PZC
Tröckener Kecks: een klassieke
popband, net als The Beatles
Als artiest zou ik
door de mand vallen
DUBBELPRINT!
kunst en cultuur
NEDERPOP IN DEN VAN PIETJE BELE-SYNDROOM
ALFRED LA GARDE/JOHNNY CAMARO
9 x 13 cm
4Acent voor
"W 10x15 cm
DOEN!!!
Kecks
ook in
Oostburg
DONDERDAG 23 FEBRUARI 1989
Protest
GOES,
Ganzepoortstraat 9
Beetje praten
Deze week verschijnt van de
succesvolle Nederlandse rock
band de Tröckener Kecks het
vijfde album, De Jacht. De nieu
we plaat wordt ondersteund
door een uitgebreide tournee
door Nederland en België. De
Nederlandse tourdata zijn:
18 feb. Den Haag - Paard; 24 feb. Hil
versum - Tagrijn; 25 feb. Leiden - LVC;
26 feb. Lemelerveld - Zaal Struik; 1
mrt. Nijmegen - 0.42; 3 mrt. Apel
doorn - Gigant; 4 mrt. De Rijp - Xana;
10 mrt. Arnhem - Luxor; 11 mrt. Horst
-Zopo; 17 mrt. Enschede - Vestingbar;
18 mrt. Utrecht - Vrije Vloer; 24 mrt.
Echt - Stoba; 25 mrt. Lierop - Nirwa
na; 26 mrt. Uden - Nieuwe Pul; 1 apr.
Kwintsheul - Nederland 3; 7 apr. Gro
ningen - Huize Maas; 8 apr. Rotter
dam - Berenei; 15 apr. Wommels -
Bielshuus; 16 apr. Koog a/d Zaan -
Waakzaamheid; 21 apr. De Meern -
Azotod; 22 apr. Swalmen - De Fuu; 5
mei Oostburg - Ledeltheater; 12 mei
Amsterdam - Paradiso; 15 mei Leek -
Oude U.L.O; 19 mei Nijmegen -
Doornroosje; 27 mei Complex - Heer-
hugowaard; 3 jun. Zwolle - Hedon
(Door Peter Bruyn)
Een horloge, dat hoort bij een manier van leven, bij een bepaalde ordening, die voor mij
niet belangrijk is. Ik ben eens naar een popband wezen kijken waar een zanger voor
stond met zo'n heel mooi horloge om. Toen dacht ik meteen: 'Moet-ie soms snel weg, of zo?' Ik
vind die dingen gewoon met elkaar in tegenspraak. Je staat daar juist als band om de mensen
detijd te doen vergeten".
aix de Leeuw, achtentwintig jaar,
svssier in jongensdromen. In pop
songs verpakte jongensdromen. Ne
derlandstalige rock 'n' roll, dat kan ge-
ioon niet. En De Leeuw is met zijn
roep, de Tröckener Kecks, de uitzon
lering die die regel bevestigt.
Zojuist is het vijfde Kecks-album, De
Jacht, verschenen, waarmee duidelijk
op het succes van Betaalde Liefde en
Een op een Miljoen wordt voortge
bouwd. Een plaat die bij herhaald luis
teren groeit; en dat is een goed teken.
De ene helft van de popliefhebbers
krimpt in een allergische reactie ineen
zijn neuzelende, lijzige stem uit de
luidsprekers komt. Een stem die
klinkt als krantepapier en die anderen
juist weer doet smelten. Popsterren als
Joan Baez en Morissey kampen met
betzelfde euvel. Maar Rick heeft aan
de vooravond van een lange Kecks-
tour wel iets anders aan zijn hoofd.
„Die dode zwaan op de hoes van onze
nieuwe plaat lijkt eigenlijk meer op
een jager dan op de prooi. En ik begin
nu pas te realiseren dat dat ook zo
hoort."
Maar eens komt de dag
kt iedereen mij ziet staan
ui zegt: hé, ik dacht
kt hij niets bijzonders was
hi ik lach"
kt:Geen gewone Jongen
„Bij deze plaat hadden we voor het
eerst het idee, dat we alles goed op de
band konden krijgen. We waren heel
zelfverzekerd. Daarom klinkt het ook
allemaal wat meer losjes. En daarbij
komt natuurlijk dat we het afgelopen
jaar ontzettend veel gespeeld heb
ben."
„We hebben dit keer voor de Zeezicht
studio in Haarlemmerliede gekozen,
omdat we na vijf jaar gewoon eens iets
anders wilden. Het vollere geluid van
deze plaat heeft ook niet zoveel te ma
ken met de studio, maar meer met de
prominente plaats die het orgel gekre
gen heeft."
„Een maximum aan melodie met een
minimum aan accoorden, ja absoluut.
Daar gaat het bij ons om. Op onze oude
platen hoor ik nu allerlei dingen die
achteraf overbodig zijn. Daarom mi
xen we alles bij de opnamen ook hard.
We willen niet een of ander belletje op
de achtergrond. Als dat belletje echt
nodig is, dan zetten we het meteen op
de voorgrond."
„Ik heb er ook helemaal geen zin meer
in om steeds weer als een soort woord
voerder van de alternatieve rock in Ne
derland naar voren te worden gescho
ven. Het gaat hardstikke goed met
ons; we trekken overal volle zalen.
Maar men wil ons nu eenmaal horen
klagen over het radio-bestel. Daarom
alleen al zou het heel goed zijn als we
nu eens eindelijk een hit kregen. Dan
komen we misschien van dat imago af.
We zijn gewoon niet alternatief. We
zijn een hele klassieke popband, net
als de Beatles."
„Want sommige mensen werken hard
werken elke dag.
En anderen zoals wij, we moeten dan
sen."
(uit: Alleen de Nachten)
„Ken je die parabel van die mier en
die krekel? De mieren zijn de hele dag
hard aan het werk. Slepen takjes,
blaadjes en voedsel naar hun nest
voor als het koud en donker wordt,
terwijl de krekel al die tijd lekker op
een paardebloem zit te zingen. Op een
gegeven moment vraagt de mier aan
de krekel:'Hoe moet het met jou, als
het straks koud is?' 'Oh, ik weet zeker
dat jij dan wel voor me zorgt,' zegt de
krekel. 'Omdat ik nu toch mooi voor
jou zing.' Dat is iets van alle tijden.
Het één kan niet zonder het ander. Het
is een levenshouding."
„Het wordt mij steeds duidelijker dat
wij eigenlijk nog pubers zijn. Nee, geen
kinderen, maar pubers. Leo (Kenter,
Tijdens de maandelijkse pop
avond in de Walk-Inn in Vlissingen
treden vrijdag de Middelburgse
band The Resistance en Dreamsca-
pe uit 's Heerenhoek op. Laatstge
noemde band is een voortzetting
van The Voice. De leden van
Dreamscape omschrjven hun mu
ziek als rock/wave. Dreamscape be
staat uit Rinkje Wal (zang), Guido
Wal (bas), Peter Groenewegen (toet
sen), Cees Groenewegen (gitaar) en
Henri Grim (drums).
The Restistance brengt een reper
toire dat bestaat uit garagerock,
moderne rock en heavy metal, aan
gevuld met enkele covers van onder
meer The Cult en The Chameleons.
De optredens beginnen om 21.00
uur.
De Zeeuwse bands Cartrouble en
l'atnose spelen vrijdag in de jeugd
soos De Kelder in Kapelle. Cartrou
ble brengt pop en rock roll op de
planken. Fatnose is een rhythm
bluesformatie. Het dubbelconcert
begint om 19.30 uur.
Hans Dulfer, de bekende vader
van de bekende dochter Candy,
treedt zaterdag op in De Piek in Vlis
singen. De saxofonist wordt verge
zeld van zijn band Reflud. Deze
band bestaat uit Wouter Planteijdt,
Meggie Minx, Tony, Thijs Vermeu
len en Roland Zeldenrust en staat
bekend om de enorme energie waar
mee de muziek - door Dulfer zelf om
schreven als speedmetaljazz - de
zaal wordt ingeslingerd. Het optre
den in De Piek begint om 22.00 uur.
Jongerencentrum 't Beest brengt
zaterdag weer een dubbelconcert.
Ditmaal treden twee Amsterdamse
groepen op: Morzelpronk en Toby
Dammit. Morzelpronk bracht on-
'angs een langspeler uit met als titel
Tien Toffe Gitaarmelodieën'.
Toby Dammit is een onlangs opge
richt trio, dat inmiddels al verschil
lende keren te horen is geweest op
Hans de Booij
de radio. De band speelde in voor
programma's van onder anderen
Sonic Youth, Pussy, Dinosaur en
Big Black. Het eerste optreden be
gint om 22.00 uur.
Liefhebbers van onvervalste
country-muziek kunnen zaterdag
terecht in Razzmatazz in Oost-Sou
burg. Daar treedt vanaf 21.00 uurd
de groep Side Kick op. Het repertoi
re omvat werk van Hank Williams,
Neil Young, Dolly Parton en Ry
Cooder. Side Kick bestaat uit Ad
Vermeer (gitaar, mandoline, zang),
Carel Jacobs (bas, zang), Tony van
de Hoek (drums) en Leo de Kruis
(accordeon, gitaar, mondharmonica
en zang).
Rock roll van de bovenste
plank met een flinke dosis humor op
de koop toe. Dat valt zaterdag te be
leven in jeugdsoos Brogum, waar de
Brabantse formatie Herb Mews and
the Mules (weer) optreedt. Herb
Mews mag zich sinds zijn optreden
enkele jaren geleden op het Rhythm
'n' Booze-festival in Vlissingen ver
heugen in een grote populariteit in
Zeeland. Dat leidde tot een reeks op
tredens waarbij Herb Mews and the
Mules - sinds enige tijd versterkt
met twee zangeressen - het publiek
op allerlei manieren betrok bij de
muziek. Het optreden in Brogum be
gint om 22.00 uur.
Zanger Hans de Booy treedt 25 fe
bruari op in het Ledeltheater in
Oosburg. De Booy brengt er zijn
nieuwe liedjesprogramma 'In ver
trouwen'. Hij wordt begeleid door
Lené te Voortwis en Bert Meulen-
dijk. Het optreden begint om 20.30
uur.
In café Dangeroe in Middelburg
is zondagmiddag, zoals sinds kort
gebruikelijk op de laatste zondag
van de maand, weer een jamsessie te
beleven. Het optreden wordt steeds
verzorgd door een basis van vijf
Zeeuwse popmusici, bijgestaan
door een gastsolist. Zondag is dat
zangeres Cindy van de Ketterij. Het
optreden in Dangeroe begint om
16.30 uur.
drummer/tekstschrijver) en ik hebben
op een kostschool gezeten, Hageveld
in Heemstede. En onze puberteit was
heel verwarrend. Misschien komt het
daardoor, dat we ons nog steeds de
hele dag verbazen over alles. Dat we
voortdurend in verwarring zijn. Daar
gaat eigenlijk het hele album over."
„We zijn allemaal op zoek
maar we weten niet waarnaar."
(uit:De Jacht)
„Ik vind volwassenen vaak ook met
een zo oud. Ik denk van iedereen die ik
tegenkom dat hij ouder is dan ikzelf,
terwijl ik toch ook al achtentwintig
ben. Wat? Heet dat het Pietje Bell-syn-
droom? Mannen die maar niet volwas
sen kunnen worden? Dat geldt dan be
slist ook voor mij. Voor ons allevier in
de groep eigenlijk. Alleen al het feit dat
je in een popband speelt en dat het
mooiste vindt wat er is op deze wereld,
dat zegt wel iets. Niemand bij ons in de
band is ooit op het idee gekomen om
een computercursus te gaan volgen bij
de LOI, of zoiets. Om wat achter de
hand te hebben voor later."
„Straten veel te smal voor zon
het waait er, ook al waait het niet"
(uit.Czaar Peterstraat)
„Leo en ik maken onze teksten eigen
lijk altijd door de telefoon. Een van
ons heeft een regel en belt de ander.
En de ander belt dan een half uur later
weer terug met een paar veranderin
gen in diezelfde zin. Ja, dat gaat alle
maal heel zorgvuldig. In het dagelijks
leven vloeken we allevier als boot
werkers, maar we zorgen er ook voor
dat in onze teksten geen vloek of
schuttingwoord voorkomt. Dat zou
misstaan. Dat zou als een vuurtoren
gaan werken en veel te veel nadruk
krijgen."
„Nee, geen van ons woont in de Czaar
Peterstraat, maar we rijden er toeval
lig vaak door. We hebben er eens een
rat over straat zien rennen en er zijn
een stuk of vijf snackbars. Zo'n straat.
Want niets is zo treurig als een snack
bar, waar iemand op zondagochtend
om twaalf uur al aan een flesje pils zit
te lurken. En altijd die twee brommers
voor de deur. En altijd die twee zelfde
jongens bij de fruitautomaat. Dat
beeld."
„Vrouwen in portieken
mannen in de goot
de vrouwen half naakt
en de mannen half dood
de smaak van vernedering in een
BMW
je vraagt je af, ivaar ging het ver
keerd".
(uit: C.S., 04.00 u.)
„Ik heb het diep in de nacht geschre
ven, in een minuut tijd, toen we op
weg naar huis van een concert langs
de achterkant van het station reden.
Dan zie je die uitgeteerde meiden die
het doen voor vijfentwintig gulden.
En die mensen die daar in hun eigen
pis onder een stuk karton liggen te
slapen, bij drie graden vorst."
„Ik vroeg mijzelf af hoe iemand zo ver
kon komen. Maar eigenlijk ook hoe de
wereld zo ver kon komen. En ik dacht:
als je nu eens terug kon kijken in zo'n
leven. Dan zie je een meisje van tien
jaar, dat van haar moeder boterham
metjes mee krijgt naar school. En mis
schien van haar vader een aai over
haar bol, omdat ze net haar zwemdi
ploma heeft gehaald. En als je die weg
dan helemaal zou kunnen volgen, dan
moet je toch ergens een breekpunt
zien. De eerste keer dat ze het nam. Op
de zolderkamer van die wat vreemde,
oudere vriend. Of die bewuste avond in
dat jongerencentrum."
„Als je dat ene moment er dan tussen
uit had kunnen knippen, dan was dat
leven misschien heel anders gelopen.
Dan was ze nu huisvrouw in Em-
meloord. Of stewardess. En dan be
denk je je dat er ook in je eigen leven
wel eens zulke breekpunten kunnen
zitten."
„We blijven allemaal op zoek
de jacht is mooier dan de vangst"
Ooit was hij de presentator van het luidruchtigste ra
dio-programma: Alfred la Garde, voormalig disc-joc-
key van het beton-uur. Een voorvechter van hardrock,
die destijds persoonlijk verantwoordelijk was voor de
doorbraak van groepen als Van Halen en ACIDC. Te
genwoordig doet de inmiddels 40-jarige radiomaker
het wat rustiger aan. In Countdown Café kan de disc-
jockey weliswaar af en toe nog hevig 'uit zijn dak gaan'
voor de wat hardere muziek, in Radio Romantica toont
hij zich op de zondagmiddag een serieuze gespreks
partner en in menig reclamespotje bewijst hij over di
verse 'stemmetjes' te beschikken.
Alias Johnny Camaro heeft Alfred la Garde een nieuwe
dimensie toegevoegd aan zijn kleurrijke carrière. Hij is
een stemmengoochelaar. Vijf jaar geleden verscheen
Camaro's eerste plaatje Dans nog één keer met mij,
een persiflage op de hit Save your last dance for me.
Hoewel dat debuut van Johnny Camaro in de loop der
jaren een beetje in de vergetelheid is geraakt, staat hij
op het ogenblik weer volop in de belangstelling.
Eerst vertolkte hij met een verbluffend knap Suri
naams accent Bobby McFerrin's Don't worry, be hap
py en op het ogenblik wordt Camaro's versie van de
carnavalskraker Polonaise Hollandaise grijsgedraaid.
De titel van het plaatje veranderde hij in Polonaise Su-
rinaise en het succes lacht hem toe. Een volgend
plaatje is in de maak en daarna wordt een elpee opge
nomen. Alle reden voor Alfred la Garde en Johnny Ca
maro om happy te zijn.
Door Pieter Ploeg)
Ik zie mezelf nog niet als zanger
op de planken staan. Dat kan ik
helemaal niet. Johnny Camaro is -
evenals zijn repertoire - als een
grapje ontstaan. En het moet ook
vooral een lolletje blijven. Boven
dien houd ik er geen cent aan over. Ik
ben ook absoluut geen artiest. Dat
wil ik ook niet zijn. Ik ben een radio
maker. Een omroepman. Ik werk
met m'n stem. Dat is mijn kracht.
Daar ligt een stukje van mijn talent
verscholen."
„Binnen de beslotenheid van een stu
dio is het leuk om zo'n liedje te zin
gen. Met wat vrienden erbij of andere
mensen die ik ken. In zo'n ongedwon
gen sfeertje is 't leuk om zomaar een
plaatje te maken. Maar het moet niet
te gek worden. Het moet ook zeker
niet van tevoren bedacht worden. Als
ik iedere avond ergens op het podium
moest staan, zou ik ook onmiddellijk
door de mand vallen. Daarvoor im
proviseer ik veel te veel."
Alfred la Garde laat er geen twijfel
over bestaan. Hij wil vooral zichzelf
blijven. Disc-jockey en stemmengoo
chelaar. Maar naarmate Johnny Ca
maro bij een steeds groter publiek in
de smaak valt, neemt de druk toe om
zich meer en meer als Johnny Cama
ro te presenteren.
„Ik word bijna dagelijks gebeld door
volstrekt onbekende figuren, die me
vragen wanneer er weer een Camaro-
plaatje uitkomt. Door dat soort reac
ties blijf ik er plezier in hebben. We
gaan daarom ook een elpee volzin
gen. Wat oudere Nederlandstalige
nummers in een Surinaams jasje."
Liedjes als ,,'t is weer voorbij, die
mooie zomer" van Gerard Cox en
„De wilde boerndochtere" van Ivan
Heylen lenen zich volgens La Garde
goed voor het repertoire van Johnny
Camaro.
Intussen hebben overigens de eerste
protesten tegen de activiteiten van
Camaro de zanger al bereikt. „Er is
een Surinaamse jongen die vindt dat
Johnny Camaro discrimineert. De
VPRO haalt hem geloof ik binnen
kort voor de camera, zodat die jon
gen z'n verhaal kan doen. Maar ik
vind het absolute onzin om hier iets
achter te zoeken. Ik heb het plaatje
nota bene samen met een Surinaam
se groep gemaakt. Die jongens vin
den het helemaal te gek.
Het zou toch ook fantastisch zijn als
er ineens een neger zou opstaan, die
een perfecte imitatie geeft van Toon
Hermans of André van Duin. Dat zou
fantastisch leuk zijn. Mensen die den
ken dat ik Surinamers kwets met
deze liedjes, die discrimineren zelf.
Die zien de humor er niet van in. Of ze
willen het niet zien. Nederlanders zijn
wat dat betreft vaak rare wezens. Zij
vinden alleen zichzelf leuk. Een an
der heeft raar haar, een vreemde
auto, of onderhoudt zijn tuin niet
goed. Er mankeert altijd wel iets aan.
Het is in dit land nooit goed", aldus
La Garde.
„Als je een Nederlander hoort praten,
klinkt dat meestal verschrikkelijk
eentonig. Daar zit nauwelijks of geen
emotie in. Een Surinamer klinkt
doorgaans heel erg vrolijk. Als zo ie
mand praat, is dat meteen muziek.
Het klinkt lekker. Ze hebben een leu
ke uitspraak van Nederlandse woor
den. Dat is één van de redenen waar
om ik als Johnny Camaro plaatjes
maak. Het is gewoon hartstikke la
chen. Als we in de studio aan het
werk zijn, probeert iedereen dat
Suri-accent te spreken. En kennelijk
vindt ook het platenkopend publiek
het leuk. Polonaise Surinaise kwam
zonder tip-notering binnen in de hit
lijsten. Zoiets gebeurt doorgaans uit
sluitend met topartiesten. Een derge
lijke ontwikkeling geeft tevens aan
dat er wel degelijk ruimte is voor Ne
derlandstalige artiesten. Ze klagen
wel altijd op de disc-jockeys dat ze
nooit Nederlands werk draaien, maar
ze moeten eens met iets nieuws ko
men. Dat zie je wel".
Omdat de 40-jarige omroepmede
werker officieel geen grammofoom-
platen mag maken, heeft hij een
goed doel uitgekozen, waar de op
brengst van zijn produkten naartoe
gaat. „Ik mag geen commerciële be
langen of connecties hebben met de
maatschappijen. Daarom heb ik be
sloten mijn royalties te storten op de
rekening van de anti-Aparatheids-
beweging Nederland. Ze zijn er erg
blij mee. Die club loopt zwaar bin
nen. Het geld stroomt nu binnen",
zegt de deejay schaterlachend om
Advertentie
Laat nu twee afdrukken per negatief maken!
U betaalt voor uw JP" rpnt uoor
2e afdruk dan slechts; «fc vClll "UUI
ook voor nabestellingen
ALTIJD
BETER
ALTIJD
VOORDELIGER
meteen daarop te melden dat het
met de omzet niet zo'n vaart zal lo
pen. „Ik denk dat ze er per plaatje
een paar duizend gulden bij krij
gen."
„Ik vind het echt heel erg leuk om zul
ke plaatjes te maken en tegelijkertijd
een goed doel te dienen. Ik stel de
apartheid ook zeer direct aan de orde
door als blanke Nederlander met een
Surinaams accent te zingen. Daar zit
niets verkeerds achter. Er zullen best
artiesten zijn, die er verschrikkelijk
van balen dat zij niet op dit idee zijn
gekomen. Want voor mij is het geen
broodwinning, maar dat zou het wel
kunnen zijn. Ik zie het echt als een
pleziertje dat ik erbij doe. Het leuke
van deze liedjes is dat bestaande
woorden verdraaid worden. Ceremo
niemeester wordt Surimoniemees-
ter. Dat soort grapjes vind ik fantas
tisch."
„Laatst werd ik gevraagd om ergens
op te treden. Nou, daar voel ik dus he
lemaal niets voor. Voor de televisie is
het nog wel aardig. Dat hoort bij de
promotie van een plaat. Maar toen
Bart van het programma B.O.O.S me
voor de tweede keer vroeg, heb ik ge
weigerd. Ook de eigenaar van een dis
cotheek ergens in het land, heb ik
moeten teleurstellen. Die dacht
eventjes een carnavalsavond te kun
nen organiseren door mij twee liedjes
te laten playbacken. Ik vroeg 5.000
gulden voor een half uurtje. Dat vond
ik wel een aardig bedrag. Maar op het
moment dat ik dat bedrag noemde,
wist ik ook dat alle impressariaten
me in het vervolg niet meer zouden
vragen. Het moet een lolletje blijven.
Ik heb er echt geen zin in om alle za
len in het land af te reizen. En dat zal
ik dus ook zeer beslist niet doen."
„In feite kan ik helemaal niet zingen.
En dat nu juist de kracht van Johnny
Camaro. Gewoon een beetje praten
met een sterk Surinaams accent. Af
en toe klinkt het ook vals. Het ge
heim zit 'm in de magic van het dia
lect, die het succes bepaalt. Suri-
naams-Nederlands is een vrolijke
taal. Dat lééft. Iedere klank heeft
iets beweeglijks. Er is niets leuks te
maken van het eentonig gepraat van
de gemiddelde Nederlander."
De enige verdienste die Alfred la Gar
de alias Johnny Camaro heeft, zijn de
opnamekosten. „Ik heb nu 1.000 gul
den verdiend. Per opname heb ik 500
gulden ontvangen. Ook al was het
hele project geflopt, dan nog had ik
dat bedrag gekregen. Dat is het stan
daard-tarief. Als ik voor een recla
mespotje een tekst inspreek, verdien
ik ook 500 gulden. Het is dus gewoon
een soort arbeidsloon. En dan maakt
het niet uit of ik nu een reclametekst
inspreek of een liedje zing."
„Het interesseert me ook niet dat ik
geen royalties ontvang. Als van
'Don't worry, gaat happy oewezen'
100.000 exemplaren verkocht zouden
worden, zou een willekeurige artiest
20.000 gulden of zoiets verdienen. Ik
zou tevreden moeten zijn met die 500
gulden. Ik heb werk zat en ik heb alle
reden om gewoon happy te oewezen."
Het inspreken van reclamebood
schappen, ervaart La Garde als een
waanzinnig leuk vak. „Dat doe ik nu
een jaar of vijf en het levert een aardi
ge boterham op. Ik heb er daarom
ook absoluut geen behoefte aan om
artiest te worden. Mensen die Johnny
Camaro leuk vinden, moeten gewoon
wachten tot het volgende plaatje uit
komt. Ik ben niet van plan mijn leven
te veranderen en in die branche ver
der te gaan omdat het nü zo goed
gaat. Het is voor mij een side-line.
Iets wat ik leuk vind om zo af en toe te
doen. En daar houd het ook mee op."
Dat het Alfred la Garde puur om het
plezier te doen is, blijkt wel uit de wij
ze waarop de drie tot dusver versche
nen nummers tot stand zijn geko
men. „We zaten in de studio met een
Surinaamse band die tussendoor het
wijsje van 'Don't worry, be Happy'
speelde. Ik pakte de microfoon en be
gon lukraak wat te praten met een
Suri-accent. Dat sloeg in als een bom.
Vervolgens is het nummer op band
opgenomen en de platenmaatschap
pij zag er wel iets in. Maar als ik het
nog een keer zou moeten doen, zou ik
met een compleet andere tekst ko
men. Daarom is dat filmpje met die
botsautootjes ook niet echt goed. Het
is net alsof ik niet kan playbacken.
Maar het komt gewoon omdat ik de
tekst niet meer weet. Die verandert
elke keer weer. De wijs is ook niet
echt belangrijk. Een kreet als 'gaat
zoek raken' doet het ook bij de Suri
namers heel goed. Met dat soort ter
men scoor je kennelijk in Nederland.
Dat wist ik vantevoren ook niet.
Maar ik houd van humor en vind het
te gek als anderen zoiets ook leuk
vinden. Die plaatjes zijn in minder
dan een uur tijd opgenomen."
La Garde: „Ik werk zes dagen per
week. 's Zaterdags ben ik vrij. Dan ga
ik vliegen. Dat is mijn hobby. Bin
nenkort moet ik vliegexamen doen
om m'n brevet te halen. Voor andere
dingen heb ik echt geen tijd. Johnny
Camaro is leuk en dat moet ook zo
blijven. Er moet niet teveel tijd in
gaan zitten. Dan heb ik straks 48 uur
per dag nodig. Bovendien is zo'n suc
cesje altijd maar van tijdelijke aard.
Het kan een paar maanden goed
gaan, maar op een gegeven moment
val je in een diep gat. Zie daar dan
maar weer eens uit te komen..."
Tröckener Kecks: „We verbazen ons de hele dag over alles
Alfred la Garde: dat taaltje lééft.