van Gisbers in rep en roer
Ron Zwerver diep geschokt
aai
a
Peter Post: de tijden zijn veranderd
Ik zal de Tour
nooit winnen
Indurain vedette
zonder kapsones
'Krikke wil opheldering over uitlatingen Tour-directie
Greg LeMond
na rust in
Ronde van
Nederland
e
(Door Govert van Veen)
KNEGSEL - PDM-manager
Manfred Krikke zal vandaag
(maandag) per fax de directie
van de Tour de France om op
heldering vragen over de uitla
tingen van Jean-Marie Leblanc
in de Krant op Zondag, gisteren.
In een interview met de krant
stelt Tour-directeur Leblanc dat
hij de uitkomst van het PDM-on-
Üerzoek naar aanleiding van het
voortijdige vertrek van de gehe
le equipe uit de Tour niet ver
trouwt. Leblanc heeft het over
„ongeloofwaardigheid" en over
„bedrog". Ploegleider Jan Gis
bers wordt door Leblanc in de-
zelfde krant een „kleine, gemene
^schurk en een valsspeler" ge
doemd.
Tourarts Gerard Porte plaatst
in het artikel eveneens grote me
dische vraagtekens bij het door
PDM opgehangen verhaal over
^de voedselvergiftiging. Porte:
„Die salmonella-bacterie, dat
'slaat medisch gezien nergens op.
Er is nooit diarree bij de PDM-
jrenners geconstateerd. Ik vind
•het uitermate gênant".
(Gistermiddag had Krikke, naai-
^aanleiding van het artikel en de
'eventueel te ondernemen stap
pen, eerst een telefonisch ge-
'sprek met ploegleider Jan Gis
bers en vervolgens een persoon
lijk onderhoud in zijn eigen wo
ning in Knegsel met PDM-direc-
teur Blink.
Krikke over de reactie van Gis
bers, vlak voor diens vertrek uit
het Oostenrijkse trainingskamp
.van PDM: „Jan was, zoals ik.
.ook even sprakeloos. Geschokt,
absoluut verslagen... Wat moe
ten we hier nou weer mee, vroe-
tg'ieme nog".
Wat moet PDM hier nu mee?
Manfred Krikke is niet zo snel
uit het veld te slaan, blijft diplo
matiek. maar laat wel doorsche
meren „opnieuw de onderste
steen boven te willen krijgen".
Krikke: „Eerst willen we van de
Tourdirectie horen of de uitspra
ken in het artikel kloppen. Ik
kan het eigenlijk niet geloven,
ga er nu ook even niet vanuit dat
ze waai- zijn. Want waarom zou
de Tourdirectie de zaak op deze
manier willen spelen? Waarom
zeggen ze het dan niet tegen ons,
als ze het niet vertrouwen? Don
derdag, op de persconferentie in
de Tour, was daar nog alle gele
genheid voor. Porte heeft nog
even met onze artsen gepraat,
maar we hebben nooit het idee
gehad dat hij informatie tekort
kwam. Als dat zo is, en dat horen
we graag, dan zijn we best bereid
de medische kant van de zaak
nog eens door de hele molen en
door gekwalificeerde, onpartij
dige medici te laten nazien. Ze
kunnen van ons alle additionele
informatie krijgen, die ze wen
sen".
Hij wenste niet te praten in ter
men van 'voor de rechter slepen',
maar Manfred Krikke zal, na
mens PDM, deze nieuwe affaire
niet over zijn kant laten gaan. In
diens eigen, beschaafde, jargon
heet dat: „Ik zal alles in het werk
stellen om deze zaak ook in de
tweede ronde kwalitatief hele
maal af te ronden. De juridische
kant is slechts een zijstuk van
het geheel, al zal duidelijk zijn
dat onze juristen dit verhaal
maar eens goed moeten bekij
ken".
Krikke blijft zweren bij een
voedselvergiftiging als de bron
van alle kwaad, ook al spreekt
de Belgische farmacoloog Paul
Nijs in het artikel over andere za
ken ('Hier moet testosteron in
het spel zijn'). De manager:
„Waarom? Dat mag hij mij, als
leek, dan eens uitleggen. Meneer
Nijs is niets anders dan een apo
theker waarvan er duizenden
rondlopen. We gaan dit echt
aanpakken, zullen er ook intern
natuurlijk veel over praten. Het
is m'n taak als manager dit se
rieus te nemen, al is het absurd
nu wéér je onschuld te moeten
bewijzen. Net zo absurd het zou
zijn om het beleid van de PDM-
wielerploeg af te gaan stemmen
op artikelen van kranten als de
ze. Want dan kan ik beter met
een stoppen".
Jan Gisbers: sprakeloos (foto Lex de Meester)
Manfred Krikke
PARIJS (ANP) - Elf jaar geleden, in het jaar dat Joop
Zoetemelk de Tour won, tiranisseerde het roemruchte
Raleigh-team van Peter Post de Ronde van Frankrijk.
Elf overwinningen werden geboekt, waaronder twee in
de ploegentijdritten. Jan Raas, Gerrie Knetemann en
Cees Priem waren verantwoordelijk voor de vele suc
cessen die in Parijs bekroond werden met de gele trui
voor Zoetemelk.
Raleigh is al lang geen hoofdsponsor meer. Panasonic
steunt de wielerploeg van Peter Post. Nederlands kun je
dat team nauwelijks meer noemen. Marc van Orsouw
was deze Tour een buitenlander in een Nederlandse
ploeg. Dankzij de overwinning van Ekimov vrijdag in
Macon werd het gezicht van de miljoenenploeg gered.
Het schaamrood werd een blosje.
„Het is niet terecht vergelijkingen met vroeger te trek
ken. De tijden zijn veranderd. Het wielrennen in zijn
algemeenheid", meent manager Post. „De ploegen zijn
in de breedte sterker geworden. Vroeger reden 120 ren
ners de Tour. Tegenwoordig bijna tweehonderd. De
koers is niet meer te controleren."
Mislukt
Post zegt het niet als excuus te beschouwen, maar sim
pel als een constatering. De 'Godfather' van de Neder
landse wielersport is de eerste die toegeeft dat hij teleur
gesteld is in de prestaties van zijn bij elkaar geraapte
formatie van vier Belgen, twee Russen, een Duitser, een
Italiaan en een Nederlander. „Een overwinning is eigen
lijk nog te weinig, maar is tenminste iets. Het hadden
echter op zijn minst twee moeten zijn. We hebben het wel
geprobeerd, maar in de finales te vaak gefaald."
Vanuit de Nederlandse optiek bekeken oordeelt Post
dat de Tour mislukt is. Slechts twee overwinningen voor
Van Poppel en Nijdam. „Dat is overmacht, want het is
een hele Map als de populairste man (Breukink) en de
beste sprinter (Van Póppel) wegvallen. Vervelend voor
Volleyballer vindt gedrag van werelkampioen Italië beschamend
MILAAN (GPD) - Geschokt en
barstensvol frustraties verliet
Ron Zwerver gisteren het
land, en misschien zelf wel de
stad, van zijn sportieve toe
komst. Neerlands beste vol-
leyballer had in Milaan met de
nationale ploeg bij de World
League hoog willen, en ook
kunnen, scoren. Maar hij stap
te met een kater en een schrik
beeld voor ogen op het vlieg
tuig. Niet alleen de dramati
sche uitschakeling voor de fi
nale vrijdagnacht door toer-
nooiwinnaar Italië (3-0 winst
op Cuba), gevolgd door de
voorspelbare terugslag tegen
de Sovjetunie 24 uur later (1-3)
had hem zichtbaar pijn ge
daan. Ook het gebrek aan res
pect aan Italiaanse zijde voor
elkaar en voor de tegenstan
der noemde de 24-jarige ster
speler 'beschamend'.
„Ik ben enorm geschrokken
van het gedrag van de spelers
en de technische leiding in het
Italiaanse kamp", keek de
290-voudige international be
zorgd vooruit naar zijn aan
staande transfer naar het 'be
loofde' land, waar hem na de
Olympische Spelen in Barcelo
na aanzien, sportieve uitdagin
gen en vooral miljoenen dol
lars wachten. „Zoals ze tegen
elkaar tekeer gaan tijdens en
na een wedstrijd vind ik voor
sportmensen onwaardig. Als je
anderhalf miljoen dollar per
jaar verdient, zoals vele Ita
liaanse spelers, mag je je best
een beetje gedragen".
„Neem zo'n Andrea Zorzi (bij
genaamd Zorro). Ik ken hem
uit de tijd dat we elkaar tegen
kwamen bij wedstrijden met
de nationale jeugdteams. Toen
was het een gewone, aardige
jongen. Nu hij veel geld ver
dient, heeft hij vlechtjes in zijn
haar, draagt 'ie een duur Ro-
lex-horloge onder zijn trai
ningspak en loopt hij rond als
een macho. Straks sta ik er zelf
tussenin, maar zo zou ik niet
willen en kunnen zijn".
Nog voordat het evenement
met een teleurstellende vierde
plaats werd afgesloten, deed
Ron Zwerver een andere verve
lende ervaring met de Azzurri
op. Daarbij verwijzend naar
een incident tussen Marco
Klok ei; Lorenzo Bernardi tij
dens de hectische en spectacu
laire halve eindstrijd tegen Ita
lië. De jeugdige, in Milaan tot
basiskracht gepromoveerde
speler blokte een bal van de
Italiaanse miljonair af en stak
spontaan en triomfantelijk zijn
vuist in de lucht. Bernardi rea
Ron Zwerver tracht het Russische blok te passeren (foto ANP/Ruud Hof)
geerde daar dermate geprik
keld op dat hij tegen een gele
kaart opliep. De wraak kwam
de volgende ochtend.
„Knokkie", verklaarde de aan
valler, „stond in het hotel op de
lift te wachten en kreeg in het
voorbijgaan plotseling een el
leboog van Bernardi in zijn rib
ben geduwd. Dat is toch klein
en triest"
Die minder plezierige kennis
making zal de Amsterdammer
er niet van weerhouden straks
naar de 'Laars' te verhuizen.
„Maar", lichtte hij toe. „van
dat soort zaken zal ik me dis
tantiëren. Ik heb zulke metho
den niet nodig om mezelf
staande te houden. Ik zal het
op een sportieve manier probe
ren. En het chauvinisme van
het publiek, ach dat hoort in
dit land bij het spel, De mensen
zijn een beetje zwart-wit. Het is
alles of niks".
In de optiek van diens vriend
en ex Oranje-klant Peter Blan-
gé', al een jaar in Italië acte
rend bij Catania, zal Ron Zwer
ver het in Italië wel redden.
„Hij is de beste volleyballer ter
wereld", klinkt het zonder enig
spoortje van twijfel. „Als je het
zes jaar bij het Nederlands
team uithoudt - wat mij niet is
gelukt - dan kom je er hier
ook".
Wat Ron Zwerver in Milaan
meemaakte, klopt volgens de
voormalige spelverdeler van
de nationale volleybalploeg
met de realiteit. Blangé: „Op
dit niveau hoort spugen, roche
len en schelden er allemaal bij.
Ze gaan aan de lopende band
over de rooie. Ze noemen het
de wil om te winnen. Die is on
losmakelijk aan de sport ver
bonden".
De 26-jarige Voorburger is er
inmiddels aan gewend geraakt
en hoopt op korte termijn zelf
naar een topclub te verkassen.
De Oranje-dissident, die vorig
jaar met Ronald Zoodsma en
Rob Grabert uit de nationale
equipe werd gestoten, is in
beeld bij Parma. In het Jolly -
hotel, aan de overkant van het
indrukwekkende Forum Mila-
nofiori-sportpaleis waar alle
teams waren gehuisvest, gold
hij niet als enige gesprekspart
ner. „Het leek wel een markt,
waar volleyballers werden ver
handeld. Zaakwaarnemers,
clubbestuurders, sponsors. Ie
dereen was er en deed er zaken.
Voor een topper willen ze diep
in de buidel tasten. Maar als je
niet presteert, word je heel snel
als oud vuil buiten gezet".
In dat opzicht voldeed het
gastland in de tweede editie
van het prestigieuze project
van wereldbond-voorman Ru
ben Acosta aan de hoge ver
wachtingen. Voor de tweede
maal op rij pakte de Europees-
en wereldkampioen de hoofd
prijs, dit maal 500.000 dollar,
en bracht daarmee het totaal
aan verdiensten in het com
merciële toernooi op 1,2 mil
joen gulden. Voor een uitver
kocht Forum en voor een op
nieuw hysterisch publiek
kreeg de revanchewedstrijd
van de WK-finale tegen Cuba
eenzelfde afloop als in Brazilië
vorig jaar (toen 3-1. nu 3-0 via
16-14, 15-12, 15-13).
De Nederlanders, eerst zelf in
een armoedig duel met de Rus
sen (12-15, 15-10,13-15,8-15) op
zij gezet, verbeten zich aan de
kant. Met nog steeds het even
onvergetelijke als ontgooche
lende echec tegen Italië in het
achterhoofd. In de hectiek van
die drie uur durende wedstrijd
verspeelde de ploeg bij een 2-0
voorsprong en met een voorde
lige 14-10 stand twee match
points en de zeker ogende
winst.
Bondscoach Harrie Brokking
bleef terugblikkend deson
danks positief. Hij repte na de
emotionele neergang over 'de
moeilijke laatste stap naar de
top en het doorbreken van bar
rières'. Maai- Ron Zwerver
wond zich geweldig op over die
dooddoeners. „Ik word er zo
langzamerhand doodziek
van", beet hij van zich af. „Ook
dat gezeur over leerprocessen.
Ik speel nu zo'n vijfjaar in dit
team. Ik wil nu eindelijk wel
eens op het hoogste podium
staan. Dit was het uitgelezen
moment. Niet omdat wij nu zo
goed speelden, maar omdat
Italië zwak acteerde. Daarvan
hadden we kunnen profiteren.
Maar een aantal mensen gaf
het op het beslissende moment
op. Kon de druk niet aan en
legde de verantwoordelijkheid
bi,j de ouderen. Noem het pa
niek ja. In het kabaal viel er
niet meer met elkaar te com
municeren. Dat was het begin
van een einde om niet snel te
vergeten".
Milaan. World league, finale-ron
de.
Finale: Italië - Cuba 3-0 (16-14 15-12
15-13), om de derde plaats: Sovjetu
nie - Nederland 3-1 (15-1210-15 15-13
15-8).
Eindstand: 1. Italië, 2. Cuba, 3. Sov
jetunie. 4. Nederland.
Parijseindpunt van de
Tour'91. Het zit er iveer op.
Ik ben blij dat ik 7ia drie weken
eindelijk weer naar huis kan.
Maar tegelijkertijd blijf ik met de
vraag worstelen: mag ik nou te
vreden zijn of niet?
Als ik naar het eindklassemerit
kijk, ga ik met een kater naar
huis. Zesentwintigste, terwijl ik
op een plaats bij de eerste tien
had gerekend. Maar knip die
dag in de Pyreneeën er uit en ik
rij toch als zevendezesde of zelfs
vijfde Parijs binnen.
Die dag. die ene dag. Ik heb er
deze Toxirvaak aan moeten den-
ken. En het zal nog wel een paar
keer terugkomen. Die ene rot
dag in de Pyreneeën.
Ik voelde me beresterk toen we
in Lyon begonnen. De moraal
was natuurlijk formidabel. In
Luxemburg en Zwitserland had
ik goed gereden, ik iverd Neder
lands kampioen. Het kon eigen
lijk niet beter. De eerste week
ging ook voortrejfelijk. Ik reed
voor mijn doen zelfs een uitste
kende tijdrit. In de vlakke etap
pes verspeelde ik nagenoeg geen
energie. Ik werd alleen maar
sterker.
Tja. en toen die etappe naar Ja-
ca. Ik moet er niet meer aan den-
ken. Het tijdverlies, dat ver
schrikkelijke gevoel dat je li
chaam niet meer ivil. En dan de
morele tik. Al je illusies in dui
gen, massement weg. Maar je
moet verder. Achteraf zeg ik dat-
ik daar goed doorheen ben geko
men, OJidanks die onterechte en
bijtende kritiek. Ik heb er voor
moeten vechten, maar ik voelde
me sterker worden. Dat ik dat
gevecht met mezelf heb gewon
nen, dat stemt me nog het meest
tevreden.
Voor de Alpen merkte ik dat het
weer goed. zat. Geen etappe
winst. maar wel de regelmatig-
ste renner over drie dagen. Ik
werd 'Koning van de Alpen'.
Stelt niet zoveel voor, meer een
eretitel. Maar er zaten ook
40.000 francs aan vast. Toch
mooi meegenomen.
Maar tevredenVoor de buiten
wereld niet. Voor mezelf een heel
klein beetje. Stiekem.
Ik iveet nu ivel zeker dat ik de
Tozir nooit zal loinnen. Dat zit er
gewoon niet in. Mijn tijdrit is niet
goed genoeg. Nee, mijn leeftijd
heeft daar niets mee te maken:
Ik xvord volgende week 31. Er
ivordt geschreven en gezegd dat
de tijd van de dertigers voorbij
Steven
Rooks
tour '91
is. Fignon. LeMond. Roche,
Rooks. Ze zullen de Tour niet
meer winnen. Ik denk dat dat te
voorbarig is. Figtio?) reed dit
jaar toch een goede ronde en Le
Mond, denk erom dat we die vol
gendjaar weer tegenkomen.
Ach, het hangt van zo veel din
gen af. Dit jaar heb ik weer erva
ren dat je tevoren nooit een
voorspelling kunt doen. Al voel-
je je nog zo goed aan de start.
Dat zie je maar aan die dag in de
Pyreneeën. Die ene rotdag.
de wielersport. Het kan echter iedereen overkomen. Ik
ben ook al eens op een dag vijf coureurs door ziekte
kwijtgeraakt."
Wildgroei
Post waarschuwde in Frankrijk, zoals hij in het verleden
we! vaker heeft gedaan, voor de financiële wildgroei in de
wielrennerij. De Amstelvener denkt dat de hausse aan
salarissen snel afgelopen zal zijn. De multi-nationals
staan niet meer te dringen. Volgens hem moet de broe
kriem aangetrokken worden.
„Het is geen goed teken dat Z zich te koop aanbiedt voor
ruim een miljoen gulden. Een stap terug zou niet ongun
stig zijn voor de wielersport. Ik heb er geen moeite mee,
de renners moeten betaald worden naar prestaties. Niet
naar de punten die ze hebben behaald. Soms worden die
puur per toeval gepakt en dan stijgt de marktwaarde
van zo'n renner door dat ene moment explosief. Terwijl
de betere renner slechts de helft verdient."
PARIJS (GPD) - Greg LeMond
heeft zich aangemeld als deel
nemer aan de Ronde van Neder
land. De Amerikaan ziet deze
etappekoers een goede gelegen
heid de draad weer op te pak
ken. „Want", zo zei hij zaterdag
na een verrassend sterke tijdrit
(derde) in Macon, waar zijn ach
terstand op winnaar Miguel In-
durain slechts 48 seconden be
droeg, „ik ben nu even aan rust
toe. Zo'n Tour de France vergt
toch veel van je lichaam".
LeMond, de nummer zeven van
het eindklassement en toch nog
voor Hampsten eerste Ameri
kaan, had geen enkele moeite
met Indurain als zijn opvolger.
„Hij was gewoon de sterkste.
Maar ik kan hem wel vertellen
dat het nu moeilijker voor hem
gaat worden. Het is gemakkelij
ker de eerste keer te winnen dan
een zege te prolongeren. Dat heb
ik dit jaar meer dan ooit 'ge
merkt".
Aan een ontoereikende voorbe
reiding wilde hij zijn - tegenval
lende - zevende plaats niet wij
ten. „Ik heb alles gedaan wat ik
moest doen. Ik had hetzelfde ge-
wicht als vorig jaar en in 1989.
Echt, geloof me, ik doe er net zo
veel voor als anderen. Het ver
schil zat hem in een paar procen
ten. Ik was misschien maar
twee. drie procent minder dan
Indurain. Maar ja, dat bepaalt
wel of je wint of verliest".
Desondanks is de drievoudige
Tourwinnaar van plan de zaken
volgend jaar anders aan te pak
ken. Klassiekers in het voorsei
zoen zal hij links laten liggen. Le
Mond: „Daar ben ik het type-ren
ner niet voor. Ik kan me niet. zo
als iemand als Argentin, voor
zulke wedstrijden zetten. Ik wil
volgend jaar meer kortere etap
pewedstrijden rijden, zodat ik
beter gerodeerd naai- de Giro ga
om daar de vorm verder aan te
scherpen. Ik denk bijvoorbeeld
aan een wedstrijd als de Ronde
van Colombia. De Tour is en
blijft alles voor mij. Wat is er nou
nog belangrijker in de sportwe
reld? Alleen de Olympische Spe
len misschien.
Met zijn zevende plaats was Le
Mond uiteindelijk best tevre
den. „Het maakt me niet zoveel
uit of ik nu zevende word, of
tweede of derde. Voor mij telt al
leen de overwinning en die zat er
dit keer niet in. In de etappe
naar Val Louron heb ik me te
veel moeten forceren en vervol
gens had ik een week nodig om
te hèrstellen. Ik ben blij dat ik de
Tour goed heb kunnen afslui
ten".
LeMond wenste te benadrukken
dat zijn nederlaag niet aan zijn
ploeg, die in de tweede Pyre-
neeën-etappe volledig inelkaar
stortte, heeft gelegen.
Indurain heeft alle reden tot lachen na zijn overwinning in
de tijdrit (foto AP)
PARIJS (ANP) - De afgelo
pen week is veel geschreven
over Miguel Indurain, de
vierde Spaanse Tourwin
naar na Federico Bahamon-
tes (1959), Luis Ocana (1973)
en Pedro Delgado (1988).
Weinig werd echter uit de
mond van de 27-jarige atleet
uit Navarra opgetekend. De
zoon van een boer uit Villava
in Noord-Spanje geeft wei
nig van zijn zieleroerselen
bloot. Hij houdt zich op de
vlakte, is bescheiden, maar
niet verlegen. Flegmatiek en
soms dromerig, zoals hij za
terdag in Macon in dat hoek
je de taferelen om zich heen
bekeek. Af en toe is hij zelfs
een tikkeltje onverschillig.
Vrijgezel
Het zuidelijke temperament
is ver bij Indurain te zoeken.
„Ik spring niet van vreugde
een gat in de lucht, ik ga ook
niet kapot van de zenuwen.
Ik kan mijn gevoelens be
heersen." Inmiddels is Indu
rain de meest begeerde vrij
gezel van Spanje. Een vrien
din heeft hij wel. Toen hem
gevraagd werd of zondag de
mooiste dag van zijn leven
was, liet hij weten: „Nou nee,
maandag (vandaag) bijvoor
beeld. die dag heb ik vrij ge
vraagd bij mijn sponsor om
met mijn vriendin Marisa uit
Benidorm in alle rust en pri
vé te kunnen doorbrengen.
Daarna pas komt Paijiplona
aan de beurt om te feesten".
Miguel Indurain is langzaam
naar de top geleid. Anderen
hebben de meest begeerde
Spaanse vrijgezel van het
moment moeten overtuigen
van zijn kwaliteiten. Zijn
ontdekker Unzuc, ploeglei
der Echavarri en manager
Lafarguc hebben hem be
wust gemaakt van zijn talen
ten.
Jarenlang reed hij inde luw
te van Pedro Delgado. In de
schaduw van zijn tegenpool
uit Segovia, die wel boorde
vol temperament zit. 'Peri-
co' werd dit jaar overvleu
geld door zijn jongere colle
ga, met wie hij sinds 1984 een
bijna onafscheidelijk koppel
vormt. De Tourwinnaar van
1988 schikte zich in knech
tenrol en effende de weg voor
Indurain. Zoals deze dat in
het verleden vaker voor Del
gado had gedaan.
Tot Val Louron was Indu
rain nog voorbestemd
knecht te zijn van Delgado,
na de Pyreneeënrit werden
de rollen omgedraaid. „De
afspraak was dat Delgado de
eerste kopman zou zijn. We
vullen elkaar aan. We heb
ben nooit hetzelfde doel voor
ogen. Hij kan aanvallen in de
bergen, ik volgen. Hij is ex
plosief, ik meer een waarne
mer."
Indurains ploegleider Echa
varri werd vorig jaar nog ver
weten dat hij te voozichtig
omsprong met zijn pupil. In
de laatste week van de Tour
bleef Delgado kopman on
danks het feit dat hij ver
zwakte. „Indurains tijd
komt nog wel", verweerde
Echavarri zich.
Eerder dan verwacht, hoe
wel de twijfels over de lei
derscapaciteiten van Indu
rain na de Vuelta a Espana
waren toegenomen, nam In
durain de belangrijkste posi
tie over. Delgado bereidde
zich in de Giro voor, Indu
rain in eigen land in de Ron
de van Spanje. Alles werd in
het werk gesteld hem te la
ten winnen. Weer ging het
mis voor de man die al twee
keer Parijs-Nice won. Uitge
rekend een ex-renner van
Echavarri, Melchor Mauri
won verrassend.
Indurain verontschuldigde
zich voor zijn falen door op te
merken dat de ronde in zijn
eigen land hem niet ligt, het
geen ook aan de resultaten
van de laatste jaren afgele
zen kan worden. Buiten zijn
debuut in 1984, toen hij vier
dagen de gele trui droeg
voordat hij in de verschrik
kelijke bergetappe naar Co-
vadonga instortte, zat het al
tijd tegen.
In 1990 eindigde hij als ze
vende, dit jaar als tweede.
De overige jaren sinds zijn
debuut als professional viel
hij uit. „De druk van het pu
bliek en de pers is te groot.
De Vuelta is een grote chaos.
Het weer onstabiel. Ik houd
niet van regen. Sneeuw en
mist - zoals dit jaar in Span
je- zijn helemaal geen bond
genoten."
Bernard Hinault, de vijfvou
dige Tourwinnaar, heeft ja
ren geleden al voorspeld dat
in Indurain een winnaar van
de Ronde van Frankrijk
school. Eerder dan iedereen
eigenlijk had verwacht was
het zondagmiddag op de
Champs Elsyees zo ver. Een
terechte winnaaj, van een
andere generatie, ook al be
strijdt LeMond dat.
