PZC
Breskens kreeg attractie in nieuwe kustweg
Blaffen door
de brievenbus
Varkenhouders
spannen geding
aan tegen Braks
Natuurbeschermers
België eisen verbod
op jacht in Saeftinge
PZEM wil weer
in windenergie
Hondenbaan
provincie
13
Reimerswaal biedt bedrijven helpende hand
bevindingen
ZATERDAG 7 JULI 1990
Waterleiding
Woensdrecht -
Vlissingen voor
de industrie
I I I 1 I N N i i i i i i i r
Sporen
Preventieve werking
Ultimatum is verstreken
Overbodig
Plan verwatersysteem oesters
YERSEKE - De gemeente Rei
merswaal heeft het idee een tij
delijk verwatersysteem op te
zetten voor Yersekse bedrijven
die oesters importeren. Door de
°rote sterfte onder de Zeeuwse
platte oesters in de Grevelin-
gen, verwacht de gemeente dat
oesterkwekers en -handelaren
hun toevlucht zullen nemen tot
buitenlandse oesters. Ze wil nu
voorzieningen treffen voor be
drijven die geen eigen verwa
terbassins hebben.
burgemeester A. Verbree van
Reimerswaal zegt desgevraagd
dat hij binnen veertien dagen
GOES - De Watermaatschappij
Zuid-West-Nederland (WMZ)
legint januari 1991 met aanleg
van een waterleiding van
Woensdrecht naar Vlissingen-
Oost. Dat is nodig omdat de in
dustrie oppervlaktewater uit
de Biesbosch gaat gebruiken in
plaats van grondwater uit
Noord-Brabant. Mogelijk
wordt vanaf het Spuikanaal bij
de Kreekraksluizen in dezelfde
sleuf een tweede leiding meege-
legd om land- en tuinbouw van
vater te voorzien.
Het landbouwwater komt uit
het Zoommeer. Het voldoet aan
de kwaliteitseisen die de fruit
teelt stelt. Het zoutgehalte is
voor kassenteelt echter te hoog.
Via een distributienet gaat het
water van hoofdaanvoerbuis
naar percelen. Akkerbouwers
kunnen dankzij de voorziening
op kleine oppervlakten intensie
ve gewassen gaan telen. Het net
geheel gescheiden van be
staande drinkwaterleidingen.
Voor verantwoorde exploitatie
van het landbouwnet is 14 mil
joen gulden subsidie nodig. Het
ministerie van Landbouw, Na
tuurbeheer en Visserij komt met
bijna 10 miljoen over de brug.
Dat is 40 procent van de totale
investering. Bij voorbereiding
van het project gaat de WMZ er
vanuit dat de ontbrekende sub
sidie op tafel komt. Het water
t maximaal 90 cent per ku
bieke meter kosten.
het plan wil doorspreken met de
oestersector. Het Rijksinstituut
voor visserij onderzoek (Rivo) en
het Produktschap voor vis en
vispradukten staan er in elk ge
val positief tegenover. De ge
meente Reimerswaal is bereid
een stuk grond aan de Korringa-
weg in Yerseke beschikbaar te
stellen voor het verwatersys
teem, dat waarschijnlijk zal be
staan uit een aantal containers
waarin Oosterscheldewater
wordt gepompt. Het afvalwater
wordt dan onder controle van
het Rivo via de riolering afge
voerd. Over de kosten van de tij
delijke voorziening kan Verbree
nog niets zeggen. Daarover
moet nader overleg worden ge
voerd."
Geïmporteerde oesters mogen
volgens de voorschriften niet in
aanraking komen met Ooster
scheldewater. Een aantal bedrij
ven, dat regelmatig zeebanket
invoert, bezit faciliteiten om ze
te verwateren in een gesloten
systeem.
De Reimerswaalse burgemees
ter vindt dat er voor gedupeerde
kwekers en handelaren die geen
mogelijkheden voor import heb
ben, een voorziening moet ko
men. De installatie kan dienst
doen totdat een groot quaran
tainesysteem op het bedrijven
terrein Olzendepolder gereed is.
Voor dat dure plan zoekt de
schelpdiersector momenteel
naar de benodigde financiën, on
der meer bij het rijk en EG.
BRESKENS - Breskens heeft er een attractie bij; de Pa
noramaweg; langs de kust. Automobilisten kunnen nu
vanuit hun voertuig rechtstreeks op het strand en de
zee uitkijken. De weg loopt over de Deitadijk van 't Kil-
letje bij Nieuwe Sluis richting Breskens.
De weg is ook alleen in die richting te berijden. Volgens
de deskundigen is er van zuid naar noord het mooiste
zicht op Walcheren. Langs de kant van de rijweg zijn par
keerplaatsen aangelegd om de auto even stil te zetten en
op het gemakje over de zee te kunnen uitkijken. De weg
was in eerste instantie bedoeld voor de eigen inwoners
van de streek. Ook ouderen en slecht ter been zijnden
kunnen nu eens wat vaker en makkelijker het strand be
zoeken. Maar van het begin af aan heeft het gemeentebe
stuur de weg ook als extra toeristische attractie gezien.
Vandaar ook de Oostburgse bereidheid om financieel bij
te dragen aan de weg. En mede om die bijdrage mocht
wethouder T. de Blok-van Herpen vrijdag als eerste over
de dijk rijden. Samen met waarnemend dijkgraaf F. Tho-
maes van de wegbeheerder: het waterschap Het Vrije
van Sluis. Het ophalen van de slagboom droeg nog geen
echt officieel keurmerk. Begin september zal H. Evers-
dijk, Zeeuws lid van de Tweede Kamer, het kustvak tus
sen Breskens en Nieuwe Sluis officieel Deltaveilig ver
klaren. De werkzaamheden aan de dijk maken deel uit
van de verbeteringen aan de dijken om te voldoen aan de
nieuwe normen voor zeeweringen.
Volgens J. Boekhout, hoofd technische dienst van het
waterschap, zou het echter zonde zijn om net voor het
drukke zomerseizoen niet te profiteren van de nieuwe
weg. ..Wij zien als waterschap geen reden nu de weg klaar
is om nog een paar maanden te wachten met het open
stellen van de weg. Voor de toeristen is de route met
prachtig uitzicht op Walcheren natuurlijk een extra
trekker." Automobilisten kunnen een kilometer lang
over zee en strand uitkijken. Met op- en afrit erbij is de
weg 1,7 kilometer lang.
De Panoramaweg blijft eigen weg van het waterschap.
Bij storm of werkzaamheden aan de dijk wordt de weg
afgesloten.Officieel is het geen openbare weg, eigenlijk
mag de weg dus geen naam hebben", pestte Boekhout.
Bovenop de noodzakelijke dijkverhardingen is een weg
dek aangelegd en voor die extra kosten draaide de ge
meente Oostburg op. De Panoramaweg is jarenlang een
politiek stokpaardje geweest. Hoewel alle fracties zich
voorstander van de weg toonden, beschouwde vooral de
VVD zich als geestelijke vader van de weg. In een raads
vergadering stelde de partij al eens gekscherend voor
om de weg maar 'VVD-allee' te noemen.
Wethouder De Blok, bij afwezigheid van Kruize en wet
houder De Feijter waarnemend burgemeester, zag na de
eerste verkenning nog andere mogelijkheden voor de
Panoramaweg. Het lijkt haar 's avonds een ideaal plekje
voor vérliefde paartjes om naar de ondergaande zon te
kijken. De Blok: „Misschien dat het in de volksmond dus
wel gauw omgedoopt wordt tot Lovers Lane."
Wiliem van Dam
„Zo, da's binnen een uurtje toch mooi twee keer
f89,90 verdiend." Wille steekt de Bic in het
borstzakje van z'n geruite overhemd en wan
delt met de blauwe schrijfmap onder z'n arm
geklemd intens tevreden terug naar het stad
huis.
'Controleur hondenbelastingen', staat er onder
het pasfotootje (keurige scheiding, een bijna
verontschuldigende blik boven een borstels-
nor) op z'n legitimatiekaart getypt.
De grootste Duitse herder boezemt hem geen en
kel ontzag in, de blaf van een bouvier herkent-ie
al van verre, geen teckel blijft voor hem verbor
gen.
..Als je bang bent voor honden, moet je d'r niet
aan beginnen."
De hondenmepper, wordt -ie wel eens plagend op
het gemeentehuis genoemd. Daar trekt hij zich
niks van aan. Tom Wille (41uit Vlissingen is con
tent met zijn job. ,,Je bent lekker vrij en je komt
's onder de mensen."
Vorig jaar betrapte Wille welgeteld honderdveer
tien 'zwarte' blaffers. Een mooi resultaat, vindt-
ie zelf. Z'n record bereikte hij aan de Burgemees
ter Stemerdinglaan in Oost-Souburg: twintig
honden op één dag. Maar de vangst van elf 'ille
galen' in de Vlissingse Kasteelstraat mocht er
ook zijn.
Controleur der hondenbelastingen: ooit werd
het klusje d'r bij gedaan door meteropnemers
van het energiebedrijf die, alvorens zij de meter
kast indoken, spiedend om zich heenkeken of
zich niet ergens onder de sofa een dwergkees ver
borgen hield. Dat is niet meer. In een aantal ge
meenten wordt de deurwaarder of de gemeente
bode er op uitgestuurd om te controleren of de
hondenbelasting-aangiftebiljetten naar waar
heid zijn ingevuld. In weer andere gemeenten
wordt niet of nauwelijks (P. J. Leendertse, chef
financiën op het Vlissinge stadhuis: ,,D'r is bijna
geen hond op het gemeentehuis bereid om dat
werk te doen.") gecontroleerd. Maar in een aan
tal gemeenten bestaan ze nog, de hondenmep
pers. Zoals in Vlissingen, waar Tom Wille regel
matig in z'n blauwe windjack schiet en met de
oren op scherp de deuren langs gaat.
Een doordeweekse ochtend in de Vlissingse Bo-
nedijkebuurt. Wille laat z'n blik keurend langs
de stoepranden glijden. Weinig hondedrollen.
Maar dat zegt niks, hebben vijfjaar ervaring hem
geleerd; de afwezigheid van bruine sporen bete
kent niet automatisch dat zich geen honden in
de buurt ophouden. „Het is nog vroeg. De meeste
mensen laten hun hond wat later uit."
Aan de voordeur van nummer 4 kleeft een sticker
meteen dreigend tekstje: 'Pas op de hond: betre
den op eigen risico'. Wille steekt de straat over.
Op nummer 4 hoeft-ie niet aan te bellen. Want
daar wordt, zo staat op z'n lijst, keurig aan de
„Ostar betrapttFoto Ruben Oreel)
hondenbelastingpiicht voldaan. Net als op num
mer 9.
'Meneer', trekt een klein blond meisje Wille aan
z'n jack, 'wij hebben thuis ook een hond'. Be
trapt. Hond Ostar blijkt niet in de boeken voor te
komen. „We hebben hem nog maar kort", ver
ontschuldigt de mevrouw aan de andere kant
van de deuropening zich. Dat verhaal kent Wille
inmiddels. Want zo gaat het vaak. „Bijna ieder
een die gesnapt wordt heeft pas een hond", zegt
de controleur op een veelbetekenend toontje.
Maar daar wil-ie niet kinderachtig' in zijn. Altijd
beleefd en vriendelijk blijven, is z'n lijfspreuk.
Dat is dé manier om te voorkomen dat-ie aan de
deur wordt afgeblaft of een opgehitste herder
achter zich aan krijgt.
Wel 's een woedende Wodan in de broekspijpen
gehad? Nog nooit, zegt Wille. Eerder is het tegen
deel waar. Het zal niet voor het eerst zijn dat-ie
voor een kop koffie binnen wordt genood en nat-
te-zakdoeken-verhalen moet aanhoren over dat
lieve pekineesje, het schattige smousje of die
stoere Duitse dog die kort geleden geheel onver
wacht uit het hondenleven stapten.
Pling, plong. Niemand thuis. Maar door de brie
venbus klinkt een bassende blaf. Wille raad
pleegt z'n lijst. Zo, da's nummer twee vandaag.
En welgemoed ('goedemorgen, met de gemeen
te') )meldt-ie zich op de volgende stoep.
Ongeveer drieduizend geregistreerde honden
kwispelstaarten er in Vlissingen rond. Het belas
tingtarief bedraagt 89,90 per (eerste) hond.
Jaarlijks komt er rond de 270.000 gulden aan
hondentax binnen. Maar wegen de innings- en
controlekosten wel op tegen de baten? Zeker
wel, zegt P. J. Leendertse, chef van de afdeling
financiën. De controle gebeurt op een koopje: de
hondenbelastingcontroleur wordt via het Admi
nistratief Dienstencentrum Zeeland door de ge
meente ingehuurd. En juist omdat Wille met eni
ge regelmaat zijn neus om de deurpost steekt,
zijn de meeste Vlissingers brave hondenbelas
tingbetalers.
„Er gaat een preventieve werking van uit. Als er
ergens een controle is geweest, wordt er op ver
jaardagspartijtjes of in de kennissenkring al
gauw gezegd: de controleur van de hondenbelas
ting is langs geweest. En dan zullen er altijd men
sen zijn die denken: laten we de hond maar aan
geven, straks staat die vent voor de deur."
Loslopende honden achterna rennen, zóver gaat
Wille niet. Maar ziet-ie ergens een hond door een
voordeur verdwijnen, dan haalt hij z'n Bic te
voorschijn, krabbelt het adres op een papiertje
en spoedt hij zich naar stadhuis om in de compu-
terlijsten na te gaan of aan de belastingplicht is
voldaan. Zo niet, dan kan de eigenaar de functio
naris een paar dagen later aan de deur verwach
ten.
De poedels en de teckels, die scoren hoog in de
betere buurten. De bouviers en de Duitse her
ders zijn favoriet in de arbeidersbuurten. De
volksbuurten (Leendertse: „hoe lager het inko
men, hoe meer honden.") hebben de hoogste
honddichtheid': de Scheldebuurt, Bossenburg,
de Rivierenbuurt; het zijn de wijken waar Wille
met zekere regelmaat van deurbel naar deurbel
gaat.
Geen hond die zich voor Wille verborgen kan
houden. Eén blafje achter de voordeur en hij
weet genoeg. Smoezen helpen niet. Wille kent
het hele repertoire van buiten. Hoe vaak heeft-ie
het al niet moeten aanhoren: meneer, die hond is
van m'n broer of: nee hoor meneer, m'n hond is
oas overleden. Daar trapt Wille niet meer in:
ruikt-ie onraad, dan meldt hij zich een paar da
gen later opnieuw.
En toch, toch staat zelfs hij wel eens met een
mond vol tanden. „Je krijgt wel 's reacties van:
waarom moet ik voor een hond wél belasting be
talen en voor een kat niet. En: waarom moet ik
voor m'n teckeltje evenveel betalen als voor zo'n
grote bouvier?". In dat soort gevallen kan Wille
slechts de schouders ophalen: omdat het nu een
maal in de gemeentewet staat.
.Het is", zegt chef financiën Leendertse, „sowie
so een rot belasting. De controle is moeilijk en je
kunt de mensen ook niet uitleggen waarom je
voor een hond wel en voor een poes niet moet
betalen. D'r zijn dan ook gemeenten die dat ding
afschaffen. Maar ja. die hondenbelasting levert
ons per jaar zo'n 250.000 gulden netto op. Als we
die belasting zouden afschaffen, moeten de tarie
ven voor de onroerend goed belasting weer om
hoog. Want dat geld moet toch ergens vandaan
komen."
Buiten, op het stadhuisplein, licht een zwarte
straathond onbekommerd z'n achterpoot tegen
het wiel van een geparkeerde Fiat Panda en
steekt - na gedane zaken - met fier opgeheven
staart de weg over. De kust is veilig; de contro
leur der hondenbelastingen zit dan al weer ach
ter z'n bureau. Innig tevreden; binnen een uur
tje toch mooi twee keer 89,90 verdiend.
TERNEUZEN - Minister Braks
van Landbouw en Visserij
krijgt een kort geding aan zijn
broek van de Zeeuws-Vlaamse
varkenshouders. Namens de
varkenshouders eist advocaat
mr S.D. Spruijt een algehele
schorsing van het vervoerver-
bod. Zij worden daarin ge
steund door de Zuidelijke Land-
bouwmaatschappij (ZLM).
Spruijt verwacht dat het ge
ding voor de president van de
arrondissementsrechtbank in
Den Haag over een dag of tien
zal plaatsvinden.
Dinsdag heeft de advocaat de
minister per fax een ultimatum
gestuurd, waarin om schorsing
van het vervoerverbod werd ge
vraagd. „Hij heeft tot vrijdag de
tijd gehad hierop te reageren,
maar we hebben niets gehoord",
aldus Spruijt. Mocht een algehe
le schorsing tijdens het kort ge
ding niet tot de mogelijkheden
behoren, dan hebben de var
kenshouders nog een flink aan
tal eisen tot versoepeling van
het vervoerverbod in petto.
Spruijt: „We willen onder meer
een dusdanige verruiming van
de maatregel dat het vervoer
van zeugen minimaal eén keer
per week wordt toegestaan. Bo
vendien eisen we een mogelijk
heid voor export van de varkens.
Ook zullen we pleiten voor een
vrije keuze van slachterijen, zo
dat de varkenshouders niet
meer afhankelijk zijn van Rqt-
terdam, maar bijvoorbeeld ook
naar Roosendaal kunnen gaan."
Volgens de advocaat hebben de
Zeeuws-Vlaamse varkenshou
ders 'een zeer redelijke kans' om
het kort geding te winnen. „De
minister heeft reeds meerdere
malen een verruiming' van het
verbod toegezegd, maar tot dus
ver is het er nog steeds niet van
gekomen", aldus Spruijt.
Als het aan de ZLM ligt, moet
het Landbouwschap in Den
Haag opdraaien voor de kosten
van het geding. „Het gaat hier
namelijk om een nationaal be
lang", schrijft de organisatie in
een perscommuniqué.
„Zeeuwsch-Vlaanderen is im
mers tot gesloten gebied ver
klaard om de rest van Nederland
tegen varkenspest te bescher
men." Of het Landbouwschap
ook daadwerkelijk van plan is de
rekening van het geding te beta
len is nog niet duidelijk.
J. Boekhout haalt namens het waterschap dc slagboom die de nieuwe weg afsloot weg, zodat de auto met daarin wethouder T. de Blok- van
Herpen en waarnemend dijkgraaf F. Thomaes als eerste de kustweg kon oprijden foto Camile Schelstraete)
HULST - Het Koninklijk Bel
gisch Verbond voor de Bescher
ming van Vogels heeft minister
Braks (Landbouw en Visserij)
verzocht de jacht in het natuur
gebied Het Land van Saeftinge
volledig af te schaffen. De Belgi
sche natuurbeschermers vin
den het onaanvaardbaar dat
een nieuwe jachtvergunning
zou worden afgegeven voor een
periode van zes jaar.
Eerder verzochten de gidsen van
het Land van Saeftinge en de
Oost-Zeeuwsvlaamse natuurbe
schermersvereniging 'De
Steltkluut' de minister van de
afgifte van jachtvergunningen
voor het natuurgebied af te zien.
De Belgische natuurvorsers vin
den het ongehoord dat de jacht
als vorm van milieubeheer nog
langer wordt toegelaten in een
natuurreservaat van internatio
nale waarde. Volgens het ver
bond zorgen de jagers voor een
verstoring van het leefmilieu
van de vele vogels. De dieren
moeten telkens opvliegen, ver
liezen hun energie en zijn daar
door niet meer in staat de jaar
lijkse trektochten van en naar
hun broedplaatsen te maken. In
de nabije toekomst zouden veel
vogels door de verstoring Saef
tinge als fourageergebied kun
nen mijden, hetgeen een verar
ming voor Saeftinge zou inhou
den.
Daarnaast betichten de Belgi
sche natuurbeschermers de ja
gers van milieuvervuiling. Er
wordt gejaagd met hagel van
lood. Veel loodkorrels komen in
ondiep water terecht, waar ze
door watervogels gegeten wor
den samen met kleine steentjes.
Gevolg is dat de dieren sterven
aan loodvergiftiging.
De jacht zorgt verder voor visue
le verstoringen. Plastic patroon
hulzen worden overal achterge
laten en vergaan niet. Verder
worden de dieren in het reser
vaat met de dag schuwer.
Gezien de ontwikkelingen op
mondiaal niveau acht het Bel
gisch Verbond de jacht tegen
woordig een 'overbodige zaak'.
Vroeger was de activiteit nodig
voor de verwerving van huiden
en vlees.
„De jacht is inmiddels veran
derd van een noodzakelijke acti
viteit tot een onzinnig tijdver
drijf. Een hobby voor eenieder
die een flinke som geld op tafel
wil en kan leggen. De jacht zou
twee gelijkwaardige partijen
moeten kennen, maar daar is
geen sprake meer van. Alleen
het dier kan verliezen. In plaats
van liefde voor de natuur, zoals
jagers het graag noemen, kan
men tegenwoordig slechts spre
ken van een grove minachting."
MIDDELBURG - Nog maar net
heeft de Provinciale Zeeuwse
Energie Maatschappij haar pro-
duktiepoot overgedragen aan
de Elektriciteits Produktie-
maatschappij Zuid-Nederland,
of het bedrijf is al weer van plan
zelf toch weer energie te gaan
opwekken. Niet met gas, olie,
kolen of nucleaire brandstof,
maar met wind. De PZEM ver
wacht de komende tien jaar
ongeveer 10 miljoen gulden te
investeren in grote windmolens
en aanpassingen aan het elek
triciteitsnet om de door die mo
lens geleverde stroom te kun
nen opvangen.
De elektriciteits-distributiebe-
drijven in Nederland hebben ge
zamenlijk een milieu-actieplan
vastgesteld. Daarin staat de in
spanningsverplichting uiterlijk
in het jaar 2000 voor 1000 mega
watt (MW) aan windenergie ver
mogen beschikbaar te hebben.
Zeeland moet daar 200 MW aan
bijdragen. Ter vergelijking: de
windmolens die op dit moment
in deze provincie draaien, heb
ben samen een capaciteit van
ongeveer 7 MW.
Het streven van de elektrici
teitsbedrijven heeft een tweele
dig doel. Ze leveren een bijdrage
aan de opwekking van schone
energie. En ze bevorderen de
ontwikkeling van zwaardere
windturbines door de fabrikan
ten ervan uitzicht te bieden op
een grote afname.
Directeur transport en distribu
tie van de PZEM ir F. H. M. Deur-
vorst gaat ervan uit dat de parti
culieren als de Triodosbank, de
coöperatieve windvereniging
Zeeuwind, de stichting Bevorde
ring Windenergie Nederland en
het houtbedrijf Indufor in het
Sloegebied niet in staat zullen
zijn de beoogde uitbreiding van
de windenergie in Zeeland voor
hun rekening te nemen. „En dat
betekent dat we zelf weer een ac
tieve rol moeten gaan spelen op
het gebied van windenergie",
concludeert hij.
Dat heeft het Zeeuwse energie
bedrijf al eerder gedaan. Aan het
begin van de jaren tachtig heeft
de PZEM met verscheidene
windmolens geëxperimenteerd.
Die molens gingen nogal eens
kapot. De experimenten hadden
in ieder geval als resultaat dat
de zwakke plekken ervan aan
het licht kwamen. Vier jaar gele
den waren de windturbines
zover verbeterd dat de PZEM
besloot de exploitatie ervan aan
het particulier initiatief over te
laten. Bij wijze van stimulans
stelde het energiebedrijf een te
rugleververgoeding vast: voor
de vereniging Zeeuwind 17,5
cent (dat wil zeggen hetzelfde
bedrag als de PZEM bij kleinver
bruikers in rekening brengt) en
14 cent voor de andere leveran
ciers van windstroom.
Komend najaar krijgt de raad
van commissarissen van de
PZEM voorstellen over de inves
teringen die nodig zijn. Deur-
vorst denkt daarbij niet alleen
aan de plaatsing van grote wind
molens, maar ook aan verzwa
ring van het elektriciteitsnet in
delen van de provincie die zich
wat het windaanbod en de pla
nologische situatie lenen voor
de bouw van een windmolen
park. Overigens gaat de PZEM
ervan uit dat een deel van de 200
MW in Zeeland op te stellen win
denergiecapaciteit niet op het
land zal kunnen worden ge
plaatst. Dat betekent windmo
lens voor de kust in zee.
Deurvorst rekent erop dat de ex
ploitatie van windmolens op den
duur niet verliesgevend hoeft te
zijn. Maar de eerste jaren zal er
ondanks allerlei subsidierege
lingen geld bij moeten. Naar zijn
mening zullen de energiebedrij
ven in minder winderige delen
van het land een bijdrage moe
ten leveren om deze tekorten te
dekken. Daar staat dan tegen
over dat ze ook moeten kunnen
meedelen in de winst zodra de
nieuwe generatie windmolens
rendabel zal zijn.
Zie ook Week In, pagina 31
