PZC Tröckener Kecks: een klassieke popband, net als The Beatles Als artiest zou ik door de mand vallen DUBBELPRINT! kunst en cultuur NEDERPOP IN DEN VAN PIETJE BELE-SYNDROOM ALFRED LA GARDE/JOHNNY CAMARO 9 x 13 cm 4Acent voor "W 10x15 cm DOEN!!! Kecks ook in Oostburg DONDERDAG 23 FEBRUARI 1989 Protest GOES, Ganzepoortstraat 9 Beetje praten Deze week verschijnt van de succesvolle Nederlandse rock band de Tröckener Kecks het vijfde album, De Jacht. De nieu we plaat wordt ondersteund door een uitgebreide tournee door Nederland en België. De Nederlandse tourdata zijn: 18 feb. Den Haag - Paard; 24 feb. Hil versum - Tagrijn; 25 feb. Leiden - LVC; 26 feb. Lemelerveld - Zaal Struik; 1 mrt. Nijmegen - 0.42; 3 mrt. Apel doorn - Gigant; 4 mrt. De Rijp - Xana; 10 mrt. Arnhem - Luxor; 11 mrt. Horst -Zopo; 17 mrt. Enschede - Vestingbar; 18 mrt. Utrecht - Vrije Vloer; 24 mrt. Echt - Stoba; 25 mrt. Lierop - Nirwa na; 26 mrt. Uden - Nieuwe Pul; 1 apr. Kwintsheul - Nederland 3; 7 apr. Gro ningen - Huize Maas; 8 apr. Rotter dam - Berenei; 15 apr. Wommels - Bielshuus; 16 apr. Koog a/d Zaan - Waakzaamheid; 21 apr. De Meern - Azotod; 22 apr. Swalmen - De Fuu; 5 mei Oostburg - Ledeltheater; 12 mei Amsterdam - Paradiso; 15 mei Leek - Oude U.L.O; 19 mei Nijmegen - Doornroosje; 27 mei Complex - Heer- hugowaard; 3 jun. Zwolle - Hedon (Door Peter Bruyn) Een horloge, dat hoort bij een manier van leven, bij een bepaalde ordening, die voor mij niet belangrijk is. Ik ben eens naar een popband wezen kijken waar een zanger voor stond met zo'n heel mooi horloge om. Toen dacht ik meteen: 'Moet-ie soms snel weg, of zo?' Ik vind die dingen gewoon met elkaar in tegenspraak. Je staat daar juist als band om de mensen detijd te doen vergeten". aix de Leeuw, achtentwintig jaar, svssier in jongensdromen. In pop songs verpakte jongensdromen. Ne derlandstalige rock 'n' roll, dat kan ge- ioon niet. En De Leeuw is met zijn roep, de Tröckener Kecks, de uitzon lering die die regel bevestigt. Zojuist is het vijfde Kecks-album, De Jacht, verschenen, waarmee duidelijk op het succes van Betaalde Liefde en Een op een Miljoen wordt voortge bouwd. Een plaat die bij herhaald luis teren groeit; en dat is een goed teken. De ene helft van de popliefhebbers krimpt in een allergische reactie ineen zijn neuzelende, lijzige stem uit de luidsprekers komt. Een stem die klinkt als krantepapier en die anderen juist weer doet smelten. Popsterren als Joan Baez en Morissey kampen met betzelfde euvel. Maar Rick heeft aan de vooravond van een lange Kecks- tour wel iets anders aan zijn hoofd. „Die dode zwaan op de hoes van onze nieuwe plaat lijkt eigenlijk meer op een jager dan op de prooi. En ik begin nu pas te realiseren dat dat ook zo hoort." Maar eens komt de dag kt iedereen mij ziet staan ui zegt: hé, ik dacht kt hij niets bijzonders was hi ik lach" kt:Geen gewone Jongen „Bij deze plaat hadden we voor het eerst het idee, dat we alles goed op de band konden krijgen. We waren heel zelfverzekerd. Daarom klinkt het ook allemaal wat meer losjes. En daarbij komt natuurlijk dat we het afgelopen jaar ontzettend veel gespeeld heb ben." „We hebben dit keer voor de Zeezicht studio in Haarlemmerliede gekozen, omdat we na vijf jaar gewoon eens iets anders wilden. Het vollere geluid van deze plaat heeft ook niet zoveel te ma ken met de studio, maar meer met de prominente plaats die het orgel gekre gen heeft." „Een maximum aan melodie met een minimum aan accoorden, ja absoluut. Daar gaat het bij ons om. Op onze oude platen hoor ik nu allerlei dingen die achteraf overbodig zijn. Daarom mi xen we alles bij de opnamen ook hard. We willen niet een of ander belletje op de achtergrond. Als dat belletje echt nodig is, dan zetten we het meteen op de voorgrond." „Ik heb er ook helemaal geen zin meer in om steeds weer als een soort woord voerder van de alternatieve rock in Ne derland naar voren te worden gescho ven. Het gaat hardstikke goed met ons; we trekken overal volle zalen. Maar men wil ons nu eenmaal horen klagen over het radio-bestel. Daarom alleen al zou het heel goed zijn als we nu eens eindelijk een hit kregen. Dan komen we misschien van dat imago af. We zijn gewoon niet alternatief. We zijn een hele klassieke popband, net als de Beatles." „Want sommige mensen werken hard werken elke dag. En anderen zoals wij, we moeten dan sen." (uit: Alleen de Nachten) „Ken je die parabel van die mier en die krekel? De mieren zijn de hele dag hard aan het werk. Slepen takjes, blaadjes en voedsel naar hun nest voor als het koud en donker wordt, terwijl de krekel al die tijd lekker op een paardebloem zit te zingen. Op een gegeven moment vraagt de mier aan de krekel:'Hoe moet het met jou, als het straks koud is?' 'Oh, ik weet zeker dat jij dan wel voor me zorgt,' zegt de krekel. 'Omdat ik nu toch mooi voor jou zing.' Dat is iets van alle tijden. Het één kan niet zonder het ander. Het is een levenshouding." „Het wordt mij steeds duidelijker dat wij eigenlijk nog pubers zijn. Nee, geen kinderen, maar pubers. Leo (Kenter, Tijdens de maandelijkse pop avond in de Walk-Inn in Vlissingen treden vrijdag de Middelburgse band The Resistance en Dreamsca- pe uit 's Heerenhoek op. Laatstge noemde band is een voortzetting van The Voice. De leden van Dreamscape omschrjven hun mu ziek als rock/wave. Dreamscape be staat uit Rinkje Wal (zang), Guido Wal (bas), Peter Groenewegen (toet sen), Cees Groenewegen (gitaar) en Henri Grim (drums). The Restistance brengt een reper toire dat bestaat uit garagerock, moderne rock en heavy metal, aan gevuld met enkele covers van onder meer The Cult en The Chameleons. De optredens beginnen om 21.00 uur. De Zeeuwse bands Cartrouble en l'atnose spelen vrijdag in de jeugd soos De Kelder in Kapelle. Cartrou ble brengt pop en rock roll op de planken. Fatnose is een rhythm bluesformatie. Het dubbelconcert begint om 19.30 uur. Hans Dulfer, de bekende vader van de bekende dochter Candy, treedt zaterdag op in De Piek in Vlis singen. De saxofonist wordt verge zeld van zijn band Reflud. Deze band bestaat uit Wouter Planteijdt, Meggie Minx, Tony, Thijs Vermeu len en Roland Zeldenrust en staat bekend om de enorme energie waar mee de muziek - door Dulfer zelf om schreven als speedmetaljazz - de zaal wordt ingeslingerd. Het optre den in De Piek begint om 22.00 uur. Jongerencentrum 't Beest brengt zaterdag weer een dubbelconcert. Ditmaal treden twee Amsterdamse groepen op: Morzelpronk en Toby Dammit. Morzelpronk bracht on- 'angs een langspeler uit met als titel Tien Toffe Gitaarmelodieën'. Toby Dammit is een onlangs opge richt trio, dat inmiddels al verschil lende keren te horen is geweest op Hans de Booij de radio. De band speelde in voor programma's van onder anderen Sonic Youth, Pussy, Dinosaur en Big Black. Het eerste optreden be gint om 22.00 uur. Liefhebbers van onvervalste country-muziek kunnen zaterdag terecht in Razzmatazz in Oost-Sou burg. Daar treedt vanaf 21.00 uurd de groep Side Kick op. Het repertoi re omvat werk van Hank Williams, Neil Young, Dolly Parton en Ry Cooder. Side Kick bestaat uit Ad Vermeer (gitaar, mandoline, zang), Carel Jacobs (bas, zang), Tony van de Hoek (drums) en Leo de Kruis (accordeon, gitaar, mondharmonica en zang). Rock roll van de bovenste plank met een flinke dosis humor op de koop toe. Dat valt zaterdag te be leven in jeugdsoos Brogum, waar de Brabantse formatie Herb Mews and the Mules (weer) optreedt. Herb Mews mag zich sinds zijn optreden enkele jaren geleden op het Rhythm 'n' Booze-festival in Vlissingen ver heugen in een grote populariteit in Zeeland. Dat leidde tot een reeks op tredens waarbij Herb Mews and the Mules - sinds enige tijd versterkt met twee zangeressen - het publiek op allerlei manieren betrok bij de muziek. Het optreden in Brogum be gint om 22.00 uur. Zanger Hans de Booy treedt 25 fe bruari op in het Ledeltheater in Oosburg. De Booy brengt er zijn nieuwe liedjesprogramma 'In ver trouwen'. Hij wordt begeleid door Lené te Voortwis en Bert Meulen- dijk. Het optreden begint om 20.30 uur. In café Dangeroe in Middelburg is zondagmiddag, zoals sinds kort gebruikelijk op de laatste zondag van de maand, weer een jamsessie te beleven. Het optreden wordt steeds verzorgd door een basis van vijf Zeeuwse popmusici, bijgestaan door een gastsolist. Zondag is dat zangeres Cindy van de Ketterij. Het optreden in Dangeroe begint om 16.30 uur. drummer/tekstschrijver) en ik hebben op een kostschool gezeten, Hageveld in Heemstede. En onze puberteit was heel verwarrend. Misschien komt het daardoor, dat we ons nog steeds de hele dag verbazen over alles. Dat we voortdurend in verwarring zijn. Daar gaat eigenlijk het hele album over." „We zijn allemaal op zoek maar we weten niet waarnaar." (uit:De Jacht) „Ik vind volwassenen vaak ook met een zo oud. Ik denk van iedereen die ik tegenkom dat hij ouder is dan ikzelf, terwijl ik toch ook al achtentwintig ben. Wat? Heet dat het Pietje Bell-syn- droom? Mannen die maar niet volwas sen kunnen worden? Dat geldt dan be slist ook voor mij. Voor ons allevier in de groep eigenlijk. Alleen al het feit dat je in een popband speelt en dat het mooiste vindt wat er is op deze wereld, dat zegt wel iets. Niemand bij ons in de band is ooit op het idee gekomen om een computercursus te gaan volgen bij de LOI, of zoiets. Om wat achter de hand te hebben voor later." „Straten veel te smal voor zon het waait er, ook al waait het niet" (uit.Czaar Peterstraat) „Leo en ik maken onze teksten eigen lijk altijd door de telefoon. Een van ons heeft een regel en belt de ander. En de ander belt dan een half uur later weer terug met een paar veranderin gen in diezelfde zin. Ja, dat gaat alle maal heel zorgvuldig. In het dagelijks leven vloeken we allevier als boot werkers, maar we zorgen er ook voor dat in onze teksten geen vloek of schuttingwoord voorkomt. Dat zou misstaan. Dat zou als een vuurtoren gaan werken en veel te veel nadruk krijgen." „Nee, geen van ons woont in de Czaar Peterstraat, maar we rijden er toeval lig vaak door. We hebben er eens een rat over straat zien rennen en er zijn een stuk of vijf snackbars. Zo'n straat. Want niets is zo treurig als een snack bar, waar iemand op zondagochtend om twaalf uur al aan een flesje pils zit te lurken. En altijd die twee brommers voor de deur. En altijd die twee zelfde jongens bij de fruitautomaat. Dat beeld." „Vrouwen in portieken mannen in de goot de vrouwen half naakt en de mannen half dood de smaak van vernedering in een BMW je vraagt je af, ivaar ging het ver keerd". (uit: C.S., 04.00 u.) „Ik heb het diep in de nacht geschre ven, in een minuut tijd, toen we op weg naar huis van een concert langs de achterkant van het station reden. Dan zie je die uitgeteerde meiden die het doen voor vijfentwintig gulden. En die mensen die daar in hun eigen pis onder een stuk karton liggen te slapen, bij drie graden vorst." „Ik vroeg mijzelf af hoe iemand zo ver kon komen. Maar eigenlijk ook hoe de wereld zo ver kon komen. En ik dacht: als je nu eens terug kon kijken in zo'n leven. Dan zie je een meisje van tien jaar, dat van haar moeder boterham metjes mee krijgt naar school. En mis schien van haar vader een aai over haar bol, omdat ze net haar zwemdi ploma heeft gehaald. En als je die weg dan helemaal zou kunnen volgen, dan moet je toch ergens een breekpunt zien. De eerste keer dat ze het nam. Op de zolderkamer van die wat vreemde, oudere vriend. Of die bewuste avond in dat jongerencentrum." „Als je dat ene moment er dan tussen uit had kunnen knippen, dan was dat leven misschien heel anders gelopen. Dan was ze nu huisvrouw in Em- meloord. Of stewardess. En dan be denk je je dat er ook in je eigen leven wel eens zulke breekpunten kunnen zitten." „We blijven allemaal op zoek de jacht is mooier dan de vangst" Ooit was hij de presentator van het luidruchtigste ra dio-programma: Alfred la Garde, voormalig disc-joc- key van het beton-uur. Een voorvechter van hardrock, die destijds persoonlijk verantwoordelijk was voor de doorbraak van groepen als Van Halen en ACIDC. Te genwoordig doet de inmiddels 40-jarige radiomaker het wat rustiger aan. In Countdown Café kan de disc- jockey weliswaar af en toe nog hevig 'uit zijn dak gaan' voor de wat hardere muziek, in Radio Romantica toont hij zich op de zondagmiddag een serieuze gespreks partner en in menig reclamespotje bewijst hij over di verse 'stemmetjes' te beschikken. Alias Johnny Camaro heeft Alfred la Garde een nieuwe dimensie toegevoegd aan zijn kleurrijke carrière. Hij is een stemmengoochelaar. Vijf jaar geleden verscheen Camaro's eerste plaatje Dans nog één keer met mij, een persiflage op de hit Save your last dance for me. Hoewel dat debuut van Johnny Camaro in de loop der jaren een beetje in de vergetelheid is geraakt, staat hij op het ogenblik weer volop in de belangstelling. Eerst vertolkte hij met een verbluffend knap Suri naams accent Bobby McFerrin's Don't worry, be hap py en op het ogenblik wordt Camaro's versie van de carnavalskraker Polonaise Hollandaise grijsgedraaid. De titel van het plaatje veranderde hij in Polonaise Su- rinaise en het succes lacht hem toe. Een volgend plaatje is in de maak en daarna wordt een elpee opge nomen. Alle reden voor Alfred la Garde en Johnny Ca maro om happy te zijn. Door Pieter Ploeg) Ik zie mezelf nog niet als zanger op de planken staan. Dat kan ik helemaal niet. Johnny Camaro is - evenals zijn repertoire - als een grapje ontstaan. En het moet ook vooral een lolletje blijven. Boven dien houd ik er geen cent aan over. Ik ben ook absoluut geen artiest. Dat wil ik ook niet zijn. Ik ben een radio maker. Een omroepman. Ik werk met m'n stem. Dat is mijn kracht. Daar ligt een stukje van mijn talent verscholen." „Binnen de beslotenheid van een stu dio is het leuk om zo'n liedje te zin gen. Met wat vrienden erbij of andere mensen die ik ken. In zo'n ongedwon gen sfeertje is 't leuk om zomaar een plaatje te maken. Maar het moet niet te gek worden. Het moet ook zeker niet van tevoren bedacht worden. Als ik iedere avond ergens op het podium moest staan, zou ik ook onmiddellijk door de mand vallen. Daarvoor im proviseer ik veel te veel." Alfred la Garde laat er geen twijfel over bestaan. Hij wil vooral zichzelf blijven. Disc-jockey en stemmengoo chelaar. Maar naarmate Johnny Ca maro bij een steeds groter publiek in de smaak valt, neemt de druk toe om zich meer en meer als Johnny Cama ro te presenteren. „Ik word bijna dagelijks gebeld door volstrekt onbekende figuren, die me vragen wanneer er weer een Camaro- plaatje uitkomt. Door dat soort reac ties blijf ik er plezier in hebben. We gaan daarom ook een elpee volzin gen. Wat oudere Nederlandstalige nummers in een Surinaams jasje." Liedjes als ,,'t is weer voorbij, die mooie zomer" van Gerard Cox en „De wilde boerndochtere" van Ivan Heylen lenen zich volgens La Garde goed voor het repertoire van Johnny Camaro. Intussen hebben overigens de eerste protesten tegen de activiteiten van Camaro de zanger al bereikt. „Er is een Surinaamse jongen die vindt dat Johnny Camaro discrimineert. De VPRO haalt hem geloof ik binnen kort voor de camera, zodat die jon gen z'n verhaal kan doen. Maar ik vind het absolute onzin om hier iets achter te zoeken. Ik heb het plaatje nota bene samen met een Surinaam se groep gemaakt. Die jongens vin den het helemaal te gek. Het zou toch ook fantastisch zijn als er ineens een neger zou opstaan, die een perfecte imitatie geeft van Toon Hermans of André van Duin. Dat zou fantastisch leuk zijn. Mensen die den ken dat ik Surinamers kwets met deze liedjes, die discrimineren zelf. Die zien de humor er niet van in. Of ze willen het niet zien. Nederlanders zijn wat dat betreft vaak rare wezens. Zij vinden alleen zichzelf leuk. Een an der heeft raar haar, een vreemde auto, of onderhoudt zijn tuin niet goed. Er mankeert altijd wel iets aan. Het is in dit land nooit goed", aldus La Garde. „Als je een Nederlander hoort praten, klinkt dat meestal verschrikkelijk eentonig. Daar zit nauwelijks of geen emotie in. Een Surinamer klinkt doorgaans heel erg vrolijk. Als zo ie mand praat, is dat meteen muziek. Het klinkt lekker. Ze hebben een leu ke uitspraak van Nederlandse woor den. Dat is één van de redenen waar om ik als Johnny Camaro plaatjes maak. Het is gewoon hartstikke la chen. Als we in de studio aan het werk zijn, probeert iedereen dat Suri-accent te spreken. En kennelijk vindt ook het platenkopend publiek het leuk. Polonaise Surinaise kwam zonder tip-notering binnen in de hit lijsten. Zoiets gebeurt doorgaans uit sluitend met topartiesten. Een derge lijke ontwikkeling geeft tevens aan dat er wel degelijk ruimte is voor Ne derlandstalige artiesten. Ze klagen wel altijd op de disc-jockeys dat ze nooit Nederlands werk draaien, maar ze moeten eens met iets nieuws ko men. Dat zie je wel". Omdat de 40-jarige omroepmede werker officieel geen grammofoom- platen mag maken, heeft hij een goed doel uitgekozen, waar de op brengst van zijn produkten naartoe gaat. „Ik mag geen commerciële be langen of connecties hebben met de maatschappijen. Daarom heb ik be sloten mijn royalties te storten op de rekening van de anti-Aparatheids- beweging Nederland. Ze zijn er erg blij mee. Die club loopt zwaar bin nen. Het geld stroomt nu binnen", zegt de deejay schaterlachend om Advertentie Laat nu twee afdrukken per negatief maken! U betaalt voor uw JP" rpnt uoor 2e afdruk dan slechts; «fc vClll "UUI ook voor nabestellingen ALTIJD BETER ALTIJD VOORDELIGER meteen daarop te melden dat het met de omzet niet zo'n vaart zal lo pen. „Ik denk dat ze er per plaatje een paar duizend gulden bij krij gen." „Ik vind het echt heel erg leuk om zul ke plaatjes te maken en tegelijkertijd een goed doel te dienen. Ik stel de apartheid ook zeer direct aan de orde door als blanke Nederlander met een Surinaams accent te zingen. Daar zit niets verkeerds achter. Er zullen best artiesten zijn, die er verschrikkelijk van balen dat zij niet op dit idee zijn gekomen. Want voor mij is het geen broodwinning, maar dat zou het wel kunnen zijn. Ik zie het echt als een pleziertje dat ik erbij doe. Het leuke van deze liedjes is dat bestaande woorden verdraaid worden. Ceremo niemeester wordt Surimoniemees- ter. Dat soort grapjes vind ik fantas tisch." „Laatst werd ik gevraagd om ergens op te treden. Nou, daar voel ik dus he lemaal niets voor. Voor de televisie is het nog wel aardig. Dat hoort bij de promotie van een plaat. Maar toen Bart van het programma B.O.O.S me voor de tweede keer vroeg, heb ik ge weigerd. Ook de eigenaar van een dis cotheek ergens in het land, heb ik moeten teleurstellen. Die dacht eventjes een carnavalsavond te kun nen organiseren door mij twee liedjes te laten playbacken. Ik vroeg 5.000 gulden voor een half uurtje. Dat vond ik wel een aardig bedrag. Maar op het moment dat ik dat bedrag noemde, wist ik ook dat alle impressariaten me in het vervolg niet meer zouden vragen. Het moet een lolletje blijven. Ik heb er echt geen zin in om alle za len in het land af te reizen. En dat zal ik dus ook zeer beslist niet doen." „In feite kan ik helemaal niet zingen. En dat nu juist de kracht van Johnny Camaro. Gewoon een beetje praten met een sterk Surinaams accent. Af en toe klinkt het ook vals. Het ge heim zit 'm in de magic van het dia lect, die het succes bepaalt. Suri- naams-Nederlands is een vrolijke taal. Dat lééft. Iedere klank heeft iets beweeglijks. Er is niets leuks te maken van het eentonig gepraat van de gemiddelde Nederlander." De enige verdienste die Alfred la Gar de alias Johnny Camaro heeft, zijn de opnamekosten. „Ik heb nu 1.000 gul den verdiend. Per opname heb ik 500 gulden ontvangen. Ook al was het hele project geflopt, dan nog had ik dat bedrag gekregen. Dat is het stan daard-tarief. Als ik voor een recla mespotje een tekst inspreek, verdien ik ook 500 gulden. Het is dus gewoon een soort arbeidsloon. En dan maakt het niet uit of ik nu een reclametekst inspreek of een liedje zing." „Het interesseert me ook niet dat ik geen royalties ontvang. Als van 'Don't worry, gaat happy oewezen' 100.000 exemplaren verkocht zouden worden, zou een willekeurige artiest 20.000 gulden of zoiets verdienen. Ik zou tevreden moeten zijn met die 500 gulden. Ik heb werk zat en ik heb alle reden om gewoon happy te oewezen." Het inspreken van reclamebood schappen, ervaart La Garde als een waanzinnig leuk vak. „Dat doe ik nu een jaar of vijf en het levert een aardi ge boterham op. Ik heb er daarom ook absoluut geen behoefte aan om artiest te worden. Mensen die Johnny Camaro leuk vinden, moeten gewoon wachten tot het volgende plaatje uit komt. Ik ben niet van plan mijn leven te veranderen en in die branche ver der te gaan omdat het nü zo goed gaat. Het is voor mij een side-line. Iets wat ik leuk vind om zo af en toe te doen. En daar houd het ook mee op." Dat het Alfred la Garde puur om het plezier te doen is, blijkt wel uit de wij ze waarop de drie tot dusver versche nen nummers tot stand zijn geko men. „We zaten in de studio met een Surinaamse band die tussendoor het wijsje van 'Don't worry, be Happy' speelde. Ik pakte de microfoon en be gon lukraak wat te praten met een Suri-accent. Dat sloeg in als een bom. Vervolgens is het nummer op band opgenomen en de platenmaatschap pij zag er wel iets in. Maar als ik het nog een keer zou moeten doen, zou ik met een compleet andere tekst ko men. Daarom is dat filmpje met die botsautootjes ook niet echt goed. Het is net alsof ik niet kan playbacken. Maar het komt gewoon omdat ik de tekst niet meer weet. Die verandert elke keer weer. De wijs is ook niet echt belangrijk. Een kreet als 'gaat zoek raken' doet het ook bij de Suri namers heel goed. Met dat soort ter men scoor je kennelijk in Nederland. Dat wist ik vantevoren ook niet. Maar ik houd van humor en vind het te gek als anderen zoiets ook leuk vinden. Die plaatjes zijn in minder dan een uur tijd opgenomen." La Garde: „Ik werk zes dagen per week. 's Zaterdags ben ik vrij. Dan ga ik vliegen. Dat is mijn hobby. Bin nenkort moet ik vliegexamen doen om m'n brevet te halen. Voor andere dingen heb ik echt geen tijd. Johnny Camaro is leuk en dat moet ook zo blijven. Er moet niet teveel tijd in gaan zitten. Dan heb ik straks 48 uur per dag nodig. Bovendien is zo'n suc cesje altijd maar van tijdelijke aard. Het kan een paar maanden goed gaan, maar op een gegeven moment val je in een diep gat. Zie daar dan maar weer eens uit te komen..." Tröckener Kecks: „We verbazen ons de hele dag over alles Alfred la Garde: dat taaltje lééft.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1989 | | pagina 9