Verhaal Acht Mei-beweging gaat door
Margaret Thatchers tweede leven
PZC opinie en achtergrond
Staatssecretaris
Simons (WVC) had
minister moeten zijn
Ineens moest ze doen wat ze altijd had verfoeid: kranten lezen
Kritische katholieken blijven in (Acht Mei) beweging (foto ANP)
troon en de levensbeschou
wing. Daarom zullen heel veel
van de toehoorders zich afge
lopen zaterdag in de lezing van
Huub Oosterhuis over het eu
charistisch tafelgebed hebben
herkend, toen hij bidden for
muleerde als 'een manier van
leven. Niet kunnen harden dat
deze wereld is zoals ze is; daar
in niet kunnen berusten. Bid
den omvat inkeer, in je zelf,
stilwording, geduldoefening,
leren volharden, politieke be
wustwording, scholing, willen
weten, niet doen alsof je neus
bloedt, geen cynische grap
pen'.
Traditie
Voorzitter Wies Stael-Merkx
gaf invulling aan het motto
van de manifestatie: Het ver
haal gaat door. Het doorgeven
van het verhaal van Jezus van
Nazareth speelt zich af binnen
de kaders van de traditie. Het
verleden is niet onbelangrijk,
je kunt er inspiratie aan op
doen, maar je kunt ook leren
van de fouten die in het verle
den zijn gemaakt. Dat vraagt
vertrouwen van de opvoeders
naar hun kinderen toe. Kinde
ren moeten op een bepaald
ogenblik het ouderlijk huis
kunnen verlaten om zelf hun
leven op hun manier in te rich
ten. Zodra ze daarin zelfstan
dig zijn geworden, vormt de
wereld van hun ouders geen
bedreiging meer voor hen.
Zo gaat het ook met geloof
soverdracht. Die is niet ge
slaagd, wanneer kinderen in
het huis van hun ouders blij
ven wonen of hun huis precies
zo hebben ingericht als dat
van hun ouders. Traditie, zo
als met dit thema bedoeld,
levens-
beschouwing
1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1
moet minder gezien worden
als een verzameling huisraad
en veel meer als een sleutel die
ouders hun kinderen meege
ven. Die sleutel moet toegang
geven tot ervaringen en verha
len van mensen die verrijkend
kunnen zijn voor nu en voor de
toekomst.
Meebeslissen
Opvallend was dat er dit jaar
geen grote namen van buiten
landse sprekers op het pro
gramma prijkten. Tijdens de
toespraken, voor zover die er
waren, werd ook niet veel en
luidruchtig geapplaudisseerd.
En dat is waarschijnlijk teke
nend voor de Acht Mei Bewe
ging. Het stadium van zijn ei
gen weg zoeken door zich af te
zetten tegen de behoudende
geest, zoals die de laatste twin
tig jaar met name door de lei
ding in de Nederlandse kerk
wordt vertegenwoordigd, is
voorbij.
Dat brengt een zekere rust en
vooral, het nodigt uit tot be
zinning op de dingen die als
belangrijk worden ervaren.
Met name Acht Mei-aanhan
gers willen gehoor geven aan
de oproep tot betrokkenheid
bij de kerk. Dus moet de lei
ding in de kerk ook niet ver
baasd zijn, wanneer de mondi
ge leken hun stem laten horen,
wanneer het gaat over zaken
die hen direct aangaan, zoals
organisatie van het pastoraat
in de parochies. De sterke af
name van priesters vraagt om
een nieuwe opzet van zielzorg.
Model voor deze discussie
stond op de manifestatie het
ontwerp van het bisdom Den
Bosch. Er werd een hoorzit
ting gehouden rond het be
leidsplan van bisschop Ter
Schure, 'Bouwen rond de
Hoeksteen'. In een forumge
sprek werd de voorbereiding
van dit beleidsplan uitvoerig
toegelicht. Hoewel de leiding
van het bisdom Den Bosch
met aandrang en herhaling ge
vraagd was hierbij ook aanwe
zig te zijn je hoort het ver
haal immers graag van twee
kanten bestond het hele
antwoord uit deze zin; 'In ant
woord op uw brieven dd 19
april en 1 mei jl. antwoord ik u
dat vanwege de bisschop en
zijn medewerkers niemand
aanwezig zal zijn om in te gaan
op uw uitnodiging tot het bij
wonen van de hoorzitting.' En
dat is tekenend voor de ver
houding van Acht Mei en de
Nederlandse bisschoppen,
Hoewel er sinds verleden jaar
een schoorvoetend begin is ge
maakt met een dialoog tussen
bestuur van de Acht Mei Be
weging en de bisschoppen
(tweemaal per jaar een ge
sprek tussen bestuur en de bis
schoppen Bar van Rotterdam
en Ernst van Breda) is er nog
een lange weg te gaan. Ook dit
jaar werd de uitnodiging aan
de Nederlandse bisschoppen
op de manifestatie aanwezig
te zijn 'om redenen die reeds
(Van onze parlementaire
redacteur Henri Kruithof)
Hans Simons mocht bij de
kabinetsformatie 'slechts'
staatssecretaris worden, want
er moesten voldoende vrouwen
op de ministerszetels komen.
Hedy d'Ancona werd dus zijn
baas. Een beslissing die toen al
met enige bevreemding werd
begroet. Die bevreemding is in
middels echter in regelrechte
spijt omgeslagen.
Twee jaar geleden was de Rot
terdamse wethouder van onder
wijs nog een relatief onbekende.
Alleen in de havenstad zelf werd
hij al hooglijk gewaardeerd. En
bij een kleine groep insiders in
de PvdA was zijn ster snel rijzen
de. Toen eind 1989 eindelijk weer
een kabinet met de PvdA werd
gevormd, was al snel duidelijk
dat Hans Simons van de partij
zou zijn.
Hij kreeg de uiterst gevoelige en
ingewikkelde portefeuille van de
volksgezondheid toebedeeld. Al
jarenlang was er tussen de voor
malige coalitiepartners CDA en
WD gevochten over een nieuw
bekostigingsstelsel voor de ge
zondheidszorg. Allerlei moei
zaam bereikte, of door Lubbers
afgedwongen compromissen op
dit terrein hadden de eindstreep
uiteindelijk toch weer niet ge
haald.
Niet alleen politiek-inhoudelijk,
ook publicitair is de volksge
zondheid een moeilijk terrein.
Vrijwel maandelijks besteedt
een actualiteitenrubriek van ra
dio of televisie wel aandacht aan
weer een nieuwe schrijnende si
tuatie, die uitsluitend is ont
staan omdat dat vermaledijde
'Den Haag' niet genoeg geld be
schikbaar stelt voor onze ge
zondheid.
Boodschap
Steevast mag dan de bewinds
man (mN) die over de volksge
zondheid gaat de moeilijke
boodschap brengen dat het nu
eenmaal onmogelijk is om al het
geld dat we met z'n allen jaar
lijks verdienen uitsluitend aan
de gezondheidszorg uit te geven.
Een boodschap die bij de burger
die al maanden wacht op een
open-hartoperatie natuurlijk
niet wordt begrepen. Populair
word je daarmee niet.
Behalve als je Hans Simons
heet. Hij weet op een natuurlijke
en erg heldere manier uit te leg
gen dat een betere volksgezond
heid niet alleen afhangt van de
hoeveelheid geld die vanuit Den
Haag naar de ziekenhuizen
stroomt. Hij kan op bijna mee
slepende wijze verhalen van de
inefficiënties in de gezondheids
zorg. En dat daar toch ook nog
wel het nodige geld te halen is.
En niemand kan kwaad op hem
worden.
Het is een gave die de staatsse
cretaris goed van pas komt. De
aimabele manier waarop hij
voor de televisie optreedt, zet
zich voort als hij onderhandelt
met andere leden van het kabi
net, of met Kamerleden over het
nieuwe verzekeringsstelsel voor
de volksgezondheid.
Geen proefballonnen
Simons laat geen proefballon
nen op. om te zien hoe een be
paald voorstel in de politiek of
de maatschappij zal vallen. Op
een rustige manier en achter ge
sloten deuren praat hij met de
direct betrokkenen. Tot die
groep behoort bijvoorbeeld pre
mier Lubbers. Kringen rondom
de minister-president erkennen
dat er sprake is van een grote
mate van waardering tussen
Lubbers en Simons. Steevast
wijzen deze insiders erop dat dat
te maken heeft met het feit dat
zij beiden nuchtere Rotterdam
mers zijn, die de lijfspreuk van
de voetbalclub Feijenoord hoog!
in het vaandel hebben.
Deze week verraste de staatsse
cretaris de politieke waarne
mers door volstrekt onverwacht
met een compromis naar buiten
te komen over het nieuwe verze
keringsstelsel, waar zowel de ei
gen PvdA als coalitiegenoot
CDA meteen gematigd positief
op reageerden. Tot nu toe ston
den zij vrijwel lijnrecht tegen
over elkaar op dit punt, maar Si
mons bleek achter de schennen
een compromis te hebben uitge
werkt, waar beide partijen mee
kunnen leven. Bovendien is het
niet het soort compromis dat we
van dit kabinet zo goed kennen,
namelijk een besluit dat eigen
lijk geen besluit is.
Het CDA voelde wel wat voor.
een verplicht eigen risico in de
ziektekostenverzekering, iets
waar de PvdA van gruwt. De
PvdA wilde een zo hoog mogelij
ke inkomens-afhankelijke pre
mie, terwijl het CDA juist een
iets groter deel van de premie
vast voor iedereen wilde. Het:
compromis: Er komt een ziekte
kostenverzekering, waarin 95
procent van het huidige zieken
fondspakket is opgenomen, De
premie is voor 82 procent inko
mens-afhankelijk, de rest be
staat uit een vast bedrag voor ie
dereen. De vaste premie kan
worden verlaagd, als de verze
kerde besluit een eigen risico te
nemen van zo'n vijfhonderd gul
den per jaar.
De PvdA is tevreden: er komt!
geen verplicht eigen risico voor
iedereen. Het CDA is ook tevre
den: er komt eigenlijk wel een ei
gen risico voor iedereen, alleen
kun je dat afkopen door een iets
hogere jaarpremie te betalen.
Het vergde enige maanden van
omzichtig onderhandelen met
de coalitiepartners, maar er is
dan toch eindelijk een besluit
over dit zeer gevoelige pro
bleem. En van beide zijden is er
hulde voor de staatssecretaris.
Door deze manier van werken
heeft Simons zich de waardering
van velen in de politiek verwor
ven. Een waardering, die inmid-,
dels al tot gefluister heeft geleid-
over zijn politieke toekomst. In
elk geval is iedereen het er in
middels over eens dat beter htf,
minister van WVC had kunnen:
zijn dan Hedy d'Ancona. We zul
len nog veel van Hans Simonf'
horen.
Advertentie
Op 8 mei 1985 kwamen op
het Malieveld in Den
Haag ongeveer tienduizend
mensen bijeen om duidelijk te
maken dat de katholieke kerk
in Nederland meer gezichten
heeft dan dat ene gezicht dat
de paus twee dagen later ge
toond zou worden. Vandaar
het motto van die bijeen
komst: Het andere gezicht
van de kerk. Het bleef niet bij
die eenmalige gebeurtenis.
Zoveel duizenden mensen
voelden zich aangesproken
dat er om een voortzetting
werd gevraagd. Daarmee
werd Acht Mei tot een Bewe
ging in de katholieke kerk
van Nederland. Ieder jaar op
nieuw bleven tien- tot twaalf
duizend mensen komen. Ook
dit jaar weer, in Utrecht. Mot
to nu: Het verhaal gaat door.
Een beweging vraagt om een
zekere structuur. Dat heeft de
Acht Mei Beweging ook begre
pen, maar men heeft bewust
naar een zo ruim mogelijke
structuur gezocht. Vandaar
dat Acht Mei een platform is,
waarbij zich inmiddels meer
dan honderd verenigingen en
instellingen hebben aangeslo
ten, die allemaal een grotere of
kleinere achterban hebben.
Wie zijn dan de bezoekers van
deze jaarlijkse manifestatie?
Ook daarnaar is inmiddels een
onderzoek ingesteld en de re
sultaten daarvan zijn niet on
belangrijk. Beleidsmakers in
de katholieke kerk doen er
goed aan, daar terdege reke
ning mee te houden.
Uiterlijk gezien is er nauwe
lijks onderscheid tussen de be
zoekers van de manifestatie en
het wekelijks kerkbezoek.
Tweederde van de Acht Mei-
aanhang blijkt uit vrouwen te
bestaan en de gemiddelde leef
tijd van de deelnemers is 56
jaar. Waarin deze groepering
zich wel duidelijk van de tradi
tionele kerkbezoekers onder
scheidt, is de maatschappij
kritische en kerk-kritische in
stelling.
De strijd tegen politieke en
economische ongelijkheid in
de samenleving blijkt een ab
solute prioriteit te hebben.
Wat hen verder van de weke
lijkse kerkbezoekers onder
scheidt, is de opleiding. Onge
veer 60 procent van hen blijkt,
tot het hogere of middenbe
roepskader te horen en dat is
ruim tweemaal zoveel als het
rk-gemiddelde in Nederland.
Niet minder belangrijk is de
vraag naar het religieuze pro
fiel van de Acht Mei-aanhang.
Uit onderzoek blijkt dat gods
dienst een heel persoonlijke
betekenis heeft voor het dage
lijkse leven, het waardepa-
bij eerdere gelegenheiden aan
uw bestuur zijn uiteengezet',
afgewezen.
Omdat de manifestatie op het
territorium van Kardinaal Si-
monis plaatsvond en er een 'af
spraak tussen heren' bestaat
dat een bisschop geen bijeen
komst bezoekt op het grond
gebied van zijn collega, wan
neer deze zo'n bijeenkomst af
keurt, blijft men thuis. Bar for
muleerde zijn spijt zeer open
hartig: 'Wat mij persoonlijk
betreft zou ik naai- Utrecht zijn
gegaan, vooral met het oog op
de voortgang van onze ge
sprekken die tot nu toe posi
tief zijn geweest voor zover
mijn ervaring gaat....'
Ook bisschop Ernst heeft zich
inmiddels zeer positief over de
Acht Mei Beweging uitgela
ten. Hij schrijft: 'De bezoekers
van de Acht Mei-manifestatie
zijn dezelfden die het kerkge
beuren in ons land dragen.'
Waar ligt zijn terughoudend
heid? Daarover zegt hij: 'En
waar het U een zorg is dat men
sen, die hun geloof overeen
komstig hun geweten beleven,
zich aanvaard weten, hoop ik,
dat geen mindere zorg gege
ven wordt aan wat in de geloof
straditie van de kerk heilig is.'
Onbegrip
Deze deels aarzelende, deels
afwijzende houding van de bis
schoppen is er mede oorzaak
van dat in behoudend katho
liek Nederland de Acht Mei
Beweging als bedreigend en
als niet rechtzinnig in de leer
wordt gezien. Dat bleek ook
nu weer in Utrecht. Drie oude
re dametjes, gewapend met de
rozenkrans en een groot bord
met de waarschuwing dat al
leen terugkeer naar de juiste
orde de Acht Mei Beweging
voor Satans horde kan behoe
den, hadden zich bij de ingang
geposteerd. Jammer dat ze
door de directeur van de Vee
markthallen werden verwij
derd. Ze hadden best een ere
plaats op het grote podium
mogen hebben, daar kan de
Acht Mei Beweging wel te
gen....
Het verklaart misschien ook,
waarom in veel parochies het
woord Acht Mei tijdens de
preek niet eens mag vallen
zonder dat sommigen zich ge
noodzaakt voelen de kerk te
verlaten, zelfs onder het
schreeuwen van onverstaan
bare leuzen, zoals mij zeer re
centelijk overkwam. Zo iets
roept evangelische taferelen
op: Jezus dreef duivels uit en
die verlieten onder luid ge
schreeuw hun slachtoffers....
Harrie Buijssen
ZATERDAG 18 MEI 1991
Staatssecretaris Hans Simons: succesvolle manoeuvres...
(Van onze correspondent
Cees van Zxoeeden in Londen
Met teer hebben de bouw
vakkers een grote '10' op
haar deur geschilderd. Maar het
nieuwe huis van Margaret
Thatcher bevindt zich niet in
Downing Street. Het ligt aan
Chester Square in Londens di
plomaten-wijk Belgravia. En
eigenlijk is het huisnummer
ook niet 10, maar 73.
In het buitenland kan Thatcher
zich nog altijd de persoon wanen
die zij ruim elf jaar was: premier
van het Verenigd Koninkrijk.
Tijdens haar bezoek aan Zuid-
Afrika deze week werd zij als een
heldin onthaald, op de verjaar
dag van Ronald Reagan viel de
langste ovatie haar ten deel.
Maar eenmaal thuis is ze als een
groot atleet die tot een rolstoel is
veroordeeld. „Soms moet ze zelf
de telefoon aannemen", zei een
woordvoerder van de gevallen
premier. „Dat is zoiets als Napo
leon die zijn eigen paard moet
zadelen."
Zelf heeft. Thatcher weinig losge
laten over haar nieuwe leven.
Maar in een zeldzaam interview,
met het Amerikaanse maand
blad Vanity Fair. toonde de IJze
ren Dame vorige maand haar
emoties.
„Maandag gingen we om twee
uur naar het Lagerhuis om de
antwoorden op vragen voor te
bereiden", memoreerde ze haar
vorige leven. „Die vragen wer
den gesteld op dinsdagen en
donderdagen, dus op maanda
gen en woensdagen ontvingen
we buitenlandse staatshoofden.
Dan waren er de buitenlandse
vergaderingen, de economische
top, de Europese Raad. Er was
een structuur: je kocht je kleren
voorafgaand aan de buitenland
se reizen, je ging naar de kapper
als je in het Lagerhuis was."
Van de ene op de andere dag was
het afgelopen. „Het patroon van
mijp leven werd vernietigd", zei
ze tegen Vanity Fair. „Soms zeg
ik: 'Wat voor dag is het van
daag'? Dat was een vraag die ik
nooit stelde toen ik op nummer
10 woonde."
Het was niet het enige probleem
waarvoor Thatcher gesteld
werd. Van de ene op de ander
dag verloor ze ook haar ambts
woning in Westminster, haar
vorstelijke salaris, haar om
vangrijke staf. Bijna twaalf jaar
lang zag Thatcher een stroom in
formatie aan haar ogen voorbij
komen dje voor ieder ander ta
boe was,- de geheimste rappor
ten van de inlichtingendienst
vonden hun weg naar haar bu
reau, aan de telefoon kwamen
George Bush en Michail Gor-
batsjov. Ineens moest Thatcher
datgene gaan doen wat ze altijd
verfoeid had: kranten lezen.
Thatcher ontdekte ook dat En
geland niet goed voor zijn ex-
premiers zorgt. In Amerika wor
den ex-presidenten nog altijd
met „Mr. President" aangespro
ken en kunnen zij tot aan hun
dood beschikken over ruime fi
nanciële middelen en een om
vangrijke staf. Thatcher moest
een kantoortje lenen van een
steenrijke vriend en de mede
werkers die haar post openen,
zijn een geschenk van een ande
re sympathiserende zakenman.
De Thatchers hadden een huis
in Dulwich (Zuidoost-Londen),
maar dat lag te ver verwijderd
van haar kantoor in Centraal-
Londen. Gelukkig had de wedu
we van Henry Ford H nog een
flatje over in Belgravia, waar ze
zo lang in kon.
Eigenlijk zou Thatcher geen
geldzorgen moeten hebben. Als
ex-minister geniet ze een staats
pensioen van 25.000 pond per
jaar en als lid van het Lagerhuis
krijgt ze 21.000 pond. Voorts ge
niet ze enkele riante onkosten
vergoedingen, zoals de jaarlijkse
betaling van 10.000 pond voor
het bezoeken van haar kiesdis
trict in Noord-Londen en een te
gemoetkoming van 27.000 pond
voor de huur en bestaffing van
een kantoortje. Totaal: 83.000
pond.
Maar premier John Major be
greep al gauw dat de hogepries
teres van de zelfvoorziening
daarvan niet kon rondkomen, en
een van zijn eerste daden was
dan ook haar pensioen te verho
gen. Met onmiddellijke ingang
kon Thatcher (en met haar vier
andere ex-premiers) aanspraak
maken op een extra toelage van
30.000 pond. Daarmee kwam
haar totale inkomen op 113.000
pond (373.000 gulden) per jaar.
Gewone stervelingen kunnen
daarvan wel de touwtjes aan el
kaar knopen, zo niet echter ex-
premiers. Thatcher besloot op
stand te gaan wonen en schafte
zich een vijf slaapkamers tellend
pand aan in Belgravia. Het huis
is zeker niet het mooiste pand
aan Chester Square, want daar
voor gaat het optrekje van de za
kenman Tini Rowland door, die
vier deuren verder de vroegere
residentie van koningin Wilhel-
mina bewoont. Maar Thatchers
In Zuid-Afrika werd Thatcher - hier naast president W. F. de Klerk - als een heldin onthaald (foto AP)
bescheiden tussenwoning heeft
de mooiste tuin, en dat drijft de
prijs op.
Mark
Inmiddels heeft Thatcher een
oude bekende ingeschakeld die
voor de broodnodige extra-in
komsten moet zorgen: haar zoon
Mark. Hij is belast met de ver
koop van haar memoires, Mark
is belast met het opzetten van de
Thatcher-Stichting, Mark moet
zijn moeder door het lucratieve
lezingen-circuit in Amerika
loodsen. Want een ding is zeker:
wie naai- de naam Margaret
Thatcher luistert hoeft niet op
een houtje te bijten.
Na een ballingschap van enkele
jaren in Texas is Mark daarom
plotseling teruggekeerd op het
eiland. En met Mark zijn ook de
verhalen teruggekeerd over deze
telg van het Thatcher-geslacht
die blunderend door het leven
placht te gaan. Vorige maand
wijdde Harper's Queen een
groot verhaal aan de 'charmelo-
ze Mark', Tatler veegde de vloer
met hem aan. Vanity Fair volgde
en de Sunday Times schreef een
hele pagina over 'Moeders hulp
je'.
Mark heeft een imago dat zo fout
is dat hij de telefoon pleegt op te
nemen met 'Hallo, ik ben char-
meloze Mark'. Want hij mag dan
ietwat bot zijn, van gebrek aan
humor zullen ze hem niet betich
ten.
Volgens velen beschikt Mark
Thatcher over de unieke eigen
schap alles fout te doen. Toen hij
nog onders moeders rok vertoef
de, bracht hij de premier voort
durend in verlegenheid. Zo profi
leerde hij zich aan het eind van
de jaren '70 als een begenadigd
autocoureur om vervolgens tij
dens de race Paris-Dakar zes da
gen lang in de Sahara te verdwij
nen (met een mooie bijrijdster,
dat wel). Moeder Thatcher ver
scheen met betraande ogen op
de buis, maar uiteindelijk kwam
zoonlief toch weer uit de zand
bak tevoorschijn. Hij was de weg
kwijtgeraakt.
Voor de boulevardpers was dit
een interessant onderwerp, en
de Daily Mirror kwam er nog
eens op terug toen Mark enkele
jaren later in het huwelijk trad.
Om te voorkomen dat Mark op
weg naar de kerk in Londen de
weg zou kwijtraken, publiceerde
de krant een plattegrond van de
hoofdstad.
Voor de zakenlieden die Marga
ret Thatcher volgaarne wilden
helpen, is Mark een crime. Som
migen van hen hebben de hel
pende hand al weer teruggetrok
ken, omdat die er elke keer door
de wild om zich heen zwaaiende
zoon werd afgehakt.
Zo had Jeffrey Archer, die als au
teur van bestsellers wel weet hoe
hij een boek moet verkopen,
voor Thatchers memoires een
prijs van ruim drie miljoen pond
(tien miljoen gulden) bedongen
bij een uitgever. Archer dacht de
oud-premier een dienst te heb
ben bewezen, maar had buiten
Mark gerekend. Deze kwam niet
meer bij van het lachen toen hij
van de schamele drie miljoen
pond hoorde en declameerde:
„Robert Maxwell zal ons tien
miljoen pond betalen". Maar zelf
wist Maxwell van niets en afge
wacht moet worden of Thatcher
nu zelfs nog de aanvankelijk 3
miljoen in de wacht zal weten te
slepen.
„De zoon denkt dat hij voor
agent kan spelen" zei de befaam
de literair agent Irving Lazar.
„Hij heeft zichzelf wijsgemaakt
dat hij alles over uitgeven weet,
maar hij is een amateur. Hij
overschat de waarde van het
boek en, wat erger is, hij sloeg
niet toe toen hij de kans daartoe
had. Wat hij niet begrijpt is dat
er altijd een moment is waarop
je een hoop geld kan krijgen.
Thatcher maakte Engeland in
vloedrijker in de wereld. Ze won
de harten van velen. Maar haar
glamour is nu aan het verdwij
nen."
Mark ging naar Amerika om
fondsen te werven voor de That
cher-Stichting, waarin het hele
geestelijke erfgoed van de oud
premier moet worden onderge
bracht. Walter Annenberg, een
van de rijkste mannen ter wereld
en een bewonderaar van That
cher, was naar verluidt onaange
naam verrast door charmeloze
Mark. Een medewerker: „Mark
bleef maar dingen zeggen als:
'Toen ik tegen George zei' en
'Zoals George tegen mij zei'. De
mannen met wie Mark dineerde
waren allen vooraanstaande za
kenlui die Bush veel beter ken
nen dan hij. Maar zelfs voor hen
is het 'de president' of 'meneer
de president'."
De aversie jegens Mark is in
kringen van met Thatcher sym
pathiserende zakenlui zo groot,
dat zij zich van de oud-premier
zouden hebben afgekeerd. De
enige die daar niet van wil horen,
zou Margaret Thatcher zelf zijn.
Faculteit Educatieve
Opleidingen
"Stom!
Had ik dat maar
eerder geweten"
Dan had ik direct de juiste studie
gekozen. De lerarenopleiding
heeft 20 praktijkgerichte studie
richtingen. Keus genoeg:
talen exacte vakken mens en
maatschappij beeldende vakken.
In voltijd of deeltijd.
Vaste programma's en vrije
studierichtingen.
Meer informatie: Wijnhaven 61,
Postbus 2680,3000 CR Rotterdam,
tel. 010-4035600.
HIK
&1Ö
Hogeschool Botterdam Omstreken