Conferentie Joegoslavië te vroeg Zelfs op het toilet is het niet rustig... PZC Pronk wil meer geld vrijmaken voor Somalia en VN-vredestaken Boeken 'Maastricht' als warme broodjes over Franse toonbank Konrad Raiser leidt Wereldraad Kerker ;r 1 VN wil onderzoek naar hedendaagse vormen racisme opinie en achtergrond Geen van hoofdrolspelers heeft belang bij stopzetting oorlog WOENSDAG 26 AUGUSTUS 1992 van onze correspondente in Oost-Europa Runa Hellinga Het is te vroeg voor een vredesconferentie over Joegoslavië. Dat mag wat cynisch klin ken. maar wel beschouwd heeft geen van de Joe goslavische hoofdrolspelers die elkaar deze week in Londen aan de onderhandelingstafel ontmoe ten, op dit moment belang bij stopzetting van de oorlog. De Bosniërs hebben te veel verloren om nu een staakt-het-vuren te willen. Voortzetting van de oorlog mag een hel zijn voor de burgers, de inwo ners van Gorazde. Sarajevo. Bihac of een van de vele andere belegerde plaatsen mogen nog zozeer gebaat zijn met een wapenstilstand, voor Bosnië als staat is stopzetting van de oorlog op dit mo ment onaanvaardbaar Wat dat zou betekenen, hebben de Bosniërs kun nen zien in het naburige Kroatië, waar de door Ser viërs veroverde gebieden (Krajinai onder supervi sie van de vredestroepen van de Verenigde Naties zijn geplaatst. Op zijn best kun je zeggen dat de situatie in de Kroatische Krajina sindsdien bevro ren is: de Serviërs hebben er minder te zeggen dan vroeger, maar de Kroatische regering heeft geen enkel gezag teruggekregen. Van een terugkeer van Kroatische vluchtelingen naar de regio is geen sprake. De Bosniërs verzetten zich met hand en tand tegen alles wat naar een dergelijke oplossing riekt. Presi dent Izetbegovic wil eigenlijk maar onder één voorwaarde onderhandelen: als de Serviërs bereid zijn te praten over herstel van het centraal gezag in Bosnië en als ze willen meewerken aan de terug keer van alle vluchtelingen. Zolang dat onbe spreekbaar is, is er van Bosnische zijde geen be reidheid tot onderhandelen te verwachten. Een wapenstilstand volgens Kroatisch model zou betekenen dat de regering in Sarajevo zich erbij moet neerleggen lange tijd het gezag in zeventig procent van het land kwijt te zijn. Want zo groot is het gebied dat op dit moment door de Serviërs wordt bezet. Dat is meer gebied dan waar ze oorspronkelijk aan spraak op maakten, toen in het kader van de EG- vredesconferentie in Lissabon over de verdeling van Bosnië in etnische kantons werd gesproken. Toen claimden de Serviers teenderde van de Bos nische bevolking) 60 procent van het totale territo rium. Hun leider Radovan Karadzic heeft aan de vooravond van de vredesconferentie al grootmoe dig aangekondigd dat hij bereid is bepaalde gebie den weer af te staan. Maar dat betekent niet dat de Serviers alle mili taire doelen die ze zich gesteld hadden, al hebben bereikt. Waar het de Bosnische Serviers om gaat. waar het ook Belgrado om gaat. is de vorming van een aaneengesloten, ethnisch zuivere verbindings- strook tussen Servie, Montenegro en de veroverde gebieden in Kroatië. De opzet is simpel: te zijner tijd sluiten de Serviers in Kroatië en Bosnië zich 'spontaan' bij het nieuwe Joegoslavië aan en is Groot-Servië alsnog gereali seerd. Belgrado kan zijn handen in onschuld was sen: als de Kroatische en de Bosnische Serviers zelf om aansluiting vragen, wie is president Milose vic dan om zich tegen hun wens te verzetten? Maar zover is het nog niet. Er zijn in de veroverde regio's nog steeds plaatsen waar de moslims stand houden. Zoals in de al maanden belegerde stad Go razde. ooit het centrum van een voornamelijk door moslims bewoonde streek, nu een laatste bolwerk tegen de Servisering. Dat geldt ook voor Jacje in Midden-Bosnie en voor de moslim-enclave rond de stad Bihac in het noordwesten. Onvoorbereid Er tekent zich langzaam een wijziging af van de militaire krachtsverhoudingen in Bosnië, en inci denten kunnen voor de Serviërs een reden worden om over een echt staakt-het-vuren te willen pra ten. Supervisie van de VN in de veroverde gebie den is voor hen nog altijd aantrekkelijker dan ver lies van territorium. De Bosniërs zijn de oorlog volkomen onvoorbereid en ook grotendeels onbewapend ingegaan. Inmid dels zijn ze beter getraind en in ek geval zo goed bewapend dat ze zich in Sarajevo bijvoorbeeld wa gen aan een tegenoffensief. Bovendien hebben de Serviërs rekening te houden met een derde factor in Bosnië: de Kroaten. Zowel in het noorden bij de stad Derventa als in het zuiden, bij Trebinje, worden ze geconfronteerd met tegenoffensieven van Kroatische regeringstroe pen. Met name Derventa is voor beide partijen zeer belangrijk. Als de Kroaten die stad echt in handen krijgen, dan is de hele Servische corridor doorbro ken. De Kroaten hebben er alle belang bij die verbin- dingsstrook tussen de Krajina en rest-Joegoslavië door te knippen. Als de Serviers een aaneengeslo ten regio in Bosnië vast in handen hebben, kan van daaruit de Krajina weer bewapend en bevoorraad worden. En dan ontstaat een problematische pat-stelling: geeft de VN het gezag in de regio terug agn Zagreb, dan zullen de Serviers zich daar gewapend tegen verzetten. En krijgen de Serviers zelf het gezag, dan is dat voor Kroatië niet acceptabel. van onze verslaggever in Sarajevo Cees van der Laan Granaten mogen elk mo ment van de dag neerko men. sluipschutters mogen ac tief zijn, maar men heeft in Sa rajevo wel één wens: tijdens het bezoek aan het toilet moet het rustig zijn. „Het is de meest oncomfortabele positie die je je maar kunt indenken als je moet wegrennen. Geluk kig is het mij nog niet overko men", vertelt Amira, een in woonster van Sarajevo. Het overkomt mij wel. Rond een uur of half vier bezoek ik mijn toilet op de vijfde verdie ping van het Holiday Inn; een van de weinige nog functione rende hotels in de hoofdstad van Bosnië-Hercegovina. Op de bovenste verdieping ont ploft een granaat. Snel hijs ik m'n broek op, maar het is al te laat. Aan de zuidzijde van het hotel slaat op de zesde verdie ping met een enorme klap een mortiergranaat van 105 mm in de muur. Ramen sneuvelen, glazen wanden worden ver splinterd, brokstukken beton vliegen in het rond. Ik snel de gang op. m'n scherf- vrije-vest vergeet ik in de haast. Op de gang is alles in stof gehuld. Op de tast zoek ik de'weg naar de meest veiligste nooduitgang, als op de vijfde verdieping met een donderend geraas weer een granaat in slaat. In de tot schuilkelder omge bouwde disco, inclusief ma trassen, is het zenuwachtig rus tig. Hotelpersoneel, journalis ten en toevallig aanwezige Bos niërs roken nerveus de ene si garet na de andere. Iemand zet de installatie aan. Er is echter iets duidelijk mis met het Holi day Inn. Althans met de stil zwijgende overeenkomst (waarover niemand iets wil zeg gen) tussen de directie, de Ver enigde Naties, het Bosnische leger en het Servische leger om het hotel niet in de gevechts handelingen te betrekken. De VN heeft er belang bij dat het hotel blijft functioneren Voor 1000 dollar per dag wordt hier het eten van de blauwhel men in de koelcellen bewaard. De Bosnische regering en de le gertop willen graag zo nu en dan goed kunnen eten en drin ken. Dus die zullen ook wel van het hotel afblijven. Blijven de Serviërs over. De directie moet het voedsel voor de hotelgas ten volgens de geruchten be trekken van de VN en van de welig tierende mafia in Sara jevo. De tentakels van de mafia spreiden zich uit tot hoogge- plaatsten in de Bosnische en Servische regering. Zo heeft, de plaatselijke 'warlord' en held commandant Juka regelmatig contact met zijn vriend die aan Kinderen spelen oorlogje legen hel decor van uitgebrande gebouwen in de straten van Sarajevo. fotoEPA. Servische zijde vecht. „Zou de directie soms wat achter zijn met het betalen van de reke ning?", was de eerste reactie van iemand in het hotel. Of zou het een vergelding zijn voor het Bosnische offensief bij Ilidza, circa tien kilometer van Sarajevo? Sinds de conferentie in Londen over de toekomst van het voormalige Joegosla vië met rasse schreden nader bij komt. wordt er feller'ge vochten dan ooit. Het zijn overpeinzingen in de schuilkelder waar je nooit een antwoord op krijgt. Twee uur later ben ik weer in.de lobby. Niemand is gedood of gewond. Schoonmaakpersoneel dweilt de vloer. Al het puin is opge ruimd, waterleiding en electri- citeit. (van de eigen generator) zijn weer hersteld. Aan de bar worden weer whisky's en wod ka's besteld, alsof er niets is ge beurd. van onze correspondent in Parijs Hans Gertsen Het referéndum over het ver drag van Maastricht houdt de gemoederen in Frankrijk met de dag meer bezig. Maar los van de vraag of de Fransen op 20 september 'ja' of 'nee' tegen de Europese Unie zeggen, staan de winnaars nu al vast: de Franse uitgevers. Het veelbesproken - en in Frankrijk steeds meer omstre den Europese verdrag heeft in Frankrijk heel wat pennen in be weging gezet. Er is vrijwel geen journalist of politicus van naam meer te vinden die zijn gedach ten over 'Maastricht' nog niet aan het papier heeft toever trouwd. En wat nog opmerkelij ker is: de meeste literatuur over 'Maastricht', toch niet bepaald lichte kost. verkoopt uitste kend. De nog steeds groeiende stroom publicaties valt in grofweg drie categorieën onder te verdelen. Ten eerste zijn er diverse boeken op de markt die de geïnteres seerde leek proberen uit te leg gen waar het nu eigenlijk om gaat op 20 september Zoals de ruim 600 pagina's dikke pil 'Traité de Maastricht, mode d'emploi' ('Het verdrag van Maastricht, een gebruiksaanwij zing'). Een uitgave die nu al te boek staat als een standaard werk. Het boek bevat de tekst van de verdragen van Rome en Maastricht plus uitgebreide commentaren. Het is vanaf ko mend studiejaar verplichte kost voor studenten openbaar recht, maar dat feit alleen kan de ver koop van 35.000 exemplaren in amper zeven weken niet verkla ren. Minder dik. maar nóg beter ver kopend. is de gids 'Mieux com- prendre le Traité de Maastricht' Voor een beter begrip van het Verdrag van Maastricht'i. Van het slechts 40 pagina's dikke werkje, dat alleen commentaren bevat, zijn al meer dan 40.000 stuks verkocht. Top tien De tweede categorie werken over Maastricht zijn boeken van fervente tegenstanders. Zoals het 'De TEurope en général et de la France en particulier' ('Over Europa in het algemeen en over Frankrijk in het bijzon der') van de politici Marie-Fran ce Garaud en Philippe Séguin, Het in april uitgebrachte pam flet stond wekenlang in de top tien van non-fictie en is tot nu toe minstens 30 000 maal over de toonbanken gegaan. De uitgevers hebben eveneens hoge verwachtingen van de pen- nevrucht van een andere anti- Maastricht fanaat, de liberale politicus Philippe de Villiers. Zijn vorige week uitgebrachte 'Notre Europe sans Maastricht' ('Ons Europa zonder Maas tricht') gaat eveneens minimaal de 30.000 halen, zo verwacht men. Sof De derde en laatste categorie be staat uit boeken waarin het ver drag van Maastricht wordt ver dedigd. Tot nu toe de kleinste categone. De voorstanders van de Europese Unie zijn later in ac tie gekomen en hebben tot nu toe beduidend minder succes. Het 'Plaidoyer pour l'Europe' ('Pleidooi voor Europa') van par lementsvoorzitter Henri Emma- nuelli dreigt zelfs als een van de weinige werken over Maastricht een sof te worden. Maar dat heeft wellicht meer te maken met de ongelukkige timing dan met de inhoud. Emmanuelli's pleidooi verscheen op een moment dat de voorzitter van het parlement in opspraak was gekomen van wege een oude corruptiezaak. Minister Jean-Louis Bianco van sociale zaken lijkt er echter wel in te slagen een zakcentje bij te verdienen. Hij heeft zijn boek 'Trans-Europe-Express' een fu turistische invalshoek gegeven. Bianco schetst het Europa van Maastricht in het jaar 2002. Vol gens de uitgevers wordt Blan co's geschrift de grote hit in de categorie 'boeken voor Maas- tricht'. A1 die verkoopsuccessen aamen verbleken totaal bij het huzaren stukje dat de Franse staatsuit geverij de komende weken klaar dient te spelen. De staatsuitge verij, die eerder dit jaar al ruim 1.5 miljoen exemplaren van de 64 pagina's tellende tekst van het verdrag van Maastricht drukte, heeft van de regering de opdracht, gekregen nog eens 43 miljoen exemplaren van de per sen te laten rollen. Iedere stem gerechtigde Fransman krijgt voor het referendum plaatsvindt de complete verdragstekst thuis in de bus. zodat niemand totaal onwetend op 20 september naar het stemlokaal hoeft te gaan Een voorlichtingscampagne die zijn weerga in Frankrijk niet kent. En die volgens sommige commentatoren wel eens ave rechts zou kunnen uitpakken, De tekst zou zo ingewikkeld zijn dat veel mensen uit balorigheid wel eens 'nee' zouden kunnen zeggen tegen het Europa van Maastricht, in de hoop voortaan van dit soort 'voer voor juristen' verschoond te blijven. van onze correspondent in Afrika Frans van den Houdt Minister Pronk van ont wikkelingssamenwer king wil zo spoedig mogelijk extra geld beschikbaar stel len voor noodhulp aan Soma lia en de vredestaken van de Verenigde Naties. Pronk pleit ook voor het sturen van meer VN-manschappen naar Soma lia om de veilige distributie van voedsel mogelijk te ma ken. Hij zal dc Tweede Kamer hierover voorstellen doen. Pronk vindt dat men. gezien de toenemende vredesactivi- teiten van de VN niet langer kan doorgaan met het verla gen van de defensie-uitgaven. „Je zult die uitgaven moeten herstructureren en voor het bewerkstelligen en handha ven van vrede in landen als So malia moeten aanwenden. Ik ben bereid daar ook extra ont wikkelingsgelden voor vrij te maken, omdat ik vind dat het een integraal onderdeel is van ontwikkelingshulp. In een ontwikkelingsland als Soma lia moet je eerst voor stabili teit en vrede zorgen, dan nood hulp bieden en vervolgens aan ontwikkeling gaan werken. Zonder het eerste kom je nooit aan het laatste toe. Dit is een andere vorm van ontwikke lingshulp dan vroeger" Pronk hoopt ook de Tweede Kamer, waar volgens hem nogal wat weerstand bestaat tegen zijn plannen, ervan te kunnen overtuigen dat hij een stabiliteitsbeleid in het land moet steunen en dat dit geen aanslag op het ontwikkelings budget is. „Het is juist een ver rijking van ons beleid. Ik moet het parlement er nu van zien te overtuigen dat dit goed be steed geld is. Westeuropese defensieministers zullen troe pen die niet meer nodig zijn voor het traditionele defensie werk beschikbaar moeten stellen voor de nieuwe VN-vre destaken". Minister Pronk deed zijn uit spraken na afloop van een tweedaags bliksembezoek aan Somalia. Hij bezocht de zuide lijke havenstad Kismavo en de hoofdstad Muqdisho waar hij in sneltreinvaart diverse hulpinstanties en VN-organi- saties bezocht. „Het was erg kort. maar als je niet gaat dan hoor je alles uit de tweede hand. Ik kan nu iets beter be slissen over de extra "hulp voor Somalia en wil binnen de EG het bewustzijn vergroten over hoe serieus de zaak in het land Al Op de grens met Kenia worden vrachtwagen beladen met voedsel, bestemd voor hongerend So malia. daar aangevoerd voor de Amerikaanse luchtbrug foto Reuter is. Het is een gigantische tra gedie. Je ziet overal mensen die nog maar een paar dagen te leven hebben. Ik vergelijk het met de situatie in Bangla desh in de jaren '70. maar So malia is er erger aan toe. De sa menleving is totaal ineenge stort. Er heerst chaos en anar chie. Het is vergelijkbaar met Bayrut. maar daar bestaan nog meer structuren. Nu is er iets meer hoop in Somalia. Mensen die hier werken zien verbeteringen en zeggen dat het in het verleden veel erger was". Nederland zal volgens de mi nister in eerste instantie meer geld geven aan de NGO's (niet -gouvernementele organisa ties). zoals Artsen zonder Grenzen en het Rode Kruis en ook aan de EG- en VN-pro- gramma's. Bovendien wil hij extra steun voor speciale aan vullende voedingsprogram ma's voor sterk ondervoede kinderen. „En", voegt hij er aan toe. „ik denk nu ook al aan de fase van na de noodhulp. We moeten dan via de NGO's aan de rehabilitatie en herves tiging van de bevolking gaan werken en boeren zaad ver strekken voor de volgense oogst". Uitdaging Om een eind te maken aan de huidige escalatie van het ge weld in Muqdisho en met na me de haven waar regelmatig wordt gevochten over de ver deling van de aangekomen voedselhulp, is het volgens Pronk noodzakelijk dat de VN snel de 500 vredesmanschap- pen naar Somalia stuurt. Hij deelt de scepsis niet van vele hulporganisaties in Muqdis ho, die verwachten dat de aan wezigheid van de VN-troepen als een uitdaging wordt gezien door de vele gewapende ben des en derhalve tot meer bloe dige gewelddadigheden zal lei den. „Ik ben niet zo pessimistisch. Veel zal afhangen van de ma nier waarop de VN-troepen zullen optreden. De vijftig on gewapende waarnemers die nu al in Muqdisho zijn. blijken een gunstige uitwerking te hebben gehad op de situatie en vervullen een bemiddelen de functie. Niemand is uiter aard zeker van wat er gaat ge beuren en er zullen best inci denten voorkomen, maar de troepen moeten niet worden gezien als een macht die de verschillende gewapende fac ties komt verdrijven. Want dat zal zeker tot meer spanningen leiden. De groepen zullen moe ten integreren". De VN-macht is zeker ook geen bedreiging voor de So malische groeperingen zelf. meent Pronk. „Het gaat om maar 500 man. Het zijn Pakis tani. moslims en komen uit een andere Derde-Wereldland maar ver van Somalia van daan. Dat zijn allemaal niet bedreigende factoren" Pronk vindt wel dat de VN veel meer extra soldaten moeten sturen om ook de vele voedseltrans- porten in het land. die nu vaak worden aangevallen en be roofd te beschermen. „Ik denk dan aan een paar dui zend extra manschappen. In tegenstelling tot Bosnië waar er meer dan tienduizend nodig zijn. In Somalia is de situatie echter anders. Hier hebben de leiders hun mensen niet onder controle, maar in Bosnië gaat het om leiders die bewust de opdracht geven mensen te ver moorden en de bevolking te zuiveren". Pronk oordeelt dat in Somalia van enige verbete ring sprake is in de onderlinge relaties tussen de strijdende partijen en mogelijkheden be staan voor een dialoog. Pronk deelt evenmin het cy nisme van de vele westerse or ganisaties in Somalia over de voedselluchtbrug die de Ver enigde Staten plotsklaps uit het niets hebben opgezet, „Ik hoor organisaties hier zeggen dat het een verkiezingsstunt van Bush is. maar dat is pro vinciaal denken. Er is met zo'n hulpoperatie niet veel voor hem te winnen. Amerikanen weten niet eens waar Somalia ligt". Emilio de Castro (links) uit Uruguay, de vroegere secretaris^ »n raai van de Wereldraad van Kerken, wenst zijn opvolger K< vi Raiser geluk met diens benoeming. foe 02 door Wim Schrijver Het centraal comité van de Wereldraad van Kerken (het 150 leden tellende bestuur) heelt een goede keus gemaakt, toen het in een besloten zitting in Genève stemde over de aan wijzing van een nieuwe secreta ris-generaal. De man die als ka pitein het wereldraadschip zal gaan besturen is de veel gepre zen Duitse lutheraan Konrad Raiser. Raiser volgt dc Uru- guyaan dr. Emilio Castro op, die later dit jaar met pensioen gaat. Net als bij de vorige verkiezing, acht jaar geleden, moest het Centraal Comité kiezen uit een tweetal: Raiser en de Engelse anglicaan David Conway. De be noemingscommissie had niet de vereiste tweederde meerderheid kunnen bereiken voor een van de kandidaten (tien voor Raiser, tegen 7 voor Conway). Beide kandidaten hadden goede papieren. Conway, rector van Selly Oak Colleges, een oecume nisch opleidingsinstituut, heeft veel taken vervuld binnen de Engelse oecumene, maar ook binnen de wereldraad. Zo was hij in de jaren zeventig onder meer secretaris van de publikatieaf- deling en later van oecumeni sche zaken. Nog meer dan Conway is Raiser gekneed in de internationale oe cumene. Als plaatsvervanger van de voorganger van Castro, dr. Philip Potter, maakte hij in druk als een bekwaam bestuur der. Hij was jarenlang werkzaam bij achtereenvolgens de theolo gische en de sociaal-economi sche poot van de wereldraad. Momenteel is hij werkzaam als hoogleraar in Boehum. Het was vooraf volstrekt ondui delijk voor wie het Centraal Co mité zou kiezen. Een aantal af gevaardigden had het er maar moeilijk mee. Kiezen tussen twee blanke Europeanen, die zich beiden onderscheiden heb ben - wat maakt het uit? Bij de vorige verkiezing, acht jaar gele den, was het verschil duidelij ker. Aan de ene kant was daar dr. Arie Brouwer uit de Verenig de Staten en aan de andere zijde zat Castro uit Latijns-Amerika. De meer behoudende Conway leek beter bij onder meer het sterke oosters-orthodoxe blok te liggen, terwijl Raiser binnen zijn Evangelisch Kerk in Duitsland niet geheel onomstreden was. Manager Het was intussen wel duidelijk waar de voorkeur van het perso neel lag: bij Raiser. Men wist dat hij van de twee de beste mana ger was voor de wereldraadorga nisatie, die al enige jaren kampt met bezuinigingen en herstruc turering. Na het bekend worden van de uitslag werd het enthou siasme dan ook niet onder stoe len of banken gestoken. „Hier hebben we acht jaar c? et wacht", merkte iemand su daarmee kort typerend hu 7,1 jaren onder Castro diem jei wogen en bevlogen, maai lc paald geen manager was - ieo ren ervaren. Raisers entree leverde v< wereldraad ongewoon t tueuze beelden op. Te™ JZ grote ploeg, vooral Duitse, slaggevers hem buiten opw §1 te. stond Raiser lang enh verbrand plotseling mi 1( in de hal. Velen verdrongen om de oude bekende als een kunnen omhelzen, terwijl ren applaudiseerden. In de E( gaderzaal werd hij door het sc traal Comité op een zelfde nier ontvangen. Geen rook, maar toch. „Grandioos", was de eersteiol; tie van wereldraadadviseu in, Willem van der Zee. secre van de Nederlandse Raad tij Kerken. „Een man meteeni dit logische visie en een grotei G. van leiderschap, die de the tri gerechtigheid, vrede en bel en van de schepping weet te va ter den, goed kan luisteren epa dingen onder woorden kant ou gen. Kortom, een ideale seo ris-generaal". De hervormde afgevaardl dr. Karei Blei, denkt ook di de goede keus hebben maakt". „Je mag van zijn an periode verwachten dat cf reldraad zich meer poli! maatschappelijk gaat opstt zonder dat de eenheid vai kerken wordt vergeten". Duitse komaf In een korte toespraak vroe toekomstige secretaris-gen* om ieders steun. „Ik ben dat sommige verwacht!: misschien niet realistischs m blijken te zijn en ik hoop sommige angsten ongeg zullen blijken". Raiser noe [h) daarbij speciaal de ween n die bij sommigen tegen Duitse komaf zou kunnen; sen. Raiser zei verder de wereld als een dienstverlener ai kerken te zien, maar ook ai wereld. Om die taak zo goec gelijk te kunnen verrichte: de wereldraad weer bevrijdi ten worden van al te veel ins tionele ballast, aldus Raise, daarbij graag zou helpen De voorzitter van de wereldr de Armeense aartsbiss - Aram Keshishian, roemde moed van Raiser „om zo'n: op zo'n kritisch moment: geschiedenis van de oecu: sche beweging op zich te men". Keshishian doelde c nijpende financiële sitt waardoor de staf reeds mete tientallen werknemers is u dund. Ook zal het Centrai mite later deze week enkele delijke prioriteiten moeten len. wat weer gevolgen zal ben voor de werkzaam!* a| van het personeel. De subcommissie voor de mensenrechten van de Ver enigde Naties (VN) wil een on derzoek gaan instellen naar 'he dendaagse vormen van racis me'. Woordvoerders van de or ganisatie voor de Mensenrech tencommissie in Genève heb ben dat voornemen toegelicht. „De etnische zuiveringen in het voormalig Joegoslavië, die met name de moslim-bevolking tref fen, moeten gezien worden als een moderne vorm van racis me". zegt de Algerijnse mensen rechtenactivist Fatma Ksentini. „Elk onderzoek naar de schen dingen van de mensenrechten zou een hoofdstuk moeten be vatten waarin het probleem wordt besproken dat de bewo ners van het voormalige Joego slavië dagelijks ondervinden", aldus Ksentini. Ksentini neemt deel aan de 44ste zitting van de subcommis sie voor mensenrechten VI Verenigde Naties, die deztff;li gen in Genève plaatsvindt! 'ei totaal 26 leden van de sutt missie hebben zich unanieö gesproken voor een resolufi »d voorziet in de aanstelling een speciale rapporteur op Ir; gebied van 'hedendaagse 'nieuwe vormen' van men rechtenschendingen. Het stel zal worden voorgelegd l de VN-Mensenrechtencoio da sie die in februari in GeneveJ foi; algemene vergadering z den. Voorzitter Jacques Delors de Europese Commissie klaarde zaterdag tijdens es ft dio-interview dat de etnijw .zuiveringen gebaseerd i een „racistische ideologie - moeten de Serviërs laten dat als zij hiermee doorgas 1 kunnen rekenen op militaid at terventie", zo dreigde EG^1 W zittel' Delors.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1992 | | pagina 4