PZC Zondagskranten bij Britse en Duitse buren Ongeveer vijf miljoen exemplaren orgema Dodelijke jaardagen SPRINT opinie en achtergrond 4 Weinig animo voor stembus vijf nieuwe deelstaten xcax VRIJDAG 12 OKTOBER 1990 Saksen Gebrul Brandenburg Hectares Dat wij maatwerk leveren moet u als muziek in de oren klinken. slaapkamers DE SCHIPPER Vijf miljoen 'Gewilde dood' 'Houvast' denkwijzer I I IT Onbeweeglijk Vlissingen, Wolstraat 78 Middelburg, Korte Delft lb Goes, Lange Vorststraat 36 Oostduitsers al verkiezingsmoe Van onze correspondent Hans Hoogendijk in Berlijn In de voormalige DDR mogen zondag ruim tien miljoen kie zers de parlementen van de vijf nieuw gevormde deelstaten kie zen. Veel animo voor deze derde stembusgang in zeven maanden is er niet. De nieuwe Duitse staatsburgers uit het Oosten hebben andere zorgen: wat ge beurt er met mijn arbeids plaats, hoe veel gaat de huur omhoog en wanneer staat er bij mij een 'Wessie' op de stoep om zijn huis of grond terug te eisen? Toch zijn de verkiezingen van belang, want niet alleen zijn ze een graadmeter voor de algeme ne verkiezingen van 2 december, maar de 'Ossies' kunnen ook kanselier Kohl weer de meerder heid in de Bondsraad, een soort Eerste Kamer, bezorgen. In drie van de vijf nieuwe deelstaten lijkt er voor de CDU van Kohl geen vuiltje aan de lucht. Alleen in Brandenburg ligt de SPD iets voor de christen-democraten en in Mecklenburg-Vorpommern lijkt het een nek-aan-nek-race te worden met de communistische PDS als sterke derde. De Oostduitsers zetten vol op Helmut Kohl als „kanselier van de eenheid". De sociaal-demo craat Oskar Lafontaine is kans loos en lijkt zich daar al bij te hebben neergelegd. In de 'hel- denstad' Leipzig trad hij samen op met Anke Fuchs, de SPD- kandidaat voor Saksen. Niet meer dan 1000 mensen kwamen en ze hadden zich de moeite kun nen besparen. De normaal altijd agressieve Lafontaine sprak als of een engel hem 's nachts had ingefluisterd: „Wees niet altijd zo heftig". Even schoot hij uit zijn slof toen hij de vijf christen-democraten uit de voormalige DDR aanviel, die nu als minister zonder porte feuille voor Kohl verkiezings campagne mogen voeren tegen een salaris van 35.000 mark per maand. Maar daarna klonk het: „Ik heb geprobeerd geen on houdbare beloften te doen. Het beste, Leipzig, het beste Sach- sen". Een verklaring voor zijn terug houdendheid gaf hij later in klei ne kring: „Eens zullen hier de po litici met eieren worden beko geld. En ik wil daar niet bij ho ren". Helmut Kohl denkt daar ook niet bij te horen. Toen in Halle en Frankfurt aan de Oder het fruit in de richting van het kanseliershoofd vloog, had hij het woedend over „chaoten met van haat verwrongen gezich ten". In Saksen, met vijf miljoen inwo ners de grootste Oostduitse deelstaat, zal Kohls partijge noot, de 60-jarige professor Kurt Biedenkopf, vrijwel zeker de nieuwe regeringsleider worden. Biedenkopf, de intellectuele christendemocratische dwars ligger uit Noordrijn-Westfalen, geniet in Saksen een uitsteken de -reputatie als „briljante ideeënleverancier en scherpzin nige analyticus". Kohl is niet zo gelukkig met de terugkeer van Biedenkopf aan de top. Beiden hebben in het ver leden regelmatig met elkaar overhoop gelegen en in 1977 stuurde partijvoorzitter Helmut Kohl zijn secretaris-generaal Kurt Biedenkopf de laan uit. Saksen-Anhalt met zijn 2,9 mil joen inwoners, moet het zonder west-import doen. Daar treden de 41-jarige sociaaldemocrati sche wiskundige Reinhard Hoppner en de 47-jarige veearts van christendemocratischen huize Gerd Gies tegen elkaar in het strijdperk. Volgens de opi nie-peilingen komt de CDU op 43 procent, terwijl de SPD op een magere 30 procent blijft ste ken. Een grote coalitie lijkt niet in zicht, omdat de liberalen in deze kleine deelstaat behoorlijk sterk zijn. In Saksen-Anhalt werkt het Genscher- effect. De uiterst populaire minister van buitenlandse zaken is geboren en getogen in Halle, waarvan hij inmiddels ere-burger is gewor den. Van de communisten heb ben de mensen hier hun buik vol. PDS-voorzitter Gregor Gysi heeft dat aan den lijve ondervon den. Nergens werd zo veel troep in de richting van deze kleine ad vocaat gegooid als in Sachsen- Anhalt. Op het gebrul van rechtsradicale groepen, die al zijn optredens aflopen, is zijn stereotype antwoord: „Rustig maar, jullie krijgen toch je Kohl". Gysi probeert zich overal op te werpen als de man die op de bres staat voor de zwakkeren, maar in het zuiden heeft hij geen schijn van kans. In het Thü- ringse Arnstadt ging de CDU- burgemeester zelfs zo ver dat hij een Gysi-bijeenkomst verbood, omdat hij rellen vreesde. De PDS was woedend, zeker nadat bekend werd dat in Erfurt maar liefst 700 politiemensen waren opgetrommeld om het speciale partijcongres van de neo-nazis- tische NPD mogelijk te maken. In Thüringen levert Friedhelm Farthmann, hoogleraar en frac tieleider van de SPD in Noord rijn-Westfalen, een uitzichtloze strijd tegen de onbekende chris ten-democraat Willibald Bock. Thüringen, waar in 1869 de So ciaaldemocratische Arbeiders partij werd opgericht, is zwart geworden. De CDU haalt hier vrijwel zeker de absolute meer derheid, zonder er al te veel voor te hoeven doen. Heel anders ligt dat in het noor den. Eens verzuchtte Bismarck: „Als de wereld ondergaat, ver huis ik naar Mecklenburg, daar gebeurt het 100 jaar later". In veel plaatsen lijkt de tijd inder daad stil te hebben gestaan. De Vopo-torens staan nog onge schonden overeind, pamfletten blijven heel en de boeren, zij ploegen voort. In deze hoofdza kelijk agrarische deelstaat met zijn 1,9 miljoen inwoners vermij den de uit Sleeswijk-Holstein in gevoerde sociaal-democrraat Klaus Klingner en zijn christen democratische tegenspeler Al fred Gomolka iedere aanval op elkaar. Allebei willen minister president worden en beiden we ten dat ze niet om elkaar heen kunnen. De CDU heeft ondanks de lauwe campagne en de totale onbe kendheid van de lijsttrekker de beste papieren, want ook hier werkt het Kohl-effect. Klingner kan alleen maar nauwe samen werking aanbieden met het buurland Sleeswijk-Holstein, waar hij in het kabinet van zijn vriend en helper Engholm minis ter van justitie is. De PDS is hier opvallend sterk. Volgens de laat ste prognoses komt de partij op meer dan 20 procent. Niet duide lijk is of de kracht van de com munisten hoofdzakelijk berust op protesstemmers uit de be dreigde scheepsbouw en land bouw of dat het hoge noorden werkelijk nog een communis tisch bolwerktje) is. Bijna even sterk is de PDS in Brandenburg, de enige deel staat waar de SPD er iets beter voorstaat dan de CDU. Hier din gen de 55-jarige sociaal-demo cratische, evangelische leider Manfred Stolpe en de 38-jarige omstreden ex-minister van bin nenlandse zaken Diestel naar de macht. Strijden zou een te sterk woord zijn. Beide politici zijn uitgesproken aardig voor elkaar en het volk munt uit door gebrek aan belangstelling voor hun campagne. Dat bleek ook toen de Westduit- se oud-kanselier Helmut Schmidt naar Potsdam kwam om „bij mijn enige verkiezings optreden, mijn vriend Manfred Stolpe te steunen". De SPD had de grootste zaal gehuurd en bui ten luidsprekers opgesteld om de verwachte menigte te kunnen laten mee genieten. Maar on danks de trekpleister Schmidt kwamen hooguit 1000 mensen naar deze bijeenkomst. De Oostduitsers zijn na een jaar democratie al 'verkiezingsmoe en zelfs de prille Groenen en Bondgenootschap 90 krijgen hen niet meer uit hun stoelen. Sovjetsoldaten trekken langs een verkiezingspamflet met daarop dr Alfred Gomolka, CDU-kandidaat voor de stembus, zondag, in een van de vroegere DDR-deelstaten Mecklenburg-Vorpommern foto Heribert PröpperlAP (Van onze correspondent Cees van Zweeden in Londen Wie op zaterdagavond in Londen bioscoop of thea ter uitkomt, kan er niet om heen: de zondagskrant. Ze lig gen op inklapbare tafeltjes of gewoon op de grond. De hoogste stapel betreft meestal die van de Sunday Times, waarvan elk exemplaar ongeveer de omvang heeft van Louis Couperus' Eline Vere: 6 katernen, een zwart-wit bijlage, twee kleurenmagazi- nes, een kinderkrant, totaal 400 pagina's. Hij of zij die daar behoefte aan heeft, kan de dag des heren door brengen met de Sunday Times, de Sunday Correspondent, de Independent on Sunday, de Ob server en de Sunday Telegraph. Samen produceren zij 1500 pagi na's (de bijlages niet meegere kend), wat bij een gemiddelde leessnelheid voldoende stof biedt tot 31 dagen leesgenot. De onderwerpen variëren onge veer van de Milanese wintermo de tot de val van het communis me, een onderwerp waar een beetje zondagskrant al gauw een dissertatie van enige pagina's aan wijdt. Maar voor wie 31 da gen leesgenot ontoereikend is en ook is geïnteresseerd in andere onderwerpen dan de toetreding van het pond tot het EMS. zijn daar ook nog de pulp-bladen. Er is een rechtse News of the World (oplage 6 miljoen), een linkse People en een grote pluri formiteit aan ander pulp. Samen brengen zij een formidabel aan tal vrouweboezems onder de aandacht van de lezer. In Engeland is de zondagskrant deel gaan uitmaken van de cul tuur. In dertien jaar tijds was de gezamenlijke oplage van de se rieuze zondagsbladen vorig jaar met 300.000 gedaald, maar voor de zondagsjournalisten was dat geen reden het hoofd in de schoot te leggen. Integendeel: het laatste jaar zagen twee nieu we produkten het daglicht: de Independent on Sunday en de Sunday Correspondent. Uitgevers van zondagsbladen hoeven het werk echter niet voor niets te doen. Vorig jaar haalde de Sunday Times (oplage 1,2 miljoen) wekelijks voor vijf mil joen gulden aan advertenties binnen, een bedrag waarvoor de advertentie-afdeling van menig Nederlands dagblad een kwar taal moet werken. De voornaamste reden voor het uitgeven van steeds meer, steeds dikkere zondagskranten is dan ook van commerciële aard. Meer advertenties bete kent meer redactionele pagi na's, en de zondagspers getuigt er wekelijks van dat het niet meevalt om de hectares aan ko lommen te vullen in een land waar op vrijdagmiddag de politi ci naar huis gaan, de aandelen- makelaars naar hun tweede huis en de dokters naar hun golf clubs. Maar er is één beroepsgroep voor wie de zondag geen heilige dag is: de kioskhouder. Terwijl het hele land op zondag 'dicht' gaat. blijven zij paraat. Zater dagavond bij de uitgang van de bioscoop, zondag in de High Street of het metrostation. Wie op zondagavond van Neder land naar Londen vliegt, wordt direct getroffen door het ver schil. De reis naar het NS-sta- tion voert door verlaten straten, waar de winkeliers hun blinden hebben neergelaten om niet-be- talende klanten buiten de deur te houden. Op het NS-station is de kiosk tot de volgende och tend gesloten, en pas op de luchthaven is er een kans dat een krant kan worden aange schaft. In Londen daarentegen kan in de meeste winkelstraten tot 12.00 uur 's nachts gewoon bood schappen worden gedaan. In joodse wijken zijn alle winkels open, elders boekhandels, kios ken en off-licence zaken die alles verkopen behalve auto's en hui zen. Voor de Nederlandse zondags krant zal het zeer beperkte aan tal verkooppunten het grootste struikelblok zijn. In Londen zijn er 52 metro-overstapstation, waar op zondag grote drukte heerst. In een stad als Rotter dam is een metro-overstapsta tion, waar op zondag een kanon kan worden afgeschoten, bij voorbeeld op de krante-kiosk (die gesloten is). Advertentie (5) Havenweg 24, Nieuwdorp, 01196 - 12438 (Van onze correspondent Hans Hoogendijk in Bonn Zondagskranten doen het al vele jaren goed in Duitsland. Ze zijn ruwweg te verdelen in twee categorieën: de bladen die uitsluitend op zondag verschijnen en de kranten die er een zondageditie tegenaan gooien. Berlijn vormt zoals zo vaak een uit zondering. In de stad aan de Spree verschij nen vrijwel alle plaatselijke bladen ook op zondag, maar vallen dan op maandag uit. De oplage van de zondagse editie is over het algemeen een stuk groter dan in de week. Bij de kranten die alleen maar op zondag verschijnen domineert de Springerpers met het duo BamS en WamS. BamS, Bild am Sonntag, had vorig jaar een oplage van 2.7 miljoen en de WamS, Welt am Sonntag, bij na een half miljoen. Beide kranten hebben een eigen redactie en zijn dus geen filialen van Bild en Welt. Anders ligt het bij de Keulse krant Express. Daar wordt zondag gewoon een extra num mer gedraaid met een oplage van 750.000 te gen anders 600.000. De Hessische/Nieder- sachsische Allgemeine is op zondag zuini ger. Tegen normaal 300.000 kranten worden er op zondag maar 200.000 gedrukt. In het westen en zuiden van Duitsland is de zondagmarkt voor een flink deel in handen van Sonntag Aktuell uit Stuttgart met bijna een miljoen exemplaren. Uitsluitend op zon dag verschijnen ook nog een aantal kleinere, op een bevolkingsgroep gerichte bladen zo als de Allgemeine judische Wochenzeitung (oplaag 25.000). het Deutsch Allgemein Sonntagsblattt 130.000) en Rheinischer Mer- kur/ Christ und Welt (121.000). De totale oplage van de kranten op zondag bedraagt ongeveer vijf miljoen en dat is 20 procent van het aantal exemplaren dat op werkdagen wordt gedrukt. Voor het extra leesgenot moet wel flink worden betaald. Kost Bild normaal 60 pfennig, Bild am Sonntag komt op 1,80 mark. Voor de Welt moet op zondag met drie mark het dubbele worden betaald van de gewone prijs en ook Express am Sonntag is twee keer zo duur. De verkoop geschiedt hoofdzakelijk via kiosken en benzinestations, maar de krant op zondag in de brievenbus is ook geen enkel probleem. Het niveau wijkt over het alge meen niet af van de doordeweekse krant. De BamS en Express brengen een of twee blote dames meer, maar de omvang van de krant is dan meer dan het dubbele van de normale uitgave. De WamS levert vooral veel achter grondverhalen, het Algemeine Sonntags- blatt en de Rheinischer Merkur proberen een wat religieus getinte tegenahnger van Die Zeit te vormen. Hoewel Die Zeit (oplage bijna 600.000) vol gens de statistieken bij de zondagsbladen hoort, is het kwaliteitsprodukt van Helmut Schmidt, Marion Dönhoff en Gerd Bucerius hier buiten beschouwing gelaten, omdat de krant al op donderdag te koop is. (Door René Diekstra) Waaraan gaan wij eigenlijk dood? Aan het feit dat een of meer van de organen in ons lichaam het voor gezien hou den? Of aan het feit dat onze geest, bewust of onbeioust, vindt dat het zo ivel genoeg is geweest? Deze vragen begonnen mij een maand of wat geleden bezig te houden toen een goede kennis plotseling stierf. Op zich is een onverwachte dood natuurlijk niks bijzonders. Maar het oijzon- dere in dit geval ivas het feit dat hij een paar dagen voor zijn dood te horen had gekregen dat een belangrijke onderscheiding op zijn vakgebied ivaar hij ja renlang stiekemop had ge hoopt, hem inderdaad was toe gekend. Hij leed welisivaar aan een chro nische ziekte, maar daarmee had hij nog heel erg oud kunnen worden. Toen ik hem gelukiven- ste met de eer die hem ten deel was gevallen, leek hij in een op perbeste conditie en zijn stem ming was uitgelaten. Wel viel me op dat hij sprak alsof hij zijn parcours gelopen had. Hij zei met een zucht van verlichting zelfs letterlijk: ..Zo. nou hoeft het allemaal gelukkig niet meer zo nodig". Een paar dagen later nodigde hij zijn zoon uit om met hem uit eten te gaan. Tijdens de maaltijd ging hij uitgebreid in op hoe hij graag zou willen dat de familie zou handelen mocht hij 'ooit ko men te overlijden'. Toen de zoon hem 's avonds naar huis terug bracht leek hij nis tig. maar hij nam wat langer en wat ernstiger afscheid dan anders. Die nacht overleed hij in zijn slaap, vol gens de arts die zijn dood vast stelde vermoedelijk aan een hartstilstand. Er ivas geen enke le aanwijzing dat hij actief aan zijn leven een einde had ge maakt. Dit voorbeeld van ivat vermoe delijk een 'gewilde' dood was zonder dat er sprake ivas van zelfmoord in de gangbare zin van het woord, staat beslist niet op zichzelf. In 1971 publiceerde een Amerikaanse arts in een vooraanstaand wetenschappe lijk tijdschrift een groot aantal gevallen van 'psychogene dood', dat ivil zeggen psychisch veroor zaakte dood. In alle gevallen waren er duidelijk aanwijzingen dat de betreffende persoon in de voorafgaande weken of dagen voor het overlijden de dood al had zien aan komen zonder dat er medische redenen waren om op korte termijn zoiets te ver wachten. In veel gevallen stond de overle dene in de periode vlak voor zijn dood onder grote psychische stress, bij voorbeeld door het verlies van een partner of van maatschappelijke positie als ge volg van een faillissement. Maar er waren ook gevallen waarbij van zulke problemen helemaal geen sprake was en waarbij de dood eerder het gevolg leek van het feit dat de overledene ge woon niet meer verder wilde le ven, het 'hier wel gezien had'. Een voorbeeld is dat van een man van in de zeventig, die zorg vuldige voorbereidingen voor zijn dood had getroffen, inclusief het maken van een ontwerp voor de steen op zijn graf. De man was niet depressief en een medisch onderzoek wees uit dat hij in goede gezondheid verkeerde. Maar nog geen week na dat on derzoek riep hij zijn kinderen en aanhang bij elkaar en verdeelde zijn bezittingen onder hen met de mededeling 'ik heb toch niks meer nodig'. Nog terwijl hij daar mee bezig was, overleed hij. Zulke gevallen roepen de vraag op of het werkelijk zou kunnen zijn dat wij, bewust of onbewust, onze dood niet alleen kunnen willen maar langs die weg, langs psychische weg dus, ook kunnen veroorzaken? Er komen steeds meer wetenschappelijke onder zoeksresultaten los, die er op lij ken te wijzen dat het antwoord op die vraag weieens ondubbel- zinnnig 'ja' zou kunnen luiden. Het is zelfs bepaald niet uitgeslo ten, dat bij de meerderheid van alle sterfgevallen de 'wensfac- tor' een rol speelt. In een onderzoek van vele dui zenden sterfgevallen in twee Amerikaanse steden, Salt Lake City en San Diego, werden de overlijdensdatum en de geboor tedatum van de overledenen met elkaar vergeleken. Wat bleek? Vijftig procent van de sterfgevallen had binnen drie maanden na de verjaardag van de betrokkene plaatsgevonden terwijl nog geen tien procent van de sterfgevallen plaatsvond in de drie maanden voorafgaande aan de verjaardag van de over ledene. Het lijkt er dus op, dat mensen als het ware in staat zijn om het uit te houden tot aan hun verjaardag en het daarna voor gezien houden. Maar niet alleen verjaardag ook andere feestdagen lijken 'i dit opzicht 'houvast' te bieda In een onderzoek naar het tg band tussen sterfgevallen en r ligieuze feestdagen die perjai van datum verschuiven, jool bij voorbeeld Grote Verzoende bij de joden of Pasen bij de chri tenen, bleek dat er een daling in het aantal sterfgevallen vla voor de feestdag en een ster) stijging onmiddellijk daarna. n Stt lit an sn iek en li Een indrukwekkend voorbeel van dat laatste is het overlijdt van de- beroemde psychoid van joodse afkomst Sigmw, Freud. In september 1939 va slechterde de toestand van 83-jarige Freud die aan kadi kanker in een vergevorderd sft dium leed, zeer snel. Op zijn zoek schreef zijn arts hem opj 22ste van die maand een morfine voor die welisKadB hoog, maar bepaald niet dodt lijk was. Kort voor middemacl van de volgende dag, dat wil a a gen aan het einde van Yom Kij pur of Grote Verzoendag, vjta dat was het die 23ste septembei overleed hij. to :en jl nt' :et eu !S' tri au ar oe Hoewel wetenschappers al tiei tallen jaren lang proberen hi verschijnsel van de psychoqa dood te verklaren, weten we m altijd niet goed hoe het in 2i werk gaat. Er zijn sterfgevallt bekend, de zogenaamde Vooi oo-doden (onder andere bij dianenstammen in Centraal et Zuid-Amerika), waarbij ei vloek uitgesproken door een dicijnman of tovenaar hi slachtoffer in een toestand mi heftige opwinding brengt, dien een aantal uren of enkele daga in de dood eindigt. Wat er dai vermoedelijk in het lichaam jt beurt, is dat er een soort mi shocktoestand optreedt die gt paard gaat met een zeer snel! en onregelmatige hartslag di uiteindelijk zo ontregeld raakt dat ernstige beschadiging wlie de hartspier en vervolgens dpa dood wordt veroorzaakt. fik Opmerkelijk is dat zo'n toestan zowel bij mens als bij dier voorn dan optreedt als er sprake is rat een combinatie van twee facto ren, namelijk van buitengewon hoge stress of spanning en vol strekte hulpeloosheid. Dat laat ste wil zeggen dat het slachtofja over geen enkele effectieve nier beschikt om de spanning li verminderen. Een indrukwekkend en onthul send voorbeeld daarvan leverii een experiment met wilde rat ten. Het gedrag van deze diem bestaat uit snelle bewegingenzo als bijten, rennen en springeti Wanneer zo 'n dier plotseling mel een stalen handschoen uit eei kooi wordt opgepakt en zo steelt wordt vastgehouden dat het ski absoluut niet meer kan bewe gen, dan vertoont het vrij spoe dig een reactie die het best i schreven kan worden als 'hel opgeven' of als hulpeloosheii (en misschien wel hopeloos heid!). Sommige van de ratten blijken in zo'n situatie vrij spoe dig (soms al na een paar uurl tl overlijden. Ook bij mensen blijkt het verlies van bewegingsvrijheid en standigheid en het toenema van afhankelijkheid en hulpe loosheid de sterftekans sterk It verhogen vermoedelijk een rati de redenen dat bij de overgang van zelfstandig wonen naar i paalde bejaardenhuizen sterfte onder ouderen sterk toe neemt). Maar daarmee is natuurlijk noj niet verklaard dat de dood ooi' versneld of zelfs veroorzaak kan worden door de beslissing 'genoeg is genoeg' bij mensen d niet onder grote spanning staan en die niet in het laatste stadiun van een ziekte verkeren. Sommi ge wetenschappers houden hel er op, dat 'kalme' plotselinge sterfgevallen het gevolg kunnen zijn van een psychisch 'opgeroe pen' verhoogde activiteit vat dat gedeelte van ons zenuwstel sel dat een remmende werking heeft onze organen, waardoot een een verlangzaming en zelfs stopzetting van ons hartritmt wordt veroorzaakt. Overigens weet nog geen ps)- choloog wat de psychologisch techniek is om jezelf uit de vaan te nemen. Dat moet zo maar blij ven ook. Want we hebben a" maal wel van die momenten we het absoluut niet meer zie# zitten. En stel je eens voor datwt met onze gedachten echt zouden kunnen doden, hoevelen vat ons zouden hun volgende ver jaardag dan nog halen? Advertentie ^Ontwikkelen gratis van alle door ons geleverde filmpjes' i mimi. <gÉ||i Zondagskranten passen bij grote steden, waar het ook op zondag bruist van het leven (foto GPDi y

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1990 | | pagina 4