Avontuurlijke
competitie
voor Zeeuwen
Minder agressie tegen arbiters
Naar de top van het amateurvoetbal zonder geld en dure aankopen
AMATEUR
VOETBAL 0
Eigen kweek
696 -3 /-•
Eb en vloed
Betrekkelijk
Overleven
Agressie
Als in het komende weekeinde de voetbalcompetitie weer
begint, wacht de Zeeuwse amateurs een avontuurlijk
seizoen. In de eerste plaats gaat de aandacht natuurlijk uit naar
Serooskerke, dat in het zaterdagvoetbal het hoogste niveau, de
eerste klas, heeft bereikt. Gerenommeerde ploegen komen dit
seizoen naar het Walcherse dorp, zoals Barendrecht,
Heerjansdam, Marken, ASWH uit Hendrik Ido Ambacht en
Vitesse Delft, om er maar een aantal te noemen. Serooskerke
voelt zich allerminst een favoriet voor de titel, maar denkt het in
de eerste klas toch langer uit te zingen dan Hoek.
Avontuurlijk is ook de tweede klas A van het zaterdagvoetbal.
Zal Hoek er in slagen terug te keren naar de eerste klas? Zal
Bevelanders nu wel een periodetitel veroveren? Zal Kloetinge
toch een rol van betekenis spelen? Zal Aremuiden zich
wonderbaarlijk herstellen? En wat zal WHS in deze klas
presteren? De antwoorden liggen nog verborgen in de toekomst.
In het zondagvoetbal zal vooral Middelburg met argusogen
worden gevolgd. De club bruist van ambitie en wil in het
voetspoor van Vlissingen oprukken naar de hoofdklas. Vooral
van HVV '24 uit Hulst worden verrassende uitslagen verwacht en
Goes zal zich nadrukkelijker willen presenteren dan vorig
seizoen.
In deze extra PZC-krant wordt aandacht besteed aan tal van
facetten van het Zeeuwse amateurvoetbal en wordt
vooruitgeblikt op het nieuwe seizoen. De tekst is van de PZC-
sportredacteuren Joop van den Berg, Richard Thannhauser, Frits
Bakker, Taco van den Velde, Edith Ramakers en Han Gommeren
en van de medewerkers Koen de Vries, Peter de Jong, Eddy
Bogaert, Wim Jagt, Eddy van der Hooft, Lucien Roelandt, Aector
Doorns, Peter van Kouteren, Ron Roelandt en Wim de Vos.
Op de valreep van het
vorige seizoen slaagde
Serooskerke er toch nog
in te promoveren naar
de hoogste klas van het
landelijk zaterdagvoet
bal. Het kampioenschap
werd weliswaar voor de
neus van de Walcherse
ploeg weggekaapt door
Altena uit Nieuwendijk,
maar door een overwin
ning op een andere pe
riodekampioen, UW
uit IJsselmuiden, be
reikte Serooskerke toch
nog de eerste klas.
Het succesvolle team,
compleet met enkele
versterkingen, poseerde
voor de molen van Se
rooskerke. Staande van
links naar rechts: Harry
Koster, Mart van de
Guchte, Stefan Hille-
brand, Edward Jonge-
pier (keeper), Kees-Pie-
ter Geschiere, John van
der Have, Reinco Ge
schiere, René Geschiere,
Wim Allaart, Marcel de
Nijs, Hans Wattel, elftal
leider Jan Wattel, trai
ner Piet Puijpe en voor
zitter Joop Wattel. Ge
hurkt van links naar
rechts: Jaap Pijnenburg
(keeper). Pieter den Hol
lander, Bert Riemens,
Marco Jonker, Jan Gee-
ne, Hans Adriaanse,
Henk Wondcrgem,
Christian Coppoolse,
Marco Dieleman en ver
zorger Co Meijers. Op de
grond van links naar
rechts: verzorgster Els
den Hollander, Chris
van Beem en Jaap Lob-
bezoo Ifoto Ruben Oreel)
Het wonder van Serooskerke
Ti
Piet Puijpe: spelers zijn bereid
zich voor elkaar op te offeren
foto Ruben Oreel
Ook in het amateurvoetbal
zijn de wonderen de wereld
nog niet uit. Want soms lukt hel
een club zowaar om 'op een slof
en een ouwe voetbalschoen' de
hoogste regionen te bereiken.
En dat terwijl het tegenwoor
dig eigenlijk voor onmogelijk
wordt gehouden in de hoogste
klas te komen zonder duchtig
met de geldbuidel te rammelen
om spelers van naam aan te
trekken.
De voorbeelden van financiële
verlokkingen voor de amateurs
liggen voor het opscheppen. Be
stuursleden zullen het in alle
toonaarden ontkennen, maar bij
Middelburg' lopen voetballers
rond die beter betaald worden
dan sommige spelers bij Vlissin
gen. De Zeeuwse profclub zou
maar wat graag spits Paul
Schipper weer inlijven. Zelfs
Bobby Haarms van Ajax ver
baasde zich er over dat 'een spe
ler als die Schipper' bij de ama
teurs voetbalt. Vitesse kwam
zelfs informeren. Maar de Mid
delburgse 'amateur' Schipper
kan het zich permiteren om niet
in te gaan op aanbiedingen van
profclubs.
En wat te denken van de verster
kingen, die plotseling bij de
amateurclub Dosko in Bergen
op Zoom opdoken. Profclubs als
Vlissingen en RBC hebben sme
kend en met een vorstelijk con
tract in de hand aan de deur ge
staan bij de donkere Marlon van
de Sande. Deze speler moest bo
vendien vrijgekocht worden bij
Sint Niklaas. Marlon hapte niet
toe. Maar zie, nu speelt Van de
Sande wel voor het tweede klas-
sertje Dosko, dat zich bovendien
versterkste met Edu de Schep
per van Baronie, met Arjan Hel-
lemons van Alliance, met John
Schrauwen van Rood Wit, met
Duco Bolte van 's-Gravendeel
en niet te vergeten met Jurgen
Hendrikx van Beek-Vooruit,
topscorer in het Brabantse ama
teurvoetbal.
Het ambitieuze Middelburg
(„het AC Milan van het Zeeuwse
amateurvoetbal", zoals een sup
porter zei), dat-zich opmaakt
voor de sprong naar de eerste
klas, zal nog een hele dobber aan
Dosko krijgen. En trouwens ook
aan MOC '17 uit Bergen op
Zoom, dat zich al net zo opmer
kelijk versterkt heeft.
Betalingen in het amateurvoet
bal zijn van alle tijden. Maar de
indruk wordt wel gewekt, dat er
tegenwoordig steeds meer spon
sors zorgeloos roepen: geld moet
rollen, ook voor de amateurs. In
die wereld van rijkelijke vergoe
dingen, lijkt een club met maar
weinig sponsors alle hoop op de
top wel te kunnen laten varen.
Maar, zoals gezegd, de wonderen
zijn de wereld nog niet uit. Inder
daad als een miracel heeft het
bescheiden, nooit luidruchtig
aan de weg timmerende Seroos
kerke zowaar de top van het va
derlandse amateurvoetbal be
reikt. Spectaculaire 'transfers'
waren in het Walcherse dorp niet
te signaleren. Het succes werd
bijna helemaal met eigen kweek
bevochten.
Het wonder is nog groter, omdat
de club niet alleen over weinig fi
nanciële middelen beschikt,
maar bovendien bescheiden in
omvang is. Veel clubs in het za
terdagvoetbal - of ze nu geves
tigd zijn in Noordwijk, Katwijk,
Spakenburg, Kampen, Rijns
burg, Alphen 'aan de Rijn of As-
sen - tellen duizend of meer le
den, terwijl het geen zeldzaam
heid is dat die zaterdagclubs
achttien, negentien of twintig
seniorenelftallen hebben. In ver
gelijking daarmee is Seroosker
ke een kleintje: 260 leden en zes
senioreneltallen. Bij de Walcher
se club zul je bovendien geen
ex-profspelers aantreffen, zoals
wel bij verschillende andere
clubs in de top van het zaterdag
voetbal.
Het onverwachte succes is Se
rooskerke dan ook zeker niet
naar het hoofd gestegen. Voor
zitter Joop Wattel en trainer
Piet Puijpe voelen er niets voor
om hoog van de toren te blazen.
Zo beseft Joop Wattel dat er in
het Zeeuwse zaterdagvoetbal
min of meer een eb- en vloedbe-
weing te bespeuren is. Clubs als
ACV uit Assen, Noordwijk,
Quick Boys uit Katwijk en
DOSK uit Kampen zijn min of
meer vaste waarden in de hoog
ste klas van het zaterdagvoet
bal. In Zeeland is er sprake van
stuivertje wisselen: vroeger De
Meeuwen en Arnemuiden, daar
na Oostkapelle en Hoek, en nu
dus Serooskerke. Joop Wattel:
..We blijven optimistisch, maar
we beseffen dat het over vijfjaar
allemaal weer anders kan zijn".
Toch geeft de 40-jarige Piet Puij
pe geeft Serooskerke een aan
zienlijk grotere kans om zich in
de eerste klas te handhaven dan
Hoek in het nabije verleden:
..Hoek werd in de eerste klas ge
schoten door Remco van Kee-
ken. Toen die speler wegviel,
had Hoek individucel nog wel
klasse, maar er was te weinig
eenheid. Serooskerke is als
groep veel hechter en de spelers
hebben meer voor elkaar over,
zijn bereid zich voor elkaar op te
offeren. Ook speelt mee dat er
hier rust rond het eerste elftal
heerst. Hoek werd door de in
breng van de sponsors erg ambi
tieus en daardoor werd de druk
op het elftal erg groot en ging het
team krampachtig spelen. Bij
ons is er natuurlijk ook de span
ning, omdat we goed willen pres
teren, maar die opgeschroefde
druk is er niet", zo analyseert
Piet Puijpe.
promoveerd zijn: Altena uit
Nieuwendijk, DSVP uit Pijnac-
ker, Excelsior Pernis, Huizen en
Serooskerke. Puijpe: „We moe
ten de realiteit niet uit het oog
verliezen. Afgelopen seizoen
hebben we meestal redelijk ge
speeld, maar grandioos voetbal
was het nu ook weer niet. Nie
mand mag dan ook van ons ver
wachten, dat we in de eerste klas
zo maar tegenstanders van de
grasmat spelen. Serooskerke
blijft een beperkte ploeg, die wel
in staat is de huid zo duur moge
lijk te verkopen. Vooral tegen de
andere pas gepromoveerde ploe
gen zie ik wel kansen. Vorig sei
zoen hebben we drie punten van
Altena gepakt: thuis wonnen we
met 3-1 en uit speelden we met
0-0 gelijk."
Serooskerke heeft zich ook nu
niet spectaculair versterkt. De
opvallendste 'nieuweling' is de
talentvolle Harry Koster, die vo
rig seizoen de ballen bij Veere
niet al te best raakte, die blessu
re-gevoelig lijkt, maar die bij Se
rooskerke toch weer brandt van
ambitie. Marcel de Nijs keerde
terug uit Goes en voor de rest
zijn er wat veelbelovende A-ju
nioren bijgekomen. Puijpe: „De
selectie is inderdaad niet breed
en onze grootste zorg zijn de
blessures. Als we blessurevrij
kunnen blijven, verwacht ik dat
we mee kunnen draaien." He
laas heeft Serooskerke meer
blessure-gevoelige toppers. Bert
Riemens bijvoorbeeld, die vorig
seizoen niettemin negen doel
punten scoorde. En ook aan
voerder Hans Wattel wil wel
eens geblesseerd zijn.
Maar Piet Puijpe weet ook, dat
het allemaal betrekkelijk is.
'Deskundigen' voorspelden bij
het begin van het vorige seizoen,
dat Serooskerke misschien wel
in degradatiegevaar zou komen.
Er waren toen immers niet min
der dan zes spelers vertrokken:
Jos en Leo Kayser, Marcel de
Nijs, Wim de Fouw, Arjen Lu-
teijn en Chris van Beem. De
werkelijkheid was echter, dat
Serooskerke voortdurend mee
speelde om de eerste plaats. Wel
iswaar werd Altena kampioen,
maar dankzij een periodetitel en
een zege in een beslissingswed
strijd tegen UW uit IJsselmui
den bereikte de Walcherse club
de eerste klas.
Voorzitter Joop Wattel kan nog
attenderen op een uitzonderlij
ke ontwikkeling: „In 1974 speel
den we nog in de tweede klas van
de onderbond (de afdeling Zee
land). Nu hebben we dus de eer
ste klas van het landelijk zater
dagvoetbal bereikt. Maar in heel
die periode zijn we maar twee
keer kampioen geworden: we
zijn kampioen geweest van de
tweede klas van de afdeling en
we zijn kampioen geweest van
de vierde klas landelijk. Alle an
dere keren klommen we op door
versterkte promoties of door van
een andere periodekampioen te
winnen."
Serooskerke beseft dat er weer
twee ploegen zullen degraderen
en dat ook de derde plaats van
onder nog degradatiegevaar in
houdt. „Maar we zullen ons
handhaven", voorspelt een opti
mistische trainer Piet Puijpe,
die ooit zelf in RCS speelde en
die eerder trainer bij RCS, Wal
cheren, Noormannen en Nieuw-
dorp was.
De kans om te overleven is ook
groot, omdat vijf van de veertien
clubs in de eerste klas B pas ge-
Omdat scheidsrechters
kind aan huis zijn in vele
bestuurskamers, veel wed
strijden (luiten en ook veel
duels bezoeken (ze hebben gra
tis toegang bij wedstrijden),
mogen ze gerekend worden tot
de best geïnformeerde insi
ders in de voetbalwereld. Bo
vendien zijn de meeste arbi
ters zo door de wol geverfd,
dat ze niet meer in sprookjes
geloven. Met andere woorden:
ze weten, dat er ook bij de ama
teurs meer op het spel staat
dan de punten alleen.
De 40-jarige Jos Jobse uit Kou-
dekerke, voorzitter van de
scheidsrechtersvereniging
Walcheren en zelf actief arbifer
in de derde en tweede klas van
het zaterdagvoetbal, kan dan
ook signaleren: „De spannin
gen in het veld zijn soms groot,
omdat er ploegen zijn, die bij
een overwinning een flinke pre
mie tegemoet kunnen zien.
Winst betekent voor sommige
spelers een premie van bijvoor
beeld 200 gulden. Dat maakt de
belangen groter en de taak van
de scheidsrechter zwaarder."
Toch is het leven voor de
scheidsrechter op de groene
mat iets aangenamer gewor
den sinds de COVS (Centrale
Organisatie van Voetbal
scheidsrechters) een actie
voerde tegen het geweld op het
veld. Vooral in het district Zuid
I (waaronder Zeeland ressor
teert) is duchtig aan de bel ge
trokken na een serie molestge-
vallen tegen de arbiters op het
veld. De scheidsrechters van
het district Zuid I dreigden lan
ge tijd te zullen staken als ze
niet meer rugdekking kregen
van de clubbesturen en van de
KNVB.
Jos Jobse: „Er is sprake van
een duidelijke verbetering. De
KNVB staat inderdaad meer
achter ons en vele clubbestu
ren zien ook wel in, dat scheids
rechter goed beschermd moet
worden. Maar wat belangrijker
is: ik heb de indruk, dat er ook
in het veld meer geaccepteerd
wordt. Nog niet zo lang geleden
beleefden we een periode, dat
er bijna helmaal niks van een
scheidsrechter gepikt werd. Je
was als scheidsrechter bij wijze
van spreken voortdurend in ge
vaar. Maar er is nu wat meer to
lerantie. Dat hoor ik ook van
collega's."
Jobse verwacht, dat de disci
pline onder de spelers groter
zal worden en dat ze elkaar
gaan corrigeren: „Neem nu het
bekende 'maten-naaien': spe
lers, die na een overtreding van
een tegenstander met een
enorm misbaar over de gras
mat rollen, soms onder het sla
ken van ijselijke kreten. Ze
overdrijven alleen maar om die
tegenstander een boeking te la
ten oplopen. Ook zijn er spe
lers, die veinzen, dat ze een
klap of een trap van een tegen
stander hebben gekregen.
Vooral na al die wedstrijden
van het WK op de tv, waar die
beelden ook vaak te zien zijn.
neemt het bij de amateurs toe.
Maar ik verwacht, dat de mees
te spelers dat niet meer van el
kaar pikken, dat ze elkaar op
den duur corrigeren en dat dit
maten-naaien wel afneemt."
Nu er minder ernstige molest-
gevallen gesignaleerd worden
neemt het aantal cursisten
voor de scheidsrechterscursus-
sen ook weer toe. Jos Jobse:
„Dat is toch ook een gevolg van
onze actie geweest." Manager
Jos Jobse: molestgevallen altijd signaleren (foto John Siwabessy)
Wim Jagt van de afdeling Zee
land van de KNVB reageert:
„We gunnen de scheidsrech-
tersorganisatie graag die eer,
maar er is toch op z'n minst
sprake van een combinatie van
factoren voor het succes van de
scheidsrechterscursussen. Zo
hebben we in januari bijna
4.000 brieven rond gestuurd om
te attenderen op de nieuwe cur
sussen. We stuurden de brieven
bijvoorbeeld aan alle spelers
boven de dertig jaar, aan alle
scheidsrechters met het ver
zoek andere kandidaten op te
geven, aan alle clubbesturen.
Tenslotte kwamen er 62 kandi
daten. Er is overigens nog al
tijd een tekort aan scheids
rechtersin de afdeling Zeeland,
zowel op zaterdag als op zon
dag kunnen er nog zeker twin
tig a dertig bij."
Jos Jobse tilt er niet zo zwaar
aan wie de eer voor het succes
krijgt: „Zaak is wel, dat we de
vinger aan de pols houden. De
scheidsrechters moeten alert
blijven. Een scheidsrechter
moet een geval van agressie
nooit afdoen met de gedachte:
laat maar zitten. Het mag nooit
in de doofpot. Ook verbale be
dreigingen moet gesignaleerd
worden. Als een speler tegen
een arbiter zegt, dat hij hem na
de wedstrijd wel weet te vin
den, moet dat bekend worden.
We hoeven geen enkele zaak op
blazen, maar het moet wel ge
meld worden. Alleen met harde
feiten en cijfers kunnen we de
KNVB en de clubbesturen blij
ven alarmeren."
Jos Jobse is ook wel bereid de
hand in eigen boezem te ste
ken: „Scheidsrechters maken
zich er soms schuldig aan, dat
ze echte gemene overtredingen
niet bestraffen met een boe
king en daarna wel een speler
een boeking geven voor com
mentaar op de leiding. Arbiters
moeten agressie in de kiem
smoren. Het is mij ook wel eens
overkomen, dat ik in het begin
van een wedstrijd een keiharde
overtreding niet onmiddellijk
met een boeking bestrafte en
vervolgens de hele wedstrijd
door de spelers uitgeprobeerd
werd. Het maakt niet uit of een
forse overtreding in de eerste
minuut of in de dertigste mi
nuut gemaakt wordt. Als die
overtreding een boeking waard
is dan moet die ook gegeven
worden."
Overigens beziet Jobse met ge
mengde gevoelens de nieuwe
regels: „Het is goed dat we nog
duidelijk kunnen optreden te
gen spelers, die een tegenstan
der een duidelijke doelkans
ontnemen met een overtre
ding. Die speler kunnen we nu
dus zo van het veld sturen of de
overtreding nu gedaan wordt
net binnen het strafschopge
bied of nog bij de middenlijn.
Maar de nieuwe regel voor bui
tenspel (aanvaller en verdedi
ger op dezelfde lijn is niet bui
tenspel als er nog verdediger
tussen de aanvaller en de doel
lijn is) zal niet veel veranderen.
Er zal altijd een discussie blij
ven over buitenspel."
En dan de regel, dat het tenue
keurig in orde moet zijn (het
hemd in de broek en geen afge
zakte kousen) en dat er scheen
beschermers gedragen moeten
worden (de scheenbescher
mers zijn overigens nog niet
verplicht bij de amateurs). Job-
se: „Natuurlijk moeten zowel
scheidsrechters als spelers
goed gekleed zijn, maar de toe
passing van de echte spelregels
is het belangrijkste en dan zal
het mij een zorg zijn of iemand
zijn hemd niet in de broek
draagt."
