PZC week-in zaterdag 28 april 1990 35
Auto weg
Bangkok als dodelijke aidshaard
Hoe groot is de kans, dat je hier in Zeeland 's morgens bij het
openschuiven van de gordijnen tot de ontdekking moet
komen, dat de auto die de avond tevoren zo keurig afgesloten
voor de deur langs de stoeprand was geparkeerd er niet meer
staat?
Cijfers
Alarm
Topmerken
Lokauto's
Jacques Cats
Groothandel
Joy riders
Nederland
Kees Wiese
Politiedepot voor gestolen auto's (foto Bart Molendijk)
Hoe veilig staat
de heilige koe
voor de deur?
Het lijkt erop alsof de berichten over
het verdwijnen van auto's steeds va
ker in de kolommen van de krant verschij
nen. De oogst van een paar weken: in de
zelfde nacht drie auto's in Vlissingen, een
in Wilhelminadorp, een in Zierikzee, in
Krabbendijke, Goes en 's Heer Arendsker-
ke en nog eens en keer een autodiefstal in
Middelburg en in Vlissingen.
Een Middelburgse mevrouw viel in korte
tijd twee keer in de prijzen. Haar auto
werd eerst vanaf het Zusterplein gestolen.
Een dag of wat later vond de politie de wa
gen in Vlissingen terug. Zoals te verwach
ten was bleek de radio eruit te zijn ge
sloopt. Maar daarnaast verdwenen er ook
nog andere onderdelen. „Belachelijke din
gen", meldt de Middelburgse. „Zoals rub
beren beschermhoesjes van de pedalen,
de binnenverlichting en een ventilatie-
rooster". De grootste schadepost werd
echter veroorzaakt door het kraken van
het dashboard om bij de bedrading te
kunnen teneinde zich met de wagen uit de
voeten te maken. Totale rekening: dik
5700 gulden.
Lering trekkend uit deze ervaring besluit
de eigenaresse haar auto (een BMW, een
van de bij het grijpgrage gilde geliefde
merken naast Mercedes, Volvo en tegen
woordig ook Volkswagen, Golf en Opel
Kadettj voor alle zekerheid op de Markt te
parkeren. Onder een lantaarnpaal. Even
ging het goed. Maar op een morgen was
het akelig leeg onder die lichtmast. Ook
nu weer werd de wagen later in Vlissingen
teruggevonden. En het laat zich raden hoe
de auto erbij stond: precies, radio eruit,
het dashboard op dezelfde wijze gekraakt
en- merkwaardigerwijs ook deze keer pe
dalen zonder rubber bekleding. Repara
tiekosten zo'n vier mille. „Je zou er moe
deloos van worden", zegt ze. „Ik kan toch
moeilijk die auto meenemen naar m'n
slaapkamer".
Hoe veilig staat die heilige koe voor de
deur? We stellen die vraag nu maar eens
op het Zeeuws Bureau Voorkoming Mis
drijven, waar het fenomeen van de auto
diefstal warempel niet eens als item op het
programma blijkt te staan.
Dat komt, legt Dick Visser van dit bureau
uit, omdat het verschijnsel autodiefstal
cijfermatig laag scoort in deze provincie.
De laatste cijfers, die Visser beschikbaar
heeft- van 1988- geven aan dat er dat jaar
228 personenwagens werden gestolen. De
verwachting bestaat dat het cijfer over
1989 er niet veel hoger zal uitzien.
Hoofd E. de Vries van de afdeling Politie
registratie bij de rijkspolitie in Zeeland
komt zelfs nog een stuk lager uit. Dat
heeft voor een deel te maken met de om
standigheid dat auto's lang niet altijd
voorgoed verdwijnen. Alleen al in 1988
werden er zeventig teruggevonden.
Het landelijke cijfer bedroeg over 1988 iets
meer dan 18.000 gestolen auto. Daarvan
werd 62 procent teruggevonden. Het aan
tal gestolen auto's in 1989 vertoonde, lan
delijk vergeleken met 1988, een stijging
van 4 procent. Teruggevonden in 1989: 63
procent. „Het gros wordt min of meer on
geschonden aangetroffen", weet woord
voerder De Waard van de Centrale Re
konden we nog aan de hand van een be
paalde werkwijze zeggen dat de dader
daar en daar moest worden gezocht. „Ge
let op de mobiliteit kan dat nu niet meer",
zegt het hoofd van het Bureau Voorko
ming Misdrijven. „Je moet er niet van op
kijken dat men vanuit de Randstad hier
de auto's komt openbreken".
Eerder dit jaar meldde de Groningse poli
tie auto's van het merk Opel inbraakge-
voelig te vinden. Hoewel bij de oogst die
autodieven de afgelopen weken in Zee
land binnenhaalden ook vier Opeis zaten,
wil de politie in dit gewest deze vaststel
ling niet onderschrijven.
Hoe kunnen autobezitters zich wapenen
tegen autodiefstallen? Heel goed, meent
rijkspolitievoorlichter Tom Muller. Stuur
stang, blokkade van versnellingspook en
handrem, binnenzetten als je tóch een ga
rage hebt. Het bureau voorkoming mis
drijven beveelt 'voor duurdere merken'
vooral het graveren van het kenteken in
de ruit aan. Een alarminstallatie?
„Ach", verzucht Dick Visser, „er is nu een
tendens dat mensen niet eens meer op of
om kijken als er ergens een alarm begint
te loeien. Omdat veel van die dingen om
de haverklap afgaan. Er is heel veel mate
riaal op de markt waarvan de werking ge
woon slecht is".
Dat is heel andere taal dan meneer Frans
Verouden uitslaat in het blad Business
2000.
„Er zijn in ons land meer dan 200 autobe
veiligingssystemen. Goede en minder
goede. Echt slechte bestaan niet", meldt
Verouden. Maar hij is dan ook adjunct-di
recteur van een in alarmsystemen gespe
cialiseerde onderneming. Die uitspraak
valt maar slecht te rijmen met de uitslag
van een onderzoek van TNO Delft en het
Technisch Bureau voor Brand- en Scha
depreventie, uitgevoerd in opdracht van
de Nederlandse vereniging van autoverze
keraars. Bij die gelegenheid werd vastge
steld dat van de ruim 200 systemen er
maar 18 werden goedgekeurd. Eén op de
zeven merken.
Verouden heeft daar als reactie op dat een
vals alarm niets zegt over de kwaliteit van
de apparatuur, maar wel veel over de wijze
waarop de montage is uitgevoerd.
Beveiligingssystemen waren aanvanke
lijk vooral gericht op duurdere auto's van
meer dan een halve ton. Onder druk van
verzekeraars en ingegeven door de plaat
sing van ook in goedkopere auto's gemon
teerde dure audiosystemen verschuift de
markt benedenwaarts. Bij het al of niet
verplicht stellen van een autobeveiliging
door de verzekering kan een rol spelen of
een auto een binnenslaper is en of de be
zitter door zijn werk eerder de kans loopt
dat de wagen wordt gestolen. Met dat ver
plicht stellen van een beveiliging, die dan
ook door een erkende firma moet worden
uitgevoerd, wordt een verzekerde wel op
wat extra kosten gejaagd. Woordvoerder
Verschiere van schadeverzekeraar Hon-
dius in Middelburg stelt daar tegenover
dat een verhoogd eigen risico en de no-
Hamertje tik: een extra-ingang is gauw
geforceerd (foto Ruben Oreel
claim-terugval bij elkaar oók aardig oplo
pen. Bovendien kan die aangebrachte ap
paratuur ook een beveiliging betekenen
voor andere gemakkelijk in de auto ach
tergelaten eigendommen als die jas op de
achterbank en de bril met optische glazen
in het handschoenenkastje.
Autobeveiligingssystemen die in kosten
kunnen oplopen tot zo'n f.1600,- geven in
bepaalde gevallen zelfs een alarm af bij
het openen van portieren, motorkap en
kofferdeksel en wanneer de autobedra
ding wordt doorgeknipt. Bovendien blok
keert de geactiveerde installatie het star
ten van de motor.
De vindingrijkheid bij de dieven om een
auto te kunnen stelen is enorm. Onlangs
nog waarschuwde de Bond van Garagebe
drijven Bovag de leden voor een nieuwe
truc: het stelen van serviceboekjes uit au
to's. In zo'n boekje staat het sleutelnum
mer van de auto, waardoor vrij gemakke-
lijkk sleutels kunnen worden nagemaakt
of bijbesteld. Het stelen van de auto is ver
volgens een fluitje van een cent.
Bij het landelijk Bureau Voorkoming Mis
drijven toonden ze zich niet zo gelukkig
met het aan de grote klok hangen van de
ze informatie. Dat brengt kwaadwillen
den maar op een idee, vonden ze. Dick Vis
ser, die zelf ijlings het serviceboekje uit
het dashboardkastje van zijn eigen auto
haalde, doet daar niet moeilijk over.
„De potentiële dader weet heus wel hoe
alles in elkaar steekt. De dader kijkt naar
de routine. Zo zijn er veel mensen die de
reservesleutel zodanig in de auto opber
gen dat ze er langs de buitenkant bij kun
nen komen. Een dader weet dat gewoon".
Op een aantal plaatsen in het land worden
lokauto's ingezet in de strijd tegen dief
stallen en ook inbraken in auto's. De wa
gens worden neergezet op plaatsen waar
wel vaker auto's worden gekraakt. Ze zijn
voorzien van een alarm richting bureau en
surveillancewagen. Politievoorlichter
Muller geeft geen direct antwoord op de
vraag of ook in Zeeland met lokauto's
wordt gewerkt. Hij toont zich wel een
warm voorstander van deze benadering.
„Maar dan moeten er goede afspraken zijn
met justitie, zodat er geen problemen kun
nen ontstaan met onrechtmatig verkre
gen bewijs. Want uiteindelijk lok je toch
iets uit".
Voor het laatst de vraag gesteld over de
kans, dat de volgende dag misschien al
leen een zielig plasje olie nog herinnert
aan de plek waar je auto stond.
„Die is in Zeeland héél klein", stelt Dick
Visser vast. „En als je het cijfer van de au
todiefstallen afzet tegen het aantal geval
len van openbreken van wagens dan valt
het helemaal mee. Dat openbreken komt
tien keer vaker voor. Ik durf te zeggen dat
in Zeeland de auto redelijk veilig voor de
deur staat. Maar als je het treft dat-ie weg
is, voel je je diep ongelukkig. Want uitein
delijk gaat het toch om een dure investe
ring".
cherche Informatiedienst daar nog bij te
vertellen.
Heeft het Bureau Voorkoming Misdrijven
autodiefstallen niet bij de preventie-on
derwerpen staan, bij de recherche staat
dit verschijnsel wel hoog op het lijstje van
aandachtspunten. Vorige zomer heeft het
autoteam van dé rijkspolitie er toen met
name aan de Zeeuwse kust repressief op
gerechercheerd. En dat is politietaal voor
'in de smiezen houden'. Er was namelijk in
eerdere zomers een verhoogde belangstel
ling geconstateerd van autodieven die het
op de Duitse klandizie hadden begrepen.
De voorkeur ging daarbij zeker niet alleen
uit naar dikke Mercedessen. Ook de Golf
jes bleken plotseling erg geliefd te zijn. Af
gelopen zomer is het aantal autodiefstal
len erg beperkt gebleven. Ze waren bijna
op eén hand te tellen.
Terug naar het algemene beeld. Op de
vraag wat er gebeurt met gestolen auto's
zijn verschillende antwoorden te geven.
Sommige auto's worden gepikt om er een
ander strafbaar feit mee te plegen, zoals
een overval of om ermee op het dievenpad
te gaan. De algemene veronderstelling
dat veel auto's op bestelling worden ge
stolen gaat maar ten dele op, zo valt af te
leiden uit de cijfers over teruggevonden
bezittingen.
Over Mercedessen meent de politie met
zekerheid te kunnen stellen, dat ze in de
groothandel verdwijnen. Verder worden
er auto's gestolen voor het zogenaamde
omkatten, waarmee in Het Wereldje het
samenvoegen van twee auto's tot één ex
emplaar wordt aangegeven. Onlangs nog
moest een Vlissinger tot de ontdekking
komen, dat de auto die hij nietsvermoe
dend had gekocht was gestolen. De wagen
bleek te zijn voorzien van een chassisnum
mer afkomstig uit een soortgelijke wagen
die een paar maanden eerder bij een aan
rijding volledig in puin was gereden en
daarna op de sloop terecht was gekomen.
Wat opvalt in de berichten van de afgelo
pen weken over het weghalen van auto's
is, dat er ook overjarige karretjes bij wa
ren met maar een geringe handelswaarde.
In deze gevallen is het mogelijk dat de da
der rijdt in een wagen van hetzelfde merk
en type en dat hij nog een paar onderdeel
tjes miste om het eigen karretje op te
knappen.
Helemaal zuiver zijn de cijfers niet die de
politie verstrekt over de omvang van het
verschijnsel autodiefstal. Zo staan er nog
al wat auto's onder diefstal geregistreerd,
terwijl ze misschien wel onder het kopje
joy-riding thuishoren, omdat de auto's
even werden geleend om van A naar B te
kunnen komen.
Volgens rijkspolitievoorlichter Tom Mul
ler en hoofd Politieregistratie De Vries wil
het verder nog wel eens voorkomen dat
mensen na enig schielijk alcoholgebruik
bij de politie aangifte komen doen van het
stelen van hun wagen. Weer nuchter ko
men ze er vervolgens achter, dat ze de au
to ergens anders hadden achtergelaten.
Maar dat wordt dan niet afgemeld.
De politie heeft het maar moeilijk met de
bestrijding van de autodiefstallen. Een re
cherchechef bij de rijkspolitie heeft dezer
dagen nog uitgeroepen: tien jaar geleden
Het gerucht blijkt waar. Vorig jaar juni
liep tijdens de Vijfde Internationale
Aidsconferentie, die in Montreal werd
gehouden, al het gerucht dat er een ware
aidsexplosie was in Thailand en met name in
het sextoeristische Bangkok. Cijfers waren er
niet: het bleef bij een - niet onwaarschijnlijk
klinkend - hardnekkig gerucht.
Het aantal aidspatiënten dat de rege
ring van Thailand begin 1988 aan de
Wereld Gezondheidsorganisatie WHO op
gaf, bedroeg tien. Het zou om uitsluitend
homosexuele mannen gaan, die de be
smetting in het buitenland hadden opge
lopen. De eerste patiënt werd in augustus
1984 herkend. De Thaise autoriteiten
spraken, niet zonder zelfgenoegzaamheid,
over aids als over een typisch buitenland
se ziekte. Juist met verwijzing naar het ge
vaarlijke mengsel van goedkope sex en
sterk verbreide heroïneverslaving in
Bangkok, verspreidde zich zelfs het
sprookje dat Aziaten niet of nauwelijks
bevattelijk voor aids zouden zijn.
Intussen bereikten de Thaise artsen des
ondanks, dat er een meldingsplicht voor
aidspatiënten kwam. Of dat de cijfers echt
betrouwbaar heeft gemaakt, mag worden
betwijfeld. Maar vast staat nu wel dat het
aantal geregistreerde aidspatiënten er in
1988 omhoog schoot van die gemelde tien
naar 2900 en in 1989 tot 13.600. Het aantal
gelnfecteerden (seropositieven zonder
ziektesymptomen) wordt nu geschat op
30.000: voor 1994 worden meer dan een
miljoen gelnfecteerden geraamd. Het vi
rus maakt geen onderscheid tussen homo
en heterosexuelen. De export van aids via
het sextoerisme is niet in deze cijfers opge
nomen.
Bangkok is - zoals het gerucht vorig jaar al
wilde - een dodelijke aidshaard gebleken.
Het sprookje dat Aziaten geen aids krij
gen is op drastische en gruwelijke wijze de
wereld uit. Meer dan zeventig percent van
de prostitué(e)s in Bangkok blijkt besmet,
evenals veertig percent van de drugsspui-
ters. Was de regering van Thailand aan
vankelijk terughoudend met voorlichting
over aids uit angst minder toeristen te
trekken, nu worden grote voorlichtings
campagnes gehouden en is de officiële po
litiek zelfs gericht op het kwijtraken van
het sextoerisme.
Ter vergelijking: in Nederland waren be
gin dit jaar 1074 aidspatiënten geteld. Van
hen stierven er inmiddels ruim vijfhon
derd. Het aantal patiënten verdubbelt
zich nu per twintig maanden, maar bij
drugsspuiters iedere veertien maanden.
Het aantal seropositieven wordt geschat
op tussen de 10.000 en 20.000.
Deze maand verscheen de tweede, verbe
terde en bijgewerkte druk van het voor
treffelijke boekje Aids, vragen en ant
woorden van Karin van Riet, in samen
werking met de Nationale Commissie
Aids Bestrijding (NCAB). Het geeft op hel
dere wijze antwoord op alle vragen, die
over de ziekte kunnen rijzen. Het bevat
voorts een groot aantal adressen, waar
men met problemen terecht kan. Te koop
in alle boekwinkels en te leen in alle bi
bliotheken.
VIETNAM:
LAOS
VIENTIANE
Lampang
iMouImèin
Aranyaprateth
^CAMBODJA
Baftamliïng's (KAMPU^HEA,:
;Nakhon Si ThammaraL
:Kan-Tang;j
^Songkhla:
Spoorweg
.MALEISIË
