Knikkende knieën zo goed als nieuw RCS-trainer investeert ruim 2000 gulden Clinge moest sterke speler nog missen Axelse aanvaller werd verdediger AMATEUR I X VOETBAL0— Rinus m Zegers en de weelde van HW sport PAUL SCHIPPER NA DRIE JAAR DENNIS DE BRUIJNE EN GERARD MAAS (SLUISKIL): MEERMAN: DE START IS BELANGRIJK TRAINER KAN PUTTEN UIT OMVANGRIJKE SELECTIE DELFORGE REVALIDEERT NOG Goed raak Misgegaan WE MISSEN EEN SPELVERDELER Twijfels Herhaling Vermunt Argusogen jr Jeugdzonden ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1989 38 CLINGE - Een slepende knieblessu re houdt hem alweer bijna een jaar uit de roulatie en nog altijd lijkt er aan zijn lijdensweg geen eind te zul len komen. Elf maanden nadat de 22-jarige Pascal Delforge in het zie kenhuis in Sluiskil een ingrijpende knie-operatie onderging moet een kniebrace hem nog zoveel steun ge ven dat hij kan trainen. „Het gaat", constateerde de middenvelder van Clinge zelf al, „maar als ik ooit nog wil voetballen dan zal er nog heel wat moeten gebeuren". Het noodlot sloeg vorig seizoen toe, toen de competitie exact vier weken oud was. Delforge moest in de leger plaats Wezep een nietszeggend wed strijdje spelen voor de Koninklijk Landmachtcup, toen een tegenstan der hem vol op de knie raakte. Een onbeholpen actie, zo herinnert hij zich nog, die veel weg had van een aanslag op zijn benen. Een legerarts veronderstelde aanvankelijk dat de knieblessure meeviel, maar hoe groot de schade was bleek pas bij thuiskomst. 's Maandags liet ik me in het zie kenhuis in Sluiskil onderzoeken en 's woensdags lag ik al de operatietafel. Mijn binnenste knieband was af, mijn kruisband gescheurd en mijn meniscus beschadigd. In het zieken huis zeiden ze meteen: dat moet goed raak geweest zijn". Juist in de weken waarin Clinge vo rig jaar zijn grootste triomfen vierde ontbrak de technisch begaafde mid denvelder dus. Aanvankelijk be woog hij zich voort in het gips, later •op krukken en steeds vroeg hij zich af of hij ooit nog op zijn oude niveau zou terugkeren. „Het is nog steeds niet alles", weet hij nu, na zoveel maanden van revalideren, „met die kniebrace gaat het beter dan zonder, maar dan nog betwijfel ik of ik hele maal zal herstellen. Er is me niet voor niets aangeraden om een trapje lager te gaan spelen om mijn knie niet onnodig te belasten. Als ik weer in het eerste terug zou komen dan blijft er altijd dat risico dat ik er weer doorheen ga. Maar ik blijf hopen, snel gaat het niet, maar iedere week een stukje vooruit, dat is voor mij al heel wat". Met Delforge in de ploeg bleef Clin ge vorig jaar vier weken op rij onge slagen, elf wedstrijden later was de ploeg van George de Block dat nog. „Het is vorig jaar heel lang heel goed gegaan, maar na Goes-thuis was het plotseling niks meer", haalt de middenvelder zich voor de geest, „we verloren met 4-1 en waren met een voor de titel uitgeschakeld. Toen is er ook zoveel misgegaan dat het eigenlijk geen wonder was dat we de laatste zeven wedstrijden geen punt meer pakten". Was in de eerste helft van de compe titie van een tekort aan spelers geen sprake, eenmaal in de beslissende fa se van de competitie bleek toch dat de selectie van Clinge te smal was. Carlos van der Veeken, Patrick de Wilde en Boudewijn van Craenen- broeck volgden Patrick Delforge voor kortere of langere tijd in de zie kenboeg en lieten aldus een gat val len dat niet opgevuld kon worden. Delforge hoopt dat Clinge dit seizoen - met Nelis de Visser, Ronald de Block en Ivan van de Vijver als nieuwkomers in de selectie - wel con stant kan presteren. „Het zal wel een plaats in de middenmoot worden", denkt hij, „of misschien wel in de sub-top. Tenslotte is de ploeg vrijwel dezelfde als vorig jaar en toen is toch ook gebleken dat we de mogelijkhe den hebben om ver te komen". Middelburg heeft volop perspectief SLUISKIL - Voor de één was het al bij na een routineklus, voor de ander een volkomen nieuwe gewaarwording. Maar voor de rest hebben Gerard Maas (25) en Dennis de Bruijne zo ongeveer alles gemeen. Vorig jaar voor de winterstop allebei gebles seerd geraakt aan de kruisbanden van de rechterknie. Behandeld in het in stituut van Jack Caluwé, zonder dat er ook maar sprake was van enige ver betering. Ten einde raad samen naar dokter Martens in België, die de in middels vermaarde Mclntosch- ope ratie verrichte. En ook tijdens de re validatie zijn de twee spelers van Sluiskil bijna een onafscheidelijke tweeling. Voor het eerst valt er openlijk kritiek te beluisteren op Jack Caluwé: de spe cialist in sportblessures. Dennis de Bruijne: „Hij heeft een vokomen ver keerde diagnose gesteld. Het zat van boven bij mij niet goed, zei hij. Het was psychisch en ik kon gewoon weer voet ballen. Toen ik weer ging spelen bleek dat hij het totaal verkeerd had beoor deeld." Gerard Maas: „Ja, zo is het ook in mijn geval gegaan. Ze hebben getrokken en gedraaid aan die knie en konden uit eindelijk niets vinden. Het was on schuldig, zeiden ze, ik kon er weer ge woon mee voetballen. Hoe is het moge lijk, denk ik achteraf, dat ze zoiets niet hebben gezien." Dokter Martens in Deume zag vervol gens wel onmiddellijk de ernst in van de blessures en verrichtte op 23 februa ri de operatieve ingreep die zo noodza kelijk was. De Mclntosh-methode, waarbij een stuk pees vanuit het bo venbeen door een bot in het kniege wricht wordt geboord, werkt in vrijwel alle gevallen feilloos. Het geteisterde Sluiskil kan er over meepraten. Vijf spelers van de vorig jaar naar de derde klas gedegradeerde ploeg (Berry Dal- linga, Peter Zwart, Bennie Boerjan, Dennis de Bruijne en Gerard Maas) hebben deze operatie al ondergaan. Gerard Maas (spitsspeler) en Dennis de Bruijne (middenvelder) mogen er vanuit gaan dat ze zo rond de aftrap van de competitie weer voluit kunnen voetballen. Twijfels zijn er slechts over het exacte tijdstip. Dennis de Bruijne: „Voor zo'n operatie staat normaal ge sproken een dik halfjaar. Ik weet het uit ervaring, want het is in mijn lin kerknie ook al gebeurd. Het heeft geen zin om te forceren, maar we waren wel al na drie maanden in training." Gerard Maas: „Ik was er nog nooit zo MIDDELBURG - Anton Meerman is de 36-jarige trainer van RCS uit Oost- Souburg, die halverwege het seizoen 88-89 de plaats innam van Edwin Tiel- man. Vooral de laatste maanden van het afgelopen seizoen verliepen voor RCS hectisch. De degradatie van de derde naar de vierde klasse lag op de loer. Ternau wernood ontsprongen de Souburgers die dans door de beslissingswedstrijd tegen het Oosterhoutse OSC met 2-0 te winnen. „Ik wist dat we die Brabant se club konden hebben. De voorlaat ste wedstrijd in de degradatiepoule draaide RCS al goed", zegt Meerman die in september met de cursus Oefen- meester II begint. Anton Meerman is nu in het bezit van het Oefenmeester III diploma. Maar dat is niet voldoende om een derde klasser te trainen. „Nee, ik mag nu ei genlijk alleen maar ploegen uit de af deling trainen. Maar ik wil meer in zicht krijgen in het trainersvak, van daar dat ik me heb aangemeld." Anton Meerman staat op en loopt naar de kast om de voorlopige inschrij- vingslijst van de cursus Oefenmeester III te pakken. „Kijk, ook Ruud van der Weele, Ojang Pattikawa, Jan de Lobel, Henk Otters, Harold de Smet, Kees verwachten dat je die kosten er ooit nog eens uithaalt." Bij RCS wacht Anton Meerman, die op zijn achtste jaar als jeugdspeler bij de ze club begon, een onkostenvergoe ding. „Bij andere clubs zie je vaak dat trainers daar even vlug hun zakken ko men vullen. Maar RCS is een vrienden- Botermans en Sjaak Verduyn zullen de cursus in Bergen op Zoom gaan vol gen, die 24 weken duurt. De cursus kost 2000 gulden en dan komen er nog reis- en materiaalkosten bij. Maar ja, als je zo'n diploma hebt, dan mag je club. Je kunt bijna zeggen: Eenmaal een RCS'er, altijd een RCS'er." Anton Meerman herinnert zich de slechte start van vorig seizoen. „We hadden vijf of zes punten uit de eerste tien wedstrijden. Dat mag dit jaar ab soluut niet gebeuren. John Jasperse, die een omzwerving heeft gemaakt van Arnemuiden naar Vlissingen, is bij ons teruggekomen. Buiten kijf staat dat hij een keeper is met veel talenten, die jammer genoeg vorig seizoen al leen maar heeft getraind en geen wed strijden heeft gespeeld. Als hij er nu ook voor kan zorgen dat hij rust brengt in onze achterhoede dan denk ik dat hij een geweldige versterking bete kent. Een keeper moet meer doen dan ballen tegenhouden. Kees Westerwee- Ie is een hele goeie voetballer. Hij zou wat minder bescheiden en spelbepa- lender moeten zijn." RCS begint dit seizoen tegen Axel uit. „Ik ben heel realistisch. Als we in de middenmoot mee kunnen draaien dan denk ik dat we het goed hebben ge daan. We moeten vermijden dat we in de onderste regionen terechtkomen. Er degraderen immers drie clubs in één keer uit onze klasse. Van Sluiskil Anton Meerman: trainen voor een on kostenvergoeding. en Middelburg verwacht ik grote pres taties. Maar ja, je kunt op papier nog zulke goeie spelers hebben, maar dan moet je er nog een team van kunnen smeden. En dat is op dit moment ook voor mij mijn grootste zorg", zegt Meerman tot slot. Pascal Delforge: ik betwijfel of ik helemaal zal herstellen. hebber van technisch voetbal, maar bij Axel kom je daar als laatste man niet aan toe. Ik heb er al eens met de trainer over gesproken, maar die vindt ook niet dat wij een ploeg heb ben om veel in te schuiven. Daarvoor heb je meevoetballende verdedigers nodig en die hebben wij nou net niet. Bij ons komt het achteraan veel meer aan op kracht. We werken er in elk geval wel aan. Alle Brabantse ploegen spelen in de derde klas ten slotte met een inschuivende laatste man. We moeten dus wel..." In al die jaren is Henk Michels zo vertrouwd geraakt aan de positie van laatste man dat hij niet ver wacht ooit nog eens op een andere plaats terecht te komen. Los nog van het feit, dat een andere plaats „een omschakeling in conditioneel opzicht vraagt", ziet hij bij Axel niet direct kandidaten om hem op te volgen. „Toen ik twee jaar terug op herhaling moest hebben ze Fonny Verstraeten eens een aantal wed strijden achtereen laatste man ge zet. Fonny zou het moeten kunnen, maar die wilde maar al te graag weer naar voren. Fonny is aanval lend ook zo belangrijk....Die hoort niet in de verdediging". Met Henk Michels aan het hoofd van de verdediging was het doelsaldo van Axel in de vierde klas altijd aan de positieve kant. Maar eenmaal in de derde klas veranderde dat: de druk op de defensie werd alleen maar groter (met meer tegentreffers als ge volg) en aanvallend brak de ploeg weinig potten meer. „Je moet niet vergeten", zo haalt Henk Michels als belangrijkste oorzaak aan, „dat we de laatste twee jaar Fonny Verstrae ten maar al te vaak vanwege blessu res hebben moeten missen. Fonny is onze belangrijkste afmaker, zo is dat nu eenmaal. Als hij er bij is scheelt dat gelijk een flinke slok op een bor rel. Tegen Zaamslag, in de eerste oe fenwedstrijd van dit seizoen, scoort hij toch ook weer drie keer...". Niettemin verwacht Henk Michels dit jaar ook met een fitte Fonny Ver straeten in de ploeg weer een moei lijk seizoen voor Axel. „Wat wij met name op de Brabantse ploegen te kort komen is een echte spelverdeler op het middenveld. Bovendien is er op Karei de Bruijn na niemand bijge komen. Sterker nog: we zijn zelfs nog twee spelers aan AZW kwijtge raakt". Paul Schipper: Die opmerkingen langs de kant, daar had ik moeite mee." MIDDELBURG - Spring-in-het-veld Paul Schipper is weer terug bij de ba sis. Na drie seizoenen VC Vlissingen heeft de vleugelspits het rood-witte tenue weer ingeruild voor dat van Middelburg. Aan natrappen heeft de 26-jarige Middelburger, vader van twee kinderen, geen behoefte. Inte gendeel: „Ik heb in Vlissingen drie mooie jaren gehad. Jammer dat vorig seizoen de sfeer steeds minder werd", aldus Schipper, die bij Middelburg samen met Jan de Rijke en Daan Ei kenhout de voorhoede vormt die als een van de sterkste zo niet de sterkste van Zeeland mag worden beschouwd. Schipper, die in de voorbereiding al weer de nodige goals maakte, doelt met name op uitingen van ongenoegen van de Vlissingse supporters aan het einde van het vorig seizoen. „Hij mist die kansen met opzet, want hij gaat toch naar Middelburg", werd er dan wel 's gezegd. „Dat is natuurlijk ge woon onzin. Ik ken geen enkele voet baller, die expres een kans om zeep helpt. Toch raakte het me wel, ik ben een speler die voor dat soort dingen nu eenmaal gevoelig is", aldus de Middel burger, die het eerste seizoen bij de Vlissingse hoofdklasser veruit als het fraaiste heeft ervaren. „Het elftal dat er toen stond, was naar mijn mening het beste dat Vlissingen de laatste jaren heeft gehad. Met Bouwman, Van den Velde, Spaans, Kense en Van Huizen. De sfeer was toen ook perfect en dat vond je terug in de prestaties. Vermunt was ijzersterk in het motiveren van zijn spelers. Dan zei hij vooraf wel eens 'jij gaat vandaag een wereldpartij spelen'. Eenmaal in de wedstrijd kon Vermunt keihard zijn. Dan schold hij je gewoon verrot." „Bij Vermunt wist je vantevoren wat voor tegenstander er voor je neus kwam te staan. Hij belde vantevoren een aantal mensen op en dan vroeg hij gewoon wat voor ploeg we konden ver wachten. Daar had hij altijd zijn men sen voor. Zijn wedstrijdbesprekingen waren ook altijd perfect. Hij wist zelfs wat voor iemand de scheidsrechter was. Dan zei hij tijdens de bespreking: die vent kan daar en daar dus niet te gen. Houd daar rekening mee." Schipper beseft dat er mensen zijn die zijn overgang naar derdeklasser Mid delburg met argusogen hebben beke ken. „Toch heb ik weinig openlijk kri tiek gehad. Ik heb ook rekening te houden met mijn gezin. Die dagen dat we naar Limburg moesten, ben je toch een hele dag onderweg. Daar had ik eerlijk gezegd geen zin meer in. Bo vendien leven er bij Middelburg on danks de degradatie wel ambities. De club wil naar de eerste klas. Dat duurt dus minimaal nog twee jaar, tegen die tijd kunnen die kleintjes wel mee in de bus met de vrouw." „Bij Middelburg gaat alles wat gemoe delijker dan bij Vlissingen. Logisch, de ambities liggen ook wat anders, in Vlissingen willen ze tenslotte naar het betaald voetbal. Ik denk dat die over gang voor het Zeeuwse voetbal alleen maar goed kan zijn, al geloof ik er per soonlijk niet zo in. Nee* spijt zal ik niet krijgen als Vlissingen straks betaald voetbal speelt en ik zou er niet tussen zitten. Ik heb een volledige baan bij De Schelde, die ik voor het voetbal nooit zou opgeven." lang uitgeweest en het was ook m'n eerste operatie. Maar hoe het gebeurd is? Ik weet het zelf nog niet. Ik speelde in de zaal en maakte een onschuldige beweging. M'n knie sloeg door, ik moest er uit en even later bleek pas dat het erger was dan ik dacht. Toch heb ik daarna nog een paar wedstrijden mee gedaan in de competitie." Het is dringend gewenst dat het twee tal zo snel mogelijk weer inzetbaar is, omdat Sluiskil terug wil naar waar het vandaan komt. Daarom is er achter de schermen hard gewerkt aan de nood zakelijke versterking. Zo is Arno Zwe- gers van HW overgekomen en Luc Rombaut van Koewacht. En met Ak- ke Ganpat, eigendom van Beveren, werd driftig onderhandeld voor een overeenkomst. Dennis de Bruijne: „We zijn normaal gesproken een kanshebber voor het kampioenschap. Het gaat tussen Mid delburg, Roosendaal en ons, verwacht ik." Gerard Maas: „We hebben een sterker elftal dan vorig jaar. Tenmin ste: als iedereen nu eens een beetje fit blijft." Dennis de Bruijne: „HW wordt ook tot de favorieten gerekend, maar dat zie ik nog niet gebeuren. Wij zijn volwassener en tactisch sterker. We hebben kwaliteit genoeg om terug te knokken." Dennis de Bruijne (links) en Gerard kampioenschap. Sluiskil is een kanshebber voor het Henk Michels: van spits tot laatste man. ner voor de wind in Hulst, ook al om dat hij in twee jaar tijd meer verster king heeft gekregen dan in de tien jaar die er aan voorafgingen. Het voet balklimaat, dat hij er heeft geschapen, doet weer iets aan de glorietijd van de club denken. Zo ver is het weliswaar nog lang niet, maar jet talent dat er al tijd wel is geweest lijkt nu gebundeld tot een eenheid. Dat was (en is nog) de belangrijkste opgave voor de trainer, die er aan zijn derde seizoen begint. „Zijn jeugdzonden is hij een beetje kwijtgeraakt", zo werd tijdens de kampioensreceptie van HVV vanuit het bestuur geopperd. Rinus Zegers wil in zijn openhartigheid immers nog wel eens tegen zere schenen schoppen. Twee jaar geleden waagde hij het om de toen nog uiterst getalen teerde doelman Jos van der Kinderen tegen zich in het harnas te jagen. En vorig seizoen nog kwalificeerde hij Steen als een schopploeg en kreeg hij alles over zich heen wat ook maar iets met die club te maken had. Maar om nu van jeugdzonden te spre ken? Hij was misschien één van de wei nige trainers die zei wat hij dacht. Zo als ook nu weer: „Ik wil meer met HW dan zo maar meedraaien in de derde klas. Dat is door anderen alweer ver keerd uitgelegd. Ik héb niet gezegd dat HVV een kampioenskandidaat is. We willen het wel, maar wie eigenlijk niet. Je speelt toch om zo hoog mogelijk te eindigen..." Voor eens en voor altijd wil Rinus Ze gers ook afrekenen met die altijd weer terugkerende kritiek. „HVV heeft wel talent en technische voetballers, maar geen karakter", zo valt er onder trai ners dikwijls te beluisteren. De samen stelling van het 'nieuwe' elftal zal het tegendeel moeten bewijzen. Fred van Cauteren (vorig jaar van Clinge gekomen) was in dat opzicht al een hele verbetering. Yvo Wouters (vo rig jaar Koewacht), een doorgewinter de spits, die nog altijd blijk geeft van zijn ambities, toonde zich in de oefen wedstrijden ook een kostbare aan winst. „Hij is een voetballer zoals ik ze graag zie", liet zijn trainer zich al ont vallen. HW is in omvang groter en in kwali teit sterker geworden, maar raakte één belangrijke kracht kwijt. Peter van Eekelen, de aanvoerder uit de kampioensploeg, is door zijn verhui zing naar Jeka vertrokken en moest zijn club vaarwel zeggen. Van veel kanten werd in de transferpe riode ook aan Angelo Verbraecken ge trokken. De technisch bekwame spel verdeler verkoos echter om in Hulst te blijven voetballen. De sterke as van HVV blijft daarmee, gehandhaafd. Jean Pierre de Keyzer (doelman), Paul Segers (libero), Ange lo Verbraecken (middenvelder) en Fred van Cauteren en Vvo Wouters (spitsen) hebben het in zich om ook op een hoger niveau te schitteren. Met zulke stuwende krachten hoeft H W in elk geval het debuut niet te vrezen. AXEL - Hij stond ooit te boek als een jonge, talentvolle aanvaller, maar inmiddels neemt hij alweer zo'n acht seizoenen de positie van laat ste man in. Henk Michels (26) debu teerde toen hij 16 was in het eerste van Axel als rechterspits, maar ver huisde twee jaar later noodgedwon gen naar de verdediging. Niet zon der succes kennelijk, hoewel hij zelf nog altijd vindt dat hij aanvallend beter uit de voeten kan dan verdedi gend. „Mijn voorkeur gaat uit naar de spits", zegt hij zelf, „maar ik be sef maar al te goed dat ik met een teamsport bezig ben en daarom speel ik waar de trainer denkt dat ik moet spelen". Henk Michels was in zijn junioren- tijd al eens als laatste man opgetre den, voordat hij via het middenveld naar de voorste linie opschoof. „Oo- spronkelijk ben ik opgeleid als laat ste man", herinnert hij zich, „maar toen ik in de B's als middenvelder zo'n dertig doelpunten scoorde, werd ik in de spits gezet. Zo ben ik ook in het eerste gekomen, tot het moment waarop ze een laatste man zochten. Toen niemand beschikbaar bleek zijn ze als vanzelf bij mij terecht ge komen". Echt veel plezier beleeft de blonde verdediger niet aan zijn huidige plaats. Hij komt te weinig aan voet ballen toe, omdat - zo zegt hij - je alleen maar tegen moet houden wat er doorkomt". „Ik ben meer een lief- HULST - Het is zijn oprechte wens dat HVV weer uit maggroeien tot een club met een zekere reputatie. Daarvoor is Rinus Zegers, zoals hij zelf zegt, al een paar jaar dag en nacht in de weer. Tot voor kort zonder tastbare resultaten en al jarenlang gedoemd tot een be scheiden hoofdrolletje als zondag vierdeklasser. Vorig seizoen slaagden trainer en spelers er eindelijk in om de eerste stap op weg naar een betere toekomst te zetten. De Hulstenaars leven in vergelijking met vele voorgaande jaren in weelde. Voor elke plaats in het elftal heeft Ri nus Zegers zowat de keuze uit twee volwaardige spelers, die bijna stuk voor stuk in staat moeten zijn om zich snel aan het hogere spelpeil aan te pas sen. „Ik heb zelfs spitsen in over schot", riep de trainer tijdens de voor bereiding verrukt. Het gaat Rinus Zegers als voetbaltrai- Rinus Zegers: altijd zeggen wat je denkt.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1989 | | pagina 38