Nieuwe rijstsoorten voor gehaaste koks De charme van een subtropisch flesje Experimenteren met kaas en kabeljauw Schoon, heet vet voor knapperig frisse friet PZC Vakkundig frituren tvy vrije tijd Gemaksvoeding ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1991 29 Lassie, marktleider in Nederland op het gebied van rijst, komt begin november met twee nieuwe rijstsoorten op de markt. Basmati-rijst en Wilde Witte rijst. Die tweede soort is dus een melange. In beide gevallen gaat het om voorbewerkte rijst, dus met acht minuten op tafel. De gemaksvoedingstrend is niet nieuw. Op gebied van rijst is-ie zelfs al aardig gevestigd. De toverrijst. Voorbewerkte rijst, die in acht minuten tot een kwartier dampend op tafel kan staan. En dat terwijl de gewone kookrijst toch al gauw om een half uur tot drie kwartier koken vraagt. Die voorbewerkte rijst scoort vooral de laatste jaren bij de consument. In drie jaar tijd is het aandeel kookrijst met 6 procent gedaald en dat van de voorbewerkte rijst gegroeid met bijna 12 procent. Over de hele linie dus een groei van de rijstconsumptie. We blijven echter in de eerste plaats aardap peleters: tegenover de 4,2 .kg rijst die we gemiddeld per jaar per hoofd van de bevolking eten staat 83 kilo aan aardappels. Opvallend, die stijging van de voorbewerkte rijst. Uit een enquê te bleek namelijk dat op de vraag waarom men rijst at 60 procent antwoordde: Omdat het gezond en lekker is. Maar 11 procent noemde de gemaksfactor. Basmati-rijst is een rijstsoort uit Pakistan. Het is een rijst met een van nature korte bereidingstijd. Maar de rijst is wel eerst geslepen, waardoor de kooktijd ook al is te ruggebracht. Uit het pak is de rijst gaar in acht minuten kooktijd, ge volgd door een kwartier met dek sel op de pan om hem mooi droog te laten worden. Een smaakpanel vond de Basma ti-rijst, die samen met de Wilde Witte rijst in november in de win kels komt. nogal smakeloos. Wel was het panel tevreden over de structuur van de korrel: die bleef mooi groot. Verwarrend Wilde Witte rijst is een wat ver warrende benaming. Op de ingre- diëntenlijst is het verplicht de in grediënten in volgorde van ge wicht te benoemen. Maar een feestnaam op de verpakking mag wel. De melange bevat immers maar 20 procent wilde rijst en 80 procent Amerikaanse langgraan Op de reclamefoto staat een modern stel, begin dertigers. Ze zijn goed gesoigneerd. Chic. Zij in een prachtig laag uitgesneden gouden jurkje met ondeugend smalle bandjes, hij in een smoking met strik. De enige dissonant: ze drinken bier uit een flesje. Geen glazen meer in het café? Zeker wel, op de foto staan ze op de achtergrond te glanzen in het licht. Nee, als we Marion Ermers van het Amersfoortse bedrijf Sunshine Food moeten geloven, kijken we naar twee trendsetters. Het Mexicaanse bier Corona drink je uit de fles, nadat je een schijfje limoen in de lange hals hebt geperst. Vóórdat de fles Corona-bier aan de mond gezet wordt, gaat er een schijfje limoen in de lange hals (foto Michael Kooreri) Corona, een Middenameri kaans biertje, is net één jaar in Nederland te koop en blijkt een groot succes te zijn. De ver koop is in die korte periode ver tienvoudigd: van enige duizen den dozen (per doos 24 flesjes) in het begin, naar tienduizenden dozen nu. „We voeren het met containers tegelijk aan", zegt Er mers. Voor Sunshine Food, dat zich gespecialiseerd heeft in de import van Mexicaanse produk- ten, aanleiding om een dochter onderneming (Suncomex) op te richten dat zich alleen met de im port van het bier bezighoudt. De uitstraling van het bier, daar in schuilt volgens Ermers de re den van het succes. „Het is een opvallend flesje met een eigen verhaal. Mensen vinden het leuk als iets een toegevoegde waarde heeft. Dat extra is bijvoprbeeld het etiket dat op de fles is ge schilderd, of de manier waarop je het drinkt: een schijlje limoen in de hals en je zet de fles zo aan je lippen. In Nederland zijn wij ge neigd om dat ordinair te vinden, je drinkt geen bier uit een flesje, maar met dit bier kan dat zonder problemen. Het is zelfs elegant. Als ik in cafés kom waar ze Coro na schenken valt het me op hoe veel vrouwen het drinken. Mis schien omdat het flesje lekker in de hand ligt, of omdat het in ver gelijking tot de Nederlandse en Belgische bieren een licht biertje is, slechts 4.6 procent alcohol. Import Het is een zogenaamd doordrink- bier, bier waarvan je makkelijk een paar flesjes achter elkaar kunt drinken. Licht en fris. Om dat frisse nog eens te versterken moet dat schijfje limoen in de hals gestopt worden." Corona wordt sinds 1925 in Mexi co City gebrouwen door Cervese- ria Modelo. In Mexico is het het meest gedronken bier en sinds de jaren tachtig is het in Canada, Australië en Nieuw Zeeland het meest geïmporteerde bier. Het grote succes voor de brouwerij kwam in 1986, toen Corona in de Verenigde Staten de tweede plaats als import-bier bereikte. Alleen Heineken gaat het flesje met de lange hals in de States als import-bier nog voor. In Nederland is het Mexicaanse bier, ondanks de snel stijgende populariteit, nog maar op een be perkt aantal plaatsen verkrijg baar. De meeste slijters verko pen het niet en ook in de door snee-cafés is het niet te verkrij gen. Ermers: „We richten ons nu nog op de betere horeca. De grand-cafés en de bierspeciaalza ken in de grote steden zijn onze afzetgebieden. Daar komen men sen die graag reizen en ver trouwd zijn met buitenlandse biersoorten." Een woordvoerder van het tren dy Utrechtse café Zeezicht be vestigt dat Corona in korte tijd opvallend populair is geworden. „Wij hopen dat we het volgende week eindelijk binnenkrijgen. Het liefst hadden we Corona en kele maanden geleden al in ons assortiment opgenomen, maar dat bleek onmogelijk omdat de importeur steeds door zijn voor raad heen was. Het wordt in Mad Mick Big Mamou, eep ander café dat door ons geëxploiteerd wordt, al enige tijd geserveerd en daar verkoopt het als een trein. De prijs? Wij gaan het schenken voor 5,50. Best duur, ja. Maar ik heb ook zaken gezien waar het voor 6.50 over de bar gaat." Paul Steinhoff Kabeljauw kom je overal tegen. In alle landen van het noordelijk halfrond is deze rondvis bekend. Zelfs in landen die niet aan de zee grenzen, komt kabeljauw op tafel. Zo bestaat er een Tsjechisch gerecht met kabeljauw en kruiden, dat in oorsprong mogelijk werd klaargemaakt met zoetwatervis als belangrijkste ingrediënt. witte rijst. Strikt genomen is de naam dus misleidend. Dat er maar twintig procent wilde ï'ijst in zit heeft alles te maken met het feit dat wilde rijst als een deli catesse gezien wordt en vrij kost baar is. De smaak van wilde rijst heeft een vleugje 'noten' en is op zich heel bijzonder. In combinatie met de witte rijst is het een verras sende nuance, waar dan wel een verfijnde, lichte smaak van een kalfszwezerik, of kreeft, garnaal en tong, tegenover past. Huub Klompenhouwer Klassiek en zeer Nederlands is de moot gepocheerde ka beljauw met een pittige mos terdsaus of met een rijke boter saus en gekookte nieuwe aard appeltjes. Omdat deze zeevis zich voor zoveel toepassingen leent, zie je ook wel exotischer gerechten met kabeljauw. Zelfs in de Indiase keuken kom je de vis tegen en natuurlijk ook in de Indonesische. Kabeljauw kan heel wat hebben en als vervan ger van inheemse vissoorten is deze oerhollandse vis in de Azia tische keuken een welkom pro- dukt. Het is verleidelijk om met een vis die zich zo gemakkelijk laat gebruiken wat te experimente ren. Wat gedacht bijvoorbeeld van kabeljauw met een kaasvul ling, een soort cordon bleu? En waarom zouden we daar dan niet een tomatensaus bij serve ren? Een tomatensaus die we verrijken met verse basilicum zoalng die nog verkrijgbaar is. Voor zo'n gevulde vis kunnen we geen moten gebruiken maar hebben we de dunne staartfilets nodig. We maken de vis rond de kaas vast met wat cocktailprik kers die we voor het serveren verwijderen. Kabeljauw met kaas Ingrediënten: 2 staartfilets van ieder ongeveer 250 gram. 2 plak jes Emmenthaler van elk circa de kleine kaart I I I I I I ITT 50 gram, 4 eetlepels melk. 1 eet lepel citroensap, 1 glas witte wijn. 1 eetlepel bloem, bloem om de vis mee te bestuiven. 4 grote tomaten, 4 sjalotten, 2 eetlepels tomatenpuree, peper, zout, 1 bosje verse gehakte basilicum, 1 eetlepel gehakte peterselie, wat rozemarijn naar smaak, 2 decili ter kookroom en twee keer 50 gram boter. Bereiding: Vermeng het ci troensap met de melk en leg de schoongewassen kabeljauwfi lets daarin een paar uur weg (na verwijdering van eventuele los se graatjes). Hak de sjalotjes fijn en smoor ze in 50 gram boter tot ze glazig zijn. Voeg de fijngehak te basilicum en rozemarijn toe. Snijd de tomaten in stukken en voeg die met de puree aan sja lotten en kruiden toe. Laat de saus op klein vuur wat pruttelen en roer intussen de bloem door de wijn. Doe dit mengsel bij de saus en laat nog een minuut of vijf pruttelen. Breng de saus op smaak met peper en zout en maak haar af met de room. Laat de saus niet meer koken maar hou haar warm. Verhit de rest van de boter in een koekepan, haal de vis uit de marinade en leg ze op een snijplank. Leg op iedere filet een plakje kaas en vouw de filets dicht. Maak pak ketjes met behulp van de cock tailprikkers en bestuif de vis pakketjes met bloem. Bak de vis vervolgens in de hete boter aan beide zijden lichtbruin. Doe de vis vervolgens in een vuurvaste schaal en schenk er de tomaten saus over. Zet de schotel in een op 200 graden voorverwarmde oven gedurende een zevental minuten of even in de magne tron. De vis is al vrijwel gaar en het gerecht hoeft eigenlijk al leen maar even goed doorge warmd te worden. Bestrooi de vis met de gehakte peterselie en garneer de schotel met wat schijven citroen. Dit gerecht smaakt zowel met gekookte of gebakken aardappeltjes als met rijst. Rien van Reems Kabeljauw is uitstekend te combineren met kaas en tomaten foto Rien van Reems De vraag naar gemakkelijk en snel te bereiden voedsel neemt de laatste jaren aanzienlijk toe. Dit fast- of convenience food wordt veelal gefrituurd - dat gaat snel en gemakkelijk. Al te vaak echter gaat er veel van de kwaliteit van de te frituren produkten verloren, doordat de regels van het frituren niet goed in acht worden genomen. Vooral bij patat frites luistert dat nauw. Bij een verkeerde behandeling worden ze slap en te vet. De allergrootste en nog steeds veel gemaakte fout is het twee keer bakken van frites om ze bijvoorbeeld even op te warmen. Daar worden ze heel vet van, omdat ze bij de tweede keer bakken nu eenmaal extra veel vet opnemen. Als er volgens de regels gebakken wordt, dan blijven de gezonde voedingsstoffen van de aardappel in het klaargemaakte produkt bewaard. Goed frituren is niet moeilijk. De frites moeten echter op de juiste temperatuur, namelijk op 180 graden Celsius, gedurende twee tot vier minuten gebakken worden. Die temperatuur van het vet is heel belangrijk. Bij het direct tot 180 graden Celsius verwarmen wil de temperatuur nog wel eens doorschieten. Daarom is het raad zaam het vet in twee stappen te verwarmen. Eerst tot 150 graden Celsius en dan tot 180 graden Cel sius. Als er enige tijd niet gebak ken wordt, kan de thermostaat be ter op laag, daardoor blijft het vet langer goed. Diepgevroren produkten mogen niet worden ontdooid. Wel moet de rijp er even van afgeschud worden, boven de gootsteen bijvoorbeeld. Het vet blijft daardoor beter op temperatuur. Verse frites worden bij een tempe ratuur van 2 tot 4 graden Celsius bewaard. De houdbaarheid wordt er niet beter op als de uit de koe ling genomen frites later weer te ruggelegd worden. Diepvriesfrites worden bij -18 graden Celsius be waard en kunnen daarom iets lan ger buiten de bewaring blijven. Als er wat overblijft, kan dit even tueel weer teruggelegd worden. Bij het bakken van een tweede portie moet het vet wel eerst weer op tem peratuur zijn. Het vet in thuisfri- teuses koelt namelijk snel af. Het is beter twee kleine porties te frituren dan één grote. Het niet te volle, maximaal tot de helft gevul de frituurmandje moet tijdens het frituren regelmatig geschud wor den, zodat de frites egaal goud bruin kunnen worden. Een handi ge vuistregel is 300 gram frites op 3 liter vet. Het vet moet natuurlijk zo schoon mogelijk zijn. Het moet helder en licht van kleur zijn en het mag niet schuimen. Het regelmatig filteren van het frituurvet is nodig, want bakrestanten zijn uit den boze. Zwarte resten zijn slecht voor de gezondheid. Afhankelijk van de te frituren produkten is het goed om het vet na zeven a acht keer fritu ren geheel te vernieuwen. Vanwe ge de smaak is het verder raad zaam om het vet voor de frites niet voor andere produkten (vis bij voorbeeld) te gebruiken De knapperigheid van de frites gaat verloren als ze in het mandje boven het vet blijven hangen. Wie frites niet thuis bakt, maar ze bij een snackbar haalt, kan beter een paar gaatjes in de verpakking prik ken. In een dichte verpakking met warme frietjes ontstaat namelijk waterdamp, waardoor de frites slap worden. Het zout kan er beter pas vlak voor consumptie op ge strooid worden. Zout trekt immers ook water aan. De aardappelverwerkende indus trie doet er alles aan om een zo op timaal mogelijke kwaliteit van de voorgebakken aardappelproduk- ten te kunnen garanderen. De con troles op het drogestofgehalte moeten bijvoorbeeld voorkomen dat de frites bij het afbakken te veel vet opnemen. Hoe hoger dit drogestofgehalte is, hoe minder vet en hoe knapperiger de frites worden. Het suikergehalte van de frites daarentegen moet zo laag mogelijk zijn. omdat de suikers bij het frituren karameliseren. In het produktieproces worden de frites geblancheerd (even gekookt); daardoor nemen de frites bij het frituren minder vet op en worden ze minder snel bruin. Suzanne van Wezel De nieuwste rijstsoorten in de categorie 'voorgekookt' staan in acht minuten tot een kwartier dampend op tafel fciOüö

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1991 | | pagina 29