PZC
provincie ZATERDAG 30 DECEMBER 1989 1t
FRITES
De Koninklijke Maatschappij Dé Schelde deed in 1989 een stap terug uit het centrun
van Vlissingen. De beeldbepalende ronde muur van de smederij verdween onder di
slopershamer. In het hart van Vlissingen ontstond een bijna onafzienbare vlakte vai
puin. Op de kop van de Walstraat moet een nieuw winkelcentrum verrijzen, dat V'lis
singen de allure van een 'echte' stad moet geven.
De inwoners van Sluiskil willen dat 'het pontje' over het Kanaal Gent-Terneuzen
blijft. Rijkswaterstaat besliste dat de pont uit de vaart moest omdat de exploitatie
veel te duur werd. Op een regenachtige zaterdagmorgen, half oktober, trok heel Sluis
kil in een lange stoet naar de kanaalbrug. Die werd uit protest een uur lang 'bezet'. Niet
lang daarna kwam waterstaat met de mededeling dat er nog wel 'een redelijk bedrag'
beschikbaar is voor voortzetting van de exploitatie. Maar dan moeten anderen meebe
talen. Ook privatisering kan een oplossing zijn.
De verpleging ging in het vroege voorjaar de straat op, hier en daar zelfs met bed en al,
zoals bij verpleeghuis De Boede in Koudekerke. Met de acties werden eisen tot loons
verbetering en vermindering van werkdruk kracht bijgezet. Spandoeken, pamfletten,
zondagsdiensten, stiptheidsacties, bezetting van verkeersknooppunten en verwenda-
gen voor patiënten: het hoorde er allemaal bij. De werkers in de gezondheidzorg zagen
hun eisen uiteindelijk voldoende ingewilligd om de acties te kunnen afblazen.
'Jï
1
.1
II
ff
T
4 kdl
i
Broeikaseffect of niet, de zomer van 1989 was lang, warm en droog. De genoegens van
zon, zee en strand konden ook aan de Zeeuwse kust niet op. Wie zijn vakantieheil in
zuidelijker oorden zocht, moest het doen zonder het triomfantelijk gevoel aan een
kille, natte zomer in eigen land te zijn ontsnapt. De Zeeuwse toeristenindustrie draai
de na een aarzelend begin op volle toeren. Ook neringdoenden aan het strand, zoals in
Westenschouwen, hadden over klandizie niet te klagen. En deden dat ook niet.
Maanden tevoren al waren de slopers met de voorbereidingen begonnen. Het Terneu-
zense Julianaziekenhuis, in het begin van de jaren vijftig in gebruik genomen, moest
tegen de vlakte. Op woensdag 20 september was het plotseling zover. De slopers ver
wittigden op het allerlaatste moment de politie. Die zette de omgeving af. En toen
volgde de klap. Het Julianaziekenhuis - overbodig geworden door de ingebruikname
van streekziekenhuis De Honte - wankelde en viel snel voorover. Het terrein wacht op
nieuwe gebouwen.
Het kapitale monumentenpand De Gouden Poorte aan de Middelburgse Wagenaar
straat brandde in de vroege ochtend van 7 april plots als een fakkel. De uitslaande
brand legde de zolderverdieping en eerste etage in de as. Rook- en waterschade waren
enorm. In het gebouw was de afdeling personeelszaken van de provincie onderge
bracht. De ambtenaren werden ijlings in het Abdijcomplex ondergebracht. Een deel
van de computerapparatuur ging verloren; de meeste personeelsdossiers konden wor
den gered.
De zeehond terug in de Oosterschelde. Vijf jonge dieren werden in maart, voorzien van een zender, als proef losgelaten in de half
afgesloten zeearm. De dieren konden dankzij de zenders op de voet worden gevolgd. Eén koos het ruime sop en stierf binnen een
week in het net van een vissersboot. Vastgesteld is dat de dieren zich prima vermaakten in het Oosterscheldewater. Maar ook dat ze
het door de recreatiedruk in het vakantieseizoen niet makkelijk hadden.
De burgemeesters Verbree van Reimerswaal en Van der Munnik van Tholen prikten op 6 november met reuzen-vorken een even
reusachtige oester open, waarin twee in klederdracht gehulde kinderen verscholen zaten. Zij overhandigden een historische schaar
aan Zeelands commissaris der koningin dr Boertien. Die knipte daarmee de weg over de Oesterdam officieel open. De dam zelf.
onderdeel van de Oosterscheldewerken, werd eind 1986, met de sluiting van het Tholensche Gat, een feit en verbond het eiland
Tholen met Zuid-Beveland.
De Schouwse kust was op 24 augustus even 'costa del hasj'. Wandelaars ontdekten 's morgens in alle vroegte op het strand bij Westenschouwen zo'n tachtig pakken hasj,
achtergelaten door in hun werk gestoorde smokkelaars. Groothandelswaarde: zeven miljoen gulden. Volgens de rijkspolitie werd hier slechts het topje van de ijsberg zichtbaar
van wat er jaarlijks aan verdovende middelen via de Noordzeekust ons land wordt binnengesmokkeld.
