Oorlogsroes voedt beest in de mens Republikeinse Conventie wacht op nieuw wonder NS kunnen nog wat leren van de PTT We moeten teru^ naar de oorspron opinie en achtergrond Strijd om de waarheid op het Joegoslavische slagveld 1 Nordrhein-Westfalen krijgt 500 miljoen loofbomen extra WOENSDAG 19 AUGUSTUS 1992 Met de hand op hun bloe dend hart staan ze in voor de waarheid van hun verhaal - de ont heemde burgers, ont snapte gevangenen en nabestaanden van de talrijke slachtoffers uit voormalig Joegoslavië. Wie durft vraagtekens te zetten bij him schokken de berichten? Maar toch, toch is er ruimte voor twijfel. Propaganda is een be langrijk wapen in oor logsvoering. Psychologi sche experimenten heb ben aangetoond dat bec- ïnvloeding van verwar de en gespannen mensen een fluitje van een cent is. En in tijden van oor log is het eerste slachtof fer nog altijd de waar heid. door Maarten Pennewaard Oorlog is een ongelooflijk monsterlijk, moorddadig ding. Dat geldt in overtreffende trap voor een burgeroorlog, zo als die nu al meer dan een jaar woedt in het voormalige Joego slavië. De strijd eiste al duizen den levens, terwijl meer dan twee miljoen onschuldige bur gers zijn verdreven van huis en haard - de grootste vluchtelin genstroom sinds de Tweede We reldoorlog. Er zijn honderden voorbeelden te noemen van onvoorstelbare wreedheden, begaan in de oor log tussen Serviërs, Bosniërs, Kroaten en moslims. Gelouter de oorlogsverslaggevers, gehard door hun ervaringen in Vietnam. Libanon, Noord-Ierland en Irak, roepen in koor dat de strijd in het verscheurde Joegoslavië zijn gelijke niet kent. De Groninger polemoloog Her man de Lange poneert de hypo these van de 'onette oorlog': een strijd tussen twee staten, uitge voerd door professionele solda ten, die zich bedienen van doel gericht geweld. Op grond van de Geneefse conventie ziet het Ro de Kruis er dan op toe dat de re gels in acht worden genomen. ,.Een mythe natuurlijk, in elke oorlog gebeuren beestachtighe den", aldus de aan het Polemo- logisch Instituut in Groningen verbonden De Lange. „Maar in een burgeroorlog is het altijd nog een stapje erger. Daar wor den de meeste wreedheden be gaan. In Joegoslavië heb je ook nog eens te maken met allerlei strijdende groepen, waarvan on duidelijk is onder wier gezag ze vallen. Je ziet kinderen met ge weren rondlopen, terwijl ze met hun plofmotor bij de patatboer zouden moeten rondhangen". De Lange is er van overtuigd dat dergelijke slecht georganiseerde en onprofessionele' strijdgroe pen zich eerder te buiten gaan aan uitzonderlijk geweld dan de gelijk opgeleide soldaten. Wie een paar dagen in Sarajevo heeft doorgebracht ziet de ver- ontmenselijking: een in de heu vels verscholen vijand die doel gericht granaten afvuurt op rij en hongerige burgers voor een bakkerij. Peuters met afgescho ten ledematen, een door honder den granaten verwoest zieken huis, uitgeteerde gevangenen. Het bewijst maar weer eens: de mens is slecht en geneigd tot alle kwaad. De Groninger polemoloog, des kundige op het gebied van oor logspropaganda, zal die conclu sie niet aanvechten. Maai- hij verbaast zich wel over het ge mak waarmee allerlei onbewe zen gruweldaden doorsijpelen in berichtgeving. De zwangere nonnen, de afgehakte vingertjes, doorgesneden kelen, in mootjes gehakte strijders, de vrouwelij ke kampbeul die het zo leuk vond gevangen met kapotgesla gen flessen ogen uit te steken - het kon de afgelopen maanden allemaal gelezen worden in Ne derlandse kranten. Onthutsen de maar - ontkennen helpt niet - tegelijkertijd ook opwindende verklaringen, allemaal afgelegd door ooggetuigen', of ten minste hele goede vrienden daarvan. In alle gevallen- ontbrak het ul tieme bewijs. Geen foto's, geen verslaggever die de gruwelijkhe den met eigen ogen had gezien. Schokkend „Dat wil niet zeggen dat die din gen niet gebeuren", haast De Lange zich te zeggen. Maar het is evenzeer mogelijk dat de schok kende verhalen het gevolg zijn van doeltreffende oorlogspropa ganda. „In tijden van spannin gen nemen geruchten snel toe. Mensen zijn onzeker, bang en emotioneel. Als je in zulke om standigheden een overzichtelijk verhaal door tien mensen laat doorvertellen, kun je- er zeker van zijn dat het bij de laatste door prof, dr. W.S.P. Fortuyn We hebben het klaroenge schal van de Nederlandse Spoorwegen alom in de media mogen vernemen: vanaf heden gaat de beuk erin en de NS gaan bedrijfsmatig en klantgericht werken. De nieuwe president van NS, Rob den Besten, kiest voor een rigoureuze aanpak. Het hele bedrijf gaat op de schop. Aan de vakbonden heeft hij intussen wel een belangrijk beinvloedingsinstrument weg gegeven. NS zal de hele operatie voltooien zonder gedwongen ontslagen. NS is een zwaar verbureaucrati- seerd bedrijf. Regels gaan boven klanten Voor een deel is dat te recht Veiligheid is bij het spoor een belangrijk aandachtspunt Onze spoorwegen behoren tot de veiligste van Europa Er gebeurt zelden een ongeluk met. een groot aantal doden en slachtof fers. Dat moeten we vooral zo houden. Maar deze veiligheids- regelgerichtheid heeft het be drijf ook decennia lang in een ij zeren greep gehad. NS had en heeft veel weg van een militaire organisatie, waarin de bevelen worden doorgegeven van hoog in de hiërarchie via al lerlei tussenstadia naar de werk vloer. Dat bevordert het dragen van eigen verantwoordelijkheid niet en zet meer in het algemeen het uitvoerend personeel niet aan tot het ontwikkelen van ei gen initiatief. Dat maakt een bedrijf star en dat is heel goed te merken in de presentatie naar de klanten toe van NS De klanten van NS zijn natuurlijk de reizigers, maar ook al die ondernemers die van de diensten van NS gebruik maken voor het vervoer van goederen. PTT-Post is bijvoorbeeld zo'n hele grote klant van de laatste categorie. Een groot deel van de dikke vervoersstromen post wordt verzorgd door NS en niet altijd tot tevredenheid van klant PTT-Post. Ook havenbaronnen in de Rot terdamse haven zijn met altijd te spreken over het servicepak ket van NS. Met name het ge brek aan flexibiliteit en het ver mijden van ondernemersrisico's door NS worden in die kringen absoluut niet gewaardeerd. NS is niet gewend en in staat om met de klant mee te denken, laat staan vooruit te denken over wat de klant meer en beter zou kunnen wensen. De reizigers kunnen er ook over meepraten De service van NS is minimaal en aan voorlichting. verteller compleet anders is dan bij de eerste". Bewust liegen is het niet, aldus De Lange. „Door de psychische toestand waarin de mensen ver keren, nemen ze de geruchten over en gaan ze als waar be schouwen. Dat kun je hen als slachtoffers niet kwalijk nemen. Maar in je publikaties moetje er wel rekening mee houden". Dat mensen vrijwel zonder reserve onvoorwaardelijk geloof hech ten aan de beschrijvingen van de meest weerzinwekkende details, verklaart de polemoloog als volgt: „Dat geloof in het plegen van die gruwelijkheden hangt samen met de angst van mensen dat ze zélf in staat zijn ze te be gaan". Uit de Tweede Wereld oorlog zijn per slot van rekening de verhalen bekend van brave huisvaders, die ontaardden in verschrikkelijke kampbeulen. Psychologische experimenten hebben ook bewezen dat nette burgers in korte tijd kunnen ver anderen in boosaardige lieden, die met een bepaald genoegen hun medemensen pijnigen. Menselijkheid De Lange bestempelt propagan da als „een oorlogsact". „Ik be schouw de rol van bedrog en pro paganda als een aantasting van de menselijkheid. Het is een heel belangrijke factor in de strijd, waartegen de mensen zich nau welijks kunnen verweren. Elke oorlog begint ook met een pro pagandaslag". De Nederlander Dick Verkijk, de in Belgrado wonende correspon dent voor onder meer de NOS, kan daarover meepraten. In de Servische hoofdstad verschenen kranten opeens met berichten over slachtpartijen in 'gemeng de' dorpjes, waar Serviers, Kroa ten en moslims decennia vreed zaam samenwoonden. De teneur van de berichtgeving was stee vast dat Serviërs werden gedood of gemarteld door moslims. „Het was allemaal gelogen, er was he lemaal niets aan de hand", aldus Verkijk. Maar tot zijn verbijstering twij felde de massa geen seconde aan de juistheid van de berichten. Toen de Servische televisie ook dramatische beelden van slacht offers' vertoonde was het hek he lemaal van de dam. „Mensen in dorpje X hoorden het verhaal over moorden in dorpje Y", al dus Verkijk, „en om te voorko men dat zij de volgende slachtof fers' zouden zijn, moordden ze de In een burgeroorlog is het nog altijd een stapje erger... moslims in hun dorpje maar al vast uit". Als eenmaal de eerste stap is ge zet, is de spiraal van geweld maar moeilijk meer te stoppen. De Lange: „De mensen komen in een oorlogsroes terecht. De vij and krijgt etiketten opgeplakt en wordt overontmenselijkt'. Dat maakt het makkelijker om grote aantallen doden te legi timeren." De ideologische saus waarmee de propaganda wordt overgo ten. maakt het voor verwarde, geëmotioneerde burgers nog moeilijker om onderscheid te maken tussen feit en fictie. „Er heerst een groot gevoel van on veiligheid en onzekerheid. Door etnische en nationalistische sen timenten in te brengen wordt dat allemaal nog erger. Een vruchtbare bodem voor geruch ten". analyseert De Lange. Natuurlijk dient de propaganda machine een groter doel. Een groot Servië, of een groot Kroa tië. Afgehakte ledematen, hon gerende gevangen, huilende ba by's - ze komen allemaal van pas. Mits de schuld in de schoe nen kan worden geschoven van de tegenpartij. „Het is allemaal bedoeld om de partijen op het di plomatieke podium het beste uitgangspunt te verschaffen. Wie heeft zijn stukken het best in stelling gebracht, als het mo ment komt dat de wapens zwij gen en er overlegd moet worden over een oplossing. Daar gaat het om". Wie bericht over de oorlog moet zich daarvan bewust zijn. De foto Corinne Dufkapool/AP Lange: „Tijdens de Golfoorlog lieten de Amerikanen telkens weer zien met welk een precisie hun bommen via schoorsteen pijpen op de bestemde plekken kwamen. Flauwekul, pure pro paganda. Toevallig weet ik veel af van osmart. weapons', maar niemand stelde de vraag of de oinformatie' wel betrouwbaar was." Naakte feiten, daar gaat het om. „Fact-finding in een oorlog is een belangrijke taak voor jour nalisten. Ook voor de Verenigde Naties, overigens. Ik begrijp wel dat dit onder de huidige omstan digheden heel moeilijk is, maar het moet de basis zijn van elk be richt en elk besluit. Anders werk je mee aan bedrog, een truc om de oorlogskansen van een partij te verbeteren". indien wordt afgeweken van ver wacht NS-gedrag, wordt al hele maal niet gedaan. Dikwijls heb je de indruk dat je blij mag zijn datje mee mag rijden. Het prijs beleid ten aanzien van het trein kaartje is uitermate onhelder en toelichting op een prijsverho ging is er niet bij. NS is dan ook nog ver verwijderd van het zijn van een bedrijf, waarin gedongen wordt naar de gunst van de klant, waarin het uitvoerend personeel er plezier in heeft en er alles voor doet om de klanten te behandelen naar wat hij is: Koning. Welnu, dit gaat. als we Den Bes ten mogen geloven, allemaal veranderen. NS wordt opge splitst in een groot aantal bedrij ven onder de holding NS. Er komt een bedrijf voor personen vervoer. wellicht zelfs een voor de intercity, een voor de Rand stadboemel en een voor de pro vinciale boemels, er komt een apart bedrijf voor het goederen vervoer en voor de railinfra structuur en voor al die stations waar veel te weinig mee wordt gedaan. Al deze nieuwe bedrijven wor den resultaataansprakelijk en worden geacht hun eigen op hun klanten gerichte cultuur te ont wikkelen Op die manier hoopt Den Besten de efficiëncy van het bedrijf te verbeteren en de klant vriendelijkheid te bevorderen. Daarnaast zal er veel meer dan thans los worden geopereerd van het ministerie van Verkeer en Waterstaat. NS zal voortaan in hoge mate zelf het investe ringsprogramma bepalen en zelf de prijs van het treinkaartje vaststellen. Op ëén punt is het plan van Den Besten volstrekt ongeloofwaar dig en dat is het punt van het vermijden van gedwongen ont slagen Je kunt de personeels aantallen misschien gelijk hou den. maar een dergelijke om vangrijke reorganisatie eist ook veel nieuwe gezichten, vooral op het niveau van het manage ment Het is eenvoudig niet doenlijk om met dezelfde club waarmee je de verstarring hebt gerealiseerd ook de modernise ring op het tapijt te brengen. NS kan in deze heel veel leren van de PTT. Daar hebben ze niet alleen de complete top van het bedrijf vervangen, maar ook de helft van het gehele manage ment. Daarnaast is veel geld en inspanning gestopt in de her-, om- en bijscholing van het reste rende personeel. Het kan geen kwaad indien Den Besten eens een bezoekje aflegt bij collega Dik, president van de PTT. van onze correspondent in Houston Hans de Bruijn James Baker t wel een 'di plomatieke superman' ge noemd, die in staat is de moei lijkste internationale conflic ten op te lossen. Maar nu staat hij voor een van de zwaarste taken uit zijn lange politieke carrière: zijn gabber George Bush opnieuw voor vier jaar in het Witte Huis krijgen. Kan Baker 'het wonder van 1988' herhalen? Ook toen stond Bush begin augustus in de peilingen ver achter op de Democratische kandidaat voor het presidentschap. Mi chael Dukakis. Maar na de Re publikeinse conventie was dat verschil al gehalveerd om be gin november in een triomf te worden omgetoverd. Vooral dankzij Baker, die het ministerie van financiën in de steek liet om de zwalkende campagne van Bush in goede banen te leiden. De situatie is nu net zo. De Republikeinse campagne is opgeïnspireerd. er is geen programma en geen strategie, en Bush maakt een allerminst zelfverzekerde in druk. Sinds maandagavond houden de Republikeinen in Houstons 'Astrodome' hun conventie en moet blijken of Bakers magie al meteen effect heeft. Het gaat erom of het duo de cam pagne nieuw elan weet in te blazen en met nieuwe ideeen weet te komen om de onver schilligheid bij Bush' kiezers weg te nemen. De conventie zelf zal geen ver rassing opleveren: Bush wordt unaniem gekozen, en ook Dan Quayle mag van de partij nog vier jaar voor vice-president spelen. Zo'n conventie is ook vooral een goed geregisseerd feestje voor het partijkader, vol met peptalk van promi nenten en veel show en glitter. Maar achter die fagade van schone schijn schuilt veel on rust. Terwijl Clinton opge wekt en vol zelfvertrouwen campagne voert, is men in het Bush-kamp nerveus en in het defensief gedrongen. Alleen de komst van Baker aan het roer van de campagne heeft het ka der weer wat optimisme terug gegeven. Uit peilingen van vorige week bleek dat de achterstand op Clinton al een stuk is gedaald. En na de conventie zal de kloof Goed geregisseerd feestje voor het partijkader, vol van glitter en show foto EPA/AFP verder slinken, een logisch ge volg van de grote media-aan dacht voor dat gebeuren. Net als in 1988. zo spreken de Re publikeinen zichzelf moed in. Maar het klinkt niet overtui gend. Veel Republikeinen vragen zich af hoe het toch mogelijk is dat Bush, die anderhalf jaar geleden de steun van 90 pro cent van de Amerikanen had. nu een zo grote achterstand heeft op Bill Clinton, voor wiens kansen op het presi dentschap niemand een paar maanden geleden nog maar een cent gaf Geen na-oorlógse president is ooit zo weinig geliefd geweest als Bush, die als enige succes van zijn vier jaar in het Witte Huis de gewonnen oorlog te gen Irak kan voorleggen. Toen die voorbij was. stond Bush op het hoogtepunt van zijn popu lariteit en boze tongen bewe ren dat hij nu op een herhaling uit Is. Maar Amerikanen beoordelen hun president vooral op zijn binnenlands beleid, en daar kan Bush niets voorleggen. De economie verkeert in een diepe recessie, gezondheids zorg en ónderwijs hollen ach teruit. en' de belastingen zijn tegen zijn belofte in ('Read my lips: no more taxes') gestegen. Bush heeft dat. door zijn ge brek aan belangstelling voor binnenlandse problemen, la ten gebeuren. Daar komt bij dat hij geen charismatische fi guur is. vaak als een koppige conservatief overkomt en overgevoelig is voor kritiek. En nu die er volop is. komen al zijn zwakheden volop in de aandacht. Dan Quayle Een daarvan is bovendien Dan Quayle. Ondanks alle oproe pen uit eigen kring blijft Bush aan zijn blunderende vice-pre sident vasthouden. Dat siert hem. hij zweert bij loyaliteit, maar zal hem toch gauw en kele procenten kosten. Tot groot genoegen van Clinton en diens onbesproken 'running mate' Al Gore. De Democraten buiten dat ten volle uit. Vroeger lieten zij zich door de Republikeinen steeds weer in de hoek drukken - Du kakis ondervond dat in 1988 - maar nu zijn de rollen omge keerd. De Democraten hebben na drie opeenvolgende neder lagen hun les geleerd en Clin ton voert een agressieve cam pagne. Bush wordt ook keer op keer met het falen van zijn beleid om de oren geslagen. Zijn aan vallen op Clintons economi sche ideeen slaan direct terug op zijn eigen onvermogen om de VS uit het moeras te trek ken. Zelden heeft een presi dentskandidaat zijn tegen stander zoveel kansen voor open doel gegeven. Er wordt dan ook met even veel verwachting als scepsis uitgekeken naar Bush's aan- vaardingsspeech, donderdag avond. Als hij het tij wil keren, zal de president dan met nieuwe ideeen moeten komen en niet met 'meer van hetzelf de'. want daarvan blijken de Amerikaanse kiezers nu juist genoeg te hebben. Men verwacht een belasting verlaging, maar dat lijkt een toch wat al te doorzichtige truc om de Amerikanen te im poneren. Daar komt bij dat het Republikeinse verkie zingsprogramma, dat vorige week door het partij kader is aangenomen, vooral veel con servatieve stokpaardjes en maar weinig nieuws bevat. De conventie in Houston heeft ook nog wat te stellen met de abortuskwestie. Er woedt in Amerika een fel debat over de vraag of abortus vrij moet zijn of niet. Bush is tegen, terwijl Clinton voor een vrije keuze is. Er zijn de laatste dagen beto gingen geweest van voor- en tegenstanders van legale vrije abortus, net als bij de Demo cratische conventie in New York in juli. De conservatieve partijtop probeert de groeien de groep Republikeinse voor standers het zwijgen op te leg gen, omdat hun luide protest afleidt van het doel van de conventie: eenheid achter George. Weinig mensen schijnen te weten dat de oer-Neder- landse aardappel oorspronke lijk uit de Andes en de oer-Euro- pese mais uit Midden- en Zuid- Amerika. Op zoek naar Inca goud in Peru ontdekten de Spaanse veroveraars uit de roemruchte tijd van Piet Hein ook knolgewassen bij de bevol king daar, die makkelijk te te len waren, goed te vervoeren in alle omstandigheden, slechts gelucht hoefden te worden on derweg en aan boord, en goed en voedzaam voedsel leverden. Wat nog minder bekend is: de In ca's hadden niet één soort aard appels. - ze hadden er wel twintig of meer. In allerlei groeivormen, klem-en, smaken en wat dies meer zij. Datzelfde geldt voor de mais, de banaan, de rijst, enzo voorts. Sterker nog - om ons nu even te bepalen tot de aardappel - zo'n 85 tot 90 procent van alle aardappelsoorten die de Inca's kweekten omstreeks het jaar 1600. worden nog steeds op ver afgelegen, slecht toegankelijke akkertjes hoog in het Andes-ge- bergte gekweekt en gebruikt voor eigen levensonderhoud. Het betreft gewas-variaties die nergens anders ter wereld voor komen. Trouwens, zoals recentelijk is gebleken uit een publicatie van de National Research Council, een pan-Amerikaans onderzoek sinstituut, er worden door de na zaten van deze Inca's idestijds een reusachtig en hoog ontwik keld volk, niet alleen met vele cultuurschatten maar ook met een zeer hoog ontwikkelde land bouw) nog een dertigtal andere gewassen verbouwd. De meeste daarvan zijn ons volstrekt onbe kend. Zo zijn er de 'ahipa' enjica- ma's' - kleine smakelijke knollen die gemakkelijk groeien, ook met weinig daglicht. Ze kunnen beide op vele manieren in ge rechten verwerkt worden. De eerste proeven om ahipa's buiten de Andes te verbouwen zijn inmiddels (in Denemarken) met succes afgerond. Jicama's zijn in grote steden bij speciaal zaken af en toe al te krijgen. Oca - zo'n exotisch Inca-gewas - mag in Europa nog niet bekend zijn, het heeft zijn weg in de Andes naar Nieuw-Zeeland inmiddels wel gevonden. De oca. een grote gerimpelde wortel met een uit stekende smaak, doet het goed in hooggelegen gebieden. Een andere exoot, de tarwi (of cho- cho), ook wel lupine van de An des genoemd, is een gewas met veel voedinswaarde, vooral pro teïne. Dat gewas wordt nu ook beproefd in Europa, onder meer in Engeland en Duitsland. Variatie Waarom deze opsomming van eeuwenoude Inca-gewassen die on totaal onbekend zijn? Min stens twee redenen zijn er, om er juist nu melding van te maken. Acceptatie van nieuwe gewas sen door de Europese consu ment betekent, naast een ruimer voedingspatroon voor die con sument, nieuwe teelten en kan sen voor onze akkerbouw, die kampt met een te schraal bouw plan en te weinig pro Nieuwe gewassen makes dien. wereldwijd gezien,j jr selmogelijkheden en voor de miljarden hongei tui ondervoeden in de der® veel en veel groter. Mits; lijk de genoemde gewas s verbouwd kunnen wc:: -lfj dan niet na veredelin» «i boeren en plantentelerj «r in de wereld, in allerlei! lende grondsoorten. klir4 2f, op verschillende hooguj «n Het belangrijkstejp 'vondst' van andere g nieuwe plantensoorten! de wereld, maar vooraf sloten en moeilijk toes;; 'rli gebieden is. dat we be>; het een schat is. wat era! tenmateriaal op en in c groeit. Want hoe langere. siever we met hi-tech aj in het Westen bezig kruisen, veredelen en sleutelen van allerlei p!<X^ gewassen, des te grote belang van oude, prins; wilde rassen gaan achta Verschraling In feite kun je alleen h: dige rassen verkrijgen £c plantenmateriaal a blijft met de gewenst* tc schappen, hetzij in i. [{(j ten. hetzij in oude cm menzoals in landrasseni bruik geraakte oude rats mr. Gerard W. Smallea netische verschraling overal op de wereld gelij fan met veredeling. Er kornet minder rassen maar we!: nfn stabiele hoge opbrengst bijvoorbeeld India, een ia geleden, is overgeschat hoogwaardige veel-opb: de rijstrassen, zijn er welt duizend oude lam rijst daar verdwenen, nen we de meeste van it e rassen niet missen, of heteïil( is of wat anders. Nieuwl zonder oud. Als er te veel sche variatie verloren gaa er een soort, of populaü verhaal is evenzeer op ds ten van toepassing) in een lopende straat, in gevaar cal dei De oplossing voor dit sa vensgrote problemen zijn nenbanken. Overal in dei ook in Wageningen, won schat aan plantenmateii deze wijze opgeslagen waard. Haast met dit weit boden. Zoals gezegd, verdi per jaar vele rassen en planten, vooral ook inde wereldlanden. Ironisch j bemerken we - hoe verder bekwamen in plantenvere - dat we op den duur vol vastlopen als we niet' ken over de oude primitiei veredelde planten. Goeds ,<f. bescheidenheid bij te bn en meer belang te hechtfjj^ de oorsprong van ons m door Jan Grotendorst Eiken, beuken en andere loofbomen moeten op veel grotere schaal worden aange plant in het Duitse Bundesland Nordrhein-Westfalen dan tot op heden het geval is. Minister K. Matthiesen van milieu en ruim telijke ordening in Nordrhein- Westfalen heeft aangekondigd dat op het programma een nieuwe aanplant staat van 500 miljoen loofbomen. Nordrhein-Westfalen. waarin ook het Ruhrgebied ligt. bezit bijna 900.000 hectare bos. Dat is ruim een kwart van de totale op pervlakte. In de Landeskreis Borken. grenzend aan Oost-Gel derland, bedraagt het aandeel bos slechts vijftien procent. Loofbomen groeien van oudsher in Nederland en Noord-Duits- land. Naaldhout is meestal aan geplant. De voorkeur van de overheid, ook die in Gelderland, gaat uit naar loofbomen omdat die een gevarieerder dieren- en plantenleven tot gevolg hebben. Naaldbossen zijn over het alge meen ook droger Matthiesen: „Vooral beuken zijn gezien bijzonder waarden beukenbossen leven zo'm duizend soorten dieren. 0) mer- of wintereikenbosse 15 bergen een grote rijköcc dieren." Loofhout vormt: procent van het bestand thiesen streeft ernaar d" procent van de maken. De Duitse minister viffiS J haast moet worden fp met de overstap naar m ker landschapsbeheer. hein-Westfalen werkt actieplan getiteld 'Walöl dat onder meer het gebral chemische bestrijding® ij len wil terugdringen. Heit natuurreservaten dient <r de Landesregierung te uitgebreid. Al te grote in bosgebieden moet voorkomen. De bossen zijn ook in D op sommige plaatsen verdroogd door het aanb de hete weer. De neerslag' afgelopen dagen heeft weinig verandering in set Tot 31 oktober is in alIeS een rookverbod van kracfc I VII a, :t» P De Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen begint een oniv» herbebossingsprogramma.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1992 | | pagina 4