
gedaan wat betreft de lengte.
De film moest korter omdat de
distributeurs er anders niks in
zagen. Dat kon zonder het pro-
dukt geweld aan te doen. Maar
dan nog ging mijn film in 18
theaters in premiere. Een Hol-
lywoodfilm draait meteen in
duizend theaters." Burnett is
niettemin blij met het grote
succes dat zijn film bij het
zwarte en blanke publiek had.
Ergernis
Het ergert Burnet dat de ge
vestigde filmindustrie zelfs
zwarte helden confisqueert
van onze verslaggeefster
Mieke van der Jagt
MIDDELBURG-Na 110 minu
ten To sleep with Anger, stapt
de bioscoopbezoeker een
beetje onzeker het licht van de
foyer in. Wie is die Harry, die
we aan het begin van de film
joviaal het leven van een
zwarte familie zien binnen
stappen? En die aan het eind
als lijk in in het gat van de
keukendeur blijft liggen, ter
wijl iedereen opgelucht gaat
picknicken? Is hij de duivel,
de Hairy Man uit de Afrikaan
se mythologie, die je te slim af
moet zijn om te voorkomen
dat hij er met je ziel vandoor
gaat? Of is het gewoon het
noodlot dat Harry in verband
brengt met ongelukkige ge
beurtenissen. Moet de toe
schouwer medelijden hebben
met het massieve lijk op de
keukenvloer of is het beter op
gelucht de bioscoopstoel te
verlaten?
Charles Burnett, schrijver en
regisseur van To sleep with An
ger, toont zich een meester in
het ongewisse. Hij vertelt het
verhaal van een familie in Los
Angeles, die het over de oevers
van de Mississippi heeft als het
over 'thuis' gaat. Echt boteren
doet het niet. De ene zoon er
gert zich groen en geel aan de
ander, van wie alleen de moe
der vindt dat hij deugt. Deze
Babe Bro heeft nooit tijd om
eens een klusje op te knappen
maai" werken laat hij aan zijn
vrouw over. Terwijl iedereen
een mening heeft, in dit sluime
rende conflict, komt Harry lo
geren. Hij komt van 'thuis' en
neemt al zijn .voodoo-kunsten
en bezweringen mee.
Zijn komst markeert het begin
van een reeks onaangename
voorvallen. De vader krijgt een
beroerte, Babe Bro gaat steeds
meer zijn eigen gang en slaat
zelfs een keer zijn vrouw. Harry
zien we intussen laadjes door
zoeken en - helemaal zeker
weetje het niet - stoken tussen
de familieleden. Telkens als de
conclusie dat Harry een boos
wicht moet zijn, op het puntje
van je tong ligt, doet hij weer
iets wat hem kwetsbaar
maakt. Als hem uiteindelijk de
deur wordt gewezen, vertelt hij
wat vriendschap inhoudt.
Door de hele film speelt een
buurjongetje hard en vals
trompet. „Als hij onze vriend
was, zegt Harry, „zou zijn trom
petspel ons niet irriteren. Hij
kan ophouden met oefenen en
bevriend met ons raken maar
dan wordt hij nooit de goede
trompettist die hij worden
wil". Die opmerking is de sleu
tel tot Harry's gedrag maar
ook dat van de rest van de fa
milie, die zich van hem af
wendt.
Burnett heeft met een mini
mum aan middelen een maxi
mum aan suspense, humor en
schoonheid in zijn film weten
te brengen. Prachtig en ontroe
rend is het feestje dat voor Har
ry wordt aangericht, waarin
een heel stel oude zwarte ac
teurs de sterren van de hemel
speelt. To sleep with Anger
draait woensdag 9 september
nog een keer in 't Beest in
Goes, dat in het kader van het
Filmfestival ook Burnett's Kil
ler of Sheep en My Brothers
Wedding vertoont. To sleep
with Anger begint woensdag
om 20.30 uur.
schuift steeds verder op", erken
de hij. Pas boven de twaalf meter
zijn boten nu groot. Alleen in die
categorie zijn nog wat ligplaat
sen beschikbaar.
OUD-VOSSEMEER, N-H KERK
Christiaan Bor, viool, Kaeko Mu-
koyama, cello en Kyoko Hashimoto,
piano in werken van Schubert, De
bussy en Mendelssolm
door Kees Cijsouw
Hoe bereidt men de luiste
raar een onderhoudend
avondje kamermuziek zonder
dat er, strikt genomen, één
meesterwerk aan te pas komt?
Men vraagt, in de wel klinkende
kerk van Oud-Vossemeer, enke
le professionele, gedreven mu
sici en laat die een programma
samenstellen met Schuberts
Arpeggione-sonate, Debussy's
vioolsonate en Mendelssohns
eerste pianotrio. Dan gaat er
weinig mis - al moeten sommige
bezoekers even verwerken, dat
de in het vooruitzicht gestelde
violist Jaap van Zweden niet
van de partij is.
- Het is een van de aardige kanten
aan de periodieke verschijning
van Christiaan Bor c.s. in Zee
land dat ze kamermuziek bij
zich hebben, die nog niet volle
dig is afgegraasd. Het is ook een
waagstukje om drie van die
werken in één optreden te stop
pen: als de kwaliteit van de mu
ziek te wensen overlaat, dreigt
langdradigheid.
De combinatie van twee van de
drie werken droegen dat gevaar
in de kiem met zich. Schuberts
Arpeggione-sonate (de arpeg-
gione was een kruising tussen
een gitaar en een cello) mag dan
mooi melodieus klinken, in de
zich herhalende muziek van de
finale beving althans deze luiste
raar de neiging tot een geeuwtje.
Evenmin als Schubert heeft
Mendelssohns eerste trio de la
ding en ambitie van een mees
terwerk, welluidend, tikje pathe
tisch, maar niet hemelbestor
mend en in sfeer en tijd niet zo
ver van Schubert vandaan.
Alleen de sonate voor viool en
piano van Debussy heeft wel een
grootser ambitie, contrastrijk,
bewogen en elegant tegelijk als
die muziek klinkt. Het was De-
bussy's laatste werk (1917) voor
hij aan kanker overleed en hij
was op de uitstraling van de mu
ziek niet gerust: 'Misschien is
het stuk interessant als docu
ment voor het werk van een zie
ke man tijdens de oorlog', no
teerde hij over de sonate Een te
sombere visie: zonder dat het
werk de ere-divisie haalt, zijn de
fantasie, de klankkleuren en de
eigen toon onmiskenbaar De
bussy.
Zoals ai aangeduid waren de uit
voeringen van een aanvaard
baar, professioneel niveau.
Schuberts Arpeggione-sonate
klonk op de door Johan Jacobs
gemaakte cello in handen van
Mukoyama een tikje nassaal,
maar wel mooi van toon en was
artistiek van zo'n weldadige on
gehaastheid, dat je er de techni
sche vlekjes (intonatie-proble
men vooral) bijna voor zou ver
geven. Bij Bor deed zich in de so
nate van Debussy min of meer
het omgekeerde effect voor: een
technische virtuositeit leidde er
niet op alle momenten toe, dat
Debussy ook muzikaal optimaal
profiel kreeg.
Bij beide werken had ik de nei
ging het aandeel van pianiste
Hashimoto te onderschatten.
Onjuist zou dat zijnze diende de
muziek en haar partners onbaat
zuchtig, ook in Mendelssohns
trio. Maar daar had ik de indruk,
dat de balans niet altijd perfect
was. Ernstige gevolgen had dat
niet. Het werd naar mij voor
komt. mede veroorzaakt door
dat de musici de jonge Mendels
sohn zo gepassioneerd vertolk
ten. dat ze hem in stijl een eindje
verderop de muziekgeschiede
nis indroegen - richting Brahms.
In dat opzicht stond het prach
tig. lichtvoetig gespeelde scher
zo bijna haaks op de manier,
waarop de rest van het werk
werd aangepakt. De musici her
haalden het na de royale bijval
van de meer dan honderdvijftig
bezoekers.
HAAMSTEDE, RIDDERZAAL
SLOT HAAMSTEDE
Trio Pastourelle, Janna van Meche-
len, fluit, Chantal Burie, harp; Kris
Matthijnssens, altviool.
V/erken van Donizetti. Meulemans,
Maes, Velasco, Ravel, Tournier en
Debussy.
door Leen der Broekert
Er kan maar één reden zijn
om als fluitiste, harpiste en
altist bij elkaar te gaan zitten:
de sonate die Debussy voor deze
omgevvone combinatie schreef.
Het concert dat het Trio Pastou
relle in de sfeervolle Ridderzaal
gaf culmineerde dan ook in de
uitvoering van dit glansstuk.
Het is - gezien het karakter van
de instrumentencombinatie - te
begrijpen, dat het programma
zich voornamelijk afspeelde in
Frans-getinte, impressionis-
tisch-achtige regionen. Binnen
dit vrij beperkte speelveld wist
het Trio toch een afwisselend en
zinvol opgebouwd programma
te brengen.
Het Trio Pastourelle deed zich
kennen als een ensemble, dat
zich toegewijd en gewetensvol in
dienst stelt van de muziek. Deze
op zich lovenswaardige, sympa
thieke houding leidde ertoe, dat
de interpretaties op sommige
momenten wat schools en braaf
klonken.
De verrassing van de eerste pro
grammahelft was de Sonate van
Arthur Meulemans. Met name
het vredige middendeel werd
heel mooi en ongeforceerd voor
de luisteraar uit de doeken ge
daan. Storend, dat uitgerekend
tussen twee delen van deze sona
te de verlichting moest worden
geïnstalleerd. De neo-klassieke,
didactisch aandoende Sonatine
van Jef Maes kon mij minder
boeien. Van Mechelen en Mat-
thijnsens speelden het werk ove
rigens met veel overtuiging. De
Sonate van Donizetti - een com
binatie van bel canto en Mozar-
tiaanse gratie - hield aan het be
gin van het programma de aan
dacht meteen gevangen. Janna
van Mechelen speelde het stuk
muzikaal en met de nodige dis
tinctie. Het concerto Leones van
Antonio de Velasco ontpopte
zich als een stukje edelkitsch,
dat met zijn vele herhalingen en
onhandige harmonische wen
dingen volksmuziekachtig aan
deed. Kris Matthijnssens maak
te er met zijn innige, geconcen
treerde lezing het beste van.
Via een fraai klinkende bewer
king van Ravels bekende Pava
ne pour une infante défunte be
landden we na de pauze vervol
gens bij een tweetal stukken van
Tournier, de Debussy van de
harp. In deze werken worden de
mogelijkheden van het instru
ment uiterst effectief geëtaleerd.
Chantal Burie gaf deze Tour
nierstukken gestalte met een be
vredigende combinatie van flair
en beheersing..
De vertolking van de al genoem
de sonate van Debussy - het
'pièce de résistance' van het pro
gamma - was heel aannemelijk.
Wat men een beetje miste waren
een vleugje raffinement, een ex
tra dosis durf en een individuele
kleuring van de afzonderlijke
partijen. Afgezien van deze luxe
eisen was het een vreugde, dit
weinig gehoorde werk in een zo
bijzonder mooie omgeving te
kunnen horen.
Accountants Belastingadviseurs Management Consultants
