PZC Manwijven De Klerk kwam, zag en won geloofwaardigheid Inwoners kleine kernen zijn verre van ontevreden opinie en achtergrond 4 Tijdperk van reorganisaties zonder gedwongen ontslagen voorbij VRIJDAG 26 OKTOBER 1990 Tegen het licht Meer draagvlak Ongeloofwaardig Demonstraties Steun Geschokt Knelpunt Randstad Spielberg Wezens Wisselwerking denkwijzer .LI i i i i I ITTT Verminking Gebruik nü Echinaforce om griep te voorkomen! Dit beproefde homeopatische middel geeft u snel een betere weerstand. A. Vogel's Echinaforce. De weg van de mééste weerstand! Timmer hanteert de botte bijl (Van onze economische redacteur Marien van den Bos Door op te houden met pres tigieuze, maar geldverslin dende projekten op de terreinen van computers en geheugen chips leek het ergste achter de rug bij Philips. De versnelde af schrijving op grote voorraden handelswaar en op peperdure fabrieken zou het grootste deel van de aangekondigde reserve ring van 2,7 miljard opslok ken. Het wereldwijd laten af vloeien van bijna 10.000 perso neelsleden in beide sectoren zou dat totaalbedrag snel binnen handbereik brengen. Het is dan ook verrassend dat er door het hele concern heen over ruim een jaar maar liefst 35.000 tot 45.000 mensen extra zich geen Phi lips-employee meer kunnen noemen. De bonden zijn ge schokt. „Als u het de botte bijl wilt noe men, mag u dat van mij doen. Maar ik zie het genuanceerder. Ik zie het als het nemen van je verantwoordelijkheid", aldus Philips-president Jan D. Tim mer, donderdag tijdens een pers conferentie. Hoewel hij in het vierde kwartaal verwacht de ƒ2,7 miljard herstructurerings kosten nog te zullen overschrij den, mag de nu aangekondigde, totale afslanking van het hele concern geen cent extra kosten. Dat moet door de diverse Phi- lips-organisaties zelf, uit de ge wone bedrijfsvoering, worden opgebracht. Het aantal medewerkers loopt al jaren terug, maar tot dusver ge beurde dat vrijwel zonder ge dwongen ontslagen. De afgelo pen paar jaar alleen al door het verkopen van bedrijfsonderde len, zoals meest recent de defen- sie-electronica. Die lijn van zo veel mogelijk zonder gedwongen ontslagen heeft de nieuwe top man Timmer meteen al doorbro ken bij het afstoten van comple te produktenpaketten als ge heugenchips en grotere compu ters. Bij een operatie die zo'n 15 procent van het totale personeel (van 285.700 per 1 oktober van dit jaar) zal treffen zou een der gelijke belofte van Timmer hele maal niet meer serieus te nemen zijn en dat beloofde hij dan ook niet. Ook de komende drie maanden zullen alle activiteiten van Phi lips nog kritisch tegen het licht gehouden worden. Het verder af stoten van activiteiten die niet rendabel zijn en dat op korte ter mijn ook niet kunnen worden behoort tot de mogelijkheden. De algehele „efficiency drive", waartoe de ongeveer 100 topma nagers van het concern zich ver plicht hebben en die eind de cember 1991 moet zijn afgerond, komt daar bovenop en moet ook ai eind 1991, begin 1992 vruchten af gaan werpen. Volgens Timmer gebeurt dat al les onder het motto: „Er kan on gelooflijk veel achterwege wor den gelaten zonder dat de omzet daar onder lijdt, maar wel posi tieve invloed heeft op de winst": Overal moet de bezem doorheen omdat het Timmer en zijn colle ga's (eindelijk) duidelijk gewor den is dat de concurrentie op ve le terreinen efficiënter produ ceert. „Hebben we niet teveel ballast aan boord, dwalen we niet te ver af, maken we dingen niet te ingewikkeld", zo luiden de vragen waar alle managers mee aan de slag moeten. Omdat het hierbij niet gaat om bij voorbeeld het afstoten van een bedrijfsonderdeel of een deel van het produktenpakket is het voor de Philips-top onmogelijk een exact aantal banen te noe men dat nu op de tocht staat. Timmer heeft zijn honderd be langrijkste mensen drie dagen bij elkaar opgesloten en het aan tal van tussen de 35.000 en 45.000 is daar uiteindelijk uitgerold. Wat is het verschil met alle voor gaande concern-campagnes in het afgelopen decennium om de winstgevendheid te verbeteren? „Het fundamentele verschil met eerdere acties is dat het nu veel meer gedragen wordt door het topmanagement. Er bestaat overeenstemming tussen die 100 mensen dat het absoluut moet slagen. Dat is iets anders dan dat ik ze vanachter mijn bureau een memo schrijf', aldus Tim mer. Op een indirecte manier geeft de nieuwe topman daar mee wel aan, dat zijn voorganger Van der Klugt en daarvoor Dek ker wel degelijk tegenstand on dervonden bij het doorvoeren van concern-campagnes. Timmer heeft ervaring met dras tische reorganisaties. Hij haalde achtereenvolgens de platen maatschappij Polygram en de divisie voor consumenten-elec- tronica (vooral beeld en geluid) (Van onze parlementaire Henri Kruithof) Zuidafrikaanse president Frederik W. de Klerk was twee dagen in Nederland. En dat hebben zijn Nederlandse gesprekspartners geweten. Waar hij kwam, wie hij sprak, zonder uitzondering waren ze onder de indruk van de Zuid afrikaanse leider. Hij riep wel iswaar niet het enthousiasme op dat Nelson Mandela enige maanden geleden bewerkstel ligde, maar vanuit zijn oogpunt gezien, is het bezoekje zonder twijfel een succes geworden. Niet dat hij iets concreets be reikt heeft. De sancties worden nog niet opgeheven, de koningin en premier Lubbers hoeft De Klerk voorlopig niet in zijn land te verwachten en ook zijn de po litieke standpunten in Neder land geen millimeter opgescho ven. Maar toch moet hij gistermor gen vanmorgen met een tevre den gevoel in het vliegtuig zijn gestapt op weg naar zijn volgen de reisdoel: Luxemburg. Daarmee is dan ook meteen het succes van zijn bezoek beschre ven: De Klerk is weer welkom in de westerse wereld. Na vele jaren van isolement van Zuid-Afrika, worden de blanke leiders tegen woordig niet meer als paria's be handeld. Met officiële erewachten en fan fares worden ze van de vliegvel den gehaald. Dat is een verande ring die geheel aan De Klerk is te danken. De anti-apartheidsbeweging lijkt veel van haar aanhang ver loren te hebben door de verande ringen in Zuid-Afrika. Weliswaar werden er dinsdag, bij het begin van het bezoek van De Klerk nog wel enkele kleine demon straties gehouden, maar van eni ge massaliteit was daarbij geen sprake. Daar heeft de anti-apartheids beweging het zelf naar gemaakt. Want nog steeds houden de acti visten vol dat er in Zuid-Afrika vrijwel niets gebeurt. „De Klerk spreekt mooie woor den, maar doet te weinig", zo luidt nog steeds de kritiek. Het is een oude grammofoonplaat die nodig vervangen moet worden. De inhoudelijke kritiek, die deels nog wel terecht is, doet toch ongeloofwaardig aan. On danks een nadrukkelijke uitno diging om bij een van de bijeen komsten met de president aan wezig te zijn, werd daar niet op ingegaan. Als argument wordt gebruikt dat men niet aan één tafel wil zit ten met een vertegenwoordiger van het blanke regime. Hoe is het dan toch mogelijk dat het grote voorbeeld van deze bewe ging, Nelson Mandela, er al maanden geleden voor koos re gelmatig aan één tafel met De Klerk te zitten? Met deze hou ding bewijst de anti-apartheids- beweging in Nederland ziichzelf geen goede dienst. Ze verliest haar geloofwaardigheid. De Klerk zelf zal er overigens niet rouwig om zijn. Hij moet blij verrast zijn geweest toen hij ont dekte dat de demonstraties te gen zijn komst weinig talrijk en niet erg omvangrijk waren. Hij zal ongetwijfeld gerekend hebben op meer weerstand in het land dat jarenlang als het meest kritische tegen het blanke regime bekend heeft gestaan. Nu een officiële parlementaire delegatie uit Nederland in Zuid- Afrika op bezoek is geweest en het bliksembezoek van De Klerk aan ons land is gepasseerd, lijkt er sprake van enige normalisatie van de verhoudingen tussen bei de landen. Dat is prettig voor De Klerk, ze ker nu hij weet dat minister Van den Broek in de EG het initiatief heeft genomen om tot een geza menlijke geleidelijke afschaffing- van de sancties te komen. De Klerk heeft de steun van de internationale gemeenschap hard nodig. In zijn eigen land groeit de weer stand onder de blanke bevol king tegen zijn beleid. De Kon- servatieve Partij van Andries Treurnischt en de ultra-rechtse Afrikaner Weerstands Beweging van Eugeène Terre Blanche kunnen zich in een steeds grote re populariteit verheugen. Als De Klerk steun krijgt uit het buitenland, kan hij in eigen land laten zien dat hij op ,de goede weg is. Dan kan hij zijn beleid doordrukken. Uit de aandacht die in de Zuid afrikaanse pers aan het bezoek is besteed, blijkt wel dat Neder land nog steeds een speciaal plaatsje heeft in de harten van vele blanke Zuidafrikanen. Ook om die culturele banden werd met iets meer belangstel ling naar dit reisje van De Klerk gekeken. Mogelijk heeft dit bezoek weer iets bijgedragen aan het gezag dat De Klerk in eigen land zo broodnodig heeft. uit een diep dal. Hij erkent ook rus onder het personeel zal doen ging is dat het anders nog veel dat de nieuwe, niet eerder ver- toenemen, mogelijk ook het slechter gaat en veel drastischer toonde 'efficiency drive' de on- ziekteverzuim. „Maar de afwe- maatregelen nodig worden". :-U- liiisttiiiiiissiiiipiiiiii IÉ® Timmer tijdens de personcferentie (foto Raymond Rutting!ANP) „Aan de andere kant zullen an deren meer tot leven komen, de hand meer aan de ploeg slaan. Dat verschijnsel heb ik bij eerde re reorganisaties ook gezien", al dus Timmer. Het is voor hem een van de redenen dat deze reorga nisatie - met alle onzekerheid vandien - niet te lang mag duren. Eind volgend jaar moet het klaar zijn en de eerste resultaten zichtbaar. In welke landen, divisies, fabrie ken en verkoopkantoren de har de klappen vallen is waarschijn lijk pas over enkele maanden duidelijk. De eerste gesprekken tussen management en perso neel vonden op verschillende plaatsen pas donderdag plaats. Ook de bonden in ons land zijn gisteren ingelicht. Zij zijn bui tengewoon geschokt. Wanneer de nagestreefde reduc tie ook voor Nederland op onge veer 15 procent uitkomt, bete kent dat inderdaad dat tegen de 10.000 van de ruim 60.000 men sen ontslag boven het hoofd hangt. Trekken we die lijn door, dan mag verwacht worden dat de regio Eindhoven daarbinnen weer de zwaarste tijd tegemoet gaat, omdat bijna de helft van die 60.000 daar werkt. De Industriebonden van FNV en CNV spreken over tussen de 7.000 en 10.000 arbeidsplaatsen die in ons land verloren dreigen te gaan. Bestuurder Terpstra van de Industrie- en Voedings bond CNV zegt de indruk te heb ben dat Philips met deze reorga nisatie „wild om zich heen aan het slaan is. Herstel van de fi nanciële positie van de onderne ming is het uitgangspunt en kennelijk het enige doel. Naar de gevolgen voor de werknemers wordt niet gekeken". Voor de Federatie van Hoger Philips Personeel (FHPP) is een dergelijke reorganisatie wel hard, nodig. „Maar met het weg snijden van grote aantallen ar beidsplaatsen met behulp van de kaasschaaf-methode is niets te bereiken, als er ook niet een beter beleid wordt gevoerd". FHPP-bestuurder De Graaf ver wacht overigens dat de reorgani saties vooral het indirecte perso neel zullen treffen. „De direkt bij de produktie betrokken werkne mers zijn de afgelopen jaren im mers al tot op het bot uitge beend". (Van onze Haagse redactrice Mirjam van Zuilen) De geschiedenis van de kleine kern en hoe een on derzoekje roet in het eten kan gooien. Het lijkt een titel van een geschiedkundige roman. Het tegendeel is waar; pure realiteit. Oktober 1990, een gedenk waardige maand voor de ge schiedenis van het platteland. Het onderzoek 'Het leven in kleine kernen: impressie van bewoners en waarnemers' geeft een beeld van hoe de be woners in de kleine kernen het wonen daar ervaren. Het on derzoek is weliswaar in het noorden van het land uitge voerd, maar zal straks voor een deel bepalend zijn voor het 'Haagse beleid'. Want steeds duidelijker wordt in Den Haag dat dit onder zoekje een belangrijke basis vormt voor de aandacht die het platteland krijgt in de Vierde Nota Extra van minis ter Alders (VROM), die half no vember zal verschijnen. En wie het Haagse beleid wat na der beschouwt, constateert een opvallende schommeling. Nog dit voorjaar kondigde Al ders aan dat het platteland, en dan met name de probleemge bieden zoals Zeeuwsch-Vlaan- deren, meer aandacht zou krij gen. Hij had zelfs in de zogehe ten 'Stellingname brief een passage laten opnemen met een aantal maatregelen om de leefbaarheid van het platte land te verbeteren. Met voor zieningen als rijdende apothe ken, postkantoren, bibliothe ken, een schoolbussysteem en meer ouderenhuisvesting zou het kabinet het platteland de helpende hand bieden. Op veel departementen gin gen deuren open voor ambte naren die geld en aandacht kwamen vragen voor allerlei voorzieningen op het platte land. Diezelfde deuren worden deze maanden weer dichtge gooid. Oorzaak: het door de Rijkspla nologische Dienst (RPD) uit gevoerde onderzoek naar de leefbaarheid op het platte land. De opvallende uitkomst luidt vrij vertaald: de bewo ners hebben het er prima naar hun zin. Geen mens klaagt over het ontbreken van win kels („Wij kopen bij de SRV- wagen"), theaters („we hebben toch een video"), grote keuze aan verenigingen of sport clubs („in de stad krijg ik geen pony"). Vooral de privacy wordt hoog gewaardeerd door de ondervraagden. Een me vrouw verwoordt het vrij heidsgevoel kernachtig: „in piama lopen op het eigen erf'. Het grote knelpunt blijkt voor de meeste bewoners van de dorpen het gebrek aan een goed openbaar vervoernet. Zo dra de mensen niet meer over een auto beschikken en aange wezen zijn op het gebrekkige openbaar vervoer komt de ge dachte om te verhuizen boven drijven. Maar de algemene conclusie van het onderzoek luidt des ondanks: „Het beeld van de er varing op het platteland is aanzienlijk positiever dan ver wacht, de voordelen wegen zwaarder dan de nadelen. De voordelen liggen vooral in het wonen en de omgeving: de hui- Uit onderzoek blijkt dat inwoners van dorpen het veel meer naar hun zin hebben dan tot dusver werd aangenomen (foto Wim Riemens zen en tuinen zijn groter en goedkoper, lage criminaliteit, schone omgeving, fraai land schap en vrijheid en rust". En dan als klap op de vuurpijl: „Kleine dorpen zullen ons in ziens (onderzoekers, red) zeker aantrekkingskracht blijven houden. Het aantal bewoners loopt weliswaar terug maar meer door gezinsverdunning dan door leegstand". Hoewel de resultaten opval lend zijn, is het zeker niet zo dat deze aansluiten bij de tot nu toe geldende opvattingen in Den Haag. Tweede Kamer leden en ambtenaren op de be trokken ministeries waren al druk aan het werk met de 'Stellingname brief van Al ders in de hand om geld en aandacht voor het platteland los te peuteren. Met het onderzoek van de RPD in het achterhoofd, heeft nu echter de verwachting in Haagse politieke kringen postgevat, dat ook Alders in zijn Vierde Nota Extra minder een helpende hand aan het platteland zal toesteken dan beloofd. Hij heeft immers el ders, neem de Randstad, pro blemen genoeg. Er is echter nog hoop. De achilleshiel van de RPD - en dat zal oppositiepartij WD in de Tweede Kamer minister Al ders zeker voor de voeten wer pen - is het tijdstip waarop het onderzoek is uitgevoerd. Im mers het gaat om de toekomst van het platteland, niet om de huidige situatie. Of zoals VVD-woordvoerder ruimtelij ke ordening Te Veldhuis op merkt 'de akkerbouw op het platteland heeft het moeilijk, gevolg straks: bedrijfssluiting. De aftopping van het reiskos tenforfait dringt langzaam door tot de portemonnee. De laatste schooltjes dreigen te verdwijnen, net als postkan toortjes'. En daarmee is wat de VVD betreft het onderzoek van de RPD van tafel. Het wachten is op minister Al ders' standpunt en vooral op de regeringsfracties in de Tweede Kamer. Zij hebben al tijd - het CDA liep daarin voorop - een lans gebroken voor het platteland. Een te gengesteld beleid is voor de statenverkiezingen geen goed uitgangspunt. Wellicht dat de partijen daar gevoelig voor zijn? Door René Diefcstra) Zeg tegen een man dat hij y vrouwelijk is en tegen een vrouw dat ze mannelijk is en je hebt er twee vijanden bij", schreef de beroemde Franse filo soof Voltaire in het jaar 1777. Is die uitspraak nu, ruim tivee hon derd jaar later, nog even waar? Ik vrees van wel. Een heleboel mannen en vrouwen hebben het er vandaag de dag nog altijd bij zonder moeilijk mee als aan hun mannelijkheid of vrouiuelijk- heid getwijfeld wordt. Als twaalfjarige bengel liep ik eens na afloop van de gods dienstles vóór de leraar, een priester gekleed in een lange to ga, naar de uitgang van het klaslokaal. Vlak voor de deur draaide ik zijdelings weg en zei, terwijl ik voor mijn gevoel een sierlijke buiging maakte: Da mes gaan voor". Het volgende dat ik me herinner is dat ik een enorme schop tegen mijn achter ste kreeg. Vervolgens werd ik naar de rector gesleurd, die het nog eens dunnetjes overdeed. Hij gaf me te verstaan dat ik zo wat de ergst mogelijke beledi ging had geuit. En dat het niet nog eens moest gebeuren, wilde ik tenminste op school een ivel- kome leerling blijven. Waarom het allemaal zo erg was, werd er niet bij gezegd en ik begreep dan ook absoluut niks van de felheid van de reactie van die twee vol wassenen. Diezelfde felheid kwam ik on langs weer eens tegen. Tijdens een gesprek met een echtpaar met ernstige problemen werd de vrouio op een bepaald moment kwaad over iets wat de man zei en gaf om haar woorden kracht bij te zetten met haar vuist een dreun op de tafel. Daarop begon manlief haar uit te maken voor 'manwijf, waarna zij volledig over de rooie ging en hem letter lijk dreigde aan te vliegen. Toen ik haar later in wat rustiger vaarwater vroeg naar het waar om van haar heftige reactie, zei ze dat er niets was dat haar zo diep in haar vrouw-zijn kwetste als zo'n uitdrukking als man wijf. Toch is dat tot op zekere hoogte merkwaardigwant we leven nu in een tijd waarin het denken in tegenstellingen zoals Oost en West, blank en zwart en ook mannelijk en vrouwelijk zijn beste tijd gehad lijkt te hebben. De immense populariteit van een popster als Michael Jackson is voor een deel juist hierop ge baseerd. Zowel in optreden als uiterlijk is hij bijna net zoveel vrouw als man, hij is eigenlijk al lebei even veel. De filmregisseur Steven Spiel berg (die van E.T. en Empire of The Sun) zei ooit: ,,Het is 'a nice place' waar Michael vandaan komt". Hij bedoelde daarmee dat we in Michael's wereld niet voor of de ene óf de andere (seks- )rol hoeven te kiezen. We kunnen daar alles zijn wat we willen. Als man kunnen we er al de vrouwe lijke en als vrouw al de mannelij ke neigingen die ergens diep in onze geest verborgen zitten, uit leven zonder ons er voor te hoe ven schamen. Juist door Mi chaels tweeslachtigheid kunnen zowel mannen als vrouwen zich met hem vereenzelvigen en hem zien als iemand die ze zelf ook wel zouden willen zijn. Maar er is nog een andere, min stens zo belangrijke reden voor de fascinatie die van hem uit gaat. Door zijn man-en-vrouw zijn maakt Michael de indruk van volmaaktheid, van perfec tie, van een persoon die niet zo nodig iemand van de andere kunne nodig heeft om zich com pleet, geaccepteerd en gelukkig te voelen. Michael lijkt zonder meer 'af, terwijl wij gewone ster velingen allemaal nog 'afhan kelijk zijn. Michael is daarmee de vleeswording van een oeroud beeld, waarin de volmaakte, de ideale mens wordt voorgesteld als een wezen dat zowel man als vrouw is. Er is een mythe (via de geschrif ten van de beroemde Griekse wijsgeer Plato aan ons overgele verd), die wil dat er aanvanke lijk geen mannen en vrouwen waren maar alleen wezens die man-vrouw waren. Die wezens hadden vier armen, vier benen en een hoofd met zowel aan de voor- als achterkant een gezicht en daaronder aan de ene kant het lichaam van een man en aan de andere kant het lichaam van een vrouw. Deze schepsels kon den ofwel rechtop lopen of zich via de radslag voortbewegen, maar ze konden elkaar niet in de ogen zien. Omdat ze zo machtig waren be sloot de oppergod Zeus, die hen aan zich wilde onderwerpen, om ze in het midden van boven tot beneden door te snijden. De mensen die zo ontstonden, voel den zich onvolledig, onvol maakt. Sindsdien is, zo zegt al thans de mythe, overal ter we reld de eenslachtige mens, man of vrouw, door een diep heimwee gedreven op zoek naar zijn an dere helft, zijn wederhelft. Pas als hij die gevonden heeft komt hij tot rusten heeft hij zijn 'thuis'. Deze mythe heeft een diepere psychologische betekenis. Die is, dat ieder mens in het begin, dat wil zeggen bij de conceptie en ge boorte, veel meer man-vrouw is dan man of vrouw. Daarvoor is overigens een heel eenvoudige verklaringBij alle zoogdieren en ook de mens is het basis-li chaam, ook bij de man, het vrou welijke lichaam. Wat voor het lichaam als geheel geldt, geldt ook voor de herse nen. De blauwdruk of de basis vorm van onze hersenen is van het vrouwelijke geslacht. Het is door hormonale invloed dat be paalde verschillen tussen de hersenen van een man en van een vrouw ontstaan. Een van die verschillen is, dat het aantal verbindingen tussen de linker en de rechterhersenhelft bij vrouiven groter is dan bij man nen. Daarmee hangt waar schijnlijk samen het feit dat de verschillende hersenfuncties bij vrouiven beter over de beide her senhelften gespreid zijn dan bij mannen. Maar het punt is, dat we niet ze ker weten of dit soort verschillen alleen maar biologisch is be paald. Het centrale zenuwstelsel en de hersenen ontwikkelen zich bij meisjes doorgaans sneller tot hun volivassen toestand dan bij jongens. Een cultuur die zoveel mogelijk specialisten ('Kies exact') wil hebben, heeft daarom waarschijnlijk meer kans van slagen bij jongens (op hun herse nen kun je langer 'specialisti sche' invloed uitoefenendan bij meisjes. Hoe meer iemand maar één kant van zijn hersenen ge bruikt, hoe minder verbindingen er met de andere kant nodig zijn. Met andere woorden, bepaalde verschillen in denken en doen tussen mannen en vrouwen zou den wel eens veel meer het ge volg kunnen zijn van de wissel werking tussen omgeving en bio logische uitrusting dan van al leen het laatste. Als we goed tot ons door laten dringen dat de oervorm van de hersenen bij mannen en vrou wen dezelfde is en dat het pas on der invloed van latere ingrepen is dat we van elkaar gaan ver schillen ('van elkaar worden ge haald' zoals Zeus dat deed in het verhaal van Plato), dan beseffen we ook iets anders. Namelijk dat we wat betreft het meest be langrijke dat onze hersenen her bergen, onze geest, veel meer c elkaar lijken dan we in feite voor waar willen houden. In psycho logisch opzicht zijn we allemaal androgyn (andro komt van het woord voor man en gyn van het woord voor vrouw in het Grieks), zijn we allemaal 'man wijven' dus. Het zou wel eens zo kunnen zijn, dat het gelazer in zoveel relaties samenhangt met het feit dat we onszelf psychologisch vermin ken door alleen maar die kantin onszelf te ontwikkelen die voor ons gevoel overeenkomt met wat we zien aan ons lichaam. En dat we hetzelfde van onze partner verlangen. Zo van „ze mag op haar werk best 'het mannetje' uithangen, maar thuis moet ze op de eerste plaats verzorgend, teder, vrouioelijk zijn". Een Russische vrouwelijke col lega vertelde me onlangs dat er in haar land, waar het voor vrouwen even gewoon is als voor mannen om een baan te hebben, driemaal per dag warm wordt gegeten. Het probleem is alleen dat Russische mannen het niet tot hun taak rekenen voor dat eten te zorgen. Ik vermoed dat Rusland niet het enige ontwik kelingsland is voor wat betreft de verzorgende geneigdheid van mannen. Waarschijnlijk bedoel de de filmster Zsa Zsa Gabor het daarom heel letterlijk toen ze ooit zei: „Macho does not make mucho(macho maakt niet zo veel). Advertentie GRIEP? Verkrijgbaar bij uw apotheek, drogist en reformhuis met drogisterij-erkenning.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1990 | | pagina 4