PZC Bouwers, Verbouwers en Kopers yermijdt slapeloze nachten Wegenwachter Wielemaker na 33 jaar met vut Coppejans kreeg deklaag op buitenmuur NS denkt aan een nieuwe spoorlijn in de Kanaalzone Oud bedrijfsspoor van KMS verdwijnt Zeeuwse inbreng project Keniaanse nangrovekusten provincie DONDERDAG 11 JANUARI 1990 1 7 Groep Yersekenaren terug van hulptocht ~j I Eén verkiesbare kandidaat uit minderheidsgroepering nformeer te vooraf op het 23ste Bouw 18.000 nr bouwmaterialen, modelw~":"' en nuttige tips. Weinig vertrouwen in effect Nieuwe tocht Hayati Akdag uit Middelburg op PvdA-lijst Triest Schorren Actief Advertentie Collega's haalden wegenwacht F. M. Wielemaker (midden) met zijn echtgenote geheel in wegenwachtstijl op van huis foto Ruben Oreel) VLISSINGEN - Na ruim 33 jaar trouwe dienst bij de Wegenwacht heeft de Oost- souburger F. M. Wielema ker woensdag op ludieke wijze afscheid genomen van zijn werkgever. Collega's haalden Wielemaker in hun gele wagens thuis op voor de afscheidsreceptie. De au to van de scheidende wegen wachter, op de weg beter be kend als wegenwacht 051, was op een sleepauto ge plaatst. Wielemaker maakte de pio niersfase van de ANWB-we- genwacht mee. Hij trad in 1956 in dienst als wegen wacht op de weg. Op de mo torfiets ging hij naar de men sen met pech onderweg toe. Vanaf 1966 was hij tien jaar lang verkeerswacht op het Zeeuwse wegenwachtsta tion. Vanaf 1976 was hij weer te vinden op de wegen van Walcheren en Zuid-Beve land. Het hoofd van de Wegen wacht in Nederland, J. Rave- sloot, bedankte tijdens de af scheidsreceptie de heer Wie lemaker. „U dwingt respect af door uw correcte manier van werken", zei Ravesloot. „Met uw afscheid gaat een stuk ervaring weg." Wielemaker heeft volgens districtschef L. W. M. de Groot altijd zijn mannetje gestaan op de soms gevaar lijke Zeeuwse wegen. Hij haalde herinneringen op uit de loopbaan van Wiele maker. De Groot typeerde hem als 'een man die zijn vak verstond'. „Wielemaker wist hoe hij met mensen moest omgaan. Hij werkte rustig en snel en had een groot improvisatie talent", aldus De Groot. De districtschef bedankte ook mevrouw Wielemaker voor de morele steun aan haar man. Roemenen hongerig, maar blij YERSEKE - Vermoeid, stijf van het autorijden maar een onbe taalbare ervaring èn een bont muts rijker zijn woensdag avond de acht Yersekenaren te ruggekeerd van hun noodhulp- tocht naar Roemenië. Tegen het avondeten maakten familie, vrienden en kennissen hun op wachting op het Kerkplein in yerseke, benieuwd naar de er varingen van de acht reizigers en popelend om instructies te krijgen voor een eventuele nieuwe actie. Die is, volgens de heer J. Snoep, broodnodig. Snoep zet zich met een aantal anderen al acht jaar in voor de Roemenen in Trans- sylvanië en hij kon dan ook de afgelopen reis met vorige verge lijken. „Ik ben ontzettend onder de indruk van wat ik deze keer heb meegemaakt. Waar contac ten vroeger tersluiks en een beetje stiekem mondjesmaat werden onderhouden, waar be drukte gezichten en grauwe sleur het beeld bepaalden, heb ben we nu allemaal lachende Roemenen aangetroffen. Honge rig maar blij dat de ellende nu heeft plaatsgemaakt voor vrij heid. Overal waar we kwamen gingen twee vingers in vredeste kens omhoog. Dat kon je daar vroeger de kop kosten." Ook L. Dorleijn is geëmotio neerd als hij vertelt hoe de Yer sekenaren met hun 24 ton goede ren zijn ontvangen. „Het is na tuurlijk een druppel op een gloeiende plaat, maar de men sen waren zo verrast en zo geluk kig met wat de Bevelanders voor ze hebben afgestaan. Gewoon fantastisch." De Yersekenaren hebben voed selpakketten, kleding, medicij nen en geneeskundige appara tuur zelf rondgebracht volgens een afgesproken route. Zoveel als mogelijk was verzorgden ze zelf het transport naar alle mo gelijke kleine dorpjes, waar de plaatselijke hervormde predi kanten voor de verdeling zorg droegen. Onderweg ging wel het busje stuk dat De Zeeuwse Ba nier uit Yerseke beschikbaar had gesteld: lucht in de diesellei dingen. Een probleem waarmee ook de busjes van het Rode Kruis te kampen hebben in Roe menië. De bus moest na drie ver geefse reparatiebeurten worden achtergelaten en zal later wor den opgehaald. De Yersekse werkgroep, die de hele lading heeft ingezameld via de kerken van de Nederlands Hervormde ring Kruiningen, de Grote Kerk in Goes, de gerefor meerde kerk in Yerseke en de Vrije Evangelische Gemeenten in Yerseke en Wemeldinge, wil datzelfde netwerk gebruiken voor een volgende actie. Ook die moet weer uitmonden in een tocht naar Roemenië. Op de vraag of dat allemaal wel kan, reageert J. Snoep, de trans porteur die ook de vrachtwagen en twee chauffeurs beschikbaar stelde, gelaten: „Wat moet, zal moeten. We zetten het maar ge woon op de begroting van het bedrijf want wat we nu gezien hebben, noopt alleen tot meer actie". Volgens Snoep hebben de Roemenen nog steeds grote behoefte aan noodhulp. „Voed sel, voedsel en nog eens voedsel. Om eten zit je in zulke situaties het eerste verlegen en zonder eten kun je niet lang. Daarom gaan we morgen alweer stekken steken voor de inzameling om op korte termijn weer met pakket ten te kunnen afreizen". TERNEUZEN - De Nederlandse Spoorwegen hebben plannen klaarliggen voor de aanleg van een spoorlijn oostelijk van het Kanaal van Gent naar Terneu- zen. Bij de afdeling planologie van de spoorwegen in Utrecht heeft men het tracé in kaart ge bracht. Maar volgens een woordvoerder van de NS hangt het van de komst van de WOV en een tunnel onder het Kanaal af, of de spoorlijn ook daadwerke lijk wordt aangelegd. „Het is een plan op lange ter mijn. Bij de realisering ervan denken wij eerder aan de volgen de eeuw," aldus de woordvoer der. Momenteel loopt er een lijn westelijk van het Kanaal, tussen het terrein van Dow Benelux NV in Temeuzen en het Belgische Zelzate. Goederen uit Terneu- zen kunnen via de rails over de auto/spoorbrug bij Sluiskil ver voerd worden naai' België. Maar wanneer de bewuste verkeers- tunnel onder het Kanaal wordt gegraven, verdwijnt de brug en daarmee de spoorontsluiting van de oostelijke kant van het Kanaal. Om de goederen uit Ter- neuzen toch per spoor naar Bel gië te kunnen vervoeren, heeft de NS een nieuw tracé in ge dachten. Dat loopt van Temeu zen langs Sluiskil-Oost en West- dorpe naar buurland België. In Zelzate zou de lijn aangesloten moeten worden op het Belgische spoorwegennet. Maar volgens de NS-zegsman gaat het om een plan, dat in de ijskast is gezet en daar nog lan ge tijd zal verblijven. Op de aan leg van een WOV is nog absoluut geen zicht en daarmee ook niet op de tunnel. Die zou gegraven moeten worden uit het oogpunt van een toenemende verkeers intensiteit in Zeeuwsch-Vlaan- deren door de oeververbinding. SLUISKIL - De door wind en re ten geteisterde buitenmuur /an het huis van de familie Cop- jejans in Sluiskil-Oost is voor- :ien van een laag asfaltpapier. Iet bedrijf dat de sloop van de vijk uitvoert, heeft de bescher- nende laag op last van de ge- neente Terneuzen aange dacht. Maar de Coppejans heb- >en weinig vertrouwen in deze naatregel. lorige week trok het echtpaar loppejans aan de bel. Al sinds lecember vorig jaar zitten zij in en huiskamer, waarvan de echtermuur helemaal onder de chimmels zit. De situatie on- tond nadat het rechterhuis van iet woningtype twee-onder-één ;ap werd gesloopt. Wat eens de linnenmuur was, werd op slag le buitenmhur. De relatief dun- le wand was echter niet bestand egen het water. Binnen de kort te keren bedierf het behang toor het water en zorgden de chimmels voor een rottende tanklucht. teneer en mevrouw Coppejans, eiden al over de zeventig jaar ud, hebben echter weinig ver- rouwen in de beschermende inctie van de asfaltlaag die is angebracht. Vorig jaar werd enzelfde laag aan de muur be- estigd. Maar omdat die met be- ulp van houtjes op enkele pun- ;n bevestigd werd, lieten enke- repen asfaltpapier al gauw los. inder meer daardoor kreeg het ocht vrij spel. De Coppejans vrezen dat straks hetzelfde ge beurt met de huidige laag, om dat die op gelijke wijze is beves tigd. Het water kon de muur ook aan tasten door enkele gaten in de vloer, die ontstonden nadat en kele dwarsbalken, waarmee de beide huizen aan elkaar waren gebouwd, weggehaald waren. Die 'putten' zijn echter gevuld met cement. „Maar ter hoogte van de slaapkamers bevinden zich ook zulke gaten. Daarover heeft men enkel het papier ge plakt. Dat beschermt niet vol doende", aldus meneer Coppe jans. Wethouder W. A. Gosselaar (openbare werken) heeft naar zijn zeggen maandag direct op dracht gegeven om wat te doen aan de situatie waarin de Coppe jans moeten leven. En een dezer dagen stuurt hij een controleur van openbare werken op het huis af, die moet bekijken of er voldoende beschermende maat regelen zijn genomen. Medwerkers van de gemeente hebben de Coppejans vorige week ook voorgesteld om een nieuw behang aan te brengen. Of een geldbedrag uit te keren. Het echtpaar gaf de voorkeur aan de laatste mogelijkheid. Volgens Gosselaar toont dit aan dat dat de gemeente bereid is al les te doen om op zo snel moge lijke termijn het euvel uit de wereld te helpen. Een hartelijk welkom woensdagavond voor de Yersekenaren, die in Roemenië allemaal een bontmuts kregen (foto Willem Mieras) vraag of hij die plaats eerder te danken heeft aan zijn culturele achtergrond dan aan zijn be stuurlijke kwaliteiten, ant woordt hij ontkennend. „Als dat zo zou zijn", zegt Akdag vol over tuiging, „dan had ik mijn kandi datuur ingetrokken. Ik wil ook niet gekozen worden als een ver tegenwoordiger van de minder heden in Middelburg, al heeft dat zeker een rol gespeeld. De portefeuille minderheden is het laatste wat ik ambieer als raads lid, ook al is die heel belangrijk." Volgens de Middelburger is het niet zo verwonderlijk dat zo wei nig minderheden passief of ac tief deelnemen aan het politieke proces. Kadercursussen of bij eenkomsten voor politieke vor ming zijn met een vergrootglas te zoeken. Om een plaats in te nemen van een zittend raadslid, acht hij zowel voor een buiten lander als voor een Nederlander bijzonder moeilijk. „Raadsleden hebben een bepaalde ambitie, anders zit je niet op die plaats. Zo'n raadslid is natuurlijk niet bereid om plaats te maken voor een ander." Ondanks een brieve van partij voorzitter Marianne Sint, waar in zij aandringt meer vertegen woordigers van etnische min derheidsgroeperingen op de kandidatenlijst te plaatsen, heeft in Zeeland alleen de Mid delburgse PvdA dat advies ter harte genomen. „Ik vind dat triest", aldus Akdag. „Ik kan niet beoordelen, waarom ande ren dat niet hebben gedaan, ter wijl de PvdA toch voor de zwak keren in de samenleving op komt. Jammer, blijkbaar heb ben andere afdelingen weinig in spanningen gedaan." Als toekomstig raadslid ziet Akdag het onder meer als zijn taak „de stigmatisering te door breken en de massa ervan over tuigen dat ook minderheden verstand hebben van zaken." Wat zijn inbreng zal zijn in de discussie met het college van burgemeester en wethouders en andere raadsfracties, wordt in overleg met de andere PvdA- raadsleden besproken. „Mezelf kennende, zal ik in ieder geval niet rustig op m'n stoel blijven zitten. Ik zal zeker m'n mond open doen. De politiek moet hu mor hebben, anders wordt 't saai. Dat is juist het probleem van de politiek: de massa vindt het saai. Je kunt een boodschap ook véél subtieler overbren gen." VLISSINGEN - De bedrijfs- spoorlijn van De Schelde in Vlissingen verdwijnt. De onder neming heeft het contract met de Nederlandse Spoorwegen per 31 mei opgezegd. De Schelde maakt al jaren geen gebruik meer van de spoorlijn naar het terrein in de Vlissingse binnen stad. Het bedrijf blijft in princi pe bereikbaar per spoor via de drukke railverbinding naar Vlissingen-Oost. De Schelde is niet over één nacht ijs gegaan bij het besluit. „De spoorlijn is er. Waarom zou den we die dan laten weghalen We hebben die voorziening in de toekomst mogelijk weer nodig", verwoordt hoofd bouwbureau E. van Hoepen de gemengde gevoe lens. De kosten van het contract met de NS waren doorslagge vend. De Schelde is elk jaar 30.000 gulden kwijt voor de spoorlijn." De beslissing was niet alleen een centenkwestie. Het bedrijfster rein in de stad Vlissingen blijft langs een omweg per rail bereik baar. Goederen die via de spoor lijn naar Vlissingen-Oost wor den gebracht, zijn altijd via het water of de weg in Vlissingen te krijgen. Ook de NS kon zich daarin vinden. Het vervoer over de lijn naar het industriegebied Vlissingen-Oost zit, deelt NS- vertegenwoordiger K. Hoving mee, in de lift. Het aantal wa gons nam vorig jaar met vijftien procent toe. De gemeente Vlissingen juicht de stap van De Schelde toe. Fiet sers en motorrijders komen met de regelmaat van de klok ten val als zij de spoorlijn moeten krui sen. Op zeer korte termijn begint overleg tussen De Schelde, de gemeente Vlissingen en de NS over de vraag wie de afbraak be taalt. Railtransport op het terrein van De Schelde in een tijd dat deze vorm van vervoer populair was: 1931 {foto-archief KMS) an links naar rechts dr M. J. Ntiba van de Universiteit van Nairo- i, dr A.M. Hemminga van het Delta-Instituut en adjunct-directeur Okemwa van het Kenyaanse instituut voor zee- en visserij-on- erzoek in Mombasa foto Willem Mieras) ERSEKE - Het Delta Instituut >or Hydrobiologisch Onder- lek (DIHO) in Yerseke werkt komende drie jaar mee aan (n internationale studie naar Kenyaanse kustvegetatie. ver Afrikaanse getijdegebie- ïn met hun karakteristieke angrovebossen is weinig be- ïnd. Het ecologisch onderzoek oet bouwstenen aandragen lor een juist beheer van de angrovekusten, die in toene- ende mate lijden onder roof- luw en de dump van indus- Seel en huishoudelijk afval, t EG betaalt mee aan het pro- ct. pnyaanse ecologen waren bensdag te gast bij het Delta Stituut om het onderzoekspro- amma voor te bereiden. De irikanen, Nederlanders en Bel li zijn gelijkwaardige partici- tnten in het project. Ook drie aliaanse onderzoekers woon- m het overleg bij. Ze willen inhaken en zullen via de EG Oberen geld daarvoor los te luteren. Vanuit Scandinavië (staat eveneens belangstelling !°r het mangrove-onderzoek. F EG-subsidie is toereikend h twee onderzoekers naar Ke- [a te zenden. Een door het DI- 3 aangetrokken ecoloog en h Belgische collega vertrek- n in februari naar de Oostafri- lanse kust. Samen met Ke- laanse deskundigen zullen ze komende drie jaar een glo- al beeld samenstellen van de tuurlijke processen in de ingrovebossen. Ecosysteem, heet dat in biologisch jargon. Het is de bedoeling dat verschil lende medewerkers van het Del ta Instituut geregeld naar Afrika afreizen om delen van het onder zoeksprogramma uit te voeren. Dr A. M. Hemminga van het DI HO hoopt dat de studie na drie jaar kan worden voortgezet. „Het gaat om een complex ge bied dat aan zee grenst. Ik denk drie jaar te kort is om in detail een goed beeld te krijgen van het systeem. Daarom zou het goed zijn als dit de basis vormt voor verder onderzoek. Voor Zeeland kan dit project best zinvol zijn. We verdiepen ermee onze kennis over kust-ecosy sternen." Mangrovebossen zijn fraaie (ge- tijde)vegetaties van beschutte tropische en substropische kus ten. Er is een zekere overeen komst met schorren. Ze zijn vol gens dr Hemminga van grote ecologisch en economisch bete kenis, bijvoorbeeld als kraam kamer voor allerlei vissoorten. De mangrovekusten staan aan verschillende bedreigingen bloot. De bevolking kampt veel bomen als brandhout en voor de bouw van huizen. In sommige delen van Afrika is sprake van roofbouw, de schade in Kenya is nu nog beperkt. De mangrovege- bieden raken ook steeds vaker in zwang als stortplaatsen van in dustrieel en huishoudelijk afval. Het ontbreekt de Afrikaanse landen aan een goed beheers plan. Het onderzoeksproject is een eerste stap daartoe. MIDDELBURG - Als enige ver tegenwoordiger uit een etni sche minderheid prijkt de naam van Hayati Akdag (36) uit Tur kije op een verkiesbare plaats voor de komende raadsverkie zingen in Zeeland. De Middel burger neemt een zevende plaats in op de definitieve PvdA-kandidatenlijst. Daar mee is hij zo goed als zeker van het raadlidmaatschap, omdat nu acht sociaal-democraten op het Middelburgse pluche zitten. Akdag, consulent buitenlan ders bij de Stichting Zeeland, noemt die twijfelachtige eer 'triest'. Temeer, daar in Zeeland zo'n 5400 kiesgerechtigde bui tenlanders wonen. Akdag karakteriseert zichzelf bij herhaling als iemand die be zeten is van politiek. Die eigen schap kwam hem eindjaren zes tig, begin jaren zeventig in zijn vaderland diverse malen duur te staan. Als jeugdvoorzitter van de sociaal-democratische partij, die niet of nauwelijks werd ge doogd door de militaire junta, kwam hij regelmatig in botsing- met de politie of de militairen. Maanden bracht hij door achter de tralies. Bijvoorbeeld omdat hij protesteerde tegen de komst van de Amerikaanse Zesde Vloot naar Turkije, of omdat hij boeken las van Karl Marx en van Jean Paul Sartre, die hij had ver stopt onder de vloer. Door de chaotische toestand in Turkije, vertrok Akdag in 1974 na zijn kandidaatsexamen poli tieke economie aan de universi teit van Ankara naar Nederland. Door zijn aanvankelijk gebrek kige kennis van de Nederlandse taal zag hij geen kans zijn uni versitaire studie af te ronden. Later studeerde Akdag voor op bouwwerker in Breda en Nijme gen, een studie die hij begin ja ren tachtig afrondde. In 1982 keerde hij noodgedwongen te rug naar Turkije om zijn militai re dienst te vervullen. Hoewel hem was toegezegd dat hij slechts vier maanden onder de wapenen hoefde, stuurde de le gerleiding hem anderhalf jaar lang naar Oost-Turkije. „Een vergelding voor mijn activitei ten uit mijn jeugd", meent Ak dag, hoewel hij erkent daarvoor onvoldoende bewijzen te heb ben. Dienstweigeren kwam niet in zijn hoofd op. „Dan zou ik mijn nationaliteit kwijtraken en dat is het laatste dat ik wil." In 1986 trad Akdag in dienst als consulent buitenlanders in Zee land na eerst een soortgelijke baan te hebben gehad in Rotter dam. Politiek actief was hij toen al jaren, eerst in Den Haag, later in zijn woonplaats Oostburg en sinds 1985 als lid van de PvdA. Zijn keuze voor de sociaal-demo cratische partij noemt hij niet meer dan logisch. „Ik ben naar het westen gekomen om de poli tieke infrastructuur in mijn land te helpen opbouwen. Als je zoekt naar een partij die de armoede behartigt, kom je automatisch terecht bij de PvdA. De PvdA heeft een grotere achterban, meer invloed en meer bekend heid, waardoor ze veel makkelij ker een betere structuur kan creëren in die landen." Akdag is sinds 1988 bestuurslid van de PvdA-Middelburg. Zijn verkiesbare plaats op de kandi datenlijst voor de raadsverkie zingen is niet meer dan een lo gisch vervolg op zijn eerdere ac tiviteiten voor de partij. Op de Hayati Akdag: trieste eer ifoto Ruben Oreel)

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1990 | | pagina 23