Irma Heeren vecht tegen zichzelf
Dennis Voshart
Geslaagd debuut
PZC
Zogezegd
Speler Swift eist hoofdrol op in korfbalinterland tegen Belgen
eindsignalen
SpOrt MAANDAG 18 FEBRUARI 1991 -| 0
P. 'Bult, secretaris toe
risme van de KNSB, in
NRC Handelsblad:
„Je kunt alles proberen
om de mensen in bewe
ging te krijgen, maar
niets werkt werkt beter
dan natuurijs."
Jan Eise Kromkamp in
de Volkskrant na het
winnen van de Rotteme-
ren-marathon:
„Tijdens het NK in An
keveen had ik mijn rug
geforceerd. Ik was net
een strijkplank, maar na
een bezoek aan de fysio
therapeut voelde ik me
weer als een elastiekje."
Ard Schenk in Vrij Ne
derland over Gerard
Kemkers:
„Gerard zou weer moe
ten kunnen zeggen: ik ga
weer rijden, ook al zwab
bert er wat. Maar ik ben
bang dat hij het fatale
punt al is gepasseerd en
die onbevangenheid niet
meer kari opbrengen."
Mareiano Vink in Voet
bal International over
vriendschap:
„Bijna alle voetballers
zijn vrienden van me,
ook de tegenstanders.
Ajacieden natuurlijk de
wat betere, en de donke
re jongens voelen na
tuurlijk sowieso wat spe
ciaals voor elkaar. Iets
extra's, wat genegen
heid."
Marathonschaatser Jos
Pronk met een verslag
gever van Het Parool op
bezoek bij McDonalds:
„Mag ik een uitsmijter?
Oh, doe dan maar een
broodje kaas. Alleen een
cheesburger? Wat is dat?
Nou ja, doe maar."
KNVB-competitieleider
Jan Huijbregts, in NRC
Handelsblad:
„We vorihen toch een
raar volkje met een heel
eigen cultuur. Het liefst
willen de clubs later be
ginnen met de competi
tie dan in het .buiten
land, het mag niet te
koud zijn want dan blijft
het publiek van de tribu
nes, het mag niet te
warm zijn want dan gaan
de toeschouwers naar
het strand en met de
feestdagen mag er niet
worden gespeeld, want
dat zijn de dagen om in
familiekring door te
brengen."
Dennis Voshart en Astrid Koole in het nationale shirt. Voshart debuteerde gisteren overtuigend, maar zijn clubgenote moest het
duel tegen de Belgen vanaf de bank volgen (foto Camile Schelstraete)
Middelburgse voert in zwemlooptrio eenzame strijd tegen mannen
Hoekschop
De voetbalclub Hoek geeft een
clubblad uit (De Hoekschop) dat
er zeer professioneel uitziet en
gevuld is met uiterst lezens
waardige verhalen. Zo wordt er
in het laatste nummer aandacht
besteed aan „Sport en discrimi
natie", wordt er uitvoerig ver
haald over de aktiviteiten van
de jubileumcommissie en komt
de voormalige sterspeler Franz
van der Pijl aan het woord. Het
clubblad geeft ook verslagen
weer uit De Vrije Zeeuw van 7
maart 1953 („Maarschalk Stalin
overleden") en uit een Nooduit-
gave van de Provinciale Zeeuw
se Courant van maandag 1 fe
bruari 1953 onder de kop „Reeks
van rampen teisterde Zeeland."
Hoek beschikt daarnaast ook
over zeer amusante schrijvers,
zo blijkt ook nu weer. De 'Kop
stootjes' komen van de hand van
...Cassio... en bevatten onder
meer de volgende passages:
...Er heerst tegenwoordig een
epidemie bij Hoek. Het zeer be
smettelijke virus verspreidt de
zogenaamde tape-ziekte. Vooral
de spelers van de lagere elftallen
lijden er aan. Na de incubatietijd
zijn de verschijnselen als volgt.
Beide benen zijn vanaf de grote
teen tot aan de liesstreek spi
raalsgewijze ingezwachteld met
peperdure medicinale tape.
Door het afklemmen der bloed
vaten worden de onderste lede
maten volkomen gevoelloos.
Zonder een centje pijn kan men
er daarna naar hartelust inrag-
gen. Na de wedstrijd worden de
onderdanen weer afgepeld en de
nu waardeloze tape-huid wordt
achteloos door de kleedruimte
gepleurd. De schoonmaakster
(interieur-verzorgster) ruimt de
troep wel weer op...
...De wedstrijd Bevelanders -
Hoek eindigde dramatisch. De
tegenstander kende maar één
devies: afhakken onder de knie.
De 1-1 eindstand was al een
ramp. Ludwig (Jurriëns) kwam
er nog bekaaider vanaf. Na een
ongelukkige aanvaring met de
keeper brak zijn rechterbeen in
stukken...
Kinderachtig
Hoek reageert in een artikel in
datzelfde clubblad, van de hand
van een bestuurslid, ook met
enige wrok op een kritisch stuk
je in de krant. De PZC signaleer
de in het verslag van het soccer-
toernooi in Sas van Gent het on
begrip van velen over de absen
tie van Hoek. De zaterdagtwee
deklasser was niet met de eerste
selectie gekomen, omdat er in
voorgaande jaren een anti-Hoek
stemming heerste op de tribu
nes.
Het bestuur besloot een tweede
rangs ploeg te sturen en wilde
zelfs aanvankelijk helemaal niet
meedoen. „Kinderachtig, hoor",
zo was de reactie van de meeste
andere clubs tijdens het toer
nooi. En ook de spelers van Hoek
zelf betreurden het dat ze niet op
dit hoog gekwalificeerde toer
nooi mochten optreden.
Het is al even kinderachtig om
de krant te verwijten, dat die
reacties (van organisatoren, pu
bliek en eigen spelers) zo uitge
breid zijn weergegeven. „De
PZC veegde in een eenzijdig ver
slag de vloer aan met Hoek", zo
meldt het bestuurslid. „Als een
vereniging ook maar even z'n
nek uitsteekt, dan staat de
sportredactie van de PZC ge
reed met de zeis. Kijk ook maar
eens wat er met Vlissingen ge
beurt: iedereen die iets tegen de
ze club heeft., mag met grote ver
halen in de krant."
Het getuigt niet van enige be
scheidenheid dat Hoek, dat met
al zijn duur betaalde versterkin
gen tot nu toe zeer matig pres
teert in de tweede klas, zich wil
vergelijken met de club die de
stap naar het betaald voetbal
heeft durven maken. Maar bo
vendien is de kwalificatie „z'n
nek uitsteken" in dit verband
hoogst ongelukkig gekozen.
Wie z'n nek uitsteekt kan tegen
kritiek en verschijnt gewoon op
zo'n soccertoemooi. Dus als er
één club was die z'n nek niet
heeft uitgestoken... De kritiek in
het bewuste verslag was trou
wens ook alleen aan het bestuur
gericht. Zowel de spelers als de
supporters waren in het verle
den immers vaak de smaakma
kers van het toernooi.
Het zou ook een verrijking van
het kijkspel zijn geweest, als spe
lers als Milan Ruzie, Mare de
Kunder, Alex Lourens en Paul
van Buuren aan het toernooi
hadden meegedaan. Het was
jammer dat ze dit jaar moesten
ontbreken door een ingreep van
achter de bestuurstafel, zo werd
slechts geconstateerd.
Schaken en humor
Al jaren is Het Witte Paard uit
Sas van Gent onbetwist de
sterkste schaakclub van Zee
land. De club heeft een opmerke
lijke aantrekkingskracht op ge
talenteerde spelers uit heel de
provincie. Zo schaken bijvoor
beeld de Middelburgers Johan
en Cees de Wolf voor de Zeeuws-
Vlaamse vereniging, evenals de
oud-Vlissinger Hans Groffen en
Cor Jansen uit Wemeldinge.
De stuwende motor achter de
successen van Het Wiite Paard
is nog altijd Walter Cardon, die
er van houdt zich te omringen
met veel schaakintelligentie.
Cardon kan organiseren als.tfe
beste, denk maar aan de top
toernooien die regelmatig in Sas
van Gent worden gehoudeti.
Maar wie denkt dat er alleen
plaats is voor een serieuze, pro.
fessionele aanpak bij Het Witte
Paard komt bedrogen uit.
Peinzende schakers lijken alleen
maai- serieus te zijn. Dat ij
slechts schijn, want wie in dj
sportwereld op zoek gaat naar
gevoel voor humor hoeft ondet
de schakers niet lang te zoeken,
Daarvan getuigt onder meereen
verhaal van Kees Nieuwelink!
(schaker van het eerste team
van HWP) in het schitterende!
clubblad 'De Schaaklinie' vstij
de Zeeuws-Vlaamse club.
Nieuwelink schrijft onder meet
„In deze Schaaklinie staat een
uniek stuk: de notulen van de
onlangs gehouden jaarvergade
ring. Waarom uniek? Welnu, ge-
wone schaakverenigingen hou
den hun jaarvergadering, zoals
het woord reeds aanduidt, een
maal per jaar. Wij doen dat met
Jaarvergaderingen van HWP
zijn als natuurverschijnselen,^
zijn niet onderhevig aan vaste
regels, ze gebeuren plotseling;
onverwacht, en als zich zo'n fe
nomeen heeft voorgedaan, weet1
niemand wanneer het zich zal
herhalen, zelfs het bestuur niet
De enige wetenschap, die het bè-
stuur en leden houvast biedt, is
het feit dat de volgende jaarver-:
gadering niet volgend jaar zal
zijn".
Nieuwelink vervolgt: „Het was
driejaar geleden dat het beste
de leden voor het laatst had bij'
eengeroepen, daarvoor zelfs vijl
of zes jaar. Nu zijn jaarvergade-!
ringen van HWP niet alleea
uniek vanwege de onvoorspeij
baarheid van hun voltrekking]
ook qua inhoud zijn ze onverge
lijkbaar. Noem mij een club
waar een voorzitter tijdens dij
vergadering grijnzend toegeeft
dat hij in strijd met de statuten
heeft gehandeld, voetstoots aan
nemend dat de verzamelde te
den zijn acties met instemming
zullen begroeten, al was het
maar omdat hij weet wat er indé
statuten staat - die verder noóij
iemand heeft gelezen - en waai
vervolgens ook niemand aan
stoot neemt aan dit autocrat
tisch gedrag. Noem mij eencluj
waar een penningmeester ti|
dens de vergadering aangeeftj
dat hij weliswaar een begroting
heeft opgesteld, maar dat hij Hei
ver niet heeft dat die door de le
den wordt ingezien, zodat luj
niet hoeft uit te leggen hoe hei
mogelijk is dat HWP ondanks
een fors begrotingstekort dtj
laatste jaren toch goed heeft ge
boerd".
Zo gaat Kees Nieuwelink nog
even door. Uit de notulen blijkt
dat Marnix van de Zalm badinej
rend een vraagteken plaatst bij
de democratie binnen de vereni;
ging. In de notulen kunnen wé
lezen: „Marnix gaat op de filoso
fische toer en haalt zelfs Plato
aan. Hij noemt HWP een aristo!
cratie (een club dus die uitslui
tend wordt geregeerd door 'aan
zienlijken' - red.). De voorzittel
reageert hierop met de opmen
king, dat het misschien een aris
tocratische democratie is, wat
volgens Marnix niet mogelijk i$
De secretaris grijpt in en ven
zoekt de vergadering niet te
moeilijk te gaan doen".
Het lijkt ons een vrolijke boelj
daar bij HWP. Ze schaken alsds
besten, maar er wordt ook heel
wat afgelachen. Geen wonder
dat er zoveel talenten naai' Sasj
van Gent afreizen.
I
j
Korfbal
Vrijdag werd in sporthal Dé
Veerhoek in Oostburg de jaar
lijkse ontmoeting zaalkorfbal
tussen de selecties van Zeeland
en Belgisch Vlaanderen És
speeld. Voor de Oostburgsfj
sporthal was gekozen 'om in eed
gebied met niet zoveel clubs de
sport te promoten' meldde het
schrijven van afdelings-secretjS
ris Erik Buizer vooraf.
Het bleek geen succes. Vanuitd^
Zeeuws-Vlaamse clubs was dé
belangstelling voor deze ont-i
moeting minimaal en ook 'andM
re' toeschouwers lieten zich niét
verleiden tot een bezoek aan eenj
serie wedstrijden waarin W
land kon laten zien wat het o|
(zaal)korfbalgebied in hii
heeft. Een regelrechte teleurstel
ling voor de Breskense Korlbi
club (BKC), die zich vooral vh
voorzitter Reggie Corijn stel
had gemaakt om de organisatisj
in handen te krijgen.
De reacties achteraf logen öj
niet om: „Nooit meer hier",®
Adrie van de Berge uit Oost]
Souburg. Het lid van de Zeeuw»
selectie-commissie zal een d|
gelijk advies ook bij het afete
lingsbureau op tafel leggen. W
de Berge oordeelde dat de spon'
hal („een kelder") totaal ongej
schikt was voor een dergepj
ontmoeting en ook de verdojj
entourage onder het gewenste
niveau bleef. Hij wees ook op dé
kosten die de selectie moet in';
ken (alle geselecteerden betal®
de reiskosten uit eigen zak)
was er verder bijna zeker van dal
elke poging om korfbal w
Zeeuwsch-Vlaanderen te pNj
moten gedoemd was om te nut
lukken. „In Zeeland zijn ma«
een paar hallen die een dergewj
ke ontmoeting kunnen ontte
gen", zei Van de Berge, die inoaj
kader sporthal Baskenburg dj
Vlissingen en het Sportcentra
in Goes noemde.
laas was het waarschijnlijk met
een mijn laatste jeugdinterland,
want ik word binnenkort 21, Ik
ben realist genoeg om te weten,
dat ik voor het nationale team
nog niet in aanmerking kom.
Daarin zitten alleen hoofdklas
se-spelers."
Astrid Koole
Vosharts teamgenote Astrid
Koole aanschouwde de inter
land vanaf de bank. De Souburg-
se hoopte vooraf op een inval
beurt, maar Crum wisselde al
leen twee mannen. „Best jam
mer", vond Koole, „maai- het
was een hele ervaring om erbij te
zitten. Het sfeertje was schitte
rend."
Over de rol van de Nederlandse
speelsters was ze minder te spre
ken. „Ze moesten te veel onder
steunend spelen. Dat was niet de
bedoeling, maar het liep zo.
Crum vindt alle functies even
belangrijk."
De bondscoach is van mening,
dat Koole nog wat te kort komt
voor de top, maar „ze is erg voor
uit gegaan, al heeft ze nog te veel
tijd nodig om een handeling te
verrichten. Haar niveau was niet
goed genoeg voor de basis, maar
ze had het nadeel te moeten con
curreren met speelsters, die al
een tijdje in deze selectie zitten.
Voshart had het in dat opzicht
gemakkelijker, omdat er twee
jongens van de oude kern waren
weg gevallen."
Stimulans
De uitverkiezing van Voshart en
Koole moet volgens Crum een
stimulans zijn voor Swift en het
Zeeuwse korfbal. Het verwon
derde hem dan ook, dat dat ken
nelijk in Middelburg niet op juis
te waarde wordt ingeschat. „Ik
heb een brief gekregen van
Swift. Binnen de club had men
een beetje moeite met de trai
ningstijden van Oranje. Swift
zou best een beetje meer uitstra
ling mogen krijgen. Zo'n club
zou er bijvoorbeeld alles aan
moeten doen om eens een jeug
dinterland naar Middelburg te
halen. Of anders misschien de
nationale ploeg. We zoeken nog
een tegenstander in de oefen-
campagne voor het WK, dat in
april in België wordt gehouden.
Dat zou toch leuk zijn voor het
korfbalpubliek in Zeeland."
Voshart en Koole zullen die me
ning van Crum na dit weekeinde
zeker delen.
KAPELLE - Ze voelt zich be
paald niet als het vrouwelijke
equivalent van Don Quichotte.
Irma Heeren vecht immers niet
tegen windmolens, maar tegen
zichzelf. Moedig is ze, dat zeker.
De 23-jarige Middelburgse start
als enige vrouw op de zwaarste
afstanden (1500 meter zwem
men en 15 kilometer lopen) van
de VSB-zwemlooptrio en is in
die klasse dus automatisch ver
zekerd van de winst. Het lijkt
eentonig, maar Heeren denkt
daar beslist anders over. De
Middelburgse tri-atlete bindt
de strijd aan met de mannen,
die net niet met de toppers mee
kunnen. „Nee, eng is het niet om
als enige vrouw tussen de man
nen te starten. Ik vind het tel
kens weer een hele uitdaging."
Zaterdag eindigde ze als elfde
van het negentiental deelne
mers, dat in Kapelle de tweede
uit een reeks van drie zwemloop-
trio's voltooide. Ze had nog geen
tien minuten achterstand op
winnaar Jan Louisse, die voor ei
gen pubhek in een tijd van
1.18.38 de zege opeiste. Een
knappe prestatie van de hoofd-
stedelinge, die deel uitmaakt
van de atletiekgroep van de door
een aantal bestuurders verguis
de, maar door atleten beminde
trainer Niek Knol.
Op de 1500 meter zwemmen gaf
ze nog geen drie en een halve mi
nuut prijs op de broertjes Niels
en Floris-Jan Koole, die als eer
ste het water uit kwamen. Ze
opende sterk, maar kreeg tij
dens de race problemen. „Het
zwemmen was zwaar. Er was
nogal wat golfslag in het bad. Op
een gegeven moment ging het
moeilijk, maar gelukkig herstel
de ik snel. Ik voelde me goed
toen ik aan het lopen begon."
Daane
Ze kwam als achtste het water
uit en moest tijdens het lopen op
het op sommige plekken gladde
parkoers drie plaatsen prijs ge
ven. Daarmee toonde ze ander
maal aan, dat ze het lange-af-
standlopen uitstekend beheerst.
Irma Heeren behoort ook op dat
onderdeel tot de Zeeuwse top.
Tijdens de cross-competitie was
ze de enige, die zich kon meten
met Jopie Daane, die al sinds
jaar en dag de lakens uitdeelt.
Daar ze dit seizoen niet voldoen
de cross-wedstrijden liep om
voor het eindklassement in aan
merking te komen, ging die prijs
opnieuw naar Daane. Maar dat
kon wel eens de laatste keer zijn,
dat de Vlissingse de Zeeuwse ti
tel mocht inpalmen. „Volgend
jaar ga ik me op het klassement
richten", blikt Heeren vooruit.
„Mijn doel Ik wil eerste wor
den."
Ze is niet van plan om zich op het
lopen de specialiseren, want de
Irma Heeren: „Ik ben een fanatiekeling" (foto Willem Mieras
triathlon vindt ze net zo interes
sant. „Ik ben een fanatiekeling",
typeert ze zichzelf. „Ik train kei
hard. Sport is mijn lust en mijn
leven. Mijn instelling is te verge
lijken met die van Jopie Daane.
We zijn goede concurrentes van
elkaar. Jopie vertelde me, dat ze
het leuk vindt, dat ze eindelijk
tegenstand krijgt in Zeeland."
Het verschil met Daane is, dat
Heeren zichzelf ook op de fiets en
in het water thuis voelt. „Het
zwemmen gaat steeds beter",
weet Heeren, die zegt haar pro
gressie voor een belangrijk deel
te danken te hebben aan zwem-
trainer Theo Guillet. „We
werken er keihard aan en ik
merk, dat ik erg vooruit ga. Ik
heb de drang om goed te preste
ren. Ik wil zo vaak mogelijk
nummer één worden."
In goede vorm
Bij de mannen toonde Jan
Louisse uit Kapelle zich zater
dag sterker dan Niels Koole, na
twee wedstrijden de leider in het
algemeen klassement. Die posi
tie heeft Koole vooral te danken
aan zijn fraaie overwinning, vori
ge maand in Vlissingen. Daar
liet hij Louisse twee minuten
achter zich. In de laatste wed
strijd - op 9 maart in Middelburg
- mag hij dan ook ruim een mi
nuut verspelen op Louisse, die
echter in goede vorm steekt. Hij
lijkt dan ook nog een serieuze
kans te hebben op de eindzege,
omdat Niels Koole zijn trai-
ningsarbeid de komende perio
de op een lager pitje moet zetten.
„Ik heb de laatste tijd al wat
minder getraind, omdat ik mid
den in de tentamens zit. Boven
dien voelde ik me in de afgelo
pen weken niet lekker. Dat merk
je direct." Koole had gehoopt
om het zwemmen met een grote
voorsprong af te sluiten. „Dat
lukte niet. Dat was voor een deel
te wijten aan het warme zwem
water, maar kwam ook, omdat
ik te weinig heb getraind."
Jan Louisse, die op het keerpunt
van de 15 kilometer zij aan zij
met Niels Koole liep, nam in het
laatste deel 300 meter voor
sprong. Die marge handhaafde
de Kapellenaar niet, omdat hij
zijn knie verdraaide. Op de
streep bedroeg het verschil
slechts zeven tellen. „Ik gleed
iets weg op een glad stuk", zei
Louisse. „Ik voelde meteen iets
in mijn knie en daar kreeg ik
vooral op het eind flink last van.
Het was even doorbijten."
Op de middenafstand (1000 me
ter zwemmen, 10 kilometer lo
pen) boekte Nico de Ligt uit Hel-
levoetsluis z'n -tweede achter
eenvolgende zege. Hij bleef met
zijn eindtijd (53.48) Verhage uit
Middelharnis (55.00) ruim voor.
Sterkste vrouw was Nicole
Spruit (Terneuzen, 1.04.-23), die
Simone Vos. de winnares van de
eerste zwemlooptrio nu achter
zich liet. Vos finishte in 1.06.14.
Piet Spruit (Terneuzen) was de
sterkste veteraan.
Prooi
De korte zwemloop (500 meter
zwemmen, 5 kilometer lopen)
werd een prooi voor Darwin Kint
uit Terneuzen, die 29.42 nodig
had. Janneke Loo was voor de
twee achtereenvolgende keer de
sterkste vrouw: 33.07.
Richard Thannhauser
Uitslagen
1500 ni zwemmen, 15 km lopen: 1. Jan
Louisse (Kapelle) 1.18.38, 2. Niels
Koole (Middelburg) 1.18.45 (eerste ju
nior). 3. Peter van Lit (Vlissingen)
1.20.30, 4. J. Jasperse (O. Souburg)
1.22.12, 5. Floris-Jan Koole (Middel
burg) 1.24.24, 6. Marlon Roels (Koe
wacht) 1.26.25. 7. Patrick Bruyne
(Antwerpen) 1.26.44, 8 P Machielsen
(Hoogerheide) 1.27.53. Dames: 1. 1.
Irma Heeren (Middelburg) 1.28.28.
Veteranen I: 1. Theo van Hal (Mid
delburg) 1.25.14, 2, Pieter Verhage
(West,kapelle) 1.36.04. Veteranen II:
1. Jan Spanjer (Vlissingen) 2.02.39.
Stand na twee wedstrijden: 1. Niels
Koóle 2987 punten, 2. Louisse 3019,
3. Van Lit 3065, 4. Jasperse 3091, 5.
Roels 3202.
1000 m zwemmen, 10 km lopen: 1.
Nico de Ligt (Hellevoetsluis) 53.48, 2.
H Verhage (Middelharnis) 55.00, 3.
Jacco Herweijer (Biervliet) 55.18, 4
Pascal Kool (Hoek) 56.00, 5. Fred
Korpel (Rotterdam) 57.26. Junioren:
1. Rob Magnee (Vlissingen) 1.00.27.
Veteranen I: 1. Theo Guillet (Vlissin
gen) 1.05.48, 2. Sjef van Leuven ('s-
Gravenpolder) 1.16.18. Veteranen II:
1. Jo Keulemans (Vlissingen) 1.04.17,
2. Piet Spruit (Terneuzen) 1.04.49.
Dames: 1. Niucole Spruit (Terneu
zen) 1.04.23, '2. Simone Vos (Helle
voetsluis) 1.06.14. Stand na twee
wedstrijden: 1. De Ligt 3124, 2. Her
weijer 3250, 3. Kool 3280,
500 m zwemmen, 5 km lopen: 1.
Ruud de Haan (Middelharnis) 30.49,
2. Cees van der Endt (Goes) 31,27, 3,
E. Bleek (Rockanje) 32.53, 4. Patrick
Suy (Hoek) 33.30, 5. P. Vaerewijck
(Hoek) 33.36, Junioren: 1. Darwin
Kint (Terneuzen) 29.42, 2. D. Floris-
sen (Axel) 30.21, 3. Mare Blok (Lewe-
dorp) 30.23. Veteranen I: 1. Peter Ni-
colai (Breskens) 34.22, 2. Pierre
Ooms (Wuustwezel) 35.55. Dames: 1.
Janneke Loo (Middelburg) 33.07, 2.
M. Wagenmakers (Oostkapelle) 35.55,
3. Rina de Mooy (Bergen op Zoom)
41.50. Stand na twee wedstrijden: 1.
Kint 3493, 2. Blok 3588. 3. Florissen
3623.
(Door Richard Thannhauser)
ANTWERPEN - Tien minuten
na België - Nederland, een korf
balinterland voor spelers tot 21
jaar. droop het zweet nog van
zijn hoofd. Dennis Voshart was
diep gegaan. Heel diep. De spe
ler van Swift had zich voorge
nomen om iets moois te maken
van zijn debuut in de nationale
ploeg en slaagde daarin met
vlag en wimpel. Dennis Vos
hart, die in zijn vak een dienen
de rol had, speelde ijzersterk en
onderstreepte dat door tot ie
ders verrassing ook nog topsco
rer van de wedstrijd te worden.
Met vier treffers nam hij ruim
eenderde van de Nederlandse
produktie voor zijn rekening.
Oranje won in Antwerpen met
7-11.
Dennis Voshart erkende later,
dat de nationale ploeg geen vak
werk had afgeleverd in de Arena
hal. Oranje, dat na een uitste
kende opening de Belgen op gro
te achterstand had gezet, ver
zuimde de zwak opererende Bel
gische ploeg een pijnlijke afgang
te bezorgen. De Oranje-klanten
met hoofdklasse-ervaring lieten
het echter afweten.
Dat was in het voordeel van
Dennis Voshart, die daardoor al
le aandacht op zich kon vesti
gen. Hij was de beste man van
het veld. Hij schakelde vakkun
dig zijn directe tegenstander Jiri
Baert uit. Baert, basisspeler van
Europa-cuphouder Sikopi en ge
vreesd om zijn schotkracht,
kreeg nauwelijks speelruimte en
slaagde er in de slotfase pas in
om een keer te scoren. Daar
naast onderscheidde Voshart
zich met een groot aantal inter
cepties en ook was hij constant
aanspeelbaar. Het aantal keren,
dat hij balverlies leed was te ver
waarlozen.
Topscorer
Het meest opmerkelijk was, dat
Dennis Voshart ook nog topsco
rer van de wedstrijd werd. Vos
hart, die bij Swift niet uitblinkt
in het maken van treffers, mikte
gistermiddag vier keer raak. Het
duurde negen minuten en 32 se
conden voordat hij zijn eerste en
Oranje's derde doelpunt maak
te. Enkele minuten later trof hij
opnieuw doel.
„.Na die twee treffers dacht ik:
-dit zit wel goed", blikte hij later
terug. „Het ging lekker. Ik had
ook totaal geen last van zenu
wen. Of ik zo'n koele ben 't Zal
wel. Ik ben nooit gespannen
voor een wedstrijd."
Bondscoach Ben Crum, die de
Belgische ploeg redelijk kende,
wist dat de felle Jiri Baert een ge
lijkwaardige tegenstander
moest krijgen. Daarom heeft hij
bewust gekozen voor Voshart,
die dit seizoen in de over
gangsklasse, heeft bewezen, dat
hij zijn mannetje staat. „De
speelwijze van België ligt me
wel", zegt Voshart. „Ze spelen
scherp op de bal. zijn lichamelijk
heel erg sterk. Ik voel me thuis
tegen ploegen, die gebruik ma
ken van fysieke kracht."
Nederland stelde daar gisteren
vooral in de openingsfase een
veel betere techniek en een hoe-
ge handelingssnelheid tegen
over. Daardoor liep België ruim
een kwartier achter de feiten
aan. Met de regelmaat van de
klok profiteerde Oranje van het
krachtsverschil en na ruim 15
minuten spelen was het publiek,
dat zich aanvankelijk nogal
roerde, muisstil geworden. De
koele cijfers op het scorebord (0-
6) lieten aan duidelijkheid dan
ook niets te wensen over. Daar
na liet Oranje de teugels met na
me in aanvallend opzicht vieren,
waardoor België het verschil
niet groter zag worden. Halver
wege leidde Oranje met 2-8. Op
merkelijk was, dat de Belgen al
leen doel hadden getroffen uit
strafworpen.
Vervanging
Bondscoach Ben Crum liet di
rect na de hervatting een twee
tal spelers warm lopen. Heel
even vreesde Voshart, dat hij als
debutant het eerst aan de beurt
zou komen voor vervanging,
maar die angst bleek ongegrond.
„Ik scoorde al snel mijn derde
treffer en toen voelde ik al dat
het wel goed zat."
Bondscoach Ben Crum, die een
goed weekeinde had omdat het
'grote' Oranje zaterdagavond
ook al van de Belgen (20-15) had
gewonnen, was na afloop zeer te
vreden over Voshart. „In de aan
loop naar deze wedstrijd toe
heeft Voshart al getoond zeer
leergierig te zijn. Ik heb 'm kei
hard aangepakt, dat klopt. Maar
daar moeten een Cios-student,
die in de toekomst zelf sportles
moet geven, tegen kunnen. Hij
heeft het ook goed opgepikt en
kan terugzien op een prima de
buut. Hij was mijn eerste verde
diger en de wisselwerking in zijn
vak met Tim Abbenhuis liep
voortreffelijk. Dat hij dan ook
nog topscorer wordt, is mooi
meegenomen."
Crum denkt, dat Dennis Voshart
toekomst heeft in de korfbal
sport. „Maar dat ligt wel aan 'm
zelf. Hij heeft genoeg aanleg. Nu
moet hij de omgeving zoeken,
waar zijn talent het best tot ont
plooiing komt. Daarvoor zou
Swift kunnen zorgen, anders
moet hij zijn heil in de toekomst
wellicht elders zoeken. Voorlo
pig moet hij Swift niet verlaten.
Zeker niet nu hij nog studeert."
Dat Dennis Voshart de hoofd
klasse aan kan, lijkt na gisteren
wel duidelijk. Tussen de spelers
en speelsters, die op het hoogste
niveau korfballen, voelt hij zich
zeker geen vreemde eend in de
bijt. „Het ging lekker en het was
een fantastische ervaring. He-
