akatu vehuiti
Vangnet voor harde kern
werklozen dringend nodig
Kamer wil meer banen
voor laagstbetaalden
FNV kraakt aanpak
werkloosheidsprobleem
Ambtenarenbonden
tegen voorstellen
minister Van Dijk
PZC miljoenennota
Kabinet verkee
zich op de
werkloosheid
EENSGEZINDE REACTIE MILJOENENNOTA
VNO WIL ZUINIG BELEID MINISTERIES
KNOV
FNV
Geen extra
spreektijd voor
kleine fracties
Minima beperkt
in bestedingen
Optimisme
Schuld
Arbeidspools
Inkomens
8
Langs drie kanten
Nooit meer een baan
Verplichting
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1988
(Van onze medewerkers
Frans Nypels en Flip de Kam)
Hoeveel mensen zitten er nu ei
genlijk zonder werk? Het ge
zaghebbende Centraal Planbureau
(CPB) komt er ook niet meer uit. In
een staatje met kerngegevens over
de Nederlandse economie twee cij
fers. Bij de Gewestelijke Arbeids
bureaus (GAB's) staan dit jaar ge
middeld 685.000 personen als werk
zoekend geregistreerd. Het CPB
vermeldt dat cijfer trouwhartig. In
middels weet iedereen dat de regi
stratie van de GAB's ernstig is ver
vuild. Ongeveer een derde van de
ingeschreven werkzoekenden heeft
een baan, meestal tijdelijk via het
uitzendbureau. Anderen hebben in
tussen vast werk gevonden, zonder
dat aan het GAB te hebben gemeld.
In werkelijkheid zijn dus 'slechts'
ongeveer 450.000 personen in de
kaartenbakken van het GAB zon
der betaalde baan.
Het Centraal Bureau voor de Statis
tiek (CBS) vraagt sinds twee jaar
aan een steekproef van Nederlandse
gezinnen hoeveel leden van het on
dervraagde huishouden op dat mo
ment werk zoeken. Uit dit maande
lijkse onderzoek blijkt eveneens dat
het werkelijke aantal werkzoeken
den momenteel in de buurt van de
450.000 ligt. Ook dit cijfer wordt ver
meld in het CPB-staatje met econo
mische kerngegevens.
Tot voor kort hanteerden Haagse
beleidsmakers en de sociale part
ners bij gebrek aan beter uitsluitend
het GAB-cijfer. Vermoedelijk stapt
het kabinet aan het eind van dit j aar
over op het nieuwe, veel betrouw
baarder cijfer van het CBS.
Het is inderdaad de hoogste tijd dat
bij de maatschappelijke discussie
over de bestrijding van de werkloos
heid wordt uitgegaan van realisti
sche cijfers. Het probleem is immers
aanzienlijk kleiner dan de vervuilde
GAB-cijfers suggereren. In feite ligt
het werkloosheidspercentage in Ne
derland al enkele jaren iets beneden
het gemiddelde in de Europese Ge
meenschappen (EG). In ons land
werken bijna 4,9 miljoen mensen in
loondienst. De werkloosheid is in
werkelijkheid dus iets hoger dan 9
procent van de afhankelijke be
roepsbevolking.
Dit nieuwe inzicht maakt echter ook
duidelijk dat de bestrijding van de
werkloosheid nog moeilijker is dan
iedereen al denkt. Want de personen
die ten onrechte als werkzoekend bij
het GAB staan geregistreerd zijn de
meer kansrijken op de arbeids
markt.
De werkloosheid houdt de pennen
van honderden Haagse notaschrij
vers in beweging, zonder dat de op
lossing van het vraagstuk veel dich
terbij komt. Ieder jaar verzinnen ze
op het ministerie van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid wel weer een
nieuw plan of een nieuwe regeling
om werklozen op een of andere ma
nier aan de baan te krijgen. Om die
plannen en regelingen in daden te
kunnen omzetten heeft het ministe
rie de medewerking nodig van werk
gevers- en werknemersorganisaties
en van de gemeenten. Een veel ge
hoorde klacht, vooral van de ge
meenten, is dat de regelneven in de
residentie veel te gedetailleerde oe
kazes uitvaardigen die onvoldoende
op de praktijk zijn toegesneden.
Langs drie kanten wordt de massa
werkloosheid momenteel bestre
den. Door scholingsmaatregelen,
door loonkostensubsidies en via
banenplannen. Scholing bijvoor
beeld in het kader van de Bijdrage
regeling Vakopleiding Jongeren
(BVJ).
Deze regeling belooft een premie
aan werkgevers die jongeren in de
leer nemen. Bovendien zijn in ne
gentig Collectieve Arbeids Overeen
komsten (CAO's) die gelden voor
2,5 miljoen werknemers afspra
ken vastgelegd over scholings- en
werkervaringsprojekten. De belang
rijkste loonkostensubsidie is gere
geld in een wet van de PvdA-kamer-
leden Vermeend en Moor. De kans
op werk van jongeren en langdurig
werklozen wordt verder vergroot
door de Maatregel ter Ondersteu
ning van de Arbeidsinpassing
(MOA) en het Jeugd Ontplooiings
banenplan (JOB). Al deze maatrege
len samen helpen dit jaar een kleine
25.000 mensen (tijdelijk) aan werk.
Uit onderzoek blijkt dat circa de
helft van hen uiteindelijk door
stroomt naar een vaste baan.
In het Regeerakkoord staat dat er
een Jeugd Werk Garantieplan
(JWG) moet komen. Via het JWG
krijgen alle jongeren van 16 tot 20
jaar tijdelijk werk bij gemeentelijke
instellingen en andere non-profit or
ganisaties, zoals ziekenhuizen, aan
geboden. Wie weigert, krijgt een
strafkorting op zijn of haar uitke
ring. Dat zit de gemeenten niet lek
ker. Ze liggen daarom nog steeds
dwars. Als voorloper van het JWG is
vorig jaar de Tijdelijke Voorziening
Gemeentelijke Werkgelegenheidsi-
nitiatieven ingevoerd. Daarmee
wordt nu in ruim vierhonderd ge
meenten geëxperimenteerd. In 1988
nemen ongeveer 8.000 jongeren aan
dit programma deel.
Helaas hebben al deze regelingen
slechts een beperkt bereik. De grote
meerderheid van de kwart miljoen
mensen die al langer dan 1 jaar zon
der werk zijn, valt buiten de boot. Of
omdat ze volstrekt ongeschikt zijn,
of uit onwil. In politiek Den Haag
groeit vooral de onrust over de
groep van ruim honderdduizend
personen die al langer dan drie jaar
zonder werk is. Deze werkzoeken
den worden sinds april van dit jaar
voor zogenoemde heroriënterings-
gesprekken met teams van GAB en
Gemeentelijke Sociale Diensten
(GSD's) opgeroepen. Het ligt in het
voornemen drie jaar lang elk jaar
45.000 werklozen te benaderen. Elk
gesprek moet uitmonden in een in
dividueel plan van actie. Daarbij
kunnen afspraken worden gemaakt
over scholing of deelname aan
werkervaringsprojekten. Die ge
sprekken draaien in de meeste ge
vallen voor alle deelnemers op een
teleurstelling uit. Er zijn weliswaar
niet voldoende vacatures, maar het
grootste probleem blijkt te zijn dat
de opgeroepen werklozen niet ge
schikt zijn voor wel aangeboden ba
nen.
De inschakeling van deze werklo
zen wordt extra bemoeilijkt door
dat ze zo vaak bij sollicitaties hun
neus hebben gestoten. Vermoede
lijk een minderheid schikt zich in
een bestaan zonder deelname aan
het witte arbeidscircuit. Doordat
veel werkgevers anderzijds grote
aarzeling kennen om iemand in
dienst te nemen die al zo lang bui
ten het arbeidsproces heeft ge
staan, gaat het er steeds meer op lij
ken dat een omvangrijke groep,
zeer langdurig werklozen nooit
meer aan de slag zal komen. Hoe
veel scholing, werkervaringspro
jekten en loonkostensubsidies het
ministerie van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid ook op poten zet.
Anders dan velen denken, zitten de
grootste knelpunten niet meer bij de
jongere werklozen. Jongeren onder
de 25 jaar vormen een steeds kleiner
deel (nu nog maar 32 procent oftewel
135.000 personen) van het totale
aantal werkzoekenden. Het slechtst
staan de 25- tot 40-jarigen ervoor.
Hier is bijna sprake van een verloren
generatie, die 150.000 langdurig
werkloze mannen en vrouwen telt.
Als werkgevers een vacature heb
ben, nemen ze bij voorkeur jongere
sollicitanten in dienst.
Wil er niet een hele generatie werk
lozen blijvend buiten spel staan dan
is de overheid verplicht een vangnet
onder de arbeidsmarkt te spannen.
De overheid dient daartoe alle lang
durig werklozen, ongeacht hun leef
tijd, werk te geven totdat zij mede
door de opgedane arbeidservaring
in de marktsector of bij de overheid
een reguliere baan vinden. Blijkens
de nota Scholing en werk heeft het
kabinet besloten voor werklozen
van 21 tot 40 jaar, die langer dan 3
jaar werkloos zijn, extra arbeids
plaatsen te scheppen bij de overheid
en bij non-profit organisaties. Over
enkele jaren zouden zo 20.000 men
sen tijdelijk werkervaring opdoen.
Dit plan, uit wanhoop geboren, lijkt
sterk op de regeling uit een initiatief
wetsontwerp van de PvdA-kamerle-
den Leijnse en Buurmeier dat mo
menteel nog door het parlement
wordt behandeld.
Zulke initiatieven gaan lang niet ver
genoeg. Ze bereiken maar een kleine
minderheid van de doelgroep. Dat
komt onder andere door de gehan
teerde leeftijdsgrens, die discrimi
neert tegen oudere werkzoekenden.
Bovendien, als iemand weigert om
voor zijn of haar eigen bestwil aan
het projekt mee te doen, staat daar
op geen sanctie.
Al deze tekortkomingen zijn te on
dervangen door over te gaan op een
systeem van workfare. Met dat in de
Verenigde Staten bedachte begrip
wordt gedoeld op de verplichting
om te werken voor je uitkering. Wie
niet wil werken, verliest zijn of haar
uitkering. Door workfare kan de
overheid allerlei vormen van dienst
verlening organiseren die nu ontbre
ken. Voorbeelden zijn er te over.
Stadswachten tegen vandalisten,
controleurs tegen zwartrijden op de
tram en betere dienstverlening aan
bejaarden.
Zo zijn er nog tal van andere werk
zaamheden op te sommen die de
kwaliteit van het bestaan van velen
kunnen verhogen. Terwijl dat de be
lastingbetalers nauwelijks extra
geld kost. Bovendien is het pro
bleem van de langdurige werkloos
heid effectief opgelost.
Het kabinet wil echter niet aan
'workfare', want dat botst met de
ideologie van dit kabinet dat de
overheid kleiner moet worden én
dat de mensen, op basis van vrijwil
ligheid, verantwoordelijkheid
voor elkaar behoren te nemen. Ken
nelijk is die ideologie de prijs van
een verloren generatie waard.
DEN HAAG (GPD) Zowel onderne
mersorganisaties als vakbeweging
hebben kritiek op de Miljoenennota.
De werknemersorganisaties tonen
zich daarbij het meest teleurgesteld
over de huns inziens veel te slappe
aanpak van de werkloosheid. De FNV
vindt dat de ploeg van Lubbers op dat
punt ronduit faalt. Het kabinet laat
het bij de moedeloze constatering dat
het beleid tot nu toe onvoldoende is
geweest, zo schrijft de FNV.
Het Verbond van Nederlandse Onder
nemingen (VNO) herhaalt het pleidooi
voor verlaging van het minimumloon.
Mèt minister van sociale zaken De Ko
ning is het VN O van mening dat V Tere
loonkosten voor iemand op b' mi-
mum meer mogelijkheden m om
aan een betaalde baan te ko. ,en.
Het VNO vindt dat het kabinet de be
lastingmeevallers verkeerd besteedt.
Teveel geld wordt gebruikt voor uitga
ven die boven de eigen begroting zijn
uitgegaan. Nederland zou beter af zijn
wanneer de verschillende departe
menten zich nauwkeuriger aan hun
begrotingen zouden houden. Dan kan
meer geld worden gestoken in zaken
als wegen en tunnels, waarom het ver
bond al jarenlang vraagt en waarvoor
„nu eindelijk in bescheiden mate" iets
extra's beschikbaar komt.
Gebrek aan creativiteit wordt het ka
binet ook verweten door het KNOV, de
grootste organisatie van ondernemers
in het midden- en kleinbedrijf. Maatre
gelen die een doorbraak veroorzaken
in de bestrijding van de werkloosheid,
durft het kabinet nog steeds niet te ne
men, aldus het verbond.
Het KNOV wil net als het NCOV, de
organisatie van christelijke onderne
mers in het midden- en kleinbedrijf,
forse overheidsbijdragen aan onderne
mers die langdurig werklozen in dienst
nemen, en verlaging van het btw-tarief
voor diensten waarvan de kosten voor
namelijk uit arbeidsloon bestaan.
Eerder is in overweging gegeven kap
pers, reparatiebedrijven, loodgieters
en dergelijke uit het tarief van 20
(straks 18,5) procent te halen en hun
werk voortaan met het lage btw-tarief
van 6 procent te belasten. Het midden-
en kleinbedrijf heeft verreweg het
grootste aandeel in de groei van de
werkgelegenheid, zo benadrukt het
NCOV. Het verbond wil ook een ver
dere verlaging van het hoge tarief tot
15 procent in 1990.
KNOV en NCOV en andere werkge
versorganisaties klagen over de druk
van de sociale premies. Het VNO vindt
het onbegrijpelijk dat de werkgever
slasten 0,2 procent extra worden ver
hoogd. Dat de premie voor de kinder
bijslag straks door de schatkist en niet
langer door de werkgevers wordt be
taald, mag volgens de ondernemers
niet als een voordeeltje voor de werk
gevers worden beschouwd. Daarbij
gaat het immers om een tegemoetko
ming in het verlies dat ondernemingen
leden door afschaffing van de WIR.
In de ogen van het Nederlands
Lankhorst
DEN HAAG GPD) Een kamer
meerderheid bestaande uit de
vier grote fracties heeft een po
ging van de kleine fracties om
meer spreektijd te krijgen bij de
behandeling van de departe
mentale begrotingen 1989, ge
blokkeerd. Een voorstel van het
PPR-kamerlid Lankhorst werd
alleen gesteund door SGP, GPV,
RPF, PSP en PPR.
Het is gebruikelijk dat kamer
voorzitter Dolman direct op
Prinsjesdag bekend maakt hoe
veel spreektijd alle fracties in to
taal krijgen bij de behandeling
van de departementale begrotin
gen. Lankhorst bleek het niet
eens met die verdeling. Aange
zien er vorig jaar veel tijd in de
Kamer over was tijdens de be
grotingsbehandeling, vroeg
Lankhorst voor de kleine fracties
meer spreektijd.
Dolman voerde aan dat er in 1987
drie begrotingen niet meer voor
kerstmis zijn behandeld, maar in
het nieuwe jaar. Dat zal dit jaar
niet het geval zijn. Bovendien is
er een week minder tijd voor de
begrotingsbehandeling omdat
de Kamer heeft besloten zichzelf
een extra week kerstvakantie te
geven.
(Slot van pagina 1
- voor het aanpakken van de file-pri
blemen in de Randstad wordt van!
1990 400 miljoen per jaar uitgetrokkei
In de Miljoenennota en de door konii
gin Beatrix uitgesproken Troonred
legt het kabinet-Lubbers een groo
optimisme aan de dag over de econi
mische ontwikkeling. De economi
zal volgend jaar met drie procen
groeien. De handel met het buitel
land groeit zelfs met bijna vijf prt
cent. Grote bedreigingen voor d
bloei van de economie vormen de sti,
ging van de rente, de daling van d
dollar-koers en de aanwakkerende in
flatie.
Het kabinet rekent met een prijsstij
ging van één procent. Het hoopt datd
verlaging van de BTW de ondernemer
ertoe brengt hun prijzen te matiger
Gaan de prijzen met meer dan één pri
cent omhoog, dan komt de kooi
kracht van de mensen metde laagst
inkomens in de knel. De miljarden di
het kabinet uittrekt voor verlagin
van de belastingen, leveren de minim
niet meer dan de nullijn op. Alle twe(
verdieners en alle alleenverdieners tx
ven modaal gaan er zo'n twee procen
op vooruit.
Christelijk Werkgeversverbond
(NCW) komt het kabinet er niet slecht
af: „Zowel de feitelijke gang van za
ken als de verwachting voor 1989 ziet
er redelijk gunstig uit", aldus het
NCW. Het kabinet heeft volgens het
NCW een verkeerde keus gedaan met
lagere WW-premies voor werknemers
en hogere voor werkgevers. Daarvoor
in de plaats had beter een verhoging
van de kinderbijslag kunnen komen.
Dan was voorkomen dat op kosten
van de werkgevers inkomensbeleid
wordt gevoerd met sociale premies.
De ministers mogen volgend jaar vo
gens de begroting 170 miljard guide
uitgeven. De schatkist ontvangt i
1989 146 miljard gulden. Grootste bi
grotingspost vormen de rente en a
lossing over de in het verleden opgf
bouwde nationale schuld: daar word
41 miljard aan uitgegeven. Ministe
Ruding rekent in de Miljoenennot
voor dat ook in een volgende kab
netsperiode strak de hand moete
worden gehouden aan de begrotii
gen, om te voorkomen dat de staa
schuld uit de hand loopt.
Aan werknemerskant klaagt de FNV
dat het kabinet de sociale minima en
de uitkeringsgerechtigden „op geen
enkele manier laat meedelen in de
groei van de welvaart". Hoewel het
geld ervoor is, het kabinet besteedt het
echter aan andere zaken, blijven
„ambtenaren en trendvolgers op
nieuw achter bij de werknemers in het
particuliere bedrijfsleven", zegt de
FNV. Ze noemt het „volstrekt onaan
vaardbaar".
Het CNV valt de FNV bij in haar kri
tiek dat het kabinet de meevallers in
de belastingopbrengst voor een te
groot deel aan verlaging van de lasten
(belasting en premies) voor burgers
en bedrijven besteedt. De vakcentra
les geven de voorkeur aan extra beste
dingen ter bestrijding van de werk
loosheid. Het CNV denkt aan verho
ging van de overheidsinvesteringen.
DEN HAAG (GPD) - „Het terugdri
gen van de werkloosheid is veel moi
lijker dan we dachten. We hebben oi
verkeken op de aard en het karakti
van het probleem". Dat zei premii
Lubbers bij de toelichting op de Mi
joenennota en de Troonrede.
Volgens de premier staan kabinet e
sociale partners voor het dilemma di
er weliswaar veel arbeidsplaasen wo
den gecreëerd, maar dat de werklooi
heid desondanks veel te hoog blijft. D
premier noemde dat „een zorgelijk
ontwikkeling".
Als een van de belangrijkste oorzake
van het achterblijven van de werkloo:
heidsbestrijding noemde Lubbers d
hoogte van het minimumloon en d
kosten die de werkgevers daaraa
hebben. Het kabinet doet overigensi
de Miljoenennota geen nieuwe concf
te voorstellen om het minimumloon i
verlagen. „We willen eerst een fundi
menteel debat met het parlement
de sociale partners, voordat we fflf
concrete voorstellen komen", aldus c
premier. Eerdere pogingen van hetki
binet om het minimumloon te verli
gen, strandden in de Tweede Kanier
KNOV en NCOV willen voor een groot aantal kleine ondernemingen een lager
btw-tarief.
DEN HAAG (GPD) - De grote partijen
in de Tweede Kamer vinden dat het
kabinet meer moet doen om banen te
scheppen voor de laagstbetaalden.
Dat kan door een verlaging van de so
ciale premies die bedrijven betalen
over het minimumloon. De regerings
partijen CDA en WD en de oppositie
partijen PvdA en D66 tonen zich in
hun eerste reacties op de Miljoenen
nota op dit punt opmerkelijk eensge
zind. De grote partijen nemen geen ge
noegen met de voor 1989 voorspelde
daling van de werkloosheid met
15.000.
CDA en VVD delen de optimistische
toonzetting van de Miljoenennota.
CDA-fractievoorzitter De Vries roemt
in een eeste reactie de „succesformu
le" van twee kabinetten-Lubbers.
WD-fractie voorzitter Voorhoeve
prijst de „volharding waarmee de
hardnekkige groei van de collectieve
uitgaven tot stilstand is gedwongen".
PvdA-leider Kok daarentegen vindt
dat de Miljoenennota een „opvallend
gebrek aan evenwicht, rechtvaardig
heid en oog voor de toekomst" ver
toont. D66-fractievoorzitter van Mier-
lo spreekt over „gemengde gevoe
lens".
De oppositie valt vooral over de stag
natie bij het verlagen van de werk
loosheid. Van Mierlo noemt het „on
aanvaardbaar" dat het doel, een half
miljoen werklozen in 1990, niet ge
haald wordt ondanks het gunstig eco
nomisch perspectief.
De partijen opperen verschillende me
thodes om de werkloosheid verder te
rug te dringen. De PvdA vindt dat
langdurig werklozen in gemeentelijke
arbeidspools de mogelijkheid moeten
krijgen werkervaring op te doen, en be
pleit verdere herverdeling van werk.
D66 eist een vergroting van de over
heidsinvesteringen en verlaging van
de BTW.
Het CDA wil dat er meer schot komt in
de „teleurstellend langzaam" op gang
gekomen werkgelegenheidsprojekten.
De grootste regeringspartij verwijt,
net als premier Lubbers, de werkge
vers dat ze te weinig doen in de strijd
tegen de werkloosheid. Het CDA wil
bovendien niet tot 1990 wachten met
extra overheidsinvesteringen voor
verbetering van de infrastructuur. De
VVD wil het werken in deeltijd bevor
deren.
De belastingverlaging waarmee het
kabinet volgend jaar de koopkracht
van de burgers op peil wil houden,
stuit op kritiek van PvdA en D66. „On
doelmatig en omslachtig" noemt Kok
deze methode: „Van een gelijkmatige
inkomensontwikkeling voor alle cate
gorieën Nederlanders is geen sprake".
Van Mierlo is „niet gelukkig" met de
vergroting van de inkomensverschil
len.
CDA en VVD zijn wel te spreken over
de verdeling van de belastingmeeval
ler. De Vries is vooral blij met de verho
ging van de kinderbijslag. Het CDA
constateert dat ook de mensen met de
laagste inkomens er over de hele kabi
netsperiode iets op vooruit gaan. In
het regeeraccoord was slechts behoud
van koopkracht beloofd.
De VVD vindt dat er meer geld moet
worden uitgetrokken voor de arbeids
voorwaarden van het overheidsper
soneel. Het kabinet wil 100 miljoen
gulden bezuinigen. „De kwaliteit van
het overheidsmanagement en de be
schikbaarheid van schaarse specia
lismen vragen om een adequaat ar
beidsvoorwaardenbeleid", aldus
Voorhoeve.
DEN HAAG (GPD) De ambtenaren-
organisaties hebben geen goed woord
over voor de voorstellen van minister
Van Dijk voor de salarisontwikkeling
bij de overheid. De Acop (FNV-bond
met 340.000 bij overheid of gesubsi
dieerde instelling werkende leden) is
ontevreden. Het Ambtenarencen-
trum (ruim 100.000 leden) vindt de
voorstellen volstrekt ontoereikend.
De CCOOP, CNV-centrale voor Over-
heids- en Onderwijspersoneel (bijna
180.000 mensen), zegt geschrokken te
zijn van de uitkomsten van de bereke
ningen die zij op basis van de voor
stellen heeft gemaakt.
Een var. de hoofdpunten in het voor
stel van de minister is een verlaging
van de pensioenpremie voor ambtena
ren. Die pakt voor de hoogstbetaalden
aanzienlijk beter uit dan voor ambte
naren met een laag salaris. Dat kan
vooral in de ogen van de Acop (in
hoofdzaak bestaande uit de AbvaKa
bo) en de CCOOP (voornamelijk de
CFO) geen genade kan vinden.
De CCOOP meent dat de verlaging
van de pensioenpremie haaks op haar
eigen beleid staat. De organisatie ver
wijt de minister tegelijkertijd dat hij
pronkt met andermans veren, omdat
het Algemeen Burgerlijk Pensioen
fonds (ABP) voor de kosten van de
operatie moet opdraaien. Het kost de
minister geen cent. Een slechte zaak
noemen de bonden het ook dat de ge
pensioneerden er geen cent wijzer wor
den. De organisaties wijzen een derge
lijke verschillende behandeling van de
hand.
De ambtenarencentrales stemmen in
met het voorstel om de vut-leeftijd ook
in 1989 op 60 jaar te handhaven. Om in
salaris gelijk op te kunnen gaan met de
ontwikkeling van de lonen in het be
drijfsleven zouden de schaalbedragen
moeten worden verhoogd.
V
