Knopen van de koe Vegetarische hap voor hond en kat Sluitmiddel en soms sieraad Voor een lekkere apfelstrudel moet het deeg dun zijn We grazen steeds meer candybars vrije tijd 37 Lekkere trek slaat toe ZATERDAG 4 APRIL 1992 Dat de koe zuivelleverancier is, weet iedereen. Maar dat diezelfde koe tevens onmisbaar is voor de knopenindustrie, is velen onbekend. Ontvette melk van Nieuwzeelandse koeien krijgt een behandeling als nodig om er kaas van te maken. De overgebleven, vochtvrij gemaakte klontjes vormen de grondstof voor kunsthoorn. Hierna worden er kleurstoffen en water aan toegevoegd, waarna het produkt in formaldehyde moet uitharden. Kunsthoorn wordt geleverd in staven, platen en in 'rondjes', die officieel rondellen heten. Sluitmiddel en soms zelfs sie raad- De bv Knopenfabriek Nederland te Putten, waar per dag een half miljoen knoopjes uit de machines rollen en waar daar naast op de buitenlandse markt knopen voor de verkoop worden ingekocht, die te kostbaar zijn om in eigen huis te vervaardigen, kan met deze omschrijving bijzonder goed uit te voeten. Want dat het 'sluitmiddel' tegelijkertijd een mo dieus artikel is (geworden) staat vast. Vandaar dat naast de standaard collectie van ongeveer zestig arti kelen per jaar twee seizoencollec ties uitkomen, die gericht zijn op de mode in de breedste zin van het woord. In elke collectie worden drie hoofdkleuren toegepast. En om helemaal bij te blijven komen er jaarlijks nog twee zogenaamde tussencollecties lilt van in totaal tien a twintig modellen. „Om de gaatjes te vullen", zegt André Rel- lum, belast met in- en verkoopacti viteiten van de fabriek. Twee lijnen In Putten zelf worden twee grote 'lijnen' uitgewerkt: die van de ca seïne- en de polyesterknoop, sa men ongeveer 50 procent van het assortiment. De rest wordt in het buitenland aangekocht. Italië en Tsjechoslowakije zijn met name de leverancier van de luxe accessoi res, waarbij gedacht moet worden aan met veel steentjes versierde produkten. Putten voorziet tal van Nederlandse detaillisten en con- fectiefabrikanten van knopen, maar exporteert daarnaast naar twintig landen. Caseïne wordt niet in Nederland gewonnen, omdat de melk hier te duur is. Bovendien lopen de koeien in Nieuw-Zeeland het gehele jaar in de wei. hetgeen de kwaliteit van het produkt ten goede komt. Het aantal kleuren dat in polyes- terknopen kan worden gebracht is ongekend. Daarnaast stellen vele technieken de producenten in staat de knoop steeds weer een an der uiterlijk te geven. Termen als glans en matglans, mêlée-, halfe delsteen- en lava-optieken worden daarbij gehanteerd. De aan de de tailhandel geleverde knopen zijn alle wasecht, maar die garantie kan niet aan de confectie worden gegeven als op verzoek speciale kleuren worden ingeverfd. Knopendoos De tijd van de ouderwetse 'kno pendoos', die wel in elk gezin te vinden was, is voorbij. Die doos be vatte knopen, die van reeds afge dankte kleding was getornd, maar ook de extra exemplaren die nadat een blouse of jurk van knopen was voorzien, waren overgebleven. Wie een knoop verloren was, hoefde maar even in de doos te grabbelen en het mankement kon worden hersteld. Dat is nu anders. Wie een knoop van een gekocht kledingstuk mist, is in negen van de tien gevallen ge dwongen alle knopen te vervan gen. Daarnaast speelt de mode een belangrijke rol, want tegenwoor dig is - afgezien van de standaard modellen - een knoop al gauw ou derwets. De Knopenfabriek Nederland kiest bewust voor de knoop als sie raad. Rellum: „Je kunt je storten op het midden- en lagere klasse- goed. maar wij hebben gezegd dat het nu tijd is om ons te onderschei den. Naast de standaardcollecties willen we naar de luxere knoop toe". Die verschuiving is nu een jaar of drie aan de gang. Volgens de woordvoerder van de knopenfa briek is nu reeds gebleken, dat de klant „best. bereid is voor kwaliteit te betalen." Even graaien in de knopendoos van de Knopenfabriek Nederland. In Putten wordt ver vooruitge dacht. Nu bijvoorbeeld wordt de wintercollectie 1992-'93 samenge steld, eind april wordt die aan de klanten gepresenteerd en aan de hand van de bestellingen wordt het produktieprogramma opge steld. Het bedrijf heeft zelf een zo genaamde monstermaker in dienst. Hij ontwerpt niet alleen knopen, maar zorgt er ook voor dat de produktielijn over het benodig de technische materiaal beschikt om de knopen te kunnen maken. Eisen Een knoop moet aan verschillende eisen voldoen. Hij moet kwalitatief goed zijn en tegelijkertijd mo dieus. Bovendien speelt de prijs een belangrijke rol. Nederlanders hebben de naam niet te houden van 'zware' knopen. Dat ligt bij on ze oosterburen net ietsje anders. Die willen volume zien en kiezen dus in doorsnee voor een zware knoop. Zijn buitenlanders in het algemeen sterk in voor een ook qua vorm bijzondere knoop, Ne derlanders staan als 'niet al te mo dieus' en 'zeer behoudend' en 'kat- uit-de-boom-kiikerig' te boek. Der halve kiezen zij in doorsnee voor een gewone, ronde knoop. Puur voor het gemak. Plakjes Terug naar de caseïne- en polyes terlij nen van Putten. Als de kno pen volgens het gewenste patroon zijn gefreesd en zijn voorzien van de benodigde gaatjes, volgt de af ronding van het proces. Voor de ca- seineknopen betekent dat dat ze met zijn duizenden urenlang in een trommel met superkleine houtjes en puimsteen moeten ronddraai- foto Catrinus van der Veen en, opdat alle scherpe kantjes kun nen worden weggeslepen. De po- lyesterknopen wacht een urenlang 'bad' in een trommel gevuld met houtjes en olie, opdat ze naar keuze glanzend of matglanzend naar de afdeling verpakkingen kunnen worden getransporteerd. In de hal van de Knopenfabriek Nederland staat een grote kruiwa gen met daarin duizenden knopen opgesteld. Er zal geen bezoeker zijn, die het laten kan om even in die enorme 'knopendoos' te graai en. De verscheidenheid is groot. En dat de confectie-industrie in tal van landen dit Nederlandse mate riaal als 'sluitwerk' gebruikt, is een verrassend gegeven Helaas, het 'made in Holland' is op geen knoop terug te vinden. Jeanette Stuurop Honden wehnen snel aan vegetarisch voedsel. foto Cees Zorn Vegetarische huisdieren zijn in opkomst. Honden en kat ten kunnen namelijk prima leven zonder vlees: ze hebben genoeg aan groente, fruit, granen en een speciaal vleesloos supplement dat in de Verenigde Staten wordt geproduceerd. Voor veel vegetariërs zijn de sup plementen een uitkomst. Vaak is de voeding van hun hond of kat hun laatste en ongewilde band met het slachthuis. „En die band kunnen ze nu verbreken", zegt Cor Nouws die de vegetarische supplementen, Vegedog, Vege- cat en Vegekit, uit de Verenigde Staten importeert en hier op de markt brengt. Nouws is veganist, een streng soort vegetariër. Zelf heeft Nouws geen huisdie ren. Maar in zijn werk voor de ver eniging voor veganisten merkte hij dat vegetariërs en veganisten het er vaak moeilijk mee hebben dat ze hun huisdieren vlees moe ten voeden. „Iedereen wil zijn huisdier natuurlijk verantwoord te eten geven. En zonder vlees leek dat voor kort niet te kunnen. Maar het is eigenlijk te gek datje voor het ene dier dat je zo lief vindt en waarvoor je alles over hebt. een ander dier laat lijden." Een paar jaar geleden las ik in een Amerikaans blad voor vega nisten dat er vegetarische sup plementen voor honden en kat ten op de markt waren versche nen. In de Verenigde Staten heeft een aantal wetenschappers uit gebreid onderzoek gedaan naar wat honden en katten aan voe dingsstoffen nodig hebben. Voor deze dieren blijken veertig tot vijftig verschillende voedings stoffen van levensbelang. „Vegetarische honden kunnen eigenlijk alle noodzakelijke stof fen zoals vitamines en aminozu ren opnemen of zelf maken uit andere stoffen. Alleen is het moeilijk te bepalen of een hond er voldoende van binnenkrijgt, waardoor het supplement een handige aanvulling is", vertelt Nouws. Maar voor katten is het supple ment pure noodzaak „Katten kunnen sommige stoffen zelf niet aanmaken met de bouwstoffen die ze binnenkrijgen via vegeta risch voedsel. Zo kan een kat het aminozuur taurine niet maken. En zonder deze stof kan het dier hartklachten krijgen en blind worden Taurine is kant-en-klaar nauwelijks terug te vinden in plantaardige produkten en wordt als synthetische stof toe gevoegd aan Vegecat en Vegekit Overigens voegen ook de produ centen van gangbaar kattevoer de stof toe aan hun voeding", ver volgt de importeur De voedingssupplementen voor huisdieren zijn in de VS ook door dierenartsen erkend. Nouws „Als iemand de produkten be stelt. krijgt hij er automatisch re cepten bij voor verdere maaltij den. Want het is wel heel belang rijk dat je de dieren naast het supplement goed uitgebalan ceerde voeding geeft." Honden en katten mogen dan in de biologieboeken als carnivo ren. vleeseters, worden omschre ven, ze kunnen best zonder vlees. Maar tussen kunnen en willen zit een groot verschil. De vraag is of huisdieren het pikken als ze in eens hun dagelijkse portie vlees moeten missen. Nouws: „Het is het makkelijkste als je honden en katten vanaf het begin vegetarisch opvoedt. Maar je kan een hond of kat die gewend is vlees te eten ook bijna altijd wel vegetarisch leren eten. Op vallend is dat honden makkelij ker zijn dan katten. Honden kan je bij wijze van spreken van de ene op de andere dag een vegeta rische hap voorzetten. Terwijl je een kat stapje voor stapje moet laten wennen aan de vegetari sche leefwijze. En er zijn katten die weigeren helemaal op vegeta risch voedsel op te stappen", weet Nouws van de enkele tien tallen Nederlanders die de sup plementen al bij hem bëstellen. De veganist geeft toe dat ook ve getarische katten natuurlijk op vogeltjes- en muizenjacht blijven gaan. Dat kan je. al zou je dat willen, een kat niet afleren. Maar een belletje om z'n nek voorkomt vaak dat hij een prooi te pakken krijgt." Vegekit. Vegecat en Vegedog kosten respectievelijk 10.-. 8.- en 15.- per maand. Pien Wildeman Het geheim van een lekkere appelstrudel is de dikte van het deeg Hoe dunner dat wordt uitgerold des te lekker der is het gebak Appelstrudel- deeg moet zo dun zijn dat je er de tekst van dit recept door kunt lezen. Een enkel scheurtje is daarbij niet zo erg. want het deeg wordt opgerold. Als de rol klaar is. kan hij in elk formaat bakblik worden gelegd en het geeft niet als de rol langer is dan het blik want dan leggen we er gewoon een lus in. Appelstrudel associëren we met Oostenrijk en het beroem- f de Weense koffiehuis. Toch hebben ook andere landen ver gelijkbare soorten appelgebak. Bekend is bijvoorbeeld de Nor- mandische appelstrudel waar voor geen strudeldeeg maar bladerdeeg wordt gebruikt. De appelboomgaarden van Nor- mandié leveren niet alleen ap pels voor de cider en de Calva dos maar ook voor een stevige strudel. Natuurlijk gaat daar een flinke scheut Calvados in. Verder zijn de ingrediënten de zelfde als voor de Oostenrijkse appelstrudel waarvan hier het recept. APPELSTRUDEL Ingrediënten, voor het deeg: 250 gram bloem, 1 eetlepel olie of 50 gram gesmolten boter, 1 ei. ca l dl lauwwarm water, een mespuntje zont. Voor de vul ling: 750 gram goudrenetten, 1 dessertlepel kaneelpoeder, ge raspte schil en sap van een ci troen. 2 eetlepels suiker, ivat beschuitkruim100 gram rozij nen en voor het bakken een kwart liter melk en een losge klopte eidooier om het gebak mee te bestrijken. Bereiding: zeef de bloem in een kom en maak in het midden een kuiltje. Roer olie of boter om met het zout en het losge klopte ei en roer dat met de bloem tot een glad deeg onder geleidelijke toevoeging van het water. Blijf water toevoegen zo lang de bloem het opneemt. Het deeg moet gemakkelijk van de hand loslaten, maar mag niet te stijf zijn. Als u het tot een bol rolt moeten er blaasjes ontstaan. Zet de bol even weg onder een kom op een warme plaats. Schil intussen de appels, verwijder het klok huis en snijd ze in dunne plak jes en besprenkel die met het citroensap. Spoel de rozijnen af onder de hete kraan en laat ze even wellen in wat heet water, giet ze daarna af en maak ze droog in een schone keuken doek Breng de appelschijfjes met de suiker in een paar lepels water even aan de kook. giet ze af en strooi er de kaneel over. Leg een schone keukendoek op het aanrecht en strooi er wat bloem over. Verdeel de bol deeg in twee gelijke delen en rol ze na elkaar met een met bloem bestoven deegrol zo dun moge lijk uit. Trek het deeg met de hand nog verder uit elkaar. Als u de keukendoek er goed door heen kunt zien is het strudel deeg ver genoeg uitgerold Strooi er dan het beschuitk ruim dun overheen en verdeel de helft van de appelschijfjes, rozijnen en citroenrasp over het deeg en strooi er de helft van de kaneel over. Rol het deeg voorzichtig op met be hulp van de keukendoek. Be strijk het laatste stukje met wat losgeklopte eidooier en plak het deeg op die manier vast. Maak op dezelfde manier de tweede rol Leg beide rollen in een bakblik. Dat mag best in een lus. zodat u het hele blik vult. Bestrijk de strudel met wat eigeel. Giet de melk in het bakblik en bak de strudel in de op 200 graden Celsius voorver warmde oven in ongeveer 45 minuten gaar en goudbruin Serveer de strudel warm bij de koffie met een flinke toef slag room. Rien van Reems Deeg voor appelstrudel n krant door kunt lezen. et zo dun worden uitgerold dat u er de foto Rien vam Reems Mars, Nuts. Snickers, Bounty, Lila Pause, Bros, Twix, noem ze maar op. Candybars, gevulde chocoladerepen voor de lekkere trek. In Nederland eten we er behoorlijk van mee, maar het kan nog erger. En het wórdt nog erger, want we grazen (vakterm voor: zich te goed doen aan allerlei tussendoortjes» tegenwoordig bij het leven. De fabrikanten knokken om de gunst van de honger: „Het is een fantastische groeimarkt." Nóg zien we Adèle Bloemen- daal in dat bubbelbad liggen, telefonerend met haar moeder, kwebbelend over de heerlijkheid van die luchtige Bros-reep. Maar de Bros-reep is geen 'reep' meer. Bros is een echte candybar gewor den. Met vijftig procent meer cho cola (van 20 naar 30 gram), een an dere, compactere vorm (niet meer van die traditionele breuklijntjes, die precies aangaven waar je je tanden moest zetten), en een nieuwe verpakking. Maar Adèle had tien jaar na dato geen trek meer in een nieuwe commercial, dus besloten ze bij Bros-fabrikant Nestlé om voor een soortgelijke spot dit keer Donald Jones, Adèle's voormalige levens partner, tussen de bubbels te laten dobberen. Zo bleef het produkt toch nog een beetje in de familie en was de commercial - mede daar door - herkenbaar. En herken baarheid, dat telt. Want, zoals Pe ter de Lange, manager van de pro- duktgroep chocolade bij Nestlé, aangeeft: „Iedereen heeft de groei trend in candybars ontdekt en ie dere fabrikant probeert daar een graantje van mee te pikken. Er wordt vandaag de dag meer en meer om de gulden van de klant gevochten." Vraatzucht Geen wonder Wij Europeanen werken in onze eendrachtige vraatzucht op jaarbasis honder den en honderden miljoenen can dybars naar binnen. Nederland - meer een koekland van origine - neemt met een consumptie circa anderhalve kilo aan candybars per hoofd per jaar op de ranglijst nog maar een vijfde plaats in. achter landen als Groot-Brittanië en Bel- gie. Dat biedt perspectief, weten ze ook bij Jacobs Suchard Cóte d'Or, de fabrikant die Lila Pause op de markt brengt. Marketing manager Wim Koetsier „De Nederlander zou - per hoofd, per jaar nog makkelijk een pond of een kilo méér aan candybars kunnen eten." De investeringen die een fabrikant moet plegen voor de introductie van een nieuwe candybar zijn hoog. Nestlé's Peter de Lange schat die (voor de Nederlandse markt) ergens tussen de vijf en tien miljoen gulden voor het eerste jaar. „En dan ben je d'r nog niet. hoor. Het feit dat Mars nog steeds nummer één is, is een gevolg van jarenlang consequent investeren. De candybar-markt is een heel vast huis, met veel merken en in vesteerders. Het is erg moeilijk om daar binnen te komen." Lunch In een tijd waarin mensen steeds meer 'grazen', hoopt elke fabrikant op een beetje merktrouw. De klant graast immers niet alleen candy bars» maar ook appels, koekjes, kauwgum, drop. hamburgers, ijs jes en nog veel meer Bovendien begint het tussendoor-snoepen steeds vroeger op de dag. Som mige scholieren kiezen een flinke candybar als vervangende lunch. Bovendien heeft een candybar- happer weinig boodschap aan vet ten en kilojoules. Kennelijk heb ben we dus steeds meer pauzemo menten. Of verdienen we eerder een snelle hap. Probeer anders maar een verklaring te vinden voor de nieuwste grensverlegger: een multi-pack Nuts is er tegenwoor dig zelfs met tien bars. De Lange: „En het loopt als een trein. Over grazen gesproken'" Dat spreekt tot de verbeelding, bij een manager produktgroep cho cola: „Een tien-pack! Dat zou in feite met élke candybar kunnen..." Ton de Jong

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1992 | | pagina 37