PZC
Familie Coppejans
kreeg deklaag
op buitenmuur
Eén verkiesbare kandidaat
uit minderheidsgroepering
eeuwse inbreng
iroject Keniaanse
langrovekusten
Wegenwachter
Wielemaker na
33 jaar met vut
Oud bedrijfsspoor
van KMS verdwijnt
NS denkt aan een
nieuwe spoorlijn
in de Kanaalzone
provincie
Groep Yersekenaren terug van hulptocht
DONDERDAG 11 JANUARI 1990 17
Weinig vertrouwen in effect
Nieuwe tocht
Hayati Akdag uit Middelburg op PvdA -lijst
Schorren
Actief
Triest
r~
Roemenen hongerig, maar blij
YERSEKE - Vermoeid, stijf van
het autorijden maar een onbe
taalbare ervaring èn een bont
muts rijker zijn woensdag
avond de acht Yersekenaren te
ruggekeerd van hun noodhulp-
tocht naar Roemenië. Tegen het
avondeten maakten familie,
vrienden en kennissen hun op
wachting op het Kerkplein in
Yerseke, benieuwd naar de er
varingen van de acht reizigers
en popelend om instructies te
krijgen voor een eventuele
nieuwe actie.
Die is, volgens de heer J. Snoep,
broodnodig. Snoep zet zich met
een aantal anderen al acht jaar
in voor de Roemenen in Trans-
sylvanië en hij kon dan ook de
afgelopen reis met vorige verge
lijken. „Ik ben ontzettend onder
SLUISKIL - De door wind en re
gen geteisterde buitenmuur
van het huis van de familie Cop
pejans in Sluiskil-Oost is voor
zien van een laag asfaltpapier.
Het bedrijf dat de sloop van de
wijk uitvoert, heeft de bescher
mende laag op last van de ge
meente Terneuzen aange
bracht. Maar de Coppejans heb
ben weinig vertrouwen in deze
maatregel.
Vorige week trok het echtpaar
Coppejans aan de bel. Al sinds
december vorig jaar zitten zij in
een huiskamer, waarvan de
rechtermuur helemaal onder de
schimmels zit. De situatie on
stond nadat het rechterhuis van
het woningtype twee-onder-één
kap werd gesloopt. Wat eens de
binnenmuur was, werd op slag
de buitenmuur. De relatief dun
ne wand was echter niet bestand
tegen het water. Binnen de kort
ste keren bedierf het behang
door het water en zorgden de
schimmels voor een rottende
stan klucht.
Meneer en mevrouw Coppejans,
beiden al over de zeventig jaar
oud, hebben echter weinig ver
trouwen in de beschermende
functie van de asfaltlaag die is
aangebracht. Vorig jaar werd
eenzelfde laag aan de muur be
vestigd. Maar omdat die met be
hulp van houtjes op enkele pun
ten bevestigd werd, lieten enke
le repen asfaltpapier al gauw los.
Onder meer daardoor kreeg het
vocht vrij spel. De Coppejans
'ERSEKE - Het Delta Instituut
oor Hydrobiologisch Onder-
oek (DIHO) in Yerseke werkt
le komende drie jaar mee aan
en internationale studie naar
e Kenyaanse kustvegetatie.
>ver Afrikaanse getijdegebie-
en met hun karakteristieke
ïangrovebossen is weinig be-
end. Het ecologisch onderzoek
loet bouwstenen aandragen
oor een juist beheer van de
langrovekusten, die in toene-
iende mate lijden onder roof-
ouw en de dump van indus-
"ieel en huishoudelijk afval,
'e EG betaalt mee aan het pro-
:ct.
enyaanse ecologen waren
oensdag te gast bij het Delta
ïstituut om het onderzoekspro-
ramma voor te bereiden. De
frikanen, Nederlanders en Bel-
?n zijn gelijkwaardige partici-
anten in het project. Ook drie
aliaanse onderzoekers woon-
?n het overleg bij. Ze willen
inhaken en zullen via de EG
'oberen geld daarvoor los te
Hiteren. Vanuit Scandinavië
istaat eveneens belangstelling
>or het mangrove-onderzoek,
e EG-subsidie is toereikend
n twee onderzoekers naar Ke-
'a te zenden. Een door het DI-
0 aangetrokken ecoloog en
o Belgische collega vertrek-
'n in februari naar de Oostafri-
tanse kust. Samen met Ke-
'aanse deskundigen zullen ze
komende drie jaar een glo-
ial beeld samenstellen van de
ituurlijke processen in de
angrovebossen. Ecosysteem,
de indruk van wat ik deze keer
heb meegemaakt. Waar contac
ten vroeger tersluiks en een
beetje stiekem mondjesmaat
werden onderhouden, waar be
drukte gezichten en grauwe
sleur het beeld bepaalden, heb
ben we nu allemaal lachende
Roemenen aangetroffen. Honge
rig maar blij dat de ellende nu
heeft plaatsgemaakt voor vrij
heid. Overal waar we kwamen
gingen twee vingers in vredeste
kens omhoog. Dat kon je daar
vroeger de kop kosten."
Ook L. Dorleijn is geëmotio
neerd als hij vertelt hoe de Yer
sekenaren met hun 24 ton goede
ren zijn ontvangen. „Het is na
tuurlijk een druppel op een
gloeiende plaat, maar de men
sen waren zo verrast en zo geluk
kig met wat de Bevelanders voor
ze hebben afgestaan. Gewoon
fantastisch."
De Yersekenaren hebben voed
selpakketten, kleding, medicij
nen en geneeskundige appara
tuur zelf rondgebracht volgens
een afgesproken route. Zoveel
als mogelijk was verzorgden ze
zelf het transport naar alle mo
gelijke kleine dorpjes, waar de
plaatselijke hervormde predi
kanten voor de verdeling zorg
droegen. Onderweg ging wel het
busje stuk dat De Zeeuwse Ba
nier uit Yerseke beschikbaar
had gesteld: lucht in de diesellei
dingen. Een probleem waarmee
ook de busjes van het Rode
Kruis te kampen hebben in Roe
menië. De bus moest na drie ver
geefse reparatiebeurten worden
achtergelaten en zal later wor
den opgehaald.
De Yersekse werkgroep, die de
hele lading heeft ingezameld via
de kerken van de Nederlands
Hervormde ring Kruiningen, de
Grote Kerk in Goes, de gerefor
meerde kerk in Yerseke en de
Vrije Evangelische Gemeenten
in Yerseke en Wemeldinge, wil
datzelfde netwerk gebruiken
voor een volgende actie. Ook die
moet weer uitmonden in een
tocht naar Roemenië.
Op de vraag of dat allemaal wel
kan, reageert J. Snoep, de trans
porteur die ook de vrachtwagen
en twee chauffeurs beschikbaar
stelde, gelaten: „Wat moet, zal
moeten. We zetten het maar ge
woon op de begroting van het
bedrijf want wat we nu gezien
hebben, noopt alleen tot meer
actie". Volgens Snoep hebben
de Roemenen nog steeds grote
behoefte aan noodhulp. „Voed
sel, voedsel en nog eens voedsel.
Om eten zit je in zulke situaties
het eerste verlegen en zonder
eten kun je niet lang. Daarom
gaan we morgen alweer stekken
steken voor de inzameling om op
korte termijn weer met pakket
ten te kunnen afreizen".
vrezen dat straks hetzelfde ge
beurt met de huidige laag, om
dat die op gelijke wijze is beves
tigd.
Het water kon de muur ook aan
tasten door enkele gaten in de
vloer, die ontstonden nadat en
kele dwarsbalken, waarmee de
beide huizen aan elkaar waren
gebouwd, weggehaald waren.
Die 'putten' zijn echter gevuld
met cement. „Maar ter hoogte
van de slaapkamers bevinden
zich ook zulke gaten. Daarover
heeft men enkel het papier ge
plakt. Dat beschermt niet vol
doende", aldus meneer Coppe
jans.
Wethouder W. A. Gosselaar
(openbare werken) heeft naar
zijn zeggen maandag direct op
dracht gegeven om wat te doen
aan de situatie waarin de Coppe
jans moeten leven. En een dezer
dagen stuurt hij een controleur
van openbare werken op het
huis af, die moet bekijken of er
voldoende beschermende maat
regelen zijn genomen.
Medwerkers van de gemeente
hebben de Coppejans vorige
week ook voorgesteld om een
nieuw behang aan te brengen.
Of een geldbedrag uit te keren.
Het echtpaar gaf de voorkeur
aan de laatste mogelijkheid.
Volgens Gosselaar toont dit aan
dat dat de gemeente bereid is al
les te doen om op zo snel moge
lijke termijn het euvel uit de
wereld te helpen.
Een hartelijk welkom woensdagavond voor de Yersekenaren. die in Roemenië allemaal een bontmuts kregen (foto Willem Mieras)
/an links naar rechts dr M. J. Ntiba van de Universiteit van Nairo-
)i, dr A.M. Hemminga van het Delta-Instituut en adjunct-directeur
Okemwa van het Kenyaanse instituut voor zee- en visserij-on-
[lerzoek in Mombasa foto Willem Mieras
heet dat in biologisch jargon.
Het is de bedoeling dat verschil
lende medewerkers van het Del
ta Instituut geregeld naar Afrika
afreizen om delen van het onder
zoeksprogramma uit te voeren.
Dr A. M. Hemminga van het DI
HO hoopt dat de studie na drie
jaar kan worden voortgezet.
„Het gaat om een complex ge
bied dat aan zee grenst. Ik denk
drie jaar te kort is om in detail
een goed beeld te krijgen van het
systeem. Daarom zou het goed
zijn als dit de basis vormt voor
verder onderzoek. Voor Zeeland
kan dit project best zinvol zijn.
We verdiepen ermee onze kennis
over kust-ecosy sternen."
Mangrovebossen zijn fraaie (ge
tij de) vegetaties van beschutte
tropische en substropische kus
ten. Er is een zekere overeen
komst met schorren. Ze zijn vol
gens dr Hemminga van grote
ecologisch en economisch bete
kenis, bijvoorbeeld als kraam
kamer voor allerlei vissoorten.
De mangrovekusten staan aan
verschillende bedreigingen
bloot. De bevolking kampt veel
bomen als brandhout en voor de
bouw van huizen. In sommige
delen van Afrika is sprake van
roofbouw, de schade in Kenya is
nu nog beperkt. De mangrovege-
bieden raken ook steeds vaker in
zwang als stortplaatsen van in
dustrieel en huishoudelijk afval.
Het ontbreekt de Afrikaanse
landen aan een goed beheers
plan. Het onderzoeksproject is
een eerste stap daartoe.
MIDDELBURG - Als enige ver
tegenwoordiger uit een etni
sche minderheid prijkt de naam
van Hayati Akdag (36) uit Tur
kije op een verkiesbare plaats
voor de komende raadsverkie
zingen in Zeeland. De Middel
burger neemt een zevende
plaats in op de definitieve
PvdA-kandidatenlijst. Daar
mee is hij zo goed als zeker van
het raadlidmaatschap, omdat
nu acht sociaal-democraten op
het Middelburgse pluche zitten.
Akdag, consulent buitenlan
ders bij de Stichting Zeeland,
noemt die twijfelachtige eer
'triest'. Temeer, daar in Zeeland
zo'n 5400 kiesgerechtigde bui
tenlanders wonen.
Akdag karakteriseert zichzelf
bij herhaling als iemand die be
zeten is van politiek. Die eigen
schap kwam hem eind jaren zes
tig, begin jaren zeventig in zijn
vaderland diverse malen duur te
staan. Als jeugdvoorzitter van
de sociaal-democratische partij,
die niet of nauwelijks werd ge
doogd door de militaire junta,
kwam hij regelmatig in botsing
met de politie of de militairen.
Maanden bracht hij door achter
de tralies. Bijvoorbeeld omdat
hij protesteerde tegen de komst
van de Amerikaanse Zesde
Vloot naar Turkije, of omdat hij
boeken las van Karl Marx en van
Jean Paul Sartre, die hij had ver
stopt onder de vloer.
Door de chaotische toestand in
Turkije, vertrok Akdag in 1974
na zijn kandidaatsexamen poli
tieke economie aan de universi
teit van Ankara naar Nederland.
Door zijn aanvankelijk gebrek
kige kennis van de Nederlandse
taal zag hij geen kans zijn uni
versitaire studie af te ronden.
Later studeerde Akdag voor op
bouwwerker in Breda en Nijme
gen, een studie die hij begin ja
ren tachtig afrondde. In 1982
keerde hij noodgedwongen te
rug naar Turkije om zijn militai
re dienst te vervullen. Hoewel
hem was toegezegd dat hij
slechts vier maanden onder de
wapenen hoefde, stuurde de le
gerleiding hem anderhalf jaar
lang naar Oost-Turkije. „Een
vergelding voor mijn activitei
ten uit mijn jeugd", meent Ak
dag, hoewel hij erkent daarvoor
onvoldoende bewijzen te heb
ben. Dienstweigeren kwam niet
in zijn hoofd op. „Dan zou ik
mijn nationaliteit kwijtraken en
dat is het laatste dat ik wil."
In 1986 trad Akdag in dienst als
consulent buitenlanders in Zee
land na eerst een soortgelijke
baan te hebben gehad in Rotter
dam. Politiek actief was hij toen
al jaren, eerst in Den Haag, later
in zijn woonplaats Oostburg en
sinds 1985 als lid van de PvdA.
Zijn keuze voor de sociaal-demo
cratische partij noemt hij niet
meer dan logisch. „Ik ben naar
het westen gekomen om de poli
tieke infrastructuur in mijn land
te helpen opbouwen. Als je zoekt
naar een partij die de armoede
behartigt, kom je automatisch
terecht bij de PvdA. De PvdA
heeft een grotere achterban,
meer invloed en meer bekend
heid, waardoor ze veel makkelij
ker een betere structuur kan
creëren in die landen."
Akdag is sinds 1988 bestuurslid
van de PvdA-Middelburg. Zijn
verkiesbare plaats op de kandi
datenlijst voor de raadsverkie
zingen is niet meer dan een lo
gisch vervolg op zijn eerdere ac
tiviteiten voor de partij. Op de
Hayati Akdag: trieste eer foto
Ruben Oreel)
AdvertentieI
vraag of hij die plaats eerder te
danken heeft aan zijn culturele
achtergrond dan aan zijn be
stuurlijke kwaliteiten, ant
woordt hij ontkennend. „Als dat
zo zou zijn", zegt Akdag vol over
tuiging, „dan had ik mijn kandi
datuur ingetrokken. Ik wil ook
niet gekozen worden als een ver
tegenwoordiger van de minder
heden in Middelburg, al heeft
dat zeker een rol gespeeld. De
portefeuille minderheden is het
laatste wat ik ambieer als raads
lid, ook al is die heel belangrijk."
Volgens de Middelburger is het
niet zo verwonderlijk dat zo wei
nig minderheden passief of ac
tief deelnemen aan het politieke
proces. Kadercursussen of bij
eenkomsten voor politieke vor
ming zijn met een vergrootglas
te zoeken. Om een plaats in te
nemen van een zittend raadslid,
acht hij zowel voor een buiten
lander als voor een Nederlander
bijzonder moeilijk. „Raadsleden
hebben een bepaalde ambitie,
anders zit je niet op die plaats.
Zo'n raadslid is natuurlijk niet
bereid om plaats te maken voor
een ander."
Ondanks een briefje van partij
voorzitter Marianne Sint, waar
in zij aandringt meer vertegen
woordigers van etnische min
derheidsgroeperingen op de
kandidatenlijst te plaatsen,
heeft in Zeeland alleen de Mid
delburgse PvdA dat advies ter
harte genomen. „Ik vind dat
triest", aldus Akdag. „Ik kan
niet beoordelen, waarom ande
ren dat niet hebben gedaan, ter
wijl de PvdA toch voor de zwak
keren in de samenleving op
komt. Jammer, blijkbaar heb
ben andere afdelingen weinig in
spanningen gedaan."
Als toekomstig raadslid ziet
Akdag het onder meer als zijn
taak „de stigmatisering te door
breken en de massa ervan over
tuigen dat ook minderheden
verstand hebben van zaken."
Wat zijn inbreng zal zijn in de
discussie met het college van
burgemeester en wethouders en
andere raadsfracties, wordt in
overleg met de andere PvdA-
raadsleden besproken. „Mezelf
kennende, zal ik in ieder geval
niet rustig op m'n stoel blijven
zitten. Ik zal zeker m'n mond
open doen. De politiek moet hu
mor hebben, anders wordt 't
saai. Dat is juist het probleem
van de politiek: de massa vindt
het saai. Je kunt een boodschap
ook veel subtieler overbren
gen."
Collega's haalden wegenwacht F. M. Wielemaker (midden)
met zijn echtgenote geheel in wegenwachtstijl op van huis
foto Ruben Oreel)
VLISSINGEN - Na ruim 33
jaar trouwe dienst bij de
Wegenwacht heeft de Óost-
souburger F. M. Wielema
ker woensdag op ludieke
wijze afscheid genomen van
zijn werkgever. Collega's
haalden Wielemaker in hun
gele wagens thuis op voor
de afscheidsreceptie. De au
to van de scheidende wegen
wachter, op de weg beter be
kend als wegenwacht 051,
was op een sleepauto ge
plaatst.
Wielemaker maakte de pio
niersfase van de ANWB-we-
genwacht mee. Hij trad in
1956 in dienst als wegen
wacht op de weg. Op de mo
torfiets ging hij naar de men
sen met pech onderweg toe.
Vanaf 1966 was hij tien jaar
lang verkeerswacht op het
Zeeuwse wegenwachtsta
tion. Vanaf 1976 was hij weer
te vinden op de wegen van
Walcheren en Zuid-Beve
land.
Het hoofd van de Wegen
wacht in Nederland, J. Rave-
sloot, bedankte tijdens de af
scheidsreceptie de heer Wie
lemaker. „U dwingt respect
af door uw correcte manier
van werken", zei Ravesloot.
„Met uw afscheid gaat een
stuk ervaring weg."
Wielemaker heeft volgens
districtschef L. W. M. de
Groot altijd zijn mannetje
gestaan op de soms gevaar
lijke Zeeuwse wegen.
Hij haalde herinneringen op
uit de loopbaan van Wiele
maker. De Groot typeerde
hem als 'een man die zijn vak
verstond'. „Wielemaker wist
hoe hij met mensen moest
omgaan.
Hij werkte rustig en snel en
had een groot improvisatie
talent", aldus De Groot. De
districtschef bedankte ook
mevrouw Wielemaker voor
de morele steun aan haar
man.
VLISSINGEN - De bedrijfs-
spoorlijn van De Schelde in
Vlissingen verdwijnt. De onder
neming heeft het contract met
de Nederlandse Spoorwegen
per 31 mei opgezegd. De Schelde
maakt al jaren geen gebruik
meer van de spoorlijn naar het
terrein in de Vlissingse binnen
stad. Het bedrijf blijft in princi
pe bereikbaar per spoor via de
drukke railverbinding naar
Vlissingen-Oost.
De Schelde is niet over één
nacht ijs gegaan bij het besluit.
„De spoorlijn is er. Waarom zou
den we die dan laten weghalen
We hebben die voorziening in de
toekomst mogelijk weer nodig",
verwoordt hoofd bouwbureau E.
van Hoepen de gemengde gevoe
lens. De kosten van het contract
met de NS waren doorslagge
vend. De Schelde is elk jaar
30.000 gulden kwijt voor de
spoorlijn."
De beslissing was niet alleen een
centenkwestie. Het bedrijfster
rein in de stad Vlissingen blijft
langs een omweg per rail bereik
baar. Goederen die via de spoor
lijn naar Vlissingen-Oost wor
den gebracht, zijn altijd via het
water of de weg in Vlissingen te
krijgen. Ook de NS kon zich
daarin vinden. Het vervoer over
de lijn naar het industriegebied
Vlissingen-Oost zit, deelt NS-
vertegenwoordiger K. Hoving
mee, in de lift. Het aantal wa
gons nam vorig jaar met vijftien
procent toe.
De gemeente Vlissingen juicht
de stap van De Schelde toe. Fiet
sers en motorrijders komen met
de regelmaat van de klok ten val
als zij de spoorlijn moeten krui
sen. Op zeer korte termijn begint
overleg tussen De Schelde, de
gemeente Vlissingen en de NS
over de vraag wie de afbraak be
taalt.
Railtransport op het terrein van De Schelde in een tijd dat deze
vorm van vervoer populair was: 1931 foto-archief KMS)
TERNEUZEN - De Nederlandse
Spoorwegen hebben plannen
klaarliggen voor de aanleg van
een spoorlijn oostelijk van het
Kanaal van Gent naar Terneu
zen. Bij de afdeling planologie
van de spoorwegen in Utrecht
heeft men het tracé in kaart ge
bracht. Maar volgens een
woordvoerder van de NS hangt
het van de komst van de WOV en
een tunnel onder het Kanaal af,
of de spoorlijn ook daadwerke
lijk wordt aangelegd.
„Het is een plan op lange ter
mijn. Bij de realisering ervan
denken wij eerder aan de volgen
de eeuw," aldus de woordvoer
der.
Momenteel loopt er een lijn
westelijk van het Kanaal, tussen
het terrein van Dow Benelux NV
in Terneuzen en het Belgische
Zelzate. Goederen uit Terneu
zen kunnen via de rails over de
auto/spoorbrug bij Sluiskil ver
voerd worden naai' België. Maar
wanneer de bewuste verkeers-
tunnel onder het Kanaal wordt
gegraven, verdwijnt de brug en
daarmee de spoorontsluiting
van de oostelijke kant van het
Kanaal. Om de goederen uit Ter-
neuzen toch per spoor naar Bel
gië te kunnen vervoeren, heeft
de NS een nieuw tracé in ge
dachten. Dat loopt van Terneu
zen langs Sluiskil-Oost en West-
dorpe naar buurland België. In
Zelzate zou de lijn aangesloten
moeten worden op het Belgische
spoorwegennet.
Maar volgens de NS-zegsman
gaat het om een plan, dat in de
ijskast is gezet en daar nog lan
ge tijd zal verblijven. Op de aan
leg van een WOV is nog absoluut
geen zicht en daarmee ook niet
op de tunnel. Die zou gegraven
moeten worden uit het oogpunt
van een toenemende verkeers
intensiteit in Zeeuwsch-Vlaan-
deren door de oeververbinding.
v
V
