Openbaarheid van bestuur
Oostburg in het gedrang
Breskens viert 500ste
verjaardag jaarmarkt
IRMA VAN WESTEN
Buiten de sfeer mis ik
het ballet absoluut niet
POLITIERECHTER MIDDELBURG
OCCASIONS
Stieren losgebroken
Automobiliste ramt
schuttingen en gevel
Jubileum vereniging
oud-leerlingen van
Maritiem Instituut
Westerschouwen
hijst de blauwe
vlag in top
Opbrengst collecte
gehandicaptensport
hoger dan in 1987
RAADSLID LAAKT HOUDING COLLEGE
Irt het gedrang
Op de huid
GEGOOCHEL MET HISTORISCHE GEGEVENS
Rijksdaalder
PZC/ provincie
15
von de BMW-dealer
Garage Verimigge bv
VRIJDAG 15 JULI 1988
Bedreiging met vuurwapen
bestraft met twee weken
MIDDELBURG De politierechter in Middelburg heeft de 54-jarige T. T. O. uit Terneuzen
donderdag conform de eis tot zes weken gevangenisstraf waarvan vier weken voorwaardelijk
veroordeeld voor bedreiging en overtreding van de vuurwapenwet.
O. had een zesjarig buurmeisje vorig
jaar augustus met een alarmpistool
bedreigd en haar toegeroepen: „Ik
schiet jullie allemaal dood. Donder op
en ga terug naar je eigen land". O. zei
veel last te hebben van het gezin van
Turkse origine en voelde zich bespied
door de vader van het kind, die hele da
gen bij hem naar binnen zou hebben
zitten staren. Ook zou deze 'flikker' te
gen hem hebben gezegd.
Het incident had op een zondagmid
dag rond twee uur plaats. De gealar
meerde politie trof O. echter in bed
aan. Het alarmpistool was onder een
deken verstopt. Hij verklaarde op de
zitting dat hij dronken was en een mid
dagdutje deed. „Ze hebben me in mijn
onderbroek meegenomen. Schandalig
gewoon". Hij zei niets van het gebeur
de te weten. O. heeft een uitgebreid
strafblad waarop onder meer vernie
lingen en mishandelingen voorkomen.
R. J. A. van T. (42) uit Kloosterzande
werd voor rijden onder invloed veroor
deeld tot negen maanden rijontzeg
ging waarvan vier maanden voorwaar
delijk, twee weken voorwaardelijke ge
vangenisstraf en 150 gulden boete. Hij
reed in een weekend om half twee 's
nachts bij het achteruit insteken van
een inrit aan de Cloosterstraat op een
drietal jongens in waarbij een fiets
werd beschadigd. Van T. koos daarop
het hazepad.
De politie kon hem kort daarna aan
houden. Hij reed slingerend als gevolg
van te grote alcoholconsumptie. De
bloedproef gaf een zeer hoog promilla
ge aan, maar door vormfouten in de
procedure kon hem dat niet ten laste
worden gelegd.
Politierechter mr G. H. Nomes achtte
echter ook zonder de uitslag van de
SCHOONDIJKE In de nacht van
woensdag op donderdag zijn om 0.30
uur zes stieren aangetroffen op de
Rijksweg 61 tussen Schoondijke en IJ-
zendijke.
Nadat de eigenaar, R., uit Schoondijke
werd opgespoord zijn de stieren weer
achter het hek gezet.
PHILIPPINE - Een automobiliste uit
Gent raakte woensdagavond om
streeks 18.00 uur op de Posthoorn bij
Philippine van de weg af. Ze ramde
een stenen afrastering en beschadig
de tevens twee schuttingen en de ge
vel van een woonhuis.
Volgens de Gentse moest zij uitwijken
voor een tegenligger. De vrouw was on
der invloed. Haar werd de bloedproef
afgenomen.
VLISSINGEN De Vereniging van
Oud-Leerlingen van het Maritiem In
stituut De Ruyter in Vlissingen be
staat 35 jaar. Dit jubileum wordt ge
vierd met een reünie op vrijdag 14 en
zaterdag 15 oktober in het internaat
'Onze Vloot' aan de Van Hogendorp-
weg in Vlissingen.
De eerste dag is er een volleybaltoer
nooi in sporthal Baskensburg, een al
gemene ledenvergadering en een diner
in verschillende restauranten. De reü
nisten vermaken zich zaterdag met
een autorally, tennis, badminton, brid
ge, bowling, een koud buffet, een feest
avond en een optreden van het Schel
de Loodsenkoor.
BURGH-HAAMSTEDE - De derde
keer een blauwe vlag halen is het
moeilijkste. Dat verkondigde donder
dagmiddag de Westerschouwse bur
gemeester mevrouw J. L. Niemants-
verdriet-Leenheer. Haar gemeente
heeft van een EG-comité een onder
scheiding in de vorm van een blauwe
vlag gekregen.
Westerschouwen wist die vlag in de
wacht te slepen, samen met Valkenis-
se en Domburg, omdat het strand en
de havens van Burghsluis en Schelp-
hoek schoon zijn. Verder was er lof
voor andere zaken die met het milieu,
de recreatie, veiligheid en natuuredu-
catie te maken hebben. Domburg en
Westerschouwen kregen de onder
scheiding vorig jaar ook al.
Het college van burgemeester en wet
houders van Westerschouwen vond
dat niet het gemeentebestuur de vlag
moest krijgen, maar de mensen die er
voor hebben gezorgd dat de gemeente
in aanmerking kwam voor de onder
scheiding.
Advertentie)
bloedproef voldoende bewijs aanwezig
voor rijden onder invloed. Officier van
justitie mr C. M. P. Nijmeijer had de
VLISSINGEN De in het voorjaar
gehouden collecte ten bate van de ge
handicaptensport heeft in Zeeland
ƒ99.470,82 opgebracht. Dat is bijna
3000 gulden meer dan de opbrengst
van vorig jaar.
Er waren 109 plaatselijke comités be
trokken bij de collecte. Bij 66 was de
opbrengst hoger dan vorig j aar. Het in
gezamelde geld komt ten goede aan
verschillende verenigingen en projec
ten voor gehandicaptensport. Dit jaar
is al voor ongeveer 50.000 gulden subsi
die verstrekt aan Zeeuwse verenigin
gen.
Industrieweg 37
4538 AG Terneuzen
Telefoon 01150-81121
rijontzegging van negen maanden in
haar geheel geëist, maar omdat Van T.
zei zijn bedrijf niet zonder rijbewijs te
kunnen uitoefenen, legde mr Nomes
een deel ervan voorwaardelijk op.
J. A. M. (35) uit Westdorpe werd bij
verstek veroordeeld tot 500 gulden
boete voor het doorrijden na een aan
rijding en tot 275 gulden en een week
voorwaardelijk voor het rijden zon
der rijbewijs.
In augustus reed hij in een weekend
rond twee uur 's nachts in de Jan Del-
laertstraat in Westdorpe een gepar
keerde auto aan, maar vervolgde zijn
weg. De eigenaar van de aangereden
wagen ging zelf op onderzoek en ont
dekte M.'s auto. Het onderzoek van de
politie wees uit dat de lakschilfers die
naast de aangereden auto op straat la
gen overeenkwamen met de lak van
M.'s auto.
M. ontkende aanvankelijk ergens te
genaan gereden te zijn, maar ver
trouwde de politie eveneens toe dat hij
die nacht met vijftien glazen bier op
aan het stuur van zijn auto was gaan
zitten. Het vonnis was conform de eis
van de officier. De tien jaar oude auto
van M. werd verbeurd verklaard.
De Terneuzense M. A. (34) werd we
gens diefstal tot twee weken gevange
nisstraf veroordeeld. Zij had in de
nacht van 30 op 31 juli vorig jaar in de
Bachlaan in haar woonplaats een
bankstel, een stereo-toren en een mok
kaservies weggenomen. Omstreeks
dezelfde tijd stal ze uit een woning aan
de Jacob van Heemskerkstraat een tu
ner/versterker. Alle goederen werden
teruggevonden in de schuur van de
woning van haar vriend. Zij had al een
reeks diefstallen met insluiping op
haar naam staan. Het vonnis, dat bij
verstek werd uitgesproken, was con
form de eis.
De 42-jarige Axelaar A. P. van M. werd
bij verstek tot 300 gulden boete veroor
deeld wegens vernieling. Hij had bij
het JAC in Terneuzen twee deuren in
getrapt. Zijn pleegdochter was wegge
lopen en hij wilde bij het JAC te weten
komen waar ze was.
OOSTBURG Het afgelopen half
jaar heeft het PvdA-raadslid J. van de
Ree-Slabbekoorn regelmatig met het
college van b en w in de clinch gele
gen. Twee zaken zitten haar met name
dwars: het college creëert grote on
duidelijkheid bij bouwaanvragen en
het wordt de raadsleden steeds moei
lijker gemaakt om informatie te krij
gen. De raad kon zich meestal wel vin
den in haar kritiek. Tot vorige week,
toen CDA'er H. Lippens haar geïrri
teerd verweet, dat ze het college on
deruit wil halen.
„Ik ben er natuurlijk niet op uit om de
wethouders onderuit te halen", rea
geert Van de Ree-Slabbekoorn op Lip
pens' uitval, „Hij vond ook dat ik vra
gen aan het college niet in de publici
teit zou moeten brengen, omdat je
daar allerlei zaken mee opblaast. Ik
vind dat een rare opmerking, temeer
daar het CDA een paar dagen daar
voor hetzelfde had gedaan. In een brief
vroegen ze hoe het zat met de afwikke
ling van de welzijnskortingen. Nou,
dan mag ik toch zeker vragen stellen
over de redenen van het college om
van gebruikelijke procedures af te wij
ken".
De PvdA-specialiste op het gebied van
planologie en ruimtelijke ordening
wilde van het college weten, waarom
er een bouwvergunning is afgegeven
voor de bouw van een benzinepomp
net buiten de bebouwde kom van
Schoondijke. In zo'n geval is een wijzi
ging van het bestemmingsplan nodig.
De raad dient daarover een besluit te
nemen. De raad is er echter nog niet
aan te pas gekomen. De benzinepomp
staat er al wel.
Voor Van de Ree-Slabbekoorn maakt
dit geval opnieuw duidelijk, dat het
college pas een bouwvergunning mag
verlenen als alle procedures gevolgd
zijn. Dat betekent dat de bestemming
geregeld moet zijn en eventueel ook de
milieu- en geluidhinder. „In de zaak-
Schout is het fout gegaan doordat al
les apart geregeld werd. Met die hob
byruimte, die illegaal is gebouwd bij
een woning aan de Oudestad, is het
idem dito. Al die escalaties hadden
voorkomen kunnen worden als het col
lege de zaken van tevoren goed gere
geld had".
voorstel aan de raad wordt voorgelegd
kun je wat extra informatie krijgen,
maar dan alleen nog de dingen die zij
kwijt willen. B en w bepalen de infor
matie die wij krijgen maar ik moet ook
een besluit nemen en dan wil ik alle in
formatie. Ik moet zelf kunnen uitma
ken of iets er wel of niet toe doet. Het
college reageert steeds krampachtiger
op vragen. Hoe minder informatie ik
krijg, des te meer ik wil weten".
„Tot het begin van dit jaar konden
raadsleden gewoon naar de ambtena
ren stappen als ze iets moesten weten.
Die luxe is nu over. Alle vragen moeten
aan de gemeentesecretaris worden ge
richt. Bovendien mogen de raadsleden
alleen vragen stellen naar aanleiding
van besluitenlijsten van het college.
Deze worden eens per kwartaal ver
strekt. In het geval van de eerder ge
noemde benzinepomp kan het dan ge
beuren dat er pas in september - dan
verschijnt de eerstvolgende besluiten
lijst - naar geïnformeerd mag worden,
terwijl de bouwvergunning al ver
strekt is. Een bouwvergunning is een
openbare aangelegenheid. Dus ik vind
dat ik niet hoef te wachten, tot het af
geven van die vergunning eens op een
besluitenlijstje verschijnt".
Al met al vindt Van de Ree-Slabbe-
koorn dat de openbaarheid van het
bestuur in het gedrang komt. Hoewel
de door haar gesignaleerde proble
men zijn begonnen rond het aantre
den van de nieuwe burgemeester, is J.
Namens haar fractie heeft de sociaal-
democrate het college flink op de huid
gezeten over deze zaken. Voortdurend
heeft ze ook om de informatie ge
vraagd, waarop de collegebesluiten
gebaseerd waren.
„Je krijgt alleen informatie als zij vin
den dat het nodig is. Pas als er een
Raadslid J. van der Ree-Slabbekoorn:
„Ik ben er natuurlijk niet op uit wet
houders onderuit te halen".
Kruize niet verantwoordelijk in de
ogen van Van de Ree-Slabbekoorn.
„De verslechtering van de informatie
voorziening is het gevolg van de reor
ganisatie van het gemeentelijk appa
raat. In de analyse die van de proble
men op de secretarie is gemaakt,
wordt nadrukkelijk gewezen op de
slechte verhouding tussen het college
en enkele afdelingen". Kennelijk zijn
de verhoudingen door die analyse van
het organisatie-adviesbureau Mede er
niet beter op geworden, want „de amb
tenaren staan onder enorme druk".
Van collegiaal bestuur is bij b en w ook
geen sprake meer, zo is het PvdA-
raadslid opgevallen. „Ze verdedigen
de laatste tijd alleen maar hun eigen
zaken, ook al zijn ze er bij betrokken.
Ik heb sterk de indruk dat ze hun werk
ook niet meer op elkaar afstemmen. Zo
verwijst De Feijter (wethouder van
openbare werken, red.) alle milieu-as
pecten door naar Thomaes, terwijl je
ze niet los van zijn zaken kunt behan
delen. Nee, achteraf gezien is het geen
goede keus geweest om de portefeuil
les milieu en openbare werken bij twee
wethouders onder te brengen".
De situatie rond de Molenkreek bij
Schoondijke is volgens Van de Ree-
Slabbekoorn een duidelijk voorbeeld
van het gebrek aan collegiaal be
stuur. „De Feijter moet de illegale
grond- en puinstort aanpakken, maar
als het gaat om de verontreiniging
van het stukje grond er naast, dan
geeft hij niet thuis".
Bij de Molenkreek is een perceel
grond, dat al vele jaren door de ge
meente in gebruik is. Het is lange tijd
benut als opslagplaats voor autowrak
ken en het vermoeden bestaat dat de
grond vervuild is met afgedraaide olie
en accuzuur. Niettemin ziet het college
geen aanleiding om de aard en om
vang van de eventuele vervuiling te
onderzoeken.
Ondanks haar ernstige kritiek vindt
Van de Ree-Slabbekoorn het nog niet
nodig om met een motie van wantrou
wen te komen. „Nee, dan moet het heel
gortig zijn. Zo ver is hpt nog niet. Bo
vendien moetje dan vooraf zeker kun
nen zijn van voldoende steun in de
raad. Op het moment vindt de meer
derheid het niet belangrijk genoeg.
Dat is wel opvallend, want in de zaak
van Schout bijvoorbeeld had de raads-
meerderheid grote kritiek op het han
delen van b en w. Maar ja, toen het er
op aankwam steunden ze het college
toch. Ik denk, dat een motie van wan
trouwen ook niet nodig is. Het moet
toch mogelijk zijn om het college op
dracht te geven om iets terug te
draaien
BRESKENS Dank zij wat gegoo
chel met historische gegevens viert
Breskens maandag 25 juli dat 500 jaar
geleden de eerste jaarmarkt in de vis
sersplaats werd gehouden. In geen en
kel archief is tot nu toe echter een
stuk gevonden, dat bewijst dat in 1488
de eerste markt plaatsvond. Het enige
dat vaststaat is dat in 1487 markt-
rechten voor Breskens werden ver
leend. Hoewel deze rechten pas ruim
twintig jaar later werden bekrach
tigd, gaat de Breskense VVV er voor
het gemak van uit, dat er in 1488 - een
jaar nadat de rechten waren verleend
- een markt was.
De historische basis is uiterst wankel.
Maar dat mag de pret niet drukken,
vindt G. van Grieken, secretaris van
de VVV, die de jaarmarkten organi
seert (in samenwerking met gemeente,
horecavereniging en marktkooplui).
„Kijk, alle braderieën, jaarmarkten en
andere evenementen zien er hetzelfde
uit. Wij willen er dit jaar iets bijzonders
van maken door de jaarmarkt een spe
ciaal tintje te geven".
En zo werd na een poosje grasduinen
in het historisch werk van dr M. K. E.
Gottschalk iets gevonden om de orga
nisatie van de jaarmarkt van dit jaar
aan op te hangen. Overigens mag
Gottschalk zich in een blijvende be
langstelling van de Breskense VVV
verheugen. Van Grieken: „Als blijkt
dat dit aanslaat, dan gaan we op deze
weg voort. En dan vinden we ongetwij
feld wel weer iets".
Van Grieken erkent dat hij de geschie
denis naar zijn hand zet. „Op het mo
ment dat die marktrechten verleend
werden, was het hier in Breskens nog
een enorme blubberzooi, waar je alleen
wat schapen tegenkwam. Pas vanaf
1530 is sprake van enige bloei in deze
omgeving". Dit maakt het wel zeer on
waarschijnlijk dat er in 1488 al een
markt in Breskens is geweest. Boven
dien was het marktrecht verbonden
aan de verplichting een parochiekerk
te bouwen; dat deze er een jaar na de
toestemming voor de bouw al stond, is
een irrëele veronderstelling. Daar
komt nog bij dat de rechten pas twin
tig jaar later werden vastgesteld.
Tijdens de jaarmarkt op 25 juli komt
Maximiliaan van Oostenrijk, die des
tijds de marktrechten verleende, te
rug naar Breskens om te kijken wat er
in 500 jaar van de markt geworden is.
Philips van Kleef, die de rechten
kreeg toegewezen, zal hem over de
markt rondleiden. Maximiliaan ver
trekt na de rondleiding. Philips blijft
de hele dag aanwezig. Hij stelt wille
keurige marktbezoekers een aantal
eenvoudige vragen. Na een goed ant
woord kunnen ze een gulden inwisse
len voor een rijksdaalder.
Op de markt op het Oranjeplein en in
de Mercuriusstraat zullen zo'n 150 kra
men staan. Er worden ruim dertig
standwerkers verwacht. In de omge
ving van de markt proberen de Sluisse
stadsomroeper Cees Blaeke en een
dweilorkest de mensen naar de markt
te lokken.
In vergelijking met voorgaande jaren
is de markt weer groter. De VW heeft
plannen in de toekomst de markt van
het Oranjeplein via de Mercurius
straat en de Dorpsstraat naar het
Spuiplein te laten lopen. „Dan komt er
toch een verbinding tussen beide plei
nen". Over het aantal bezoekers dat
naar Breskens komt, zegt Van Grie
ken: „Het zal vol zijn, net als andere
jaren. Het klinkt misschien blasé,
maar we hoeven helemaal geen moeite
te doen om de mensen hier naar toe te
krijgen. Ze komen toch wel".
De Middelburgse danseres Irma van Westen, met op de achtergrond haar man, de Vlaamse acteur Aimé Anthoni.
Tien jaar danste Irma van Wes
ten bij het Ballet van Vlaande
ren en maakte in die periode tour-
nées door China, Zuid-Amerika, Is
raël en vrijwel alle landen van
West-Europa. Sinds kort is zij weer
thuis in haar geboorteplaats Mid
delburg, waar balletlerares Helen
Riemens haar ooit op het grote
werk voorbereidde. „Mensen vra
gen wel eens: mis je het niet? Nee,
niet echt. Ik mis de situaties, de
mensen die ik gekend heb. En als ik
naar het theater ga, krijg ik wel de
kriebels in mijn buik als ik die sfeer
weer proef. Maar voor de rest mis ik
het absoluut niet. Ik heb een leuke
tijd gehad en daarmee klaar".
Maar toch, het bloed kruipt waar
het niet gaan kan, want het komen
de theaterseizoen zal Irma voor het
eerst 'voor eigen publiek' als gast te
bewonderen zijn in de voorstellin
gen van de Zeeuwse Stichting
Dansz. Dat werk is echter minder in
tensief en speelt zich dichter bij huis
af dan een professionele carrière. De
aanleiding voor Irma om met dan
sen te stoppen, is wellicht de meest
menselijke: „Ik wou al lang een
kind, maar wilde wachten tot ik ge
noeg had van het ballet. Nu was de
tijd gekomen, ik word natuurlijk
ook een dagje ouder en als je nog aan
kinderen wilt beginnen...".
De in 1957 geboren Irma van Westen
begon een nieuw leven: „Ik wil graag
zelf voor mijn zoontje zorgen en ge
niet daar ontzettend van. Er zijn
meisjes bij het ballet die ook kinde
ren hebben, maar ik vind dat moei
lijk te combineren, zij zien hun kind
nooit. Nee, nu ik een kind heb, wil ik
er ook van genieten door hem zelf op
te voeden. Ikheb vijftienjaar in Ant
werpen gewoond en voel mij daar
even thuis als hier in Middelburg,
Maar mijn man werkt zoveel, dat ik
zonder het dansen alleen in die grote
stad had gezeten. De stad is leuk als
je werkt en uit wilt gaan, maar voor
het opvoeden van mijn kind vind ik
het hier in Zeeland fantastisch. En
mijn man ook, hij heeft het er voor
over om elke dag op en neer te rij
den".
Haar echtgenoot Aimé Anthoni (40)
s eerste-plan-acteur bij het Konink
lijk Jeugd Theater (KJT) in Antwer
pen, één van de grootste in zijn soort
in West-Europa. Daar dit gezel
schap hoofdzakelijk overdag repe
teert en speelt, heeft hij in de avond
uren tijd voor andere creaties, zoals -
afwisselend - apostel Petrus en Je
sus in de pop-opera Jesus Christ Su
perstar bij de musical-afdeling van
het Ballet van Vlaanderen. „Ik rijd 's
morgens van Middelburg naar Ant
werpen", vertelt hij, „Daar speel ik
dan soms twee voorstellingen, zoals
op zaterdag, en stap om vijf uur in
mijn auto richting Amstelveen, Arn
hem of Nijmegen om een rol in Evita
te doen. 's Nachts keer ik terug naar
Middelburg. Ik heb dit seizoen bij
het jeugdtheater 170 voorstellingen
gespeeld en bij het ballet ongeveer
50. Dan ben je niet veel thuis".
Aimé ontmoette Irma acht jaar ge
leden, toen hij een gastrol speelde
in de musical Kiss me Kate: „Bij de
eerste repetitie samen met het bal
gehad. Ik was gewoon een goede
corps de ballet en niet meer. Dat
deed ik graag. Je hebt ook balletten
waar niet echt solisten bij zijn en ie
dereen gelijkwaardig werk heeft. Als
het corps de ballet maar de kans
krijgt om fijn te dansen, dan heb je
daar ook voldoening van".
In de tien jaar (1977-1987) dat Irma
van Westen aan het Ballet van
Vlaanderen verbonden was, heeft zij
allerlei stijlen gedaan, van modern
tot klassiek, werk van George Ba-
lanchine, Jiri Kylian en Nils Christe,
maar ook Spaans en tapdans. „We
hebben een paar balletten voor tv
opgenomen bij de BRT en ik heb
aan showprogramma's meegedaan.
Zo'n dansje van Singing in the rain
met een paraplu. Dan krijg je dat ca
merawerk erbij, dat is weer eens wat
anders. Maar de sfeer van het thea
ter is altijd het leukste".
„Ik vind dat danseressen in inter
views dikwijls overdrijven van: je
mag dit niet en je mag dat niet. Zo
streng is het nou ook weer niet. Je
mag niet feesten, je mag niet drin
ken, dat merk je zelf wel of dat gaat
of niet. Soms lijkt het alsof wij een
kloosterleven leiden, maar dat is
niet zo, hoor. Sommige danseressen
krijgen overal last van als ze stop
pen, van gewrichten en zo. Ik niet,
nou ja, je wordt stijf. Ik dacht eerst:
ik doe niks meer, ik ga lekker uitrus
ten, maar na een tijdje voel je je toch
ongemakkelijk doordat alles vast
gaat zitten. Je wilt je lichaam ge
bruiken".
Om aan die behoefte te voldoen,
ging Irma les nemen bij Marjolein
Verheijen van het ZIKV, die ook als
choreografe en danseres is verbon
den aan de Stichting Dansz. Zo
doende hoorde Irma van het werk
van Lia Sorber bij deze club. „Ik
kende Lia van vroeger, want ik heb
met haar bij Helen Riemens ge
danst. Ik ben naar een voorstelling
in Goes geweest en die vond ik hart
stikke leuk. Na afloop vroeg Lia - die
echt capaciteiten heeft voor choreo
grafie - of ik een volgende keer mee
wilde doen. En zo is het gekomen.
Het zal wel raar zijn om weer op het
toneel te staan".
Voor haar man Aimé is dat al acht
tien jaar dagelijks werk. Talrijk zijn
de gezelschappen waarbij Aimé in
de avonduren zijn talenten voor een
volwassen publiek ten toon spreid
de, zoals tweemaal bij de operette
vereniging in Bergen op Zoom.
Dankzij Irma ontstond er een hech
te band met het Ballet van Vlaande
ren, waarmee hij op tournee ging
door Amerika en Israël.
„Ik heb niet altijd alleen voor het
ballet geleefd", besluit Irma. „Er
zijn mensen die het echt niet kun
nen missen en in een gat vallen als
ze op hun 35ste moeten stoppen. Dat
is jammer en heel zielig. Ik heb er
veel zo gekénd". „Irma is op de top
van haar kunnen bij het ballet weg
gegaan. Dan heb je die aftakeling
niet", brengt Aimé in het midden.
Irma knikt: „Je moet het van je af
kunnen zetten. Al vind ik het toch
wel leuk, dat ik er nu bij Dansz weer
mee bezig kan zijn".
Frans P. J. Doeleman
Tenslotte legden haar ouders het
hoofd in de schoot en mocht hun eni
ge kind naar het Stedelijk Instituut
voor Ballet in Antwerpen. „Ik was
zestien en dat is laat, want eigenlijk
moet je al aan zo'n opleiding begin
nen als je een jaar of acht bent. Maar
ik werd toch toegelaten dankzij de
lessen van Helen Riemens. Zij heeft
er ook extra aan gewerkt, omdat ze
wist dat ik die kant uit wilde".
„Ik heb nooit ergens naar gestreefd,
het is gewoon zo gegaan. Ik heb er
altijd plezier in gehad en dacht, als
ik die balletschool niet haal, heb ik
toch een leuke tijd gehad. Toen ik
bij het ballet zat, dacht ik, nou, we
zullen wel zien. Het is altijd gladjes
gegaan, ik heb van elk jaar genoten,
van elk ballet, van elke reis. Toen ik
nog op school zat, deed ik in de
weekeinden al figuratie bij de opera.
Dat was de eerste keer dat ik in con
tact kwam met het theater, dat was
fantastisch, dan pas krijg je de sfeer
te pakken. Ik kon dan niet naar huis,
maar dat had ik er wel voor over".
Irma voltooide het instituut in Ant
werpen en werd aangenomen bij
het Ballet van Vlaanderen, waar zij
aanvankelijk deel uitmaakte van
de opera-groep, die de balletgedeel
ten in operavoorstellingen ver
zorgt. Daarna werd zij gevraagd
voor de reis-groep, die over de hele
wereld dansuitvoeringen geeft. De
eerste reis voerde Irma al gelijk
naar China, dat toen juist zijn gren
zen had opengesteld. „We werden
overal naar toe gebracht met bus
sen, want je kon daar niet zomaar
vrij rondlopen. Ik vond het prach
tig".
„Je kan van rang veranderen als je
beter presteert en zo, maar ik ben al
tijd lid van het corps de ballet ge
weest, dus alle meisjes in een groep.
Ik heb wel solistisch werk gedaan of
een pas de deux, maar alleen af en
toe. Ik heb niet de rang van soliste
let zag ik Irma en dacht: nou, die
ziet er leuk uit. Maar ik heb wel se
rieus mijn best moeten doen voor ik
een beetje voet aan de grond kreeg.
Het was een geluk dat die produk-
tie zó goed liep, dat ze het seizoen
daarna hernomen werd, anders was
het mij niet gelukt".
„Dansen heb ik altijd willen doen",
neemt Irma de draad weer op. „Op
de lagere school kreeg je zo'n test en
dan vroegen ze watje wilde worden.
Balletdanseres, zei ik. En dan begon
iedereen hard te lachen, want dat
wil ieder kind. Van mijn ouders
mocht ik doen wat ik wilde, maar ik
moest eerst de mavo afmaken. Ze
zagen echter dat ik nergens in geïn
teresseerd was, alleen in ballet. Het
ging slecht op school en ik mocht 's
avonds minder trainen, van drie
keer naar twee keer, naar één keer
per week. Uiteindelijk zeiden ze: als
je je best niet doet, ga je helemaal
van balletles af. Dat waren allemaal
dreigementen die niets hielpen".
