Stichting wil
museum en
collectie kopen
Exotische kunst
met uitersten
In goede gezondheid
101 jaar geworden
wij pikken geen klanten
van horeca-onclernemers.
PZC/ provincie
Symbolisch
bedrag voor
lapje grond
wekt wrevel
SPORTKANTINES
Autobanden
kapot gesneden
Stropers met hond
aangehouden in
Anna-Jacobapolder
Gewonde bij botsing
tussen auto en
losgebroken paard
9
LANDBOUWMUSEUM MOET GERESTAUREERD
Jubileumjaar
MISSIE-EXPO GOES
Prijs
EIS SCHULDIG ZONDER STRAF
DEN HAAG/BORSELE De procureur-generaal bij het Haag
se gerechtshof, mr K. H. Meijring, heeft maandag tegen de 31-
jarige G. T. uit 's Gravenpolder schuldigverklaring zonder
straf geëist. De man was ontvoering van een 11-jarige jongen
op 14 juli 1986 in Borsele ten laste gelegd. Hiervoor was hij
door de politierechter in Middelburg veroordeeld tot drie we
ken gevangenisstraf, waarvan één voorwaardelijk.
DINSDAG 19 JULI 1988
HEILLE - De drie West-Zeeuws-
Vlaamse gemeenten beraden zich
over een oplossing voor het streek-
landbouwmuseum in Heille. Volgens
burgemeester M. L. Everaers van
Sluis zijn Aardenburg en zijn gemeen
te bereid de nodige financiën op tafel
te leggen. Oostburg laat het tot dus
verre afweten. Everaers wilde verder
geen mededelingen doen.
De 17e eeuwse schuur, waarin het mu
seum is ondergebracht, en de collectie
zijn de laatste jaren aangetast door
houtworm. Om beide te restaureren is
het nodig dat de stichting Streekland-
bouwmuseum de schuur en de collec
tie in eigendom krijgt. Bovendien is de
schuur te klein voor de uitgebreide col
lectie. „Er zijn twee mogelijkheden",
aldus Everaers maandag tijdens een
persconferentie, „De huidige lokatie
wordt uitgebreid of er komt een nieu
we lokatie".
De burgemeester, die voorzitter is van
de stichting streeklandbouwmuseum,
meent dat het museum een uitsteken
de slecht-weer-voorziening is. „Vooral
voor stedelingen gaat een wereld open.
Maar ook mensen die niet zo nauw bij
de landbouw zijn betrokken, krijgen
een goede indruk van de snelle techni
sche ontwikkelingen".
Overigens worden Everaers' woorden
niet onderstreept door de bezoekers-
cijfers van deze maand. Tot juli steeg
het aantal bezoekers met twintig pro
cent ten opzichte van het eerste half
jaar van 1987. Maar sinds de school
vakanties zijn begonnen, is het rustig
in het museum. Scholieren vormen elk
jaar een belangrijk deel van de bezoe
kers: tussen de 1500 en 2000.
Volgens museumbeheerder Herman
Bakker is het alleszins gerechtvaar
digd dat er geld komt voor het mu
seum. „Het is een uniek museum. Niet
alleen voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
maar voor heel de provincie. Nergens
is zo'n uitgebreide collectie oude land
bouwwerktuigen te zien als in mijn
museum", spreekt hij niet zonder
trots. Het museum is 15 jaar geleden
tot stand gekomen op initiatief van de
Biervlietse dierenarts H. van de Vijver.
Het museumbestuur en de gemeente
Sluis willen het jubileumjaar aan
grijpen het museum bestaat dit
jaar 15 jaar om het geld voor de
noodzakelijke restauraties op tafel te
krijgen. Daar hoort ook een flinke
portie promotie bij. Reden waarom 30
juli een groot feest wordt gehouden.
In en rond het museum vinden dan tal
van activiteiten plaats die betrek
king hebben op de landbouw.
Om 11.30 uur beginnen diverse demon
straties waarbij onder meer Cadzand-
se klederdrachten, een kleindieren-
show, kantklossen, breien met kralen,
vlasverwerking en allerlei oude am
bachten te zien zijn. 's Middags is er
een optreden van het muziekgezel
schap Apollo uit Sluis. Verder worden
gratis rijtoertjes door het polderland-'
schap rond Heille verzorgd. De volley
balvereniging De Kikkers uit Aarden
burg houdt een fiets-puzzeltocht, de
hondenclub Aardenburg laat een
staaltje hondendressuur zien, de bol
derclub De Ware Vrienden houdt krul-
bolwedstrijden, handbooggilde Sint
Sebastiaan houdt een schieting op de
liggende wip en de landbouw-jonge-
renorganisatie RAK houdt een trek
ker-behendigheidswedstrijd. De mid
denstandsverenigingen van Eede,
Aardenburg, Oostburg en Sluis heb
ben prijzen beschikbaar gesteld voor
een rad van avontuur.
In het museum zijn de gehele dag een
film te zien over de teelt en verwerking
van vlas, een diavoorstelling van het
museum zelf, 40 aquarellen van Jan
Risseeuw van nog bestaande boeren
schuren in Zeeuwsch-Vlaanderen en
een expositie over de 15-jarige geschie
denis van het museum. Herman Bak
ker geeft de hele dag rondleidingen.
Bezoekers van de missie-tentoonstelling snuffelen rond op zoek naar iets van
hun gading.
GOES Broederlijk staan ze naast elkaar, Christus en Boeddha. Als de ge
loofsleren ergens tot elkaar komen, dan is het wel in de rooms-katholieke Ma
ria Magdalenakerk in Goes. De vrouwelijke kerkwacht vindt dat in een gods
huis een expositie van exotische kunst anno 1988 moet kunnen. „Sommigen
zijn er tegen, en niet alleen katholieken. Halen ze er hele bijbelteksten bij.
Ach, van mij mag zo'n verkooptentoonstelling wel, we moeten toch een beetje
met de tijd meegaan".
De traditionele missie-expo van dit
jaar hoofdzakelijk Indonesische
kunst- en gebruiksvoorwerpen dient
tenslotte het goede doel. De zesdaagse
tentoonstelling geldt min of meer als
een soort voorloper van de Wereldwin
kel. Produkten uit de Derde Wereld
worden zonder tussenhandel naar de
westerse consument gedirigeerd. De
winst gaat naar de missieposten in
Azië en Afrika.
In de kerk moeten gedateerde en licht
verschoten foto's van tropenwerkers
de aandacht voor het in de katholieke
buitenposten heersende gebrek le
vend houden. Het ontgaat de Duitse
en Franse toerist. Nieuwsgierig ge
maakt door een uitnodigend reclame
bord en de wijd openstaande kerkdeu
ren, stiefelt die op z'n gemak langs de
tafels met hyperslanke danseressen,
donkere, norse Zaïrese koppen en verf
ijnde Chinese Classoiné-vazen. De in
tense geur van wierook en uit de kerk-
speakers kringelende, geestelijke mu
ziek zorgen voor een gewijde sfeer.
Sommige kinderen blazen een deuntje
mee op een oosterse panfluit. Een en
kele bezoeker steekt een devotiekaars
aan. De kerkwacht, die de zaak in de
smiezen houdt, let op of de gevraagde
vijfenvijftig cent wordt betaald. Het
geld groeit de kerk tenslotte niet op de
rug. „Nu het is nog niet zo druk, maar
is het voller dan moetje de zaak goed
in de gaten houden. Vorig jaar hebben
ze nog een ivoren beeldje van negen
honderd gulden gestolen. En d'r zijn
ook brutale lui bij. Gaat een heel gezin
de biechtstoel in, ja, met de deuren
dicht hoor. Heb ik ze gevraagd of ze
een tweede woning zochten. Nee, ze
wilden wat uitrusten. Nou, lege kerk
banken waren er zat".
Wie voor een roepia op de eerste rij wil
zitten, komt bedrogen uit. De Stich
ting Missiecentrum Achthet plaats
je ligt in Brabant heeft voor de smal
le beurs snuisterijen zoals waaiers,
wierook, halskettingen en kleine
beeldjes. De microscopische sticker
tjes op de handgesneden houten beel
den vermelden echter grote prijzen,
hier en daar oplopend tot vierduizend
gulden. „Maar", verzekert stichtings
medewerker L. J. Bakker, „wij leveren
dan ook uitstekende waar. In beelden
heb je drie klassen, toeristen-, midden-
en topklasse. Wij bieden alleen de laat
ste twee kwaliteiten aan. Bovendien is
dit houtsnijwerk dikwijls door begaaf
de kunstenaars gemaakt. Die stukken
zijn uniek, daar is er maar één van op
de wereld". Bakker voegt eraan toe
dat de winstmarges niet zo groot zijn
als wordt gedacht. „Naast de uitgaven
voor inkoop, hebben we redelijk wat
onkosten, bijvoorbeeld voor reclame.
Als stichting zijn we ook btw-plichtig,
dan blijft voor het missiewerk een vijf
de deel over, soms een kwart, maar
dan is het wel op".
Enkele bezoekers van duidelijke
Zeeuwse komaf lispelen over de uitge
stalde waar en de daaraan gekoppelde
prijzen, ,,'t Is maar wat de gek d'r voor
geeft", of „Als ze er vijf cent aan kun
nen verdienen, zullen ze het niet la
ten". Anderen zijn getroffen door de
gratie van een mahoniehouten danse
res en tasten in hun reserves, al dan
niet met de goede daad in het achter
hoofd. Het echtpaar Adriaanse uit
Goes, dat elk jaar op de missietentoon
stelling een kijkje neemt, is verzot op
exotisch houtsnijwerk. „Niet echt
goedkoop, maar er valt natuurlijk wat
te handelen", oordeelt de vroegere
meubelmaker en antiquair. Of ze wat
op het oog hebben Zij, fluisterend:
„Ik denk niet dat we iets kopen. We
hebben al zeven negers in de kamer".
De eerste dag van de missie-expo, die
tot zaterdag duurt, is er één van con
trasten. Arm tegenover rijk, verzame
laar versus passant, exotische vrucht-
baarheidsbeelden contra devote
schilderingen. En misschien nog tref
fender is het wijwatervat tegenover
(geestverruimende) Indiase water
pijpjes. Het mooist: de westerse cor
pulentie van de vriendelijke meneer
Bakker bij een zwoegende en brood
magere Chinese visserman.
Voor het Haagse hof bleek dat achter
de 'ontvoering' heel wat anders stak,
dan de dagvaarding deed vermoeden.
Zo'n drie a vier keer per week plukken
voorbijlopende kinderen uit de boom
gaard van T. in Borsele peren en ap
pels. „Het is maar een maand pluktijd;
als ze dan plukken en de vruchten ope
ten vind ik dat niet zo erg. Maar buiten
die maand zijn de vruchten te klein en
kan je er niets mee doen. Dan wordt
ermee gegooid. Sommige bomen zijn
helemaal kaal geplukt", aldus T.
Die bewuste dag, twee jaar geleden,,
zag hij een jongen over de afrastering
klimmen en met peren gooien. Hij pak
te de jongen, die bij zijn zusje achterop
de flets zat, vast en zette hem in zijn
auto. „Ik had de bedoeling om aangifte
te gaan doen. Maar die jongen was pas
elf en toen heb ik hem naar huis gere
den. Ik had helemaal de bedoeling niet
om hem te ontvoeren".
De presidente van het hof merkte op
dat de fruitteler de jongen wel wat ruw
in de auto had gezet. Daarbij had hij de
portieren afgesloten.
HOOFDPLAAT Het voornemen
van de gemeente Oostburg om een
stuk grond van 0,75 hectare in Hoofd
plaat voor een symbolisch bedrag te
verkopen heeft tot grote verontwaar
diging geleid bij de familie Janse. En
kele jaren geleden moesten zij voor
een strookje grond nog 30 gulden per
vierkante meter betalen.
De grond die de gemeente verkoopt,
ligt aan de oostzijde van de voetbalvel
den. Het college heeft het aangeboden
aan Hoofdplatenaar A. Cornelis, die er
een camping wil beginnen. Cornelis
liet vorige week weten op het aanbod
in te gaan.
Janse vindt het een vreemde gang van
zaken. Niet alleen heeft het college an
dere belangstellenden niet de moge
lijkheid gegeven om het terreintje te
kopen, ook de prijs van één gulden zit
hem dwars. Aanvankelijk was er spra
ke van dat de gemeente de oefenstrook
aan de zuidkant van de voetbalvelden
zou afstoten uit bezuinigingsoverwe
gingen. Janse had wel belangstelling
voor die grond het perceel grenst
aan z'n tuin en sprak wethouder A.
de Feijter van openbare werken aan.
„Die heeft mij gezegd dat de camping
niet bij het voetbalveld zou komen.
Cornelis zou niet naar dat terrein wil
len. De Feijter zei dat het gemakkelijk
aan een boer overgedaan kon wor
den". Janse heeft nog een officieel ver
zoek gedaan om de grond te kopen,
maar de gemeente liet hem in een brief
weten, dat hij niet in aanmerking
kwam vanwege de campingplannen.
Janses verontwaardiging geldt ech
ter met name de prijs. Zeven jaar gele
den moest hij voor een stuk grond, dat
pal naast z'n woning ligt, 30 gulden
per vierkante meter betalen. Over die
strook had de noodweg gelopen die
gebruikt werd tijdens de verhoging
van de Westerscheldedijk. „Aanvan
kelijk konden we het voor 15 gulden
krijgen, maar dat mocht niet van de
provincie. Het moest 30 gulden zijn,
omdat het om bouwgrond zou gaan.
Maar je mag er niet op bouwen, want
de waterleiding loopt er onderdoor.
Het was bovendien nog slechte grond,
want de zandlaag onder de weg lieten
ze liggen".
„Het verschil in prijs is zó groot", gaat
Janse verder, „dat je je afvraagt: waar
zijn ze in hemelsnaam mee bezig In
ieder geval wil Janse ook wel profite
ren van een gemeentelijke korting. Hij
besluit z'n brief dan ook met de vraag
of er misschien nog ergens grond in de
aanbieding is.
Helemaal gerust is Janse ook niet op
de toekomst van de camping. „Kijk,
als die camping goed gaat draaien
en waarom niet, want het is een mooi
terreintje dat al volledig beplant is
kan het best zijn dat ze die oefenstrook
er ook nog bijpakken. Nu krijgen die
mensen verderop die camping al bijna
tot aan de achterdeur. Gaan ze het uit
breiden dan zijn wij aan de beurt".
TERNEUZEN - R. de H. uit Terneuzen
heeft zondagmorgen vroeg moeten
constateren dat alle vier de banden
van zijn wagen de nacht tevoren ka-
potgesneden waren. De auto stond ge
parkeerd aan de Grenulaan. De scha
de bedraagt duizend gulden.
Een schade van soortgelijke omvang
leed P. J. b. uit Terneuzen in de nacht
van maandag op dinsdag. Uit zijn auto
die aan de Churchilllaan geparkeerd
stond werd de autoradiocassetterecor
der gestolen. Dit weekeinde is er geld,
duizend gulden, gestolen uit een wo
ning aan de Otheense Dreef. De bewo
ner J. D. had het bedrag op zijn bed ge
legd en op een onbewaakt moment
kwam een dief via het openstaande
slaapkamerraam om het weg te halen.
De procureur-generaal vond de reactie
van de verdachte invoelbaar. Hij kon
zich voorstellen dat het op een gege
ven moment te veel werd. Achthon
derd kinderen passeren de boomgaard
op weg naar hun school in Goes en mr
Meijring vroeg zich af of de man geen
„kinderverschrikker" kon neerzetten.
De procureur voerde aan dat T. de jon
gen formeel mocht aanhouden. Hij be
trapte hem op heterdaad. Maar mr
Meijring vond het gebeurde wel buiten
proporties. Daarom eiste hij schuldig
zonder straf.
Het hof doet I augustus uitspraak.
ANNA-JACOBAPOLDER Jachtop
zieners hebben zondagavond rond ne
gen uur twee stropers aangehouden in
de Anna-Wissepolder in Anna-Jaco-
bapolder.
De mannen, J. P. K. uit Helmond en P.
S. uit Roermond, stroopten daar van
uit een auto met behulp van een haze
windhond. De buit tot dan toe, één
haas, is evenals de bij de illegale jacht
gebruikte hond, door de politie in be
slag genomen en verbeurd verklaard.
De mannen, op het gebied van stropen
voor de politie geen onbekenden, rea
geerden niet op een stopteken van de
jachtopzieners. Op het politieburau
legden zij even later een bekentenis af.
HULST Bij een botsing tussen een
losgebroken paard en een personen
auto op de kruising van de Abdaalse-
weg en rijksweg 60 in Hulst is maan
dagmiddag een inzittende van de auto
gewond geraakt. Het paard moest
worden afgemaakt.
Automobilist W. uit Antwerpen reed
omstreeks twee uur over de rijksweg,
komende uit de richting van de grens.
Op de kruising werd hij geconfron
teerd met het op hol geslagen paard.
Hij zag geen kans het dier te ontwij
ken. Bij de botsing raakte W's passa
gier gewond. De verwondingen van het
paard, eigendom van P. uit Hulst, wa
ren van dien aard dat het dier moest
worden afgemaakt. De auto werd
zwaar beschadigd.
De 101-jarige mevrouw Heijboer.
SINT-ANNALAND Mevrouw M.
Heijboer-van Vessem uit Sint-An-
naland is maandag 101 jaar gewor
den. Zij vierde dit met haar twee
kinderen in de woning, die zij 75
jaar geleden met haar echtgenoot
betrok. De woning is inmiddels ei
gendom van haar zoon Gerard. Ook
wat het huishouden betreft zijn de
rollen tegenwoordig omgedraaid.
De zorg voor modder rust op de
schouders van de twee kinderen en
de schoonzoon van mevrouw Heij
boer. Het leeuwedeel hierbij, de da
gelijkse verzorging, is een taak van
Gerard Heijboer.
Mevrouw Heijboer verhuisde als 9-
jarig meisje van haar geboorte
plaats Burghsluis naar Sint-Anna-
land. Haar vader verdiende hier zijn
brood als droger bij de plaatselijke
meestoof.
Het bereiken van de hoge leeftijd
van zijn moeder is volgens Gerard
Heijboer niet te danken aan een ge
makkelijk leventje. Na haar huwe
lijk in 1913 droeg mevrouw Heijboer
haar steentje bij in het landbouwbe
drijf van haar echtgenoot. Het was
toen hard werken en vaak droog
brood eten, weet zoon Gerard. Zijn
zuster Crina bevestigt dit. „Moeder
stond vroeger om drie uur op om de
was te doen. Om vijf uur ging ze dan
naar het land. Daarnaast had ze dan
nog de zorg over ons".
Mevrouw Heijboer is sinds 23 jaar
weduwe. Haar lichamelijke gezond
heid laat tot nu toe niet veel te wen
sen over. Een gesprek met haar voe
ren gaat niet altijd even gemakke
lijk meer. Aan haar reacties is wel
duidelijk te merken dat ze alles in
haar omgeving goed in de gaten
houdt. Al zo'n twintig jaar lang ge
niet mevrouw Heijboer van de bijna
dagelijkse uitjes met de auto, meest
al met haar zoon. Ze vindt het nog
steeds heerlijk om ergens naar toe
gereden te worden. Onderweg, zo
weten haar kinderen te vertellen,
leest ze hardop de plaatsnamen op
de bewegwijzeringsborden.
Voor de 74-jarige Gerard Heijboer
wordt de verzorging voor zijn inwo
nende moeder wel wat zwaar. Over
plaatsing in een bejaardentehuis
denken broer en zus echter niet
meer. „Dat kun je op deze leeftijd
niet meer doen", vindt dochter Cri
na.
Burgemeester H. A. van der Munnik
bracht maandagochtend, namens
het Thoolse gemeentebestuur, feli
citaties over. Eerder was van die zij
de al een fruitmand voor de hoogbe
jaarde Sint-Annalandse bezorgd.
VLISSINGEN De maatregel van
de overheid binnenkort de verkoop
van alcohol in sportkantines, club
huizen en kerkelijke instellingen
aan banden te leggen, tast de be
langrijkste bron van inkomsten van
tal van organisaties aan. Het kabi
net ging vorige week akkoord met
een voorstel van staatssecretaris
Evenhuis (Economische Zaken) de
gemeenten de bevoegdheid te bie
den de verkoop van alcohol te be
perken. Het invoeren van deze nieu
we bepaling kan de huishouding
van, bijvoorbeeld, veel sportvereni
gingen in ernstige mate verstoren.
Voor veel clubs vormen de inkom
sten uit de exploitatie van een club
huis een soort levensader.
De Vlissingse Turnvereniging (VTV)
is één van de clubs die direct getrof
fen dreigen te worden door de maat
regel van het kabinet. VTV besloot
enkele jaren geleden over te gaan tot
de bouw van een eigen sportzaal met
kantine. „Omdat", zegt penning
meester Ad Vrijenhoek, „de tarie
ven, die de gemeente ons voorscho
telde net zo zwaar wogen als de kos
ten van het neerzetten en in eigen be
heer nemen van een eigen accommo
datie". Naast de sportzaal met kanti
ne beschikt VTV ook nog over een ei
gen clubhuis. Behalve de sportzaal
wordt ook het clubhuis verhuurd
aan derden (feesten, bruiloften, re
cepties). Vrijenhoek: „Want we heb
ben geld nodig om onze schulden af
te lossen".
De gemeente heeft nu de be
voegdheid om het schenken
van alcohol in het clubhuis te
verbieden. Daar zullen kandi
daat-feestvierders niet blij mee
zijn.
„Het betekent voor ons inkomsten
verlies als we het clubhuis niet meer
kunnen verhuren. Wij hebben in 1984
een loterij gehouden, waardoor we
enige financiële reserve hebben op
gebouwd. Daar zouden we twee a
driejaar op kunnen teren, mocht het
zo lopen. Daarna zou ik moeten advi
seren om de hele boel maar weer aan
de gemeente te verkopen. Dan is ons
levenswerk voorbij".
Volgens het kabinet wordt met
de maatregel oneerlijke con
currentie ten opzichte van de
professionele horeca-instellin-
gen voorkomen.
„Wij trekken geen publiek van hore-
ca-ondernemers. Mensen, die bij ons
het clubhuis afhuren, zijn veelal op
één of andere manier aan de club ver
bonden. Vaak zijn het vrijwilligers,
die de gelegenheid krijgen het club
huis te huren. Op mensen, die per se
hun feest in ons clubhuis willen hou
den omdat het zo goedkoop is, zitten
wij niet te wachten. Nogmaals, wij
pikken geen klanten van anderen".
Afgezien daarvan kun je je af
vragen of het schenken van al
cohol in clubhuizen van sport
verenigingen niet in strijd is
met de essentie van de sport
beoefening.
„Je kunt inderdaad vraagtekens zet
ten bij de wijze waarop er in sommige
kantines geschonken wordt. Ik vind
het een kwalijke zaak dat clubhuizen
openblijven om toch maar vooral
stevig door te schenken. Ik kan al
leen zeggen dat het in onze club niet
gebeurt. Er wordt bij ons na de trai-
Ad Vrijenhoek: „Dat geld is nodig om de schulden af te lossen'
ning geen alcohol geschonken. Dat
gebeurt bij feesten of bingo-avonden
wel, maar dan moet ieder voor zich
beslissen of hij drinkt of niet. Als be
heerder voel ik ook vaak de verant
woordelijkheid mensen erop te wij
zen dat ze maar beter niet meer kun
nen drinken. Zelf drink ik trouwens
helemaal niet. Ik ben geheelonthou
der".
De kantine-omzet vormt bij veel
clubs een flinke post op de be
groting. Dat zal bij VTV niet an
ders zijn.
„Voor de sportzaal en het clubhuis
samen bedragen de totale lasten op
jaarbasis 84.000 gulden. Ruwweg
komt 25.000 gulden van dat bedrag
uit de kantineopbrengsten".
Zonder eigen clubhuis en zon
der eigen sportzaal heb je min
der vaste lasten. De oplossing
ligt voor de hand: huren bij de
gemeente.
„Een clubhuis is het bindmiddel van
je vereniging. Je kunt niet zonder.
Wat de sportzaal betreft: de zalen,
die we van de gemeente huurden wa
ren nauwelijks meer te betalen en
voldeden al helemaal niet meer aan
de eisen. Er zijn allerlei oude mate
rialen, die niet meer vervangen wor
den. Daarom hebben we ons uit de
naad gewerkt om een eigen zaal te
verwezenlijken. We hebben die lote
rij al een keer gehad, om het hoofd te
bieden aan de te hoog opgelopen las
ten en als er nu nóg een inspan
ning van ons verlangd wordt, kun
nen we het verder wel vergeten. In
dat opzicht zijn we aan de goden
overgeleverd".
Koen Mijnheer
Ontvoering
bleek boze
reactie teler