PZC
Vissers beboet
voor overschrijden
zeedagenregeling
Sculptuur begeleidt Spuikom
op weg naar bebouwd terrein
Van Vliegende Aap tot Komieke Coco
provincie
11
ENQUETE SCHIPPERS
Ouders contra
gemeente Goes
over reiskosten
voor leerlingen
ENORM KUNSTWERK ITALIAAN MOSSO GEPLAATST
Auto's gekraakt
in Vlissingen
Ongeluk Deltaweg
ZATERDAG 15 JULI 1989
GOES - De Nederlandse binnenvaartschippers pleiten voor
meer inzamelstations voor afvalstoffen langs de vaarwegen.
Een betere spreiding en bereikbaarheid van de depóts staat
verder hoog op het verlanglijstje. Deze voorlopige conclusie
valt te trekken uit een onderzoek van het afvalstoffenverwer-
kingsbedrijf Terminal Moerdijk (ATM).
Bekaaid
KLEINE KOTTERS IN NADEEL
Trucs
Bouwsteiger
Tegenslag
WILLY VANDERSTEEN EN PAUL GEERTS
Moeizaam
Geuzen
Modern
Binnenvaart
bepleit meer
afvaldepots
ATM rondde vrijdag een enquête af
onder ongeveer vijftienhonderd bin
nenvaartschippers. De schippers moe
ten nu nog te vaak zoeken naar een in-
zamelstation voor hun afvalstoffen.
Hoewel het nog te vroeg is om duidelij
ke conclusies te trekken, valt één as
pect direct op. „We weten nu in ieder
geval dat het een fabeltje is wanneer
wordt gezegd dat schippers niet mi
lieubewust zouden zijn. Ze zijn er be
slist voorstander van om afvalstoffen
zoals olie, waswater en ladingsresten
op één centraal punt af te geven. Ze
willen het spul zeker niet overboord
flikkeren," zegt woordvoerder F. Roe-
lofs Heymans van ATM.
Uit het onderzoek blijkt verder dat het
in Nederland droevig gesteld is met de
bereikbaarheid en spreiding van spe
ciale inzamelstations. „Een aak van
zo'n 120 meter zetje niet één, twee, drie
stil. Met zo'n ding is manoeuvreren
ook een stuk lastiger. Er zijn boven
dien wat wensen ten aanzien van inza
melpunten. De concentratie vindt nu
plaats in het Botlekgebied. Dat lijkt
me ook logisch omdat het scheep
vaartverkeer zich daar voor een deel
concentreert. Maar het is zinvol om
ook op andere punten, bij voorbeeld
langs grote rivieren, inzamelstations
aanteleggen."
Hoe een eventuele uitbreiding van
het aantal depots eruit moet gaan
zien, kan Roelofs Heymans nog niet
zeggen. „Er was één schipper met een
nogal gechargeerde uitspraak. Die zei
dat een automobilist op de weg om de
dertig kilometer een pomp tegenkomt
waar je een liter olie kan kopen en de
oude kan achterlaten. Om de dertig
kilometer een inzamelstation op bij
voorbeeld de Maas neerzetten, gaat
natuurlijk niet. Maar uit zijn verhaal
bleek wel dat schippers er heel be
kaaid vanaf komen. Ze moeten soms
een dag varen voor ze een depót tegen
komen."
ATM denkt bij voorbeeld aan inzamel
stations op punten waar de schepen
toch al vaak stilliggen, zoals bij slui
zen. Roelofs Heymans: „Bij een sluis
gaat de schipper vaak voor anker, hij
kan daar telefoneren, zijn huisvuil afle
veren en een krantje kopen. Al met al
ben je toch vijftien a twintig minuten
in de sluis bezig. Als nu veel mensen
zeggen: een handkraantje om vaatjes
afvalolie van het schip af te hijsen is
zinvol, dan is dat het overwegen
waard. Maar of 't gebeurt en of 't mag,
weet ik niet."
De woordvoerder van het Moerdijkse
afvalstoffenwerkingsbedrijf verheelt
niet dat het onderzoek ten eerste een
commercieel doel dient. „We willen
weten wat de markt voor ons inhoudt.
Gegevens daarover bleken onvoldoen
de en onbetrouwbaar." Om de concur
rentie geen kans te geven met de resul
taten goede sier te maken, zullen de
uiteindelijke conclusies voor een groot
deel binnenshuis blijven. „Wij hebben
er tenslotte tijd en geld ingestoken,"
aldus de woordvoerder.
Het onderzoek is uitgevoerd door stu
denten van de Polytechnische Facul
teit Hoger Nautisch Onderwijs van de
Hoge School Rotterdam en omstreken
en enkele vakantiekrachten die de af
gelopen twee weken gewapend met
een enquêteformulier gepost hebben
op de Volkeraksluizen bij Willemstad.
„We hebben volop medewerking ge
kregen", zegt ATM. „Slechts een enke
ling had of geen tijd of geen zin. Wat
opviel was, dat de schippers het initia
tief toejuichten, omdat er eindelijk
eens een keer naar hun mening werd
gevraagd. Dat was namelijk nog nooit
gebeurd."
ATM hoopt met de gegevens zijn ser
vice naar de scheepvaart aan te pas
sen. Het bedrijf zamelt nu al afge
werkte olie, waswater en ladingsres
ten in, die vervolgens worden gezui
verd. Rijkswaterstaat werkte mee
aan het onderzoek. Dat de enquête is
gehouden op de Volkeraksluizen is
niet zo verwonderlijk; jaarlijks pas
seren zo'n 150.000 schepen het com
plex.
MIDDELBURG - Het Breskense vis
serijbedrijf H. V. Co en de 53-jarige
A. P. K., eveneens uit Breskens, moes
ten zich vrijdag voor de economische
politierechter in Middelburg verant
woorden voor het overtreden van de
zeedagenregeling. De firma V. had
met de BR 10 (300 pk) in het tweede
kwartaal van 1388 negen dagen meer
gevist dan was toegestaan en in het
derde kwartaal ging het vier dagen
boven zijn tax. K. had in het tweede
kwartaal acht dagen te veel op zee ge
zeten met de BR 19 (225 pk).
Officier van justitie mr R. H. A. M.
Beaumont ging uit van de standaard
boete van 1500 gulden per zeedag die
op dit vergrijp is gesteld. Omdat de
schepen in kwestie maar een klein mo
torvermogen hebben, halveerde hij dit
tarief zodat hij tot een eis van 9750 gul
den voor de firma V. kwam en voor K.
tot 6000 gulden.
De advocaat mr J. de Bliek wees erop
dat de zeedagenregeling zeer nadelig
is voor 'dagvissers' zoals V. en K„ die 's
morgens vroeg uitvaren en 's middags
hun vangst aan wal brengen. In feite
zijn deze vissers maar een halve dag op
zee, die wel als een volle zeedag wordt
aangerekend. Een extra onrechtvaar
digheid is dat ze een deel van het jaar
hoofdzakelijk op garnalen vissen en
dan nauwelijks tong, schol en andere
gequoteerde vissoorten aan wal bren
gen, terwijl de regeling bedoeld is om
de vangst van juist die soorten te be
perken.
Hij voerde aan dat deze kleine vissers
nauwelijks het hoofd boven water kun
nen houden. Om nog winst te kunnen
maken is de bemanning van hun
scheepjes in de afgelopen jaren van
vier naar twee man teruggebracht. Hij
citeerde een rapport van het Land
bouw Economisch Instituut (LEI) dat
meldde dat de garnalenvangst in Ne
derland over 1988 verliesgevend is ge
weest. K. verklaarde op de zitting dat
zijn besommingen varieerden van 500
tot 800 gulden per dag.
De economische politierechter mr G.
de Wilde baseerde zich bij de vaststel
ling van de boetes op de pk's van de
schepen. „Er is een groot verschil tus
sen een schip met 4000 pk of 225 pk,"
vond mr De Wilde, die zei zich goed te
kunnen voorstellen dat de eigenaars
van de grote kotters heel tevreden zijn
met de zeedagenregeling. Voor de bei
de Breskense vissers leek hem 150 gul
den per dag een redelijk bedrag. Hij
legde de firma V. 1950 gulden boete op
en K. kwam eraf met 1200 gulden.
J. van B. uit Arnemuiden, schipper
van de VLI 28, kreeg 21.500 gulden
boete opgelegd voor illegale aanvoer
van zestien ton kabeljauw in septem
ber en oktober 1987. Voor de aanvoer
De ruimtelijke sculptuur van de Italiaan Leonardo Mosso in het Vlissingse Spuikom-gebied.
VLISSINGEN - Op de grens van land en water
doemt aan het begin van de Spuikom in Vlissin-
gen een ruimtelijke sculptuur op. Het kunstwerk,
opgebouwd uit glanzende aluminium buizen die
met een speciale constructie aan elkaar zijn ver
bonden, fonkelt in het zonlicht. De Italiaanse
beeldend kunstenaar Leonardo Mosso uit Pino
Torinese heeft het spits afgebeten van de buiten
expositie. Die tentoonstelling maakt onderdeel
uit van het internationaal symposium construc
tivisme, architectuur en kunst dat deze zomer in
Vlissingen wordt gehouden.
Op een afstand valt het kunstwerk van Mosso in
het niet bij het ruw begroeide Spuikomgebied.
Wat dichterbij blijkt eerst goed hoe groot de ruim
telijke sculptuur is. Leon Riekwel, medewerker in
Vlissingen van de Culturele Raad, kent als één van
de direct betrokkenen de afmetingen. Mosso's
creatie steekt acht meter de lucht in, is vijfentwin
tig meter breed en ook vijfentwintig meter lang.
Dat de sculptuur ondanks de afmetingen de Spui
kom nauwelijks opvult, verbaast Riekwel niets.
Het natuurgebied in het hartje van de stad Vlissin
gen is met zijn driehonderd meter vele keren gro
ter dan het kunstwerk.
De Spuikom is doelbewust uitgekozen door de
Culturele Raad Vlissingen en de stichting Pro Art
Architecture uit Dordrecht. Het terrein wacht in
zijn maagdelijke staat af tot de stad er bezit van
neemt. Architecten kunnen er dan hun ei in kwijt.
Eén van de elementen van het internationaal sym
posium, architectuur, is daarmee binnen handbe
reik. Zolang de stedebouwkundigen nog niet aan
zet zijn, is het de beurt aan de beeldende kunste
naars.
Hun taak is het aangezicht van de Spuikom lang
zaam te veranderen in een gebied met een totaal
andere functie. Zij moeten de Spuikom begelei
den in het proces van onbebouwd naar bebouwd
terrein. De sculptuur van Mosso past daar uitste
kend in, vindt Riekwel. Een aantal mensen leefde
bij voorbeeld in de veronderstelling dat in de
Spuikom een bouwsteiger werd neergezet. Dat
idee past in het beeld dat de Culturele Raad en de
stichting van Fré Ilgen - de ontwerper van bran
dingsmonument Eruption voor Boulevard Ban-
kert - willen scheppen met de buitenexpositie.
De bedoeling is eenzelfde sculptuur als aan de
stadskant van de Spuikom aan de andere zijde
van dat gebied te plaatsen, bij het voetpad naar de
Boulevard Bankert. De Italiaanse ontwerper moet
daarin nog toestemmen. Riekwel verwacht geen
moeilijkheden. Ook kan de Italiaan zich naar zijn
mening verenigen met de gekozen constructie.
Mosso had alleen een schaalmodel geleverd voor
een tentoonstelling van veertien constructivisti
sche modellen in de galerie Bellamy 19.
Het omzetten van een model in de werkelijke vorm
levert altijd problemen op. De kunstenaar weet
dat, merkt Riekwel op, en zal dan ook blij zijn met
de gevonden oplossing. Het probleem met Mosso's
model was, op welke wijze de aluminium buizen
met elkaar moesten worden verbonden. Vrijwilli
gers Gijs Groenier en Rob Jansen van de Culturele
Raad Vlissingen kwamen op het idee met polye-
thyleenslang bedekte klemmen te gebruiken als
verbindingsstukken. Zo is het gebeurd.
De opbouw van de eerste ruimtelijke sculptuur in
de Spuikom is enigszins overschaduwd door een
tegenslag voor het symposium in Vlissingen. Het
ministerie van WVC berichtte afgelopen week
dat de Culturele Raad geen geld uit Den Haag be
hoeft te verwachten voor de betaling van de beel
dend kunstenaars van wie iets in de Spuikom
wordt gerealiseerd. Riekwel heeft zich er niet
door uit het veld laten slaan. „Ik heb de buiten
tentoonstelling altijd als een expositie verkocht
die moet groeien."
Hij heeft goede hoop dat met steun van het be
drijfsleven dit jaar nog twee tot drie kunstwerken
kunnen verrijzen. Welke sculpturen daarvoor in
aanmerking komen, is vanaf 2 september te zien in
de voormalige Galerie Marquis aan de Nieuwen-
dijk 15. Veertien schaalmodellen blijven daar tot
30 september en verhuizen vervolgens door naar
Galerie Bellamy 19. De expositie in die ruimte be
gint 2 oktober en eindigt tien dagen later.
DEN HAAG/BORSELE - Een zeven
tal ouders uit Gravenpolder is het
niet eens met de weigering van de ge
meente Borsele om reiskosten te ver
goeden voor hun kinderen, die in Goes
op de vrijgemaakte gereformeerde
basisschool De Wingerd onderwijs
volgen. Hun beroep werd gisteren be
handeld door de afdeling rechtspraak
van de Raad van State.
Het steekt de ouders, die op zitting van
de Raad van State werden vertegen
woordigd door G. Emmens en mr J.
Boersma van het schoolbestuur, dat
de afstandsnorm om voor de vergoe
ding in aanmerking te komen, is ver
laagd van zes naar vier kilometer. De
school zou met het openbaar vervoer
'slechts' met een reistijd van twee urn-
te bereiken zijn. Volgens Emmens is
het beleid van de gemeente ingegeven
door bezuiningen. Ook zouden ouders
op deze wijze ontmoedigd worden om
hun kinderen elders onderwijs te laten
genieten, zodat de met opheffing be
dreigde plaatselijke openbare school
meer leerlingen krijgt.
De gemeente beroept zich op de Wet
op het basisonderwijs. Volgens Em
mens echter ten onrechte. „De ge
meente mag pas spelen met het af
standscriterium wanneer zij heeft na
gegaan of de feitelijke bereikbaarheid
van de school, gelet op de vervoerssi
tuatie op het Zeeuwse platteland, nog
wel gewaarborgd is," aldus de veront
ruste ouder, die zich afvraagt of de vrij
heid van onderwijs niet in gevaar
komt. Volgens de gemeente moeten
lange reistijden echter voor lief wor
den genomen op het Zeeuwse platte
land.
VLISSINGEN - Autokrakers hebben
in de nacht van donderdag op vrijdag
twee keer hun slag geslagen in Vlis
singen. Uit een auto aan de Hogeweg
in Vlissingen vermiste de eigenaar H.
S. vrijdagmorgen zijn rijbewijs, giro
pas, kentekenbewijs, veertig casset
tes en twee radioboxen. De daders
hadden geprobeerd de autoradio te
stelen, maar dat lukte niet. De radio is
wel onherstelbaar beschadigd.
Uit de personenwagen van A. C. die
aan de Coosje Buskenstraat stond ge
parkeerd, was vrijdagmorgen de bin
nenspiegel verdwenen. De inbrekers
hadden het gemunt op de radiocasset
terecorder, maar zij slaagden er niet in
het apparaat los te krijgen. De wagen
van H. S. is met een valse sleutel ge
opend en die van A. C. was niet afgeslo
ten.
GOES - Het ongeluk van afgelopen
dinsdag op de Deltaweg bij Goes, dat
een driejarig meisje uit Breda het le
ven kostte, werd niet veroorzaakt
doordat een tegemoetkomende auto
mobiliste de macht over het stuur
kwijtraakte, zoals in de PZC van vrij
dag werd gemeld. Het ongeluk gebeur
de doordat de auto waarin het meisje
met nog vier andere passagiers zat,
ging slingeren en frontaal in botsing
kwam met een tegenligger, zoals ook
gemeld in de krant van woensdag.
van een partij platvis en kabeljauw
begin november van dat jaar was dat
10.800 gulden. Deze vis werd buiten de
vismijn om verkocht voor 36.000 gul
den. De boetes bedroegen 40 procent
van de opbrengst van de vis.
De advocaat mr J. M. E. Schieman
wees er op dat de boomkorvisserij in
'de zuid' structureel benadeeld is door
het verbod op de aanvoer van kabel
jauw, doordat die in deze regio altijd
zo'n 20 procent van de vangst uit
maakte. „De Zeeuwse vissers hebben
daardoor bijgedragen aan het lande
lijk quotum, dat nu door anderen
wordt opgevist," aldus mr Schieman.
Hij vroeg aandacht voor het feit dat
het tweede kwartaal van dit jaar voor
de bedrijven met grote schepen desa
streus is uitgepakt doordat deze alleen
ten noorden van de 55e breedtegraad
mochten vissen. Dit bleek een verlies
gevende zaak, zodat de schepen in die
periode voor de wal bleven. „Deze
maatregel heeft diepe sporen achter
gelaten", aldus mr Schieman.
De ARM 4 (W. van B. en zn), de ARM 6
(A. C. en zn) en de VLI 25 van de firma
De N. waren 2 juni vorig j aar de haven
in Vlissingen binnengelopen voordat
de AID aanwezig was om controle op
het lossen uit te oefenen. Er was in de
vroege uurtjes van die donderdag nog
niemand op het kantoor van de dienst
aanwezig. Ze hadden toen in strijd
met de regels toch hun schepen gelost.
De officier van justitie herinnerde er
aan dat in die tijd de vissers allerlei
trucs toepasten om de stelselmatige
controle te omzeilen en eiste in alle
drie zaken 500 gulden boete. Mr De
Wilde constateerde dat de schepen wa
ren binnengekomen op een uur dat er
normaal gelost kan worden en dat er
geen meldingsplicht bestaat. Welis
waar achtte hij de bedrijven schuldig
aan het lossen zonder toestemming,
maar hij legde er geen straf voor op,
omdat het toch niet al te veel moeite
mag kosten om een ambtenaar te v;n-
den die toestemming voor het lossen
moet geven.
De zeevisgroothandel Noordzee uit
Breskens kreeg duizend gulden boete
opgelegd omdat deze een partij kabel
jauw had gekocht die de BR 15 op een
illegale plaats gelost had. Aan de los-
wal van de Handelshaven werden 14
oktober 1987 49 kisten kabeljauw in
een auto geladen, die even later werd
aangehouden. Volgens raadsman De
Bliek was het de bedoeling om de vis in
koelruimten van het bedrijf aan de
Handelshaven op te slaan, wat wel va
ker gebeurde. Er was 1200 gulden boe
te geëist.
MIDDELBURG - Het is een bekend
verschijnsel. Zet een groep kinderen
in een museum waar een schilderij
van Pieter Breughel hangt en de reac
tie zal zijn: hé, maar dat plaatje komt
uit Suske en Wiske Willy Vander-
steen (76) kan er nog altijd om glimla
chen. Het was Hergé, de tekenaar van
Kuifje, die hem ooit de Breughel van
het stripverhaal noemde. Dus zover
zitten zijn jeugdige lezertjes er niet
naast, als ze Breughel de Oude in het
sprookjesland van Sus en Wis, Lam-
bik, Sidonia en Jerommeke plaatsen.
Vrijdag was Vandersteen met zijn op
volger Paul Geerts eregast bij de offi
ciële opening van de tentoonstelling
van zijn twee geesteskinderen in het
Zeeuws Museum in Middelburg. Daar
is aan de hand van originele tekenin
gen de ontwikkeling van de strip sinds
1945 in beeld gebracht. Van het Eiland
Amoras, de Zwarte Madam en de
Vliegende Aap tot en met recente uit-
gaves als de Komieke Coco en de
Krachtige Krans.
Suske en Wiske is in de loop der jaren
één van de succesvolste strips in Euro
pa geworden. Van elk album dat wordt
uitgebracht gaan er gemiddeld bijna
een half miljoen over de toonbank.
Van de inmiddels ruim 150 titels zijn
meer dan honderd miljoen exempla
ren verkocht. Tot in Tibet toe. De na
druk ligt uiteraard op de Europese
markt. Daaraan wordt volgens een
woordvoerder van de Standaard Uit
geverij, die de strip uitbrengt, nog
druk gewerkt.
Momenteel wordt de Franse markt on
der vuur genomen. Als Bob et Bobette
boekten Suske en Wiske daar in het
verleden wel successen. De laatste ja
ren ligt in Frankrijk de nadruk op de
strip voor volwassenen, met veel ero
tiek en geweld. Momenteel is er een
kentering waarneembaar, de kinder
strip krij gt weer meer aandacht. Suske
en Wiske - vindt men in Antwerpen -
zouden daarvan moeten profiteren.
tegenwoordig uit de pen van Paul
Geerts. Zelf houdt Vandersteen zich
alleen nog bezig met de Geuzen, een
strip die in de Tachtigjarige Oorlog
speelt.
Terugblikkend komt Vandersteen tot
de conclusie dat zijn tekentalent een
aangeboren gave moet zijn geweest.
Als jongetje spaarde hij zakgeld om
krijtjes te kunnen kopen. Zijn tekenin
gen sierden de Antwerpse stoepen. Op
de lagere school haalde hij goede cij
fers voor opstellen en tekeningen. Het
kon dus bijna niet anders of hij moest
wel tekenaar van stripverhalen wor
den. Vandersteen: „Ik heb een visuele
instelling. En ik was een verwoede le
zer van de Antwerpse mannekesbla-
den. Jop en Bob, de vertaling van Wea
ry Willy and Tired Jim, hadden mijn
voorkeur. Later kwamen de boeken
van Hergé."
Na de oorlog mochten zijn Lambik,
Suske en Wiske in de Vlaamse uitgave
van het weekblad Kuifje figureren.
Lambik was de typische volksfiguur,
met alle goede en kwade eigenschap
pen die een rondborstige Vlaming kan
hebben. De naam Suske stamt uit het
Antwerpse dialect. Iedereen die Franc
heette, werd zo genoemd. En aange
zien de vader van Vandersteen met die
naam door het leven ging, was de link
vlug gelegd. Wiske is vernoemd naar
de in die na-oorlogse jaren populaire
operette-zangeres Wiske Gijs.
Tot 1952 werkte Willy Vandersteen
zelfstandig. Daarna kreeg hij profes
sionele hulp van tekenaars als Karei
Verschuere en Karei Boumans. In
1967 verscheen de toen dertigjarige
Paul Geerts op het toneel. Hij was als
striptekenaar actief voor de Chiro-
jeugdbeweging. Zijn komst was on
aangekondigd, toen hij bij huize Van
dersteen in Kalmthout aanbelde. „Is
meneer Vandersteen thuis", vroeg hij
nadat de heer des huizes zelf in de deu
ropening was verschenen.
Vandersteen volgt de ontwikkelingen
nu op afstand. Bessy, de Rode Ridder,
Robert en Bertrand en al zijn andere
creaties worden in studioverband
vervaardigd. Suske en Wiske komen
Aanvankelijk verliepen de contacten
moeizaam. Willy Vandersteen mag
dan zeggen, dat het tussen hem en
Geerts meteen klikte, feit is dat de
nieuwkomer lang moest aandringen
voordat hij zelfstandig op Suske en
Wiske werd losgelaten. Pas nadat hij
maandenlang de potloodtekeningen
van de meester zelf had geïnkt, mocht
hij aan de hand van een scenario een
blanco vel vullen.
Het resultaat gaf uiteindelijk de door
slag. De Charmante Koffiepot werd
het eerste verhaal waaraan hij mocht
meewerken. In 1973 debuteerde hij
met de Gekke Gokker. Zeventien jaar
geleden deed Vandersteen Suske en
Wiske volledig aan hem over. Inmid
dels heeft Geerts al meer dan zeventig
titels op zijn naam staan, bijna net zo
veel als Vandersteen zelf.
Willy Vandersteen en Paul Geerts trin het Zeeuws Museum: ...dezelfde bril..
Gezamenlijk bezichtigden ze vrijdag
de tentoonstelling in het Zeeuws Mu
seum. Hun reacties waren enthou
siast. Suske en Wiske doen het nu een
maal goed in een historische omge
ving. De figuurtjes mogen zich dan
aan de moderne tijd hebben aange
past, het uiterlijk en het karakter van
het avontuurlijke duo is onveran
derd. „Dat is ook de bedoeling", zegt
Geerts. „Ik wil in de geest van mijn
voorganger verder werken, ik pro
beer door zijn bril te kijken."
Zolang de boeken de jeugd blijven
aanspreken, is er voor de Standaard
Uitgeverij geen vuiltje aan de lucht. Al
jaren wordt erover gedacht om de bei
de stripfiguren te verfilmen. Tot nu toe
bleven alle pogingen vruchteloos, Sus
ke en Wiske laten zich slecht in het be
wegende beeld vangen. Toch wordt be
keken of het Spaanse Spook - één van
de succesvolste uitgaven - op het witte
doek kan worden gebracht. Geen te
kenfilm, maar een rolprent met ac
teurs van vlees en bloed.
Zekerheid kan nog niet worden gege
ven. „Maar", zegt Geerts, „als er één
verhaal voor een verfilming in aanmer
king komt, dan is het wel het Spaanse
Spook. Dat album is in de blauwe
reeks verschenen, de stripfiguren ko
men er net iets menselijker over dan in
de andere boeken."
■:V:..SoTÓ.