Oude scheepsbalk unieke vondst Zomers plukwerk in een lusthof vakantie LK Kokkelvisser dupe van 'zeeroverij' Kleding enzijdige ongelukken in nacht en vroege ochtend itranden rij van taraffine Wisseltruc met waardeloos geld zeeuwse almanak mms jran*y mm Container Proefstation voor de Fruitteelt Steekproeven Leeftijd K** .EES Verzetje Kapot zeeland VRIJDAG 13 JULI 1990 rie doden op Zeeuwse wegen JlSSINGEN - Verschillende fo-ongelukken hebben Jensdagnacht en donderdag gen vroeg in Zeeland in to- l drie doden geëist. Twee in- lenden raakten bovendien Iar gewond. Het betrof in al- Igevallen jonge slachtoffers, ltwee gevallen vonden be- lurders de dood toen ze met i auto van de weg raakten en |en een boom tot stilstand lamen. Bij het derde ongeluk log een auto uit de bocht, ft gebeurde op de Kanaalweg iRetranchement, waar de 19- Duitse toerist Burkhard |ck om het leven kwam. Twee lenden van 18 en 22 jaar, even- Heek afkomstig uit Mon- fau, raakten zwaar gewond, werden overgebracht naar tSint Janshospitaal in Brug- I Eén van hen lag donderdag- bnd nog in coma. I drie jongens reden omstreeks fart over vier terug naar cam- De Wildhof waar zij kam- lerden. Ze raakten in een cht, met vermoedelijk hoge lelheid, aan de linkerkant van jweg. De auto reed eerst tegen 1 slootwal, werd als het ware Jlanceerd, sloeg vervolgens ■rschillende keren over de kop 1 kwam pas tientallen meters verder in een weiland tot stil stand. De drie inzittenden werden uit de wagen geslingerd. Voor Heek kwam hulp te laat. Zijn twee vrienden werden direct overge bracht naar Brugge. De 22-jarige J. B. de Gooijer uit Nieuwegein verloor om 2.30 uur de macht over het stuur op de provinciale weg langs het Noordbevelandse Geersdijk. Het voertuig belandde tegen een boom. De jongeman, die de enige inzit tende was, overleed ter plaatse. De brandweer moest er aan te pas komen om het slachtoffer uit het geheel vernielde voertuig te halen. De politie vermoedt dat de bestuurder te hard heeft gere den. De 26-jarige G. Hollander uit Burgh-Haamstede reed donder dagochtend om 7.20 uur met zijn auto tegen een boom, nadat hij zich vergiste in een flauwe bocht. Hij reed over de provin ciale weg van Wissenkerke rich ting Kortgene. Ook deze be stuurder overleed ter plaatse. Het voertuig werd geheel ver nield. De politie vermoedt dat de bestuurder was verblind door de laagstaande zon. ;auto waarmee de drie jeugdige toeristen in Retranchement uit e bocht vlogen (foto Camïle Schelstraete) Sven, het zoontje van de heer T. Marleveld, medewerker van de dienst archeologie onder water, in het steungat voor de mast van de in het Brouwersgat opgeviste scheepsbalk (foto Pieter Honhoff) STELLENDAM - De Noordzee heeft weer een stuk historie prijsgegeven. De dienst archeologie onder water van het minis terie van WVC in Alphen aan de Rijn beschikt sinds donderdag over een unieke balk van zeven meter lengte. Het stuk hout - onderdeel van een schip - is een kleine drie weken geleden in het Brouwershavense Gat voor de Brouwersdam opgevist door J. Flinkweert, schipper van de Goeree 33. Onderzoek moet uit wijzen uit welke eeuw de vondst stamt. De balk was vermoedelijk over de hele breedte van het schip ge plaatst en deed onder meer dienst als steungat voor de mast. Volgens T. Marleveld van de dienst archeologie onder water is het 'zwaar gebouwde' schip' ongeveer negen meter breed ge weest. Dergelijke constructies kwamen voorzover bekend alleen voor bij kleine binnenvaartkraampjes. „Deze vondst", aldus Marleveld, „tilt weer een tipje van de sluier op van de manier waarop men vroeger schepen bouwde. Dit is een hele leuke vondst." Hoe oud de balk is valt nog met geen mogelijkheid te zeggen. De balk is overgebracht naar de werkplaats van de dienst in Alphen aan de Rij, waar douches de balk nathouden en beschermen te gen scheuren. Aan de hand van de jaarringen van de balk, onder zoeken archeologen uit welke eeuw de balk dateert. Daarna zal het stuk hout vermoedelijk een plekje krijgen in een museum. JlERIKZEE - De Walcherse en Ichouwen-Duivelandse stran- len zijn weer paraffine-vrij. In lësterschouwen heeft een Jchoonmaakploeg de klus don- Ierdag geklaard en in Valkenis- was het overigens onschade- Ijke spul woensdag tegen de Ivond al verwijderd. Rijskwa- lerstaat ondertussen doet er al- Is aan de dader te achterhalen. |e schoonmaak-operatie was |iet alleen op de Zeeuwse stran- i nodig. Langs de Nederland- ekust van Vlissingen tot Zand- loort is deze week naar schat ing 500.00" kilo paraffine aange- poeld .aarvan een klein ge in Zeeland. Rijkswaterstaat schat de totale losten van de schoonmaak op len minste een miljoen gulden. Paarom, aldus een woordvoer der, is Rijkswaterstaat er alles jan gelegen de vervuiler op te Iporen en de schade te verhalen. |en team van twintig mensen joudt zich met het onderzoek |ezig. rijkswaterstaat houdt er reke ning mee dat de paraffine af komstig is van een tanker die let mogelijk bij een verwer kingsbedrijf moest afleveren, klaar volgens J. T. Kramer van Je directie Noorzee van Rijks waterstaat kan het ook best zijn pat het spul geloosd is door een passerend schip. En dan wordt pet heel moeilijk de schuldige te Ichterhalen. jjchuldig in de zin van de wet is le lozer niet, want van echte ver- tiiling blijkt geen sprake te zijn. Set lozen van kaarsvet is niet «rboden en het bevat geen stof- en die verantwoordelijk kunnen Sjn voor een daadwerkelijke verontreiniging. Niettemin kan aet Rijk de opruimingskosten J:el opeisen, omdat de veroorza ker de Nederlandse staat schade teeft berokkend. ta Westerschouwen Is de strand- 'einigingsmachine woensdag avond tot elf uur bezig geweest. Donderdagmorgen werd het karwei hervat en na een pauze is s avonds verder gewerkt. Vol gens milieu-ambtenaar K. M. Rouw is het moeilijk aan te ge ven hoeveel paraffine is opge naaid, omdat de machine tege lijkertijd andere rommel heeft verwijderd. Voorlopig is het af val opgeslagen. Landelijk wordt bekeken of de paraffine herge bruikt kan worden. °ok in Valkenisse zit de smurrie inmiddels in een container. Woensdagavond reeds was het Scn°onmaken, na een hele dag Werk, klaar. J. Wielemaker, die belast was met de operatie, schat de totale hoeveelheid op 20 n zeven a acht kubieke meter. WILHELMINADORP - Een van Zeelands prettigste plek ken bij fraai zomerweer is het Proefstation voor de Fruit teelt in Wilhelminadorp. Ap pels en peren hangen belofte vol te rijpen aan de ordelijk gerangschikte bomen, hoge windsingels van populieren zorgen voor aangename scha duw en de korte broeken van de proeftuinmedewerkers versterken het zomerse ge voel. In de kleinfruitafdeling staan de bessenstruiken op hun mooist te wezen. Tussen het donkere groen glimmen koele trossen rode en witte bessen. In deze lusthof is een groepje vakantiewerkers aan de slag. Het Proefstation besteedt het zomerse plukwerk in de klein- fruitsector uit aan scholieren die een deel van hun vakantie uittrekken voor het bijeenga ren van een welkome aanvul ling op hun zakgeld. Er zijn on plezieriger plekken te beden ken om dat te doen. Dat vinden de vakantiewerkers zelf ook. Veel jonge kleinfruitplukkers komen ieder jaar terug. En dat stelt het Proefstation op prijs. Ervaring is ook voor een vakantiewerker mooi meege nomen. Twee van die ervaren krachten zijn Jolanda Kole en Marjan Kik, beide 20 jaar en wonend in Wilhelminadorp. De eerste is al voor de vijfde keer enkele we ken in de proeftuin aan het werk, de tweede voor de vierde keer. Afwisseling is voor hen het aantrekkelijkste aspect van hun vakantiebaantje. De nadruk ligt op het plukken, maar omdat het Proefstation onderzoek aan verschillende soorten kleinfruit doet, in di verse proeven, gebeurt het maar zelden dat iemand dagen achtereen in hetzelfde gewas staat te plukken. De vakantie werkers houden zich behalve het plukken van witte, rode en zwarte bessen, bosbessen, aardbeien, frambozen en bra men onder meer bezig met schoffelwerk en ze geven de struiken water die in plastic tunnels staan. En soms sprin gen ze bij in het hard fruit. Met het eigenlijke onderzoeks werk hebben de vakantiewer kers weinig te maken. Jolanda Kole verricht wel een karweitje dat op een gewoon kleinfruit- bedrijf niet vaak voor zal ko men. Ze neemt steekproeven uit de doosjes bessen die haar collega's hebben geplukt, Jonge vakantiewerkers aan de slag op het Proefstation voor de Fruitteelt in Wilhelminadorp foto Willem Mieras weegt ze en telt met behulp van een handig apparaatje hoeveel trossen in een doosje van een pond gaan en hoeveel bessen aan zo'n tros hangen. Marjan Kik weet dat het Proef station prijs stelt op zorgvul dig werk: „Bij een gewoon fruitbedrijf gaat het vooral om het tempo. Hier gaat het veel meer om nauwkeurigheid. Wij moeten bijvoorbeeld ook de rotte bessen apart houden." De twee vakantiewerksters zijn zeer te spreken over de ma nier waarop de vaste medewer kers van het Proefstation het werk begeleiden. Jolanda Ko le: „Er is geen hinderlijke con trole. Ze houden natuurlijk wel in de gaten waar je mee bezig bent en of je het wel goed doet, maar je wordt niet voortdu rend op je vingers gekeken." Daar streven de medewerkers van het Proefstation ook be wust naar. Ron Anbergen, een van de kleinfruitspecialisten, heeft bij een eerdere ervaring gemerkt dat een al te nadruk kelijke controle alleen maar averechts werkt. „Je merkt dan dat er meer wordt gekletst onder het werk, waardoor de f/ nauwkeurigheid afneemt. En de motivatie wordt minder. Het beste is gewoon de vakan tiewerkers vertrouwen en ver antwoordelijkheid te geven." Het weer bepaalt bij het Proef station voor de Fruitteelt in belangrijke mate de behoefte aan vakantiewerkers. Dat maakt het lastig een zodanig schema op te stellen dat de hoeveelheid werk spoort met het aantal scholieren dat een handje komt helpen. Ron An bergen: „We zitten nu tamelijk ruim in onze vakantiewerkers. zodat het af en toe zoeken is naar werk voor ze. Maar over twee weken zijn er minder mensen beschikbaar, terwijl we verwachten dat het dan drukker wordt met het pluk werk. Dat is wel lastig. Maar vakantiewerkers hebben na tuurlijk ook hun vakantieaf spraken." Het wisselende aanbod van werk en vakantiewerkers bete kent voor Joop Cauwenbergh, die bij het Proefstation de ad ministratieve kant vap het vakantiewerk verzorgt, enig geregel. Hij zet deze zomer der tig scholieren in, die gemid deld drie weken komen werken. Vakantiewerkers in de proeftuin dienen minstens 16 jaar te zijn. Cauwenbergh: „Vijftienjarigen vinden we nog te speels. Die zijn vaak niet se rieus genoeg." Een oude af spraak op het Proefstation is dat maximaal tweederde van het aantal vakantiewerkers uit kinderen van personeelsleden mag bestaan. Dit jaar wordt die norm lang niet gehaald. Cauwenbergh: „We hebben op dit moment weinig medewer kers met kinderen in de leeftijd van 16 tot even boven de 20 jaar." Omdat het werk bij het Proef station zo sterk afhankelijk is van het weer (wanneer het re gent wordt er bijvoorbeeld niet geplukt), zijn de vakantiewer kers er niet van verzekerd dat ze ook volop aan de slag kun nen in de weken die ze voor de versterking van hun financiële situatie hebben gereserveerd. Het komt wel voor dat ze bij ge brek aan werk naar huis wor den gestuurd. Jolanda Kole: „Dat is dit jaar gelukkig nog niet gebeurd. En trouwens, die gemiste uren kun je vaak met wat overwerk wel weer inha len." Een vakantiewerker die de he le dag tussen smakelijk fruit aan het werk is, staat op het eerste gezicht aan een voortdu rende verleiding bloot een flink toe te tasten. Maar dat valt vol gens Marjan Kik wel mee: „Als je een halve dag op je knieën tussen de aardbeienplan ten hebt gezeten, kun je geen aard bei meer zien." Ben Jansen De Vrijheid, beroofd van het ruime sop en een deel van de inventaris, gevangen in buitendijks grasland foto Hans Slotboom) (Van onze correspondent) OUDEBILDTZIJL - Kok kelvisser Leen Steketee uit Yerseke had al pech, toen hij vorige week woensdag met zijn visserschip op een zandbank liep in het Wad dengebied. Hij heeft een nieuw vissersbedrijfje en was pas veertien dagen aan het vissen. Het geluk ont glipte hem verder, toen zijn vaartuig vrijdag bij wind kracht 8 tot 9 van het anker werd geblazen. Onbemand werd de onfortuinlijke YE117 door de wind voort gedreven, dwars over rijs- dammen van de landaan- winningswerken, tot het bo ven het Friese Nieuwebildt- zijl strandde. Maandag was de ontgoocheling voor de Zeeuwse vissers compleet: het schip bleek in een collec tieve daad van zeeroverij nagenoeg leeggestolen en deels vernield. Tijdens de stormvloed werd het schip ver in het polder land geworpen. Zelfs bij vloed ligt het droog. Land aanwinningswerkers van Rijkswaterstaat bespeurden het schip het eerst. Ze troffen niemand aan boord. Alleen dure spullen in het onafge sloten binnenste. Communi catie kwam volgens het boekje tot stand; er gingen berichten naar de rijkspoli tie te water, rijkspolitie Me- naldumadeel en de kust wacht Brandaris. „Ze kon den best ergens drijven", zegt Louis van Schaik van Rijkswaterstaat over de dan nog spoorloze bemanning. De visserij-inspectie bracht het verlossende bericht. De vissers waren veilig aan wal Op dat moment trok de rijkspolitie de handen van de zaak af. De waterpolitie beloofde door extra surveil lance een oogje in het zeil te houden. Dat bleek in de praktijk eerder gezegd dan gedaan. „Het is daar een gro te rimboe. Een onbegaan baar gebied, want er staat bijna geen water", zegt een woordvoerder van de water politie in Harlingen. „Maan dag hebben we geprobeerd er bij te komen, maar zelfs met een rubberboot lukte dat niet." Wat over het water inder daad onmogelijk is, blijkt vanaf de dijk boven Nieuw- bildtzijl een fluitje van een cent. De jeugd van Oude- en Nieuwebildtzijl beschouwde het zondag als een leuk ver zetje: na de kerkdienst even een tochtje naar het schip. Ook de ouderen lieten zich niet onbetuigd. In kleine groepjes bezochten ze het schip. Een van hen is een vijftienja rige inwoonster van Nieuwe bildtzijl. „We mochten wel spullen meenemen, zeiden ze. Alleen gereedschap en zo moesten we laten liggen", vertelt het meisje. Wie zei dan dat dat mocht? „Nou, die kinderen", zegt ze. „De politie was al geweest en er was niemand meer op het schip." Onbevangen vertelt ze hoe een vriendje zei dat hij 7-up ging halen. „Hij kwam terug met een rugzak vol." Dat leek haar ook wel wat. „Prachtig toch, even naar zo'n schip?" Met een vrien dinnetje ging ze op weg, zo'n twintig minuten lopen. Ze verzekert dat ze niets kapot heeft gemaakt. „Die kastjes waren al opengebroken. En het bed lag overhoop. Ja, daar lag misschien ook wel wat onder. Zo gaat dat." De hele middag gingen de uit stapjes door. Ook een paar ouderen deden er aan mee, zegt het meisje. Bauke van der Heide uit Fer- werd was er bij, toen mede werkers van Rijkswater staat het schip aantroffen. Hij kan zich nauwelijks voor stellen dat voor het weekein de nog met het schip is ge vist. „Het ziet er raar uit. Al les is kapot geslagen. Ik zie de netten al niet meer". Volgens de waterpolitie ont breken een schouw, een bui tenboordmotor, een stereo én levensmiddelen. De ver nielingen mogen daar nog aan toegevoegd. Het bedie ningspaneel is kapot gesla gen, serviesgoed stuk ge smeten en beddegoed ver scheurd. Uit de machineka mer missen zelfs de accu's van de motor. De schade wordt geraamd op 10.000,-. De waterpolitie meent dat het in eerste instantie de fout van de schipper is ge weest om zijn schip onbe heerd achter te laten. „Wij hebben wel meer te doen", zegt hij over het beloofde toezicht op het schip, Wat er nu met het schip gaat gebeuren is nog onzeker. Het woord is aan eigenaar Steke tee, wiens moeder in Yerseke donderdag alleen wist te melden dat haar zoon pogin gen in het werk stelt het schip vlot te krijgen. Steke tee zelf was niet bereikbaar. Vast staat dat een nieuwe stormvloed van 2,90 meter nodig is, wil het schip op ei gen kracht het grasland uit varen. VLISSINGEN - Oude biljetten van 1000 Franse francs zijn de laatste drie weken weer aange boden aan winkeliers in Vlis singen. In vijf gevallen werd een dergelijk biljet gewisseld. Het gaat hier echter om waarde loze oude francs, die al jaren niet meer in omloop zijn. De nieuwe Franse francs zijn er niet in coupures van 1000. De biljetten van 250 gulden die in Vlissingen werden aangetrof fen hebben in tegenstelling tot eerdere berichten wèl een water merk. Het watermerk is niet te voelen, maar wel te zien. De bil jetten zijn onmiddellijk herken baar aan het gladde papier. Er is geen enkel reliëf te voelen aan de valse vuurtorens. I I M I I I II I II I I II I II I I II ITT Dat Middelburgse gezin netje ziet er zeer naar uit. Naar de vakantie, die men aan enige Franse kust wil doorbrengen op een cam ping waar de gasten geacht worden bij redelijke tempe raturen ongekleed te re creëren. „We doen dat nu al een aan taljaren en het is echt heer lijk om een paar weken van alle textiel te zijn bevrijd", zei de heer die het gezin aan voert onlangs. „Het is altijd heel ontspannen." Maar toch. Een enkele be slommering hou je altijd. „Want", zei de man pein zend, „vorig jaar zeurde mijn vrouw wel regelmatig dat ze eigenlijk niets had om uit te trekken."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1990 | | pagina 25