PZC
Geldboetes sluikreclame
tv zaaien verwarring
Gasbaten: blijvend
Drobleem voor een
lardleers kabinet
THURSDAY
YOU WILL SEE
SOMEBODY.
opinie en achtergrond
WOENSDAG 16 NOVEMBER 1988 4
Charisma
Versobering
Leger
Muggezifterij?
Verwarring groter
Varianten
Pakistan met Benazir Buttho
wankel op stap naar democratie
Van onze verslaggever
Peter van Nuysenburg)
De eerste poging tot een ontmoe
ting met Benazir Bhutto strand
de op het enthousiasme van haar aan
hang. In Gujrawala, een negorij waar
Pakistans nationale specialiteit, de
produktie van stank, een ongekende
graad van perfectie heeft bereikt,
loopt onze auto vast in de menigte die
zich opmaakt om Benazir een groot
welkom te bereiden. Iedereen is uitge
lopen voor deze gebeurtenis van het
jaar en maakt een leven als een oor
deel. Het dorp hangt vol met de rood-
groene-zwarte vlag van haar Pakis
taanse volkspartij.
Van elke muur, paal en wegwijzer slaat
haar vader, Zulfïkar Ali Bhutto, de
geestdrift van zijn dochters volgelin
gen gade. Hij is in 1979 door president
Zia (zelf overleden in augustus van dit
jaar) opgehangen, maar is nog onmis
kenbaar de held van het proletariaat
dat 90 procent van de Pakistaanse be
volking uitmaakt.
Aanvankelijk lijkt de bevolking wel in
genomen met het bezoek van de inter
nationale pers. Er wordt gejuicht; ie
dereen wil op de foto. Nog geen vijf mi
nuten later slaat de stemming volledig
om. De meute heeft ontdekt dat één lid
van het gezelschap een vrouw is.
Blond en lang. Bijna iedereen is plotse
ling bezeten van de begeerte de Duitse
journaliste te betasten, intussen onder
luid gescandeerd in gebroken Engels
uiting gevend aan een verlangen tot
diepergaande vormen van lustbele
ving.
De politie weet ons gezelschap met
moeite te ontzetten. Bespuugd en on
der een regen van vuistslagen berei
ken we de auto. De chauffeur zal later
bekennen dat hij voor ons leven had
gevreesd. In de stampij zouden twee
kinderen zijn omgekomen.
Twee dagen later, 's morgens vroeg om
zeven uur, is Benazir wel benaderbaar.
Ze heeft de nacht niet en de voorgaan
de nachten nauwelijks geslapen. Ze
ziet er opmerkelijk fris uit. Na een cam
pagne die een ander tot over de gren
zen van de uitputting zou hebben ge
voerd.
Die uitputting was haar 's nachts in
het hockeystadion van Lahore om drie
uur wel van het gezicht te lezen. Als
een marathonloopster met haar laat
ste krachten de finish heeft bereikt,
hing ze in haar stoel op het podium.
Breekbaar, omstuwd door de pers.
Aanhangers gingen met elkaar op de
vuist om een glimp van haar op te van
gen. Het leek haar te ontgaan.
De afstand van het punt waar ze Laho
re binnenkwam en het stadion is zes
kilometer. Ze heeft er zes uur over ge
daan. Elke stap in deze processie moet
het uiterste hebben gevergd. Langs de
route stonden honderdduizenden
mensen die in haar, Bibi zoals ze haar
liefkozend noemen, de verlosser van
Pakistan zien.
In het stadion heeft minstens 20.000
man meer dan negen uur op haar ge
wacht. De tijd werd gedood met vech
ten, Pakistani's raken om het minste
met elkaar slaags, breakdansen en
met maken van menselijke piramides
die onder luid applaus in elkaar stor-
Pakistan gaat vandaag naar
de stembus. Sinds de voor
malige president van dit grote is
lamitische land. Zia ul-Haq, drie
maanden geleden omkwam, toen
zijn militaire vliegtuig neerstort
te, verkeert Pakistan in een
machtsvacuüm. Bij de verkiezin
gen van vandaag zal het erom
spannen of Benazir Buttho, leid
ster van de oppositionele Pakis
taanse Volkspartij PPPafste
vent op een overwinning. Bena
zir, dochter van de door Zia op
gehangen voormalige minister
president Zulfïkar Ali Buttho, is
razend populair in haar land. In
1986 keerde zij terug uit haar bal
lingschap in Groot-Britannië en
sindsdien heeft zij een bijzonder
geslaagde campagne gevoerd.
Onze verslaggever Peter van
Nuysenburg volgd Buttho op een
van haar expedities door Pakis
tan en sprak met haar.
ten. Op het podium, achter het spreek
gestoelte, zitten de bobo's. Ze kibbe
len, proberen elkaar in drukdoenerij
de loef af te steken of kluiven verveeld
op kippenpoten. „De partij van het
volk", schampert een Pakistaanse
journalist.
De bobo's mogen om de beurt het pu
bliek toespreken. Maar hun peptalk is
te leeg, bestaat uit teveel losse flod
ders om de kilte van de nacht te ver
drijven. Matheid maakt zich van het
publiek meester.
Als eindelijk Benazir achter het
spreekgestoelte verschijnt, vindt er
in het stadion een transformatie
plaats. Benazir put kracht uit het
volksoverstemmende gejuich dat
haar verschijing los maakt. De ver
moeidheid is ineens uit haar wegge
vloeid. Het publiek balt zich samen,
zich bewust van de band met de
vrouw op het podium, en drinkt haar
woorden in. Dat is, zegt een collega,
charisma...
Nog maar een paar jaar geleden sprak
deze voormalige anorexia-patiënte
nauwelijks een woord Urdu, de taal
van de meerderheid van de bevolking.
Ze gold als een verwend meisje. Truus-
je Blauwkous zou een beroemd En-
gels-Indiase schrijver haar noemen. Ze
was verslingerd aan zwijmellektuur.
De dood van haar vader in 1979, ver
blijf in isolatiecellen hebben haar ge
hard. Wraak en haat waren de drijfve
ren achter haar campagne tegen presi
dent Zia-ul-Haq. Tot ze er in augustus
1986 achter kwam dat de mobilisatie
van de bevolking alleen haar nooit aan
de macht zou brengen. Pakistan was
niet de Philippijnen, Zia geen Marcos,
en zij geen Cory Aquino.
Deze ervaring heeft haar voorzichtiger
gemaakt, er haar van doordrongen dat
rancune voor een geslaagde greep
naar de macht niet voldoende is, dat
een strategie van verzoening onmis
baar is. Al weet ze niet altijd haar tem
perament te beheersen.
Een interview wordt bepaald door
haar wens op geen enkele lange teen te
gaan staan. Ze spreekt zacht, bijna op
fluistertoon, maar voert nadrukkelijk
de regie van het gesprek. Ze heeft zich
het specialisme van de naar de-polari
satie strevende politicus eigen ge
maakt: elke vraag die dat doel be
dreigt, te smoren in algemeenheden en
dooddoeners. Het achterste van haar
tong wordt slechts een enkele keer
zichtbaar. Benazir: „Het belangrijkste
was we na onze overwinning moeten
doen is de nationale eenheid herstel
len. We willen met alle partijen samen
werken, natuurlijk op basis van een ge
meenschappelijk programma. We slui
ten niemand uit".
Ook niet de MQM, de he Pen-achtige
beweging die Karachi wil afscheiden
van Pakistan?
Benazir: „Politiek heeft zijn eigen logi
ca. Als we met de MQM eens kunnen
worden, zijn ze welkom".
„Het tweede belangrijke probleem is
de economie. Die is na elf jaar dicta
tuur zeer verslechterd. We gaan ge
bukt onder leningen uit het buiten
land. De inflatie is op hol geslagen. De
infra-structuur (communicatie, we
gen) is in zeer slechte staat. Dat moe
ten we aanpakken. Het wordt moei
lijk, dat geef ik toe. De verwacht ingen
zijn hoog gespannen. Teleurstellin
gen zijn niet uit te sluiten, dat moeten
we de bevolking duidelijk maken".
Het Internationale Monetaire Fonds
1IMF) en de Wereldbank dringen aan
op een bezuinigingsbeleid. Gaat u dat
voeren?
Benazir: „We kunnen de burgers na elf
jaar dictatuur niet via belastingverho
gingen het vel over de neus halen. We
zullen een versoberingsbeleid voeren.
De rijkdommen van Pakistan zijn ja
renlang verkwanseld. Daar gaan we nu
een einde aan maken. We zullen verso
beren, maar op onze manier. We zullen
het bedrijfsleven aanmoedigen te in
vesteren, maar niet langer met in het
buitenland geleend kapitaal. Ik heb er
het volle vertrouwen in dat we de We
reldbank en IMF kunnen overtuigen".
Voordat u aan dat programma kan
werken, moet u eerst de verkiezingen
winnen. Wat maakt u er zo zeker van
dat u zult winnen?
Benazir: „De sfeer in het land, de op
komst van onze aanhang. Je voelt het.
Het hangt in de lucht. We kunnen niet
verliezen".
En als er geknoeid wordt met de
stemmen?
Benazir: „Ze, de mensen het establis-
ment, zullen zeker knoeien. Daarom
zullen we niet met een aardverschui
ving winnen, maar met een enkelvou
dige meerderheid. Dat is voldoende.
Ze zullen niet om ons heen kunnen.
Ook als we de meerderheid (van de 207
zetels, red.) niet halen, zullen we de
grootste partij zijn en als eerste geroe
pen worden om een kabinet te vor
men".
Kunt u uw aanhang in de hand hou
den als u minder dan de helft van de
stemmen haalt?
Benazir: „Onze kaders weten wat hun
te doen staat. Maar laten we er niet
van uitgaan dat het zover komt".
Een andere factor van belang is het
leger, dat de politieke speelruimte be
paalt. Het is geen geheim, dat grote de
len van dat leger het niet zo met u zien
zitten?
Benazir: „De chefstaf heeft verklaard
dat de politiek een zaak van de politici
is en dat hij de uitslag van de verkie
zingen zal respecteren. Waarom zou ik
aan zijn woorden twijfelen?"
Er wordt gezegd dat u wordt om
ringd door ja-knikkers en opportunis
ten. Bent u niet bang dat ze bij proble
men u in de steek zullen laten?
Benazir: „Hierop geef ik geen com
mentaar".
Uw moeder zou de drijvende kracht
van de Pakistaanse volkspartij zijn,
en niet u.
Benazir: „Ik kan het uitstekend met
mijn moeder vinden, ze is een van mijn
belangrijkste adviseurs".
U bent een vrouw in een moslimland.
Zal men u uiteindelijk als premier ac
cepteren?
Benazir: „Wie de reactie van de bevol
king heeft gezien, twijfelt daar geen se
conde aan".
Haar voorlichter maakt een einde aan
het gesprek. Er wachten nog bespre
kingen met de campagnestaf voor ze
per vliegtuig naar Pesawar vertrekt
voor de grote finale.
In Lahore trekt onder luid getoeter de
karavaan van de rivaliserende mos-
limbond en haar satellietpartijen door
de straten. De bond had ook op zondag
haar manifestatie willen houden. Uit
angst voor een veldslag tussen de aan
hangers van beide partijen werd na on
derling overleg de manifestatie van de
moslimbond naar maandag verscho
ven.
Optimisten zien dit als een teken dat
Pakistan na 41 jaar onafhankelijk
heid langzaam de eerste onwennige
stappen op weg naar de democratie
zet. Pessimisten menen dat deze stap
pen op de rand van een vulkaan
plaatsvinden...
(Van onze verslaggever
Ale van Dijk)
Op 29 mei toonde 'Studio Sport'
beelden van een zeilwedstrijd.
In de reportage was ook een boei te
zien waarop het woord 'Spa' was
aangebracht. De boei vormde een be
langrijk keerpunt voor de deelne
mende wedstrijdzeilers.
Op 15 september deelde het Commis
sariaat voor de Media de NOS in een
vertrouwelijk schrijven mee, dat met
het vertonen van het woordje 'Spa'
op de boei de regels voor de sluikre
clame waren overtreden. Wegens de
ze „geconstateerde overtreding van
artikel 10 lid 2 van het Mediabesluit"
kon de NOS een boete tegemoet zien.
De NOS werd vervolgens in de gele
genheid gesteld een verweerschrift te
schrijven. De NOS liet het Commis
sariaat per kerende post weten, dat
de 'Spa'-boei slechts ongeveer een se
conde in beeld is geweest en nauwe
lijks waarneembaar was voor de kij
ker. Er was dus volgens de NOS geen
sprake van een overheersende recla
me-uiting en het opleggen van een
boete zou volstrekt onterecht zijn.
Een Commissie van Deskundigen,
gevormd om het Commissariaat voor
de Media van advies te dienen, bleek
„na kennisneming van de feiten" van
mening, dat de 'Spa'-boei formeel een
overtreding van artikel 2.1.2. F bijla
ge sportuitzendingen inhoudt. Maar
volgens de deskundigen was de aard
van de overtreding niet overheer
send, omdat de 'Spa'-boei slechts
ongeveer een seconde in beeld is ge
weest en de camera zeer snel langs
het woordje 'Spa' is gegleden: „De
kijker zal deze uiting dan ook niet als
overheersend hebben ervaren".
De camera moest de zeilers wel vol
gen terwijl ze de 'Spa'-boei rondden,
want anders was de uitzending ge
weld aangedaan. Reclame maken
voor 'Spa' was als gevolg daarvan
niet te vermijden, aldus de deskundi
gen.
Op vrijdagmorgen 11 november liet
het Commissariaat voor de Media de
NOS en de pers weten, dat de NOS
een geldboete was opgelegd voor de
wijze, waarop in het programma 'Stu
dio Sport' van 29 mei tijdens een zeil
wedstrijdboeien in beeld zijn ge
bracht waarop twee reclame-uitin
gen voor 'Spa' waren aangebracht.
De 'Spa'-boete vormde een van de zes
sancties tegen uitzendingen met vol
gens het Commissariaat ontoelaat
bare sluikreclame. In drie van die zes
gevallen week het Commissariaat af
van het advies van de deskundigen,
zo deelde Commissariaat-voorzitter
mr A. Geurtsen mee. De 'Spa'-boei
vormt dus een van die drie afwijkin
gen.
In de periode mei-juni werden onge
veer 200 tv-programma's door de 12
beroepskijkers aan het Commissa
riaat gemeld als verdacht van over
tredingen van de sluikreclame-re-
gels.
Na een eerste beoordeling werden
volgens Geurtsen 170 programma's
terzijde gelegd. Van de resterende
programma's waren alleen nog de
'Way of live'-uitzendingen van de
TROS nog niet beoordeeld, omdat
het verweer van de TROS nog niet
binnen is.
Voor het eerst in de geschiedenis van
de Nederlandse omroep zijn nu dus
boetes opgelegd weens onoirbare
sluikreclame.
Mr. Geurtsen distantieerde zich bij
voorbaat al van het verwijt, dat zijn
Commissariaat, sinds 1 januari in
Hilversum werkzaam als uitvloeisel
van het in werking treden van
Brinkmans omstreden Mediawet,
zich met het opleggen van de boeten
schuldig maakt aan muggezifterij en
betutteling.
De omroepen denken daar anders
over. Dat zal aanstaande vrijdag blij
ken als ze unaniem tegen de opgeleg
de boetes in beroep zullen gaan bij de
Raad van State, het hoogste rechts
college van Nederland. Ze hebben
daar 30 dagen de tijd voor gekregen.
De reacties van de omroepvoorzit
ters schommelden tussen uitdruk
kingen als „schandalig", „in ernstige
mate protest oproepend" en de „om
roep wordt onnodig weer eens in een
slecht daglicht gesteld". Bovendien
wordt weer eens gesuggereerd, dat
programma-makers en omroepen
van die beboete sluikreclame beter
zijn geworden.
NOS-jurist mr. Bouke Geersing vond
de veroordelingen van het Commis
sariaat stuk voor stuk juridisch ver
werpelijk, alleen al op grond van het
feit, dat in geen van de gevallen het
„verkoopbevorderend effect" van de
getoonde sluikreclame was onder
zocht. Bovendien oordeelde hij de
stellingen van het Commissariaat
onverdedigbaar, omdat in een groot
aantal gevallen van het advies van de
deskundigen was afgeweken en in an
dere gevallen om onnaspeurbare re
denen weer niet.
Daarom onze vraag aan mr Geurt
sen: „Waarom is het Commissariaat
in enkele gevallen van het oordeel
van de Commissie van Deskundigen
afgeweken?"
Mr. Geurtsen, ex-hoofdbestuurslid
van Veronica en lid van het hoofdbe
stuur van de VVD: „Het Commissa
riaat voert beleid, deskundigen advi
seren".
Vraag aan Cees Boerhout, ex-chef
van 'Studio Sport' en sindsdien als
NOS-werknemer onder meer belast
met het toezicht op de hantering van
de reclame-regels door de program-
ma-makers: „Zullen de programma
makers nu weer nieuwe instructies
krijgen?"
Boerhout: „Niet nodig. De kijk van
de deskundigen is de enig juiste
kijk".
Sluikreclame in de niet-commercie-
"le Nederlandse radio- en tv-pro-
gramma's is al vele jaren onderwerp
van heftige ruzies tussen de verant
woordelijke Haagse ministeries en
de Hilversumse omroepen.
Enkele jaren geleden nog werd in een
NOS-vergaderzaal een bijeenkomst
belegd waarop programma-makers
rechstreeks met de Haagse voor
schriftenbedenkers konden praten
over wat nu wel en niet mocht. Tij
dens de bijeenkomst werd voorname
lijk erg gelachen, zo herinneren pro
gramma-makers zich nog als de dag
van gisteren. Het bleek hen namelijk,
dat zelfs de Haagse bedenkers van de
voorschriften met de mond vol tan
den stond na menige vraag van pro
gramma-makers: Iedereen was het er
over eens, dat er op het punt van de
reclame-regels sprake was van een
grote verwarring.
Uit de analyses, die het Commissa
riaat voor de Media, de Commissie
van Deskundigen en de voorzitters
en juristen van de omroepen rond de
eerste sluikreclame-boetes op schrift
hebben vastgelegd blijkt, dat de be
staande verwarring via de komst van
de nieuwe Mediawet-bepalingen er
alleen maar groter door is geworden.
Want de verhalen rond de boei met
het bordje 'Spa' er op kunnen model
staan voor de pleidooien voor en te
gen de veroordelingen van een grote
fles 'Amstel Bier' in een reportage
van de wielerwedstrijd Olympia's
Ronde, de Coca Cola-flesjes in het
programma 'Klokhuis', de bunga
lows van 'Center Pares' in het Jeugd
journaal, de namen van Surfplank
fabrikanten in een programma over
surfen en de KLM-reclame in het
programma 'Klots.'
Een deel van het gasstation Groningen van de Gasunie
(Van onze parlementaire
redacteur Car el Goseling)
Eigenlijk heeft minister Ruding
(financiën) in ongeveer een
maand 300 tot 1300 miljoen gulden
verdiend. Op 5 oktober berichtte hij
de Kamer dat, indien de dollarkoers
zo laag zou blijven en een vat olie
niet in prijs zou stijgen, de rijks
overheid in 1989 een tegenvaller in
de aardgasbaten zou hebben van 1,8
miljard gulden. Dit via de koppe
ling van de gasprijs aan de prijs van
aardolie, die weer wordt uitgedrukt
in dollars.
Uit de berichten van het afgelopen
weekeinde blijkt het nogal mee te
vallen. De voorspellingen over de te
genvaller bij de aardgasbaten lopen
nu uiteen van 500 tot 1500 miljoen
gulden. De politieke commotie is er
desondanks niet minder om. In klei
ne kring is er binnen het kabinet al
uren over gepraat. Zonder resultaat.
Nu mag een groep topambtenaren,
de Centrale Economische Commis
sie, proberen de knoop door te hak
ken.
De opgave voor de CEC is niet ge
makkelijk. Zo is de omvang van de
tegenvaller nog nauwelijks aan te ge
ven. De koers van de dollar en de
prijs van een vat olie zijn van zoveel
ongrijpbare factoren afhankelijk,
dat enige voorspelling over het ver
loop van beiden bijna onmogelijk is.
Vandaar ook de voortdurende tegen
vallers bij de aardgasbaten van de
overheid. Maar dat terzijde.
Met de omvang van de verwachte
gasbaten-tegenvaller staat ook de
vraag wat eraan moet gebeuren cen
traal. Als er al iets aan moet gebeu
ren. De economie draait immers als
een tierelier. En dat betekent extra
belastinginkomsten voor de over
heid. Met meer geld voorhanden zou
ook de gasbaten-tegenvaller opge
vangen kunnen worden.
Om tot een uitruil tussen hogere be
lastinginkomsten en lagere aardgas
baten te kunnen komen is echter een
totaal-inzicht in het verloop van de
economie nodig. Zeker vanaf Prins
jesdag, toen de begroting 1989 werd
gepresenteerd. Maar dat inzicht is er
op Financiën nog niet. Toch lijkt het
niet onwaarschijnlijk dat de CEC de
ze weg zal aangeven om uit de pro
blemen te komen. Om meerdere re
denen die alle hetzelfde kenmerk
hebben: het medicijn is erger dan de
kwaal.
Om de tegenvaller bij de aardgasba
ten op te vangen is een aantal va
rianten binnen het kabinet bedacht:
A) het hoge BTW-tarief wordt niet
verlaagd naar 18,5 procent maar
naar 19 procent, B) de verlaging van
het hoge BTW-tarief naar 18,5 pro
cent gaat niet op 1 januari in maar
op 1 juli, C) accijnzen op brandstof
fen gaan omhoog, D) een verlaging
van de gasprijs op 1 juli wordt ge
ringer, E) extra bezuinigingen bij de
rijksoverheid.
De voorstellen over BTW, accijnze
en gasprijs hebben alle een negatii
koopkrachteffect. En dat is ook me
een het nadeel. Het kabinet heeft in
mers voor 1989 minimaal koo]
krachtbehoud beloofd. Een belofl
die dan niet meer gestand gedaa
kan worden. Nog afgezien van ee
door de Kamer aangenomen mot
De Vries-Voorhoeve (CDA-WI
waarin de garantie van jaar tot jaa
is vastgelegd. De veranderingen i
BTW, accijnzen of gasprijzenhebbe
bovendien negatieve effecten vo<
het bedrijfsleven. Men wordt methi
gere lasten opgezadeld. Hierdoor oi
tstaat een negatief effect op de eci
nomie met mogelijke doorwerkingi
de werkgelegenheid.
Extra bezuinigingen bij de rijksove
heid lijken eveneens een doodlopei
de weg. De ministeriële begrotinge
zijn al als citroenen uitgeknepei
Het is niet voor niets dat het kabinf
verleden week nog een besluit ov<
nieuwe tegenvallers op de begrotii
gen Onderwijs en VROM voor 19t
naar de toekomst wegschoof. Me
kon geen oplossingen vinden.
Binnen de VVD wordt, onder aat
voering van vice-premier De Korb
een koppeling gelegd tussen ever
tuele besluiten over het afdekkei
van de gasbaten-tegenvaller en d
problemen bij Onderwijs en VROU
Daarbij neigen de liberalen emaa
om de gasbaten-zaak voorlopii
maar te laten rusten. Het voorjaa
1989 is vroeg genoeg om te bezien o
de tegenvaller zich écht voordoet
hoe groot die is en of er maatregelei
nodigzijn. Dan is er ook inzicht in be
lastingmeevallers, het verloop var
de inflatie en de omvang van een mo
gelijke daling van de gasprijs op 1 ju
li, die overigens al is beloofd.
Coalitiegenoot CDA denkt daar an
ders over. Premier Lubbers en minis
ter Ruding willen snel maatregelen
om in 1989 nog een effect te bereiken.
Binnen de CDA-fractie bestaat voor
keur voor een BTW-operatie. Dat
kan snel omdat het wetsvoorstel nog
door de Kamer moet. Het vergt al
leen een wijziging van het percenta
ge of de datum. Ruding voelt minder
voor de BTW-ingreep. Iets in de ener
giesfeer (gasprijzen) of accijnzen (die,
moeten toch omhoog in het kader,
van 'Europa 1992') ziet hij meer zit-j
ten.
Hoe het ook mag uitvallen, eerst is
het woord aan de CEC, toevallig on
der leiding van professor Rutten, de
hoogste ambtenaar van De Korte.
Daarna mag het kabinet zich weer
over de zaak buigen. Voor de zoveel
ste keer in de laatste jaren. Mis
schien zal een volgend kabinet eens
leren om aardgasbaten niet voor het
rondkrijgen van de begroting te ge
bruiken maar apart te houden voor
extraatjes. De mogelijkheden daar
toe worden vanzelf geboden nu de
aardgasbaten een steeds kleiner
deel van de rijksbegroting uitma
ken. Bovendien kan dan een verve
lend probleem tot het verleden gaan
behoren.
Advertentie
Benazir Buttho
