PZC
Ping-pong-kampioen
voetbalde liever
.pijltjes gooien werd
massale volkssport...
sport
I
toppers van weleer
JEAN-MARIE WAMPERS WINT PARIJS-ROUBAIX
Van Basten k
in Barcelona
fortuin make
Zo gezegd
WEDSTRIJD
MAANDAG 10 APRIL 1989
Gloriejaren
Moeilijkheden
Flying Roses
Inspiratie
Voorbeeldig
Tegengesproken
GRAAUW - Frans van Waterschoot uit Graauw kan het zich nog als de dag van
gisteren herinneren. De veelvoudige Zeeuwse tafeltenniskampioen maakte
deel uit van de herenploeg van Sint Aloysius, toen nog uitkomend in de hoog
ste klasse van Nederland. „Ik werd op een gegeven moment gevraagd om mee
te trainen met de nationale ploeg, waar ook Bert van der Helm en Nico van der
Slobbe in zaten. Misschien heb ik toen de fout gemaakt om het niet te doen.
Het was op een zondag en dan ging ik nu eenmaal liever voetballen."
Terugkijkend op zijn sportieve loop- „Ik was een allroundspeler. Ik hield
baan valt op dat de nu 39-jarige
Zeeuws-Vlaming zich nooit heeft be
perkt tot één sport. Naast zijn triom
fen in de tafeltenniswereld fungeerde
Van Waterschoot op zondagen ook al
tijd als doelman van het eerste elftal
van Graauw.
„Ik ben op doel gaan staan omdat ze
geen keeper konden vinden. Toen ik
negen jaar later stopte was er trou
wens nog niemand", zegt hij er zelf
over.
Op zijn 35e waagde hij zich zelfs een
tijdje aan het amateurwielrennen. Van
Waterschoot: „Als training voor het
tafeltennis fietste ik altijd in de zomer
en nam ik als trimmer ook deel aan
koersen. Ik keek toen ontzettend op
tegen gerenommeerde amateurs als
Toine van den Bunder en Wim de
Waal. Omdat ik bij de trimmers toch
steeds in hetzelfde kringetje zat, wilde
ik wel eens zien hoe ik het bij de ama
teurs zou vanaf brengen", verklaart de
Graauwenaar, die het er niet eens zo
slecht vanaf bracht. Bij een amateur-
koers in Oostburg werd hij zelfs derde.
Toch is duidelijk dat het tafeltennis al
tijd de eerste sport is geweest van Van
Waterschoot. Hij begon er mee toen hij
tien jaar was en reeds vijfjaar later leg
de hij beslag op zijn eerste Zeeuwse ti
tel. Dat huzarenstukje zou hij nog vier
keer op rij herhalen.
Het waren de gloriejaren van Sint
Aloy uit Graauw, een dorp van 1281
inwoners, de trotse bezitter van een
heuse eredivisieploeg. „Een schitte
rende tijd", weet Van Waterschoot.
„Altijd een bomvolle zaal en mooie
wedstrijden. Je moest er toen veel
voor over hebben. Onze dichtst bij-
zijnde uitwedstrijd was in Amster
dam. Je was dus altijd een hele dag op
pad en meestal nog op eigen kosten
ook. Een sponsor hadden we niet."
vooral veel van verdedigen en dan toe
slaan op de momenten dat de tegen
stander het niet verwacht. Die lange
slagenwisselingen van toen zie je nu
niet meer. Er wordt tegenwoordig met
zoveel verschillende rubbers en effec
ten gewerkt. Een rally is voorbij voor je
het weet. Toch wel jammer", merkt hij
op.
Op 24-jarige leeftijd stopte Van Wa
terschoot van de ene op de andere dag
bij Sint Aloy. Een onderbreking die
zeven jaar zou duren. „Er waren wat
moeilijkheden met Remy Mangnus en
rond die tijd had ik het te druk met
het bouwen van een huis", geeft de
Zeeuws-Vlaming op als reden van zijn
onderbreking.
Hij werd een tijdje trainer bij SAR uit
Kloosterzande en trainer-speler bij Ef
fect in Temeuzen. In 1980 keerde hij
echter als grote redder terug op het ou
de nest. Het damesteam van St Aloy
verkeerde in moeilijkheden in de ere
divisie en Frans van Waterschoot zorg
de als trainer voor de wederopstan
ding. De Zeeuws-Vlaamse dames wis
ten een seizoen later zelfs al beslag te
leggen op een tweede plaats in de
hoogste landelijke afdeling.
Tegenwoordig komt Van Waterschoot
alweer enige tijd uit voor Rooigem uit
Gent, waar hij speelt voor de heren en
trainer is van het damesteam, waar
voor ook de Zeeuws-Vlaamse Anja van
de Vijver uitkomt.
Trainersdiploma's heeft hij niet,
maar dat belemmert hem niet het ene
na het andere succes te boeken. Zo
promoveerde het damesteam dit jaar
naar de hoogste Belgische klasse. „Ik
ben een beetje als CruyfF', merkt hij
lachend op, om daarna meteen zijn in
breng te relativeren. „Je moet er na
tuurlijk wel de spelers voor hebben.
Zonder goed materiaal kan geen trai
ner presteren."
Frans van Waterschoot boekt tegenwoordig als trainer successen.
Sheila Ellen is in opperste concentratie tijdens het rankingtoemooi in Souburg. Carl Lucassen rechtsl, Ko van Dis en Benny de Bert (links) kijken toe.
VLISSINGEN - Het verhaal wil dat
een oude Engelse boogschutter in de
middeleeuwen op een regenachtige
dag thuiskwam. Hij was koud en
doorweekt en had geen zin meer om
er nog met zijn pijl en boog op uit te
trekken. Het schijnt dat hij toen uit
pure verveling zijn pijlen is gaan in
korten en bij wijze van training op
een blok hout begon te schieten. Zo
is volgens de Britten het darts-spel
ontstaan. Het is in dat land een mas
sale volksport geworden, die door
zeven miljoen mensen wordt ge
speeld.
Vroeger heette het spel 'in het
Zeeuwse' ook wel vogelpiek, of ge
woon pijltjes gooien. Het werd vaak
in café's gedaan, weliswaar op een
veel kleiner bord en de regels weken
nogal af van die van het originele
dartsspel. Maar al enkele jaren zijn
er in deze provincie toch ook al een
paar honderd wedstrijdspelers die
uitkomen in een competitie.
De Zeeuwse dartsfederatie, opge
richt in 1986, maakt ook nu nog altijd
een geweldige groei door. Zondag
middag, in de sporthal in Souburg,
zijn er zo'n kleine tachtig spelers af
gekomen op het rankingtoemooi.
Het zijn zo ongeveer alle toppers uit
de federatie. De Zeeuwse titels staan
op het spel en op twee wedstrijden
van het einde is het nog lang niet ze
ker wie dit kampioenschap gaat win
nen.
Darts, zo vinden de bestuurders van
de Zeeuwse federatie, is van een café
spelletje uitgegroeid tot een geres
pecteerde sport. Carl Lucassen uit
Goes, de voorzitter van de overkoe
pelende organisatie, legt uit: „Drie
jaar geleden, op 14 juli 1986, werd de
federatie opgericht. Toen hadden we
vijftig darters. En nu zijn dat er al
350, van wie de meesten regelmatig
wedstrijden doen".
Voor die tijd waren de geregistreerde
spelers nog aangesloten bij de lande
lijke bond, maar volgens het huidige
bestuur is dat om financiële reden
misgelopen. De Zeeuwen hadden de
indruk dat er te veel guldens naar de
bond gingen, waar voor de spelers
vrijwel niets tegenover stond.
Carl Lucassen en zijn medebestuur
der Ko van Dis (vooral bekend om
zijn kwaliteiten als wedstrijdlei
der) kunnen er tijdens het ranking
toemooi in Souburg, dat voor de
meeste darters als een uitwedstrijd
geldt, alles over vertellen. De Ne
derlandse dartbond, zo heet het,
was min of meer een slokop, die alle
contributies naar zich toetrok en ei
genlijk maar zelden iets te bieden
had. „Het had voor ons totaal geen
zin om daar lid van te blijven".
Jan Ellen, zijn vrouw Sheila (die één
van de topspeelsters is in deze pro
vincie), Sjaak Goedbloed en Carl Lu-
cassen gaven de aanzet tot de federa
tie die daarna is ontstaan. Het
Zeeuwse district werd een volkomen
zelfstandige organisatie, die de com
petities en de klassen zelf samenstel
de en vanaf dat moment (1986) niets
meer had uit te staan met de landelij
ke bond.
„We zijn toen gaan promoten", ver
telt Carl Lucassen. „We gingen café's RpkPïlPtl
bezoeken, waren overal alert op en zo
kregen we in korte tijd vele nieuwe
leden. Ik weet nog dat we een jaar la
ter, toen de competities al volop
draaiden, 120 spelers hadden. De
dartssport sloeg geweldig aan, kun je
wel zeggen".
Het heeft in die korte tijd geleid tot
een provinciale competitie waar
aan inmiddels al meer dan dertig
teams meedoen. Flyin Roses uit
Middelburg staat dit jaar op kop in
de hoogste divisie. Het seizoen loopt
vanaf 1 september tot ver in de zo
mermaanden. Ruim tweehonderd
darters, die qua spelpeil een grote
progressie hebben gemaakt, komen
elkaar nu regelmatig tegen in de on
derlinge duels.
De roos heet voor kenners nu „the
buil", de buitenste ring van het bord
telt dubbel, de middelste driedub
bel, soms wordt er vanaf 501 ge
speeld, maar in andere wedstrijden
weer vanaf 701. „Darts", legt voorzit
ter Lucassen uit, „kun je individueel
spelen, met koppels of met teams
van vier".
Benny de Bert (23) uit Kapelle mag
zich in deze omgeving tot de topspe-
lers rekenen en hoort die zondagmid
dag in Souburg ook weer tot de favo
rieten. Hij staat hoog op de ranglijst,
zowel met zijn team in de competitie
als individueel in de rankingtoer-
nooien. De jonge Bevelandse darter
heeft zoals iedere redelijke speler
zijn eigen pijlen gekocht. „Voor een
schamel bedrag vergeleken met de
profspelers", kan hij verzekeren.
De Britten, die in toernooien voor
grof geld spelen, tellen soms vijfhon
derd gulden neer voor gekwalificeer
de pijltjes. „Ik merk het verschil
niet", zegt De Bert. „Mijn pijlen kos
ten vijftig gulden. Ze moeten, vind
ik, gewoon lekker in de hand liggen".
Bristows (genoemd naar de veelvou
dige wereldkampioen Eric Bristow)
en Dunlops zijn gekende merken.
Carl Lucassen: „Het gewicht van de
pijlen varieert ook nogal sterk. Zo
zijn de lichtste maar vijftien gram,
Belgen heersen in de hel
ROUBAIX (ANP) - Met Jean-Marie
Wampers, de onbetwiste winnaar,
Dirk de Wolf en ook nog Edwig van
Hooydonck op het ereschavot van de
87e Parijs-Roubaix hebben de Bel
gen eens te meer aangetoond dat de
hel hun eigendom is. Het stond al
met vette letters in de statistieken.
Bij 86 voorgaande passages wonnen
de 'Flandriens' 44 keer, tweemaal
meer dan alle andere landen bij el
kaar. Nederland stond met vier ze
ges (Post '64, Janssen '67, Raas '72,
Kuiper '73) laag genoteerd in de his
torie.
De Nederlandse coureurs, in vier
ploegen talrijk aan het vertrek, wa
ren nu ook nergens. Adri van der Poel
behoorde tot het kransje der kans
hebbers. Hij kwam met soepele tred
uit het beruchte bos van Wallers in
een kopgroep, waarin ook Jacques
Hanegraaf figureerde. In de finale
deed niemand meer mee en werd de
koninginneklassieker gedicteerd
door de Belgen.
Toch stond er op de wielerbaan van
Roubaix één zeer blije Nederlander:
Peter Post. De ploegleider van Ne
derlands duurste wielerstal kon na
twee magere jaren eindelijk weer
eens overwinning in een grote koers
begroeten, al was het met een van
zijn mindere goden.
Jean-Marie Wampers werd anderhalf
jaar geleden door Post binnen ge
haald, omdat hij knechten nodig had
die tot voorbij de grens van tweehon
derd kilometer nog werk voor de kop
mannen konden opknappen. Hij had
met een overwinning in Rundum den
Henninger Turm van '86 zijn oer
kracht aangetoond. Zijn tactisch on
vermogen liet hij hetzelfde jaar zien
in Gent-Wevelgem, waar Bontempi
vanuit de achterhoede van zijn 'sur
place' kon profiteren.
De Vlaamse krachtpatser voelde zich
vereerd door het aanbod van Post.
Het eerste jaar had de ploegleider
van Panasonic nochtans niets aan
hem. De ziekte van Pfeiffer kluisterde
hem aan het ziekbed. In Roubaix her
innerde Wampers zich: „Er waren
momenten, dat ik helemaal niets
meer kon."
De moeilijkste fase in Wampers' le
ven was de inspiratiebron voor
grootse daden vanaf het moment dat
de dokter hem gezond verklaarde.
„Ik heb het ooit gekund, dus moet
het weer terugkomen", redeneerde
de 30-jarige Brusselaar. „Het wach
ten is op een goede dag."
Die kwam op de zonnige zondag van
9 april in de 'Hel van het Noorden', de
vermaledeide wielerstreek waar de
meeste Belgische coureurs van dro
men. Wampers koerste de gehele dag
aan het front. Hij was vertrokken als
knecht voor zijn landgenoot Vande-
raerden, winnaar in 1987, en voor de
Zwitser Freuler.
De eerste uren gebeurde hoege
naamd niets. Zelfs de traditionele
vroege vlucht ontbrak. Een dergelij
ke ontsnapping werd door de kop
stukken niet meer toegestaan na de
verrassende zege van de Belg Dirk
Demol vorig jaar.
Na 115 kilometer ontsnapte Colotti.
De Franse ex-handballer kreeg en
tijdje gezelschap van de Brit Yates en
bevond ach na het bos van Wallers
nog vooraan in de kopgroep met on
der anderen Van der Poel en Hane
graaf. Toen het eerste pelotonnetje
op de kopgroep neerstreek werd en
de wedstrijd echt op gang kwam, tel
den de Nederlanders niet meer mee.
Van Rijen, Verhoeven en Lammerts
onderscheidden zich alleen nog in
hun rol van knecht.
Even voorbij de 200e kilometer viel
een voorbeslissing. Vier Belgen en
twee Fransen reden weg: Wampers,
Planckaert, De Wolf, Van Hooy
donck, Duclos-Lassalle en Mare Ma-
diot. Van Hooydonck en Planckaert
waren de favórieten. De zes werden
tot twintig kilometer voor het einde
voorbeeldig samen en liepen drie
minuten uit.
Dat kon mede doordat in het achter
volgende pelotonnetje de verstand
houding zoek was. De ploeg van Gis-
bers met opnieuw een falende Kelly
weigerde na een half uur eenzame ar
beid van de Belg Dhaenens het vuile
werk voor De Wilde, Van der Poel en
Fignon op te knappen. De laatste be
vond zich echt in de hel. Hij kreeg vier
lekke banden en kwam tweemaal ten
val.
In de kopgroep was Planckaert op
zijn sprintsnelheid favoriet. Zijn
krachten namen naar het einde toe
af. Nadat op 18 kilometer van de fi
nish De Wolf demarreerde, waren
Planckaerts reserves zo afgenomen,
dat hij een bocht miste en tegen de
kasseien smakte. De Wolf ging snedig
weg, maar Wampers dichtte het gat
nog indrukwekkender. Hij fietste als
of het hem geen inspanning kostte.
De uitslag van de 87e Parijs-Roubaix is: 1.
Wampers (Bel) 265,5 km in 6.46 45 (gem
39,164 km/u», 2. De Wolf (Bel) zelfde tijd, 3.
Van Hooydonck (Bel) op 59 sec., 4 Duclos-
Lassalle (Fra), 5. Planckaert (Bel), 6. Mare
Madiot (Fra) allen zelfde tijd als Van Hooy
donck, 7. Frison (Bel) op 4.27, 8. Hanegraaf
(Ned), 9 Freuler (Zwi), 10. Lammerts (Ned),
11. Peeters (Bel), 12. Wijnants (Bel) allen
zelfde tijd als Frison, 13. Lieckens (Bel) op
op 5.12, 14 De Wilde (Bel), 15 Kelly (Ier),
16. Van Holen (Bel) allen zelfde tijd als
Lieckens, 17 Verhoeven (Ned) op 5.28, 18.
Van der Poel (Ned), 19. Dhaenens (Bel), 20.
Vandenbrande (Bel), 21. Goessens (Bel),
22. Van Rijen (Ned) allen zelfde tijd als Ver
hoeven, 23. Müller (Zwi) op 6.06, 24. Ile-
gems (Bel), 25 Vanderaerden (Bel), 26.
Rezze (Fra) allen zelfde tijd als Müller, 27.
Colotti (Fra) op 12.50. 28. Chiapucci (Ita).
De klasseringen van de overige Nederlan
ders zijn: 45. Draaijer op 17.31, 48. Jac van
der Poel z.t., 54 Hoondert op 26.56, 55. Cor-
nelisse z.t., 56. Nijdam op 32.57. Van de 169
renners reden 57 de koers uit.
Klassement wereldbeker na drie wed
strijden: 1. Van Hooydonck (Bel) 20 pun
ten, 2. Frison (Bel) 13, 3. De Wolf (Bel),
Wampers (Bel) en Fignon (Fra) allen 12, 6.
Maassen (Ned) 9,7. Lauritzen (Noo) en Baf-
fl (Ita) 8,9. Duclos-Lassalle (Fra), Sörensen
(Den) en Pensee (Fra) allen 7.
Het wereldbekerklassement voor ploe
gen is: 1. Hitachi 24 punten, 2. Histor 21, 3.
PDM 19, 4. Ariostea 14, 5. Panasonic 13, 6.
TVM 12,7. Domex 11,8. Systeme U, Super-
Confex en ADR alle 9.
maar dat loopt op tot vijftig gram.
Dat zijn bijna topredo's, zoals ze
door de lucht vliegen".
Veel gooien is een vereiste om de top
te kunnen halen, trainen, bijvoor
beeld op conditie, is onder darters
een zeldzaamheid. Benny de Bert:
„Je moet een vaste hand hebben, dat
wel, maar rekenen is minstens zo be
langrijk. Je moet heel goed uit je
hoofd kunnen rekenen, anders ben
je nergens. Darters tellen zelf hun
punten. Hij moet, zeg maar, van 501
naar nul komen en elke worp wordt
van die score afgetrokken. Als je
daar te veel tijd voor nodig hebt,
dan valt je concentratie weg".
„Zet maar twee darters aan het bord
van dezelfde klasse, van wie de één
veel beter kan rekenen dan de ander.
Dan is de winnaar van tevoren al be
kend", verzekert Benny de Bert. Je
mag niet te veel nadenken. Knal,
knal, knal... dat zijn de beste wor
pen".
Dat kan Sheila Ellen, die speelt voor
Moby Dick uit Souburg in het enige
damesteam beamen. „Maar natuur
lijk komt dat ook door veel te gooien.
Vroeger, toen ik nog geen kinderen
had, ging het allemaal veel gemak
kelijker. Ik merk nu dat mijn concen
tratie wel eens wegvalt".
Darters trainen zo veel mogelijk
thuis op een eigen bord. „Maar", zegt
Benny de Bert, „profspelers komen
wel aan vijf, zes uur per dag. Ik gooi
ongeveer een half uurtje per dag".
Voorzitter Carl Lucassen: „Ik ben de
enige die thuis geen bord heeft. Ik
heb het moeten verkopen".
Johan van Eenennaam uit Souburg,
lid van The Duckies, eindigt zondag
in zijn eigen woonplaats als winnaar.
Voor vijftig toeschouwers wint hij
het rankingtoemooi. Margo Boot
van Westdorpe toont zich na een
boeiend gevecht de sterkste bij de
dames. Het Zeeuws kampioenschap
van de darters nadert de ontkno
ping.
Frits Bakker
Juichend spimt Jean-Marie Wampers op de wielerbaan in Roubaix over de fi
nish.
MILAAN (SID) - Barcelona 1
miljoen gulden over voor de diens
van Marco van Basten. De Sp
topclub heeft de Nederlandse s
een contract, dat in juli 1990 m0(|
gaan, van zes jaar voorgelegd.
Van Basten zou per seizoen ruim.
miljoen gulden gaan verdienen
spitsspeler, die de onderhandel®
door Cor Coster liet voeren, zoute
overeenstemming met de club van
han Cruijff hebben bereikt.
Guan Gaspart, bij Barcelonadeti
de man achter de deze week herko
voorzitter Nunez, zei zaterdag dat
Europese voetballer van 1988 zijne
tract bij AC Milan aan het einde'
volgend seizoen niet verlengt.
Voor de transfer denkt Barcelona),
vermogen nodig te hebben, zoalsin
geval van Ronald Koeman. Na afli
van zijn contract bij AC Milan ltaj
24-jarige spits voor ruim drie mi|
gulden naar een andere club.
Koeman betaalde de Catalaanset
twaalf miljoen gulden.
Marco van Basten heeft zondagot
gens de berichten tegengesproi
dat hij met Barcelona overeenst
ming heeft bereikt over een conti
van zes jaar. De verbintenis zoui
gens Juan Gaspart, de vice-vooni
van de Catalaanse club, ingaan i
juli 1990.
De aanvaller, die nog tot het einde
het volgende seizoen bij de Italia!
club onder contract staat, zou volt
de Spanjaard in zes jaar 24 miljoeni
den incasseren.
In de Italiaanse krant Cornered
Sport, tevens verantwoordelijk i
het bericht van Gaspart, verkli
Van Basten zondag: „Ik heb geent
tract bij Barcelona getekend. Ik I
het goed naar mijn zin bij AC Milan
heb nog vijftien maanden te gaai
heb geen zin op de zaken vooruitte
pen. AC Milan is op dit moment
langrijker. Dit verhaal komt ui!
rijk der fabelen."
Marco van Basten.
„Geluk en pech bestaan uol()«|
niet".
(Dammer Rob C
Leeuwarder Coiij
„Het leven wordt er niet makkei
op voor een sportman die resol
over de kaap van de 30 lentes is"
(De Belgische journalist Pad
Keyser in Het Nieuw
Sportwl
„Je kan beter een blauwtje lopenJ
een groentje blijven".
(De bokser Alex Blanchaiil
Telen
„Mechelen is wel een wereldsm
wonen echter slechts 60.000 meni
(Erwin Koeman in Voa
Internal"!
„Eerst hadden we een De Mol,
De Wolf en is er misschien ook ra
De Das?"
(Mart Smeets tijdens*
reportage van Parijs-Roni
„Ik kom gemiddeld aan 1.2
dollar per jaar, zeg maar eenh
miljoen gulden".
(De bij de Indiana Pacers spej
basketballer Rik Smits in N
„Ik ben geen miljonair i
maar heb toch aardig wat centjn
ten te verdienen".
(Ex-profbokser Wim Sno4
Nieuwe Hf
„Ik kan een beetje fietsen en n
veronderstelt iedereen dat ik <®J
les een mening heb".
(Wielrenner Edwig van Hooy'l
in Het Nieuwsblad Sportsdi
„De rotzooi in de voetballerij, dfl'l
niet door de voetballers, maar duo
mensen er omheen".
(FC Den Haag-speler Martial
Voetbal Internat*
„Het leven is voor mij een stret
ken geen zijpaden".
(Wielerploegleider Jan Raas*]
„Voor VVV lijkt het doek nwffWj
hoewel men daar pas werkelijkjj
keert als de bierpomp het l
(Presentator Tom Egbers
in Sl
Echt gek op leren waren
Voetballen was veel leuker. W«»|
de LTS wel afgemaakt, maarn
harte. Ik ben electricien, Ronald
nicien. Toen hebben we nog e\
volwassenen-MAVO gedaan,
toen we boeken moesten gaan
zijn we ermee gestopt. Je
spreekbeurten houden, nou,
lemaal geen prater".
(Frank de Boer, linksback bil
en tweelingbroer van R®ï
Voetbal Internal*!
„De essentie van het voetbalsPeljJ
het niet met de handen ges\
worden".
(Rinus Micbels'11!
i
