Kandidaten mogen niet te slim zijn PZC Boggle op de tv reportage ZATERDAG 22 FEBRUARI 1992 31 Een optreden van een artiest op de televisie is in negen van de tien gevallen 'play-back'. De meeste talk-shows, zelfs van grote namen als Karei van de Graaf en Adriaan van Dis, worden van tevoren opgenomen. De talrijke televisiespelletjes vormen geen uitzondering. Tussen opname en uitzending zitten vaak maanden, zonder dat de kijker dat kan merken. Dat is niet het enige verschil tussen wat zich in de opnamestudio afspeelt en wat de kijker uiteindelijk te zien krijgt. De verslaggever speelde samen met zijn moeder in het spelletje Boggle; het koppel nam en passant een leuk bedragje aan prijzengeld mee naar huis. Een vraag als: „Heb je na de uitzending van gisteren veel reacties gehad?" Of: „Gisteren waren jullie op weg naar de fina le. Goed geslapen vannacht?" Deze dage lijks terugkerende vragen van de presen tator aan de kandidaten, de sinterklaas die in de uitzending van 5 december in de studio rondwandelt en de oliebollen in de oudejaarsuitzending nemen het laatste restje twijfel weg: het programma is live. Of het spelletje nu Lingo, Rad van Fortuin of Boggle heet. Maar er zijn verschillen tussen opname en uitzending van een televisiespelletje. Er zijn dingen die de kijkers niet te zien krij gen. Soms worden ze voor de gek gehou den, overigens zonder dat de eerlijkheid van het spelletje in het gedrang komt. Want dat wordt bij Boggle snel duidelijk: sjoemelen is uit den boze, wat een kandi daat wint is eerlijk verdiend. Het woordspelletje Boggle is sinds okto ber vorig jaar dagelijks op Nederland 1. Altijd op dezelfde tijd, zes uur 's avonds. Horizontale programmering heet dat, goed voor de allesbepalende kijkcijfers. De publieke omroepen die de uitzendtijd van Nederland 1 vullen (KRO, Avro en NCRV - de EO doet niet mee) zenden Boggle gezamenlijk uit. Om tegenwicht te bieden aan de commerciële zender RTL 4. De van oorsprong Luxemburgse zender zette de toon voor de horizontale pro grammering met de spelletjes Rad van Fortuin en Prijzenslag. Spelletjes die in houdelijk weinig om het lijf hebben, waar in geld verdienen centraal staat. De kijker bleek echter zó massaal dagelijks de tele visie af te stemmen op de twee Hansen, dat de publieke omroepen RTL 4 ijlings volgden. Jackpot op Nederland 2 sloeg niet aan bij de kijker, maar met Boggle heeft Nederland 1 meer succes. Hoewel de kijkcijfers van Boggle lager lig gen dan die van de twee RTL 4-spelletjes (die rond de anderhalf miljoen kijkers heb ben), zijn ze alleszins acceptabel. Dage lijks kijken ongeveer één miljoen mensen naar Boggle, dat geproduceerd wordt door het Amsterdamse bedrijf ID-tv, ook bekend van Lingo en Triviant. Daarom gaan de KRO, NCRV en Avro in het nieu we televisie-seizoen (vanaf oktober '92) door met Boggle. Niet alleen kijken mensen gaarne naar te levisiespelletjes, ze doen er ook graag aan mee. Voor Boggle moeten mogelijke kop pels drie selectieronden doorlopen alvo rens ze zich kandidaten mogen noemen. In totaal meldden bijna duizend koppels zich het afgelopen seizoen bij ID-tv aan, slechts een kwart daarvan 'veroverde' een televisie-optreden. Voordat iemand tril lend van de zenuwen voor het eerst van zijn of haar leven voor de camera's van een televisiespelletje staat, is dus een lange weg afgelegd. Schifting De eerste voorronde brengt meteen de grootste schifting. Driekwart van de vol moed naar Hilversum getogen 'Boggle- laars' kan na een klein uurtje weer inruk ken. Verder dan het invullen van een paar oefeningen zijn ze niet gekomen. Voor de overgeblevenen is deelname nog lang niet zeker. Elk koppel wordt zorgvuldig beke ken en beluisterd. Want een quiz valt of staat met de kandidaten. René de Vries, de producer van Boggle, vertelt aan welke eisen een koppel moet voldoen. Hij kan het weten, want in korte tijd heeft hij ruim 250 koppels 'gescreend'. De Vries: „Ze moeten er toonbaar uit zien, zich makkelijk voor de camera's kunnen uitdrukken, duidelijk praten en niet dichtklappen. Dat is heel belangrijk, want mensen die van de zenuwen geen woord meer over de lippen krijgen kunnen maar beter niet meedoen. We toetsen vooral op spel-intelligentie. Een hoog IQ wil nog niet betekenen dat iemand een goede kan didaat is. We noemen dit een 'getalsmati ge selectie', puur op de Boggle-kwalitei- ten zonder aanziens des persoons. Tijd voor een nog grondiger selectie is er niet." Wel vist ID-tv uit de vele aanmeldingen mensen die al eerder aan Boggle of een an dere quiz van ID-tv hebben meegedaan. De Vries: „Twee a drie jaar moet er min stens tussen twee quizdeelnamen zitten. Anders krijg je van die broodspelers." Kandidaten mogen overigens niet te slim zijn, maakt de producer duidelijk. „Het leuke van het kijken naar een quiz is voor mensen in de huiskamer dat ze antwoor den zo nu en dan eerder weten dan de kan didaten op de televisie. Ze moeten het ge voel hebben dat zij daar ook kunnen staan. Als je van die allesweters in de quiz hebt, gaat de lol er voor de kijker snel af. Eén druk op de afstandsbediening en weg is Boggle." Als wij eenmaal definitieve kandidaten zijn, krijgen we de raad zoveel mogelijk Boggle te kijken en te oefenen. Een video recorder is daarbij een uitkomst. Afspra- Boggle-kandidaten: Hoogmoed komt voor de val, ook in dit spelletje. foto Oscar Flos Boggle-presentator Hans Schiffers: We nemen de kijker niet in de maling. ken worden gemaakt, om ruzie achteraf met de koppelgenoot (mijn moeder) te voorkomen. Twee dagen van tevoren heb ben we zekerheid over de opnamedatum. Zaterdag 30 november zijn we aan de beurt. Met 25 man publiek - familie en vrienden die we allemaal zelf bij elkaar hebben gebeld - de Hilversumse studio's in. Het publiek neemt plaats op een van de twee piepkleine tribunes. „Op de televisie lijken die veel groter", wordt er gemom peld. Opvallend groot is de lichtbak niet het woord applaus. Als dat gaat knippe ren, moeten de handen zo hard mogelijk op elkaar worden gebracht. Kleding De mensen om wie het allemaal draait, hebben in de tussentijd hun meegebrach te kleren moeten showen. Minstens vier kledingcombinaties, aangezien de kans aanwezig is aan meer dan één aflevering mee te doen. ,Wat mensen voor de camera dragen luistert heel nauw. Kleine ruitjes of streepjes gaan werken, terwijl overwe gend witte of zwarte kleding ook niet goed uit de verf komt. En als de ene koppelge noot in pimpelpaars gaat, terwijl de ande re een rood/wit-gestipte jurk draagt, is het ook geen gezicht", legt kledingstyliste Barbara Alma uit. En ze gaat de meege brachte - en goedgekeurde - kleren nog- even strijken. Een noodzakelijk kwaad is het schmin ken. Iemand die niet geschminkt is, ziet er onder het licht van de studio lijkbleek uit. Voor de kandidaten - vooral de mannelij ke - is het schminken iets bijzonders, voor presentator Hans Schiffers zo langzamer hand een lijdensweg: „Telkens gepoederd worden gaat ten koste van je huid. Na pak weg veertig afleveringen begin ik te mer ken dat mijn huid constant onder de ma- ke-up heeft gezeten. Niet dat ik wil klagen, het hoort er nu eenmaal bij." 'Het hoort er nu eenmaal bij'. Dat mag dan misschien gelden voor de malte-up, maar of dat ook zo is voor het soms onnozele ge sprekje tussen presentator en kandidaat bij het begin van een aflevering? „De kij kers thuis willen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Als je een bepaalde sympathie voor een kandidaat krijgt, leef je eerder mee en blijf je de hele aflevering kijken", legt Hans Schiffers uit. „Boven dien leidt het de aandacht af van de zenu wen die de kandidaten ongetwijfeld door de keel gieren." U denkt dat het inleidende gesprekje spontaan gebeurt? Mis! Kort voor de op namen beginnen, praat Schiffers even met de kandidaten en spreekt af waar het praatje over gaat. Dat desondanks niet elk gesprek gladjes verloopt, is geen ramp. De vruw die in een in februari uit; te zenden aflevering vertelt dat ze druk bezig is met de kerstvoorbereidingen, schiet meteen na haar opmerking in een onbedaarlijke lach. „Dat doen we even over", stelt Schif fers haar gerust. Nadat de'eerste aflevering aan haar eind is, zegt de presentator een welgemeend tot morgen. In de studio is dat het sein voor een pauze van tien minuten. Hoewel, de kandidaten die de volgende aflevering terugkeren, moeten zich snel omkleden, de make-up laten controleren en meteen weer aan de bak. Niet eens tijd voor een broodje of een kopje koffie. Op de vraag van Hans Schiffers, hoe onze nachtrust is geweest, antwoordt mijn koppelgenoot dan ook naar waarheid: 'Ik heb geen oog- dichtgedaan'. Ofschoon sommige mensen in het publiek van tevoren luidkeels heb ben verkondigd niet als applausvee te wil len fungeren, verdwijnen eenmaal in de studio de daartegen aangevoerde bezwa ren als sneeuw voor de zon. Voor beide tri bunes staat een persoon, die als het nodig is begint aanmoedigingskreten te roepen. In no-time neemt het publiek die massaal over. Nu heeft ons publiek daar alle reden toe. Twee finales halen we en beide keren win nen we het volle pond van vijfduizend gul den: tien mille in totaal, weliswaar te de len met de koppelgenoot en minus kans spelbelasting, maai- toch. Pas in de derde strijd met een ander koppel is de finale te ver weg. Met de twee koppels die we hebben uitge- foto Kippa schakeld op weg naar de twee finales heb ben we geen medelijden. Niet met het eer ste koppel, omdat dat voor ons al vijfdui zend gulden won. Het tweede koppel - twee studentes - laat in de kleedkamers en bij het kopje koffie al merken dat het ons wel ziet zitten als tegenstanders. Dat is een goede motivatie om ze uit te schake len. Bovendien hoort een snelle aftocht er nu eenmaal bij, dat weet elk koppel voor het in de opnamen komt. Overigens ge beurt ons de derde keer hetzelfde. We den ken dat de tegenstandsters wel zijn te ver slaan. Hoogmoed komt nog steeds voor de val. We worden bij ons vertrek door presenta tor Schiffers gecomplimenteerd dat we el ke dag weer zoveel publiek hebben meege nomen. Hilariteit op de tribune. Alle mee genomen kleding-sets zijn gebruikt, want door de opzet van Boggle zitten we dan inmiddels in een vierde aflevering. Die opzet is eigenlijk vrij eenvoudig en af komstig van een al jaren bestaand gezel schapsspelletje. In de jacht op nieuwe te levisie-quizzen was ID-tv de eerste om de rechten van het wat saaie spelletje te ko pen en te bewerken voor de televisie. Een uitzending duurt vijfentwintig minuten. De presentator breekt het programma af als die tijd verbruikt is, ongeacht waar het spelletje zich bevindt. Tot oktober was het gebruikelijk dat in één uitzending twee koppels streden om een finaleplaats en de finale het slot van de uitzending be tekende. De wijziging werd doorgevoerd om een 'cliff-hanger' te kunnen maken: willen de kijkers weten hoe het afloopt met een koppel dat bijna vijfduizend gul den heeft gewonnen, dient de televisie de volgende dag weer om zes uur op Neder land 1 te worden gezet. Vijf maanden lang, van oktober tot begin maart, wordt Boggle uitgezonden. De 136 uitzendingen zijn allemaal in september tot en met november opgenomen en wor den gepresenteerd door Frank Kramer (KRO). Dodi Apeldoorn (NCRV) en Hans Schiffers (Avro). De laatste presenteert de afleveringen vanaf half januari tot begin maart. Voor de niet-Bogglekenners een kleine hint over de spelregels. Uit een blok van zestien dobbelstenen met daarop letters, moeten de kandidaten zo lang mogelijke woorden zien te halen. In de eerste ronde treden twee koppels van elk twee mensen in het strijdperk. Het koppel dat de finale haalt kan in de finale een tot vijfduizend gulden oplopend bedrag winnen. Als de kandidaten daarin slagen, mogen ze in de volgende aflevering terugkomen. Het ma ximaal te winnen bedrag is 15.000 gulden, ofwel drie finales. Betalen De uit te keren bedragen moeten door ID- tv worden opgehoest. De omroepen beta len een vast. bedrag aan het in Amsterdam gevestigde bedrijf, dat tevoren zorgvuldig het te verwachten totale prijzenbedag heeft uitgerekend. Bedragen wil René de Vries niet noemen, maar: „Voor het ko mende televisie-seizoen hebben we de prijs per aflevering wel wat moeten bijstel len." Een strijd tussen omroepen en ID-tv met het mes op tafel. ID-tv wil bij voor beeld de garantie dat Boggle geen slacht offer wordt van een programma-wijziging. De studio-sinterklaas zou dan pas op de televisie komen als de voorbereidingen voor Kerstmis in volle gang zijn. Zelf de prijzengelden betalen of niet, alle medewerkers van ID-tv tonen zich op recht blij als een koppel veel geld wint. Zelfs na aflevering honderd-zoveel. De ge drevenheid om Boggle per dag te verbete ren blijft de boventoon voeren. Producer René de Vries loopt in de studio met een koptelefoon en microfoontje, als een soort supervisor. Op zijn teken, of een signaal van de regie en de jury met het woorden boek (overigens het hedendaagse Neder lands en het groene boekje, niet de dikke Van Dale) kan een opname gestopt wor den als die niet goed is. Iets dat zo min mo gelijk gebeurt, om het monteren van de beelden niet te moeilijk te maken. Shots van het publiek moeten de 'knipjes' mas keren. Voor René de Vries is het onderbreken van een opname de normaalste zaak van de wereld. „Je neemt de kijker niet in de maling, zo wil ik dat niet zeggen. Uit erva ring weten we, dat de kijker er geen bood schap aan heeft welke dingen allemaal mislopen tijdens een opname. Knip je die er niet uit, dan is dat misschien één of twee keer leuk, maar daarna gaat het verve len." En verveling, is een bekend gegeven bij televisie-makers, betekent in de huidi ge 'zap-cultuur' dat de kijker overschakelt op een ander net. En dat moet nu net voor komen zien te worden. Dat een hele week Boggle op één dag wordt opgenomen, vindt De Vries vanzelf sprekend. „Het huren van een studio kost geld, veel geld. Om maar te zwijgen van de kosten van het opbouwen en afbreken van het decor. Elke dag opnieuw een afleve ring opnemen zou onbetaalbaar zijn", zegt de producer. De Boggle-afleveringen worden in Baarn en Hilversum opgeno men. Maar als dat zo vanzelfsprekend is, waar om dan toch doen alsof alles live gebeurt? De mensen hebben dat toch door? De pro ducer verdedigt: „Dat weet ik niet. Ons is in ieder geval bekend dat veel kinderen naar Boggle kijken. En die vinden een sin terklaas in de studio wèl leuk. Overigens doen we dat soort dingen in Lingo veel minder. Maar de mensen hebben er meest al geen behoefte aan om te horen dat alles maanden eerder is opgenomen. Ze gaan om zes uur voor de buis zitten en verwach ten dan dat de mensen die in de studio staan dezelfde tijd op hun horloge heb ben." Foutje Overigens, dat moet gezegd, het verloop van Boggle is volstrekt eerlijk. Beide kop pels krijgen evenveel tijd om na het druk ken op de zoemer een woord te noemen. Eén keer faalt bij ons de computer. Een correct woord wordt niet erkend. Na een paar seconden is de fout hersteld, maar toch moet een nieuw letterblok gevormd worden. Omdat de vorige te lang in beeld was. Voor het overige krijgt een koppel niets cadeau. Oók iet in de finale. Behalve dan het geld. Maar dat krijgen ze niet, dat lenen ze. De kijkers hoeven niet te weten dat die vijf duizend gulden meteen na het stoppen van de opnamen weer verdwijnen in het borstzakje van de presentator. Zes weken na uitzending wordt het geld gestort op de bankrekening van de kandidaten. De vijf briefjes van duizend worden bewaard tot de volgende finale. Datzelfde geldt voor de troostprijzen die verliezers krijgen: een in een vrolijk papiertje verpakt Boggle-spel. „We zouden aan pakpapier al kapitalen nodig hebben. Na de opname krijgen ze een ander spel. De ingepakte dozen wor den de volgende aflevering weer ge bruikt", geeft De Vries toe. Het 'echte' geld komt pas zes weken na uitzending. Als de aflevering tenminste wordt uitgezonden: niet uitzenden bete kent niet uitbetalen. Daarvoor hebben de kandidaten tevoren een contract onderte kend. Ook voor instemming met de spel regels moeten de kandidaten tekenen. Tot nu toe zijn overigens alle opgenomen afleveringen gewoon uitgezonden. „Een wat mindere aflevering qua spanning zal echt niet komen te vervallen", verzekert René de Vries alle kandidaten die nog wachten op hun televisie-optreden. Alleen bij een 'grote ramp' vervalt een af levering. Mocht bij voorbeeld de presenta tor tussen opname en geplande dag van uitzending het tijdelijke met het eeuwige verwisselen, dan kan de kandidaat fluiten naar het geld. Misschien wel begrijpelijk, maar leg in zo'n geval je kennissen maar eens uit dat je al die tijd voor niets hebt lopen pronken met het gewonnen geldbe drag. Om van kandidaten die dat al heb ben besteed nog maar te zwijgen. Iets wat wij overigens ook doen. Hans Schiffers ziet er gezond genoeg uit om die gok te wa gen. Tot de uitzending is Boggle overigens een dagelijks terugkerend gespreksonder werp voor ons, of we het nu willen of niet. Tot eind februari moeten wij de spanning erin houden. En roem, zo merken we, snelt iemand die op televisie komt vooruit. Als een lopend vuurtje. Arjen van Vliet

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1992 | | pagina 31