Brazilië
favoriet
voor titel
Figurantenrol voor de
Nederlandse zwemmers
Verlies van Italië ramp
Edwin Jongejans blijft
in schaduw van Daphne
Bokser
verliest,
wint en
verliest
PZC/sport
\EAN VAN LIMBEEK: ZO SNEL MOGELIJK NAAR HUIS
Nigeria
Coltrui
NEDERLANDS RECORD VOOR LINDA MOES
Plankenkoorts
PANIEK NA NEDERLAAG VOETBALLERS
Schandaal
Sprongkracht
23
/OENSDAG 21 SEPTEMBER 1988
en kleiduif scheidt
chutter van brons
Door Edwin Winkels)
EOUL - De tijd ging dringen, nog maar een half uurtje. Of Bean van Limbeek, druk pratend
chter een glas cola, zich niet moest concentreren op de finale. „Ben je mal. Ik vind dit al
rachtig, die finale kunnen ze me niet meer afnemen". Even later zonderde hij zich toch maar
ven af, met trillende handen. Ze beefden nog, toen hij bijna een uur later na een zinderende
rijd genoegen moest nemen met een vijfde plaats.
'rachtig natuurlijk, wie had dit nou
dacht?" Maar toch, hij was er zo
ehtbij, bij de eerste (bronzen) me-
lille voor Nederland in Seoul. Met
tzelfde aantal punten (195, een Ne-
;rlands record) was hij met de Belg
rans Peeters en de Peruaan 'Pacho'
oza de finale in gegaan, op enige af-
,and van het onbereikbare goud (de
as Monakov) en zilver (de Tsjecho-
owaak Benderik). En met hetzelfde
in tal, 219, slechts één misser, kwa-
en ze er bezweet uit. Nóg meer span-
ng, een 'shoot-off; wie het eerste
iste lag eruit. En dat was de Almelo-
marktkoopman. Bij de achtste
anje kleiduif ging hij in de fout. Luid
as het applaus van de vele toeschou-
ers, voor de showman van de zes fina-
iten.
e eerste medaillerijpe finale voor het
ederlandse kamp kwam op een on-
irwacht ogenblik. Aan de rand van
eoul, op de prachtige Taenung
:hietbaan, waren de kleiduiven-
:hutters al enkele dagen bezig. Ne-
rrlands enige trapschutter, de 44-ja-
ge Bean van Limbeek, was die dagen
eeds vooraan te vinden. Zeker na de
/eede serie van 75 duiven, die hij alle-
iaal kapot schoot.
o goed had ik nog nooit geschoten,
dat tijdens de Olympische Spelen!
at werd me maandagavond allemaal
m beetje te veel. Ik belde naar huis,
ar hadden ze al dertig telefoontjes
had. Want het stond op teletekst",
inuwen
ean van Limbeek stond op dat mo-
ent met een totaal van 148 treffers
lechts twee missers) op een derde
aats, met nog vijftig oranje schijfjes
gaan tot de finale. Vijftig beslissen-
schoten, vijftig keer de gierende ze
iwen. „Kijk m'n handen eens", liet
in het half uurtje tussen twee se-
SEOUL (ANP/SID/AFP) - Brazi
lië heeft zijn kandidatuur voor
de Olympische voetbaltitel na
drukkelijk gesteld. De Zuidame
rikanen, vier jaar geleden in Los
Angeles tweede achter Frank
rijk, wonnen hun tweede
groepswedstrijd in groep D
moeiteloos van Australië: 3-0.
Brazilië plaatste zich voor de
laatste acht, omdat het eerder
Nigeria met 4-0 had verslagen.
Australië en Joegoslavië, win
naar van het brons in Los Ange
les, voetballen donderdag tegen
elkaar voor de tweede plaats in
de kwartfinales.
In groep C zijn de beste papieren
voor de Sovjetunie, dat met 2-1
won van Argentinië en drie pun
ten heeft. Zuidkorea speelde, net
als in het openingsduel, gelijk.
Na de 0-0 tegen de Sovjetunie
volgde dezelfde eindstand tegen
de Verenigde Staten. Alle ploe
gen in groep C hebben nog een
kans zich te kwalificeren.
Bij Australië kregen Feyenoord-
spits Dave Mitchell en Frank Fa
rina, die vorig jaar op proef bij
Roda JC speelde, geen enkele
echte kans. Aan de andere kant
scoorde Romario Farias drie
maal: in de 19e, 56e en 59e mi
nuut. Hij is met vijf doelpunten
topscorer van het toernooi. Fa
rias miste zelfs nog een straf
schop. Het elftal van Brazilië op
de Spelen moet over twee jaar op
jacht naar de vierde wereldtitel
voor landenteams in Italië.
Joegoslavië herstelde zich van
de nederlaag tegen Australië
door een 3-1 overwinning op Ni
geria, dat daarmee uitgescha
keld is. Voor de Afrikanen een
bittere teleurstelling.
Nigeria had, als wereldkampioen
bij de jeugd, op een rol gehoopt
die door het verrassende Zambia
wordt gespeeld. Maar voor de
tweede keer was Nigeria kans
loos. Spelverdeler Dragan Stoj-
kovic opende na 35 minuten de
score uit een strafschop. Na rust
liep Joegoslavië, met Stuttgart-
verdediger Katanec in de ploeg,
naar 3-0 uit dankzij weer Stojko-
vic en Sabanadzovic. Twee mi
nuten voor tijd redde Yekini de
Nigeriaanse eer.
De Sovjetunie had tegen Argen
tinië het beste van het spel. Na
een kwart wedstrijd was het al 2-
0 door Dobrovolski en EK-gan-
ger Mikailisjenko. Twaalf minu
ten voor tijd kwanten de Argen
tijnen terug door éen strafschop
van Moreno. In dezelfde groep
speelde Zuidkorea weer gelijk.
Net als in het eerste duel tegen de
Sovjetunie, eindigde ook het
treffen met de Verenigde Staten
in 0-0. De beste kans was voor
Zuidkorea. Choi Sang-Kook
schoot twintig minuten voor tijd
op de lat.
ries van 25 schoten zien. „Ik heb het
niet meer, dit moet helemaal fout
gaan".
Hij miste op de slotdag drie keer, ei
genlijk te veel. Zakte naar de zesde
plaats, net genoeg voor de finale. Maar
op de baan naast hem konden vier
schutters de Nederlander nog passe-
woordenstroom, z'n kleurrijke verha
len. Zo was hij Zuidkorea binnengeko
men op het paspoort van zijn dochter.
„Ik had ze verwisseld, maar toen ik
eenmaal bij Schiphol langs de douane
was, wist ik, dat het wel goed zou
gaan".
ren. „Ik ga naar boven, een glaasje cola
drinken". Kijken durfde hij niet,
skeet-collega Eric Swinkels kwam
hem van de martelgang verlossen. „Ze
hebben gemist!" De concurrenten
faalden, in enkele van hun laatste
schoten.
Finale voor Bean van Limbeek... Hij
was zijn collega-sporters in het olym
pisch dorp slechts opgevallen door zijn
Dinsdag was hij even de serieuze
sportman, op jacht naar het brons.
„Hij sterft van de zenuwen hoor",
maakte coach Jan Burger duidelijk.
„Dan is-ie in staat zijn pet te vergeten,
en dat kost hem in deze zon zo twee
duiven". Die pet was een beetje bijge
loof. In Istanbul gekocht, hij werd er
vijfde mee bij het EK. Net als die dik
ke coltrui die Van Limbeek droeg en
dat bij dertig graden. „In die trui voel
ik me gewoon het lekkerst. Ik heb er
alleen wel de mouwen afgeknipt.
Maar dat geeft niet, ik verkoop ze toch
zelf'.
Dat wil hij weer snel gaan doen, zijn
vrijdagse stekkie op de markt van
Zwolle opzoeken. „Ik ben nooit langer
dan een week van huis geweest, en dan
gebeurt me dit. Maar ik heb er vijfhon
derd gulden voor over om morgen di-
rekt te vertrekken. Een maand weg is
te lang. Ik mis m'n vrienden en mijn
twee heerlijke honden. Wat zullen die
wel niet denken, nu ik zo lang weg ben.
Bovendien, ik verdien niks terwijl ik
hier zit".
De eer, die bronzen plak, die had hij
wel graag gehad. Maar na een mi
nuutje mokken in de zon was de lach er
weer. „Wat wil ik nou helemaal? Hier
zijn de beste schutters ter wereld, en ik
word daartussen even vijfde".
f- mmÊÊm
Ondanks de wat eigenaardige houding van haar linkerarm is Linda Moes op weg naar een Nederlands record op
de 200 meter schoolslag.
SEOUL (ANP) - De sfeer proeven.
Daar ging het de nationale zwem
ploeg om op de tweede seriedag.
Linda Moes, Diana van der Plaats
en Frank Drost namen al zwem
mend de gelegenheid te baat een
kijkje achter de Olympische coulis
sen te nemen om geprepareerd te
zijn als hun hoofdnummer aan de
beurt kwam.
Karin Brienesse, de enige met erva
ring hoe het in de catacomben van
het enorme wedstrijdbad toegaat,
knapte enigszins af. Na de zesde
plaats op de 100 meter vrije slag in
een persoonlijke recordtijd bleef zij
in de series op de dubbele afstand
met een tijd van 2.04,36 op zo'n drie
seconden van haar eigen toptijd re
cord steken. Ver van de A- en B-fina-
le verwijderd op een 22ste plaats,
zelfs achter Diana van der Plaats,
die zich met een persoonlijk record
van 2.03,02 opwierp als eerste reser
ve voor de B-finale.
Twee jaar geleden bij de wereldkam
pioenschappen in Madrid was een
dergelijke tijd nog goed voor een fi
nale -optreden. Coach Bert Sitters
zocht in het geval van Brienesse
naar mentale oorzaken. „Karin is
een meisje dat zich enorm op een
wedstrijd kan instellen, maar ze
heeft daar wel veel tijd voor nodig.
Bovendien, als haar driftige slag een
keer niet loopt, is de terugval groot".
Een heel jaar trainen voor één be
paald doel. En als het zover is er niet
bij zijn. Geestelijk afwezig althans.
Het overkwam Linda Moes dinsdag
morgen in de series van de 200 meter
schoolslag. „Van tevoren maak je je
zelf natuurlijk een voorstelling hoe
het bij de Olympische Spelen toe
gaat. Je bereidt je goed voor, maar
op het startblok, was het allemaal
heel anders. Ik had niet het idee, dat
ik er zelf stond. Pas bij de overkant,
had ik in de gaten in het water te lig
gen", aldus de Groningse Eemsrob.
Het jongste lid van de zwemploeg -
ze is zestien jaar - is niet het type,
dat zich gauw laat intimideren. In
dat opzicht heeft zij wel wat weg
van Petra van Staveren, de inmid
dels gestopte Olympische school
slagkampioene, wier opvolgster zij
hoopt te worden, maar tegen Olym
pische plankenkoorts is geen reme
die. Bert Sitters zelf bezig aan zijn
zevende spelen wist er althans geen
één. „Het is een hele massa indruk
ken die op je afkomt. Zelfs bij de se
ries zitten zo'n zesduizend men
sen".
Linda Moes pakte overigens snel het
ritme weer op. Via een tussentijd
van 1.13,19 kwam ze uit op een eind
tijd van 2.31,98. waarmee zij haar
haar eigen nationale record met 0,29
seconden verbeterde. In dezelfde se
rie greep de Russische Julia Bo-
chatsjeva het Olympisch record.
Eén serie later werd haar dat alweer
afgepakt door de Oostduitse Silke
Hoerner, waarbij het de vraag was of
de Oostduitse niet wat roekeloos
met haar krachten omsprong. Voor
Linda Moes werd een optreden gere
serveerd in de B-finale.
Frank Drost bekwam de kennisma
king met het Olympische zwemwa
ter in Seoul niet best. De routinier
van de ploeg - hij is 25 jaar en sinds
1981 prominent aanwezig - had op
de 100 meter vlinderslag problemen
de balans te vinden tussen het stre
ven hard te gaan en geen kracht te
verspillen. De tweede vijftig meter
ging beter, maar in de totale wed
strijd speelde hij geen rol van bete
kenis. Hij troostte zich met de ge
dachte, dat zijn vorm tijdens een
groot toernooi meestal groeit. Zijn
doel is de 200 meter vlinderslag,
waarop hij graag voor de tweede
maal in zijn carriere beneden de
tweeminutengrens zou blijven.
Toch verschijnt woensdag een Ne
derlands sprekende zwemmer in de
finale. De voor Suriname uitkomen
de Anthony Nesty blijkt zich sinds
de wereldkampioenschappen in Ma
drid, waar hij vijfde werd, verder te
hebben ontwikkeld. Met een Suri
naams en Zuidamerikaans record
van 53,50 plaatste hij zich achter An
dy Jameson en Matt Biondi als der
de voor de eindstrijd; Michael Gross
voorlopig achter zich latend.
Nesty is één van de vele 'Amerikaan
se' Surinamers. Hij studeert aan de
universiteit van Florida en traint
daar bij Randy Reese.
Bean van Limbeek werkt glimlachend zijn laatste serie af.
SEOUL (GPD) - Terwijl de Zambiaan-
se delegatie in Seoul nog altijd fees
tend door het atletendorp trekt na de
sensationele overwinning op de voet
balprofs van Italië, heeft de frustratie
bezit genomen van het Italiaanse
kamp. Voorlopig geldt coach Frances
co Rocca als lijdend voorwerp. De op
volger van Dino Zoff (nu werkzaam
voor Juventus) werd al direct na af
loop van de vernederende 4-0-neder-
laag op de hak genomen door zijn ei
gen spelers vanwege zijn te offensieve
taktiek.
Onder druk van sterspeler Virdis kon
digde Rocca dinsdagochtend op een in
alle haast belegde persconferentie aan
gehoor te zullen geven aan de wens
van zijn spelers. In de beslissende wed
strijd tegen Irak in groep B van het
olympisch toernooi keert Italië terug
naar het oude vertrouwde catenaccio.
„We zijn nog lang niet uitgeschakeld",
aldus Rocca. „Alles moet vanaf nu zijn
afgestemd op het bereiken van de vol
gende ronde. Hoe dat gebeurt, maakt
niet veel uit".
Rocca wordt in Zuidkorea argwanend
gevolgd door de selectie en de Italiaan
se pers. Niet alleen het feit dat hij de
legendarische Dino Zoff opvolgde
spreekt al bij voorbaat in zijn nadeel,
maar ook zijn leeftijd. „Hij is pas 34,
niet bepaald de leeftijd om overwicht
uit te stralen en aan het hoofd van een
olympisch elftal te staan", aldus de
Italiaanse sportbladen van dinsdag.
„Toch", zo stelt Corrière dello Sport,
„is Rocca niet alleen verantwoorde
lijk voor dit schandaal. Ook onze ver
gulde spelers, die zo vol eigendunk
zijn, treft blaam. Als een stel beginne
lingen heeft dit team met een waarde
van 55 miljard lire (90 miljoen gulden)
zich omver laten maaien door de ama
teurs van Zambia".
In een hoofdredactioneel artikel pleit
Andrea Girelli enigszins provocerend
voor een ander aankoopbeleid bij de
Italiaanse topclubs. „Vanaf heden", zo
schrijft hij, „moeten die clubs hun ve
detten maar gaan zoeken in Afrika".
Ook in de Gazetta della Sport wordt
de nederlaag tegen Zambia als een na
tionale ramp uitgelegd. „Dit is nog er
ger dan de 1-0 nederlaag in 1966 tegen
Korea". 'Onvoorstelbaar', meldt de
krant paginabreed. II Manifestia wak
kert de zaak nog een beetje meer aan
met de vette kop 'ALLEZ ZAMBIA'.
Volgens de Italiaanse kranten zal pre
sident Matarese van de Italiaanse
voetbalbond, die in allerijl naar Seoul
is afgereisd, direct na aankomst de
trainer van het nationale A-team, Vici-
ni, benoemen tot rechterhand van
Rocca. De nederlaag was ook bij hem
hard aangekomen, omdat in Italië in
tegenstelling tot ons land zeer veel
waarde wordt gehecht aan de Olympi
sche Spelen. Speciaal voor de voetbal
lers in Seoul werd alleen al de start van
de serie A tot oktober uitgesteld. Op
die manier konden profs als Virdis,
Tacconi, Galli en Carnevale probleem
loos afreizen om de gouden medaille te
veroveren.
Plaatsing voor de volgende ronde kan
Rocca's verblijf bij het olympische elf
tal van Italië verlengen. Om dat te be
reiken, zal de coach al of niet met steun
van Vicini twee tot drie wijzigingen in
zijn team doorvoeren voor de wed
strijd van de waarheid tegen de Irake
zen. „Maar als het aan mij ligt", poog
de de geplaagde jongeling zijn geloof
waardigheid vanochtend nog enigs
zins staande te houden, „blijven we in
ieder geval met twee spitsen, Virdis en
Carnevale, spelen. Mischien wel wat
meer met de punt naar achteren, maar
toch...".
■/ryM'/s/r/W/óirf/'V/'s
Door Karei Jansen)
SEOUL - De zon schijnt volop in Seoul, maar
Edwin Jongejans heeft er nog geen moment van
kunnen genieten. Hij beweegt zich onafgebro
ken in de schaduw van zijn zus Daphne, Euro
pees kampioene schoonspringen en de blikvan
ger van de familie.
In de Zuidkoreaanse hoofdstad is het uiterlijk
van de blondine ook niet onopgemerkt gebleven.
De media kunnen geen genoeg krijgen van de
schone springster. Fotosessies, interviews, con
tact met andere atleten, het houdt maar niet op.
Edwin speelt de tweede viool. „Er zijn momenten
geweest dat ik er spuugzat van werd".
Terwijl Daphne 'hot stuff was voor de Koreanen
en zich zo nu en dan bewust verscholen hield bin
nen de zwaar bewaakte hekken van het atleten-
dorp, kon Edwin zich de afgelopen dagen onge
stoord op straat vertonen. Geen mens die hem
herkende, geen Nederlandse supporter die hem
even aansprak. Zijn finaleplaats op de drie me
terplank veranderde daar weinig aan. Afgezien
van chef de mission Wim Cornells (met oranje
bretels), coach Frans van de Konijnenburg en ui
teraard zijn zus, beperkte het Nederlandse kamp
zich vannacht tijdens die eindstrijd tot wat Ne
derlandse verslaggevers.
Hetzelfde volk dat Edwin Jongejans in het ver
leden nog het hardst op de tenen heeft getrapt.
Herhaaldelijk ontvingen broer en zus verslag
gevers thuis in Badhoevedorp, maar daar richt-,
te alle aandacht zich ook al op Daphne. „Ze
maakten een afspraak met ons tweeën, maar ik
werd volkomen genegeerd. Uit fatsoen kreeg ik
dan meestal één vraag voorgelegd: hoe vind jij
je zusje. Heel gênant".
Edwin Jongejans, 21 jaar, Europees jeugdkam
pioen van 1982 en sinds Hannes Haasman in 1936
de eerste vaderlandse schoonspringer die weer
goed genoeg werd bevonden om naar de Spelen
af te reizen, heeft ermee leren leven. „Ik blijf het
lullig vinden, maar wat kan ik er verder aan ver
anderen. De mensen moeten toch naar mij toe
komen. Het zou een beetje vreemd overkomen,
als ik die situatie om zou draaien. En ach, mis
schien verandert het wel als Daphne eenmaal ge
stopt is. Na dit toernooi geeft zij er de brui aan. Ik
ga in ieder geval door tot Barcelona '92. Omdat
ik nog niet bereikt heb, wat ik wil bereiken".
Een olympische medaille is en blijft het uit
gangspunt voor de student bedrijfseconomie
aan de universiteit van Miami. Dinsdag zat die
plak er geen moment in. Hij plaatste zich als zes
de, hield twee sprongen vast aan die positie,
maar zakte na een mislukte uitvoering in de ze
vende beurt af naar een achtste plaats met een
puntentotaal van 588,33. Een boulevardlengte
achter Greg Louganis, die ondanks een botsing
met de springplank een dag eerder, met hechtin
gen en al zijn olympische titel van '84 probleem
loos prolongeerde.
„Die Louganis", sprak Edwin Jongejans zijn
waardering uit over de Amerikaan, „heeft het
springen in zijn bloed zitten. Ze zeggen van mij
dat ik de grootste sprongkracht heb van ieder
een, maar hij is een allrounder. Ik benut mo
menteel slechts 75 procent van mijn mogelijk
heden. Ik kan meer dan wat ik hier heb laten
zien. Alleen moet alles nog rijpen".
Zijn coach in Miami, Scott Reich, en KNZB-trai-
ner Van de Konijnenburg onderstrepen de kwali
teit van de schoonspringer. Maar terwijl Edwin
op de cruciale momenten afhaakt, slaagt Daph
ne er steeds weer in juist dan te scoren. „In de
voorrondes heeft Daphne altijd problemen, ter
wijl ik dan vrij ontspannen m'n programma af
werk. In een uitverkocht zwembad, met zoemen
de tv- en klikkende fotocamera's leeft zij hele
maal op. Ik niet. Nog niet. Mijn tijd komt nog wel.
Ik ben niet jaloers op Daphne. Ik spring voor
mijn eigen bevrediging, niet om zoveel mogelijk
in de krant of op de tv te komen".
(door Hans van Zenderen)
SEOUL DINSDAG 20 SEPTEMBER.
Avery Brundage draait zich vandaag
in zijn graf om. Brundage, onlangs
weer in onze herinnering opgeroepen
door vooral Renée Soutendijk, was als
president van het IOC een bobo van
het zuiverste water. Hij verspeelde
mijn laatste restje sympathie en res
pect toen hij de dag na het drama van
Munchen (1972) riep dat de Spelen
moesten doorgaan. De bejaarde Ame
rikaan had weinig of geen oog voor
realiteit. Onder het motto ,,de Spelen,
c'est moi", regeerde hij de olympische
beweging als een onvervalste dictator.
Brundage heeft tot zijn laatste snik ge
streden tegen de deelname van profes
sionals aan de Spelen. Al tijdens zijn
bewind werd de eed op het amateuris
me meer en meer een massale mei
need, maar de IOC-president was ho
rende doof en ziende blind. Hoe dan
ook, vandaag met de start van het
olympisch tennistoernooi werd defini
tief met B rundag es erfenis afgere
kend. Ook sportmiljonairs als de
Zweed Edberg en de Westduitse Steffi
Graf kunnen nu volop deelnemen aan
de vierjaarlijkse goudrace.
Een historische dag dus, waaraan ook
Michiel Schapers met bijzonder veel
genoegen zal terugdenken. De Neder
lander versloeg verrassend de als
achtste geplaatste Russische reus An
drei Chesnokov met 3-1 (6-3, 5-7, 6-0 en
6-2). Met deze prestatie ligt de weg
naar de kwartfinales open. Naar ver
wachting zal hij daar op de als derde
genoteerde Tsjech Miloslav Mecir stui
ten.
In totaal strijden in Seoul 96 heren en
48 dames voor de olympische titels, die
in het enkelspel bij de heren op naam
staat van de Amerikaan Vincent Ri
chards en bij de dames op die van zijn
landgenote Helen Wells. Dit duo zege
vierde in 1924 in Parijs, waarna het
tennis, dat vanaf de eerste Spelen in
Athene (1896) op het olympisch pro
gramma voorkwam, in de ban werd
gedaan. Twintig jaar geleden keerde
het in Mexio als demonstratiesport te
rug, maar dat leidde nog niet tot de
vooral door Philippe Chatrier, presi
dent van de wereldtennisbond, gewen
ste doorbraak. Pas in 1984 in Los Ange
les had de kruistocht van Chatrier
succes. Tennis was wederom een de
monstratiesport en verwierf voor
Seoul de officiële olympische status.
Pikant detail: vier jaar geleden won
nen Edberg en Graf dat demonstratie-
toernooi en beiden worden nu als de
nieuwe olympische kampioenen ge
tipt.
Deze triomfen kunnen slechts indirect
worden omgezet in financieel gewin.
Het olympisch toernooi heeft geenprij-
zenpot en het is de deelnemers (mlv)
ook verboden op hun kleding reclame
voor hun sponsors te voeren. De vraag
is derhalve of ook op lange termijn top
pers interesse in de Spelen zullen hou
den. „Ja", zegt Chatrier. „Vanaf hun
jeugd zijn veel tennissers opgevoed
met de religie van de grand slam-toer-
nooien. En veranderingen kosten in
derdaad tijd, maar wanneer je ziet dat
een superstar als Graf hier naar toe
komt om in het olympisch dorp te wo
nen en te spelen zonder dat ze geld kan
winnen, dan is dat een bewijs dat de
jonge generatie van vandaag wel de
gelijk iets voor de olympische gedach
te voelt".
De bij de dames als tweede geplaatste
Chris Evert mag dan niet tot die jonge
generatie horen, ook zij blijkt door het
olympische virus te zijn aangedaan.
„Toen ik voor het eerst hoorde, dat
tennis weer terug was op de Spelen,
had ik twijfels. Vooral ook, omdat we
onze eigen demonstratie-evenementen
hebben. Maar nu ik hier ben, denk ik
dat het olympisch tennistoernooi even
groot of misschien nog wel groter kan
worden dan een grand slam-toernooi.
Als ik de gouden medaille win, zal ik
hetzelfde geweldige gevoel hebben als
bij het vasthouden van de Wimbledon-
plate". Voor een veelvoudig miljonai-
r(e) is zo'n gouden plak in de verzame
ling natuurlijk best aardig.
Edwin Jongejans.
SEOUL (SID/AFP) - Verliezen,
winnen en toch weer verliezen.
Dit overkwam de Canadees Ja-
mie Pagendam in de eerste ron
de van het Olympisch bokstoer-
nooi. De vedergewicht verloor
eerst van de Mongool Amarjar-
gol na interventie van de
scheidsrechter.
Later werd hij, na bestudering
van video-beelden, alsnog tot
winnaar uitgeroepen omdat de
Mongool in de tweede ronde twee
keer naar de grond ging en een
derde keer onvast op zijn benen
stond. Nu mag Pagendam toch
naar huis door een beslissing van
de ringartsen.
„Volgens ons reglement kan een
bokser die verliest met een tech
nische knock out, door de artsen
voor vier weken geschorst wor
den", zegt de wereldboksbond
AIBA in een verklaring. De art
sen vinden het onverantwoord
dat Pagendam, die in zijn partij
na het herstel van de Mongool
drie keer werd aangeslagen, ver
der bokst. Het reglement schrijft
in zo'n geval automatisch een
boksverbod voor. De narigheid
voor Pagendam had voorkomen
kunnen worden als de arbiter
zich naar behoren van zijn taak
had gekweten. In dat geval was
het gevecht gestaakt toen Amar-
jargol voor de derde keer dizzy
was.
